Qua zelfontwikkeling ben ik op zich aardig op weg. Ik ben niet meer het onzekere meisje dat ik na mijn studie was en weet vrij goed wat ik wel en niet wil. Maar er is één ding wat nog altijd als een donkere wolk boven mijn zelfontwikkelingspad hangt: stress. Hoe kun je daar als zelfhulpjunkie nu beter een middel tegen vinden dan door je in een boek over dat onderwerp te storten?! Daarom las ik ‘Fokking druk’ van Thijs Launspach. Ik werd er een stuk (stress)wijzer van en deel 5 lessen die ik na het lezen in mijn oren heb geknoopt (én een toffe online challenge voor jou).

Mijn belangrijkste 5 inzichten uit het boek deel ik hieronder.

1. Verklein het aantal loops

Een term die ik niet snel zal vergeten uit ‘Fokking druk’ is ‘loops’. Een ‘loop’ is een gedachte die plotseling oppopt en vervolgens maar door je hoofd blijft ronddwalen. In mijn geval zijn dat vaak kleine praktische dingen. Als ik moeilijk in slaap val, komt dat vaak doordat ik ’s nachts een acute aanval van heel veel totaal onnodige loops krijg. Bijvoorbeeld:

• “Ik moet morgen niet vergeten mijn vriendin terug te appen.”
• “Zondag is mijn oom jarig. Help, ik heb nog geen cadeau-idee!”
• “Die lastige e-mail van net, wat zal ik daar toch eens mee doen?”
• “Die uitslag op mijn arm, zou dat een enge ziekte zijn? Even googelen hoor!” (nooit een goed idee, negen van de tien keer blijkt zelfs dat gekke wondje naast je mond een dodelijke afloop te kunnen hebben!)
• “Hoe had ik dat nou ook alweer gezegd tegen die opdrachtgever? Had ik het niet anders moeten brengen?”
• “Heb ik wel het brood uit de vriezer gehaald?”

Je leest het: allemaal totaal willekeurige gedachten die mijn hoofd aardig kunnen bezighouden tot in de late uurtjes. Thijs maakt de rake vergelijking van die loops met een heleboel geopende tabbladen. Elke loop blijft op de achtergrond een rol spelen:

“Op een gegeven moment loopt het werkgeheugen vol, gaat de boel trager werken en volgt er een crash. Het is nog prima te doen als er maar een handvol loops geopend zijn. Maar als je steeds twintig van die geopende oorwurmen hebt ronddraaien? Dan heb je voornamelijk het gevoel dat je de hele tijd iets móet en dat je achter de feiten aanhobbelt.”

Thijs Launspach – Fokking Druk

Yup, 100% herkenning voor mij.

Gelukkig valt er iets tegen die niet graag geziene oorwurmen te doen. Het helpt als je dat soort oppoppende gedachten meteen ergens noteert. Dat doe ik dan ook al jarenlang standaard op mijn dagelijkse to-do-list. Maar ja, je wilt ook niet ’s avonds laat nog twintig keer een boekje erbij moeten pakken voor elke willekeurige gedachte.

Daarom is het volgens Thijs zinvol om het aantal loops dat tegelijkertijd geopend is te beperken. Dat kun je al doen door ervoor te zorgen dat je minder vaak gestoord wordt. Je kent het riedeltje vast wel: notificaties uit, alleen op bepaalde tijden telefoontjes aannemen, niet voor het slapengaan je telefoon checken, etc. Dat soort dingen helpen dus écht. En toegegeven: minder tabbladen in mijn internetbrowser openen, zou vast ook uitkomst bieden.

2. Voel je niet o-ve-ral verantwoordelijk voor

Je ergens verantwoordelijk voor voelen, is op zich een mooie eigenschap. Maar er zit ook een keerzijde aan, zo leerde dit boek me. Een paar keerzijdes zelfs:

• Als jij altijd de verantwoordelijkheid neemt, dan zullen anderen van je gaan verwachten dat je dat een volgende keer ook doet.
• Hoe vaker jij de leiding neemt, hoe eerder anderen achterover gaan leunen.
• Verantwoordelijkheidsgevoel zorgt ervoor dat je veel meer lades in je gedachten hebt openstaan. Je hebt het idee dat jij overal iets mee moet.

Ik herinner me nog de samenwerkingsopdrachten op de universiteit. Hoewel ik ook vaak genoeg met plezier met anderen heb samengewerkt, waren er ook momenten dat het een stuk stroever verliep. Ik ben van mezelf snel geneigd om veel werk op me te nemen, zeker als ik op het laatste moment nog niets heb ontvangen. Dat leidde er vaak genoeg toe dat ik werk voor anderen deed.

Van dat soort projecten heb ik geen last meer (helpt ook dat ik zelfstandige ben!), maar ik ben nog steeds soms geneigd om meer verantwoordelijkheid op mijn schouders te nemen dan nodig. Een zin die ik eerder ook leerde bij een cursus perfectionisme en waar ik door het boek nog eens op werd gewezen, is deze:

Moet ik dit nu doen?

En dan met de nadruk steeds op een ander woord in die zin. Dus moet jij dit NU doen? Moet JIJ dit nu doen? en MOET jij dit nu doen?

Vaak blijkt door die vragen dat je jezelf veel meer verplichtingen oplegt dan nodig is.

3. Weet dat je niet onmisbaar bent

Nog iets zinnigs waar Thijs in ‘Fokking druk’ op ingaat, is het onmisbaarheidssyndroom (dat laatste is mijn zelfbedachte woord!). Heb ik zelf ook een handje van. Veel mensen zijn geneigd te denken dat zij iets móeten oppakken omdat het anders niet of niet goed gebeurt. Op zich een mooi idee dat jij onvervangbaar bent, maar het kan je ook in de weg zitten als je daardoor maar blijft rennen voor anderen. Weet dat je in veel gevallen niet onvervangbaar bent.

Ik probeer me ook weleens voor te stellen: wat zou er gebeuren als ik vandaag mijn been breek en in het ziekenhuis beland? Niet omdat ik het een fijn idee vind om mezelf in gedachten met een gipsen been te zien, wel omdat je op die manier dingen in perspectief kunt plaatsen.

Zou alles bij je collega’s, opdrachtgevers, vrienden en anderen om je heen in de soep lopen als jij plotseling een aantal dagen compleet uit de running zou zijn? Nee, waarschijnlijk verzinnen de mensen er dan wel iets op om jou te vervangen. Die gedachte probeer ik mezelf vaak voor ogen te houden als ik me weer eens afvraag of ik wel ergens een punt achter kan zetten.

4. Maak een tijdsbudget

Wat ik verder een goede praktische tip vond uit het boek, is het idee van een tijdsbudget maken. Budgetteren doe ik al wel als het op mijn spaargeld aankomt, maar niet met mijn tijd. Slim idee eigenlijk! Je moet het zo zien: je hebt een bepaald aantal uur per week te besteden. Een aantal uur gaat zitten in een goede nachtrust, een ander deel in werk en dan houd je nog een X aantal uur over voor de (andere) dingen die je fijn en belangrijk vindt om te doen.

Ga er eens voor zitten om de ideale besteding van jouw uren in kaart te brengen. Hoeveel tijd heb je nodig voor het huishouden? Hoeveel voor werk? Hoeveel voor heen en weer reizen, sporten, douchen? En hoeveel vrije tijd blijft er dan over? Kijk ook kritisch hoeveel van die vrije uren je maximaal aan bijvoorbeeld social media kwijt wilt zijn.

Als je jezelf bijvoorbeeld een budget van 7 uur per week geeft voor social media en bijhoudt op hoeveel je tot nu toe zit (daar bestaan handige apps voor, zoals Moments), kun je veel beter je social-media-gebruik binnen de perken houden.

5. Soms is 80% goed genoeg

Toen ik de paragraaf over perfectionisme las in het boek moest ik opnieuw toegeven dat mijn perfectionisme nog steeds niet de laan uit gebonjourd is. Helaas. Wel leerde het boek me iets moois om rekening mee te houden. Thijs vertelt dat perfectionisten vaak zo’n 20% van hun tijd besteden aan de eerste 80% van een opdracht en 80% aan de laatste 20% (de puntjes op de ‘i’, de tien correctierondes, de dubbel-dubbel-dubbelcheck of hoe je het ook wilt noemen). Vrij zonde, want vaak is een project al goed genoeg als je op 80% zit.

Volgens Thijs is het een kwestie van aftasten per opdracht of iets 80% of 100% perfect moet zijn. Als 80% voldoende is, kom je er ook goed van af als je die tien correctierondes beperkt tot één of twee.

Wat ik trouwens een mooi inzicht vond: die 80%-regel geldt ook als je nieuwe stressverlagende gewoontes in je leven wilt doorvoeren. We zijn al snel geneigd om het dan helemaal goed te willen doen. Dus nooit meer te laat naar bed gaan, elke ochtend trouw yoga doen, je telefoontijd altijd onder de 1,5 uur per dag houden, etc. Maar is je nieuwe gewoonte meteen compleet mislukt als je er één keer niet in slaagt? Nee, ook die verkapte vorm van perfectionisme is nergens voor nodig.

De We May Relax Challenge met Thijs Launspach

Ben je net als ik stress niet altijd te slim af? En zou je wel graag minder geleefd willen worden door je volle agenda, oplichtende telefoon en andere moet-niet-moetjes? Dan kun je deelnemen aan de WeMayRelax Challenge met Thijs Launspach. Die vindt plaats van 17 tot 31 mei. In de challenge deelt Levensbazen samen met Thijs handige tools tegen stress.

Levensbazen is een community voor studenten en young professionals om samen te werken aan persoonlijke groei. Een plek waar de focus niet alleen ligt op inspiratie, maar vooral op in actie komen om je stressniveau écht omlaag te krijgen.

Over de challenge

Ik ga zelf ook met veel plezier deelnemen, omdat ook ik nog vaak het idee heb achter de feiten aan te lopen. Juist omdat altijd bereikbaar zijn tegenwoordig de normaalste zaak van de wereld is en je door allerlei technologie niet meer aan 9-tot-5-werktijden gebonden bent, kan ik zelf wel wat extra relaxtijd gebruiken. Mediteren doe ik al, maar om eerlijk te zijn vind ik het ook fijn om gewoon wat praktische, concrete tips voor tijds- en aandachtsmanagement te krijgen waar je vandaag nog iets mee kunt.

In deze challenge deelt Thijs Launspach zijn tools tegen stress, zoals die ook zijn beschreven in zijn boek ‘Fokking Druk’. Ook is er alle ruimte om hem in de Q&A het hemd van het lijf te vragen over stress.

De challenge bestaat uit:

• 6 live ochtenden (8.00) om samen de dag te starten met dankbaarheid
• elke dag een e-mail met daarin een tool tegen stress
• een live Q&A met psycholoog Thijs Launspach
• een workshop van Levensbazen
• een inspiratiesessie met Ferry Zandvliet (overlever van de aanslag in de Bataclan)

De deelnamekosten van € 4,99 zijn een symbolisch bedrag. Levensbazen investeert de winst om zoveel mogelijk exemplaren van het boek ‘Fokking druk’ te kopen om te verloten onder de deelnemers.

Lijkt de challenge je wat? Je kunt je aanmelden als deelnemer via deze link.

Wat is jouw gouden anti-stress-tip?

Dit artikel bevat een samenwerking met Thijs Launspach. Dat beïnvloedt mijn persoonlijke mening natuurlijk niet.