jezelf wegcijferen 1

Jezelf wegcijferen? Zeker niet doen in deze 9 situaties!

  • 17 mei 2019
  • 16 Reacties
Categorieën: Persoonlijke groei

Jezelf wegcijferen is iets wat veel mensen wel bekend zal voorkomen. De een wat meer dan de ander. Je hebt bijvoorbeeld een propvolle agenda, maar maakt toch nog tijd vrij voor iets wat eigenlijk helemaal niet past. Of je bent ergens nogal boos over, maar besluit er toch niets van te zeggen. In sommige situaties is het heel mooi dat je waarde hecht aan de belangen van een ander. Maar je kunt daarin ook té ver gaan. In sommige situaties is jezelf wegcijferen echt niet oké. Bijvoorbeeld in deze 9 situaties!

Jezelf wegcijferen – mijn ervaring

Ik moet eerlijk toegeven dat ook ik er weleens een handje van heb mezelf weg te cijferen, alhoewel dat gelukkig een héél stuk minder is dan vroeger. Vaak is het bij mij een uiting van onzekerheid. Je voegen naar een ander is dan de eenvoudigste oplossing. Althans, dat lijkt het. In werkelijkheid kun je jezelf daarmee juist flink in de nesten werken. Je krijgt bijvoorbeeld een overstromende agenda of je hebt het gevoel dat er een baksteen van spanning en frustratie in je buik is beland die je flink dwarszit. Tijd voor actie! En dat begint al met beseffen in welke situaties jezelf wegcijferen nergens voor nodig is.

Je hoeft jezelf niet weg te cijferen…

  • Als iemand je kwetst. Zegt iemand iets wat bij jou net een gevoelige snaar raakt? Of maakt iemand een opmerking die meer met je doet dan diegene misschien denkt? Spreek het uit en blijf niet met het vervelende gevoel rondlopen. Het is zonde als het in jouw hoofd blijft malen, terwijl de ander vaak niet eens weet dat zijn opmerking kwetsend was.
  • Als je het te druk hebt. Juist in drukke periodes is het hard nodig om goed voor jezelf te zorgen en op te komen voor waar jij behoefte aan hebt. Kun je een rustige avond goed gebruiken? Geef dat aan als iemand je uitnodigt voor een feestje. Wil iemand in jouw agenda met 1001 andere verplichtingen ook nog een vervelend verzoekje inplannen? Steek daar dan een stokje voor. Cijfer jezelf niet weg als je al overloopt (of in ieder geval dat gevoel hebt).
  • Als iemand je niet serieus neemt. Voel je je niet serieus genomen? Bijvoorbeeld in een studie- of werksituatie, door een instantie of door iemand die je behandelt alsof je tien jaar jonger bent (hallo, mede ik-word-altijd-jonger-geschat-personen!)? Laat ook in die situaties niet over je heen lopen. Jouw mening mag net zo goed serieus genomen worden als die van ieder ander. Ook als je ergens pas net om de hoek komt kijken!
  • Als je voelt dat iets niet oké is. Soms vóel je gewoon dat iets niet goed zit. Noem het een onderbuikgevoel dat niet te wijten is aan maandelijkse vrouwelijker perikelen. Ik heb dat zelf weleens gehad toen iemand me al dagenlang pushte om cocktails te drinken, terwijl ik daar geen behoefte aan had. Toen ik uiteindelijk toch aangaf dat ik het vervelend vond, voelde dat als een enorme opluchting. Weg klomp! De les die ik daarvan leerde: spreek het uit en denk niet dat jij met dat vervelende gevoel moet blijven zitten.
  • Als iemand je niet accepteert zoals je bent. Geeft iemand je het gevoel dat je niet goed bent zoals je bent? Bijvoorbeeld omdat je saai zou zijn? Omdat je te verlegen bent of juist te extravert? Omdat je gekke hobby’s hebt of omdat je je niet kleedt zoals diegene voor ogen heeft? Laat niemand je ooit vertellen dat jij jezelf zou moeten veranderen. Blijf trouw aan jouw waarden, normen en gewoontes. Je bent namelijk op z’n mooist als je jezelf bent.
jezelf wegcijferen niet doen
  • Als je ergens totaal niet achter staat. Natuurlijk is het in het leven een kwestie van geven en nemen. Je kunt nooit 100% je zin krijgen. Maar dat betekent niet dat jouw belangen altijd minder belangrijk zijn dan die van een ander. Heb je goede redenen waarom jij niet achter een keuze staat? Neem dat gevoel dan serieus en spreek je uit in plaats van klakkeloos mee te gaan in een mening. Je mag het laten blijken als jij er anders over denkt.
  • Als het met iemand anders niet goed gaat. Wanneer je je zorgen maakt over iemand anders is je eerste neiging vaak om voor de ander te gaan zorgen. Dat siert je absoluut. Maar realiseer je wel dat zowel jij als de ander er niets mee opschiet wanneer je jezelf daarbij volledig vergeet. Dan houd je geen energie over om goed voor de ander te zorgen en ga je er uiteindelijk ook zelf aan onderdoor. Dus cijfer jezelf niet weg. Juist nu niet.
  • Als je boos bent. Heeft iets je laaiend gemaakt? Ben je heel boos met een goede reden? Denk niet dat je jezelf moet wegcijferen en je boosheid maar moet inslikken. Zelfs als mensen jou niet boos kennen of zelfs als je jezelf niet eens boos kunt voorstellen, is er geen enkele reden om mooi weer te spelen. Spreek je boosheid uit – al is het maar op je eigen subtiele manier.
  • Als je onzeker bent en niet goed iets anders durft. Jezelf wegcijferen kan ermee te maken hebben dat je onzeker bent of dat je bang bent niet aan verwachtingen te voldoen of anderen te kwetsen. Maar geen van die redenen is een reden om jezelf aan de kant te zetten. Jij mag er net zo goed zijn als ieder ander. Denk niet dat jezelf wegcijferen nodig is om geaccepteerd te worden. Integendeel, juist als je ook voor jezelf instaat, zullen mensen je waarderen om wie je bent.

Meer lezen over jezelf wegcijferen?

Wil je meer lezen over dit onderwerp? Lees dan ook de artikelen die ik eerder over dit onderwerp heb geschreven:

Heb jij weleens de neiging om jezelf weg te cijferen?

PInterest jezelf wegcijferen

BLIJF OP DE HOOGTE

Laat je e-mailadres hieronder achter. Dan stuur ik je een mailtje zodra ik een nieuw bericht heb geplaatst.

blogger romy vakervrolijk

Door Romy

Tikgrage theeleut. Nooit uitgekletst. Ik inspireer je graag om vaker vrolijk in het leven te staan. Dat doe ik door goudeerlijke en persoonlijke teksten te schrijven en liefdevolle tips te delen. Mét een vleugje humor.

Ik ben benieuwd wat jij vindt…

  1. Lianne 17 mei 2019 op 6:49 am - Beantwoord

    Oh dit is zo herkenbaar! Ik had er vroeger ook nogal een handje (een hele grote hand) van om mezelf weg te cijferen en altijd aan een ander te denken. Zelfs als ik iets helemaal niet zo leuk vond. Ik weet nog dat ik op de middelbare school voor de lunchpauze vaker boterhammen met pindakaas smeerde thuis en die dan meenam. Maar het groepje vriendinnen waar ik toen bij zat zeiden op een gegeven moment tegen mij dat ze niet meer wilde dat ik pindakaas op mijn brood zou doen, want dat vonden ze stinken. Ik was eigenlijk heel boos. Ik wilde zelf weten wat ik op mijn brood zou doen. Maar ja, dat stille en verlegen meisje dat door iedereen aardig gevonden wilde worden dat ik toen was, zei maar dat dat goed was en dat ik geen pindakaas meer op mijn brood zou doen. Zelfs tegen mijn moeder zei ik dat er andere mensen bij ons aan tafel dat gezegd hadden, om mijn ‘vriendinnen’ te beschermen. Inmiddels ben ik wat sterker geworden en zou ik er nu gelukkig wel wat van zeggen! Met die meiden heb ik toch allang geen contact meer dus alles is goedgekomen 😉

    • Romy 18 mei 2019 op 12:20 pm - Beantwoord

      Wat mooi om te horen (en om te merken) dat je sinds die tijd enorm bent gegroeid in het voor jezelf opkomen. Inderdaad wel heel verdrietig dat het voelde alsof je geen pindakaas meer mocht eten vanwege die opmerking, terwijl volgens mij half Nederland regelmatig pindakaas eet 😉 Ik kan me je reactie toen wel goed voorstellen en denk dat ik op die leeftijd hetzelfde zou hebben gedaan, terwijl dat eigenlijk nergens voor nodig is. Des te mooier dat je daar nu heel anders in staat en dat je die vervelende “vriendinnen” al een hele tijd niet meer hebt gezien 😉

  2. Ilona Wielinga 17 mei 2019 op 7:13 am - Beantwoord

    Erg mooi artikel en je hebt helemaal gelijk. Ik ben zelf iets te goed in mezelf wegcijferen voor anderen, maar begin het langzaam te leren. Want inmiddels besef ik me een stuk beter dat dit mijn leven is en dat ik moet doen wat ik wil en mijn eigen hart moet volgen. En dat ik niet constant anderen hoef te pleasen.

    • Romy 18 mei 2019 op 12:22 pm - Beantwoord

      Prachtig om te horen dat je langzaamaan stappen aan het zetten bent op dat vlak. Het is zo zonde als je je altijd laat leiden door wat anderen ergens van vinden, omdat het belangrijkste natuurlijk is dat jij gelukkig ben met jouw leven. Andere mensen komen en gaan, terwijl jij zelf natuurlijk altijd met de (positieve of negatieve) gevolgen van jouw keuzes moet dealen. Dan kun je maar het beste jouw hart volgen 🙂

  3. Naomi 17 mei 2019 op 7:25 am - Beantwoord

    Hier zitten wat herkenbare situaties in. Het boos zijn vind ik het lastigst. Ik ben soms best wel eens boos en vaak slik ik het in. Op dit moment woedt er echter al maanden een woede in me die me echt niet beter maakt. Ik denk dat ik het erger maak door het uit te spreken. Aan de andere kant: degene op wie ik zo boos ben, heeft waarschijnlijk geen idee van hoe gekwetst ik ben. En tja, dat mag diegene ook best wel weten. Kortom, ik vind dat best ingewikkeld. Ik houd het meestal maar voor me, om het niet erger te maken. Dat werkt, maar niet echt voor mezelf. Ik kan het dan namelijk zelf niet loslaten. Ingewikkeld wel, boos zijn.

    • Romy 18 mei 2019 op 12:33 pm - Beantwoord

      Boos zijn is inderdaad een van de lastigste dingen. Maar inmiddels weet ik wel uit ervaring dat boos zijn en het niet uitspreken soms nóg lastiger is dan het wél uiten. Vaak gaat boosheid dan eigenlijk nóg meer door je hoofd spoken en blijft het jou beïnvloeden, terwijl de ander er niet eens iets van afweet. Helaas is het uitspreken wel makkelijker gezegd dan gedaan (ik ben daar ook geen held mee), maar soms kan het uiteindelijk wel enorm opluchten. En je kunt het natuurlijk ook altijd op een genuanceerde manier brengen, waardoor het niet per se enorm kwetsend hoeft aan te komen.

  4. Darina 17 mei 2019 op 8:58 am - Beantwoord

    Heel herkenbaar! Vroeger cijferde ik me ook heel veel weg. Teveel. Nu probeer ik er meer balans in te brengen. Maar soms is dat nog best wel lastig.

  5. Lilian 17 mei 2019 op 10:56 am - Beantwoord

    Goed dat je hier aandacht aan besteedt. Ik weet niet of ik mezelf wegcijfer, maar ik zag mezelf wel snel als minder belangrijk (heeft ook iets te maken met opgroeien in een gezin met een zorgenkind die altijd ‘voor’ gaat) en ik ben er nu een beetje aan aan het wennen aan het feit dat ik net zo belangrijk ben als ieder ander. Maar vooral voor vrouwen is dit nog wel een dingetje.

    • Romy 18 mei 2019 op 1:26 pm - Beantwoord

      Ik kan me voorstellen dat jouw gezinssituatie daar ook een rol in heeft gespeeld. Als je geleerd hebt dat de aandacht vaak in eerste instantie naar iemand anders gaat, ben je misschien toch eerder geneigd om jouw eigen belangen op de eerste plaats te zetten. Mooi dat je daar toch wat verandering in merkt!

  6. Nikita 17 mei 2019 op 9:34 pm - Beantwoord

    Ik cijfer me heel vaak weg en ik ben me er bewust van. Het is geen bewuste keuze, maar ik vind het heel moeilijk om mezelf voorrang te geven. Maar ik ben dat wel aan het afleren, hoe lastig ook. Ik merk dat ik nu in een periode zit waar dat iets minder goed gaat. Want ik ben 95 procent van de tijd meer bezig met anderen hun problemen om ze op te lossen en als dat niet lukt, voel ik me mislukt. Ook cijfer ik mezelf wel uit onzekerheid, bang om niet goed genoeg te zijn voor een ander. Als ik een cadeautje krijg van iemand dan ben ik natuurlijk blij en dankbaar maar ik heb altijd het gevoel dat ik het niet verdiend heb. Ik draag nog vrij veel littekens van mijn periode van zelfhaat, ik merk dat. Het gaat al iets beter dan toen, maar ik ben er nog niet overheen. En ik verwacht ook niet dat dat zo ineens gaat gebeuren. Maar ik merk wel dat ik mezelf heel veel kwalijk neem, ook dingen waar ik helemaal niks aan kan doen. Ik ben nog veel te hard voor mezelf, vaak momenten ook niet. Maar als er iemand bijvoorbeeld (onbewust) iets bozer klinkt ben ik mezelf alweer aan het kleineren. Als een van mijn vrienden niet direct antwoordt, zit mijn hart in mijn keel omdat ik denk dat ik iets verkeerd heb gezegd of te grof was. Maar zo mag ik helemaal niet denken. Ik ben geen slecht persoon, ik ben een meisje met een rugzakje. Ook dat is oke. Ik heb ’t er nog heel vaak lastig mee, maar die sessies bij de psycholoog gaan me hier wel bij helpen. Ik ga zometeen eventjes een film kijken en daarna lekker slapen. Eventjes me-time 🙂

    • Romy 18 mei 2019 op 1:35 pm - Beantwoord

      Wat zeg je dat mooi: je bent een meisje met een rugzakje. En dat is ook iets positiefs, want jouw ervaringen hebben je ook gemaakt tot wie je bent en hebben je ook ervaringen gegeven en lessen geleerd waar je altijd nog profijt van zult hebben. Sommige van die lessen ben je nu nog aan het leren, met vallen en opstaan en soms met een flinke terugslag voor jezelf misschien, maar je leert ze wel. Stapje voor stapje kom je er wel en nemen die gevoelens van jezelf moeten wegcijferen echt wel af (je bent namelijk al onderweg daarnaartoe). Daar ben ik volledig van overtuigd! <3

  7. Meaghan 18 mei 2019 op 9:59 am - Beantwoord

    Sommige puntjes zijn ontzettend herkenbaar. Vooral als ik onzeker ben, wanneer ik een ander wil helpen of wanneer iemand mij niet accepteert zoals ik ben, heb ik de neiging om mezelf weg te cijferen, terwijl dat helemaal niet nodig is. Vaak probeer ik het achteraf te relativeren en bij mezelf na te gaan waarom ik mezelf toen wegcijferde en waarom ik dan niet voor mezelf op kwam. Blijven lastige puntjes, maar dat is echt iets waar nog aan gewerkt wordt. Maar op andere gebieden, zoals niet serieus genomen worden (omdat ik jonger word geschat) of als ik boos word, dan cijfer ik mezelf niet weg en kom ik wel voor mezelf op. Laatst had ik met iemand een discussie. Zij wilde mij opbouwend kritiek gegeven, maar gooide daar wel gemene, sarcastische opmerkingen doorheen en toen ben ik boos geworden en heb ik netjes gezegd dat ik het niet prettig vind dat ze zo reageert. Het verschilt dus echt wel een beetje per gebied waarop ik mezelf wegcijfer of wanneer ik voor mezelf opkom.

    Trouwens, bedankt voor je lieve reactie op mijn vlog! Ik vond het wel spannend om dit te plaatsen, omdat ik absoluut geen vlogger ben, maar het hondencafé vind ik wel een mooi initiatief en ik wilde daar nog net iets meer van delen dan een blog. Super spannend, maar ik vond je reactie erg lief en ik ben blij dat je het leuk vond en de tijd hebt genomen om het te bekijken! <3

    • Romy 18 mei 2019 op 5:01 pm - Beantwoord

      Wat goed dat je boos werd om die sarcastische opmerkingen! En terecht – dat soort dingen zijn echt niet oké, zeker niet als jij je er ook totaal niet prettig bij voelt. Op sommige vlakken blijft het inderdaad lastig om jezelf niet weg te cijferen. Maar al doende kom je er wel. Ik merk zelf ook dat het eigenlijk langzaamaan wat makkelijker wordt dan eerst. Bij mij is boos worden het voornaamste ding, maar zelfs dat gaat me langzaamaan al iets makkelijker af.

      Graag gedaan van de reactie op je vlog! Ik vond het stiekem wel leuk om je eens in een video te zien. Dat is toch anders dan een artikel van iemand lezen. En ik meen het echt dat het je supergoed afgaat <3

  8. Zo simpel is dan geluk 19 mei 2019 op 7:05 pm - Beantwoord

    Mooi geschreven! Zelf ben ik ook altijd erg goed in mezelf wegcijferen, hoewel het ook mij steeds beter lukt om het niet te doen.

  9. Saskia 22 mei 2019 op 10:35 am - Beantwoord

    Wegcijferen deed ik vroeger wat vaker, tegenwoordig doe ik het vrij weinig. Zowel nu door mijn zwangerschap (ik kies nu immers voor 2) als een tijdje ervoor. Ik sta sterker in mijn schoenen de afgelopen jaren en kies dingen voor mezelf. Erg fijn!

    • Romy 24 mei 2019 op 8:08 am - Beantwoord

      Wat goed dat je daarin bent gegroeid en nu meer voor jezelf kiest! Ik kan me voorstellen dat de zwangerschap je daar ook wel een beetje toe dwingt. Je moet dan soms wel op de rem trappen, omdat het natuurlijk ook lichamelijk allemaal wat zwaarder wordt.

Recente blogs

De maand van… | November 2017

1 december 2017|Persoonlijk|

Hoe zit het met jou? Ben jij al klaar voor de laatste maand van het jaar? Vanaf vandaag moeten we er toch echt aan geloven. Maar voordat het officieel tijd is voor Sinterklaascadeaus, een huis vol kerstversiering en oliebollen met poedersuiker, heb ik eerst nog mijn maandoverzicht van november voor je klaarstaan. Wat is me zoal bijgebleven van de afgelopen maand? Ik ging onder andere naar de musical, kon een punt van mijn 25 before 25-lijst afvinken en besteedde mijn vrije uurtjes op Funda. Lees snel verder voor een kijkje in mijn maand november 2017.

Leer kijken naar jezelf zoals je beste vriendin! (3 tips)

2 februari 2017|Zelfliefde|

"Kijk eens naar jezelf zoals je beste vriendin dat zou doen!" Die tip kreeg ik een hele tijd geleden van iemand en ik vond het meteen een mooie boodschap. Hoe meer ik erover ging nadenken, des te meer ik mezelf ook besefte dat een vriendin inderdaad een hele andere kijk heeft op mij dan ikzelf. En soms kun je daar nog best wel wat van opsteken door eens te proberen om je in haar schoenen te verplaatsen. Nu klinkt dat alleen wel heel erg abstract. Ik geef je 3 tips die mij hebben geholpen om te leren kijken naar mezelf zoals mijn beste vriendin dat zou doen.

Favorieten – september | panty, lipstick & Dopper

21 september 2017|Lifestyle|

Van huidkleurige panty's tot een charmante lipstick. En van een kinderboek (ja, echt!) tot een knalroze drinkfles. Ook deze maand heb ik weer een aantal favorieten verzameld om in een artikel aan je te laten zien. Dit zijn producten die ik de afgelopen tijd met veel plezier heb gebruikt of waar ik gewoon graag naar kijk of vrolijk van word. Benieuwd naar mijn favorieten van de maand september? Lees dan snel verder.

Ga naar de bovenkant