ik ben goed genoeg

“Ik ben goed genoeg” – 7 redenen om dat te geloven

  • 6 oktober 2021
  • 11 Reacties

Het is zo simpel om jezelf een trap na te geven. Om jezelf te saboteren en steeds te geloven dat jij de mindere bent en dat het allemaal een stuk beter kan. En om elke situatie die dat voor jou bevestigt, te gebruiken als bewijs voor die beklemmende overtuiging. Zie je wel: ik doe het ook nooit goed genoeg. Hoe mooi zou het zijn als je die gedachte uit je hoofd kunt deleten? Dit zijn 7 redenen om ‘m te vervangen door een mooiere gedachte: “Ik ben goed genoeg.”

“Ik ben goed genoeg” – waarom is dat zo moeilijk te geloven?

Heel veel mensen – ik soms ook – denken dat zelfliefde voorwaardelijk is. Niet bewust misschien, maar zo voelt het wel. Dat je alleen blij met jezelf mag zijn als je bepaalde doelen hebt bereikt. Dat je pas mag blaken van het zelfvertrouwen als je anderen hebt verbluft met je baanbrekende prestaties. Of dat je pas jezelf wat mag gunnen als iemand anders tegen je zegt “Goh, zou jij niet eens… Je verdient het echt!”.

Ik herken het, hoor. Het kritische stemmetje in mijn hoofd kan soms ook meedogenloos zijn. Of op z’n zachtst gezegd niet heel lief. Als een vriendin mij zou zeggen wat het stemmetje tegen me zegt, zou ik die vriendschap acuut verbreken. Maar het lastige is dat een punt zetten achter de relatie met je innerlijke criticus niet zo simpel is als het laatste appje van de ander nooit meer beantwoorden.

Zo’n innerlijke criticus kan heel fel zijn en bij elke misstap weer de kop op steken. Je hoeft maar een kopje in duizend stukjes te laten vallen, of hij laat zich alweer van zijn irritante kant zien: “Zie je wel. Jij doet het ook nooit goed! Je kunt ook niets.” En zo begint het cirkeltje steeds opnieuw.

Maar hoe kom je van dat irritante stemmetje af?

Je criticus de laan uit zetten, is niet zo gemakkelijk als je WhatsApp-geschiedenis opschonen. Maar het is wel mogelijk. Ik heb zelf de laatste tijd een paar dingen hierover geleerd en ingezet die mij enorm hebben geholpen. Misschien jou ook.

Want weet je: ik ben goed genoeg, jij bent goed genoeg, wij zijn goed genoeg. Dit zijn 7 redenen waarom jij ook mag geloven “Ik ben goed genoeg”.

1. Omdat de “Ik ben goed genoeg”-drempel elke dag hoger ligt

Als je nu denkt “Ik ben pas goed genoeg als ik die broek pas” of “Ik ben pas goed genoeg als ik een goede baan heb gevonden”, think twice.

De kans is heel groot dat je als je eenmaal die broek past of de jaloersmakende baan in je LinkedIn-titel hebt staan, je alsnog niet gelooft dat dit goed genoeg is.

Waarschijnlijk heb je dan stilletjes de drempel alweer verhoogd, want het kan altijd meer en beter. En zelfs als je met vlag en wimpel bent geslaagd voor je oorspronkelijke sportschool-, carrière-, vriendschaps- of relatiedoelen, zal je vast op andere gebieden wel weer doelen verzinnen.

Het is niet snel goed genoeg of perfect. Of beter gezegd: misschien wel nooit. Waarom zou je eigenlijk streven naar een doel (100% goed genoeg zijn in jouw ogen) dat zonder enige twijfel onhaalbaar is?

Een vergelijking

Stel: jouw baas belooft je opslag en eeuwige roem als jij een omzet van € 100.000 weet te realiseren. Maar als je op dat punt bent beland, zegt hij “Nee joh, eigenlijk moet het € 125.000 zijn. Je krijgt geen opslag”. En ben je eenmaal daar, dan verhoogt hij de drempel met nog eens € 25.000. Dan ben je er toch ook op een gegeven moment klaar mee en stop je met hem serieus nemen. Zo kun je ook dit onhaalbare zelfopgelegde streven de deur wijzen.

ik ben goed genoeg

2. Omdat je als gelukkig mens leuker bent dan als streber

Streven naar perfectie en je best doen om het voor iedereen goed te doen, maakt je meestal geen leuker mens voor anderen. Het kost zoveel energie, tijd en hersencapaciteit dat je minder van dat alles over hebt voor anderen. Bovendien straal je het vaak ook uit als je jezelf geen fijn mens vindt op dit moment.

Als ik terugkijk op mijn eetstoornisperiode, dan was ik elke dag bezig met onhaalbare mijlpalen behalen. Ik fietste soms drie uur op een dag, ging dwars over al mijn grenzen heen en werkte veel te hard voor mijn bijbaantje. Het voelde goed als ik het uiterste van mezelf vroeg en dat ook haalde. Maar ondertussen maakten al die onrealistische doelen mij voor niemand een leuker mens.

Ik had weinig tijd voor leuke sociale afspraken, kon mijn aandacht er in gesprekken vaak niet bijhouden door mijn gebrek aan energie, en straalde ook zeker niet van geluk en enthousiasme. Ik was zo bezig met of ik het wel goed genoeg deed en wel de goede dingen zei, dat ik zelfs van een gezellig gesprek nauwelijks nog kon genieten.

Je bent bijna altijd een leuker mens als je jezelf wat gunt: tijd voor jezelf, rust, liefde. 

Als je gelooft dat jij er zo al mag zijn, straal je dat ook meer uit. Je zoekt eerder mensen op, weegt niet elke opmerking zorgvuldig af voordat je wat in een gesprek inbrengt, en kunt er ook zijn voor anderen omdat je niet meer een dagtaak hebt aan een betere versie van jezelf worden.

3. Omdat zelfliefde niet voorwaardelijk mag zijn

Iedereen verdient liefde. Als jouw partner een keer je lievelingstrui in de was heeft laten krimpen, neem je dat hem toch ook niet een jaar later nog kwalijk? Als je kind de behangmuur heeft volgekladderd met blauwe poppetjes, is je liefde voor hem ook een paar uur later terug op het niveau van vóór die Karel Appel-taferelen.

Wat is het dan voor gekkigheid als je jezelf een minder leuk mens vindt door dingen die je dagen, weken, maanden of zelfs jaren geleden hebt gedaan?

Zelfs al konden die dingen echt niet door de beugel, bedenk dat je toen hebt gehandeld naar wat je op dat moment het beste leek. Je hoeft niet nu nog jezelf te pijnigen voor hoe je als puber het leven van je ouders soms zuur maakte. Of voor de vreselijke fout die je een half jaar geleden op je werk beging. Je kunt er niets aan veranderen, maar wel ervan leren.

Vergeef jezelf je fouten, zoals je die ook een ander zou vergeven. En geef jezelf de liefde die jij, net als ieder ander verdient. Zelfliefde hoeft niet afhankelijk te zijn van hoe perfect of niet je het doet.

4. Omdat je precies evenveel verdient als ieder ander

Ha, die zin heeft vast wat toelichting nodig. Want het klopt inderdaad dat niet ieders salarisstrook gelijk is 😉

Ik bedoel ermee te zeggen dat jouw fouten niet zwaarder aantikken dan die van anderen. Dat jij niet meer moet presteren om goed genoeg te zijn dan ieder ander. En dat je ook niet kritischer naar jezelf hoeft te kijken dan dat je naar anderen doet.

Verplaats je in een “Ik voel me niet goed genoeg”-situatie eens in andermans schoenen. Doe alsof jouw beste vriend precies dit vraagstuk aan je voorlegt. Hij is bijvoorbeeld, net zoals jij, een afspraak vergeten door een slordige notering in zijn agenda. “Ik voel me niet goed genoeg. Ik kan ook nooit dingen goed doen!”, roept hij klagend uit.

Waarschijnlijk rol jij met je ogen en verzucht je: “Dat kan toch iedereen gebeuren. Maak er niet zo’n ding van! Het is gebeurd, zand erover.”

Waarom zou je jezelf zo’n situatie dan wel kwalijk nemen? Misschien zelfs een paar dagen later nog? Jij verdient dezelfde vergiffenis en liefde als die anderen volgens jou verdienen. Geef jezelf geen achterstandspositie door al je fouten met een dubbel gewicht op de weegschaal te leggen.

ik ben goed genoeg

5. Omdat je al zo veel hebt behaald om trots op te zijn

Ook al is er in jouw ogen nog veel meer te behalen en kan het nog vele malen beter, kijk eens achterom. Staar je niet blind op de weg die nog voor je ligt, maar kijk naar de weg die je al hebt afgelegd. De prachtige doelen die je hebt afgevinkt, de mooie stappen die je hebt gezet, de beren op de weg die je hebt overwonnen.

Je kunt jezelf misschien niet goed genoeg vinden, maar al die mooie mijlpalen laten zien dat je heus een hoop in je mars hebt. Je hebt het zelfs al laten zien.

In plaats van te denken dat er altijd verbetering mogelijk is, gun jezelf soms een pauze. Ga zitten met een boekje en pen alles neer wat jij hebt bereikt en waar je oprecht trots op bent. Je zult zien: dat kritische stemmetje in je hoofd heeft helemaal niet zoveel reden om kritisch te zijn.

6. Omdat 90% goed soms beter is dan 100%

Ik las eens dat de laatste puntjes op de ‘i’ vaak de meeste tijd opslurpen. Ben jij ook zo iemand die eindeloos aan een e-mail kan schaven of wel tien keer een foto bewerkt voordat hij online mag? Hoeveel tijd kost dan die laatste 10%? En hoe groot is de kans dat die laatste 10% echt het verschil maakt?

Mensen om je heen hebben er vaak helemaal geen boodschap aan als jij alles perfect in plaats van goed doet. Dat kleine stukje dat altijd nog perfecter kan, kost jou misschien zeeën van tijd. Maar waarschijnlijk ziet de ander het niet eens.

Ik heb er bijvoorbeeld een handje van om lastige e-mails of appjes wel tien keer door te lezen voordat ik op de ‘Send’-knop druk. In mijn hoofd is de toon niet goed; ik ben bang iemand te kwetsen, etc. Maar waarschijnlijk leest de persoon aan de andere kant de tekst alleen vluchtig door en besteedt zij helemaal geen aandacht aan de woordkeuze waar ik mijn hoofd een kwartier op heb zitten breken.

Bespaar jezelf de moeite, verklaar iets minder perfect ook al goed genoeg.

Waarschijnlijk vinden vriendinnen mij net zo leuk als ze tijdens een etentje diepvriesgroenten krijgen voorgeschoteld als wanneer ik drie uur sta te kokkerellen. En de kans is ook vrij groot dat je baas je echt niet beter vindt als jij jonglerend met je tijd en taken ook op dat ene past-niet-project nog met tegenzin “ja” zegt.

7. Omdat het echt zo is: “Ik ben goed genoeg”

Je hoeft niet van alles te presteren en aan allerlei hoge eisen te voldoen om op deze aardbol te mogen rondlopen. Jij doet ertoe, mooi mens. Je kunt een lichtje zijn voor mensen om je heen, alleen al door er te zijn. Je bent waardevol met je mooie talenten en eigenschappen. Ook zonder wat dan ook te veranderen, verrijk jij het leven van vele mensen.

In de perfectionismecursus die ik op dit moment volg, deed ik een mooie maar ook confronterende oefening hierover.

De oefening

De coach, Liza van der Veeken, daagde me uit om uitgebreid stil te staan bij alles wat ik mezelf heb ontzegd en alles wat ik heb misgelopen door mezelf niet oké te vinden. Al die keren dat ik ergens niet 100% van kan genieten. Geloof me: als je daar een paar minuten bij stilstaat, piep je wel anders.

Je kunt zoveel moois uit je leven halen door te geloven “Ik ben goed genoeg”. Je hebt zoveel te bieden. Dat alles begint bij geloven dát jij dat te bieden hebt.

Gun jezelf dat wat je anderen ook gunt. Zonder te veranderen, zonder grootse prestaties te bereiken. Gewoon zoals je nu bent. Want dat is precies wie jij zou moeten zijn.

En dat is precies wanneer jij op je mooist bent.

Een vraag voor jou: noem eens één reden waarom jij voelt “Ik ben goed genoeg”?

ik ben goed genoeg

BLIJF OP DE HOOGTE

Laat je e-mailadres hieronder achter. Dan stuur ik je een mailtje zodra ik een nieuw bericht heb geplaatst.

blogger romy vakervrolijk

Door Romy

Tikgrage theeleut. Nooit uitgekletst. Ik inspireer je graag om vaker vrolijk in het leven te staan. Dat doe ik door goudeerlijke en persoonlijke teksten te schrijven en liefdevolle tips te delen. Mét een vleugje humor.

Ik ben benieuwd wat jij vindt…

  1. Naomi 6 oktober 2021 op 7:40 am - Beantwoord

    Heel erg mooi artikel. Vooral punt vier vind ik heel herkenbaar. De dingen die ik van mezelf eis of die ik van mezelf ‘stom’ vind, zou ik van een ander nooit eisen of stom vinden. Soms vraag ik me dus even af hoe ik over bepaalde dingen tegen anderen zou praten en dan blijk ik vaak te streng voor mezelf…

    • Romy 9 oktober 2021 op 8:41 am - Beantwoord

      Mooi dat je die vergelijking vaak voor jezelf maakt! Gek eigenlijk hè hoe we voor anderen vaak zoveel milder zijn dan voor onszelf.

  2. Darina 6 oktober 2021 op 8:25 am - Beantwoord

    Een heel mooi en inspirerend artikel. Punt 7 vind ik echt een mooie eye opener en een punt waar ik vaak aan herinnert wil worden 🙂

  3. Carmen 6 oktober 2021 op 9:16 am - Beantwoord

    Mooi stukje. Je bent zelf denk ik altijd je meest kritische beoordelaar. Zonde eigenlijk, want als je vriendinnen zou vragen om jou te omschrijven zouden ze vast alleen maar positieve dingen zeggen (of niet alleen maar, maar wel vooral ;))

  4. Audrey 6 oktober 2021 op 9:35 am - Beantwoord

    Helemaal met je eens! Die vergelijking met die baas die z’n eisen steeds verhoogt is een heel mooie, net als jezelf beoordelen zoals je iemand anders zou beoordelen.

    Bij mij is het denk ik echt een kwestie van ouder worden – en wat zelfontwikkeling en zelfreflectie on the side – dat ik me nu gewoon goed genoeg voel. Ik ben wie ik ben, en hoewel ik mezelf heus wel uitdaag, vind ik mezelf in de basis gewoon echt helemaal prima.

  5. Ellen 6 oktober 2021 op 10:44 am - Beantwoord

    Mooi stukje weer! Doet me denken aan de uitspraak die ik eens las: “Mensen vergelijken vaak hun binnenkant met anderen hun buitenkant”. Van jezelf ken je al te twijfels, onzekerheden, niet al te succesvolle probeersels, de rommel in je huis etc. Terwijl je van anderen vaak alleen de buitenkant of het resultaat ziet: “Ja hoor, alles prima”, het opgeruimde huis op Instagram of als je op bezoek gaat, enzovoort. Maar dat is dus een helemaal scheefgetrokken vergelijking. Dat beseffen wanneer je het gevoel hebt dat je onder doet voor anderen, helpt echt.

    • Romy 9 oktober 2021 op 8:40 am - Beantwoord

      Wat een mooie quote! Daar kan ik me helemaal in vinden. Van anderen zie je vaak alleen de positieve dingen of het eindresultaat van iets waar zij ook met vallen en opstaan naartoe hebben gewerkt. Eigenlijk oneerlijk om jezelf daarmee te vergelijken.

  6. Daenelia 6 oktober 2021 op 11:00 am - Beantwoord

    Er zit een groot verschil met jezelf okay vinden en een ‘streber’ zijn. Ik denk dat je voor bijvoorbeeld een (zeg maar: slechte) werkgever eigenlijk nooit goed genoeg bent. Daar moet je dus mee uitkijken omdat dat je eigen zelfwaarde naar beneden haalt. Hoe goed je soms ook bent, als je niet in het plaatje past dan maakt dat niet uit.
    Maar in je persoonlijke leven is het natuurlijk prima om jezelf genoeg te vinden. Daar heeft niemand iets over te zeggen. Het wordt makkelijker naarmate je ouder wordt 🙂 Maar goed, ik denk dat dat vanzelf wel duidelijk wordt. Jezelf goed genoeg vinden is ook niet een reden om achterover te leunen. Ik ben goed genoeg om nieuwe dingen te leren. Of ik ben goed genoeg om gezond te eten voor mezelf. Of ik ben goed genoeg om gezond af te vallen (of aan te komen).

  7. Nikita 6 oktober 2021 op 4:15 pm - Beantwoord

    Ik heb zo lang aan mezelf getwijfeld en ik zeg ook niet dat nu alles ineens in orde is. Er zijn nog zo vaak dagen waar ik kan malen over de meest stomme dingen. Maar het gaat al een heel stuk beter dan toen. Ook fouten of domme dingen die ik in het verleden heb gedaan heb ik voor een groot stuk achter me gelaten. Want nu weet ik wel beter. Maar ik had toen ‘maar’ die kennis en ik kon het alleen maar daarmee doen. Het is een beetje als kwaad zijn op een kind uit het eerste leerjaar dat ‘ie enkel in kleine letters schrijft als ‘ie nog niet weet dat hoofdletters bestaan. Het is niet dat het kind het niet wil, hij heeft er de kennis nog niet voor ontwikkeld. Ik ben trots op wie ik ben vanwege alle moeilijke periodes waar ik mezelf doorheen heb geslagen. In het middelbaar zei ik altijd ‘stelt niks voor, een ander heeft het erger’. Maar door er met de tijd heen over te praten met mensen, besefte ik dat het niet niks is wat ik heb meegemaakt. Al die struggles met mezelf, als jongere heel hard gepest geweest. Gooi daar nog eens bij dat ik hooggevoelig ben en dingen veel dieper voel dan de gemiddelde mens. Het is niet altijd gemakkelijk geweest en ook niet nadat ik mijn diploma heb gehaald. Ik begon met werken aan een beter zelfbeeld, maar ik kreeg ook het deksel op mijn neus van mijn lichaam. In maart 2019 stond ik op het randje van een burn-out en in de zomer begon ik terug met werken. En later kwam mijn chronische pijn opzetten. Als ik nu kijk naar hoe ik me daar allemaal heb doorheen geslagen, ben ik trots op wie ik ben. Dat betekent niet dat ik me niet meer ga ontwikkelen of niet meer aan mijn doelen in het leven ga werken. Maar ik ben goed genoeg, ook zonder duizend en een doelen te hebben bereikt. Ik was voor ik deze blog las mijn eigen blog aan het teruglezen, de tijd dat ik te horen kreeg dat mijn klachten misschien voor altijd zouden zijn. En als ik kijk naar hoe ik nu erin sta en hoe ik er toen in stond, kan ik alleen maar glimlachen.

    • Romy 9 oktober 2021 op 8:38 am - Beantwoord

      Jeetje, Nikita, wat mag je echt mega-mega-trots zijn op waar je staat en op hoe je met alles bent omgegaan. Je hebt echt heel erg veel meegemaakt (en nog steeds). Je bent niet alleen meer dan goed genoeg, je bent vooral een ontzettende powervrouw <3

  8. Maaike 6 oktober 2021 op 10:29 pm - Beantwoord

    Aww, dit is echt een heel mooi lijstje! <3

Recente blogs

Meer rust in je hoofd? Dit zijn 4 tips die je helpen!

10 mei 2017|Persoonlijke groei|

De afgelopen maanden bestonden mijn dagen vooral uit doorgaan en keihard doordraven. Werken, solliciteren, bloggen en al die ballen vooral heel goed in de lucht houden. Maar sinds mijn goede nieuws dat ik een baan heb, krijg ik eindelijk een soort rust. Ik heb twee weken vrij en wat voelt dat raar. Op mijn eerste vrije middag overviel me een vreemd gevoel: "Wauw, nu heb ik zóveel tijd!". Ik kan inmiddels zeggen dat het zo fijn voelt om nu eens echt rust in mijn hoofd te krijgen. Dat gevoel gun ik jou ook. Maar rust in je hoofd, hoe krijg je dat voor elkaar? Dit zijn 4 tips die mij helpen.

Favorieten | De spread die het voor mij won van hummus, boeiende blog en huil-tv

14 november 2022|Lifestyle|

Dat is alweer een tijd geleden, mijn laatste editie van Favorieten. Het was de hoogste tijd om weer een artikel te wijden aan random aanraders die ik heb ontdekt, want dat zijn er weer een heleboel. Ik deel mijn nieuwe favoriete beleg om dagelijks op brood te smeren, onthul de eerste lipstick die NIET op mijn tanden gaat zitten, deel mijn lievelingsrecept van deze herfst en geef wat tv-tips waar ik met plezier voor voor de buis ga zitten. Scrol verder voor een hele lijst met favorieten.

Recept gele curry met linzen en vega-kipspiesjes

19 oktober 2022|Recepten|

Als er één gerecht is dat ik elke dag wel zou kunnen eten, dan is het curry. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik het minimaal één keer per week eet. Ik experimenteer er graag op los met curry’s. Pittig of mild. Met zoete aardappel of met linzen. Met warm fruit of met alleen maar groenten. Van alle curry’s die ik heb geprobeerd, is gele curry een van mijn favorieten. Deze curry is heerlijk romig door de kokosmelk en smaakt tegelijkertijd lekker pittig. Maar zeker niet té. Met een lekker vega-kipspiesje erbij heb je binnen 35 minuten een heerlijk geurende curry klaarstaan om te serveren. 

Ga naar de bovenkant