Het mag geen geheim meer zijn dat wij thuis twee heerlijke harige vriendjes hebben rondlopen. Onze katten hebben immers inmiddels een redelijk prominent plekje op mijn blog gekregen. Maar wist je dat een kat hebben zoveel meer betekent dan zo’n beestje af en toe verzorgen en eten geven? Je moet soms heel wat over hebben voor je kat, maar dat doe ik graag. Ik ben een groot kattenliefhebber en zo weten onze Paco en Beertje mij in een mum van tijd om hun pootje te winden. Een lieve blik en ik smelt. Soms gaat mijn liefde voor katten ook wel weer wat ver. Daarom deel ik vandaag 12 bekentenissen van een kattenliefhebber met je.

- Koosnaampjes. Ik heb in totaal zo’n 832.038 koosnaampjes voor onze katten. De keren dat ik Paco gewoon Paco noem, zijn bijvoorbeeld op een hand te tellen. Gelukkig luistert Paco inmiddels ook naar de meest vreemde namen, zoals Mannie en Meneer de Paak. Ook Beertje vindt het inmiddels geen probleem meer om Truus of Beremeisje genoemd te worden.
- Stout = lief. Onze katten weten ontzettend goed wat wel en niet mag. Zo weet Beertje best dat we er niet blij van worden als ze op de laptop zit. Paco heeft op zijn beurt ook dondersgoed door dat we het niet bepaald fijn vinden als hij zijn drinkwater met zijn poot door de keuken gooit. Maar toch kan ik nooit echt boos op onze katten worden. Als echte kattenliefhebber vind ik zelfs de meest stoute fratsen vaak nog lief.
- Even klaar ermee. Maar hoe lief je kat ook kan zijn, soms ben je er gewoon even klaar mee. Ook als kattenliefhebber kun je je kat vast weleens achter het behang plakken. Als ik met een belangrijk stuk bezig ben en Beertje precies op de uitknop van de computer gaat staan, vind ik dat dan toch weer niet een gevalletje stout = lief. Gelukkig ben ik dat na één lieve blik vaak alweer vergeten.
- Gesprekken voeren met je kat. Voor mensen zonder katten klinkt dit vaak heel vreemd, maar voor mij is het de normaalste zaak van de wereld om lekker tegen onze katten te praten. “Lig je lekker te slapen?”, “Oh, je mag je weleens wassen.” en “Wat een mooierd ben jij!” Zomaar wat uitspraken die dagelijks uit mijn mond komen als ik alleen ben met de katten. Ik vraag me nog steeds af of ze er iets van begrijpen als ze weer eens lief naar me knipogen wanneer ik een heel gesprek tegen ze ophang.

- Duizend foto’s maken. Mijn fotocamera lijkt soms wel als een magneet naar onze katten toe gezogen te worden. Ik vind elke houding of blik wel te lief, te stoer of te grappig om niet op de foto te zetten. Het mooie is bovendien dat de katten geen kik geven en gewillig poseren als ik ze fotografeer.
- Hun eigen plekje. Onze katten hebben zo hun favoriete plekjes en die staan we inmiddels maar wat graag aan ze af. Zo zit Beertje graag op de hoek van de bank en past het hele gezin zijn zitplek daar inmiddels op aan. Zelfs als er visite wil gaan zitten, komt er soms heel voorzichtig uit onze mond “Ehm, daar zit de kat eigenlijk altijd…”
- Je aanpassen aan rare gewoonten. Onze katten hebben een aantal best wel vreemde gewoontes, maar daar gaan we graag in mee. Zo drinkt Paco liever regenwater uit een bakje in de tuin dan schoon drinkwater uit zijn spiksplinternieuwe drinkbak in de keuken. Inmiddels gaat het zo ver dat we de bakjes in de tuin in de zomer vullen met water om Paco in zijn rare gewoonten tegemoet te komen. Gelukkig mist hij het ongetwijfeld heel speciale regenwateraroma tot nu toe nog niet…

- Kijk, kijk! Katten zijn dan misschien geen circusbeesten, maar soms kan ik best wel trots zijn op onze poezenbeesten. Zo kan Paco ondanks zijn drie poten keihard rennen en springt Beertje (oké, wel met vier poten!) met gemak een meter ver. Op dat soort momenten hoor je bij ons steevast “Kijk! Kijk” Dan weet mijn moeder al hoe laat het is en hebben de katten weer iets knaps of grappigs gedaan.
- Gemiauw gaat door merg en been. Als onze katten iets voor elkaar willen krijgen, weten ze dat dit vaak wel met wat gemiauw lukt. Bij mij als echte kattenliefhebber gaat dat gemiauw door merg en been. Als ik boven zit en Paco voor de voordeur staat te miauwen dat hij naar binnen wil, sprint ik dan ook heel snel de trap af om hem binnen te laten. Dat hij ook het kattenluikje in de achterdeur had kunnen nemen, vergeet ik dan maar even net zo hard als Paco zelf.
- Haren voor lief nemen. Er is helaas een groot nadeel dat iedere kattenliefhebber wel zal herkennen: de haren. Zeker als Paco in de rui is, is er met stofzuigen bijna geen beginnen aan. Maar inmiddels nemen we die haren graag voor lief en stofzuigen we maar als een malle. De zwarte kleding is ver achterin de kast opgeborgen, want dat heeft met een witte Paco toch geen zin. Maar dat hebben we uiteraard graag voor onze poezenbeesten over.
- Je kat gedag zeggen. Het mooiste aan een kat vind ik toch wel dat ze een speciaal plekje in het gezin hebben gekregen. Als ik in mijn pyjama naar beneden loop, geef ik als eerste de katten een aai. Ook als ik even later de deur uitga, zijn het de katten die ik als laatste gedag zeg. Een knipoog van de katten terug en ik kan al niet wachten tot ik weer terug ben bij onze trouwe drie- en viervoeter.
Heb jij katten? En welke bekentenissen herken jij?
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Mijn logeerkamer met okergele muur | Binnenkijken!
Dat een muur in mijn woning okergeel moest worden, stond voor mij als een paal boven water. Net als dat ik ergens botanische printjes wilde laten terugkomen. De logeerkamer was in beide gevallen de gelukkige. Ik ben zelf heel blij met hoe de kamer is geworden, zeker qua kleuren, en zou haast zelf in mijn eigen huis gaan logeren. Alle gekheid op een stokje, in neem je graag mee voor een mini-rondleiding door mijn logeerkamer met okergele muur.
Het Moco Museum in Amsterdam | Een aanrader?
Als je overal in de stad roze aanplakbiljetten ophangt, dan heb je mijn aandacht voor je museum al snel gewekt. Een bezoekje aan het Moco Museum in Amsterdam stond dan ook al een tijdje hoog op mijn lijstje. Ik was dan ook nogal enthousiast toen ik van het museum een uitnodiging kreeg om voor mijn blog een keer langs te komen. Een ideale gelegenheid voor een moeder-dochter-uitje! In dit artikel neem ik je mee in het kleurrijke Moco Museum in Amsterdam.
Zelfzorg | 9 goede gewoontes die ik mezelf onlangs aanleerde
Goed voor mezelf zorgen is iets wat ik nogal eens vergeet. Soms tot het moment waarop ik voel dat ik eigenlijk al iets te ver ben gegaan. Sinds een paar maanden heb ik eindelijk het licht(je) gezien en ben ik meer aandacht aan mezelf gaan besteden. De verhuizing vond ik de perfecte reden om mezelf goede gewoontes aan te leren die in het zelfzorgstraatje passen. Het is nog steeds een kwestie van soms vallen en weer doorgaan, maar ik merk dat ik verder ben dan ooit. Tijd om te delen welke 9 goede gewoontes voor zelfzorg ik mezelf heb aangeleerd. In de hoop dat jij er misschien iets aan hebt.
Ja! Ik ben echt een kattenliefhebber! Katten zijn zo grappig en hebben allemaal een eigen unieke karakter 😀
Ja precies! Onze katten zijn ook echt totaal verschillend van elkaar en juist dat maakt ze zo leuk.
Haha Aah wat een onwijs leuk artikel is dit om te lezen!! Ik heb zelf geen kat maar zou er wel graag een willen! x
Wat lief! Dankje 🙂 En het is zeker leuk om een kat te hebben! Ik vind het zulk heerlijk gezelschap.
Leuk om te lezen. Ik herken je puntjes helemaal. Alleen heb ik geen poezen als huisdier maar een hond. Hij loopt gelukkig niet op mijn laptop☺ . Verder komt het eigenlijk aardig overeen.
Haha, wat een mazzel; bij ons doen beide katten dat maar wat graag 😉 Leuk om te horen dat deze punten blijkbaar ook voor hondenliefhebbers gelden 🙂
Haha die gesprekken voeren en duizenden foto’s maken komt me heeeeel bekend voor haha! 🙂
Hihi, wat leuk om te horen! Gelukkig ben ik niet de enige!
Ik ben geen kattenliefhebber maar ook geen hater 😉 Leuk om te lezen!
Dankje! Leuk om te horen dat je het ook als niet-kattenliefhebber leuk vindt om te lezen! 🙂
Hahahahaha die koosnaamjes zijn zooooooo herkenbaar!
De rest ook, maar dat deed me lachten dat wij niet de enige zijn!
Haha, gelukkig ben ik blijkbaar niet de enige 😉
vroeger moest ik nooit wat van katten hebben maar sinds een jaar ben ik om haha
Haha, heel begrijpelijk! Mijn vader was ook nooit zo van de katten, maar praat nu net zo graag tegen onze poezenbeestjes als ik 😉
Haha, dit brengt echt een glimlach op mijn gezicht, alles is zo herkenbaar! Vooral de koosnaampjes en de raarste plekjes die ze uitkiezen om te slapen waar ik me helemaal aan aanpas.
Haha, ja echt hè? Gelukkig ben ik niet de enige die soms zo ver gaat voor de katten. De kat is koning, hè?
Ik ben een groot kattenliefhebster. ‘k Heb er 4 gehad, waarvan ‘k onlangs nog een post over schreef 🙂 Ik herken zowiezo bijna al jouw punten.
Wat een gezellige boel met 4 katten! Lijkt me heerlijk 🙂
Hoe kan ik, kattenliefhebster in hart en nieren, dit artikel nou gemist hebben? Shame on me! Ik herken me echt in vrijwel alle dingen die je opschrijft. Alleen moet ik bekennen dat ik Vlinder nooit achter het behang wil plakken. Ze is serieus gewoon echt nooit vervelend. Vraag me niet hoe ze het voor elkaar krijgt, maar ze is gewoon echt een super braaf meisje dat nooit kattenkwaad uithaalt. Haha.
Echt waar? Mag ik Paco een keer op opvoedcursus bij haar sturen? 😉