De afgelopen weken betrap ik mezelf er steeds vaker op dat ik ‘even’ op Funda zit te kijken. De wooncatalogus bekijk ik opeens met meer interesse en ik heb al maanden flinke opruimkriebels. Ook het aantal keren dat ik de vraag krijg wanneer ik het huis uit ga, is niet op twee handen te tellen. Daar zijn zó veel mensen nieuwsgierig naar, zeker sinds mijn broertjes allebei op kamers zijn gaan wonen. Ondertussen nemen mijn uit-huis-gaan-kriebels toe, maar tegelijkertijd zijn er heel wat dilemma’s waar ik mijn hoofd over breek. Wat wil ik? Waar wil ik heen? En hoe ga ik dit allemaal aanpakken?
Eigen-huis-kriebels
Aan de ene kant merk ik dat ik steeds enthousiaster ben over een eigen huis. Het lijkt me heel fijn om echt mijn eigen ding te kunnen doen. Ook heb ik in gedachten al mijn hele huis ingericht met de meubels die ik geweldig vind. Ik weet al jaren voor welke kleuren ik wil kiezen en wat ik zoal in mijn huiskamer zou willen zetten. Sterker nog, het Blond Amsterdam-servies voor in de buffetkast ben ik al een paar jaar bij elkaar aan het sparen. Ook ben ik al máánden oude spullen aan het opruimen met het idee dat ik, als ik ga verhuizen, niet al te veel troep wil meesjouwen. Ja ja, de eigen-huis-kriebels beginnen te komen.
Dilemma 1: “Woon jij nog thuis?”
Maar dan die dilemma’s… Met op nummer 1 de druk die ik soms voel van mensen om me heen om het huis uit te gaan. Ik wil ervoor waken dat ik het huis uit ga uit sociale druk, want dat vind ik geen goede reden. Als ik de stap zet, wil ik dat doen omdat ik daar echt zélf aan toe ben. Zelf vind ik het eigenlijk helemaal niet zo vreemd dat ik op mijn 24e nog thuis woon, zeker als je je bedenkt dat ik altijd vlak bij de universiteit heb gewoond. Daarnaast heb ik een goede band met mijn ouders en vinden we het van beide kanten – volgens mij – erg gezellig. Bovendien is het leven nu eenmaal niet te plannen, toch?! De ene persoon zet een stap nu eenmaal eerder dan de andere persoon.
Dilemma 2: Eenzaam?!
Eén ding weet ik al (bijna) zeker: zodra ik het huis uit ga, zou ik graag een gezellige kat in huis nemen. Het lijkt me namelijk best wel eenzaam om alleen in een appartement te zitten. En die eenzaamheid is mijn tweede dilemma. Natuurlijk onderneem je soms ’s avonds of in het weekend iets, maar het lijkt me wel even wennen om na werktijd niet gezellig thuis te komen bij mijn ouders. Zou ik me niet heel alleen voelen als ik ’s avonds in mijn eentje tv kijk, mijn werkdag niet altijd kan doornemen met iemand en de telefoon moet pakken als ik even mijn verhaal kwijt wil. Maar goed, dat went waarschijnlijk wel. En een kat brengt vast al de nodige gezelligheid in huis!
Dilemma 3: Huren of kopen?
Nog zo’n dilemma is die ene welbekende vraag: huren of kopen?! Mijn voornemen was altijd om geld te sparen zolang ik bij mijn ouders woon en om daarna een huis te kopen. Maar hoe realistisch is dat? En hoe slim is het om dat te doen, zeker in een tijd waarin veel huizen in no time zelfs boven de vraagprijs worden verkocht? En wat nu als ik zonder werk kom te zitten, als ik een jongen zou ontmoeten aan de andere kant van het land of als er iets anders drastisch verandert? Aan de andere kant zijn huurhuizen zonder inschrijving bij Woningnet niet makkelijk te bemachtigen en vind ik dat misschien wel zonde van het geld dat ik aan huur kwijt ben. Je hoort het: ik ben er nog niet helemaal uit.
Dilemma 4: Waar ga ik wonen?
Nog zo’n dilemma is de plek waar ik zou willen wonen. Ik woon al mijn hele leven in hetzelfde relatief kleine dorp (wel van veel gemakken voorzien!) in de buurt van Amsterdam. Jarenlang vond ik het dan ook heel logisch om mijn eerste huis ook in dit dorp te kopen. Inmiddels ben ik daar alleen niet zo zeker meer van. Is een dorp met een eigen treinstation niet fijner? Is Haarlem niet leuk of een andere stad in de buurt van Amsterdam? Of wil ik juist de kant van Utrecht op? Of blijf ik toch dicht bij mijn ouders wonen? Of of… Tja, ook over mijn toekomstige woonplaats heb ik dus de nodige twijfels.
En dus?
Alleen al vanwege al die dilemma’s doe ik het allemaal rustig aan. Zonder vast contract wil ik sowieso liever geen stappen zetten op de huizenmarkt. Verder houd ik het voorlopig even bij IKEA-gidsen uitpluizen, langzaamaan een uitzet bij elkaar sparen en zo nu en dan op Funda speuren. Over niet al te lange tijd gaat mijn eigen plekje er vast komen, maar ik heb geen haast en ben blij dat ik die luxepositie heb. Des te langer kan ik alles laten bezinken. En in mijn hoofd natuurlijk alvast mijn huis inrichten. Want ik heb zo’n mooie okergele hoekbank gezien…
Woon jij nog thuis of ben je het huis al uit? Hoe ging dat bij jou?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Goed geslaagd! | Mijn aankopen op Koningsdag 2018
Niets zo leuk als op Koningsdag struinen over de vrijmarkt op zoek naar tweedehands koopjes. Ook dit jaar ben ik weer goed geslaagd in mijn zoektocht naar leuke Disney-dvd's, mooie kleding en onverwachte gouden vondsten. Ook dit jaar was ik weer op de vrijmarkt in Amstelveen te vinden en kwam ik met een tas vol spullen thuis. Met dit keer onder andere een kussen voor mijn toekomstige bank en een lila teddy coat om verliefd op te worden. Benieuwd naar mijn vondsten? Ik laat ze je in dit artikel zien.
Recept pepernotenmuffins (glutenvrij & vegan) met chocola
De beste man met de witte baard is weer in het land. De één zit aan de buis gekluisterd voor het Sinterklaasjournaal, de ander struint alvast het internet af op zoek naar surprise-ideeën. En wat doe ik? Ik duik direct de keuken in voor pepernotenmuffins. Want ja, dit is hét moment om de voorraad pepernoten niet langer in een glazen pot te bewonderen. Ik had zin in cake én chocola én pepernoten. Wat doe je dan? Pepernotenmuffins maken dus! Deze muffins zijn heerlijk smeuïg van binnen, bevatten lekker veel stukjes pepernoot en hebben uiteraard met een flinke schep chocola bovenop. Oh ja, ze zijn zowel plantaardig als glutenvrij!
Mijn vrolijke kerstkoopjes voor dit jaar kerst
Dit jaar gingen tot nu toe alle feestjes niet door vanwege het je-weet-wel-virus. Daarom is er één feest waar ik iets extra moois van wil maken: kerst. Niet met grootse familiediners natuurlijk, maar wel met leuke kerstdecoratie. Aangezien ik vrij weinig kerstuitzet heb, gunde ik mezelf wat nieuwe kerstaankopen. Ik shopte veel leuke dingen bij elkaar om van mijn boom dit jaar iets extra feestelijks (met een kitsch tintje) te maken. Oké, en ik kocht er meteen wat andere kerstdingen bij. De boom staat nog niet, maar mijn nieuwste kerstkoopjes laat ik je wel graag zien.
Het is goed dat je weldoordacht stappen zet op dit gebied, maar ik zou niet te angstig zijn voor eenzaamheid. Natuurlijk kan het voorkomen, maar over het algemeen zul je druk zijn met het genieten van je zelfgebouwde stek (en bovendien wil iedereen je nieuwe gordijnen en blond-verzameling komen bewonderen! Soms is het goed even een sprong te wagen in het leven, al weet ik dat dat lastig is als de noodzaak er iet is. Als je nog zoveel ‘onzekerheden’ hebt, zou ik zelf zeker voor huur gaan. Per maand ben je misschien wat meer kwijt, maar bedenk dat de vaste lasten die komen kijken bij het kopen van een huis (makelaarskosten etc.) ook over een paar duizend euro gaan. Als je die uitsmeert over het (misschien niet eindeloos lange) aantal maanden dat je in een huis gaat wonen, tikt dat ook aan. Veel nadenkplezier!
Dankjewel voor je fijne en uitgebreide reactie en voor je bemoedigende woorden! Heel fijn om te lezen! Je hebt zeker gelijk dat het met de eenzaamheid waarschijnlijk wel meevalt in de praktijk en soms moet je een enge stap wagen om daarna te ervaren dat het zo eng nog niet was. Over die vaste lasten had ik nog niet zoveel nagedacht eigenlijk, maar dat is inderdaad ook nog een ding. Al met al is zo’n koophuis best prijzig, zeker als je alleen bent. Ik ben er nog niet helemaal uit, maar vind het in ieder geval fijn om wat input te krijgen en mensen te hebben die meedenken. Ik ga er nog een tijdje hard over nadenken, maar wil daarna toch ook maar een keer dé stap gaan wagen 🙂
Super leuk dat je er over aan het na denken bent. En nee, het is niet raar om op je 24e nog thuis te wonen. Mensen kijken veels te veel naar anderen. Als ik zou moeten kiezen tussen kopen of huren zou ik kopen. Je maandlasten zijn in dit geval een stuk minder, zeker in deze tijd (hypotheek rente staat heel laag). Zelf denk ik dat het best mee zal vallen, die eenzaamheid. Ik heb ook eerst op mezelf gewoond voordat ik ging samen wonen. Ik moet zeggen dat het me goed beviel, omdat ik mezelf écht leerde kennen. Succes met kiezen meis
Wat fijn om te lezen over jouw ervaringen met op jezelf wonen! Ik neig zelf ook heel erg naar kopen. Naast de lagere lasten lijkt het me ook fijn om een huis te hebben dat echt van mij is. Aan de andere kant is zo’n koopwoning natuurlijk wel een investering en komen er nog de nodige kosten bij. Voorlopig zit ik nog goed thuis, maar het voelt fijn om de voors en tegens een beetje af te wegen en er toch over na te denken 🙂 Dankjewel voor je fijne reactie! 🙂
Take your time. Beter je tijd nemen en goed doordacht de stap zetten dan gehaast het huis uit gaan.
Het is zeker geen schande om nog op je 24e thuis te wonen. Het is heel verstandig van je om niet door de sociale druk te zwichten en lekker de tijd te nemen om na te denken wat je precies wilt xx
Precies, zo sta ik er zelf ook wel in. Beter op mijn 24e nog thuis wonen en alles laten bezinken dan halsoverkop een stap zetten, daar veel geld in steken en dan even later spijt hebben.
Maakt je niet druk over je leeftijd. Alles gaat zoals het gaat. Ik woonde net voor mij 30ste officieel op mijzelf :-).
Ik ging het huis uit net voor ik 25 werd. Ik huurde iets dicht bij mijn werk, op zo’n half uurtje van mijn ouders.
Daar voor was ik wel al op kamers geweest, maar daar was ik enkel door de week, niet in het weekend.
Zelf heb ik ook vaak uit huis kriebels. Ik kies er wel voor om dan op kamers te gaan in een huis waar ik ook na de studie kan blijven, zodat ik in ieder geval niet alleen woon en altijd aanspraak heb! Dit zijn de plannen die ik wil gaan uitvoeren zodra de studie het toelaat, maar wie weet hoe het gaat lopen.
Wat leuk om te horen dat jij plannen hebt om op kamers te gaan! Dat is inderdaad ook een slimme manier om toch nog steeds mensen om je heen te hebben. Ik hoop dat je een fijn plekje vindt zodra je daar aan toe bent 🙂
He, wat vervelend dat je die druk voelt van mensen. Je moet het helemaal lekker zelf bepalen. Doe rustig aan, je maakt de keuze maar 1x en het hoeft allemaal niet overhaast. Ik vind 23 nog helemaal niet oud om nog bij je ouders te wonen, en als je het naar je zin hebt: why not? Ik ging op m’n 21ste het huis uit – ik wilde eerst ook in m’n dorp blijven wonen maar opeens kwamen de Rotterdam kriebels. Ik heb ook getwijfeld: ga ik alleen in een klein appartementje? Ik ben nog wezen hospiteren voor in een studentenhuis, maar uiteindelijk ging ik samen met een vriendin. Dat was de beste beslissing! Ik heb 3 huurhuizen gehad voor we gingen kopen: de juiste tijd dient zich vanzelf aan. Geniet lekker van de voorpret, dat is ook al heerlijk!
Dankjewel voor je lieve reactie! Je hebt helemaal gelijk inderdaad. Eerst had ik vaak de neiging om mezelf te verantwoorden als mensen vroegen waarom ik nog thuis woon, maar nu besef ik dat het belangrijkste is dat ik me er prettig bij voel.
Heel leuk om te horen over jouw ervaringen met op jezelf gaan wonen! Grappig dat je uiteindelijk toch de kriebels kreeg om in Rotterdam te gaan wonen! Samenwonen met een vriendin klinkt ook als een fijne tussenoplossing. Ik ga er ook nog eens goed over nadenken wat mijn opties zijn en tot die tijd geniet ik inderdaad lekker van de voorpret 🙂
Ik heb tot mijn 24ste bij mijn moeder en zusje gewoond. Ik herken de opmerkingen, trek je er niets van aan. Ik heb een huis gekocht (met half jaar contract en intentieverklaring). Het was niet dat ik zo graag in vastgoed investeerde, maar het was gewoon makkelijker dan huren. Het was toen wel 2014 en de huizenprijzen waren niet zo hoog als nu. Iets wat mij heeft helpen relativeren: als je een huurhuis hebt en je raakt je baan kwijt, zeg je ook niet zomaar je huis op. In dat opzicht maakt het dus eigenlijk niet uit of je koopt of huurt. Oh, en ongetwijfeld ontmoet je een jongen aan de andere kant van het land. Een week nadat mijn hypotheek werd goedgekeurd , ontmoette in mijn vriens. Hij woont 2 uur verderop in België. Maak geen overhaaste stappen, maar laat je ook niet te bang maken. Je kunt misschien eens een adviesgesprek aanvragen bij de hypotheker. Dan weet je iig wat je kunt lenen en kun je eventueel verder.
Wat fijn om te horen hoe jij het hebt ervaren toen je voor dezelfde keuze stond! Dat helpt me weer een beetje bij mijn overwegingen 🙂 Je hebt zeker gelijk dat je een huis niet zomaar opzegt als je bijvoorbeeld je baan verliest. Sommige angsten die ik heb, zijn misschien ook erger dan eigenlijk nodig is. Ik denk dat ik inderdaad maar eens naar een hypotheekadviseur ga. Niet omdat ik per se over een paar maanden een huis wil hebben, maar gewoon om me eens te oriënteren op mijn mogelijkheden. Dankjewel voor je fijne tip 🙂
Ik ben vorig jaar uit huis gegaan, op mijn 23e. Ik ging gelijk samenwonen met mijn vriend. Hij had dit appartement gekocht toen we net aan 1 jaar samen waren, maar het is nieuwbouw en het duurde 1,5 jaar voordat het af was. Tja, en met 1 jaar samen vonden wij het iets te vroeg om het al te hebben over samenwonen, dus ik heb hem lekker z’n gang laten gaan wat betreft het kopen. Toen het opgeleverd was ging ik er wel vrij snel bij en duurde het echt wel even voordat ik dit mijn thuis kon noemen. Ik had echt heimwee naar mijn eigen omgeving, ondanks dat ik het supergezellig vond samen. In dat opzicht vind ik het wel jammer dat dit huis niet gelijk als ‘eigen’ voelde, want deze plek en dit huis had ik zelf nooit uitgekozen ? Maar dat hadden we ook niet kunnen voorspellen natuurlijk. Als je je eigen huisje zoekt, kan je wel lekker zoeken naar iets wat compleet aan je wensen voldoet en waar je je gelijk thuis voelt. Ik vond het ook spannend om bij mijn ouders weg te gaan en avonden alleen te zijn (vriend heeft nogal druk sociaal leven). Pas toen de katten erbij kwamen, ging ik me ook meer thuis voelen! Dus dat kan ik zeker aanraden! En de avonden alleen zijn nu echt me-time geworden. Ik spreek ook regelmatig af met vrienden of ga een avondje thuis eten. Een eigen plek is echt top! En neem lekker die okergele bank ? Ik wilde graag een petrol-kleurige bank, maar dat mocht niet, helaas ?
Pas als het echt goed voelt en je er echt voor wil gaan, zou ik pas de stap nemen om te verhuizen naar je eigen plek. Zolang je twijfelt of het voelt gewoon niet goed genoeg, zou ik even wachten. Verhuizen kan altijd namelijk 😉 En wat anderen zeggen erover zeggen zou ik mij niet druk maken. Het is jouw leven, niet die van een ander 😉
Zo had ik er eigenlijk nooit naar gekeken. Het fijne aan een eigen huisje is inderdaad wel dat je jouw plek kunt kiezen en het op zo’n manier kunt inrichten dat jij je er prettig voelt. Dat vind ik wel een fijnere manier om tegen het alleen wonen aan te kijken 🙂 Ik kan me voorstellen dat het voor jou ook wel lastig moet zijn geweest om te gaan samenwonen in een huis dat jij zelf niet zou hebben gekozen. Het is toch anders als het huis al helemaal naar de wensen van je vriend is ingericht.
Fijn om te horen dat je inmiddels wel je draai hebt gevonden en je steeds iets meer thuis voelt. Ik denk ook dat katten in huis al zoveel goeds doen. Volgens mij is een kat het eerste wat ik zou nemen als alle meubels staan, haha. En die okergele bank gaat er vast ook komen! Nu maar hopen dat IKEA die over een tijdje nog heeft als ik écht de stap durf te wagen 😉
Wat een lieve reactie en je hebt zeker gelijk! Eigenlijk is het belangrijkste dat ik me er goed bij voel en achter mijn keuze sta, want verhuizen kan inderdaad altijd nog 🙂
Je kan er ook voor kiezen om met een aantal vrienden samen te gaan wonen! Dat wordt vaker gedaan door mensen die uit huis gaan 🙂
Dankjewel voor de tip! Dat is inderdaad ook nog een optie. Ik zie mezelf alleen toch niet zo snel met vrienden in een huis wonen. Ik ben dan te bang dat er irritaties ontstaan die de vriendschap na een tijdje in de weg gaan zitten 😉
Leuk artikel! Ik denk dat de eenzaamheid wel meevalt als je een beetje in de buurt van je ouders, vrienden en vriendinnen gaat wonen! 🙂 Ik vind het juist super leuk dat ik ’s avonds gezellig kan koken met vriendinnen of een keer gezellig uit eten ga. Dat deed ik toch minder snel toen ik thuis woonde. En natuurlijk helpt het ook wel mee dat ik in een stad woon, er is altijd wel wat te doen 😀 Ik snap je dilemma’s wel, het is nu ook best lastig om in je eentje iets te huren, de prijzen zijn in de meeste steden zo hoog!
Ik vind het alleen maar super goed dat je er zo bewust mee omgaat. Dat je er goed over nadenkt. Het is een grote stap hé. En je moet inderdaad niet verhuizen omdat “iedereen” dat doet. Ik ben pas dit jaar uit huis gegaan en ben 26 maar ik ken evengoed mensen die 30 zijn en nog thuis wonen (al zou ik dat echt niet trekken. Haha). Gewoon de stap nemen als jij er klaar voor bent. Ik ben wel heel gelukkig met de keuze om te gaan samen wonen. Ik voel me echt thuis in ons huis. Ben wel extreem gelukkig dat David er bij is. Hihi. Maar mocht ik alleen zijn, dan zou ik ook zeker een kat of een konijntje ofzo nemen.
Goed om te horen dat het jou juist goed bevalt om op jezelf te wonen! Het heeft ook zeker wel fijne kanten. Ik geloof ook wel dat je sociale leven juist een boost krijgt als je een eigen plekje hebt 🙂 Maar de kosten zijn inderdaad wel een ding. Ik denk dat ik, naar aanleiding van een andere reactie, eens met een hypotheekadviseur ga praten om mijn mogelijkheden gewoon eens op een rijtje te zetten 🙂
Thuis wonen op mijn 30e zou ik voor mezelf inderdaad ook iets té vinden 😉 Maar wat fijn om te horen dat ik niet de enige ben die op deze leeftijd nog niet dé stap heeft gemaakt. Wat fijn om te horen dat de stap naar een eigen huis jullie zo goed is bevallen en dat je je echt fijn voelt met David in jullie huis. Met een kat erbij voel ik me vast ook al iets meer op mijn gemak 🙂
Ik denk dat het juiste moment echt wel komt en ik vind het absoluut geen schande dat je nog bij je ouders woont. Ik heb het ouderlijk nest in een bruidsjurk verlaten (dit klinkt zooo ouderwets haha) en zit gelukkig maar 10 km van ze vandaan. Vroeger wilde ik juist weg uit Arnhem en heel ver weg wonen, en nu ben ik juist blij dat mijn familie niet heel ver van mij af zit.
Dankjewel voor je lieve reactie! Wat fijn dat je nu in de buurt van familie toch echt je plekje hebt gevonden! Het lijkt mij ook wel fijn om in ieder geval in de buurt van mijn familie en vrienden te blijven wonen 🙂
Leuk artikel om te lezen! Ik ben gelijk vanuit huis gaan samen wonen met mijn nu hubby 🙂 8 jaar gewoond in een flat en sinds een jaartje een eengezinswoning in een dorpje. Nog steeds zo blij mee! Beide huizen hadden we gekocht, maar we hadden dan ook 2 inkomens. Kan me voorstellen dat kopen in je eentje best een dingetje is inderdaad, omdat er toch andere factoren bij komen kijken. Ik ben benieuwd waar je voor gaat kiezen en waar je gaat wonen!
Klopt, een huis kopen in je eentje is al iets lastiger. Dat is ook wel een reden waarom ik mijn twijfels heb. Leuk om over jouw ervaringen te lezen en wat fijn dat jullie huis nog steeds zo goed bevalt! 🙂
Mooi artikel! Kan me voorstellen dat het soms wat vragen oproept. Ik ben nog met mijn hoofd in mijn opleiding en waarschijnlijk mijn vervolgopleiding aan de hogeschool. Ik denk er soms ook wel eens aan, hoe het zou zijn om op mezelf te wonen. Daar komt tegelijk ook wel eens faalangst bij kijken, maar dat zal ooit wel weg zijn. Het is soms wel dromen, die hopelijk uitkomen. Maar ik zie wel wat er tegen die tijd op mijn pad komt. De toekomst is er nog niet, die is nog een paar jaar weg. En daar mag hij voorlopig ook blijven, ik heb het prima naar mijn zin nu 😉
Je hebt helemaal gelijk! Soms is het niet nodig om nu al met vervolgstappen bezig te zijn die waarschijnlijk pas ver in de toekomst op je pad komen. Fijn dat je nu in ieder geval helemaal op je plekje zit bij je ouders 🙂
Het is allemaal zo spannend en nieuw. Het blijft heel persoonlijk wanneer je er klaar voor bent om uit huis te gaan. Jezelf op laten jagen moet je vooral niet doen! Maar ik weet eigenlijk zéker dat jij geen keuze maakt wat voortkomt uit sociale druk. Zo te lezen weet je zelf heel goed waar je nog aan twijfelt. Take tour time! Zoals je weet zit ik nu midden in het uit huis gaan proces. En echt, ik ben helemaal van de zenuwen. Vind het mega spannend. Gelukkig ga ik samen met mijn vriend, maar ik weet niet of ik alleen de stap nu gemaakt zou hebben. Ik denk het niet. Dus: ga je gevoel achterna en doe het wanneer je er klaar voor bent. Komt wel goed! 🙂
Wat een lieve reactie! Dankjewel voor je fijne, bemoedigende woorden! Ik wil inderdaad geen keuzes maken op basis van de druk die ik voel. Dat is voor mij geen reden om een huis te kopen of te huren en dan wacht ik toch liever iets langer af. Ik neem nog even rustig mijn tijd en ga de voors en tegens afwegen voor het moment dat ik er écht klaar voor ben 🙂
Zo spannend dat jij nu middenin dit proces zit! Ik vind het zo leuk voor jullie dat jullie binnenkort echt een eigen plekje hebben, dat helemaal is ingericht naar jullie smaak. Hopelijk kunnen jullie daar lekker samen van genieten 🙂
Lekker je tijd hiervoor nemen hoor! Ik wilde ook erg graag uit huis, maar mijn toenmalige vriend wilde nog niet samenwonen. Ik vond het zonde om zelf wat te gaan huren of kopen. Toen we uit elkaar gingen nam ik die beslissing wel en huurde ik mijn eerste echte kleine ‘roze’ huisje. Ik richtte het in zoals ik zelf wilde en heb er uiteindelijk maar 1,5 jaar gewoon. Samenwonen met de nieuwe relatie was de volgende stap. Het leven is zoals je zegt inderdaad niet te plannen Romy en gewoon doen wat op dat moment goed voelt bij je.
Dankjewel voor je lieve reactie! Wat fijn om ook iets te lezen over jouw ervaringen! Zo te horen heb je ook bewuste keuzes gemaakt die op dat moment goed voelden en dat is misschien wel het allerbelangrijkste 🙂
Ik woon als 32-jarige ook nog steeds thuis. Jawel, het is al dikwijls door mijn hoofd gegaan dat ik wil alleen gaan wonen, maar steeds is er iets die mij tegenhoud. Misschien dat het nu binnenkort wel gaat gebeuren, maar tegen die tijd kan het al weer anders zijn. Ik zit ook met dezelfde dilemma’s als jij. Ik heb het wel goed thuis, maar alleen gaan wonen zou mijn zelfstandigheid toch een boost moeten geven. Wie weet.. komt het er wel sneller van als we denken 😉
Het is ook echt een lastig dilemma, dat op jezelf gaan wonen of niet. En ik herken wat je beschrijft over dat de stap best wel groot is als je het nog naar je zin hebt thuis. Doe het vooral op jouw tempo en op jouw moment als het echt goed voelt. En dat moment gaat vast komen, of dat nu snel is of nog een tijdje duurt 🙂
Ik ben op mijn 17e naar Amsterdam verhuisd vanuit West-Vlaanderen, dus ik was heel snel het huis uit, haha! Ik vind het voor mij persoonlijk nog steeds de allerbeste beslissing ooit, maar ik vind het ook wel jammer dat ik daardoor nooit de luxe heb gehad van thuis wonen als je eenmaal fulltime werkt. Ik heb tig vrienden die op die manier jarenlang het merendeel van hun salaris hebben kunnen sparen, waardoor zij financieel een HEEL grote voorsprong hebben op mij. Want tja, ik betaal een Amsterdamse huur natuurlijk… En alles wat er verder bij komt kijken als je op jezelf woont. Dus mijn spaarrekening is helaas niet indrukwekkend. Da’s dus een heel groot voordeel wat jij nu nog hebt! Kun je lekker sparen voor het perfecte huisje als je er eenmaal echt aan toe bent 🙂
Wauw, dat is een flinke stap, zeker op die leeftijd. Wat fijn dat je er achteraf met zo’n goed gevoel op terugkijkt! Ik voel me inderdaad wel een mazzelaar dat ik lange tijd heb kunnen sparen, waardoor een koophuis voor mij iets realistischer is dan voor sommige mensen die al jarenlang op kamers wonen. Maar aan de andere kant heeft het je vast heel veel positiefs gebracht dat je al lange tijd zelf een leven hebt opgebouwd op jouw eigen plekje. Daar mag je echt onwijs trots op zijn! 🙂
Ik woon ook nog lekker thuis hoor, ben ook 24. Ik ben nu wel flink aan het sparen, of naja doe een poging tot. Ik wil heel graag kopen, maar dat is als alleen verdiener echt niet te doen tegenwoordig. Komt goed, ook wij komen ooit wel op onszelf terecht. En nu kunnen we nog lekker genieten van het thuiswonen. En inderdaad zo een kat; lijkt me echt heeeeeerlijk!
LIEFSSS
Ik werk nu een jaar en woon nog thuis, maar merk wel dat ik dat niet meer al te lang ga trekken. Ik merk gewoon steeds meer en meer dat ik wat zelfstandiger wil leven. Ik kom ook echt heel goed overeen met mijn ouders, maar een eigen plekje lijkt zo fijn! Ik wil sowieso in het centrum van Brussel gaan wonen, maar ben er nog niet uit of ik alleen iets ga huren of misschien ga cohousen. Een pak gezelliger en natuurlijk ook goedkoper 🙂
Wat gaaf dat je in Brussel wilt gaan wonen! Volgens mij is dat een heerlijke stad 🙂 Ik herken trouwens heel erg wat jij beschrijft. Ik merk ook wel steeds meer dat ik ook behoefte heb aan een plekje voor mezelf. Ik heb het goed naar mijn zin met mijn ouders, maar soms kriebelt het toch om meer op mezelf te zijn. Ik ben heel benieuwd waar jouw keuze uiteindelijk op valt. Hopelijk kom je een fijn appartement of huis in Brussel tegen 🙂
Ik herken je dilemma’s, maar uiteindelijk zijn het gewoon dingen die er op wijzen dat je er nog niet klaar voor bent of gewoon geen zin in hebt en dat is dikke prima! Ik had eerst ook dilemma’s en redenen om het niet te doen en van de ene op de andere dag had ik zoiets van “nu ga ik het huis uit”. Ik ben toen wel in een studentenhuis gaan wonen, deels vanwege de kosten maar ook zeker omdat het zó gezellig is. Dat kan ik je ook echt aanraden, dan ben je ook gelijk van je eenzaamheidsdilemma af 😉
sowieso vond ik het heel fijn en super leerzaam om eens op mezelf te wonen. Nu zou ik eerlijk gezegd ook niet graag meer terug willen. Ik ben dol op mijn moeder, maar het is stiekem toch echt veel fijner om gewoon je eigen ding te kunnen doen.
Alle redenen die je noemt zijn waarschijnlijk aanwijzingen dat het nog niet helemaal goed voelt om de stap te zetten. En dat is oke! Neem lekker je eigen tijd en vind rustig uit wat goed voelt. Ik ging zelf uit huis toen ik 18 was, dus inmiddels al 10 jaar. Ik wilde zó graag naar de stad! Mijn ervaring is dat het met die eenzaamheid echt wel meevalt, ik ging destijds juist vaker een keer koken met iemand terwijl ik dat thuis minder deed. En helemaal je eigen plekje inrichten en leven volgens je eigen regels (dat klinkt heftiger dan het in werkelijkheid is, maar thuis volg je toch de regels van je ouders) is toch wel heel fijn. Maar: vooral niet teveel naar anderen kijken en je eigen gevoel volgen! Misschien een keertje een open huis bezoeken om gevoel erbij te krijgen?
Dankjewel voor je fijne, uitgebreide reactie! Ik probeer inderdaad vooral naar mijn gevoel te luisteren en dat zegt dat nu niet het juiste moment is om zo’n grote stap te nemen, ook al begin ik wel kriebels te krijgen. Een open huis bezoeken is inderdaad wel een goed idee om me in ieder geval eens te oriënteren. Goed om te horen dat jij het een fijne stap vond om op jezelf te gaan wonen. Je hebt zeker gelijk dat je sociale leven ook wat anders wordt als je een eigen huis hebt en dat het ook wel fijn is om echt je eigen leven te kunnen leiden. Dat is ook iets waar ik steeds meer naar uitzie, maar alles op z’n tijd 🙂
Absoluut niet raar om op je 24ste nog thuis te wonen hoor! Zelf vertrok ik toen ik 19 was, eerst op kamers omdat reizen gewoon niet te doen was, en daarna ben ik gaan samenwonen. Eenzaam ben ik nooit geweest, en het is af en toe ook gewoon lekker om even geen mensen om je heen te hebben.
Goed dat je er in ieder geval goed over nadenkt en niets overhaast doet! Volg je hart 🙂
Dankjewel voor je lieve reactie! Ik ben inderdaad vastbesloten om mijn tijd te nemen en geen overhaaste beslissingen te nemen. Maar wat je zegt, soms kan ik er ook wel naar uitzien om even lekker op mezelf te zijn op mijn eigen plekje 🙂
Ik had dit leuke artikel helemaal gemist! Moeilijk dilemma! En tegelijkertijd ook heel makkelijk. Want ik denk dat wanneer je naar je gevoel luistert, je heel goed weet wat je wil. Tussen de regels door schemert wat tevredenheid over het nog lekker thuis wonen. Prima toch! Kun je lekker doorsparen! Uiteindelijk zijn er veel redenen te bedenken om uit huis te gaan, maar er zijn net zoveel redenen om nog even thuis te blijven wonen. Je voelt vanzelf wel aan wanneer het jouw tijd is. En bovendien, is het nu niet ook een bijzondere periode nu je lekker alleen met je ouders bent? Volgens mij zul je daar later heel fijn op terug kijken!
Dankjewel voor je fijne reactie! Je hebt eigenlijk wel gelijk. Op dit moment voel ik me er nog goed bij om thuis te wonen, ook al begint het soms wel te kribelen. Natuurlijk heb ik soms de behoefte om even alleen te zijn zonder mijn ouders erbij, maar het komt vaak genoeg voor dat ik dan gewoon even naar mijn kamer ga en dat is gelukkig ook helemaal prima. Ik ben dan ook van plan om gewoon af te wachten totdat het moment helemaal goed voelt. Geen overhaaste beslissingen, maar echt even afwachten totdat ik er helemaal klaar voor ben 🙂
Ik snap je helemaal! Bij mij speelt dit sinds een aantal jaar ook en ook ik denk er veel over na hoe het zou zijn om op mezelf te wonen. Het lijkt me ontzettend fijn om een eigen plek te hebben en daarmee ook een heel nieuw stuk zelfstandigheid en echt dat stoere ”eigen leven”-gevoel, maar de eenzaamheid is ook iets waar ik ”bang” voor ben. Net als jij doe ik het voorlopig nog rustig aan: zolang ik nog studeer wil ik graag nog thuis wonen , maar intussen verken ik wel een beetje mijn opties wat betreft een eigen woning en de zorg die daarbij moet komen kijken.
Heel mooi om jouw ervaringen te lezen met wel of niet het huis uit gaan. Een eigen huis is inderdaad een stukje zelfstandigheid en dat is, zeker op een bepaalde leeftijd, wel heel fijn. Aan de andere kant is het gelukkig ook fijn om thuis te wonen. Ik heb zelf ook geen haast, maar het is inderdaad al fijn om rustig mijn opties te verkennen 🙂
Ik heb ook langer dan gemiddeld bij m’n ouders gewoond. Ik ben dit jaar 28 geworden en ben nu pas drie jaar uit huis. Mijn scholen waren altijd bereikbaar met het openbaar vervoer, dus op kot gaan, hoefde nooit. Nu woon ik samen met m’n vriend in het centrum van Antwerpen, maar echt hélemaal alleen zou ik denk ik niet kunnen. Ik ben iemand die vaak een push nodig heeft om ’s avonds buiten te komen en dingen te ondernemen en als m’n vriend me die niet geeft… Haha!
Doe maar rustig, je hebt alle tijd. Of je nu huurt of koopt, het gaat altijd om een hele smak geld en daar hoef je echt niet overhaast over te beslissen.
Oh ja, m’n vriend en ik huren. Op zich is het inderdaad weggegooid geld, maar kopen vinden we voorlopig een te grote commitment. Eerst moeten we zeker weten wat we willen en waar we het willen. Huren is dan een goede tussentijdse oplossing. 🙂
Bedankt voor je onwijs fijne reactie en voor het delen van je ervaringen! Heel herkenbaar wat je zegt over het thuis blijven wonen als je scholen gewoon bereikbaar zijn. Het lijkt me ook wel fijn als je met iemand kunt samenwonen in plaats van alleen in een huis te zitten, zeker als je soms even een push nodig hebt 😉 Ik wil er zelf ook gewoon nog rustig over nadenken en niets overhaast beslissen. Het gaat om veel geld en een grote stap en daar wil ik me echt helemaal klaar voor voelen voordat ik het doe 🙂
Doe het lekker rustig aan, zou ik zeggen. Ik was 23 toen ik ging samenwonen in een huurappartement in een complex van 290 woningen in een stadscentrum., heel erg anoniem daar, dus niet gezellig. . Ik was 25 jaar oud toen ik uit elkaar ging, mijn baan door de recessie verloor, allemaal tegelijkertijd. Toen vond ik een zolderetage (met woonkamer, keukentje, badkamertje en slaapkamer met naast het bed een wasmachine) in Venlo. Ik was daar veel gelukkiger. Daar heb ik 3 jaar als vrijgezel gewoond en toen kwam Rob mijn huidige man erbij. Toen in 1998 een nieuwbouw rijtjeswoning gekocht. Het bestond alleen nog als bouwtekening. Toen in dat jaar getrouwd en in 1999 was de woning klaar. Het leek wel een betonnen bunker van binnen omdat de muren en vloeren kaal waren. Maar ik woon er graag. Ik woon net buiten het centrum van de stad. En alles zoals huisarts, tandarts, apotheek , ziekenhuis en 3 supermarkten, bakker, Trekpleister in mijn wijk.
Ik kan me voorstellen dat dat huurappartement niet erg gezellig aanvoelde. Wat heftig dat je zoveel lastige dingen tegelijkertijd meemaakte rond je 25e! Fijn om te horen dat je daarna met veel meer plezier in jullie rijtjeshuis bent gaan wonen met Rob. Het klinkt als een ideale locatie met veel meer gezelligheid dan bij het eerste huis 🙂