Gek eigenlijk dat iets wat je pas 4 maanden doet, kan aanvoelen alsof het altijd al zo is geweest. Dat heb ik met fulltime ondernemen. Op 15 mei trok ik via Zoom de deur van mijn vorige werk achter me dicht. Tijd voor een nieuw avontuur als fulltime ondernemer! Een beslissing waar ik zeker een paar jaar naartoe heb gewerkt. En ook een beslissing die ik nam met tegelijkertijd heel veel zin én een vleugje spanning in mijn buik. Zou ik genoeg klanten krijgen? Hoe zou ik het vinden? Tijd voor een update na de eerste vier maanden!
Alles is zoals het zou moeten zijn
Zo luidt de titel van een gloednieuwe romcom in de Nederlandse bioscopen. Maar zo had ik ook dit blogartikel kunnen noemen. Niet alles is perfect natuurlijk. Maar de stap naar fulltime ondernemen voelt wel als een typisch gevalletje van puzzelstukjes die op hun plek vallen. Eigenlijk wilde ik precies dit al toen ik nog als brugpieper met een te dikke Eastpack-rugzak door het leven ging. Ik vond laatst een werkstuk terug van toen ik twaalf (correctie: twaalf en een half – vond ik toen vét belangrijk!) was. Daarin schreef ik al dat ik later schrijfster wilde worden. Daarnaast heb ik altijd al gedroomd van een eigen bedrijfje. Achteraf gezien was ik zelfs op mijn 14e, toen ik zelf setjes spullen maakte en die via Marktplaza verkocht, al een kleine ondernemer in de dop.
Ik heb in mijn puberteit best wel met mezelf in de knoop gezeten. Ik vond het moeilijk om te ontdekken wat mij blij maakte en leefde vooral naar de maatstaven van anderen. Ook later in loondienst kon ik niet altijd mijn draai niet vinden. Ik raakte onderprikkeld of ik zocht de uitdaging in dingen naast mijn werk. Steeds voelde het alsof ik niet deed wat mij écht gelukkig maakte: het bloggen, het schrijven en het freelancen dat ik naast mijn werk deed. Dat ik van precies dát mijn werk heb kunnen maken, is dan ook een cadeautje. En het is meteen een signaal naar mezelf toe dat ik mag gaan voor wat ik wil. Ook als dat de spannendste weg is.
Vrij als een vogel (eh, ondernemer!)
Het meest te gekke aan ondernemer zijn? De vrijheid! En dan bedoel ik niet per se de vrijheid om te werken waar en wanneer je wilt, want stiekem zit ik meestal braaf om half negen ’s ochtends te werken aan mijn eettafel. Nee, ik bedoel vooral de vrijheid om je eigen werkweek vorm te geven. Er is niemand die me dwingt om een bepaalde klus aan te nemen. Ik kan zelf bedenken dat ik het over een totaal andere boeg gooi (nee hoor, ik heb nog geen plannen!). En ik heb ook alle vrijheid om te gekke nieuwe kansen aan te grijpen of dat ene wilde plan lekker uit te voeren. Vandaag nog. Eigenwijsheid is gelukkig een eigenschap die prima bij het ondernemerschap past. Bof ik even!
Ondernemen in coronatijd
Dat twee weken na het opzeggen van mijn baan een virus heel Nederland op zijn kop zou zetten, zag ik niet aankomen. Toen ik na een paar weken meerdere afzeggingen van opdrachtgevers binnenkreeg, heb ik een dag lang allerlei doemscenario’s in mijn hoofd afgespeeld. De dag daarna vond ik dat ik moest stoppen met balen. Ik zette mijn schouders eronder, plaatste een oproepje op LinkedIn, gunde mezelf een uitgebreid coachingstraject en besloot mezelf online nog meer te laten zien. Ik prijs mezelf heel gelukkig dat het qua opdrachten ook in deze gekke periode heel goed is blijven gaan. Dat had ik niet durven hopen toen ik in februari met knikkende knieën naar mijn voormalige werkgever stapte.
Leren – elke dag opnieuw
Fulltime ondernemen voelt soms als één groot avontuur. Dat klinkt nu vast alsof ik als een digital nomad met mijn laptopje onder mijn arm de wereld rond reis. Maar nee hoor, doe mij maar mijn vertrouwde eettafel. Wel voelt het als een avontuur door alles wat ik van fulltime ondernemen heb geleerd en nog steeds leer. Als ondernemer moet je er zelf voor zorgen dat je steeds een stapje verder komt.
Soms is dat heus best lastig. Wat doe je met een opdrachtgever die niet tevreden is? Met een opdracht die totaal niet in je straatje past? Of met een opdracht waar je geen tijd voor hebt? En hoe neem je vakantie als je geen collega hebt om je werk aan over te dragen? Ik denk dat iedere ondernemer genoeg vragen en dilemma’s heeft. Zelf vind ik dat juist wel wat hebben. Je wordt gedwongen om steeds oplossingen te zoeken, nieuwe dingen te proberen en spannende dingen toch maar voor het eerst te doen.
Natuurlijk sla ik ook weleens (soms iets vaker dan weleens) de plank totaal mis. Zo weet ik inmiddels door minder succesvolle ervaringen dat het verstandig is om altijd prijsafspraken op de mail te zetten. Dat niet elke klant mijn ideale klant is. Dat gratis werk leveren bij gebrek aan budget meestal geen goed plan is, ook niet voor die ene opdrachtgever die “in de toekomst graag weer bij je aanklopt”. En dat er niets mis is met een opdracht afwijzen als iets gewoon je ding niet is. Eén grote leerschool, dat ondernemen.
Ajuus, beren op de weg!
Dus nee, ik heb nog geen moment spijt gehad van mijn keuze om dit avontuur aan te gaan. Ik heb eindelijk dé baan gevonden waar ik op elke verjaardag dolenthousiast over kan vertellen. In geuren en kleuren het liefst.
Ook fijn: veel van de beren die ik ik vorig jaar nog dacht te zien, zijn in feite nergens op de weg te bekennen.
- Geen sparringpartners? Met mijn vader en met mijn vriend kan ik alsnog hartstikke goed sparren over ondernemerszaken. Daarnaast is mijn businesscoach goud waard.
- Onzekerheid over je inkomen? Nope, daar heb ik tot nu toe geen last van gehad. Bovendien laat corona wel zien dat je ook in loondienst nooit de zekerheid hebt over een goed inkomen.
- Eenzaam? Nee hoor. Ik heb bijna dagelijks telefonisch contact of contact via Zoom met een opdrachtgever. Ik spreek juist meer verschillende mensen dan toen ik in loondienst werkte en grotendeels tussen vier muren zat met wat mailcontact tussendoor.
- Wie zit er nu op mij te wachten? Blijkbaar wel iemand. Meerdere iemanden zelfs. Dit is volgens mij echt een mindset-ding. Als jij gelooft dat je waarde te bieden hebt en wéét wat die waarde is, dan zitten mensen echt wel op jou te wachten. Je moet jezelf alleen wel onder de aandacht brengen bij je doelgroep. En dat kan gewoon op jouw manier. Zonder opdringerige telefoontjes en SPAM-achtige mails. Gelukkig maar.
- Mensen vinden er wat van. In mijn omgeving gelukkig niet. Of nou ja, leuk vinden ze het wel. Negatieve dingen heb ik nog niet gehoord.
- Geen schrijfzin meer? Wel dus! Zelfs nu ik de hele dag aan het schrijven ben voor opdrachtgevers heb ik nog zin om ’s avonds een blogartikel te schrijven. Ik heb het spelen-met-woordenvirus juist nog meer te pakken nu ik zo lekker aan het schrijven ben. Als 12-jarige wist ik al dat ik dit wilde doen. En nu, 15 jaar later, blijkt dat dat inderdaad een bijzonder goed idee was.
Nu al zin in de volgende maanden! Zin in toffe nieuwe opdrachten, leuke opdrachtgevers, nieuwe lessen, mooie cursussen, gave uitdagingen en ongetwijfeld ook honderden valkuilen waar ik vast nog intrap om er vervolgens hopelijk steeds iets wijzer uit te komen.
Wat vind jij het allerleukste aan jouw werk?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
12 bijzondere dingen die ik dankzij mijn blog heb meegemaakt
Als blogger doe je eigenlijk veel meer dan leuke stukjes typen. Maar het mooie is dat je er ook heel veel voor terugkrijgt. In de afgelopen drie jaar heb ik dankzij mijn blog veel bijzondere dingen meegemaakt. Bijzondere reacties, onvergetelijke ervaringen of bizarre statistieken – 12 van die bijzondere dingen zet ik in dit artikel op een rij. En ik heb een leuke aankondiging!
Ben ik een dorpschick of een Randstadmeisje?
Al mijn hele leven woon ik in een dorp onder de rook van Amsterdam. Bijna 30.000 inwoners hebben we, dus piepklein is het niet, maar een metropool is mijn woonplaats ook niet te noemen. Elke werkdag maak ik de reis naar de grote stad en ik ben door mijn woonplaats in de Randstad niet anders gewend dan dat Amsterdam "om de hoek ligt", dat ik bioscopen, winkels en scholen in de buurt heb én dat de huizenprijzen nogal hoog liggen. Tegelijkertijd woon ik in een dorp met buurthuizen, kom ik in de supermarkt bijna altijd bekenden tegen en hebben wij elk jaar een heuse straatbarbecue. Wat past beter bij mij: ben ik een dorpschick of toch een Randstadmeisje?
Inkiekje #57 | Levendige dagen, lekkage-perikelen & lekkere toetjes
De afgelopen weken waren bomvol, maar wel met grotendeels leuke dingen. Zo volgde ik een interessante timemanagement-cursus, had ik een etentje van een opdrachtgever, liet ik de krullenkapper de schaar in mijn haar zetten en shopte ik een tas vol op de Koningsdag-vrijmarkt. Daarnaast waren we zoet met een vervelend lekkageverhaal, had Pip het avontuur van haar leven en ontdekte ik een toetje dat ik veel eerder had moeten ontdekken. Kiek vooral gezellig mee!
Zo mooi om te lezen dat jij je hart hebt gevolgd en dat het zo goed gaat. Heel inspirerend!
Wat een inspirerende blog! En wat fijn dat jij nu echt je plekje hebt gevonden en nu al je dromen mag gaan waarmaken!
Wat een inspirerende blog! En wat fijn dat jij nu echt je plekje hebt gevonden en nu al je dromen mag gaan waarmaken!
Heel fijn om te lezen hoe het ondernemersleven je bevalt. En vooral dat je er geen spijt van hebt of je achteraf denkt de verkeerde keuze te hebben gemaakt. Het inspireert ieder die dit leest om er zelf eens goed over na te gaan denken.
Wat een mooi en inspirerend artikel, vooral dat stukje over ‘Leren, elke dag opnieuw’. Dit zijn allemaal heel herkenbare dingen waar ik met mijn blog ook tegen aan loop. Als ik eens alles wat ik nu wist, al wist toen ik met mijn blog begon, dan had alles er waarschijnlijk heel anders uitgezien. Maar dat geldt denk ik voor heel veel dingen. Ik ben enorm blij voor je dat het allemaal zo goed gaat, dat je doet waar je echt blij van word en al je leermomenten met ons deelt, echt heel inspirerend.
Mooi om te lezen! Ik herken mezelf heel erg in dat stukje over de middelbare school. Ik ging maar altijd maar iets doen omdat iedereen dat deed, maar eigenlijk was ik nooit echt gelukkig. Ook was ik nooit gelukkig in een baan in loondienst. Nu heb ik de vrijheid en kan ik zelf bepalen wanneer ik werk en wat ik doe. Natuurlijk ben ik ook nog wel eens onzeker, maar dankzij corona zijn we er allemaal wel achter gekomen dat je nooit zekerheid hebt en dat je beter kunt doen waar je gelukkig van wordt. En als dat wat ik nu doe over een tijdje toch niet meer bevalt, dan gooi ik het inderdaad gewoon over een andere boeg. Heerlijk toch, je eigen perfecte baan creëren? 🙂
Echt fijn dat het zo goed gaat met je bedrijf! En vooral natuurlijk dat jij er zo blij van wordt. Mooi dat alles nu echt klopt.
Wat een fijn artikel! Leuk om te lezen dat het ondernemen je zo goed bevalt, het is je zo gegund! Grappig genoeg verbaasde ik mie er de afgelopen jaren over dat je nog geen fulltime ondernemer was, aangezien je zo lekker bezig bent en ik het ook echt iets vind wat 100% bij jou past! 🙂 Het begin van corona vond ik vooral heel spannend, maar achteraf gezien was dit juist een van mijn beste kwartalen ooit! Zo zie je maar weer dat het toch altijd goed komt, ondanks dat je nooit helemaal de controle kunt hebben.
Wat heerlijk dit! Echt super om te lezen dat het zo goed bevalt. En heel erg fijn dat er in de coronatijd toch ook genoeg opdrachten kwamen. Ik kan me wel voorstellen dat je behoorlijk in de stress schoot in eerste instantie, maar ik ben blij voor je dat het allemaal goed is gekomen.
Fijn dat het zo goed gaat en bovenal zo goed voelt!
Zelf vind ik het contact met patiënten het leukst aan mijn werk. Dat iemand je iets heftige toevertrouwd of dat je iemand zijn zorg weg kan nemen.
leuk om te lezen, en heel inspirerend. Nu moet je natuurlijk wel eerlijk zijn. Jij hebt sinds jaren je “produkt” opgebouwd en plukt er nu de “vruchten” van. Zo hoort het ook. Helaas kan niet iedereen dat, om verschillende redenen. Maar ik wens je jouw succes 100% toe. Nu het allerleukste aan mijn werk is/was het bezig zijn met mensen. Maar nu na de lockdown moet, is het allemaal behoorlijk minder. Dus de vrijheid is nu een beetje een nadeel geworden. Maar ook ik krabbel wel weer uit de valkuilen.
Wat een heerlijk positieve blog! Het is goed om te horen dat je de juiste stap hebt gemaakt en dat het ondanks corona tijd supergoed gaat. Zelf ondernemen vraagt wat zelfdiscipline , maar volgens mij ben jij daar heel goed in. Ik hoop zeker dat je in de toekomst nog veel mooie opdrachten mag ontvangen.
Ik ben ook blij dat ik na een aantal jaar toch weer de stap heb gewaagd om te gaan ondernemen. Hoewel ondernemen ook zeker niet over rozen gaat, is het de beste keuze ooit!
Echt super fijn om te lezen dat je nog zo enthousiast bent en geen moment spijt hebt :-). Ik denk dat je komende tijd nog veel meer mooie dingen mag leren en doen als ondernemer. Echt heel knap van je!
Ik vind het zo’n toffe stap nog steeds van je. Fijn te lezen dat dit een super fijne keuze is geweest. Kan je trots op zijn!