Verantwoordelijkheid. Of je nu wilt of niet, je krijgt het cadeau tijdens het proces van volwassen worden. Het is eigenlijk net als ongesteldheid en andere puberperikelen. Het komt gewoon en dat is soms een zegen, maar soms ook juist een last. Op werk vind ik verantwoordelijkheid krijgen geweldig. Maar van verantwoordelijkheden als een hypotheek, verzekeringen, vuilnisophaalschema’s en ander volwassen gedoe word ik minder enthousiast. Waarom komen er opeens zo veel dingen om de hoek kijken naarmate je je kindertijd achter je laat? En is dat een uitdaging of vooral heel erg leuk?
Zakgeld en lunchpakketjes
Soms denk ik met heimwee terug aan mijn basisschooltijd. Dan zie ik familieverjaardagen voor me waarop volwassenen serieuze gesprekken voerden over kinderbijslag, hypotheken en niet werkende stofzuigers, terwijl ik me ondertussen prima vermaakte met een kleurplaat. Mijn grootste dilemma was waarschijnlijk of ik mijn zakgeld zou uitgeven aan een barbiepop of aan tien kauwgomballen. Ook over afspraken hoefde ik niet na te denken. Er was vast wel een carpool geregeld en de agenda was de familieweekplanner die mijn moeder trouw bijhield. Zo ging je als kind op tijd de deur uit mét een klaargemaakt lunchpakket onder je arm.
En dan: lesroosters en studiekeuzes
En toen was daar de middelbare school. Pats boem. Een stukje verantwoordelijkheid erbij! Plotseling kreeg ik mijn eigen agenda om afspraken zelf bij te houden. Je boeken vergeten? Jouw probleem! Per ongeluk je lunch thuis laten liggen? Daar mag jij voor dokken! En heb je je huiswerk niet gemaakt? Dan is het aan jou om een zo geloofwaardig mogelijke smoes te bedenken! Ook kwamen op de middelbare school de eerste volwassen keuzes om de hoek kijken: een vakkenpakket en later die lastige studiekeuze. Ik weet nog hoe verantwoordelijk ik me voelde. Niet wetende dat dit nog maar een fractie was van de verantwoordelijkheden die later zouden volgen.
Beleggen en ander volwassen gedoe
En nu, als 25-jarige? Nu zal ik toch echt het meeste zelf moeten doen. Dat varieert van mezelf een schop onder mijn kont geven om mijn hardloopschoenen uit de kast te trekken tot veel grotere verantwoordelijkheden. Ik ben ervoor verantwoordelijk dat er brood op de plank komt, dat ik straks een hypotheek kan krijgen en ook dat ik mijn vrienden nog zie in de schaarse vrije tijd die wij als drukke twintigers hebben. Tegenwoordig mag ik mijn hoofd breken over belastingaangiftes, beleggingen en ander volwassen gedoe. Maar ook over levensvragen en de volwassen kwesties in het leven, waarop ik zélf een antwoord zal moeten vinden.
Verantwoordelijkheid is soms fouten maken
Verantwoordelijkheid brengt soms spanning met zich mee. Eigen keuzes maken betekent de mogelijkheid om fouten te maken. En dan heb ik het niet per se over vergeten lunchpakketjes of de container op de verkeerde dag aan de weg zetten. Ik heb het over de risico’s van grote dingen als voor jezelf beginnen, van baan veranderen, een huis kopen of verkopen, trouwen of alles achter je laten voor de reis van je dromen. Maar ook over zorgen voor een huisdier of misschien wel voor een kind, dat volledig van jou afhankelijk is. Bij al die keuzes is er een kans dat het niet uitpakt zoals je had gehoopt. Dat risico maakt verantwoordelijkheden soms doodeng.
Maar verantwoordelijkheid is ook vrijheid!
Soms denk ik dan ook met verlangen terug aan de tijd waarin mijn grootste dilemma was of ik mijn kleurplaat met blauw of geel zou inkleuren. Tegelijkertijd ben ik blij met de verantwoordelijkheden die ik nu heb. Verantwoordelijkheid betekent immers ook de vrijheid hebben om jouw eigen pad te ontdekken. Zonder verantwoordelijkheden had ik nooit zelf mijn carrièrepad kunnen uitstippelen en waren veel spannende uitdagingen misschien niet op mijn pad gekomen. Verantwoordelijkheid is spanning, zelf keuzes maken en dingen blijven ontdekken en leren dankzij de vrijheid die je hebt. Dát is misschien wel het allermooiste van volwassen worden!
En ooit, als ik over een jaar of tien misschien zelf kinderen heb en ook als professioneel lunchpakketjesmaker, carpooler en gezinsmanager fungeer, dan verlang ik vast terug naar de tijd dat ik 25 was. “Oh, wat had ik toen weinig verantwoordelijkheid!”, hoor ik mezelf dan denken.
Wat vind jij jouw meest spannende verantwoordelijkheid?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Aan deze 10 dingen geef ik (bijna) geen geld uit!
Dat ik liever niet meer geld uitgeef dan nodig, is vast na mijn eerdere artikelen met bespaartips geen geheim meer. Stiekem maakt bezuinigen me best wel een beetje vrolijk, hoewel een traktatie op z'n tijd ook moet kunnen. Daarom maak ik er graag een sport van om geld te besparen zonder dat ik het idee heb mezelf leuke dingen te moeten ontzeggen. Gelukkig gaat dat prima! Er zijn namelijk heel wat dingen die ik niet (meer) koop, puur omdat ik daar in mijn ogen niet echt geld aan hoef te besteden. Dit zijn 10 dingen waar ik zoal op bespaar.
Tijd voor verandering: wat, wanneer en hoe?
Zal ik je eens iets vertellen? Iets meer dan een half jaar geleden was ik er klaar mee. Na alle stress rondom mijn scriptie viel ik in een soort gat door de zeeën van tijd. Geen scriptie, geen baan, geen dagbesteding. Toen ik de uren van elke dag begon af te tellen, begon het tot me door te dringen dat het tijd was voor verandering. Ik nam meerdere baantjes en projecten aan en begon mijn blog. En nu? Nu ben ik aan het solliciteren en heb ik elke dag mijn werk, stage en blog. Die verandering heeft me meer dan goed gedaan. Het was er echt tijd voor. Baal jij ook van je huidige situatie? Wanneer weet je nu dat het tijd is voor verandering? En waar kun je die verandering in vinden?
Wat zou ik doen met een miljoen? (als zuinige ex-student)
Stel je toch eens voor dat je de loterij wint (in mijn geval vrij knap, aangezien ik niet meedoe met loterijen!). Of dat je van een rijke oudtante opeens een flink geldbedrag krijgt als erfenis. Of dat je plotseling à la Kunst & Kitsch een foeilelijk schilderij ontdekt dat een miljoen euro waard blijkt te zijn. Wat zou je dan doen met dat geld? Echt materialistisch ingesteld ben ik niet en zal ik - ook met een miljoen euro op mijn rekening - waarschijnlijk niet worden. Ik zou nooit stoppen met werken of geld over de balk smijten. Toch weet ik stiekem wel raad met een flink geldbedrag. Wat zou ik doen met een miljoen?
Verantwoordelijkheid brengt zeker heel veel vrijheid mee.
Ik voldoe ongeveer aan jouw hele lijstje over verantwoordelijkheden: huis gekocht, ik ga trouwen, verzorg een huisdier (2 eigenlijk). Heel volwassen lijkt het, spannend, maar vooral heel erg leuk.
De keuzes zijn ook zoveel moeilijker. Vroeger was de lastige vraag naar welke van drie middelbare scholen ik zou gaan. Ik verlang soms terug naar die tijd. Maar gelukkig zijn we vrij in al die dingen hier. Ik heb naar mijn hypotheekgesprekken gewoon mijn moeder meegenomen. Gaan er nu punten van mijn volwassenheid af?
Precies! Hoe groter de consequenties en hoe meer opties je hebt, hoe lastiger het ook wordt! Aan de andere kant ben ik ook blij dat je tegenwoordig zo veel opties hebt.
Haha, mijn vader zat ook bij mijn eerste hypotheekverstrekker, hoor ? Alleen maar fijn om zoiets niet helemaal in je eentje te hoeven doen!
Hahaha echt hè. Mijn neefje was laatst heel verdrietig toen hij op een krukje moest zitten, omdat de stoelen even bezet waren. Toen dacht ik ook: ahh wat heerlijk, als dit toch je ‘problemen’ zijn, haha. Ik denk inderdaad dat het tot een bepaalde leeftijd steeds ‘erger’ wordt met verantwoordelijk zijn, maar stiekem vaak ook des te leuker, toch?
Ik wilde zo graag de verantwoordelijkheid, want dan had ik ook eindelijk vrijheid. En daar ben ik nu héél blij mee!
Haha, wat zou het heerlijk zijn als dat je belangrijkste probleem is ? Maar ik ben het helemaal met je eens dat veel eigen verantwoordelijkheden het leven uiteindelijk juist een stuk leuker maken ?
Wat fijn om te horen dat je je verantwoordelijkheden en vrijheid zo koestert! Het is ook wel echt heel fijn om bepaalde keuzes zelf te kunnen maken ?
Ik weet nog zo goed dat ik de verantwoordelijkheden op de middelbare school ontzettend spannend vond, nu vind ik het juist alleen maar leuk. Soms komen er een aantal wel tegelijkertijd en dat vind ik wel eens lastig.
Liefs,
Evelien
Herkenbaar wat je zegt! Verantwoordelijkheden zijn vooral lastig als je ze er allemaal in 1 keer bij krijgt. Maar gelukkig hebben verantwoordelijkheden op zich ook wel zo hun leuke kanten ?
Wat mooi en amusant geschreven! Ik denk dat het juist fijn is om meer verantwoordelijkheden te hebben. Zou je met jouw talenten werkelijk nog zitten te wachten op de eenvoudige keuze voor geel of blauw op je kleurplaat?
Ik denk juist dat de meeste mensen telkens iets nieuws willen, het nodig hebben om uitgedaagd te worden. Zelf heb ik alle nieuwe verantwoordelijkheden nooit zo eng gevonden, wat niet wil zeggen dat ik een voorliefde heb voor mijn administratie. 😉 Uiteraard heb ik als puber het volwassen leven wel volledig onderschat: “Wij hebben bakken met huiswerk en jij hoeft na je werk niets te doen.” Ahum….
Ik denk dat je laatste alinea best eens zou kunnen kloppen, trouwens… 😉
Ik word ook echt vrolijk van jou, zelfs als je het over serieuze en zware onderwerpen hebt 😉 En laat niemand je zeggen dat je geen fouten mag maken, want, met gezond verstand erbij, is het onvermijdelijk dat je een paar keer de mist in gaat. Wat ze het beste op school zouden kunnen leren is: hoe los je je eigen fouten op?
Mijn grootste verantwoordelijkheid zie ik niet zo. Het is meer een opeenstapeling van kleine beetjes bij elkaar. Ik ben natuurlijk verantwoordelijk voor mezelf en mijn gozer, en onze huisdieren (mental note: ze moeten naar de dierenarts voor hun prikjes). Verder laat ik me niet vertellen door anderen wat mijn verantwoordelijkheden nou zijn. Ik, met mijn gozer, zijn de enige die weten wat belangrijk is voor ons op dit moment in ons leven. En dan heb ik het niet over zelf lunch mee nemen of kopen, of zorgen dat de rekeningen op tijd betaald worden, want dat zijn praktische zaken die je gewoon simpel kan regelen. En ook daar mag iedereen zelf keuzes in maken.
Dat is nog eens een leuk compliment om te krijgen! Dankjewel 🙂 En zo’n lesje in fouten oplossen is eigenlijk zo’n slecht idee nog niet. Daar heb je in ieder geval wel wat aan bij het volwassen worden.
Ik vind het mooi om te horen dat je duidelijk je eigen pad volgt. Dat lijkt me in ieder geval, juist naarmate je je kindertijd steeds verder en verder achter je laat, het belangrijkste ingrediënt om gelukkig te worden.
Met je kind mee in de ambulance vond ik best spannend… En dat ik straks op mijn werk mijn handtekening op alle diploma’s moet zetten ook, maar dat is leuk spannend.
Dankjewel! En ik kan me eigenlijk wel helemaal vinden in jouw punt. Ik denk dat verantwoordelijkheden vooral heel spannend zijn als je ze er voor het eerst bij krijgt. Maar als je eenmaal gewend bent om bijvoorbeeld zelf bepaalde keuzes te kunnen maken en uitdagingen aan te gaan, dan is die weg terug naar de kleurplaten en lunchpakketjes ook niet helemaal je van het ? Ik ben nu ook al heel benieuwd naar de verantwoordelijkheden die ik er over 10 jaar bij heb gekregen en die ik vast nu nog totaal onderschat ?
Wat een gave taak, zelf de diploma’s mogen ondertekenen! En met je kind mee naar het ziekenhuis is ook een flinke (en helaas iets minder leuke) verantwoordelijkheid!
Mijn meest spannende verantwoordelijkheid op dit moment is mijn kind van bijna 2. Sowieso heb ik nog nooit zo een grote verantwoordelijkheid gehad als deze, maar wel ook meteen de mooiste en leukste die er is.
Wat mooi zoals je dat beschrijft! Ik kan me voorstellen dat een kind een hele verantwoordelijkheid is, maar ook heel veel fijne dingen met zich meebrengt.
Het nemen van verantwoordelijkheden vind ik wel leuk, vooral om die vrijheid die je benoemt. Bij elke ‘stap’ die ik zet denk ik: “ik zou nooit meer terugwillen!” Niet omdat ik er eerder niet gelukkig mee was, maar omdat ik heel sterk de voordelen van meer verantwoordelijkheden inzie.
Mooi gezegd en daar heb je zeker wel een goed punt! Uiteindelijk zijn verantwoordelijkheden vaak wel een stap vooruit en kunnen ze je zeker wel veel goeds brengen, alleen al voor je persoonlijke ontwikkeling.
Laten we het erop houden dat ik er niet zo goed in ben, haha!
Ergens is die vroegere tijd heel fijn, maar ben blij met de verantwoordelijkheid die komt kijken bij ouder worden. Lekker je eigen ding doen vind ik fijn. Mijn meest spannende verantwoordelijkheid? Onze hypotheek en veel sparen om dingen in huis te doen. Maar toch zie ik bij deze vraag ook mijn werk naar voren komen. Ik heb dagelijks de verantwoording voor tig kindjes die iemand dierbaarste bezit zijn.
Absoluut! Lekker je eigen ding kunnen doen is ook heel fijn. Ik ben ook zeker blij dat ik nu bepaalde vrijheden heb die ik als klein meisje natuurlijk nog niet had 😉
Het lijkt me zeker een hele verantwoordelijkheid om een hypotheek te hebben, maar ook om voor zo veel kinderen verantwoordelijk te zijn. Best spannend! Maar aan de andere kant ook heel dankbaar werk, lijkt me 🙂
Haha logisch dat het spannend is! Ik woon nu bijna een jaar samen met Tim en ben direct vanuit ’thuis’ gaan samenwonen dus dat is best een verantwoordelijkheid opeens. Iedere maand weer geld verdienen om alles zelf te kunnen betalen is toch best een dingetje. En onze hond is natuurlijk ook een grote verantwoordelijkheid, je moet er altijd rekening mee houden dat je nog een klein beestje in huis hebt die aandacht en eten wil en natuurlijk regelmatig naar buiten moet. ‘Even’ spontaan een weekend weg zit er niet meer in, maar dat geeft niets. Wat we ervoor terug hebben gekregen is het meer dan waard.
Dat zijn zeker flinke verantwoordelijkheden die je er opeens bij krijgt! Maar wel heel mooi dat je tegelijkertijd ook van die verantwoordelijkheden kunt genieten. Het lijkt mij ook geweldig om een huisdier (waarschijnlijk een kat) te nemen als ik het huis uit ga. Wat jij ook zegt: er gaat misschien veel tijd in zitten, maar je krijgt er ook veel voor terug.
Wat een leuk artikel! Ik denk ook nog weleens met heimwee terug aan de tijd. Nu ben ik eigenlijk aan huis gebonden door mijn zieke cavia (hopelijk is dat tijdelijk) en ga ik sowieso voorlopig niet op vakantie vanwege mijn webshop (wat natuurlijk al een risico op zich is). Haha. Toch brengt het inderdaad ook veel leuke dingen met zich mee, dat volwassen worden! Jaren geleden had ik dit allemaal niet durven dromen 😉
Wat sneu dat je cavia ziek is! Hopelijk gaat het snel een stuk beter met hem. Wel spannend inderdaad, zo’n eigen webshop. Maar heel stoer dat je toch die stap hebt gezet en daar nu volop mee bezig bent! Dat soort kansen kunnen pakken, is toch een van de mooie dingen van volwassen worden 🙂