Held op sokken, wie ik?!

  • 13 februari 2018
  • 46 Reacties
Categorieën: Persoonlijk

Een parachutesprong, een bungeejumpsessie of een reis naar de rimboe tussen de slangen? Ik draai er mijn hand uiteraard niet voor om. Ook voor de engste kermisattractie deins ik niet terug en doe mij vooral voor het slapengaan maar een spannende horrorfilm. Oké, maar niet heus. Ik krijg al bijna angstzweet als ik alleen al naar achtbanen met steile hellingen kijk, zit liever bij de meest onnozele romantische komedies dan bij spannende horrorfilms en krijg spontaan kippenvel van ietwat uit de kluiten gewassen spinnen op de muur. Een held op sokken, wie ik?!

held op sokken

Met klotsende oksels bij The Amsterdam Dungeon

Voor een held op sokken deed ik dit weekend toch iets aardig spannends: The Amsterdam Dungeon bezoeken. Een tour met 16e-eeuwse horrorscenario’s, echte acteurs, special effects en de meest lugubere verhalen, waar je als publiek zelf deel van uitmaakt. Nou, zelfs toen een medewerker iets te hard op de grond stampte, scheelde het niet veel of ik was tegen het plafond gevlogen van schrik. Daarna volgden plotselinge lichtflitsen, gewapende acteurs, nagespeelde verbrandingen, zogenaamd vermoorde mensen en spelletjes met nepgeraamtes. En ik? Ik keek met een bonzend hart toe en kreeg al kippenvel van iedere stemverheffing. Ik schrok me dan ook regelmatig wezenloos van de kleinste dingen en doorstond de tour als een ware bange schijterd met klotsende oksels.

Niet gemaakt voor horror en bloedspetters

Dat deed me denken aan mijn eerste ervaring met horror in de bioscoop. Een aantal jaar geleden werd ik uitgenodigd voor een bioscoopuitje naar een horrorfilm. “Despicable Me draait ook, hoor!”, probeerde ik nog. Het mocht niet baten en dus zat ik met een 3D-bril op te kijken naar hoofden die werden gespietst en naar bloed dat alle kanten op spatte. Dat was totdat ik ontdekte dat je zo’n 3D-bril ook gewoon op het puntje van je neus kunt zetten, zodat de hele film wazig werd en alle rondvliegende bloedspetters aan mij voorbijgingen. Nee, doe mij maar romantische komedies waarin alles goedkomt of Disney-films met gezellige tralala-muziekjes. Laat mij maar de bangerik uithangen.

Veilig met beide beentjes op de grond

Als een ware heldhaftige dame trotseer ik ook liever geen randen van ravijnen, laat ik bucketlisttaferelen als bungeejumpen en parachutespringen graag aan mijn neus voorbijgaan en vind ik zelfs vliegreizen nog wel een beetje spannend. Ook bij achtbanen met steile hellingen blijf ik liever met beide beentjes op de grond. Wordt er een vrijwilliger gezocht om aan de zaagact van een goochelaar deel te nemen? Dan doe ik liever mijn eigen verdwijntruc door me tijdelijk in de hoek van de zaal te verstoppen. Ongepland op reis gaan naar the middle of nowhere? Mij niet gezien. En met de auto over de Duitse snelweg 180 per uur rijden? Dacht het niet!

Been there, done that

As 15-jarige schakelde ik maar al te graag graag de jongens naast me in om het vuur aan te steken bij scheikundeproefjes. Spinnetjes ving ik liever niet zelf en ik viel ooit flauw omdat mijn broertje (lees: niet eens ikzelf!) een vaccinatie kreeg. Ook schrik me nog altijd een ongeluk van plotselinge geluiden en krijg ik al rillingen als ik een uit de kluiten gewassen vis of slang in de dierentuin naar me zie kijken. Ja, zelfs met dubbel glas ertussen. Een uitnodiging om te racen op het circuit in Zandvoort zou ik dan ook met het schaamrood op mijn kaken afslaan. En afreizen naar plekken waar haaien zwemmen, drugssmokkelaars actief zijn of grote reptielen je tent in kunnen kruipen? Nee, doe mij dan maar een retourtje Parijs!

De stiekeme held in mij

Toch durf ik af en toe wel iets semi-heldhaftigs te proberen. Dat is de mini-held in mij die ook The Amsterdam Dungeon wist te overleven, zelfs met een Certificaat van Hekserij (altijd mooi op je cv!) op zak. Ook overwon ik eerder mijn hoogtevrees door twee keer de torenhoge Empire State Building in New York op te gaan, heb ik een aantal over-de-kop-attracties wél leren waarderen en is mijn rijangst zo goed als verdwenen. Ooit zou ik me nog wel aan een verrassingsreis willen wagen. Ook een ballonvaart lijkt me wel wat en paragliden staat stiekem al lange tijd op mijn bucketlist. Wie weet reis ik nog eens af naar een ver oord mét reptielen en ga ik horror nog eens echt waarderen. Goh, schuilt er dan toch stiekem een mini-held in mij?

Is er iets waar jij bang voor bent?

BLIJF OP DE HOOGTE

Laat je e-mailadres hieronder achter. Dan stuur ik je een mailtje zodra ik een nieuw bericht heb geplaatst.

blogger romy vakervrolijk

Door Romy

Tikgrage theeleut. Nooit uitgekletst. Ik inspireer je graag om vaker vrolijk in het leven te staan. Dat doe ik door goudeerlijke en persoonlijke teksten te schrijven en liefdevolle tips te delen. Mét een vleugje humor.

Ik ben benieuwd wat jij vindt…

  1. Hennie 13 februari 2018 op 6:13 am - Beantwoord

    Oh, wat herkenbaar. Ik heb een levendige fantasie en dus zijn horrorfilms niet aan mij besteed. Of welke film dan ook waar bloed in voorkomt. Ik kijk dan met een kussen voor mijn hoofd en vraag aan mijn man wat er allemaal gebeurt. Puur uit zelfbescherming 🙂

    • Romy 13 februari 2018 op 8:19 am - Beantwoord

      Haha, groot gelijk heb je! Dat soort films kun je soms maar beter van horen zeggen hebben dan dat je er zelf naar kijkt ?

  2. Darina 13 februari 2018 op 6:39 am - Beantwoord

    Herkenbaar! Rijangst en spinnen en vooral ook muizen. Maar ik heb wel een ballonvaart gemaakt en dat was zo’n mooie en indrukwekkende ervaring dat ik het zo weer zou doen.

    • Romy 13 februari 2018 op 8:47 am - Beantwoord

      Een ballonvaart lijkt mij ook geweldig. Dat is een van de spannende dingen die ik dan weer wel heel graag zou willen doen ?

  3. Shirley 13 februari 2018 op 6:40 am - Beantwoord

    Voor een deel van de dingen waar je bang voor bent, ben ik ook bang. Het bangst ben ik voor vuur(werk) en heel diep water denk ik. Als ik aan een heel diep zwembad denk, krijg ik al de kriebels.

  4. Marije 13 februari 2018 op 6:42 am - Beantwoord

    Heel herkenbaar. Heb heel lang rij angst gehad en dingen als bungee jumpen zijn echt niet aan mij besteed.

  5. Aneta 13 februari 2018 op 7:39 am - Beantwoord

    Horror is ook zeker niet aan mij besteedt. Ik jen vroeger veel horror film gekeken maar nu moet ik er echt niet aan denken. Door deze film maak ik mezelf heel bang en slaap ik een paar dagen niet omdat ik dan denk dat er geesten of andere rare dingen in de slaapkamer zijn haha….brrrrr… vreselijk!

    • Romy 13 februari 2018 op 8:49 am - Beantwoord

      Die twee angsten herken ik ook wel. Vuurwerk vind ik leuk om naar te kijken, maar zou ik zelf nooit afsteken en zwembaden van bijvoorbeeld 4 meter diep lijken me ook niet echt een feest.

    • Romy 13 februari 2018 op 8:50 am - Beantwoord

      Haha, horrorfilms zijn inderdaad niet altijd goed voor je nachtrust. Ik kan me maar al te goed voorstellen dat je dan liever voor een ander filmgenre kiest ?

  6. Iris 13 februari 2018 op 7:47 am - Beantwoord

    Haha wat leuk om te lezen en wat enorm herkenbaar! Ik ben zelf ook geen held. Hoewel ik nu wel een beetje van mijn spinnenangst af ben gekomen door het Youtube figuurtje Lucas the Spider. Ideaal!

    • Romy 13 februari 2018 op 5:36 pm - Beantwoord

      Haha, je maakt me nieuwsgierig naar die filmpjes. Ik ga er ook eens een kijken. Wel fijn dat je nu geen spinnenangst meer hebt ?

  7. Els 13 februari 2018 op 8:05 am - Beantwoord

    Een held op sokken dat ben ik ook. Totaal niet stoer ;-).

  8. Maaike 13 februari 2018 op 8:08 am - Beantwoord

    Ik houd ook absoluut niet van horror. Als tiener durfde ik in iedere achtbaan . Maar nu durf ik zelfs niet meer van de glijbaan in het zwembad! Parachute springen heb ik gedaan, nooit weer!!

    • Romy 13 februari 2018 op 6:56 pm - Beantwoord

      Wauw, parachutespringen?! Ook al zou je het niet snel weer doen, toch is het al een hele prestatie dat je dat ooit durfde!.

  9. Irene 13 februari 2018 op 8:51 am - Beantwoord

    Oh brr zo’n horrordingen zijn ook echt niets voor mij. Ik ben echt heel snel bang. Ik durf zelfs geen thriller lezen in bed voor ik ga slapen en zeker niet als ik alleen thuis ben. Ik ben ook bang voor grote menigtes bij elkaar (dan krijg ik altijd zo’n rampscenario in mijn hoofd waarbij iedereen heel snel weg wil en er mensen vallen enz. En ik krijg het gewoon super benauwd bij het idee) en diep water. Ik had vroeger een encyclopedie waar ik heel graag in las. Je had ook zo’n pagina over de diepste meren en ik kon dat gewoon niet lezen. Ik vond het zo’n eng idee dat iets “kleins” als een meer zo enorm diep kon zijn.

    • Romy 13 februari 2018 op 6:59 pm - Beantwoord

      Thrillers kunnen inderdaad soms ook wel héél eng zijn. Ik moet zeggen dat ik dan weer wel van thrillers houd, maar dan liever niet té spannend, haha. Nicci French lijkt me toch wel iets te eng.
      Diep water vind ik, als ik er zo over nadenk, ook wel een beetje een eng idee, vooral als je ergens zwemt waar het strand best wel ver vandaan is.

  10. Anna 13 februari 2018 op 9:43 am - Beantwoord

    Wat een herkenbaar artikel! Mij maak je ook helemaal niet blij met achtbanen of bungeejumpen, haha. Een horrorfilm op z’n tijd kan ik wel waarderen, maar die hele bloedige horror vind ik ook niks aan. Als er een goed verhaal in zit, wil ik af en toe wel een horrorfilm kijken, maar alleen als ik daarna niet alleen hoef te slapen haha 😀

    • Romy 13 februari 2018 op 7:01 pm - Beantwoord

      Niet te bloedige horror met iemand anders kijken, lijkt me op zich ook wel prima inderdaad. Dat soort films zijn toch een stuk spannender als je er alleen naar kijkt en daarna in je eentje moet gaan slapen 😉

  11. Simone 13 februari 2018 op 10:42 am - Beantwoord

    Haha, wat heb je dit leuk geschreven!! Ik herken het wel hoor. Ik probeer me er vaak overheen te zetten, maar ben toch vaak de bangerd haha. Mijn vriend heeft juist het tegenovergestelde, en dat levert soms wel eens grappige situaties op zoals toen hij over een sloot sprong in het bos en ik er niet overheen durfde en ruim een kilometer om moest lopen haha!

  12. Haydée 13 februari 2018 op 10:56 am - Beantwoord

    Haha, grappig artikel! Ik ben ooit eens naar een pretpark geweest rond Halloween-tijd, en ik heb er een aantal ‘levende’ spookhuizen bezocht. Het waren voor de gelegenheid opgezette sites met acteurs die je aan het schrikken brachten. Handen die plotseling door een rooster naar je enkels grijpen… brrr… Sindsdien ben ik geen zo’n grote liefhebber meer voor levende spookhuizen. Een horrorfilm gaat wel nog, maar alleen als het buiten licht is, haha! 😀

    • Romy 13 februari 2018 op 7:03 pm - Beantwoord

      Haha, wat leuk dat jullie daarin zo elkaars uitersten zijn! Het lijkt me op zich wel ideaal trouwens als je een vriend hebt die meer dingen durft. Zelf laat ik me bijvoorbeeld al iets eerder overhalen om toch in een achtbaan te gaan of om toch iets spannends te doen als iemand anders me ‘even’ over de streep trekt 😉

    • Romy 13 februari 2018 op 7:04 pm - Beantwoord

      Wauw, die grijpende handen…ik krijg al de kriebels als ik daaraan denk. Dat lijkt me ook wel héél spannend. The Amsterdam Dungeon was achteraf best leuk, maar iets nóg spannenders sla ik liever over 😉

  13. Hermien - KouweKleren 13 februari 2018 op 11:03 am - Beantwoord

    Haha, ik krijg al het gevoel dat iemand me besluipt als ik alleen maar het verhaal van een enge film hoor en heb al twee nachtmerries gehad van de laatste escape room die ik deed. Hoogtes heb ik dan weer geen moeite mee, ik wil graag parachutespringen en ook wel met je mee in die ballon!

    • Romy 13 februari 2018 op 7:05 pm - Beantwoord

      Haha, gelukkig ben ik niet de enige die niet zo’n held is met enge films en belevenissen. Maar parachutespringen vind ik dan weer wel heel dapper! Dat doe ik je niet graag na 😉

  14. Johanne 13 februari 2018 op 12:38 pm - Beantwoord

    Haha, wat cool dat je gewoon een certificaat kreeg!Lijkt me overigens ook doodeng hoor. Achtbanen vind ik helemaal prima, maar zodra het donker is en ik de gezichten van mensen niet meer zie of herken haak ik af. Enge films zijn ook absoluut niet aan mij besteed, zelfs Scream niet. Oké, ik vond het vroeger wel leuke films, maar nog steeds denk ik af en toe dat masker ineens voor het raam te zien als het donker is. Verder ben ik doodsdoodsdoodsbang voor clowns. Vermoed dat het komt doordat ik IT op veel te vroege leeftijd heb gezien, maar dat doet er niet toe. Ze zijn gewoon verschrikkelijk.

  15. Loes 13 februari 2018 op 12:46 pm - Beantwoord

    Ik ben echt een watje, mij zou je noooit in zoiets als de Amsterdam Dungeon krijgen. Lijkt me vreselijk haha. Knap dat je het toch gedaan hebt, ik vind je best wel een held hoor!

    • Romy 13 februari 2018 op 7:06 pm - Beantwoord

      Als ik dit zo lees, ben ik toch blij dat ik IT nooit heb gezien. Die film lijkt mij ook doodeng en ik denk dat ik daarna ook een enorme angst voor clowns zou ontwikkelen. Die film laat ik dus maar lekker aan anderen over om te kijken 😉

    • Romy 13 februari 2018 op 7:06 pm - Beantwoord

      Haha, wat lief dat je dat zegt! ♥

  16. Saskia 13 februari 2018 op 1:09 pm - Beantwoord

    Ik ben voor weinig dingen bang.. Het enige waar ik echt kriebels van krijg zijn tenen (mijn eigen of die van een ander) en zilvervisjes… BRRR.

    • Romy 13 februari 2018 op 7:07 pm - Beantwoord

      Haha, een angst voor tenen? Dat is bijzonder! Maar ik moet zeggen dat ik tenen ook nooit echt het mooiste lichaamsdeel van mensen vind, dus ik kan me er een klein beetje iets bij voorstellen.

  17. Susan 13 februari 2018 op 1:52 pm - Beantwoord

    Haha herkenbaar! Horrorfilms zijn niks voor mij..

  18. Marloes 13 februari 2018 op 2:31 pm - Beantwoord

    Op de een of andere manier weten dikke spinnen altijd tevoorschijn te komen als ik alleen thuis ben! Vreselijk. Een tijdje terug was mijn vriend een avondje uit en ik lag lekker in bed een boek te lezen. En Freya de poes zat intussen al een beetje raar te miauwen en van bed op de kast te springen enz. Toen keek ik omhoog, zat er echt een grote spin op het plafond! Gewoon recht boven me. Ja, toen kreeg ik wel een lichte paniekaanval, hahaha. Eerst nog mijn vriend gebeld om te vragen hoe laat hij thuis zou zijn, maar het was ook echt pas 11 uur of zo dus ik moest het zelf opknappen. Uiteindelijk heb ik dat monster opgezogen met de stofzuiger, maar ook dat vond ik eng, want stel dat ik miste en hij op bed zou vallen of zo. Ik kon ook niet echt chill slapen daarna, haha. Dus ja, spinnen vind ik vreselijk, maar verder ben ik volgens mij niet echt bang aangelegd :p

  19. Simone 13 februari 2018 op 3:03 pm - Beantwoord

    Oh ik ben ook zeker geen held met spinnen. Zodra ze groter zijn dan een halve centimeter, moet iemand anders hem weghalen. Rijangst heb ik nooit echt gehad eigenlijk. Daar ben ik ook wel blij om. Dat lijkt me echt vreselijk.

    • Romy 13 februari 2018 op 7:10 pm - Beantwoord

      Ik heb met spinnen precies hetzelfde als jij. Een mini-spinnetje doet me niets, maar zodra een spin iets groter is dan anders dan vind ik ze aardig griezelig worden 😉
      Rijangst was inderdaad geen feest, alhoewel ik het nog niet eens heel erg had. Ik ben in ieder geval blij dat het nu zo goed als weg is en dat ik met zo veel meer plezier in de auto zit nu 🙂

  20. Lianne 13 februari 2018 op 5:17 pm - Beantwoord

    Herkenbaar dit! Ik ben dus ook echt een angsthaas als het om bungeejumpen of reptielen gaat. Stefan vind het allemaal geweldig en doet ook altijd mee als scare-actor in spookhuizen. Mij niet gezien! Toch heb ik, toen we in Miami waren wel echt een paar keer de dare-devil uitgehangen door in een shooting hall met echte (!) geweren te schieten en in de Everglades ben ik zelfs nog met een echte alligator op de foto geweest! Een baby, dat wel. Maar dan nog, de trots is van de foto af te zien 🙂 Weer een angst die ik overwonnen heb! Sindsdien vind ik alligators echt heel schattig 🙂 Alleen rende ik naar de andere kant van het verblijf toen die vriendelijke juffrouw ook nog een slang uit het hok haalde! Sommige angsten kom ik denk ik nooit helemaal overheen 😉

    • Romy 13 februari 2018 op 7:08 pm - Beantwoord

      Wauw, je hebt wel echt flink enge dingen gedaan in de VS! Ik doe het je niet na, hoor. Zowel dat schieten als de foto met de alligator! De angst voor de slang kan ik me dan wel weer goed voorstellen. Dat zou mijn lievelingsdier ook niet zijn, haha.

  21. Nikita 13 februari 2018 op 6:04 pm - Beantwoord

    Het is prima een held op sokken te zijn, iedereen zijn angsten en moedige kanten toch? Ik vind het vooral leuk dat je dat gewoon toegeeft. Mensen zijn zo snel bang om toe te geven waar ze bang voor zijn, uit reactie voor een ander zijn angst.

    Ik was vroeger snel bang van alles, maar ik denk door de jaren heen ben ik dapperder geworden. Vroeger had ik schrik van hoogtes, hoge attracties en snelle attracties terwijl ik daar nu met plezier in de rij voor sta. Hoewel er ook een attractie is bij ons op de kermis die ik met heel veel plezier oversla. Daar heb ik dan nog net niet genoeg moed voor verzameld. Horrorfilms kijk ik wel redelijk graag, maar dan met geesten en paranormale kanten. Ik heb geen idee waarom. Zonder er achteraf nachtmerries van te hebben. Als kind was ik overal bang voor. Ik speelde toen Panfu (is een online spelletje met allemaal pandas) en je moest daar een missie doen om de huisdiertjes te redden en de slechterik op een vliegtuig naar een ver land te zetten zodat die vernietigd werd. Zoiets. En als je de knop van het vliegtuig in gang zette, zag je hoe hij wegvloog, inclusief zijn gezicht. Nu lach ik mezelf daarom uit dat ik daar bang voor was, maar ik heb schrik gehad destijds haha. Zo eng is die niet trouwens.

    Toen je vertelde over die horrorfilm moest ik denken aan vorig jaar haha. Onze leerkracht was wat later en onze klas is dan braaf en zet meestal een film op. Wij breken de boel niet af en storen geen andere klassen, daarin zijn wij echt heel braaf. Maar dat is bijna altijd een horrorfilm en meestal ook een met geesten. Onze leerkracht kwam binnen terwijl de film goed bezig was, maar het was nog maar twintig minuten en ze besloot dat we verder mochten kijken. Ze deed zelf werk, maar keek af en toe wel eens naar het scherm en toen er ineens zo’n eng beeld was, was heel de klas stil en zij schrok en gilde zelfs een klein beetje. Dat was echt grappig ook.

    • Romy 13 februari 2018 op 7:12 pm - Beantwoord

      Wauw, ik kan me voorstellen dat je enorm schrok van zo’n uit de kluiten gewassen spin. Ik zou me ook echt rot schrikken, zeker als je dan alleen thuis bent. Gelukkig bleek de stofzuiger je redding te zijn 😉

    • Romy 13 februari 2018 op 7:21 pm - Beantwoord

      Precies! Het maakt eigenlijk niet uit als je voor sommige dingen bang bent. En het is ook zeker niet iets waar ik me voor schaam. Gelukkig zijn er ook genoeg spannende dingen die ik wél durf ?

      Wat stoer eigenlijk dat je over veel angsten heen bent gekomen en nu wel heel spannende dingen aandurft als horrorfilms kijken of in enge attracties gaan. Juist die paranormale films vind ik nogal eng. Dan denk ik dat soort vreemde wezens echt overal te zien, ook na de film, haha.

      Ik moest wel lachen om je verhaal over de horrorfilm in de klas trouwens. Ik snap dat ze flink schrok toen ze precies naar dat enge beeld keek, haha. En ik snap ook dat dat voor jullie juist heel grappig was ?

  22. Elisabeth 13 februari 2018 op 7:30 pm - Beantwoord

    van horror, heftige actie movies ben ik ook geen fan van. Gevecht en in elkaar geslagen mensen. Geef mij maar idd komedies

  23. Evelyne 13 februari 2018 op 7:31 pm - Beantwoord

    Bij het lezen van je inleiding dacht ik: ‘Huh?’ 😀 Ik dacht altijd dat ik geen hoogtevrees had, maar wanneer ik mij op een bepaalde hoogte bevind en naar beneden kijk krimp ik mijn tenen vast aan de grond. Of als een verdieping in glas is en je er over loopt, brr vind ik eng! Van bloed heb ik totaal geen schrik, integendeel. Alleen hou ik niet van horrorfilms. Ik kan wel naar moordseries kijken enzo, dat is geen probleem 🙂

    • Romy 14 februari 2018 op 8:24 am - Beantwoord

      Een verdieping van glas lijkt mij ook doodeng. Daar zou ik niet snel overheen lopen ? Moordseries vind ik trouwens ook wel leuk. Ik kijk bijvoorbeeld al heel wat seizoenen met veel plezier naar Moordvrouw.

  24. Sheila 13 februari 2018 op 9:31 pm - Beantwoord

    Heldhaftigheid zit hem niet in de grote dingen. Dat vind ik te simpel. Iedereen is verschillend en heeft andere angsten. Dus het is voor mij appels en peren vergelijken. Dus ik vind die acties van jou super stoer. Ik heb hoogtevrees. Ik klim wel (mag toch), omdat ik wel van uitdagende sporten houd. Maar op een slechte dag, klim ik tot halverwege de wand en laat ik de rest zitten voor wat het is. En ik neem nooit de hoogste wand. Maar toch doe ik het 🙂

    • Romy 14 februari 2018 op 8:27 am - Beantwoord

      Daar heb je zeker een punt. Iedereen heeft wel angsten, maar aan de andere kant ook weer spannende dingen die hij of zij wel aandurft. Wat stoer trouwens dat je ondanks je hoogtevrees aan klimmen doet. En inderdaad, een halve wand is een prima oplossing als het even net iets te spannend is.

  25. Talitha 27 februari 2018 op 1:55 pm - Beantwoord

    Ik ben precies hetzelfde! Ik schrok me ook wezenloos van ELK geluidje in de Dungeon, inderdaad. En in pretparken ben ik steevast diegene die op een bankje zit om ‘de tassen te bewaken’ ?

    • Romy 27 februari 2018 op 7:19 pm - Beantwoord

      Haha, gelukkig ben ik niet de enige die een beetje een held op sokken is 😉

Recente blogs

10 vrolijke en kwalitatieve truien voor de herfst

31 augustus 2020|Outfits|

De regen van de afgelopen tijd liegt er niet om: de herfst is in aantocht. Oftewel: de truien mogen weer uit de kast. Dat vind ik helemaal niet erg, aangezien ik heel wat fijne truien heb klaarliggen. De komende tijd wil ik nog één mooi exemplaar uitzoeken, omdat mijn truienverzameling wel een mooie kleurrijke aanvulling kan gebruiken. Daarom vond ik het hoog tijd om alvast wat truieninspiratie op te doen. Dit zijn 10 vrolijke truien voor de herfst die mijn aandacht trokken. Allemaal van niet-fastfashion-kwaliteit trouwens! En sommige zelfs met een duurzaam tintje.

Wat staat er in mijn badkamerkastje?

24 januari 2020|Lifestyle|

Zelf vind ik niets leuker dan bij andere bloggers meespieken in hun huis. Of beter nog: in hun kastjes en lades. Ervan uitgaande dat ik vast niet het enige nieuwsgierige aagje ben, geef ik je graag een inkijkje in een van mijn kastjes. Mijn badkamerkastje! Tijdens het inrichten van mijn huis vond ik het uitstallen van mijn bij elkaar verzamelde voorraad potjes, smeersels en tubes misschien wel een van de leukste bezigheden. Er gaat dan ook geen ochtend voorbij zonder dat ik met een glimlach de producten achter de deur van dit kastje bekijk. Ik laat je graag zien wat er zoal achter mijn kastdeurtje schuilgaat.

April 2021 | Minder racen, meer rust & gewoon wat meer Romy

30 april 2021|Persoonlijk|

April was een goede maand. Eentje waarin ik stuiterde van enthousiasme om een doos groenten, mezelf de tijd gunde om meer mijn eigen ding te doen en tegelijkertijd genoot van de nieuwe situatie die samenwonen heet. Ik verkocht een aantal keer met knikkende knietjes 'nee' aan opdrachtgevers en zei tegelijkertijd heel hard 'ja' op dingen waar ik wél een stoot aan enthousiasme van krijg. Ik was in de hieperdepiepstemming om een bloesemfoto, lanceerde een nieuw project voor werk en was een feestdag net niet helemaal vergeten. Laten we terugblikken op april!

Ga naar de bovenkant