Hoe blijf je gemotiveerd om te sporten? En met welke training verbrand je snel dat stukje taart? Als je zoekt naar artikelen over sporten, dan staan vele bloggers en media te popelen om jouw motivatie voor een intensieve sportsessie flink aan te zwengelen. In dit artikel wil ik het over een totaal andere boeg gooien. Want er zijn ook mensen die juist zó fanatiek en gemotiveerd zijn dat ze doorslaan in sporten. Ook ik was als begintwintiger een ongezond fanatieke sporter. Ik vertel je wat mij heeft geholpen om dat fanatisme los te laten.

De perfectionistische fanatiekeling

Als begintwintiger stond het woord ‘perfectionist‘ nog net niet op mijn voorhoofd geschreven. Ik wilde in alles uitblinken en perfect zijn. Ik wilde een mega-strak lichaam waarbij nergens ook maar een spoortje vet te bekennen was. Oh ja, en ik had in mijn hoofd dat veel sporten supergezond was. Hoe vaker, hoe beter. Niet voor niets werd je op internet en in tijdschriften doodgegooid met sporttips, dacht ik zo. En dus trok ik zeker drie keer per week mijn hardloopschoenen aan en zat ik heel veel op de fiets. Weer of geen weer. Energie of geen energie.

Wat is dan “te fanatiek sporten”?

Nu is het lastig om te zeggen wat “te veel sporten” is. Ik denk dat die grens heel persoonlijk is en dat je hem zelf als geen ander kunt aanvoelen. Het heeft niet zozeer te maken met hoe vaak je in de sportschool staat te tillen aan gewichten. Het gaat meer om de mindset achter het idee “Ik ga nu sporten”. Vind je het gewoonweg leuk om te doen? Heeft je lijf er behoefte aan en doet het je goed? Of sport je om heel andere redenen?

Zo ging het bij mij!

Dat het bij mij té fanatiek was, weet ik wel. Ik sportte niet omdat ik het leuk vond. Ook niet omdat ik het idee had daarmee iets goeds te doen voor mijn lijf. Nee, als ik de deur uit ging om 7 kilometer te rennen, dan was ik vooral bezig met records vestigen en een zo strak mogelijke “killerbody” te creëren. Als ik fietste, had ik het tempo van een gestreste moeder die na de kinderopvang te laat dreigt te komen op haar werk. En dat zonder dat er bij mij enige haast achter zat.

Bovendien had ik ergens in mijn hoofd geplant dat drie keer per week hardlopen en elke dag een flink stuk fietsen supergezond is. Ik vond geen excuus goed genoeg om van dat patroon af te wijken. Zo weet ik nog dat ik een keer aan het hardlopen sloeg terwijl ik totaal niet fit was. Op de helft van de route kreeg ik een enorme steek in mijn zij en werd ik dizzy. Maar alles in me zei dat ik door moest gaan. Niet piepen, maar rennen.

Dat had ik immers al zo vaak in al die enthousiaste sportblaadjes gelezen. Je moet door de pijn heen. Je moet niet het minste of geringste regenbuitje gebruiken als een excuus om af te haken. Soms waren er zelfs mensen onderweg die me aanmoedigden “Goed bezig!”. Zie je wel, dacht ik dan, ik doe wat het beste is voor mij.

Als jezelf afmatten een doel op zich wordt

Ondertussen had ik niet door dat sporten me eerder slecht deed dan goed. Niet omdat er iets mis is met bewegen; ik zal de laatste zijn die dat beweert. Wel omdat ik sporten gebruikte als een manier om mezelf af te matten en daardoor de connectie met mijn lijf compleet was verloren. Hoewel ik dacht dat ik gezond bezig was, was elke keer dat ik mezelf tóch dwong om te gaan hardlopen eerder totaal niet goed voor mezelf zorgen.

Het was pas toen op een dag iemand tegen me zei “Probeer eens een tijdje minder te hardlopen en kijk wat er gebeurt”, dat ik ontdekte dat ik verkeerd bezig was geweest. Ik kreeg weer rust in mijn lijf en kon beetje bij beetje sporten weer gaan zien als iets wat leuk is.

Ik weet dat wat voor mij speelde voor lang niet iedereen zal gelden. Toch vind ik het soms wel tricky dat “door de pijn heen gaan” en “niet piepen maar doorgaan” zo’n breed omarmd advies lijkt te zijn in de sportwereld. Er zijn vast meer mensen voor wie het juist goed zou zijn om een tegengeluid te horen. Dat het soms ook goed is om te stoppen met rennen en te besluiten om om te draaien, omdat je lichaam op is, je hoofd hier verkeerde bedoelingen mee heeft of het gewoonweg hondenweer is.

Van overfanatiek naar een gelukkige sporter

Gelukkig kan ik inmiddels zeggen dat ik een 100% gezonde relatie met sporten heb. Ik sport omdat ik het oprecht leuk vind en er zin in heb. Ik luister daarbij naar mijn lichaam, vind regen een goede reden om binnen te blijven en heb alle stappentellers en hardloopapps al lange tijd van mijn telefoon gegooid. Ik houd niet bij hoeveel kilometer ik hardloop of hoe lang ik er over doe. Nee, ik loop hard omdat ik het fijn vind om met de wind in mijn haren al bewegend even alleen te zijn met mijn gedachten.

Ik heb zelfs ontdekt dat sporten niets met jezelf afmatten te maken hoeft te hebben. Vlak voor de lockdown vorig jaar meldde ik me aan bij de sportschool in mijn dorp. Niet met als doel om eens een flinke killerbody te kweken en eens flinke biceps van mijn spille-armpjes te maken. Wel met als doel om pilateslessen te volgen om juist rustiger te worden. Ik die altijd had geroepen dat dingen die plaatsvinden op een yogamatje “helemaal niets voor mij” zijn, vond daar opeens wél wat aan. Meer dan “wat” zelfs.

Ik merkte dat het mogelijk was om aan je lichaam te werken op een gezonde en rustige manier. Zonder perfectiedoelen en met als enige doel om jezelf beter te voelen. Doel geslaagd!

Mijn tip: bekijk jouw motivatie om te gaan sporten

Nu probeer ik bewust hardlopen, wandelen, fietsen en yoga of pilates af te wisselen. Op dagen waarop ik flink gestrest ben, doe ik eerder yoga, pilates of een mini work-out. Als ik energie over heb, grijp ik naar mijn hardloopschoenen. En verder wandel of fiets ik elke dag. Op al die manieren heb ik geleerd naar mijn lichaam te luisteren. Niet meer te denken aan “wat moet” of wat nodig is om een wasbordje, gespierde armen of een Beyonce-bips te creëren, wel wat ik nodig heb om me fit, fijn en ontspannen te voelen.

Het heeft me laten inzien dat sporten leuk kan zijn. En dat het soms juist goed is om je eindeloze doorzettingsvermogen en motivatie aan de wilgen te hangen en er tóch een bankhangavond van te maken. Want als jij de deur uit gaat met het idee nu eens flink dat taartje eraf te trainen of weer een stap dichterbij jouw Insta-perfect-lichaam te komen, sta dan nog eens bij jezelf stil: is het slim om dit nu te doen? Of help je jezelf juist verder door die ideeën te laten voor wat ze zijn en in plaats daarvan een rondje rustig te wandelen en die gedachten te laten voor wat ze zijn?

Hoe ben ik gezonder gaan sporten?

• Bedenk elke keer dat je gaat sporten vanuit welke motivatie je sport. Is dat een gezonde motivatie of niet?
• Schakel eventueel een personal trainer in die je helpt om op een gezonde manier te sporten en die een oogje in het zeil kan houden.
• Sport nooit om jezelf te straffen voor wat je net hebt gegeten. Eet liever juist goed vóór of na het sporten, zodat je lichaam kan herstellen.
• Overweeg een sport die niets te maken heeft met “alles geven”. Yoga of pilates bijvoorbeeld.
• Spreek met jezelf een aantal keer sporten per week af en ga daar niet overheen. Eronder blijven mag wel.
• Voel je je energieloos of heb je een stressvolle dag gehad? Voel dan goed waar jij behoefte aan hebt. Overweeg om je intensieve work-out voor een andere keer te bewaren.
• Luister altijd naar je lichaam. Kun je niet meer? Ben je duizelig, word je licht in je hoofd, doet je lichaam pijn of heb je ergens anders enorm veel last van? Stop dan met sporten. Ook als je pas net begonnen bent.
• Doe mee aan sportles in een groepje, bijvoorbeeld bootcamp of yoga. Dan krijgt sporten ook een ander element dan alleen maar fanatisme, namelijk gezelligheid.
• Probeer ook eens sporten waarin je totaal niet goed bent. Dat kan je helpen om het element van “ergens in uitblinken” los te laten. Zo heb ik eens een les zumba gevolgd. Ik danste flink uit de maat, maar vond het hilarisch.
• Rust uit na het sporten. Altijd.
• Investeer in een goede sportoutfit. Eentje waarin je je fijn voelt. Dat hoeft echt geen superstrak pakkie of een perfecte yoga-outfit te zijn. Als jij liever in een oversized trui sport of een Hello Kitty-pyjama aantrekt tijdens je thuisyogales, doe je ding!

Mijn sportoufit: de meest fijne hardlooptrui ooit

In dit artikel heb je ‘m al een paar keer gespot: mijn nieuwe sportoutfit, inclusief vest van Protest. Ook die maakt het sporten voor mij leuker.

Ik ben niet zo iemand die in naveltruitje en retestrakke (letterlijk!) sportlegging de deur uit gaat. Doe mij liever iets comfortabels wat een beetje lekker rent. Ik rende altijd rond in een megadikke trui met de letters ‘New York’ erop. Ooit gekocht in de Big Apple als souvenir. Enig ding, maar niet handig voor hardlopen. Ook zag hij er niet meer uit, omdat hij door mijn klusavonturen van laatst een paar witte spetters rijker was. Dat vroeg om een vervanger.

Ik zocht dit vrolijke vest uit bij Protest, nadat ik eerst een tijdje enthousiast alle geweldige (fleurige) dames bikini’s had bekeken (wauw, daar ga ik zeker nog eens spieken!). Ook de dames tankini’s trokken mijn aandacht. Maar ja, dat is ook weer zo wat tijdens het hardlopen. Dus ging ik voor dit fijne vest. De binnenkant is fluweelzacht (liefde voor fleece!) en de kraag zit heerlijk. Verder is het vest niet zo oversized als mijn New York-trui, terwijl het ook weer niet zo strak zit dat je alles kunt zien. Ik zou er zonder problemen de hele dag in kunnen rondlopen.

En een comfy vest voor na het sporten

Naast de fijne hardlooptrui ben ik nog een fantastisch fijne trui van Protest rijker. Ook bestelde ik meteen een fijne trui voor Bart mee bij Protest. Ik overwoog nog even hem op een van de heren zwembroeken te trakteren, maar we vonden het allebei wel een leuk idee om in soortgelijke heerlijke vesten als ANWB-koppel te kunnen chillen op de bank.

Mijn vest is vooral bedoeld voor zomeravonden die toch wel wat frisjes zijn of voor een comfy zaterdag. Ik ben er bijna rouwig om dat het lenteweer nu te warm is om het vest aan te trekken. Anders had ik het met liefde elke dag gedragen. Nu bewaar ik hem voor na het sporten. Want rustig aan doen na een sportsessie is nóg een van de dingen die mij heeft geholpen om op een fijne en gezonde manier met sporten om te gaan.

Ben jij een fanatieke sporter of kun je wel goed maat houden?