Voor een leuker leven hoef je niet eens per se het vliegtuig te pakken naar zonnige oorden. Je hoeft er ook niet elk weekend het land voor door te crossen of de ene na de andere werkmijlpaal af te vinken. Soms zit leuker leven ‘m simpelweg in een paar kleine gewoontes omgooien. In anders naar jezelf kijken, latten laten zakken, een beeld loslaten, anders communiceren of beseffen dat je niet hoeft te zijn wie je altijd was. Dit zijn 16 dingen om eens lekker te schrappen, zodat je weken en maanden er een stuk leuker op worden.
- Vasthouden aan een beeld van jezelf dat niet meer past. Dat je jezelf kent als een verlegen meisje, een ambitieuze go-getter een “Oh-dat-doe-ik-wel even!”-pleaser of welk label dan ook, betekent niet dat je daar je hele leven aan moet vasthouden. Mensen veranderen. Jij ook. Sta het jezelf toe om een nieuwe versie van jou te worden. Een versie met duidelijkere grenzen dan eerst, een versie met minder grootse doelen, een versie met meer assertiviteit, meer rust of minder bewijsdrang. Het is oké. Laat het beeld los dat jou niet meer dient.
- Om dingen heen draaien. Ook al doe je het vast met de beste bedoelingen, uiteindelijk help je de ander én jezelf er niet mee. Een ander kan niet vanaf een kilometer afstand ruiken wat jij werkelijk wilt. Hoe meer je het bij de ander laat om dat tussen jouw subtiele woorden uit te filteren, hoe groter de kans is dat je niet krijgt waar je op hoopte. Zeg liever concreet wat jij echt wilt of nodig hebt. En merk je dat je woorden niet overkomen? Formuleer ze duidelijker. Ook de ander heeft er meer aan als diegene niet tussen de regels door hoeft te gaan lezen.
- De gedachte dat je morgen dan toch echt start met X, Y en Z. Als je nu al weet dat je morgen wilt starten, waarom zou je het dan niet vandaag al doen? Of waarom zou je niet op z’n minst een plan maken waardoor het je de volgende dag hoe dan ook gaat lukken. Bespaar jezelf uitstelgedrag en frustratie door vandaag al een stap die kant op te zetten.
- Het idee dat je pas goed genoeg bent als je een bepaald gewicht hebt behaald. Natuurlijk is het goed als je afvalt of juist aankomt om een gezond gewicht te behalen vanuit een gezonde intentie. Maar doe het alsjeblieft niet in de hoop dat je bij een bepaald getalletje zelfvertrouwen cadeau krijgt. Precies die overtuiging leverde mij 20 jaar geleden een compleet verstoorde relatie met eten op. Mijn leven werd er een stuk leuker op toen ik besefte dat een kilo meer of minder me geen totaal ander (of minder waardevol) mens maakt.
- De angst voor meningen van anderen. Ja, mensen zullen vast iets van je vinden. En zelfs als je buurvrouw laaiend enthousiast is over alles wat jij doet, zal iemand anders daar zo zijn eigen gedachten over hebben. Dus in plaats van vooraf met álle mogelijke meningen rekening te houden, kun je maar beter incalculeren dat wat je ook doet of zegt er altijd wel iemand het zijne van denkt. Doe lekker je eigen ding. Je kunt toch nooit ieders ding doen (en als je dat wel probeert, is je eigen leven een stuk minder leuk).
- Roepen dat een dag één en al rot is. Ja, rotdagen zijn er zeker. Soms zijn ze zelfs nog rottiger dan rot. Maar nooit is je dag 100% rot. Er zijn altijd wel een paar dingen die wél fijn waren. Dat roep ik niet om toxisch positief te zijn (daar heb ik zelf ook een hekel aan). Wel omdat dagelijks 1 of 2 kleine silver linings benoemen, vaak helpt om te zien dat ook een baaldag nooit één en al baalwaardig was. En dat zelfs lastige periodes ook nog lichtpuntjes hebben om hoop uit te putten.
- Je tijd verliezen aan telefoonscrollen. En dan vooral aan het zogenaamde doomscrollen, dus scrollen door posts of nieuwsberichten die je alleen maar een sip gevoel bezorgen. Bijvoorbeeld omdat je steeds weer wordt geconfronteerd met alle narigheid in de wereld of omdat je de perfecte plaatjes ziet die in jouw ogen veel rooskleuriger zijn dan jouw status quo in bankhangoutfit onder een kleed. Vaak hebben we het over een chronisch tijdtekort en komen we uren tekort in een dag. Maar als je daar een oplossing voor zoekt, dan ligt die vaak bij je telefoon iets vaker niet in de hand houden. Wie weet levert het je direct 30 minuten extra op een dag op om je bijvoorbeeld toch op die ene creatieve hobby te storten of je vriendin weer eens te bellen.

- Gehaast van A naar B gaan. Het afgelopen jaar maakte ik van vertragen mijn thema. Een van de simpelste dingen die ik daarvoor ben gaan doen, is langzamer lopen, langzamer fietsen en minder gehaast in de auto springen. Het heeft me bizar veel extra rust gebracht. Vaak levert haasten je hooguit 3 minuten tijdwinst op. Maar tegen welke prijs? Je komt vaak met een zenuwachtig gevoel aan, moet misschien eerst nog even uitpuffen en bijkomen, en geniet nauwelijks van de weg ergens naartoe. Superzonde toch?! En écht nergens voor nodig als je gewoon 3 minuten eerder van huis gaat (althans, dat is de les die ik ervan leerde).
- Luisteren naar je tetterende angst-stem. Die stem die in je oor schreeuwt dat je écht geen mensen mag teleurstellen, omdat ze vast boos worden. Die stem die je ervan weerhoudt om te doen wat je eigenlijk het liefst wilt. De stem die zegt dat je dat lastige gesprek maar niet moet voeren. Of dat je je plannen nog een paar jaar in de ijskast moet parkeren. Die stem dus. Die kun je maar beter niet je keuzes laten maken. Angst is er om jou te beschermen tegen rennende tijgers, veel te hoge torens en vallende bakstenen. Dus bewaar het voor die letterlijk doodenge momenten, maar laat het niet je weg bepalen bij alledaagse keuzes. Bedank je angst voor de input, maar volg je eigen pad.
- Slechte gewoontes die je écht eens wilt veranderen. Het ding met gewoontes is dat ze zo “gewoon” voelen dat het een ware uitdaging is om het over een andere boeg te gooien. Ja, goede gewoontes aanleren is een lastigere weg dan blijven doen dan je altijd deed. Maar sta eens stil bij wat het je allemaal kan brengen als je een bepaalde gewoonte afleert of juist aanleert. Hoe zou het zijn als je deze verandering doorvoert? In welk opzicht maakt het je leven beter? Laat dat je motivatie zijn om die gewoonte niet “ooit eens”, maar gewoon nu al een draai om zijn oren te geven.

- Continu beste versie van jezelf willen worden. Coaches kunnen nog zo hard roepen dat je het dan pas écht hebt gemaakt. Maar hoe rot is het als je elke dag opnieuw bezig bent met een nóg meer gepolijste versie van jezelf worden? Als het continu nóg een tandje beter moet. Als het ene doel direct plaatsmaakt voor weer een hoger streven. En als je van werkelijk alles wat je doet iets moet leren in de hoop dat je morgen alweer ietsje wijzer bent. Leer natuurlijk dingen bij en trek lessen uit je fouten .Maar wees er ook gewoon oké mee als je vandaag nog steeds bent wie je gisteren of vorige week was. Niets mis met het leven soms een beetje laten doorkabbelen zonder elke dag de lat nóg een tikkeltje hoger te leggen.
- Jezelf veroordelen over wat niet van een leien dakje gaat. Ja, soms stuit je op een hobbel (of drie) onderweg), gooit het leven een paar rotte tomaten op je af of trap je keihard in de valkuil waarvan je zweerde er nooit meer in te belanden. Maar that’s life. We zijn allemaal mens en we gaan allemaal (vaker dan eens) op onze snufferd. En ja, soms struikel je zelfs voor de derde keer over dezelfde hobbel. Maar wees niet boos op jezelf als het “alwéér” niet lukt. Kijk liever trots naar wat wél lukt. Dat is altijd een stuk meer dan de dingen die niet lekker gaan. En sowieso: je doet ook maar je best. Daar hoort soms een struikelpartij bij.
- Denken dat het een ander allemaal komt aanwaaien. En je daar dan gefrustreerd, jaloers of machteloos door voelen. Niet nodig! Besef dat ieder huisje zijn kruisje heeft. Bijna niemand heeft zomaar van de ene op de andere dag succes. En dat iemand anders een ogenschijnlijk geweldige relatie en leuk gezin heeft, betekent niet dat dat ook echt zo is. Misschien speelt er meer achter de voordeur dan je denkt. Vertrouw erop dat iedereen zijn eigen sh*t heeft meegemaakt en vergelijk jouw pad niet met dat van de ander.
- Roepen dat je “nu eenmaal heel [een of andere onhandige eigenschap] bent”. Misschien vind je jezelf soms wat onhandig, dom, negatief, bang, ingewikkeld of wat dan ook. Maar zoiets denken als “Ik ben nu eenmaal heel bang” gaat je niet helpen. Je bent niet áltijd bang. Ook niet áltijd ingewikkeld. En ook niet één en al negatief. Hoe vaker je zoiets tegen jezelf zegt, hoe meer je er vaak zelf in gaat geloven. Vaak ben je echt niet altijd en overal ingewikkeld of bang. Je legt daar alleen zelf de focus op. Door jezelf op dat soort uitspraken te betrappen, ontstaat er meer ruimte om andere kanten (de slimme, de positieve, etc.) te ontdekken. Of om jezelf te ontwikkelen in kanten die je niet eerder van jezelf kende.
- Je suf piekeren over doemscenario’s voor over 1, 2 of 5 jaar. Wat als je deze woonplaats over 5 jaar geen droomplek meer vindt? Wat als er ooit weer een kredietcrisis komt en je je baan verliest? Wat als je ooit ziek wordt? Wat als het helemaal niet lukt om je onderneming van de grond te krijgen? Of om een leuke nieuwe partner te vinden na deze relatiebreuk? Tja, je kunt je hoofd over duizenden dingen breken. Allemaal dingen die wellicht ooit een keer kunnen spelen. Maar als je altijd bezig bent met angsten voor de toekomst voorkomen, dan vergeet je helemaal om je leven nu te leiden. Dan is er bizar weinig ruimte over om te genieten van wat er nu is. En zelfs als één van die doemscenario’s ooit uitkomt en je bijvoorbeeld over 5 jaar zonder baan zit, heb je er niets aan als je daar 5 jaar bang voor bent geweest. Dan heb je er meer aan als je nu geniet van wat er is, een spaarpotje aanhoudt en over die paar jaar wel ziet hoe je ermee gaat dealen.
- Denken dat jij die ene persoon bent die álles moet kunnen. Denk je soms dat jij die ene wereldburger bent die het altijd maar zonder pauzes redt? Die prima ambitieus lange werkweken kan draaien én een goede ouder kan zijn én altijd kan klaarstaan voor vrienden én 3x in de week sport én altijd een brandschoon huis heeft én én… Ja, je kunt een deel van die dingen volbrengen. Maar je kunt niet alles. In elk geval niet allemaal tegelijk. En als het al wel even lukt, dan is dat vaak op een flinke dosis adrenaline. We kunnen prima een korte periode in de zesde versnelling racen. Maar niemand houdt dat maandenlang of jarenlang vol. Pak op tijd je rust en laat een paar ballen vallen of leg de lat wat lager voordat je lijf dat zelf voor je doet. Je hoeft niet overal steengoed in te zijn.
Heb jij nog zo’n ding wat jij graag van je afschudt om het leven luchtiger te maken?

BLIJF OP DE HOOGTE
Recente blogs
Review Albert Heijn Overblijvers Vega Box (+ de inhoud van 4 boxen)
Wauw! Toen ik hierover hoorde, ging mijn koopjesjagershart (qua boodschappen dan) een stuk sneller kloppen. Albert Heijn heeft onlangs een eigen boodschappenbox tegen voedselverspilling in het leven geroepen. Zoiets als de Too Good To Go-boxen, maar dan anders. Je kunt kiezen tussen de Bakkerij Box, de Verrassingsbox en de Vega Box. Van die laatste werd ik een heel blije boodschappenmeid. Ik laat me graag verrassen door een box met spotgoedkope boodschappen, en krijg dan natuurlijk het liefst alleen vega-producten mee naar huis. Was het net zo fantastisch als het klinkt? Kijk mee naar mijn review over de Albert Heijn Overblijvers Box (van 4 boxen) en oordeel zelf.
Shoplog | Mijn tweedehands aankopen bij de IJ-hallen
Al maandenlang fantaseerde ik over een bezoekje aan de IJ-hallen. Ik stelde me een enorme hal voor met talloze kraampjes waar ik net die ene mooie vintage jurk zou tegenkomen. Lianne kwam met het leuke idee om er samen naartoe te gaan, dus dat deden we. Met een extra plastic zak in onze tas (ja, wij hadden grootse plannen!) gingen we op stap. Uiteindelijk waren we beide zo goed geslaagd dat we onze armspieren flink hebben getraind met alles wat we meesjouwden. Maar het was het meer dan waard en we hadden een hele gezellige dag! Wat ik allemaal kocht? In deze shoplog laat ik je mijn tweedehands aankopen bij de IJ-hallen zien.
Vegan & gezonde chocolade-pannenkoeken met bessen
Soms heb je gewoon een ontbijt voor kampioenen nodig om een drukke dag goed door te komen. Dat staat voor mij aan maar één ding gelijk: pannenkoeken. Maar dan wel een gezondere variant! Deze smaken naar chocola, hebben een saus van mijn favoriete pure chocolade én vullen goed genoeg om zelfs de drukste werkdagen of uitstapjes met een gevulde maag door te komen. Deze chocoladepannenkoeken zijn een van mijn grote liefdes (sorry, Bart!). Je staat er eventjes voor in de keuken, maar dan heb je wel de meest feestelijke ontbijt- of lunchstapel op je bord liggen.
Ik ben benieuwd wat jij vindt…