Verzamelen? Het is iets wat iedereen vast wel eens in zijn leven heeft gedaan. Op de basisschool bewaakte ik eerst de Pokémon-kaarten met mijn leven en een aantal jaar later spaarde ik mappen vol Diddl-blaadjes bij elkaar. Ook knikkers, flippo’s en postzegels heb ik nog eens een blauwe maandag gespaard. Bij mij maken verzamelingen echter al snel plaats voor opruimwoede. Van alle Diddl-blaadjes is dan ook geen spoor meer te bekennen en ook mijn Pokémon-verzameling is verleden tijd. Zonde of toch niet? Vandaag deel ik mijn overpeinzingen: beter een verzamelaar of toch iemand die graag toegeeft aan haar opruimwoede?
Zwak voor verzamelingen
Laat ik ermee beginnen te zeggen dat ik altijd een zwak heb gehad voor verzamelingen. Om een of andere reden vind ik dat een map vol kaartjes toch meer heeft dan twee verdwaalde kaarten. Ook kan ik jaloers worden op mensen die stad en land afreizen om een serie poppetjes compleet te krijgen of om die ene bijzondere Barbie te bemachtigen. Ik heb tijden gehad waarin ik ook een fervent verzamelaar was. Vooral voor mijn verzameling Diddl-blaadjes ging ik redelijk ver. Mijn ouders brachten me regelmatig naar ruilbeurzen in de omgeving, zodat ik mijn dubbele blaadjes kon ruilen voor ‘zeldzame’. Op mijn map was ik zo trots als een pauw. Zelfs op vakantie moest hij mee. Stel je voor dat ik daar toevallig iemand met dat ene blaadje zou tegenkomen…
Het verzamelaarsgen
Het verzamelen zit mij bovendien in de genen. De uitgebreide verzameling koeien waarvan je hier foto’s ziet, is namelijk van mijn moeder. Zij heeft de keuken inmiddels omgebouwd tot een uitstalplaats voor koeien in alle soorten en maten. Van knuffels tot afwasborstels en van bewaarblikken tot magneten. Maar dat is nog niet alles: mijn moeder spaart naast koeien ook nog eens tuinkabouters en vogelhuisjes. Ook die zie je op allerlei plekken in ons huis terug. Zelf vind ik haar verzamelingen alleen maar hartstikke leuk. Zo lang ons huis er niet uitziet als een woning uit programma’s als Mijn leven in puin, kan ik de vrolijkheid van de verzamelingen alleen maar waarderen. Bovendien is het nooit moeilijk om een cadeau te vinden voor een fervent verzamelaar. Een koe of vogelhuisje valt bij mijn moeder al snel in de smaak.
Mijn opruimwoede – hoe het begon…
Toch heeft het verzamelaarsgen mij nooit echt bereikt. Om een of andere reden ben ik eerder het tegenovergestelde van een verzamelaar geworden. Ik heb namelijk al jaren zo’n sterke opruimwoede dat verzamelingen bij mij nooit lang stand houden. Het begon ooit toen ik een paar oude boeken via Marktplaats verkocht. Ik was 13 jaar en had de verkoopsites net ontdekt. Ik vond het wel een kick geven toen ik voor de boeken een paar euro had ontvangen en mijn kamer er weer iets netter uitzag. Toen wist ik nog niet dat die eerste verkopen ooit zouden uitmonden in een heuse Marktplaats-verslaving. Langzaamaan begon ik mijn spullen steeds kritischer te bekijken. Heb ik dit wel nodig? Gebruik ik dit nog wel? Allerlei spullen belandden op Marktplaats, soms tot grote schrik van mijn ouders.
Niet meer hechten aan spullen
Naarmate ik meer en meer spullen op Marktplaats zette, begon ik me ook minder aan spullen te hechten. Op zich kan dat iets positiefs zijn. Een minimalistische instelling is verre van verkeerd. Maar bij mij nam het soms extreme vormen aan. Ik deed boeken bijvoorbeeld bijna altijd na één keer lezen weg. Zelfs van mijn favoriete kinderboeken nam ik afscheid in ruil voor een paar euro. Achteraf heb ik daar heel veel spijt van. Sterker nog, ik zoek nu zelf Marktplaats af om alsnog een exemplaar van die boeken te bemachtigen voor ‘later’. Ook van alle verzamelingen die ik ooit had opgebouwd, deed ik stilletjes aan afstand. Ik vond dat die spullen maar in de weg lagen en zag de emotionele waarde ervan niet meer in. Onbegrijpelijk, vind ik nu. Ik vind het nog steeds jammer dat ik er niet een klein deel van heb bewaard in een speciaal doosje.
Leren te verzamelen
“Verslaafd zijn aan opruimen, hoe erg kan het zijn?”, hoor ik je denken. Maar ik ben me sinds een paar jaar gaan realiseren dat het eigenlijk heel gezond is om je aan een (beperkt) aantal spullen te hechten. De paar euro die ik voor bepaalde spullen heb gekregen, weegt niet op tegen de bijzondere waarde die deze spullen voor mij hadden. Tegenwoordig probeer ik dan ook drie keer na te denken voordat ik iets te koop zet. Boeken verkoop ik niet meer standaard na één keer lezen en spullen met een herinnering doe ik sowieso niet zomaar weg. Ook ben ik langzaamaan weer wat kleine verzamelingen aan het opbouwen en kan ik die ook echt koesteren. Zo liet ik laatst al mijn verzameling Blond Amsterdam zien en verzamel ik tweedehands Disney-dvd’s. Een beetje opruimwoede kan geen kwaad, maar ik ben toch blij dat ik tegenwoordig ook vrolijk kan worden van mooie spullen. Maar het verzamelaarsgen? Dat zal ik wel niet hebben…
Heb jij ook weleens spullen weggedaan waar je achteraf spijt van had?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Outfit | Mijn nieuwe Desigual-jurk & heel veel blauw
Op mijn verjaardag kreeg ik van mijn ouders een prachtige jurk cadeau. Hij is van Desigual - een van mijn lievelingsmerken - en zit ge-wel-dig. Uiteraard kon ik de jurk onmogelijk langer dan drie dagen ongedragen in mijn kast laten hangen. Die moest en zou ik dragen! Ik besloot er mijn meest kleurrijke jasje en schoenen bij aan te trekken. Geen blauwtje lopen, maar in het blauw rondlopen dus. Ik laat je mijn outfit graag zien!
Blij Lijstje #5: kerstvakantie, Valencia & Taal voor de Leuk
Van dit Blije Lijstje had ik wel een heel boekwerk kunnen maken. De laatste week van december en het begin van januari heb ik heel wat fijne momenten beleefd. Ik genoot van twee weken kerstvakantie propvol met leuke dingen, werd spontaan verrast door een vriendin en besloot net zo spontaan om een mini-vakantie te boeken. Ook werd ik blij van een bank die eindelijk wél was wat ik zocht en las ik een wel heel leuk taalboek. En en...nou ja, ik zal niets meer verklappen. Lees snel verder voor al mijn blijmakers.
Jezelf door een moeilijke tijd heen slepen (7 tips!)
Maak jij nu een moeilijke tijd door? Heb je een flinke dip? Of zelfs een langere periode waarin je je rot voelt? Dat is natuurlijk ontzettend #$%&* [vul een niet al te net woord naar keuze in]. Ook al bestaat er geen medicijn dat voor iedereen werkt, ik vertel je graag wat mij eerder in moeilijke tijden heeft geholpen. Al is het alleen al om je misschien een beetje moed te geven dat er uitzicht is op lichtpuntjes en mooiere dagen. Dit zijn mijn 7 tips om jezelf door een moeilijke tijd heen te slepen ♥
Snap dat je nu spijt hebt van dingen die je verkocht hebt van vroeger. Ik ben zelf ook heel erg van het opruimen, maar voel het toch ook wel sterk als ik iets niet weg moet doen. Maar goed, je haalt het nu niet meer terug en lukt het je nu al goed om eerst drie keer naar te denken voordat je het verkoopt! Maar echt dingen verzamelen, neeh dat zou je mij ook niet snel zien doen hoor… De enige verzameling die ik heb zijn stenen uit landen waar ik ben geweest, haha.
Wat grappig dat je net zo van het opruimen bent als ik! Maar gelukkig denk je wel goed na voordat je dingen wegdoet. Zoiets als die stenen zijn toch te mooi om ooit weg te doen 🙂 Heel bijzonder, zo’n verzameling!
Wat leuk dat je dingen verzameld! Ik vind het altijd zo leuk als mensen dit doen. Ik verzamel zelf leuke mokken. Mijn kast zit helemaal vol, waardoor het een heel kleurrijk geheel geworden is. Ik vind jouw koeien verzameling, Blond Amsterdam en Disney DVD verzameling ook heel leuk. Disney blijft geweldig!
Dankje! Wat leuk dat je mokken verzamelt! Dat lijkt me zo’n heerlijk kleurrijk geheel!
Goed artikel! Ik hecht ook snel waarde aan spullen en dan wil ik iets niet wegdoen, goeie tips!
Dankjewel! 🙂
Ik heb nooit de behoefte gehad om spullen te verzamelen maar de diddle rage kon ik ook niet weerstaan! Goed dat je je realiseert waar jouw grens ligt!
Nog niet vaak, maar wel eens inderdaad! Soms kun je van tevoren ook niet weten dat je er toch zoveel waarde aan hecht.
Ik ben verschrikkelijk goed in hechten en verschrikkelijk slecht in dingen wegdoen. Al moet ik wel toegeven dat het de laatste jaren wel beter gaat
Oeps, haha, dat kan ook nog natuurlijk 😉 Maar verzamelen heeft wel wat, vind ik, zo lang het inderdaad maar niet uit de hand loopt. Goed dat het wegdoen je nu iets beter afgaat 🙂
Wat leuk om eens de andere kant te lezen. Ik kan namelijk heel slecht afscheid nemen van mijn spullen, terwijl ik ook graag de ruimte heb (en dus veel meer kwijt wil). Inmiddels ben ik er wel beter in, maar het kost nog altijd moeite.
Mijn kinderboeken heb ik ook bewaard, maar de praktische toepassing daarvan valt in de praktijk wat tegen 🙂 Mijn kinderen zijn helemaal niet zo geïnteresseerd in de verhalen van vroeger. En ik vind ze ook een stuk minder mooi dan ik me herinnerde. Sommige dingen uit het verleden moet je dus duidelijk in het verleden laten. Of gewoon in een doos, in een kast. 🙂
Haha, dat kan ook nog inderdaad. Mijn moeder was ook vroeger groot fan van ‘Kruistocht in spijkerbroek’, terwijl ik dat na 100 pagina’s uit verveling heb weggelegd. Maar alleen al het idee om zo’n boek nog te hebben, vind ik al heel mooi.
Haha jaaaa die Didl-plaatjes kan ik me nog goed herinneren! Klappers vol had ik ervan net zoals de flippo’s haha! Heb er nu helemaal niets meer van en heb alles volgens mij weggegooid…
Haha, wat leuk dat je de Diddl-plaatjes ook nog kent! Wat een enorme rage was dat toen!
Oh, deels herkenbaar. Soms heb ik ook een opruimwoede en gooi ik alles in een vuilniszak. Eigenlijk heb ik maar een echte verzameling; geurkaarsen. En daar kan ik ook intens van genieten, haha. Wat een schattige koeien-verzameling ook van je moeder.
Wat grappig dat je het herkent! Ik voel me soms toch wel de enige die eerder moeite heeft met spullen niet weggooien dan met het omgekeerde 😉 Wat leuk dat je geurkaarsen verzamelt! De geurkaarsjes die ik van jou heb van Yankee’s, heb ik ook nog op mijn nachtkastje staan. Ze ruiken zo lekker! Ik kan me voorstellen dat dat een beetje verslavend is 😉
Ik herken mij wel in dit verhaal. Het is ook wel heel toevallig dat ik dit artikel vandaag tegenkom, terwijl ik net even nadacht: zou ik dit wel op marktplaats zetten? Het kan ook naar de zolder? maar ik merk heel erg dat ik toch best wel goed aanvoel wat ik zal missen en wat niet. Ik ben echt een opruimer. Ik doe minstens 1 keer in de 3 maanden weer alles recht leggen en dan kom ik weer dingen tegen en die doe ik dan weer weg haha (het liefst ruim ik dagelijks op, maar meer dan alleen mijn bureau en dat soort dingen opruimen mag ik niet van mezelf anders ga ik te ver haha). Ik heb ieder geval de afgelopen jaren zoveel spullen weg gedaan en ik kan niet herinneren dat er 1 ding is wat ik gemist heb! Ik doe daarbij ook graag afstand van bepaalde spullen. Ik bedoel ik heb een tijdje geleden al mijn barbies van vroeger weggeven aan mijn nichtje. Het voelde dan dat het een goede bestemming had en ik had er totaal geen waarde meer aan, maar dat komt misschien ook omdat ik een paar jaar intensief met die barbies gespeeld heb puur uit eenzaamheid en ik was toen doodongelukkig in die tijd, dus misschien dat ik het daarom zo graag weg deed haha? 😉 maar ik merk wel dat ik op moet letten dat ik inderdaad niet TE veel weg doe, maar tot nu toe gaat het goed en voel ik prima aan wanneer het tijd is om iets los te laten! Ik hou ieder geval van een minimalistisch leven op de zin van: alleen spullen waar ik echt gelukkig van wordt, wat ik mooi vindt, wat nodig is en wat ik echt gebruik, dus op die manier ga ik niet te ver voor mijn gevoel en heb ik toch nog veel prachtige spullen om mij heen waar ik goede herinneringen aan heb en waar ik echt iets aan heb!
Wat leuk om zo’n uitgebreide reactie te krijgen. Dankjewel! Fijn om te horen dat je over het algemeen wel goed aanvoelt wat je wel en niet wilt houden. Zelf ben ik ook wel van het alleen spullen houden waar ik echt iets mee heb, maar ik moet me wel altijd een beetje inhouden daarmee 😉 Als je iets aan je nichtje geeft, komt het inderdaad zeker weten goed terecht. Zeker als je aan de Barbies zelf ook een beetje een nare herinnering hebt, is dat een goede manier om er aftstand van te doen.