Persoonlijk | Ik kijk de kat uit de boom!

  • 6 juni 2017
  • 63 Reacties
Categorieën: Persoonlijk

Mensen vinden mij weleens stil, verlegen of introvert. Toch zou ik mezelf niet snel zo omschrijven. Bij mijn sollicitatiegesprek voor mijn huidige baan kreeg ik hier een hele treffende opmerking over. Na een tijdje zei degene met wie ik sprak “Jij bent helemaal niet verlegen. Je kijkt gewoon een beetje de kat uit de boom.” Daarmee sloeg hij de spijker op zijn kop. Ik ben een echte kat-uit-de-boomkijker en heb altijd wat tijd nodig voordat ik erop los durf te kletsen. Best lastig soms, maar het heeft ook zo zijn voordelen. Hoe ga ik daarmee om? En hoe doe ik dat in combinatie met bloggen?

kat uit de boom kijken

Aangezien het me niet heel diervriendelijk leek om Paco in de boom te zetten voor de foto, houd ik het bij een foto van onze kat zonder boom.

Geen haantje de voorste

Een tijdje heb ik ervan gebaald dat ik in het begin vaak een beetje op de achtergrond blijf en geen “haantje de voorste” ben. In groepen ben ik bijvoorbeeld niet de eerste die van zich laat horen. En ken ik iemand niet? Dan duurt het vaak even voordat ik de oren van iemands hoofd klets. Vooral in groepen blijf ik daarom in het begin vaak een beetje stil. Dat vind ik weleens jammer, maar toch heb ik inmiddels wel geaccepteerd dat ik vaak de kat uit de boom kijk. Ik heb geleerd dat het soms juist goed is dat niet iedereen haantje de voorste is. Dat zou dan immers zomaar een kippenhok vol kakelende hanen kunnen opleveren. Misschien is het goed dat we allemaal anders zijn en dat de ene persoon iets sneller zijn mond opentrekt dan de ander.

Het voordeel van de kat uit de boom kijken

Het feit dat ik vaak eerst de kat uit de boom kijk, geeft me de kans om te ontdekken met wie ik te maken heb. Dat zie ik zelf soms wel als een voordeel. Ik zal niet meteen het achterste van mijn tong laten zien, maar tast altijd eerst even af wie de persoon tegenover me is. Vaak overweeg ik van tevoren wat ik wel en niet zeg en ben ik absoluut geen flapuit. Ik denk altijd goed na over hoe een omgeving is, hoe iemand anders zich opstelt en hoe ik me daar het beste in kan gedragen. In sommige situaties heeft me dat juist geholpen en voelt het ook beter om iets meer bedachtzaam te zijn.

Je moet me soms beter leren kennen

Laatst schreef Lianne over het belang om mensen beter te leren kennen. Daar herken ik mezelf ook wel in. Ik krijg weleens te horen dat mensen pas na een tijdje weten wie ik echt ben. Je moet soms een tijdje met me omgaan om erachter te komen dat ik ook een hele open kant heb en best wel een kletskous kan zijn. Natuurlijk heb ik in de loop der jaren wel geleerd dat er ook situaties zijn waarin het beter is om sneller meer mezelf te laten zien. Daar doe ik dan ook zeker wel mijn best voor. Ik durf ook wel te zeggen dat ik de laatste tijd iets spontaner ben geworden. Aan de andere kant zal dat bedachtzame altijd wel een beetje bij mij horen.

De kat uit de boom kijken en bloggen

Laatst dacht ik erover na dat het eigenlijk grappig is dat ik op mijn blog vrij open ben, terwijl ik tegelijkertijd in ander contact vaak wat terughoudend ben. Misschien typeert dat mij ook wel als iemand die de kat uit de boom kijkt. Misschien kan ik ook wel beter op papier (of op een beeldscherm) vertellen hoe iets zit en mijn mening uiten dan in het echt. Ik vind het soms ook juist fijn om op mijn blog te kunnen vertellen wat ik wil vertellen zonder eerst terughoudend te zijn. Het feit dat er niemand tegenover me staat, helpt daar misschien wel bij. Ik klets graag en de drempel ligt toch iets lager op mijn eigen stukje op het internet. Tegelijkertijd kan ik juist door mijn blog wel het achterste van mijn tong laten zien en kan ik laten blijken dat ik spontaner kan zijn dan sommige mensen misschien denken.

Ben jij ook iemand die de kat uit de boom kijkt?

BLIJF OP DE HOOGTE

Laat je e-mailadres hieronder achter. Dan stuur ik je een mailtje zodra ik een nieuw bericht heb geplaatst.

blogger romy vakervrolijk

Door Romy

Tikgrage theeleut. Nooit uitgekletst. Ik inspireer je graag om vaker vrolijk in het leven te staan. Dat doe ik door goudeerlijke en persoonlijke teksten te schrijven en liefdevolle tips te delen. Mét een vleugje humor.

Ik ben benieuwd wat jij vindt…

  1. marije 6 juni 2017 op 6:04 am - Beantwoord

    Ik denk dat de kat uit de boom kijken juist goed is om te zien wat voor vlees je in de kuip hebt.

    • Romy 6 juni 2017 op 6:26 pm - Beantwoord

      Klopt! Ik zie het in die zin ook wel als een voordeel.

  2. Darina 6 juni 2017 op 6:43 am - Beantwoord

    Heel herkenbaar! Ik ben zeker iemand die de kat uit de boom kijkt. En ik ben er ook best blij mee. Zo kan ik eerst ‘onderzoeken’ met wie ik te maken heb. Dat zie ik echt als een groot voordeel!

  3. Susan 6 juni 2017 op 7:38 am - Beantwoord

    Ja, ik denk het wel.Niet altijd, maar wel veel!

  4. Sylvia 6 juni 2017 op 8:01 am - Beantwoord

    Ik ben het heel erg. Ik ben altijd heel stilletjes, observeer en luister naar wat mensen te vertellen hebben. Dit eigenlijk alleen als ik ergens nieuw ben hoor. Ik ben altijd wel benieuwd naar de verhalen van andere mensen. Meestal heb ik na een uurtje (soms2?) wel een goed beeld van mensen en stel ik me wat meer open. Ga gesprekken aan ed.. maar ik vind het moeilijk/lastig om dit aan het begin te doen. Dus laat mij maar lekker even rustig zitten of staan haha

  5. Maaike 6 juni 2017 op 8:13 am - Beantwoord

    Herkenbaar! Wat ik ook heel herkenbaar vind is dat je in de loop der jaren leert dat je in sommige situaties wat minder terughoudend moet zijn en daar ook je best voor doet. Want dat kost dan wel wat moeite vaak, vind ik. Best flexibel dus. En uit je gehele artikel maak ik op dat je jezelf ook gewoon accepteert in het feit dat je in het begin vaak wat afwacht. En dat is veel waard hoor!

    • Romy 6 juni 2017 op 6:27 pm - Beantwoord

      Een voordeel is het soms zeker! Ik vind het zelf een waardevolle eigenschap om eerst een beetje onderzoekend naar een persoon of situatie te kijken.

  6. Sandra 6 juni 2017 op 8:25 am - Beantwoord

    Dit herken ik wel een beetje. Al verschilt het bij mij heel erg… Als ik écht goed in mijn vel zit dan heb ik het niet zo erg, maar gemiddeld genomen kijk ik vaak ook eersg de kat uit de boom. Ik ben gewokn super rustig van mezelf en ovserveer altijd eerst de situatie en de mensen. Vind dit eigenlijk best fijn! Wat je zegt, je komt er achter met wie of wat je te maken hebt. 🙂

    • Romy 6 juni 2017 op 6:34 pm - Beantwoord

      Het is inderdaad vaak juist zo fijn om eerst even de situatie te observeren! Ik vind dat zelf ook altijd wel prettig. Grappig dat het bij jou zo verschilt en dat je soms juist niet de kat uit de boom kijkt. Een goed teken ook dat je op zo’n moment echt goed in je vel zit 🙂

  7. Ayla 6 juni 2017 op 8:55 am - Beantwoord

    Grappig, ik heb het juist precies andersom! Mensen denken op het eerste gezicht dat ik vrij open en extrovert ben, maar na de eerste periode komen ze er vaak achter dat ik juist rustig ben en het liefst op mezelf. De kat kijk ik wel graag uit de boom, heel lang zelfs. Ik wil eerst weten wat voor vlees ik in de kuip heb voordat ik mezelf open stel naar de mensen om me heen. Of niet dus 😉

    • Romy 6 juni 2017 op 6:36 pm - Beantwoord

      Wat grappig dat jij het juist andersom hebt. Dat kan natuurlijk ook! Wel fijn dat je eerst vaak even afwacht of aankijkt wat voor vlees je in de kuip hebt. Ik vind dat in ieder geval altijd wel prettig, omdat je daardoor des te beter kunt inschatten met wie je te maken hebt.

  8. Sija 6 juni 2017 op 8:58 am - Beantwoord

    Hier nog een mede kat-uit-de-boom-kijker! 🙂 Ik ben het helemaal eens met Sandra van de vorige reactie. Ik ben vaak het luisterend oor, wat bij me past! Het accepteren daarvan is nog wel een dingetje maar het gaat steeds beter. Het is altijd fijn om te lezen dat je niet de enige bent 😀

    • Romy 6 juni 2017 op 6:37 pm - Beantwoord

      Precies! Ik ben ook zo blij om te lezen dat ik niet de enige ben die de kat uit de boom kijkt. Bij mij heeft het ook wel even geduurd voordat ik accepteerde dat ik niet snel het hoogste woord heb, vooral bij het solliciteren, maar inmiddels ben ik er best oké mee gelukkig 🙂

  9. Josephine 6 juni 2017 op 9:54 am - Beantwoord

    Ik herken wel wat je zegt van toen we elkaar ontmoetten. Maar ik vond je niet te stil hoor! Of kletste ik gewoon te veel? 😛 Ik ben zelf wel wat opener dan vroeger, maar ik zou mezelf nog geen extrovert noemen.

    Leuke foto van Paco!

    • Romy 6 juni 2017 op 7:14 pm - Beantwoord

      Wat mooi om te horen dat je me niet te stil vond 🙂 Ik moet zeggen dat ik het vaak makkelijker vind om iets opener te zijn als ik een tijdje contact heb gehad via mail of iets dergelijks. Dan ligt de drempel voor mijn gevoel toch al iets lager 🙂 En ik vond je zeker niet extrovert! We hebben gewoon gezellig gekletst 🙂

  10. Johanne 6 juni 2017 op 9:55 am - Beantwoord

    Nou, je omschrijft mij precies hier! Ik vond het ook altijd vervelend omdat mensen inderdaad dachten dat ik verlegen was, maar ik heb gewoon wat tijd nodig (behalve bij sollicitatiegesprekken, dan lijk ik ineens de meest zelfverzekerde persoon ter wereld haha). Ik heb wel geleerd dat het eigenlijk geen negatief iets is, want uiteindelijk haal je er vele voordelen uit. Mensen hebben bovendien vanzelf snel genoeg door dat je helemaal niet verlegen bent, maar inderdaad slechts de kat uit de boom kijkt!

    • Romy 6 juni 2017 op 7:15 pm - Beantwoord

      Haha, wat grappig dat je juist bij sollicitatiegesprekken vaak wel zelfverzekerd bent! Ik heb juist vooral in sollicitatiegesprekken last van mijn ‘kat-uit-de-boom-kijkengedrag’. Maar inderdaad, verder is het best een positieve eigenschappen en prikken veel mensen er gelukkig wel doorheen 🙂

  11. irene 6 juni 2017 op 10:25 am - Beantwoord

    Herkenbaar, maar goed dat je ook het voordeel benoemt. En het leven moet natuurlijk wel een beetje spannend blijven.

  12. Danique 6 juni 2017 op 10:31 am - Beantwoord

    Ik ben ook een kat uit de boom kijker. Af en toe vind ik dit wel vervelend wanneer ik opmerkingen krijg dat ik stil en verlegen ben. Maar ik heb precies hetzelfde als jij, wanneer ik me op mijn gemak voel leren mensen me echt wel goed kennen. Ik ben op mijn blog ook veel opener dan in het echt, de drempel ligt op de een of andere manier toch iets lager.

  13. Marloes 6 juni 2017 op 10:51 am - Beantwoord

    Je beschrijft precies mij! Ik krijg vaak na een tijdje ook te horen: ”jij bent helemaal niet zo stil als ik eerst dacht.” En dat klopt ook. Ik wil graag de mensen een beetje leren kennen, voordat ik mijzelf laat zien. De opmerking dat ik bijvoorbeeld wel meer mag zeggen of opener mag zijn, vind ik dan wel vervelend, vooral in situaties waar meer ‘extraverte’ mensen zijn. Ik heb daar dan geen behoefte aan.
    En inderdaad: door de jaren heen heb ik ook wel geleerd wanneer ik mijzelf sneller moet laten horen, dus dat weet ik ook wel.

  14. Donna 6 juni 2017 op 11:30 am - Beantwoord

    Ik ben ook precies zo! Ik moet overigens ook vermelden dat ik het jammer vind dat introvert zijn altijd als zoiets slechts gezien wordt…

    • Romy 6 juni 2017 op 7:16 pm - Beantwoord

      Precies wat je zegt inderdaad! Met bloggen is het toch een stuk makkelijker om open te zijn en dat vind ik soms ook wel heel erg fijn. Het is jammer dat niet iedereen doorheeft dat de kat uit de boom kijken niet hetzelfde is als stil en verlegen zijn. Maar aan de andere kant is het fijn dat er ook mensen zijn die wel de moeite nemen om je beter te leren kennen en erachter komen dat je helemaal niet zo stil en verlegen bent.

  15. Kaylin 6 juni 2017 op 12:17 pm - Beantwoord

    Het is mooi om te lezen dat je deze eigenschap van jezelf hebt leren aanvaarden.
    Ook voor mij is dit wel herkenbaar. Vroeger op stage zeiden ze altijd dat ik teruggetrokken en gesloten was. Maar eenmaal op het einde van mijn stageperiode kwam de opmerking dat ik opengebloeid was. Ik heb gewoon altijd wat tijd nodig om te kijken welk vlees ik in de kuip heb en mezelf hieraan te laten wennen.

    • Romy 6 juni 2017 op 7:21 pm - Beantwoord

      Wat zeg je dat mooi: opengebloeid zijn. Het is ook eigenlijk wel fijn om je ook op sociaal vlak een beetje te kunnen ontwikkelen in gezelschap, toch? Niets verkeerds mee, ook niet voor de mensen om je heen 🙂

  16. Neverdullmoments 6 juni 2017 op 12:46 pm - Beantwoord

    Mooi artikel, Romy! In een onbekende situatie heb ik dat ook altijd wel even. Maare veel beter dan mensen die haantje de voorste zijn/erboven uit schreeuwen! (Wat meestal voortkomt uit onzekerheid, denk ik).

    • Romy 6 juni 2017 op 7:22 pm - Beantwoord

      Precies, ik vind haantje de voorste zijn zelf ook een van de vervelendste eigenschappen bij andere mensen!

  17. Saskia 6 juni 2017 op 12:56 pm - Beantwoord

    Heel herkenbaar, vroeger was ik ook een kat uit de boom kijker. Echter is dat nu niet echt meer van toepassing haha. Nu ik ouder (en wijzer ofzo haha) ben geworden is dit best veranderd. Ik laat veel mijn mening horen en hoewel ik geen haantje de voorste ben, hoor je wel altijd gelijk van mi, ook in onbekende groepenj. Denk dat het ligt aan het feit dat ik happy ben met waar ik nu sta en hoe ik ben.

    • Romy 6 juni 2017 op 7:23 pm - Beantwoord

      Wat ontzettend mooi om te horen dat je je zo hebt ontwikkeld op dit vlak en nu meer van je durft te laten horen. En al helemaal mooi om te horen dat het komt doordat je je zo happy voelt 🙂 Ik merk dat het bij mij ook de laatste jaren minder is geworden, doordat ik mezelf door studie en eerder werk heb leren ontwikkelen. Dat helpt echt om iets sneller van mezelf te laten horen.

  18. Roos 6 juni 2017 op 1:08 pm - Beantwoord

    Dit is echt mega herkenbaar! Ik zou mezelf ook nooit willen omschrijven als verlegen, ik ben gewoon zeer selectief in de gesprekken waar ik aan mee wil doen, haha. 😉

    • Romy 6 juni 2017 op 7:24 pm - Beantwoord

      Precies dat inderdaad! En dat selectieve in gesprekken is eigenlijk niets mis mee 🙂

  19. Lianne 6 juni 2017 op 4:26 pm - Beantwoord

    Inderdaad, heel herkenbaar! Ik ben in principe ook niet verlegen, ik ben gewoon heel afwachtend en kijk gewoon liever de kat uit de boom, maar dat kan inderdaad ook positief zijn. Ik vond het op school nooit leuk als mensen mij weer bestempelden als ‘rustig’ en ‘stil’, het klonk altijd alsof het een enge ziekte was, terwijl het ook een goede eigenschap kan zijn. En van die schreeuwers in de klas werd je vaak ook niet blij. Leuk dat mijn artikel een inspiratie voor je is geweest op je eigen blog 🙂

    • Romy 6 juni 2017 op 7:25 pm - Beantwoord

      Dankjewel voor de inspiratie 🙂 Ik had mijn blog al even af voordat ik jouw artikel las, maar heb uiteindelijk de alinea over mij beter leren kennen toegevoegd. Ik vond dat je dat zo mooi had verwoord.
      Het is inderdaad soms best vervelend als mensen je ‘stil’ en ‘rustig’ noemen, zeker als je dat eigenlijk niet echt bent. En er zitten zeker ook positieve kanten aan de kat uit de boom kijken!

  20. Kimberly 6 juni 2017 op 4:55 pm - Beantwoord

    Dit is zó herkenbaar! Ik kijk ook altijd de kat uit de boom, maar zodra ik iemand echt goed ken klets in de oren van zijn/haar hoofd. Bijvoorbeeld m’n vriend wordt soms helemaal gek van mijn gepraat haha, terwijl ik bij andere altijd heel rustig bent en niet zoveel praat. Soms vind ik het wel vervelend dat ik zo ben, maar aan de andere kant juist ook weer niet. Het is ook wel weer fijn dat als iemand met je blijft praten diegene echt interesse heeft om je beter te leren kennen., en vaak bloeit dat dan uit tot een hele mooie vriendschap! Mooi artikel Romy!

    • Romy 6 juni 2017 op 7:27 pm - Beantwoord

      Ik ervaar inderdaad precies hetzelfde als wat jij schrijft. Juist doordat ik de kat uit de boom kijk, heb ik wel hele waardevolle vriendschappen gekregen van mensen die wél verder durfden te kijken. Die vriendschappen had ik voor geen goud willen missen. Grappig dat je bij je vriend echt de oren van zijn hoofd praat, terwijl je dat bij anderen juist niet doet. Best een mooie eigenschap, vind ik zelf 🙂

  21. Dalinka 6 juni 2017 op 5:28 pm - Beantwoord

    Precies dit. Ik ben precies zo, alleen zelf baal ik daar nog wel van. Vooral tijdens het solliciteren heeft het mij enorm in de weg gezeten. Ze willen vaak meteen kunnen zien wie jij bent en ze snappen niet altijd dat jij iemand bent die de kat uit de boom kijkt en niet meteen alles open en bloot op tafel legt. Maar gelukkig zijn er uitzonderingen!

    Wel jammer hoor dat je Paco niet in een boom hebt gelegd;-)

    • Romy 6 juni 2017 op 7:29 pm - Beantwoord

      Haha, ja, helaas heeft Paco een slechte ervaring gehad met in een boom klimmen en daar niet meer uit durven 😛 Dus ik heb hem maar lekker met beide pootjes op de grond laten staan 😉
      Wat lastig dat het je met solliciteren zo in de weg heeft gezeten dat je de kat uit de boom kijkt. Het heeft mij ook weleens dwars gezeten dat ik niet iemand ben die zichzelf in minuut 1 weet te verkopen. Maar ik ben blij dat ik bij mijn huidige werkgever wel de kans kreeg en dat ze er een beetje doorheen weten te prikken. Juist daardoor weet ik dat ik op een plek ben beland waar mensen me op mijn waarde schatten 🙂 Zo fijn om te horen dat jij ook een fijne werkplek hebt gevonden, waar ze wel snapten dat je eerst de kat uit de boom kijkt.

  22. Laurine 6 juni 2017 op 5:48 pm - Beantwoord

    Wow, heel herkenbaar! Ik ben ook echt iemand die de kat uit de boom kijkt. Mensen bestempelen me vaak als verlegen, maar mijn vrienden kunnen bevestigen dat ik -eens ik je beter ken- net heel open ben. Ik ben het met je eens dat bloggen het een beetje gemakkelijker maakt om open te zijn. Gek eigenlijk, maar misschien is het omdat je geen direct contact hebt met anderen.

    • Romy 6 juni 2017 op 7:31 pm - Beantwoord

      Ja inderdaad, juist doordat je met bloggen niet direct met onbekenden of in groepen hoeft te praten, is het een fijne manier om een beetje open te zijn. Ik ben daarom ook zo blij dat ik het bloggen heb ontdekt en op mijn blog voor mijn gevoel echt mezelf kan zijn 🙂

  23. Maxime 6 juni 2017 op 6:04 pm - Beantwoord

    Heel herkenbaar! Ik ben ook precies zo, ik word vaak aangesproken dat ik verlegen ben, maar ik ben alles behalve dat. Het duurt alleen eventjes voordat het eruit komt.

  24. Nina Simplynspecial 6 juni 2017 op 6:33 pm - Beantwoord

    Ik kijk ook het liefste de kat uit de boom. Hoewel ik dit vaak als ‘negatief’ zag heb ik door dit artikel ook wel (soort van) ingezien dat het ook juist een voordeel kan zijn. Ik ben ook bedachtzaam, en ik denk dat dit idd weleens in je voordeel kan zijn 🙂

    • Romy 6 juni 2017 op 7:32 pm - Beantwoord

      Wat mooi om te horen dat je het door mijn artikel ook een beetje als een voordeel ziet. Er zitten echt wel positieve kanten aan de kat uit de boom kijken 🙂

  25. Evelyne 6 juni 2017 op 7:20 pm - Beantwoord

    Ik ben net zo. Wanneer ik in groep ben duurt het wel even vooraleer ik begin te praten. Maar als ik merk dat er niemand tegen mij spreekt, zal ik ook zelf niet beginnen. Ik heb ’t ook al vaak meegemaakt dat als ik dan toch iets zeg er soms niet word geluisterd naar mij en ik mezelf dan echt heel erg uitgesloten begin te voelen. Wie mij dan meetrekt in het gesprek en even hard lacht als ik wil lachen word dan mijn vriend/in mssn. Ik geef mijn pestverleden de schuld van dit alles. Hadden zij mij indertijd niet zo hard gekwetst was ik nu mssn een ander persoon.

    • Romy 6 juni 2017 op 7:52 pm - Beantwoord

      Wat ontzettend heftig om te horen van je pestverleden, zeker omdat dat jaren later nog steeds nare gevolgen kan hebben. Ik heb ook weleens dat mensen niet naar me willen luisteren en dat is absoluut geen fijn gevoel. Des te fijner is er als iemand je er dan toch bij betrekt en als daar misschien zelfs een mooie vriendschap uit voortkomt.

  26. Pauline 6 juni 2017 op 7:26 pm - Beantwoord

    Helemaal niets mis mee! Met name zo lang je het voor elkaar krijgt om in werksituaties jezelf wel zichtbaar op te stellen heb ik geleerd 🙂 Zo ben ik zelf op mijn werk van begin af aan wel kartrekker, ook al was ik nieuw in het team, maar dat zochten ze juist. Het was heel spannend, maar het betekent niet dat je ook het achterste van je tong als persoon meteen hoeft te laten zien, en dat is eigenlijk wel een prettig idee! Ze vinden het juist grappig te zien dat ik nu een kletskous ben en denk ook dat je zo minder “overwhelming” op mensen overkomt en ze jou daardoor ook makkelijker en natuurlijker vertrouwen.

    • Romy 6 juni 2017 op 7:55 pm - Beantwoord

      Wat ontzettend knap dat je op je werk zo een knop hebt weten om te zetten en daar juist wel echt een kletskous bent. Er zit ook inderdaad wel wat in dat je op je werk ook zichtbaar en een kletskous kunt zijn zonder het achterste van je tong als persoon te laten zien. Ik kijk nu op mijn werk ook nog wel een beetje de kat uit de boom, maar merk dat het stapje voor stapje iets beter gaat. Ik durf bijvoorbeeld op het werk eerder een gesprek met een ‘vreemde’ aan te knopen dan buiten werk om. En dat is best een fijne vooruitgang 🙂

  27. Merel 6 juni 2017 op 8:06 pm - Beantwoord

    Heel herkenbaar! Wanneer ik voor het eerst stage loop of een eerste werkdag heb kijk ik ook het liefst de kat uit de boom. Hetzelfde geld als ik in een nieuwe vriendengroep terecht kom. Ik hou er echt niet van om gelijk haantje de voorste te zijn en kijk liever een beetje hoe de groep is. Grappig dat we op dat vlak hetzelfde zijn!

    • Romy 7 juni 2017 op 7:16 pm - Beantwoord

      Wat grappig dat je dat zo herkent! Zelf vind ik het ook altijd zo fijn om een beetje af te wachten hoe een groep is, zeker als je ergens pas net nieuw bent.

  28. Mariska 6 juni 2017 op 8:12 pm - Beantwoord

    Ik heb dat ook meestal wel, de kat uit de boom kijken. Op zich kijk ik graag naar mensen, wat ze zeggen en hun gedrag en daardoor probeer ik ze beter te leren kennen 🙂

  29. Dinja 6 juni 2017 op 8:47 pm - Beantwoord

    Ik herken het wel een beetje, alleen bij mij heeft het er gewoon mee te maken dat ik vaak nog verlegen ben. Echt hele levensverhalen vertel ik pas nadat ik iemand goed ken, maar gewoon een praatje maken zou ik ook wel zomaar met een wildvreemd iemand kunnen. (niet dat ik dat doe want ik ben veel te verlegen daarvoor haha).

  30. Sara | MevrouwMiauw 6 juni 2017 op 9:21 pm - Beantwoord

    Wat een leuk artikel. Leuk om jou op deze manier weer een beetje beter te leren kennen. Ik kijk soms de kat uit de boom en soms ben ik “haantje de tweede” (dus niet écht haantje de voorste maar wel goed aanwezig). Het ligt er echt aan hoe vertrouwd ik ben met de mensen waarmee ik ben. Als ik met mensen ben die ik bijna niet ken dan duurt het ook wel een poosje voordat ik echt een gesprek aan zal gaan. Als ik ben met mensen die ik goed ken dan klets ik, dan zing ik, dan lach ik en dan huil ik (indien dat van toepassing is). Haha.

  31. Tamara TS 7 juni 2017 op 1:02 am - Beantwoord

    Ik ben juist precies het tegenovergestelde. Ik ben in het begin altijd erg aanwezig en als ik op mijn gemak ben, dan ben ik kalmer en kan ik mijn rust nemen.

    • Romy 7 juni 2017 op 7:16 pm - Beantwoord

      Precies dat inderdaad! Ik vind het ook altijd fijn om een beetje te observeren en dat helpt me dan om me later meer in de groep te mengen.

    • Romy 7 juni 2017 op 7:17 pm - Beantwoord

      Er is inderdaad wel een verschil tussen een levensverhaal vertellen of gewoon een praatje maken, maar ik zou beide heel spannend vinden als ik iemand net ken 😉 Wat dat betreft ben ik soms misschien ook toch wel een beetje verlegen.

    • Romy 7 juni 2017 op 7:20 pm - Beantwoord

      Wat grappig dat jij soms wel de kat uit de boom kijkt, maar ook momenten hebt waarop je echt aanwezig bent. Zelf ben ik ook wel iemand die bij mensen die ik goed ken, wat opener is. Het is fijn om mensen te hebben die je zo vertrouwt dat je met alles bij ze terecht kunt en zowel kunt lachen als kletsen als huilen 🙂

    • Romy 7 juni 2017 op 7:20 pm - Beantwoord

      Wat grappig om te horen! Dat kan natuurlijk ook 🙂

  32. Michelle 7 juni 2017 op 8:33 pm - Beantwoord

    Grappig! Ik ben precies zo en heb er ook wel eens een blog over geschreven. En niks mis mee toch? Precies wat je zegt; een kippenhok vol hanen werkt niet.

    • Romy 8 juni 2017 op 7:23 pm - Beantwoord

      Inderdaad, het zou helemaal niets zijn als iedereen haantje de voorste is. Ik vind het ook hartstikke prima om een beetje de kat uit de boom te kijken 🙂

  33. Esmee 8 juni 2017 op 9:23 am - Beantwoord

    Wat een lieve foto van Paco! Ik herken me heel goed in jouw stukje, al ben ik zelf ook de laatste tijd wel wat spontaner en ‘opener’ geworden. Zeker in een groep en helemaal als ik mensen nog niet ken kan ik best wel een beetje op de achtergrond raken. Dat laatste stuk over je blog is denk ik toch wel heel erg waar, misschien helpt het ook zelfs wel om ook offline wat spontaner te zijn!

    • Romy 8 juni 2017 op 7:30 pm - Beantwoord

      Wat mooi en knap dat je de laatste tijd wat opener bent geworden! Maar er is aan de andere kant niets mis mee om in een onbekende groep een beetje op de achtergrond te blijven. Beter zo dan altijd haantje de voorste zijn, toch? 🙂 Ik denk trouwens ook dat mijn blog echt helpt om offline wat spontaner of opener te zijn. Juist doordat ik op mijn blog wel dingen durf te zeggen of makkelijk met mensen in gesprek ga, merk ik dat het in het ‘echt’ soms ook wat makkelijker gaat. Heel fijn!

Recente blogs

Slechte concentratie? 12 tips om gefocust te blijven (ook bij drukte)

7 februari 2023|Carrière en ondernemen, Lifestyle|

Afleiding ligt altijd op de loer. Is je rinkelende telefoon niet de boosdoener, dan is het wel de fanatieke groepsapp van je schoonfamilie, een e-mail die je aandacht trekt of een "Oh even kijken of..."-gedachte. Voordat je er erg in hebt, ben je vijf minuten lang verzeild in receptvideo's, hondenfilmpjes en life updates van je achternicht op Instagram. Vaarwel focus! Daarom heb ik me de afgelopen jaren veel verdiept in productiviteit, leren concentreren en je focus behouden. Via boeken, cursussen en (eigenlijk vooral) door teksten te schrijven voor een productiviteitstrainingsbureau. Een goed moment voor een recap: dit zijn mijn 12 fijnste tips tegen een slechte concentratie.

Recept smoothie bowl met gekaramelliseerde banaan & chocola

25 juni 2023|Recepten|

Een van mijn beste nieuwe ontdekkingen is gekarameliseerde banaan. Als je van zoet én van banaan houdt, dan weet ik zeker dat je hier je lippen bij aflikt. Een van mijn favoriete ontbijtjes van de laatste tijd is deze tikkeltje overdadige smoothie bowl met gekarameliseerde banaan, chocola en walnoten. Je hebt hem zo gemaakt en het is weer eens totaal iets anders dan een standaard smoothie of havermout met banaan. Zo maak je deze smoothie bowl in 5 minuten!

Kleine kinderen: 5 lessen die je van ze kunt leren

16 oktober 2016|Persoonlijke groei|

Wist je dat we eigenlijk ontzettend veel kunnen leren van kleine kinderen? Ik heb de mazzel dat ik twee (inmiddels niet meer zo heel) kleine nichtjes bij mij om de hoek heb wonen, met wie ik graag een dagje wegga of leuke dingen doe. Dat vind ik overigens niet alleen een heel gezellig om te doen. Ik merk namelijk dat het me vaak ook heel goed doet om even met kleine kinderen te zijn. Ze zijn nog zo heerlijk naïef, dromerig en onbezorgd. Daar kan ik vaak echt nog wat van opsteken. Vandaag bespreek ik daarom 5 lessen die iedereen van kleine kinderen kan leren.

Ga naar de bovenkant