Het zijn misschien de drie meest krachtige letters die je over je lippen kunt krijgen: ‘nee’. Het liefst zo stellig mogelijk. Hoewel ‘nee’ nooit mijn stopwoord zal worden, spreek ik het wel al veel vaker vol overtuiging uit dan toen ik nog een pleasende ja-knikker was. Tegen gekke verzoekjes, opdringerige bellers of vervelende straatverkopers die “wel even meelopen”. En ook tegen deze 13 dingen!
Ik zei nee tegen…
- Een grote opdracht voor een bedrijf waar ik gewoon echt niet enthousiast van werd (iets saais met erfbelasting enzo). Ik dacht tot twee jaar geleden dat ik dankbaar mocht zijn voor elke opdracht, maar heb nu gelukkig wel door dat “ik schrijf teksten – voor wat dan ook” niet als missie wil hebben. Dat betekent hardop ‘ja’ roepen bij elke opdracht waarover ik door het dolle heen ben en bij ‘mwah’-opdrachten toch maar vriendelijk bedanken. Lukt steeds beter.
- Spullen van anderen die ik niet per se hoef. Je herkent vast wel dat mensen om je heen soms van iets af willen wat ze “helemaal jou” vinden. Jij vindt die ene vaas of dat suffe boek alleen maar mwah (of zelfs drie keer niks). Of je vindt het best een leuk ding, maar hebt er nul plek voor in je al vrij volle appartement of kledingkast. Eerder vond ik het vaak lastig om zoiets te weigeren; nu zeg ik het gewoon eerlijk. Diegene heeft daar meer aan dan dat ik iets zelf twee maanden later naar de kringloopwinkel breng.
- Dinerdates na een drukke dag. Na een lange werkdag heb ik meestal weinig puf om me ook nog extra uit te sloven op een bijzondere maaltijd én daarbij lekker sociaal te doen met een extra mee-eter. Nee, op zulke momenten zeg ik vaker ‘nee’ om gewoon met Bart samen avond te eten. Zonder sociale of culinaire druk. Van die dinerdates kan ik namelijk veel beter genieten als ik ze na een rustigere dag plan.
- Al die geweldige verjaardagsaanbiedingen in mijn mailbox. Joh, je ontvangt op je verjaardag nog bijna meer felicitaties van webshops dan van vrienden en familie. Hoewel ik me even liet verleiden de C&A-webshop te bekijken en op Top Vintage te spieken, heb ik me uiteindelijk ingehouden. Ik stel mezelf dan de vraag “Had ik dit ook gekocht als ik er niet op was gewezen?”. Minstens 99 van de 100 keer is het antwoord ‘nee’ en dus ga ik snel weer met mijn muis naar het rode kruisje in de hoek. #trots
- Uitjes waar ik coronawise niet om sta te springen. Ik vind het weleens lastig dat iedereen totaal anders in corona staat, omdat je daardoor soms uitnodigingen krijgt waar je jezelf niet helemaal oké bij voelt. De laatste tijd ben ik daarin meer naar mijn gevoel gaan luisteren. Als ik ergens een slecht onderbuikgevoel bij heb, trek ik mijn eigen plan en strooi ik niet meer met excuses om er onderuit te komen. Het is helemaal oké dat we er allemaal anders in staan, en je mag daarin je eigen keuzes maken.
- Mijn mening opzij zetten. Als puber en begintwintiger heb ik mezelf heel vaak weggecijferd. Ik ben best een beetje trots dat ik mijn grenzen nu zelf weet te vinden voordat iemand anders eroverheen is gewalst. Vooral trots ben ik op hoe ik laatst een vervelend werkissue heb opgelost. Een klant weigerde te betalen en gebruikte daarvoor argumenten die écht niet klopten (ik had het tegendeel zelfs op de mail staan). In eerste instantie wilde ik toegeven om van het gedoe af te zijn. Maar ik besloot er een nachtje over te slapen en kwam tot het besef dat ik niet over me heen wilde laten lopen. Ik stuurde een e-mail met mijn argumenten en hield voet bij stuk. Twee dagen later was de factuur alsnog voldaan. Helemaal trots was ik. Het ging me niet eens om het geld, maar om het principe.
- Verzeild raken in discussies die niets opleveren. Soms doet of zegt iemand anders iets waar je aardig van ondersteboven bent. Je kunt dan twee dingen doen: 1) er heel veel tijd en energie in steken om de ander te proberen te veranderen of te overtuigen van het tegendeel, of 2) besluiten dat je er niet onnodig veel energie in steekt omdat dat vooral teleurstelling, boosheid of frustratie oplevert. Soms kost je ergens mee bemoeien en iemand vragen om te veranderen veel meer frustratie en energie dan het zo laten. Laatst besloot ik in een situatie voor het laatste te kiezen. Met pijn en moeite. Maar boy, wat leverde dat me achteraf een krachtig gevoel op.
- Me schamen voor mijn hoogsensitiviteit. Zeggen dat ik niet kan afspreken omdat de dag ervoor al een drukke bedoening was? Of vragen of de televisie ietsje zachter mag? Ik heb zo vaak gedacht dat ik gek was of me moest schamen. Eigenlijk pas sinds een paar weken heb ik dat idee losgelaten en probeer ik vaker zulke dingen uit te spreken. Puur omdat ik anders totaal overprikkeld raak en dan niet de leukste en vrolijkste versie van mezelf ben. Vaak is het voor de ander helemaal geen probleem en voor mij maakt het een wereld van verschil.
- Pippa’s verzoekjes om vervroegd eten. Mijn fluffy koningin krijgt meestal rond half zeven eten, maar haar biologische klok vindt het steeds eerder tijd om de zakjes met Felix-voer uit de voorraadkast te halen. Ondanks dat haar gemiauw klinkt alsof ze op het punt staat me een 1-ster-review te geven, geef ik er toch maar niet meer aan toe. Kattenopvoeding is een vak apart.
- Gratis blogsamenwerkingen waar “we allebei beter van worden”. Dat laatste klopt meestal niet, vaak gaat er een paar uur van mijn tijd in zitten en past het ook nog eens voor geen meter bij me. Nee, bedankt.
- Al die geweldige energie-aanbiedingen. “Mevrouw Veul, ik heb goed nieuws voor u over uw energierekening…” Nee, bedankt, ik heb geen interesse. En nee, ook niet als dit een aanbieding is die ik niet mag laten lopen. *hoorn erop* Ik heb mijn record verbroken door laatst iemand binnen 10 seconden af te kappen. Whoop, whoop!
- Mailtjes met een uitroepteken die over de schutting worden gegooid doordat iemand anders heel laat tot een besef komt en nog iets van me nodig heeft. Eerder paste ik daar (met tegenzin) mijn volledige planning op aan. Nu laat ik dat soort mailtjes alsnog rusten totdat ik er tijd voor heb. Als iemand anders te laat is, betekent dat niet dat ik er maar mijn vrije avond of weekend voor moet laten schieten. En het mooie is: als je in gesprek gaat, blijkt vaak dat de deadline toch rekbaarder is dan gedacht.
- Bumperklevers. Heel leuk voor u, meneer, als u met 140 over de snelweg wilt crossen of als u zich – net als ik – ergert aan de man voor mij die 60 rijdt op een 80-kilometer-weg. Maar ik riskeer liever geen boete en kan ook niets doen aan de langzame auto voor me. Dus nee, ik laat me niet meer door u opjagen. Zoals mijn schoonmoeder lekker plat zei: “Ik kan mijn auto moeilijk in mijn hol steken”. Dat dus.
Waar heb jij de laatste tijd ‘nee’ tegen gezegd?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Moeite met beslissingen nemen? 9 tips voor knopen doorhakken
Maak ik de muur knalblauw of houd ik het bij neutraal lichtgrijs? Gaan we voor een etentje bij de favoriete Griek of wordt het toch een exotisch tripje naar een sterrenrestaurant? Keuzes, keuzes. We maken er elke dag meer dan we waarschijnlijk beseffen. Sommige zijn niet zo groot en allesbepalend, andere beslissingen neem je niet van de ene op de andere dag. Maar hoe hak je bij moeilijke beslissingen de knoop door? Hoe stop je met wikken en wegen zonder té halsoverkop beslissingen te nemen? Ik deel 10 tips waarmee ik als eeuwige twijfelaar sneller tot een beslissing kom.
Dicht bij jezelf blijven? Knoop jezelf deze 8 inzichten in de oren!
De talloze meningen vliegen je soms om de oren. Al is het maar een "Goh, weet je wat jij zou moeten doen..."-opmerking. En als je geen meningen op je afgevuurd krijgt, dan houd je wel rekening met wat mensen mogelijk van je zouden kunnen vinden. Er is nooit iets uitgesproken, maar het zou toch zomaar kunnen dat mensen je ondoordacht, impulsief, stom, kritisch, saai of wat dan ook vinden... Maar met zoveel meningen om af te wegen, is het soms moeilijk om dicht bij jezelf te blijven. Hoe blijf je dicht bij jezelf, ook als de gevoelens, emoties en mogelijke meningen van anderen steeds door je hoofd suizen? Dit zijn 8 helpende inzichten.
9 gadgets waar ik (als niet-gadget-freak) toch niet zonder kan
Een gadgetfreak ben ik zeker niet. Als iedereen eenmaal aan een bepaald technisch snufje is, hobbel ik er vaak drie jaar later een keer achteraan. De spuit elf in mij was ooit een van de laatsten met een internetabonnement op haar telefoon, had pas na twee jaar mobiel bankieren en deed ook nooit aan elektronisch poetsen. Ja, ik voel me soms een hopeloze achterloper die even moeite heeft om niet te blijven bij hoe het was. Máár bij deze 9 gadgets ben ik heel blij dat ik toch overstag ben gegaan. Ik kan niet meer zonder!
Goed bezig! Ik vind jouw tactiek met de verjaardagsaanbiedingen een mooie en die ga ik onthouden. Ik kan me namelijk ook af en toe laten verleiden door dingen waar ik op gewezen word en dan na een poosje bedenken dat ik er eigenlijk weinig mee heb gedaan. Dit is een mooie vraag om te stellen.
Ik zei (nog geen half uur geleden;)) nee tegen een vraag of ik aandacht wilde besteden aan boeken op mijn blog die ik niet had gelezen. Nee. En het waren ook niet ‘mijn soort boeken’, dus ik ga ze ook niet lezen.
Wat goed dat je daar ‘nee’ tegen hebt gezet! En helemaal terecht! Het valt me ook weleens op dat vaak wordt verwacht dat je als blogger heel graag gratis boeken ontvangt om te lezen voor je blog, terwijl in het lezen en daarna het schrijven van de blog natuurlijk ook veel tijd gaat zitten.
Goed dat je nee zegt tegen bepaalde dingen. Het is niet altijd makkelijk, maar zo fijn als je het gedaan hebt.
Dat is een fantastische uitspraak van je schoonmoeder. Petje af.
Supergoed dat je voet bij stuk hebt gehouden met die klant! Dat met die discussies, daar werk ik dus nog aan. Ik herken namelijk wel heel erg wat je zegt over dat dat vaak alleen maar meer frustratie oplevert.
Aangezien ik vaak op internet mijn geboortedatum niet opgeef of een fictieve geboortedatum invul (serieus, wie doet dat, voor een winkel, waarbij volgens mij geen prive gegevens anders dan je naam en adres nodig zijn? Wie?? … oh, er zijn dus mensen .. okay …) … *kuch* krijg ik geen aanbiedingen of aanbiedingen op random dagen. En ik open ze niet eens. Dus je kunt nog een stapje verder 😛
En oh, ik vind het zo’n sport om energieaanbieders of internetaanbieders of wie dan ook die denkt dat ik niet doorheb dat ze een marketing- of doorverkoopbedrijf zijn, af te kappen 🙂 Oh man, de keer dat ik eindelijk een medewerker van Microsoft aan de telefoon kreeg omdat mijn ‘computer gehackt was’… ik genoot!! Als ze aardig klinken geef ik ze ook altijd carierre advies.
Waar heb ik nee tegen gezegd de afgelopen tijd… ik kan dat niet meer bijhouden. Het is voor mij ook geen ja of nee zeggen: ik doe gewoon wat moet, wat verwacht wordt en wat klopt. Dat is geen ja of nee.
Haha, wat geweldig dat je zelfs carrièretips geeft aan de telefoonverkopers. Ik denk ook dat er wel leukere banen bestaan dan de hele dag energie-aanbiedingen moeten doen waar niemand op zit te wachten 😉
Veel van die dingen doe ik ook. Behalve dat onze poezedame meermaals per dag, op verzoek, eten krijgt. We houden de totale hoeveelheid en haar gewicht in de gaten. Eten vragen omdat ze aandacht wil, doet ze niet meer. Verder heb ik maandag nee gezegd tegen een leesgroepje waar ik al lang in zat, maar me steeds meer begon tegen te staan. Dus tijd om optezeggen. Eigenlijk ben ik redelijk strikt met mijn keuzes. Dus jij ook succes met steeds meer nee zeggen.
Wat goed dat je dat groepje hebt afgezegd! Als je er geen energie of plezier uit haalt, kun je er maar beter mee stoppen inderdaad. Enne, zo te horen kan jullie poezendame prima maat houden. Dus helemaal oké om daar wél ‘ja’ tegen te zeggen, toch? 🙂
Een klant die je niet wilde betalen? Mss kon je de klant wat bang maken als je zou vertellen dat je gerechtelijke stappen gaat ondernemen nee maar serieus, hoezo betaal je niet?
Waar heb ik de laatste tijd nee tegen gezegd… Hm kan me niet echt iets herinneren. Wel wil ik eerlijker aangeven wanneer ik geen zin heb om af te spreken ipv excuses te verzinnen.
Ja, dat verhaal met de klant was wat vreemd. Laten we het erop houden dat hij mijn 8 teksten aanzag voor “proefteksten” die hij toch liever niet gebruikte en dus ook niet wilde betalen (ondanks akkoord op offerte). Gelukkig is het uiteindelijk goed gekomen, maar het was een bijzondere discussie 😉
Oh ja, die energie aanbiedingen. Die heb ik een tijd bijna dagelijks meerdere keren gehad. En dan nog zeggen dat je al klant ben ze bent en dergelijke. Ik hang nu direct op als ik dat hoor. Mooi artikel met wat je verder allemaal kunt bereiken met eerlijk uitkomen voor je gevoel 🙂
Ja precies dat! Het grappige is dat ik die energieaanbiedingen zelfs kreeg toen ik nog bij mijn ouders woonde. “Oh, maar willen je ouders dan niet goedkope stroom?” vroegen ze dan. Nee dus 😉
Goed bezig, nee zeggen is niet altijd leuk.. maar ik zeg maar zo, je zegt het niet voor niets.
Mensen die mij iets proberen te verkopen kan ik inmiddels ook erg goed nee tegen zeggen! Zo irritant vind ik dat.
Hahaha die uitspraak van je schoonmoeder, geweldig! Ik vind dat afwimpelen van spullen nog wel lastig. Wij krijgen hier regelmatig zakken vol babyspul van familie terwijl ik veel dingen maar zo zo vind. Die belanden dan op zolder maar dat is ook niet de oplossing natuurlijk. Al ben ik wel aan het oefenen 🙂 Dat van die energieleveranciers ga ik niet snel hebben want ik neem mijn telefoon niet op als ik het nummer niet ken, haha :p ze moeten dan maar iets inspreken op mijn voicemail als ze me nodig hebben en dan zal ik wel luisteren als ik er zin in heb.
Ideaal inderdaad om onbekende nummers gewoon af te wijzen! Helaas is dat bij mij wat lastiger, omdat ik soms ook door mogelijk nieuwe klanten vanaf een onbekend nummer wordt gebeld. Wat wel ideaal is, is dat mijn telefoon de laatste tijd vaak een SPAM-melding geeft voor slechte nummers. Dan kan ik ‘m ook gewoon over laten gaan 🙂
Die verjaardagskortingen negeer ik altijd, het zijn ook nooit goede aanbiedingen. Dat niet schamen voor mijn hooggevoeligheid daar werk ik nog aan, ik vind het vooral bij meer extraverte vrienden lastig. Die snappen dan niet waarom ik niet kan afspreken in een weekend omdat ik al iets heb dat weekend (maar niet weekendvullend zeg maar), en dan zeg ik toch altijd weer ja op dat het dat weekend kan (met als gevolg dat ik moe aan de week begin). Niet zo handig, maar ik werk eraan.
Precies wat jij beschrijft, heb ik ook heel vaak gedaan. Dan was ik inderdaad doodop na mijn weekend en voelde mijn week daarna als bijtanken in plaats van andersom. Ik ben zelf gestopt met zeggen waarom ik niet kan afspreken. Dus niet “Ik kan niet zaterdag, want dan heb ik al…”, maar gewoon “Ik kan deze zaterdag niet, maar wel volgende week zaterdag.” Eigenlijk maakt het voor de ander ook niet zo uit of je die zaterdag echt iets gepland hebt staan of wat voor jezelf gaat doen, toch? 🙂 Ik merk dat die manier van afzeggen mij heel erg helpt om wél die momenten voor mezelf wel te pakken in een weekend.
Eerst zag ik Nee als iets negatiefs, maar voor mezelf is het alleen maar positief. Het is kiezen voor jezelf en je eigen gevoel. Heel belangrijk. Ik zeg steeds vaker nee tegen dingen, vooral op mijn werk
Wat ben je goed bezig! Soms is het lastig, maar vaak kan een ‘goede nee’ ook heel positief voelen voor jezelf!