Toen ik de sleutels van mijn eerste eigen woning in mijn handen gedrukt kreeg, kwam dat moment natuurlijk niet uit de lucht vallen. Een paar maanden lang had ik naar dit moment toegeleefd. Ik had al vele meubelboulevards bezocht en had ook al jarenlang voor mijn eigen koophuis gespaard en het ene na het andere moodboard gemaakt. Ondanks die voorbereidingen kwam ik nog wel voor de nodige verrassingen te staan. Dit zijn 10 dingen die ik van tevoren niet wist over op mezelf wonen.
- Verhuizen kost tijd. Meer dan één dag. Aangezien ik nog geen meubels had, was mijn woning de eerste weken een kale bedoening met alleen maar verfzeil op de grond. Vanuit een fijn huis bij mijn ouders halsoverkop verhuizen naar een echoënd appartement met niets meer dan drie klapstoeltjes en zonder gordijnen leek met niet per se nodig. Ook slaapt het bed bij mijn ouders natuurlijk wat lekkerder dan een matje op de grond. Ik heb nogal vaak de vraag gekregen of ik “al overging”, maar na één week waren we toch echt nog niet veel verder dan dat een deel van de muren geverfd was. Achteraf vond ik het juist fijn dat ik de tijd kon nemen, juist omdat ik de luxe had dat ik nog thuis woonde.
- Je hebt meer vaste lasten dan je denkt. Met alleen de kosten voor de hypotheek of huur ben je er nog niet. Ik had er zelf bijvoorbeeld nooit bij stilgestaan dat je een eigen inboedelverzekering nodig hebt. Mocht iemand inbreken en er met mijn tv vandoor gaan, dan krijg ik de televisie in ieder geval vergoed. Hetzelfde geldt als je bijvoorbeeld brand of lekkage hebt. Wel zo’n fijn gevoel! Gelukkig kun je op verzekeringssites in detail teruglezen hoe dit zit. Een mooi voorbeeld is je inboedel verzekeren via FBTO. Handig aan de FBTO-verzekering is dat je zelf bepaalde modules kunt aan- en uitzetten op basis van jouw wensen. Zo kun je bijvoorbeeld zelf kiezen voor een extra glasverzekering. Heb je die niet nodig? Dan houd je je maandbedrag lager.
- Je hebt veel nodig. Héél veel! Toen ik nog thuis woonde, had ik een bescheiden uitzet bij elkaar gespaard. Zo had ik al een heel Blond Amsterdam-servies liggen en een paar lampen en kussens. Het verbaasde me later hoeveel spullen ik alsnog nodig had toen ik daadwerkelijk overging. Niet alleen moest ik alle meubels nog kopen, maar ook bepaalde apparaten, beddengoed, alles wat in de keukenlades thuishoort, handdoeken en natuurlijk de kleine suffe aankopen die je vergeet. Pleisters, paracetamol, knoflookpersen – dat soort dingen.
- Op meubels zit levertijd. En niet zo’n beetje ook. Ik had me nooit gerealiseerd dat je meubels vaak niet kant en klaar kunt meenemen uit de winkel. Zo kon ik pas na drie maanden wachten daadwerkelijk op mijn bestelde bank zitten. Hetzelfde geldt voor mijn bed en eetkamerstoelen, die ook even op zich lieten wachten. Om die reden ben ik alvast een paar weken voor de sleuteloverdracht op meubeljacht gegaan. Dat scheelde toch een paar weken tijd.
- Je adreswijziging moet je wel tientallen keren doorgeven. Het fijne aan verhuizen vanuit het huis van mijn ouders is dat post op je oude adres nog altijd op een vertrouwde deurmat valt. Ik vond het nog best een uitzoekwerk waar ik mijn adreswijziging allemaal moest doorgeven. Sowieso ontdekte ik net op tijd dat je binnen een paar dagen in je nieuwe gemeente ingeschreven moet staan. Dan wordt je nieuwe adres meteen aan de verzender van de blauwe enveloppen doorgegeven (de enige waarvan je nu juist net niet wilt dat ze je kunnen vinden). Maar ook de huisarts, je werk en allerlei instanties moeten je nieuwe adres hebben. Ik ben daar best een tijdje mee zoet geweest.
Tip: Later las ik dat je voor je adreswijziging ook de Verhuisservice van PostNL kunt gebruiken. Dat ga ik zelf onthouden voor een volgende verhuizing.
- Voor één persoon koken is soms een uitdaging. Inmiddels ben ik er wel aan gewend, maar koken (en vooral boodschappen doen) voor één persoon kost soms wat uitzoekwerk. En ik maar denken dat dat juist makkelijk zou zijn! Sommige voedingsmiddelen kan ik bijvoorbeeld niet kopen, omdat ik die nóóit voor de houdbaarheidsdatum helemaal op krijg. En koop ik een bakje nectarines? Dan moet ik wel de hele week enthousiast nectarines eten om die op te krijgen. Inmiddels heb ik er wat handigheid in gevonden en doe ik dappere pogingen tot meal prepping.
- Op jezelf wonen gééft ook tijd. Van tevoren ben ik wel honderd keer gewaarschuwd dat je er heel wat tijdrovende verplichtingen bij krijgt als je op jezelf woont. Wc’s laten zich niet vanzelf schoonmaken natuurlijk, net zoals ik nog steeds geen wasrobot heb die me van de wekelijkse wasjes verlost. Maar ik moet zeggen dat het me hartstikke meevalt hoe tijdrovend op mezelf wonen is. Aan de andere kant levert het me ook tijd op. Ik kan zelf bepalen hoe laat ik thuiskom en wanneer ik mensen over de vloer heb. Die vrijheid is heerlijk.
- Afspraken kosten soms wat regelwerk. Je kent ze wel: rioleringscheckers die alleen op maandag 12 uur ’s middags kunnen, pakketjesbezorgers die midden op de dag jouw lang verwachte kledingbestelling komen bezorgen of loodgieters die je kapotte wc alleen op donderdagochtend vroeg kunnen repareren. Soms vraag ik me af hoe mensen dat soort dingen toch doen als ze alleen wonen. Ik moet me regelmatig in de nodige bochten wringen om dat soort dingen te kunnen regelen met werkafspraken die ik ook nog heb.
- Alleen wonen betekent ook minder troep. Aan de andere kant is een voordeel weer dat je in je eentje veel minder troep maakt. Ik heb maar twee bronnen van stofzuigwerk: Pippa’s haren en mijn eigen gekruimel. Maar ook in de hoeveelheid afwas, de tas vol boodschappen en de “rommel” scheelt het natuurlijk dat je alleen woont. En nog een voordeel: je bepaalt zelf wanneer het vies genoeg is om te gaan schrobben.
- Je krijgt er meer zelfvertrouwen door. Voor jezelf zorgen en je eigen boontjes doppen heeft mij ontzettend goed gedaan. Ik weet nu ik op mezelf woon veel beter wat ik aan mezelf heb. En ik weet dat wat er ook gebeurt en wie er ook komen en gaan in mijn leven, ik altijd nog mezelf heb. Dat had ik me van tevoren nooit gerealiseerd.
Welke van deze dingen had jij niet verwacht aan op jezelf wonen?
Zo herkenbaar dit allemaal. Haha. Wel super leuk om te lezen! Die boodschappen voor één persoon vind ik ook echt een dingetje. Ik gooi helaas wel eens verse dingen weg, omdat ik het gewoon echt niet op krijg. Moet daar toch iets handiger in worden.
Dat overkomt mij inderdaad ook nog weleens. Meestal doe ik mijn best om dingen op te maken, maar met zoiets als een zak spinazie van 500 gram is dat gewoon echt heel lastig 😉
Er zit voor mij veel herkenbaars tussen. De meest vervelende ‘verrassing’ vond ik de rekening van de gemeente met belasting over riool en WOZ-waarde enzo. Was even een pittige rekening, als je die niet aan had zien komen.
Klopt, dat is best een flinke rekening waar ik van tevoren ook nooit rekening mee had gehouden (*pun not indended* ;)). Helaas komen er toch wat meer belastingen bij een eigen huis kijken dan je van tevoren denkt.
Ja herkenbaar, vooral die adreswijzigingen. Daar ben ik ook heel lang mee bezig geweest zo ook met het vinden van een nieuwe tandarts en huisarts.
Ahh je zithoek blijft zo leuk om naar te kijken! Die vaste lasten herken ik hahaha, “o, hoort dit ook bij het volwassen, vrije bestaan?” En die afspraken zijn soms ook heel lastig in te plannen ja! Gelukkig kan mijn vriend makkelijk een dag thuiswerken, dus hij regelt dat meestal. In je eentje kan ik me voorstellen dat dat heel lastig is!
Met zoiets als pakketjes in ontvangst nemen is samenwonen volgens mij heel handig. Tot die tijd ben ik vooral mijn buren en de plaatselijke GAMMA dankbaar dat ze mijn pakketjes apart houden 😉
Bizar hè wat er allemaal aan vaste lasten bij komt kijken? Bij sommige lasten had ik echt nóóit stilgestaan totdat ik mijn huis kreeg, haha.
Volgens mij red jij je wel! Ik ging op mijn 18e op kamers, dus de overgang naar een appartement met vriend was wat minder groot. Wel moest ik er aan wennen dat er juist weer iemand was die zoch zorgen maakt als ik later thuis ben dan gedacht. Superlief, maar was best weer even een overgang na al die jaren.
Ik kan me best voorstellen dat de overgang van alleen wonen naar samenwonen ook wel even wennen is. Weer met iemand rekening moeten houden lijkt mij stiekem, nu ik een tijdje alleen woon, ook weer een kwestie van wennen.
Wat een leuk artikel. Volgens mij kom je jezelf ook echt tegen als je eenmaal alleen woont. Wat handig die verzekering van FBTO. Zo handig dat je van alles ‘aan’ en ‘uit’ kan zetten, want ik ben altijd bang dat je voor dat soort dingen veel te veel betaalt omdat je voor sommige dingen nu eenmaal minder risico loopt dan voor andere dingen. Ik ga de verzekering onthouden, aangezien wij volgend jaar ook met dit soort dingen aan de slag willen gaan. En haha ik heb ook in mijn hoofd dat ik de verbouwing en verhuizing wel ff in één week doe, maar ik denk ook wel dat ik me daar echt nog op ga verkijken!
Haha, een verhuizing en verbouwing in één week is nog best een uitdaging inderdaad 😉 Zeker als je nog geen enorme uitzet bij elkaar hebt, heb je ook wat tijd nodig om alles bij elkaar te krijgen. Maar ik heb gemerkt dat dat ook juist een van de leukste dingen van op jezelf gaan wonen is.
Handig hè, dat je zelf bepaalde modules kunt uitzetten? Ik ben zelf ook iemand die graag alles uitzoekt om niet te veel te hoeven betalen en dan is zo’n verzekering wel handig.
Ik woon op kamers, en dat heeft een paar van de nadelen die je noemt niet. Dingen als loodgieterswerk worden door de huisbaas geregeld en als ik een pakketje verwacht, is er eigenlijk altijd wel een huisgenootje dat kan opendoen. Ik heb ook nauwelijks meubels en spullen hoeven kopen, want op mijn 12 vierkante meter kan ik toch niet zo veel kwijt. Ik heb gewoon de meubels die ik op mijn slaapkamer bij mijn ouders had staan verplaatst. Keukenspullen had ik (net zoals jij met je uitzet) al gespaard, hoewel ik wat minder servies had en wat meer dingen als pannen en zo 😀
Wat mij denk ik het meest verrast heeft aan op mezelf wonen, is het gedoe dat de was doen is als je in je eentje bent. Ik heb niet zo veel kleren, dus tegen de tijd dat ik een lading 30-gradenwas bij elkaar gespaard heb, heb ik niks meer om aan te trekken. En we hebben geen droger, dus als ik beddengoed gewassen heb, hangt het halve huis vol met die grote lappen. Toen ik nog bij mijn ouders woonde, waren dat dingen waar ik me totaal niet druk over maakte. Ik heb nu een paar keer gehad dat ik dacht “loop ik even naar de HEMA of doe ik een was?” waarbij ik dat eerste koos, dus qua ondergoed heb ik in ieder geval geen problemen meer!
Wat dat betreft is op kamers gaan wonen en een huisbaas hebben inderdaad wel handig. Wat me trouwens ook handig lijkt aan op kamers gewoond hebben, is dat je daardoor al wat spullen bij elkaar hebt gespaard voor als je een huis gaat kopen of huren. Dat scheelt toch weer wat uitgaven 🙂
Herkenbaar trouwens van het wassen in je eentje! Ik kan zelf op mijn wasmachine instellen hoe lang de wasbeurt duurt en zet bij kleine wasjes gewoon de wastijd wat korter. Dat werkt perfect. Een droger heb ik ook niet. Dat zou wel echt een luxe zijn, zeker voor het beddengoed inderdaad. Dat vind ik altijd zo’n gedoe.
Dat je zelf kunt bepalen wanneer je schoonmaakt vind ik idd echt top! De lange levertijd van meubels was me gelukkig wel al bekend. Net als jij kwam ik van mijn ouderlijk huis en daardoor heb ik ook rustig de tijd genomen en gewacht tot mijn huis een bewoonbare staat had voor ik overging. Mijn nieuwe adres heb ik nog steeds niet overal doorgegeven trouwens. Ik doe het – heel lui – eigenlijk gewoon steeds als er post bij mijn ouders is aangekomen.
Haha, precies dat is ook mijn tactiek met het doorgeven van adreswijzigingen. Zodra mijn ouders met post voor mij komen aanzetten, weet ik dat ik weer ergens mijn adreswijziging moet doorgeven.
Leuk om te lezen, en ik geloof best dat je meer nodig hebt dan je in eerste instantie denkt.
Ik ging een tijdje geleden met mijn ouders mee een nieuwe bank kopen, en wij moeten ook 12 weken wachten voordat de nieuwe bank ik de kamer kan staan. Ik had gedacht dat je ‘m met een weekje wel had, maar niet dus inderdaad haha.
Haha, bizar hè dat er zo’n lange levertijd op banken zit?! Ik dacht ook altijd dat je een bank toch wel binnen één of twee weken binnen zou hebben. Dat duurt toch wel “iets” langer.
Jullie foto vind ik heel erg leuk. Je hebt zo’n leuke kat!
Dank je! Pippa is ook echt een schatje 🙂
Bij mij is het alweer 10 jaar geleden, maar het is alsnog heel herkenbaar. Ook met een huurwoning trouwens; de echt grote dingen worden wel gedaan, maar je moet tegenwoordig steeds meer zelf regelen en betalen.
Mijn grootste verrassing was toch hoeveel alles kostte. Mijn huur was niet zo veel, nog geen 300 euro, maar de rekening van de gemeentelijke heffingen was meteen net zo hoog als mijn huur. En oh ja, er komt ook nog gas, water en electriciteit bij. Oh ja, en niet alleen een wasmachine, maar ook een droogrekje en wasmanden. En niet alleen schoonmaakmiddel, maar ook een emmer, en schoonmaakdoekjes. Oh ja, als ik wil koken heb ik natuurlijk pannen nodig, duh! Ik kreeg heel veel aan meubels en haalde veel bij de kringloopwinkel vandaan – er zat er een praktisch bij mijn nieuwe appartementje om de hoek, heerlijk! – maar zelfs als ik de meubels, borden, mokken, glazen en wasmachine niet meetelde was ik zo’n 1500 euro kwijt aan al die dingen die niet opvallen, maar die je toch echt nodig hebt.
Het is inderdaad bizar hoeveel je nodig hebt en moet betalen als je op jezelf gaat wonen. Van die dingen als schoonmaakspullen en gemeentelijke heffingen denk je van tevoren niet echt over na, terwijl het toch een flinke kostenpost is.
Haha, zo herkenbaar dit! Gelukkig kwam ik al achter een hoop punten toen ik op kamers woonde. Maar waar ik nu steeds weer achter kom (na op kamers én in het buitenland gewoond te hebben en al ruim 10 maanden mijn eigen plek) is dat je adres op zoooooveeel plekken staat. Ik kom nog steeds plekken of websites tegen waar mijn oude adres in staat, haha.
En inderdaad.. je hebt veel nodig. Ik heb laatst bijvoorbeeld een mini first aid kitje gemaakt. Ook zoiets, haha. Daarnaast wil ik ook gewoon heel veel. Nieuwe planten, decoratie, servies.. 😉
Haha, een EHBO-kit staat bij mij ook op mijn lijstje om nog eens samen te stellen. Ik heb nu alleen pleisters en paracetamol in huis (en allebei ook alleen omdat ik die een keer nodig had ;).
Inderdaad bizar op hoeveel plekken je adres geregistreerd staat! Ik ontdek ook nog steeds plekken waar ik op het adres van mijn ouders sta. Andersom krijg ik trouwens ook nog wekelijks post voor de oude bewoners, dus blijkbaar ben ik niet de enige met het probleem, haha.
Ahh, die lange levertijden. Ik zie ons nog steeds tv-kijken vanuit onze kampeerstoeltjes, haha! ?
Haha, een herkenbaar beeld! Ik weet nog dat ik heel blij was toen ik eindelijk mijn bank en stoel in huis had en de klapstoeltjes kon wegdoen.
Inderdaad, dit zijn allemaal herkenbare dingen! Ik ging op mezelf wonen na mijn eindexamen, toen was ik net 18 geworden, nu 34, maar ik herinner me die periode nog heel goed. Ook weet ik nog precies hoe het allemaal ging toe wij het huis kochten waar we nu inmiddels al weer zo’n zes jaar wonen. Die gigantische levertijd van meubels, (lang leve Ikea voor een aantal dingen, onze nieuwe keuken hadden we binnen 1 week al in huis;-)), het plannen van klusmannen, en inderdaad de trots en het zelfvertrouwen die het allemaal geeft als je zo nu en dan eens om je heen kijkt en denkt; ja, hier hebben we toch allemaal zelf hard voor gewerkt!
Ikea is inderdaad ideaal in vergelijking met veel woonwinkels met lange levertijd. Zo fijn ook dat je daar bepaalde meubels zo kan meenemen. Leuk om te lezen hoe jij het hebt ervaren én om te merken dat je nog steeds zo van jullie huis geniet. Juist als je zelf veel werk in je huis hebt gestoken, is het inderdaad heerlijk om zo nu en dan trots om je heen te kijken in je woning.
Je hebt veel geleerd van op jezelf wonen!
Eventueel kun je van de nectarines die je moeilijk op krijgt, taartjes maken of in een salade met geitenkaas verwerken?
Ik krijg nu zelf zin om het uit te proberen! (-;
Nectarines smaken inderdaad heerlijk in salades (en in couscous). Je brengt me op het idee om die combinatie deze week ook weer eens te eten 🙂
Wat een leuk en herkenbaar artikel! Al heb ik nog het geluk dat een van mijn huisgenoten open kan doen voor de klusjesman of een pakketje, haha :p. Ach ja, op jezelf wonen is in ieder geval heel leuk en leerzaam! En dat van de voedingsmiddelen die je eigenlijk niet kunt kopen herken ik zo erg :p. Inmiddels ben ik gelukkig een pro geworden in producten kopen die lang houdbaar zijn of die ik gedeeltelijk kan invriezen. Ik probeer zo min mogelijk voedsel weg te gooien. Wat een lieve foto trouwens, van jou en Pippa!
Wat goed dat je echt je weg hebt gevonden in voor één persoon koken zonder voedsel te verspillen! Ik merk dat ik er ook mijn weg in begin te vinden. Grote zakken spinazie koop ik maar niet meer 😉 En het scheelt dat mijn vriend soms komt eten. Dan gaat een hele broccoli of bloemkool opeens een stuk makkelijker op.
Leuk om te lezen deze blogpost zeg, wat heb je veel geleerd van verhuizen. Tof zulke nieuwe inzichten! En inderdaad al die adreswijzigingen, wat een werk.
Heel leuk en herkenbaar artikel, haha! Vooral van de meubels en levertijd. Wij zaten de eerste tijd op campingstoeltjes in de woonkamer, omdat de bank nog niet was gearriveerd, haha!
Haha, heel herkenbaar! Het was dat ik kon wachten met in mijn huis intrekken totdat de bank werd bezorgd, maar wij hebben tijdens het klussen wel heel lang op tuinstoelen gezeten 😉
Heb je ook aan een WA verzekering gedacht?
Yes, die heb ik ook afgesloten inderdaad 🙂 Ook een van die verzekeringen waarvan ik van tevoren nooit had verwacht hem nodig te hebben.
Ja je verkijkt je echt op de vaste lasten hoor. Ook de afvalbelasting, water etc. De PostNL service heb ik ook eens gebruikt en was heel fijn!
Goed om te weten dat je positieve ervaringen hebt met de Verhuisservice. Mocht ik ooit verhuizen vanuit dit huis, dan denk ik dat ik daar ook wel gebruik van wil maken.