vijf jaar ondernemer

5 jaar ondernemer | 11x wat ik nu anders doe dan toen ik begon

  • 7 april 2023
  • 0 Reacties

Wauw, op 30 april is het vijf jaar geleden dat ik het kantoor van de Kamer van Koophandel binnenliep om een “papiertje” te ondertekenen. Een papiertje dat mijn leven veranderde! Toen de stap naar mijn eigen bedrijf als tekstschrijver eenmaal gezet was, werd er een ondernemerskriebel in me aangewakkerd die nog steeds niet is uitgekriebeld. Het was díe kriebel die me drie jaar geleden mijn baan liet opzeggen en die me zelfs op maandagochtend zonder tegensputteren uit mijn bed sleurt voor een nieuwe werkdag. Tegelijkertijd is ondernemen mijn meest uitdagende baan en heb ik talloze uitglijders gemaakt. Daarom had ik zin in een uitglijden-en-opkrabbelen-recap: deze 11 dingen doe ik nu anders dan 5 jaar geleden.

1. Vaker “nee” zeggen dan “ja”

Vijf jaar geleden kwam het niet eens in me op om ooit “nee” te zeggen tegen een opdracht. Ik glunderde alleen al van trots om het feit dat iemand blijkbaar met mij wilde samenwerken. Wat? Met mij? Echt? Ook als het de loodgieter op de hoek was die aangaf geen budget te hebben, moest en zou ik er een mouw aan passen (en flinke korting geven) om diegene te helpen. Of ik het een leuke opdracht vond, maakte niet uit. Of het mijn expertise was ook niet. Het was een opdracht. Het was geld. En stel je voor dat er een moment zou komen waarop al mijn opdrachten zouden wegvallen.

Inmiddels sta ik daar anders in. Het voelt als een luxe dat ik “nee” kan zeggen. Maar ik ben ook gaan leren dat je soms “nee” móet zeggen. Hoe geweldig ik schrijven ook vind, ik kan niet voor iedereen schrijven. En dat wil ik ook niet meer. Toen ik dat nog wel probeerde, ging ik soms over de 60 uur werken per week heen en viel ik ’s avonds moeilijk in slaap omdat mijn to-do-list voor morgen alvast door mijn hoofd spookte. Omdat ik dát niet meer wilde, zeg ik nu vaker “nee”.

Ik ben trouwens ook heel anders tegen ‘nee’ zeggen gaan aankijken:

  • Als ik “nee” zeg, is dat ook in het belang van de opdrachtgever. Diegene kan beter iemand inschakelen die hier wel de tijd voor heeft, er wel plezier aan beleeft of wel de expertise in huis heeft.
  • Ik help liever een handjevol fantastische klanten echt goed dan dat ik zó veel klanten heb dat ik halfbakken werk zou leveren.
  • Ik zie in dat vrije tijd ook veel waard is. Ik sla bijvoorbeeld graag een niet zo leuke opdracht af om óók tijd te kunnen steken in mijn blog, in kletsen met Bart of in recepten ontwikkelen. Geld verdienen is niet het enige wat telt.
  • Ik ben gestopt met denken “Wat als ik ooit geen opdrachten meer heb?”. Ik vertrouw er nu op dat er altijd ergens opdrachten zullen zijn. En dat als ik echt een keer geen werk zou hebben, ik genoeg creativiteit en doorzettingsvermogen heb om hard op zoek te gaan naar nieuwe projecten.
  • Als ondernemer ben je ver van huis als je jezelf in de overspannenheid werkt. Ik heb daar zelf wel een vangnet voor geregeld (via SharePeople), maar dat is uiteraard geen vetpot. Het beste is om goed voor jezelf te zorgen als ondernemer en dus ook rust te pakken.
  • Elke “nee” tegen een opdracht die ik niet fantastisch vind, biedt kansen om die ene ge-wel-di-ge opdracht die vaak totaal onverwachts voorbijkomt wél aan te nemen.
  • “Nee” zeggen is niet iets persoonlijks. Zo zag ik het wel vaak. Alsof ik iemand daar persoonlijk mee afwees en diegene dan diep bedroefd in een hoekje zou gaan huilen. Nu kijk ik er zakelijker naar. Ik geef gewoon aan wat wel/niet in mijn agenda past en wat wel/niet onder mijn diensten valt. De ander reageert er vaak ook gewoon zakelijk op, helemaal niet zwaar gekwetst.

2. Ik gun het mezelf om een introverte ondernemer te zijn

Ik doe sommige dingen anders dan veel extraverte ondernemers om me heen. En daar ben ik inmiddels compleet oké mee. Toen ik net begon met ondernemen, kreeg ik (vooral van extraverte mensen) goedbedoelde adviezen die eigenlijk niet bij mij pasten:

  • “Ga naar zoveel mogelijk netwerkborrels.”
  • “Bel proactief mensen op voor koude acquisitie.”
  • “Zet je telefoonnummer bovenaan je site, zodat je áltijd en overal gebeld kan worden.”
  • “Volg een training in salesgesprekken en mailfunnels opbouwen.”
  • “Zoek een co-working space, want in je eentje werken thuis is slecht voor je netwerk.”

In het eerste jaar ondernemen heb ik veel van die ondernemersadviezen uitgeprobeerd. Ik dacht dat ik gewoon maar eens buiten mijn comfortzone moest gaan. Maar al snel ontdekte ik dat dit niet “buiten mijn comfortzone gaan” was, maar dat ik vooral bezig was met mezelf aanpassen aan hoe ik dacht dat je als ondernemer moest zijn. Ik heb nu veel van die dingen losgelaten en durf het op mijn eigen, introverte manier te doen.

Ik heb sindsdien nooit meer klanten gebeld voor koude acquisitie. Het is niet een manier die bij mij past. Ik ga alleen af en toe naar een borrel en dan puur voor de gezelligheid, niet omdat ik zo nodig duizenden LinkedIn-connecties moet hebben. En ik werk al drie jaar volledig vanuit huis en dat heeft nog nooit mijn opdrachten of netwerk in de weg gezeten. Ik ken veel meer mensen dan toen ik in loondienst werkte en heb dagelijks leuk contact, alleen dan meestal digitaal.

Het leuke is dat ik doordat ik dingen anders (introverter) aanpak, mensen om me heen heb verzameld die vaak ook geen harde salesgoeroes zijn. Dat matcht ook beter dan als ik – door niet mezelf te zijn – mensen aantrek die bij de niet-mezelf-versie van mij passen.

Lees ook: 7 dingen die ik als introverte ondernemer anders aanpak.

vijf jaar ondernemer

3. Ik ben zelfverzekerder geworden als ondernemer

Sinds ik mezelf niet meer in extraverte-ondernemers-hokjes of het hokje van de gelikte salesvrouw probeer te proppen, sta ik steviger in mijn schoenen. Ik leerde af om steeds te zeggen “Hoi, ik ben Romy en ik heb een bedrijfje”. Nu zeg ik gewoon “Ik ben freelance tekstschrijver” en vertel ik wat ik doe. Ik geloof ook echt dat het “bedrijfje” het eerste is wat je als ondernemer uit je vocabulaire moet schrappen.

Of je nou twintig klanten hebt of je eerste klant nog moet vinden, je hebt een bedrijf. Geen “bedrijfje”.

Ik treed er nu ook veel meer mee naar buiten. Zo heb ik visitekaartjes van mijn bedrijf en durf ik die zonder schaamte uit te delen als ik die ene keer wel op een borrel verschijn. Ik praat op verjaardagen gerust over wat ik doe als mensen me ernaar vragen. Ik heb zelfs een pen en tas met mijn bedrijfslogo erop.

Relatiegeschenken drukken voor jezelf voelt misschien wat gek. Maar echt: het komt vaak genoeg goed van pas. En je mag als ondernemer gaan staan voor wat je doet en wie je bent. Ik denk bijvoorbeeld ook aan etiketten kopen en die met mijn logo laten drukken. Ik verstuur af en toe iets naar opdrachtgevers of stuur weleens iets vanuit mijn blog op. Dan is het best leuk om je eigen logo op het etiket geprint te hebben. Dat kan bij webshops als Avery. Daar ga ik dus zeker eens een kijkje nemen.

4. Ik luister naar mijn innerlijke structuurjunkie

In mijn werk vind ik niets zo fijn als structuur. Dat is als freelance tekstschrijver ook best handig, want ik heb regelmatig twintig projecten door elkaar lopen. Doordat ik nogal van de lijstjes en planningen ben, heb ik daar altijd goed overzicht over. Maar om dat overzicht te houden, moet ik ook die structuur naar anderen toe communiceren.

In het begin waaide ik vaak mee met de behoeften van anderen. Was ik net begonnen met een tekst, nam ik een telefoontje op en later nog één en toen nog één. Als er een spoedje tussendoor kwam, gooide ik mijn complete planning op de schop (wat vaak zoveel betekende als dat ik mijn vrije avond schrapte) om het haalbaar te maken. En als iemand zei “Ik bel je ergens morgen wel”, dan hield ik een dag lang angstvallig mijn telefoon in de gaten, omdat ik natuurlijk elk moment gebeld kon worden. Oftewel: ik liet mijn structuur (of het gebrek daaraan) voor een groot deel bepalen door de ander.

Sinds twee jaar neem ik mijn planning als uitgangspunt en communiceer ik daar duidelijker over. Overigens krijg ik ook vaak van opdrachtgevers terug dat ze het fijn vinden dat ik de touwtjes qua planning in handen neem. Dus het is nog een win-win ook!

Ik kan niet altijd alles met spoed oppakken, maar geef altijd aan op welke datum het wél lukt. Als we telefonisch iets te bespreken hebben, prik ik daar áltijd een moment voor (in plaats van te zeggen “Bel ergens morgen maar!”). Ik weet dan zeker dat ik op die tijd klaarzit voor de opdrachtgever en niet nog snel een hap brood weg kauw.

5. Ik profiteer meer van de vrijheid van ondernemer zijn

Ik heb heel lang nogal vastgehouden aan het 9-tot-5-ritme. Ook al heb je als ondernemer het voorrecht dat je kunt werken waar en wanneer je wilt, ik zat toch standaard van 8 tot 6 (met pauzes) achter de computer. Daar ben ik nu iets losser in. Die tijden zijn nog steeds mijn standaard, maar ik plan ook vaak genoeg even iets voor mijn blog, een leuke lunch of een keer een fysio-afspraak tussendoor. Of ik blijf na een afspraak wat langer plakken in Amsterdam om dat ene leuke winkeltje in te lopen waar ik niet dagelijks nog kom.

Ik kan altijd ’s avonds nog even doorwerken. Dat is nu juist het voorrecht van ondernemen. Er is geen baas die je verantwoording verschuldigd bent als je planning iets anders loopt.

6. Ik geef geen korting meer

Althans, zelden. In het begin strooide ik vaak rijkelijk met kortingen. Soms gaven opdrachtgevers die net hun bedrijf waren gestart aan dat ze het geld er niet voor hadden. Ze hadden rekening gehouden met een offerte van minder dan de helft van mijn bedrag. “Oh help, ik ben blijkbaar te duur!”, dacht ik dan, en dus wist ik niet hoe snel ik een paar honderd euro van de prijs moest afhalen.

Inmiddels durf ik meer te staan voor wat ik waard ben. Ik weet dat ik een marktconform tarief vraag en dat ik goed werk lever. En ik prent mezelf ook steeds in dat ik mooie opdrachtgevers heb die me dit tarief betalen. Dan vind ik het zonde om voor een nieuwe opdrachtgever een flinke som geld van de offerte af te halen. Ik kan nu denken “Het is dit bedrag of niet.” Als dat niet lukt, denk ik altijd graag mee of we het wel passend kunnen maken doordat de opdrachtgever bijvoorbeeld een deel van het werk zelf doet. Maar korting geven “omdat het anders lastig te betalen is” doe ik niet meer. Alleen als het écht een goed doel is dat ik graag korting geef. Maar dan doe ik het vanuit mezelf en met liefde, niet vanuit pleasen.

Tip voor als jij dé kortingsvraag herkent

Overigens krijg ik de kortingsvraag veel minder vaak dan voorheen, dus dat is een goed teken. Een ondernemerstip die mij daarbij heeft geholpen, is superspecifiek maken waar de prijs op gebaseerd is en wat de opdrachtgever voor dat geld allemaal krijgt. Ik noteer bijvoorbeeld alle stappen die ik zet om tot een tekst te komen, zodat duidelijker is waar de uren vandaan komen.

Ik merkte dat mensen in het begin soms dachten “Een tekstje schrijven, hoe kun je daar nu vier uur over doen?”. Nu leg ik uit dat daar regelmatig eerst een interview aan voorafgaat, dat ik dat interview moet voorbereiden, dat ik zoektermen moet bepalen, dat ik daarna ga schrijven en dat er ook nog een feedbackronde is. Sinds ik dat zo specificeer, krijg ik eigenlijk nooit meer te horen “Joh, die vier uur is wel ruim geschat!”.

vijf jaar ondernemer

7. Ik ben actief geworden op LinkedIn

Vijf jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik LinkedIn nog eens leuk zou vinden. Elke tekst die ik op LinkedIn plaatste, ging vóór plaatsing door een tienvoudige keuring. Soms gingen de teksten zelfs eerst nog een keer langs twee paar ogen (die van mijn vader en die van Bart), zodat ik een volledig gefinetunede versie van de post op LinkedIn kon knallen. Op Instagram deel ik zonder moeite van alles over mijn leven, maar ik voelde een torenhoge drempel zodra het op LinkedIn aankwam. Het voelde alsof het dan zakelijk en zinvol en superdoordacht moest zijn. Mijn hobby was het dus niet!

Kun je je voorstellen dat ik LinkedIn nu een van de leukste social-media-platforms vind? Ik leer er elke dag dingen van bij, heb er een leuk netwerk opgebouwd van mensen die ik tof vind, en vind het helemaal leuk om mijn visie, tips en ervaringen daar te delen. Ik heb geen gelikte LinkedIn-strategie. Maar ik dwing mezelf wel om elke week iets te plaatsen en vind dat nog leuk ook.

Overigens vind ik LinkedIn ook het meest waardevolle platform om leuke samenwerkingen of ondernemersconnecties uit te halen. Ik haal zelf bijvoorbeeld bijna nooit een opdracht uit Instagram (en gebruik Instagram dus zakelijk ook bijna niet), maar wel regelmatig uit LinkedIn. Dus die wekelijkse post is ook niet voor niets.

8. Ik gun mezelf leertijd

Dit is waarom ik ooit begon met ondernemen. Ik zocht uitdaging en wilde voortdurend sprongetjes buiten mijn comfortzone blijven maken. Dat miste ik in loondienst en mijn eigen bedrijf bood me die kans wel. In het begin dook ik volop in nieuwe dingen leren. Ik had nog weinig opdrachten en had dus volop tijd om me volledig onder te dompelen in cursussen. Maar toen werd het drukker en was er geen cursustijd meer. Of nee: die tijd máákte ik niet meer.

Daar heb ik de laatste tijd verandering in gebracht. Ik heb de afgelopen drie maanden al vijf cursussen en drie masterclasses gevolgd en vind het helemaal het einde. Ik gun mezelf weer de tijd om te experimenteren met nieuwe dingen. Zo volg ik op dit moment de cursus SEO Next Level om verder in de SEO-strategieën te duiken. Daarnaast deed ik een cursus flitsfotografie (leuk voor de blog!). Ik gunde mezelf een cursus presenteren en volg regelmatig masterclasses over schrijfonderwerpen. Van een masterclass ‘feedback verwerken’ tot ‘interviewen’ of ‘boeken schrijven’.

Elke keer dat ik uit zo’n cursus kom, besef ik weer: “Wauw, hierom ben ik gaan ondernemen!” en ben ik mezelf dankbaar dat ik daar (mede door het “nee” zeggen) de tijd voor kan nemen.

9. Ik ben meer mezelf

Ik vond het vijf jaar geleden maar spannend als een opdrachtgever me ging volgen op Instagram. En al helemaal als iemand had ontdekt dat ik naast mijn werk ook nog een blog had. Oh nee, wat zouden ze wel niet denken van mijn persoonlijke schrijfuitspattingen? Nu heb ik die schaamte allang niet meer. Ik geloof niet dat het samenwerkingen in de weg zit als ik op mijn blog kwetsbare stukjes van mezelf deel, uitgebreid vertel over mijn ontbijt van de vorige ochtend of laat blijken dat ik wel heel erg verliefd ben op mijn kat. Dat zijn dingen die nu eenmaal bij mij horen.

Sinds ik meer durf te gaan staan voor wie ik ben, trek ik juist vaker mensen aan die goed bij me passen. Ik krijg er meestal alleen maar leuke reacties op. Mijn blog heeft me zelfs een paar keer (heel toffe!) klanten opgeleverd. En ik ben me ook gaan realiseren: als een organisatie zou afknappen op mijn blog, dan is het ook gewoon mijn ideale klant niet.

vijf jaar ondernemer

10. Ik doe het niet meer alleen

Oké, technisch gezien wel. Ik houd nu eenmaal van het eenpittersleven als zzp’er. Toch ben ik wel meer het contact met anderen gaan opzoeken om soms even uit mijn laat-mij-maar-alleen-werken-bubbel te kruipen. Die mag dan heel comfortabel voelen als introvert, ik heb gemerkt dat het ook best goed is om soms met anderen te sparren of brainstormen of om je successen en valkuilen met elkaar te bespreken. Het gevaar van mijn eigen bubbel is tunnelvisie. Dingen op een bepaalde manier blijven doen omdat je denkt dat het niet anders kan. Of nooit met een kritische blik kijken naar wat je wel en niet aanpakt.

Daarom ben ik heel blij dat ik nu wekelijks één keer of vaker uit mijn zzp-bubbeltje kruip. Ik heb in Laurie een lieve (en op het goede moment strenge) ondernemersbuddy gevonden, wissel met Niki ervaringen uit over SEO en ondernemen als introvert, heb regelmatig leuke lunchafspraken staan met mede-zzp’ers en ga best vaak naar webinars of cursussen om met anderen in contact te komen.

Ik dacht steeds dat ik als introvert wel lekker ging op alles alleen doen. Maar zelfs ik ben daarop teruggekomen en ben blij dat ik nu niet meer eigenwijs alles zelluf wil doen.

11. Ik heb vooral nog lange-termijn-opdrachten

Met mijn meeste opdrachtgevers werk ik al een langere tijd samen. Het voelt regelmatig alsof we collega’s zijn (dat schreef mijn opdrachtgever Tijdwinst laatst zelfs in een review op LinkedIn – helemaal leuk!). Ik ken vaak de namen van hun kinderen, weet waar hun vakantie naartoe gaat en zij weten andersom ook hoe ik mijn weekenden graag besteed. Geweldig vind ik het om op die manier echt een band op te bouwen met opdrachtgevers. Je leert het bedrijf op die manier zo goed kennen dat je elkaar na een tijdje moeiteloos aanvoelt en ik zit vaak na een tijdje zó in de materie dat ik aan een half woord genoeg heb. Fijn voor mij én fijn voor de opdrachtgever!

In het begin werkte ik soms nog voor mini-opdrachten eenmalig met iemand samen. Daardoor was mijn agenda alleen zo ad-hoc dat ik als structuurmiep iets van controle miste. Vaak wist ik die week zelf pas wat er wel of niet op mijn bordje zou komen. Nu heb ik veel meer regelmaat in mijn weken en heb ik tussendoor ruimte voor spoedjes van opdrachtgevers met wie ik vaker werk. Een goede mix dus van flexibel zijn, maar ook weten waar ik aan toe ben. Dat is een verademing voor iemand als ik die gek is op timemanagement.

Wat doe jij anders in je werk dan een paar jaar geleden?

1 1
5 jaar ondernemen

BLIJF OP DE HOOGTE

Laat je e-mailadres hieronder achter. Dan stuur ik je een mailtje zodra ik een nieuw bericht heb geplaatst.

blogger romy vakervrolijk

Door Romy

Tikgrage theeleut. Nooit uitgekletst. Ik inspireer je graag om vaker vrolijk in het leven te staan. Dat doe ik door goudeerlijke en persoonlijke teksten te schrijven en liefdevolle tips te delen. Mét een vleugje humor.

Ik ben benieuwd wat jij vindt…

Recente blogs

Dankbaarheid | Waar was ik de afgelopen tijd dankbaar voor?

23 juni 2019|Persoonlijk, Positiviteit|

Dit is niet de eerste keer dat ik dankbaar stilsta bij een aantal dingen waarvoor ik absoluut in mijn handen mag wrijven. Dankbaarheidslijstjes helpen mij om me bewust te zijn van dingen die zo "gewoon" lijken, maar dat zeker niet zijn. Dat kunnen grote dingen zijn als het huis waar je woont of de partner naast wie je elke ochtend wakker wordt, maar er zijn ook piepkleine dingen die bijzonder genoeg zijn om dankbaarheid voor te voelen. Dit zijn 25 dingen waar ik de laatste tijd dankbaar voor was.

Tropische havermout met mango, banaan en kokos

9 augustus 2022|Recepten|

In de zomer denk je misschien als eerste aan smoothie bowls en een bakje met verfrissende yoghurt met fruit. Maar havermout kan ook prima doorgaan voor een zomers ontbijt. Deze havermout met mango, kokos en banaan heeft alle ingrediënten die je doen denken aan drinken uit een kokosnoot in je blote kont. Maar dan maak je dit bakje havermout gewoon in een steelpannetje achter je eigen fornuis met producten die in elke doorsnee supermarkt te vinden zijn. Na 5 minuten roeren in een pan staat dit verkoelende tropische ontbijtje voor je klaar. Genoeg energie om de hete hittegolfdag te overleven!

Even voorstellen: onze katten Paco en Beertje

13 september 2016|Persoonlijk|

Een van de ‘dingen’ waar ik ontzettend vrolijk van word, zijn katten. Ze doen niets anders dan eten, slapen, een klein rondje lopen en vooral heel veel aandacht vragen. En juist dat maakt ze zo leuk! Zelf hebben wij twee katten: Paco en Beertje. Vandaag aan hun de beurt om zichzelf voor te stellen.

Ga naar de bovenkant