to do list

4 inzichten over januarikriebels, levensvragen & voornemens

  • 16 januari 2020
  • 27 Reacties
Categorieën: Persoonlijk

Van de januariblues heb ik gelukkig geen last, wel van de besmettelijke januarikriebels. Oftewel, aan het begin van het jaar wil ik – aangestoken door alle goede-voornemensgedoe – plotseling van alles en nog wat totaal anders doen. Tel daar heel wat onnodige levensvragen bij op waar ik plotseling iets te hard over ging nadenken, en je kunt je vast voorstellen dat mijn vorige week hoofd overuren maakte. Soms heel mooi, soms vooral onhandig. Heb jij ook weleens last van de januarikriebels, van levensvragen die in januari plotseling opdoemen of van goede-voornemensstress? Dit zijn 4 geruststellende zinnen die ik mezelf vorige week maar eens toefluisterde.

1. Sommige vragen kun je niet zomaar beantwoorden

Een van mijn (niet per se favoriete) talenten is dat ik eindeloos over dingen kan dubben. En dat is best frustrerend als je, zoals ik, niet de meest geduldige persoon op aarde bent. Het liefst zou ik knopen snel doorhakken en mijn taken – check check dubbelcheck – daarvoor vlug afvinken. Maar soms gaat dat niet. Simpelweg omdat ik op sommige vragen niet zomaar een antwoord paraat heb. En omdat andere vragen misschien zelfs helemaal niet te beantwoorden zijn.

Vaak is het bij mij een kwestie van accepteren dat ik wat bedenktijd nodig heb en dat ik niet als een Thalys zonder noodrem kan doorrazen, maar ergens een pitstop moet maken. Een andere keer moet ik juist beseffen dat een stap zetten me verder brengt dan eindeloos dubben. Dan moet ik juist moedig op die Thalys springen en maar zien waar die eindigt (en anders is Parijs nooit een slecht idee!).

2. Het hoeft niet allemaal tegelijk

Zodra het goede-voornemensvirus ook mij onbewust te pakken heeft, wil ik als een dolle van alles anders. Het liefst meteen nu. Dat terwijl ik al mooie persoonlijke doelen en zakelijke doelen heb opgesteld en zelfs al een paar eerste stappen heb gezet om die waar te maken. Hoe kan het dan dat ik toch onrustig ben over dingen die niet acuut kunnen of die ik niet à la minute weet?

De schuldige? Mijn ongeduld weer! Ik wil vaak het liefst alles. En het liefst allemaal tegelijk. Ik leer langzaamaan accepteren dat dat niet haalbaar is. Dat je niet op één moment aan tien dingen kunt werken. Geen enkel doel komt dichterbij als je het met nog 15 andere doelen combineert.

Ook ben ik langzaamaan aan het leren dat dingen niet altijd radicaal anders hoeven. Je kunt ook gewoon bij stap 1 beginnen en zien wat haalbaar is.

januarikriebels

3. Het komt wel goed

Zelfs als je op dit moment over alles twijfelt en in één klap voor heel wat ingewikkelde dilemma’s komt te staan, zal er een moment komen dat je hoofd weer rustig is. En als dat voor écht nare periodes al geldt, dan geldt dat zeker voor kleine onrustige gevoelens. Een geruststellende gedachte!

Zoals ik eerder in een blog schreef, het komt goed! Ik weet door eerdere ervaringen dat alles op zijn pootjes terechtkomt, ook al duren onrustige gevoelens de ene keer langer dan de andere keer. Uiteindelijk komt er een moment waarop je knopen durft door te hakken en belangrijke keuzes durft te maken. En er komt ook altijd een moment waarop je – misschien jaren later – lachend terugdenkt aan hoe je je ooit druk maakte over iets wat tegen die tijd heel klein lijkt.

Soms moet je het uitzitten, je misschien even stuurloos voelen om daarna juist zelfbewuster het stuur weer met beide handen vast te grijpen en verder te gaan.

4. Januari is ook maar gewoon een maand

En ten slotte, soms moet ik mezelf – tussen de goede-voornemenstress door – even met mijn beide beentjes op de grond zetten. Want waarom wil ik nu eigenlijk in januari van alles anders? Waarom moet ik opeens in die eerste maand van het jaar knopen doorhakken als ik daar wat meer tijd voor nodig heb? Waarom zou ik mezelf niet dezelfde rust en tijd gunnen als toen ik in de kerstvakantie mijn avonden kijkend naar kerstfilms en genietend van de gourmet doorbracht? Slaat eigenlijk nergens op! Januari is een maand zoals alle andere. De duizend plannen die nu opeens in mijn hoofd opdoemen, kunnen in februari ook nog wel uitgevoerd worden.

En dus klapte ik vorige week na het schrijven van dit artikel mijn laptop dicht. Laste ik een rustig weekend in, ging ik kerstdinerachtig bij mijn broertje eten en bracht ik een gezellige dag met mijn vriend door. Ik heb immers nog meer dan 350 dagen om knopen door te hakken en “alles anders” te doen. Of niet.

Herken jij iets van die januarikriebels en goede-voornemensstress?  

BLIJF OP DE HOOGTE

Laat je e-mailadres hieronder achter. Dan stuur ik je een mailtje zodra ik een nieuw bericht heb geplaatst.

blogger romy vakervrolijk

Door Romy

Tikgrage theeleut. Nooit uitgekletst. Ik inspireer je graag om vaker vrolijk in het leven te staan. Dat doe ik door goudeerlijke en persoonlijke teksten te schrijven en liefdevolle tips te delen. Mét een vleugje humor.

Ik ben benieuwd wat jij vindt…

  1. Tineke 16 januari 2020 op 7:02 am - Beantwoord

    Ik last gisteren een stukje, ik weet niet precies meer hoe het ging. Het kwam er op neer dat wanneer je ergens erg nee zat of geen keuze moest nemen., Werd het vaak na verloop van tijd wel duidelijk of lost het zich vanzelf wel op. Ik zit momenteel in zo’n fase waar ik geen keuze kan maken en knoop kan doorhakken.

    • Romy 20 januari 2020 op 11:52 pm - Beantwoord

      Wat een mooie boodschap en ik kan me goed voorstellen dat daar een kern van waarheid in zit. Jij ook veel sterkte met de lastige keuze waar je voor staat! Het blijft soms toch moeilijk om knopen door te hakken, zeker als het om grote beslissingen gaat. Volg je gevoel, zou ik zeggen. En ga voor wat voor jou het allerbeste voelt <3

  2. Naomi 16 januari 2020 op 7:46 am - Beantwoord

    Juist ja, vooral helemaal eens met je laatste alinea. Er zijn nog dagen genoeg en januari is inderdaad ook maar een maand. Gelukkig hier geen last van dit soort kriebels. Ik herken ze wel, maar ze kunnen bij mij het hele jaar door ineens boven komen.

  3. Darina 16 januari 2020 op 8:06 am - Beantwoord

    Eerlijk gezegd heb ik hier niet zo last van. Net wat je schrijft, januari is ook maar een maand en vroeger kon ik wel van alles bedenken wat ik wilde en moest doen, maar nu verspreid ik dit over het hele jaar en soms dient zich iets plotseling aan.

  4. bychristiana 16 januari 2020 op 10:02 am - Beantwoord

    Ik vind vooral je laatste punt heel goed verwoord! Ik ben namelijk ook zo iemand die in januari alles anders wil. Maar waarom eigenlijk? Ik las laatst een stukje over iemand die niet echt goede voornemens had, maar januari wel altijd een beetje zag als een nieuwe start, een schone lei, en hoe cliché dat ook mag klinken, ik kon me daar eigenlijk toch wel in vinden;-)

    • Romy 20 januari 2020 op 11:56 pm - Beantwoord

      Dat is wel een mooie manier om ernaar te kijken inderdaad. Januari is wel een frisse start, maar eigenlijk hoef je helemaal niet in januari meteen alles om te gooien. In ieder geval niet op een hoger tempo dan je zelf kunt bijbenen 😉

  5. Giovanna Jansen 16 januari 2020 op 12:16 pm - Beantwoord

    Herkenbare punten, in ieder geval punt 2, maar dan niet zo zeer in januari, maar het hele jaar door. 😉 Er zo veel leuks/belangrijks/interessants om te doen, dat ik het liefst 10 dingen tegelijk doe.

    • Romy 21 januari 2020 op 12:00 am - Beantwoord

      Haha, veel dingen tegelijk willen is bij mij stiekem ook wel een “probleem” van alle tijden 😉 Iets met te veel dingen leuk vinden, geloof ik.

  6. Linda 16 januari 2020 op 2:39 pm - Beantwoord

    Ik kan mij die rusteloosheid met doelen etc. wel voorstellen. Soms willen we simpelweg zoveel sneller dan toegelaten wordt. Mindfullness heeft mij enorm geholpen om meer in het moment te leven en daardoor dingen makkelijker op zijn beloop te laten. Tot ik ergens mega gepassioneerd over ben, dan kan ik die noodknop ook niet meer vinden. Wat zijn wij mensen soms toch rare wezens hihi 🙂

    • Romy 21 januari 2020 op 12:01 am - Beantwoord

      Mooi dat mindfulness jou heeft geholpen om wat makkelijker jezelf een halt toe te roepen. Toevallig ben ik zelf ook meer bezig met ontspanningsoefeningen, juist om af en toe iets meer rust in mijn hoofd (en kont) te krijgen. Heel gepassioneerd zijn over iets is overigens ook een van mijn grootste valkuilen om maar door en door te razen. Aan de ene kant positief, aan de andere kant niet altijd even handig 😉

  7. Simone 16 januari 2020 op 4:12 pm - Beantwoord

    Ik herken het vooral van vroeger. Toen had ik dat ook inderdaad. Maar de laatste paar jaar gelukkig niet meer. Een hele bevrijding. Dat is ook wel één van de redenen dat ik niet meer aan voornemens doe. Want daarmee benadruk ik dit alleen maar heel erg…

    • Romy 21 januari 2020 op 12:02 am - Beantwoord

      Eigenlijk wel slim inderdaad om te stoppen met goede voornemens, zodat je die januaristress voorkomt. Ik houd het al bewust bij “doelen” (die ook nog eens vaak heel haalbaar zijn), maar misschien moet ik gewoon wat vaker doelen voor een kortere termijn dan 1 jaar opstellen. Dan voorkom ik dat ik van alles en nog wat opeens in januari wil gaan doen.

  8. Iris 16 januari 2020 op 4:27 pm - Beantwoord

    Haha, dat herken ik ook. In januari wil ik altijd heel veel doen. Nou dat ging dus even niet door. Ik was enorm ziek en moe en gelukkig begin ik mij nu weer beter te voelen. We hebben nog tijd genoeg om plannen uit te voeren 😀

    • Romy 21 januari 2020 op 12:03 am - Beantwoord

      Ah wat rot dat je het jaar ziek begon. Even rustig aan doen dus! Hopelijk voel je je inmiddels weer helemaal beter en kun je dus (langzaamaan!) weer met je mooie plannen aan de slag gaan 🙂

  9. Tamara 16 januari 2020 op 4:31 pm - Beantwoord

    Mooi gezegd en heel herkenbaar! Die doelen en voornemens sjees je er het liefste binnen een maand, wat zeg ik, week doorheen zodat je ze maar van dat lijstje kan afstrepen. Niet haalbaar, heb ik ook ondervonden. Goed dat je het van je zelf weet en dat je dit maal je laptop hebt dicht gegaan en bent gaan genieten!

    • Romy 21 januari 2020 op 12:04 am - Beantwoord

      Precies dat inderdaad! Het is dan net alsof ik het liefst in week 1 al alles voor elkaar wil hebben, terwijl er nog 51 weken volgen. Best gek eigenlijk en totaal niet haalbaar ook natuurlijk! 😉

  10. Mirjam 16 januari 2020 op 6:17 pm - Beantwoord

    Het is wel een beetje herkenbaar. Meestal ben ik in december het jaar helemaal zat en kijk ik uit naar januari omdat ik dan aan mijn nieuwe doelen kan beginnen. Maar gisteren was ik toch een beetje gefrustreerd over het feit dat het bij de meeste doelen nog lang duurt voordat ik ze kan afstrepen…
    Succes met al je doelen, we komen er allemaal wel 😉

    • Romy 21 januari 2020 op 12:04 am - Beantwoord

      Haha, precies! Uiteindelijk komen we er wel. Nog genoeg weken om aan die doelen te werken en ze af te strepen. Hoe lastig ook, dat kan helaas nu eenmaal niet allemaal in één week tijd 😉

  11. Evelyne 16 januari 2020 op 8:05 pm - Beantwoord

    Ooh ik kan ook zo dubben over dingen. Knopen alleen doorhakken is meestal een marteling voor mij. Ik heb precies altijd iemand nodig die de knopen voor mij doorhakt, al is dat ook niet altijd even handig 😉 En soms heb ik dan een idee van hoe ik het wil, werk ik het in mijn hoofd uit, maar wanneer het op papier moet komen is het al zo spectaculair niet meer. Ook een nieuw jaar, een nieuw begin en heb ik wellicht een hele lijst die ik anders wil aanpakken. Of het er dan van komt hangt af van het moment zelf 😉

    • Romy 21 januari 2020 op 12:36 am - Beantwoord

      Knopen doorhakken blijft ook gewoon lastig, zeker als het om grote beslissingen gaat natuurlijk. Hopelijk kun je toch een paar mooie keuzes maken dit jaar waar je vooral zelf echt heel blij van wordt 🙂 Dat is je meer dan gegund!

  12. Nikita 16 januari 2020 op 11:11 pm - Beantwoord

    Ik ben ook wel eens bang van alles wat ik wil. Want ik weet gewoon dat ik niet alle energie van de wereld meer heb en dat het soms wel eens trager zal gaan. Af en toe kan ik daar heel gefrustreerd in maken, maar meestal kan ik het accepteren. Dat zal door de jaren heen wel beteren, maar ik zal waarschijnlijk nooit meer helemaal de oude worden. En dat is normaal, mijn lichaam en mentale heeft een enorme deuk opgelopen. Ik bedoel daarmee niet dat ik nooit de dingen die ik heb meegemaakt zal verwerken, want daar gaat het echt wel goed mee. Maar ik zal waarschijnlijk voor de rest van mijn leven over mijn energie en grenzen moeten waken en af en toe een streep door mijn agenda trekken waar nodig. Ik kan me daar kwaad in maken, maar uiteindelijk kost me dat weer energie en dan ben ik nog verder van huis.

    Weet je, ik kwam van de week tot een besef in verband met januarikriebels. Ik ben wel eens bang dat ik nooit op mijn pootjes terecht zal komen, maar dan denk ik graag terug aan de woorden van mijn vertrouwenspersoon. Hij zei altijd dat hij zeker wist dat ik er wel zal komen in mijn leven. Nu jaren later gaat het beter en heb ik een job en verdien mijn centjes. En het besef overviel me dat hij gelijk had al die jaren. Ik ben nog niet waar ik wil zijn, maar het is al een mooi begin. En nog een mooi januari-inzicht dat ik erbij wil gooien; het gaat niet altijd om je doelen bereiken. Toen jij van de week zei dat mijn schrijfplezier belangrijker is dan mijn manuscript af hebben, besefte ik ook dat je gelijk had. Eigenlijk kan je dat gewoon breder trekken. Het gaat niet altijd om je doel te bereiken, maar vaak om de inzichten en het plezier dat je onderweg hebt gehad. Dat is misschien nog veel belangrijker dan eindelijk je ultieme droom te hebben waargemaakt.

    • Romy 21 januari 2020 op 12:29 am - Beantwoord

      Wat zeg je dat ontzettend mooi! De weg naar het verwezenlijken van je droom en het schrijfplezier zijn inderdaad zo veel belangrijker dan het doel dat je daardoor misschien uiteindelijk kunt doorstrepen.
      En mooi ook dat je je realiseert dat je altijd zal moeten opletten dat je niet over je grenzen heen gaat en jezelf rust in je agenda gunt. Natuurlijk is dat niet altijd een makkelijk besef, maar het is wel een besef waar je nog je leven lang profijt van gaat hebben. Ook juist bij het bereiken van je doelen!

  13. Lianne 16 januari 2020 op 11:31 pm - Beantwoord

    Mooi artikel! En herkenbaar ook van het meerdere dingen tegelijk willen doen en wel NU, zodat het me vorige week ineens teveel werd. Je hebt helemaal gelijk dat het niet allemaal nu hoeft, er zijn nog 11 maanden die ook bij 2020 horen en als ik binnen die tijd al die doelen waar kan maken of er in ieder geval al aan werk, dan is dat al heel mooi om naar uit te kijken!

    • Romy 21 januari 2020 op 12:27 am - Beantwoord

      Precies! Een quote die ook nog eens van toepassing is, is “It’s about the journey, not the destination”. Soms is de weg naar het verwezenlijken van je doelen eigenlijk mooier dan het bereiken van het doel zelf. Dan is het juist mooi dat je wat langer van die reis kunt genieten 🙂

  14. Lilian Visser 17 januari 2020 op 10:19 am - Beantwoord

    Ik herken het zeker! En ik heb net ‘365 Happy Life’ uit en ben bezig in ‘Grip’, dus dat werkt ook goed mee 😉

    • Romy 21 januari 2020 op 12:22 am - Beantwoord

      Ha, misschien moet ik die twee boeken ook maar eens naar voren halen op mijn ‘nog te lezen boeken’-lijst 😉

  15. Jenn 20 januari 2020 op 10:59 am - Beantwoord

    Niet meer gelukkig. Vroeger wel, dan zat ik op 1 januari vol met grootse plannen en dingen die ik anders zou gaan doen, maar tegenwoordig denk ik ‘waarom wachten tot januari als je iets anders wil doen?’.

Recente blogs

Inkiekje #51 | Bewaker Pippa, nieuw blauw “bakkie” & babycadeau

7 februari 2022|Persoonlijk|

Aan foto’s in mijn filmrol weer geen gebrek de afgelopen weken. Ik fotografeerde er lustig op los met mijn mobiel bij bijzondere en minder bijzondere momenten. De bijzonderste van allemaal? Bart kreeg een nieuwe auto, en hij is blauw (en heel tof!). Verder zat ik met mijn neus in een prachtig boek, kocht ik het allerliefste berentruitje ooit in maat 68 (nee, niet voor Pip!) en was ik beretrots op een bakcreatie. Spiek je weer mee in mijn fotodagboek?

Jezelf schamen | 7 tips om daarmee te stoppen

27 april 2019|Persoonlijke groei|

Schaamte is een bijzondere emotie die we allemaal weleens hebben ervaren. Vaak heeft jezelf schamen te maken met "anders" zijn of niet goed genoeg zijn. Bijvoorbeeld omdat je niet aan de verwachtingen van jezelf of van een ander voldoet. De een schaamt zich voor een rommelig huis. Een ander schaamt zich als iemand anders vaker sport of meer werkt dan zij. En weer een ander schaamt zich misschien voor zijn vreemde trekjes of gekke hobby's. Ook ik herken dat gevoel. Daarom vroeg ik me af: jezelf schamen, wat doe je daaraan? In dit artikel deel ik 7 tips tegen schaamte.

9 bloggerclichés waar ik me schuldig aan maak

17 september 2017|Lifestyle|

Zelfs al na iets meer dan 1 jaar bloggen, zijn er bij mij de nodige bloggersclichés ingeslopen. Oké, ik heb niet talloze apps op mijn telefoon, ik ken het recept voor de perfecte spring rolls niet en ik ben een slechte selfiemaker. Daarentegen ben ik, zoals het een echte blogger betaamt, continu op zoek naar fotogenieke plekjes, ga ik de deur niet uit zonder notitieboekje en ben ik regelmatig te vinden bij Kruidvat, Action en Hema voor blogaankopen. Ja ja, ik kom er niet meer onderuit: ik maak me onbewust toch wel wat typische bloggerclichés eigen. In dit artikel zet ik 9 bloggerclichés op een rijtje waar ik me schuldig aan maak.

Ga naar de bovenkant