5. Vijf. VIJF! Hoe kan dat nu weer? EΓ©n keer knipperen en je bent vijf jaar verder. Nou ja, er is in die vijf jaar een hoop gebeurd. Maar toch, ik herinner me nog als de dag van gisteren dat ik op een warme maandag in september besloot om de domeinnaam Vaker Vrolijk te registreren. Ik begon mijn blog. Net klaar met mijn studie was ik. Nog geen idee wat ik daarna wilde gaan doen. Maar totdat ik iets zou vinden zou mijn blog een leuke afleiding zijn. En zo ben je opeens 5 jaar en 1700 artikelen verder.
In de tijdmachine naar 2016
2016 klinkt oprecht als een eeuwigheid geleden. Ik was toen 23, woonde nog bij mijn ouders, en verdiende β totdat ik mijn eerste volwassen-mensen-baan zou vinden β mijn geld met scripties nakijken. Ik voelde me soms nog het onzekere meisje in een volwassen wereld die opeens van alles van haar verwachtte. Ik voelde me vaak anders. Ik kon enorm over dingen nadenken en was aardig zoekende. Wat ik wilde qua werk, wie ik was, wat ik belangrijk vond.
Wat ik wel wist? Schrijven was al van kinds af aan mijn uitlaatklep. Daar wilde ik meer mee doen. En dan niet alleen maar scripties en essays typen, zoals ik jarenlang op de universiteit had gedaan. Nee, ik wilde artikelen schrijven voor de leuk. Voor mezelf. Zonder dat ik teksten met wie dan ook hoefde af te stemmen. Ik wilde weer plezier beleven aan schrijven zonder reden.
En ik wilde nog iets: meer positiviteit. In mijn leven, op het internet, ΓΌberhaupt in de wereld. Zo ontstond, al brainstormend over leuke alliteraties, de naam Vaker Vrolijk. DΓ‘t moest het worden. Een plek waar ik mezelf en anderen kon inspireren om vaker vrolijk te zijn. Maar dan wel op een nuchtere manier, met een vleugje kwetsbaarheid en met ruimte voor ook totaal random onderwerpen (kleding, interieur, etc.) die mij interesseren.
Ik wil je iets vertellen over die tijd
Waarom Vaker Vrolijk? Waarom die zoektocht naar positiviteit? Die vraag krijg ik vaak. En daarover wil ik je iets vertellen. Iets wat ik niet eerder heb verteld omdat ik wilde wachten totdat het aan alle kanten goed zou voelen om er iets over te zeggen. Nu voelt de tijd daar rijp voor (en waarschijnlijk vertel ik β zodra dΓ‘t goed voelt β nog wel meer).
Toen, vijf jaar geleden, stond ik op een spannend punt in mijn leven. Ik was niet alleen net afgestudeerd, maar zat ook midden in het herstel van een eetstoornis die ruim 10 jaar lang (van mijn 13e tot mijn 24e) mijn leven aardig op zβn kop heeft gezet.
Toen ik Vaker Vrolijk startte, was ik in een paar maanden tijd vele kiloβs aangekomen en was ik vooral een enorm gevecht aangegaan.
Ik was in gevecht geweest met negatieve gedachten, met het anorexiastemmetje in mijn hoofd, maar vooral eigenlijk met mezelf. In diezelfde tijd heb ik β vraag me niet hoe β mijn scriptie in vier maanden geschreven. Een βnieuwβ lichaam dat nog niet direct eigen voelde en een masterdiploma rijker, was ik enorm zoekende.
De behoefte om hoop te delen
Onzeker, onwetend, wankel. Toen ik zoβn zes jaar geleden (een jaar vΓ³Γ³r de start van mijn blog) op mijn lichtst was, had ik nauwelijks nog energie voor dingen. Mijn sociale leven op een lager pitje, sporten mocht ik tijdelijk niet, voor een relatie had ik geen ruimte in mijn hoofd. Herstel is het moeilijkste wat ik ooit heb gedaan, maar is ook het allermooiste cadeau geweest dat ik mezelf ooit had kunnen geven. Het heeft me zΓ³ veel gebracht. Ik leerde erdoor op eigen benen te staan, zelf keuzes te maken, op mijn kracht te vertrouwen. Tegelijkertijd voelde het allemaal enorm spannend. Ik ging opeens ontdekken wie ik was, wat ik wilde, dat er zoveel meer in het leven was dan ik er tot dan toe uit had gehaald.
In die tijd besloot ik me bewust niet meteen op mijn banenjacht te storten. In plaats daarvan wilde ik teruggaan naar de basis. Kijken: waar word ik ook alweer blij van? En dat was één ding: schrijven. Voor mezelf. Ook wilde ik leren om weer de slingers op te hangen. Ik had er de energie weer voor, had zin in meer positiviteit in mijn leven en ik wilde een plekje hebben waar ik al mijn gedachten kon delen. En waar ik ook vanuit mijn eigen ervaring hopelijk meer mensen hoop, vertrouwen en meer zelfliefde kon geven. Want ik heb altijd gedacht: dat het mij lukte om vanuit dat dieptepunt mezelf terug te vinden en weer oprecht vol positiviteit van het leven te genieten, betekent dat veel meer mensen dat kunnen.
Toen de naam Vaker Vrolijk in me opkwam, voelde ik βm meteen. En zoals wel vaker bij mij: als ik ergens enthousiast over ben, maak ik er direct goed werk van. Die dag nog stond mijn eerste artikel online.

Alles is anders
Sindsdien is werkelijk alles in mijn leven anders. Ik voel me niet meer het wankele meisje van toen (heus nog weleens, maar vaak niet!), ik sta steviger op mijn benen en ik heb leren inzien dat het leven zΓ³ ontzettend mooi kan zijn. Ondanks de struggles, de valkuilen, de nare gebeurtenissen.
Na twee banen in loondienst ben ik nu 1,5 jaar fulltime ondernemende tekstschrijver. Ik woon al 2,5 jaar in mijn eigen huisje, dat sinds een half jaar ons huis is omdat ik nu met Bart samenwoon. Hij en Pippa kwamen erbij en hebben mijn leven, toen ik al op een punt was dat ik okΓ© was met mezelf, nog veel meer kleur gegeven.
Vooral voel ik me een ander persoon dan toen. Onzekerheden heb ik nog steeds, rotdagen af en toe ook. En ja hoor, ik heb ook ver na mijn herstel nog zo mijn struggles. Ik geloof niet in βToen was alles k*t, nu ben ik 24/7 vrolijk!β-succesverhalen. Want toen was niet alles sh*t, en nu is ook niet alles geweldig vrolijk. Maar ik ben een sterker mens, ken mijn grenzen beter, durf meer mezelf te zijn, doe wat ik leuk vind, heb al een paar jaar het plezier terug in het leven en in eten (ik kan daar misschien wel juist doordat ik het jarenlang niet gedachteloos deed Γ©norm van genieten!), ben blij met mijn lijf, ken mezelf beter, en durf kwetsbaar te zijn. Hier op mijn blog, maar vooral ook bij mensen om me heen.
Enβ¦ik ben al een hele tijd eetstoornisvrij, ben helemaal gezond en heb een goede relatie met eten β dat alles had ik me als puber nooit kunnen voorstellen.
Trots
Ik zou in dit artikel over 5 jaar Vaker Vrolijk vol trots allerlei statistieken kunnen delen. Maar bij het schrijven van dit overzicht, bedacht ik me dat ik vooral trots ben op wat deze vijfde blogverjaardag voor mij persoonlijk betekent.
Vaker Vrolijk begon als mijn online dagboekje om van dat onzekere meisje uit te groeien naar een vrouw die haar weg in het leven vindt. Met stevigere passen, minder onzekerheid en meer plezier. Dat dat is gelukt, is zoveel meer dan ik toen had kunnen hopen.
En ja, daar moest ik misschien een traantje om laten. Bij het stilstaan bij die mijlpaal kreeg ik opeens het gevoel: nu is hΓ©t moment om een stukje van mijn verhaal te vertellen. Dat heb ik altijd spannend gevonden. Ik wil niet zielig gevonden worden. Ik wil ook niet dat mensen anders naar me kijken door wat ik heb meegemaakt. Want ik ben wie ik nu ben. Maar het voelde nu goed om dit te delen, juist omdat ik het zelf heb kunnen verwerken. Ik wilde dit stukje van mijn verleden uit het schaamte-hokje halen, want in plaats van me te schamen ben ik trots. Trots op waar ik nu sta en op hoe ik mijn leven sindsdien heb weten te veranderen.
Ook al is mijn leven compleet anders, na die vijf jaar is Vaker Vrolijk nog steeds een groot onderdeel van mijn leven. Γn een onderdeel waar ik β ook als 28-jarige vrouw β nog altijd mega-veel plezier uit haal.
Een boodschap voor als jij nu niet staat waar je wilt staan
Wat ik jou ook met dit verhaal wil meegeven? Als jij nu niet staat waar je wilt staan, weet dat je leven er over vijf jaar compleet anders uit kan zien. In positieve zin. Houd hoop dat het leven je weer kan toelachen. Het zal niet altijd leuk en makkelijk zijn, maar het gevecht uit een vervelende situatie of uit je onzekerheid, angst of spanning is het zo ontzettend waard. Je leert er jezelf door kennen, ontdekt hoeveel kracht je in je hebt en zult er vooral een mooier en sterker mens door worden.
Jouw tijd komt! Vertrouw, hoop en strijd. Ik ben nog elke dag blij dat ik dat destijds heb gedaan. En dat ik β juist door die intens lastige tijd toen β nu nog veel meer dankbaar kan zijn voor alles wat ik toen niet had maar nu wel (inclusief oprecht kunnen genieten van heerlijk eten!).

TΓ³ch nog een Vaker Vrolijk-lijstje
Maar⦠zwaar sentimentele blog of niet, als lijstjesmeid (al vijf jaar lang!) kan ik het natuurlijk niet laten om ook dit artikel met een lijstje af te sluiten.
Wist je datβ¦
- β¦er inmiddels 1700 artikelen online staan op Vaker Vrolijk?
- β¦ik 3,5 jaar lang dagelijks (ook in het weekend) een blogartikel plaatste. Nu voelt 5 dagen per week bloggen voor mij ideaal.
- β¦ik in die 5 jaar iets meer dan 1.000.000 verschillende mensen op mijn blog heb mogen verwelkomen.
- β¦mijn meest gelezen artikel β55 Γ©cht vragen om te stellen aan je vriendinβ is.
- β¦de meest ingetikte zoekactie op mijn blog het woord βkringloopβ is. Ik ben blijkbaar niet de enige kringloopganger!
- β¦de meest gebruikte zoektermen waarmee mensen op mijn blog terechtkomen βwat te doen als je je verveelt in je eentjeβ, βgedachten verzettenβ, βwat te doen op zondagβ en βafleiding zoekenβ zijn.
- β¦mijn artikelen tegenwoordig over het algemeen een stuk langer zijn dan in 2016, 2017 en 2018. Geen strategische keuze, gewoon omdat ik het mezelf toesta om over dingen uit te weiden in plaats van alles kort en bondig op papier te krijgen.
- β¦ik aan mijn blog veel bijzondere ontmoetingen en soms zelfs vriendschappen heb overgehouden.
- β¦ik pas sinds 2 jaar het delen van recepten helemaal heb ontdekt en dat sindsdien ook geweldig vind om via mijn blog te doen. Het bijzondere is dat ik 6 jaar (toen ik volop in een eetstoornis zat) nooit had kunnen bedenken dat ik nog eens deels foodblogger zou worden.
- β¦ik alle fotoβs voor mijn blog zelf maak (soms met de zelfontspanner) en dat fotoβs waar ik op sta vaak door mijn lieftallige vriend of ouders zijn gemaakt. Heel veel dank aan hen voor de vele keren dat zij geduldig maar bleven klikken en klikken.
- β¦ik een ramp ben met affiliate marketing. Ik neem me heel vaak voor me daar eens in te verdiepen, maar bedenk steeds pas na het plaatsen van een artikel dat ik er een linkje in had kunnen verwerken.
- β¦ik Instagram bijna net zo leuk vind als bloggen tegenwoordig. Zeker nu het niet meer zoβn picture perfect-medium is en ik Instagram gebruik als een soort micro-blog (inclusief ellenlange captions waarvan ik me afvraag hoeveel mensen die echt tot de laatste letter zullen lezen!).
- β¦ik ook alweer 3 jaar Vaker Vrolijk-gedichten deel op Instagram en het geweldig blijf vinden om die te schrijven.
- β¦ik bijna nooit om bloginspiratie verlegen zit en in Google Drive een document heb met genoeg blogideeΓ«n voor zeker een artikel of honderd.
- β¦ik lange tijd mijn artikelen voor mijn blog bijna altijd de dag van tevoren schreef, maar nu meer vooruit ben gaan plannen. Ik heb nu standaard een stuk of 5-7 artikelen klaarstaan en schrijf er vaak een paar achter elkaar als ik in een blogflow zit.
- β¦mijn blog me meerdere bijzondere kansen heeft opgeleverd, zoals een lezing geven op de Roodharigendag, een item bij Man Bijt Hond, een mini-vakantie naar Venlo en onlangs een radio-interview geven over bel-angst (naar aanleiding van dit artikel).
- β¦Bart tijdens het chatten op de datingsite (meer dan 2 jaar geleden) door mijn blog direct heel veel over me wist nog voordat we elkaar ΓΌberhaupt hadden ontmoet. Hij daarentegen was haast onvindbaar op alle social media.
- β¦ik mijn blog vooral een mooi dagboek vind om altijd te kunnen terugkijken op dingen die ik heb meegemaakt, plekken die ik heb gezien, struggles die ik heb ervaren en dingen die ik heb overwonnen.
- β¦ik me haast niet anders kan voorstellen dan dat ik over 5 jaar met net zoveel plezier terugblik op 10 jaar bloggen. Ongetwijfeld met een leven dat er dan ook weer totaal anders uitziet dan nu. Heel benieuwd wat de komende jaren me gaan brengen!
Dank je wel!
Of je me nu al vanaf het allereerste begin volgt of mijn blog bij wijze van spreken pas gisteren hebt ontdekt, ik vind het oprecht geweldig dat je er bent! Via het bloggen, via andere blogs en ook via de reacties onder mijn artikelen en mailtjes of DMβs op social media heb ik zo veel mooie mensen leren kennen en waardevolle dingen geleerd. Echt intens bijzonder! Dat went, ook na vijf jaar nooit.
Dus dank je wel dat jij hier bent en trouw of een enkele keer meeleest of misschien zelfs reageert. Dank je wel voor alle manieren waarop jij Vaker Vrolijk voor mij nog veel leuker maakt! Je wilt niet weten hoeveel dat voor mij betekent.
Wat is er in jouw leven veranderd ten opzichte van vijf jaar geleden?

Wat mooi dat je er nu klaar voor bent om dit te delen. En wat een weg heb je afgelegd. Ik lees al een hele tijd mee en vind het heel mooi om te zien welke weg je hebt afgelegd en hoe je gegroeid bent.
Dank je wel, heel lief! π
Proficiat!
Ik ben hier ooit terecht gekomen toen ik inspiratie zocht toen ik mijn slaapkamer ging decoreren. En sindsdien elke dag terug gekomen.
De titel van je blog alleen al trok mij toen enorm aan.
Jij bent een bron van inspiratie, ook al ben je een dikke 6 jaar jonger.
Blijf zo verder doen!
Gefeliciteerd! Ik volg je niet vanaf het begin, maar ben ooit op je blog terecht gekomen en neem nog gedurig een kijkje! Vind vooral de onderwerpen: duurzaamheid (en dan vooral je kringloop vondsten) interieur, vakantie en je outfit artikelen leuk.
Verder vind ik je schrijfwijze humor hebben en je foto’s worden steeds mooier.
Ah wat tof om te horen! Dank je wel π
Thanks voor je mooie woorden! En wat ontzettend tof dat je mijn blog al zo lang volgt π
Een hele mooie mijlpaal met een kwetsbaar verhaal, mooi hoe je het omschreven hebt en hoe jouw prachtige blog een grote steun en uitlaatklep is (en is geweest). Ik lees je blog volgens mij al vier jaar met heel veel plezier. Ga zo door!
Thanks voor je mooie reactie! Ontzettend tof dat je mijn blog al zo lang volgt! Ik lees je comments altijd met ontzettend veel plezier en word er zo blij van π
Gefeliciteerd met deze mooie mijlpaal Romy! Dat betekent ook dat ik je al bijna 5 jaar volg en ook bijna dagelijks je blog met plezier lees. Zo leuk! En wat mooi dat je zo open durft te zijn over de reden dat je blog is ontstaan en je eetstoornis. Wat knap dat je dat durft te delen en zo persoonlijk bent. Zelf heb ik ook van mijn dertiende tot twintigste gekampt met Anorexia… Dus ik herken heel goed wat je hier beschrijft en wat je hebt doorgemaakt. Ook ik ben gelukkig al een aantal jaar grotendeels van die eetstoornis af en ik vind het ontzettend fijn om te lezen dat dat voor jou ook geldt. Echt mooi om te zien hoe jij je in die vijf jaar hebt ontwikkeld. Je mag echt trots zijn op je werk en op je blog, want je doet het super!
Dank je wel voor je lieve reactie! Ik herinner me inderdaad van een aantal comments dat je zelf ook heel lang anorexia hebt gehad, en ik vond het ook altijd zo mooi hoe je daar open over bent. Wat mag jij ook trots zijn op hoe je je uit die eetstoornis hebt gevochten! Herstel en tegen de nare stemmetjes ingaan voelt op dat moment als het lastigste om te doen, maar wat is het ontzettend krachtig als je toch doorzet en eruit weet te komen. Trots op jou!
Gefeliciteerd Romy!! Ik volg je denk ik al bijna vijf jaar. Ik reageer veel minder vaak dan vroeger (werk, gezin) maar ik kom wel vaak lezen en ik vind alles wat je schrijft leuk π Heel mooi ook dat je je nu ook klaar voelt en je verhaal hier deelt. Ik denk dat het veel mensen kan inspireren. En je bent sowieso al een inspiratiebron!
Mooie herinnering ook dit aan mijn eigen vijfjarige blogverjaardag binnen een paar dagen π
Dank je wel voor je lieve reactie! En jij ook gefeliciteerd met je vijfjarige blogjubileum! Zo tof dat we elkaar al zo lang volgen – ik lees jouw blog ook nog bij elk nieuwe artikel met onwijs veel plezier π
Van harte gefeliciteerd met deze mooie mijlpaal! En wat ontzettend goed en moedig dat je dit eindelijk durft te delen. Het laat een teken van groei zien, want gegroeid ben je zeker! Je kunt echt heel trots zijn in wat je in vijf jaar tijd allemaal hebt bereikt. En dat je leven er over vijf jaar heel anders uit kan zien, weet ik alles van. Ik heb ook net zo’n groei doorgemaakt als jij en ik ben trots op dat ik hier sta!
Dank je wel voor je lieve woorden, Lianne! Jij mag andersom ook enorm trots zijn op de onwijze groei die je de laatste 5 jaar hebt doorgemaakt. Hoe tof dat we van elkaars groei getuige hebben mogen zijn π
Gefeliciteerd Romy, ik ben blij dat ik je blog jaren geleden heb ontdekt en sindsdien kom ik ook echt bijna dagelijks bij je lezen. Vaak schrijf je over heel herkenbare dingen (waar ik soms ook echt om moet lachen;-)) (ik vergeet ook noooooit meer jouw reactie op die man die een opmerking had over jouw ‘volle’ badkamerkastje, echt niet!) en ook het persoonlijke van je blog vind ik zo fijn, je eigen foto’s en je eigen teksten, dat spreekt me aan. Ik vind het zo jammer dat veel bloggers vaak kiezen voor stock foto’s en / of teksten die aangeleverd worden. Ik kom juist op blogs voor eigen geschreven verhalen! Knap dat je jouw verhaal deelt, heel moedig. Op naar de volgende vijf(tig) jaar!
Onwijs bedankt voor je lieve reactie! Ik vind het zo tof dat je bijna dagelijks meeleest hier, en volg andersom ook jouw blog bijna dagelijks met ontzettend veel plezier.
Helemaal met je eens trouwens wat de stockfoto’s en aangeleverde teksten trouwens. Ik vind juist het unieke en persoonlijke zo leuk aan een blog – als blogger en als bloglezer π
Yay! Gefeliciteerd! Vijf jaar π Ja, het gaat heel hard. En je doel is bereikt: ik word in ieder geval heel vaak vrolijk van je blogs! (Nou ja, doel bereikt klinkt alsof je nu klaar bent, maar ik hoop dat je nog 5, of 10, of 15!!, jaar door gaat met bloggen, want je hebt er plezier in.)
Het mooiste vind ik dat (dat denk ik) je jezelf omarmd hebt in je blog. Dat is authentiek en echt. En misschien dat dat jou zlef geholpen heeft. Maar ik denk dat dingen opschrijven iedereen kan helpen. Ik schrijf zelf ook dingen op om er dan met wat afstand naar te kunnen kijken en te zien of iets werkt of niet voor mij. Schrijven kan zo ontzettend veel helpen.
Ik wens je heel veel schrijfplezier, nu en in de toekomst. En misschien moet ik vandaag ook maar aangrijpen om een klein feestje te bouwen. Gewoon, omdat het kan π
Ontzettend tof, je reactie! En wat een mooie woorden! Meer in het algemeen enorm bedankt voor alle reacties die je zo trouw achterlaat op mijn blog. Ik lees ze altijd met veel plezier π
En hoe leuk dat je na het lezen over mijn jubileum ook feestzin kreeg!
Wauw, wat een verhaal. Dankjewel voor het delen. Heftig verhaal, maar tegelijkertijd een verhaal vol hoop: herstel bestaat. Dat er ‘meer’ was, had ik altijd wel gedacht, gezien de naam en sommige ‘hints’, maar dat het dit zou zijn niet. Echt zΓ³ mooi om je herstel te zien. O, en natuurlijk gefeliciteerd met vijf jaar bloggen!
Dank je wel! Dat gevoel van hoop is ook precies wat ik met mijn verhaal hoop te laten zien inderdaad π Toen ik middenin mijn herstel staat, haalde ik ook altijd veel kracht uit verhalen van mensen die waren hersteld. Toen al dacht ik: als ik ooit herstel (wat gelukkig is gebeurd!), wil ik daarmee ook aan anderen laten zien dat ze nooit de hoop moeten verliezen. Herstel kan!
Gefeliciteerd Romy, met deze bijzondere blogverjaardag!
Wat een weg heb je afgelegd, en wat bijzonder hoe je blog er ook zo’n mooie rol in gespeeld heeft. En ja, wat kan er op zo’n lange maar tegelijk ook weer korte tijd veel veranderen.
Je mag terecht trots zijn, op wie je was toen ook al, en zeker op wie je bent nu.
Dank je wel voor de bijna dagelijkse portie vrolijkheid die ik zo goed als elke keer lees.
Dank je wel voor je ontzettend lieve en mooie reactie! En ΓΌberhaupt voor al je reacties – ik lees ze altijd met heel veel plezier π
Wat een prachtig artikel – erg mooi om nog meer over de achtergrond van deze site te lezen. En inderdaad: je bent wie je nu bent, maar daar maakten die gebeurtenissen uit het verleden zeker een belangrijk deel van uit. Van harte gefeliciteerd met 5 jaar Vaker Vrolijk en ik hoop dat je er nog heel veel jaren blogplezier aan vastplakt. Enne: gewoon meer dan een miljoen bezoekers, hoe cool is dat?
Dank je wel! En ja, echt een bizar besef van dat bezoekersaantal (al is het wel over vijf jaar). Moet ik maar niet te lang bij stilstaan, want dan zou ik niets meer durven plaatsen, haha π
Wat een mooi artikel, Romy. Jeetje, vijf jaar! Wat een prachtige mijlpaal voor jou en je blog die je zo veel moois heeft gebracht. Gefeliciteerd! <3 Ik volg je sinds 2017 en heb altijd met heel veel plezier je artikelen gelezen en blijf dat natuurlijk doen. En ik denk nog regelmatig aan onze gezellige shopsessies. Want dat hebben onze blogs ook gewoon voor elkaar gekregen π
Ja, daar denk ik ook nog regelmatig met veel plezier aan terug π We moeten eigenlijk snel weer eens wat leuks plannen.
Helemaal mee eens! Lijkt me leuk om snel weer eens af te spreken π
GEfeliciteerd, en fijn dat je nu heel anders en beter in het leven staat als voor 5 jaar. Op naar de volgende 5 jaar. Succes!
Hiep hiep hoera! Gefeliciteerd met je 5e blogverjaardag. Ik heb je nog maar pas ontdekt eigenlijk, maar ik ben benieuwd naar meer π
Gefeliciteerd! Op naar de 25 jaar!
Gefeliciteerd met de 5e verjaardag van je blog! Ik lees je blog sinds twee jaar nu en dagelijks is het voor mij een portie vrolijkheid, inspiratie en positiviteit! Ik hoop dat je nog heeel lang blogt en dat iedereen van je blog kan genieten. Wat een vervelende periode heb je meegemaakt, ik werd er een beetje verdrietig vanβ¦maar gelukkig gaat het nu heel goed met je! Je mag er heel trots op zijn waar je nu staat en wat je al hebt bereikt. Geniet van deze mooie mijlpaal en op naar de volgende mooie jaren!
Dank je wel! Voor je lieve reactie en ook voor het volgen van mijn blog π Weet dat ik je fijne reacties en mailtjes altijd met heel veel plezier lees. Dank je wel voor alles!
Gefeliciteerd met 5 jaar bloggen! Dapper dat je de heftige periode die je hebt meegemaakt met ons wilt delen. Heel erg naar dat je dit hebt moeten meemaken, maar heel mooi dat je hier sterker uit bent gekomen. Dit klinkt heel clichΓ©, maar het is gewoon echt zo.
Absoluut! Daar geloof ik ook heel erg in. Alles wat je meemaakt, maakt je sterker.
Gefeliciteerd met je 5de blogverjaardag! Ik kom nog steeds met heel veel plezier lezen en hoop dit nog heel lang te mogen doen π
Proficiat met deze mijlpaal! Ik kom hier sinds 2 jaar graag lezen. Je teksten zijn de ideale lectuur voor als ik wat gestrest ben. Zo ben ik hier ook terecht gekomen. Bovendien hou ik van je voorliefde voor kleurrijke kleding! Sterk dat je dit persoonlijke verhaal durft te delen, je zal er anderen zeker mee helpen. Alle goeds voor de toekomst!
Ontzettend tof dat je mijn blog al zo’n lange tijd meeleest! En dank je voor je lieve complimenten!
Wat een leuk artikel! 5 jaar is echt wel een hele tijd al. In die 5 jaar ben ik 2x verhuisd en getrouwd. Bizar eigenlijk hoeveel er kan veranderen. Gefeliciteerd met je blog-verjaardag!
Gefeliciteerd met je 5e blogverjaardag! Wat goed dat je dit nu durft / kan delen en wat heb je al een mooie weg afgelegd! Volgens mij help je al veel mensen met je mooie positieve verhalen en kan je nog meer mensen inspireren doordat je hier nu zo open over bent.
Ik kom zo af en toe even buurten op je blog en geniet altijd van je mooie verhalen. Respect hoe het je altijd weer lukt om 5 x per week een interessante blog te schrijven! Op naar nog heel veel mooie nieuwe blogs π