Altijd al ben ik een groot kattenliefhebber geweest. Onze eigen trouwe harige vriendjes weten me altijd weer op te vrolijken. Zo is er maar één iemand die mij middernacht mag wakker maken voor een extra dosis aandacht en dat is mijn witte vriendje Paco. Ook is Beertje de enige voor wie ik graag mijn nek vrijmaak als ze daar wil zitten in plaats van op schoot. Maar niet alleen brengt een kat soms opofferingen met zich mee. Je krijgt er ook heel veel voor terug. En dan bedoel ik niet alleen duizend knuffels, schattige spingeluiden en af en toe een dode muis. Nee, van katten kunnen we als mensen soms ook nog heel wat leren. In dit artikel deel ik 5 dingen die ik van katten heb opgestoken.
Maak duidelijk waar je behoefte aan hebt
Ik ben waarschijnlijk niet de enige die er nog weleens moeite mee heeft om recht voor zijn raap te zijn en duidelijk te maken waar ik behoefte aan heb. Zo zou ik niet snel iemand opbellen om te vragen om een hart onder de riem of een knuffel. Wat dat betreft kan ik echt een voorbeeld nemen aan onze katten. Als Beertje behoefte heeft aan aandacht, loopt ze bijvoorbeeld net zo lang om de mensen heen totdat iemand gaat zitten om haar een fijn schootplekje te geven. Of wat dacht je van Paco die ’s ochtends vroeg voor de deur gaat staan miauwen, omdat hij er zo graag bij wil liggen op bed. Alhoewel ik dat met mijn slaperige hoofd om dat tijdstip niet altijd een feestje vind, kan ik wel nog iets leren van onze katten die zo duidelijk maken wat ze willen en daar ook behoorlijk volhardend in zijn.
Geluk zit in de kleine dingen
Andere katteneigenaren zullen vast wel herkennen dat katten en grote dozen een match made in heaven zijn. Als ik een postpakketje binnenkrijg, weten onze katten niet hoe snel ze de verpakking in beslag moeten nemen. Daar zitten onze poezenbeesten dan vervolgens de hele middag in te genieten. Als ze daarnaast ook nog een aai over hun koppie krijgen, zijn ze al helemaal in hun sas en hoor ik de hele middag een ronkend motortje naast me. Zoiets doet me eraan herinneren dat geluk echt in de kleine dingen van het leven zit. Je hoeft geen duur horloge of een gloednieuw mobiel te hebben om gelukkig te zijn. Goed, nu voel ik niet de behoefte om in een doos te liggen of achter een voorbij vliegend vlindertje aan te rennen. Maar gelukkig zijn met kleine dingen is wel iets waar ik maar al te graag aan werk.
Vergeet niet te rusten
Als het aan mij ligt, dender ik soms 24/7 door in hoog tempo en vergeet ik volledig om een momentje voor mezelf te pakken. Op zo’n moment zou ik eigenlijk vaker naar de katten moeten kijken. Zonder enige schaamte brengen zij minstens 18 uur per dag slapend door. Soms worden ze tussendoor even wakker om een hapje te eten of om de omgeving te checken, maar ze laten zich verder niet uit hun diepe slaap verstoren. Daar kan ik zelf nog wel wat van opsteken. Bij mij komt slapen soms op de laatste plaats, terwijl ik er eigenlijk meer prioriteit aan zou moeten geven. Net als katten zou ook ik iets meer rust mogen pakken en soms even languit op de bank mogen hangen.
Kom voor jezelf op
Onze katten zijn meestal – met de nadruk op MEESTAL – poeslief en schattig. Maar soms kunnen ze ook ontzettend kattig zijn als iemand iets doet waar ze niet van gediend zijn. Zo is Beertje er niet van gecharmeerd als ik opsta terwijl ze net mijn schoot had geclaimd. Dat laat ze dan ook graag blijken door een miauwgeluid te produceren dat door merg en been gaat. Ook Paco laat zich liever niet op de verkeerde plekken aaien en gebruikt zo af en toe zijn scherpe klauwtjes om dat duidelijk te maken. Uiteraard kan ik dat niet bepaald waarderen, maar één ding moet ik de katten nageven: ik zou een voorbeeld aan hen kunnen nemen om hoe goed ze voor zichzelf opkomen. Nu zou ik mijn handjes wel netjes thuis houden om iets duidelijk te maken, maar soms kan het wel fijn zijn om in woorden te laten blijken dat je ergens niet blij van wordt.
Maak je niet druk over de dag van morgen
Ik moet toegeven dat onze katten me weleens jaloers maken met hun luizenleventje. Eten, slapen, aaitjes halen en af en toe buiten een blokje omlopen en that’s it. Bovendien kunnen ze heel zorgeloos hun leventje leven. Een zoektocht naar een baan? Welke baan?! Angst dat je niet de liefde van je leven vindt? Nee hoor, daar zit toch al een knoop in! De belastingdienst die in je nek hijgt? Nee, eten krijgen ze toch wel! Soms kan het me echt helpen om een van onze poezenbeestjes heel rustig te zien liggen, terwijl ik me druk maak over wat komen gaat. Net als de katten zou ik me ook weleens minder mogen opwinden over de dag van morgen. Om maar in poezentermen te blijven, alles komt uiteindelijk toch wel op zijn pootjes terecht.
Welke eigenschappen van een huisdier zou jij graag willen hebben?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Persoonlijk: ik ben afgestudeerd, wat nu?
Het is nogal een overgang als je na negentien jaar studeren opeens afgestudeerd bent en je diploma op zak hebt. De rest van je leven gaat beginnen, maar ben je daar wel klaar voor? Jarenlang ging ik elke ochtend met een zware rugzak naar school. Later verving ik die rugzak door een iets chiquere schoudertas, maar bestond mijn week nog steeds uit lezen, leren en tentamens maken. Dat vond ik fijn: ik volgde een lesrooster en deadlineschema op en deed wat er van me gevraagd werd. Maar ja, dan komt toch dat moment waar ik aan de ene kant lang naar had verlangd, maar dat ik ook had gevreesd: met mijn diploma op zak wordt het tijd voor iets anders. Afgestudeerd, wat nu?
Je hoeft niet “normaal” te zijn (jezelf zijn is goed genoeg)
Wat is normaal? Van alle woorden die de Nederlandse taal kent, vind ik dit zevenletterwoord misschien wel het vaagst. Volgens online woordenboeken is normaal "wat de meeste mensen doen". Maar wie bepaalt dat iets normaal is als de hele meute het op een bepaalde manier doet? Wat in de ene cultuur doodgewoon is, is in de andere cultuur niet geaccepteerd. Wat je ouders de normaalste zaak van de wereld vinden, daar snap jij als volgende generatie misschien niets van. En zelfs als jij iets doet zoals iedereen het doet, kun je daar gekke reacties op krijgen. Waarom willen we dan toch allemaal zo graag niet "raar" gevonden worden?
Welke leuke (en minder leuke) bijbaantjes heb ik gehad?
Ik was 13 jaar toen ik ontdekte dat leven van €1 zakgeld per week niet langer realistisch was. Ik had op dat moment een grote voorliefde voor vaasjes, kussens en kaarsen. En om al die "essentiële" aankopen te kunnen bekostigen, moest er gewerkt worden. Dus besloot ik me op mijn eerste bijbaantje te storten. In de afgelopen jaren heb ik heel wat bijbaantjes gehad voordat ik ging werken. In dit artikel vertel ik je graag meer over mijn leuke (en minder leuke) avonturen als onder andere krantenbezorger, caissière en databasebeheerder.
Haha daar heb ik serieus nooit eerder over nagedacht. Wat je zegt dat je 24/7 door zou kunnen gaan. Ja , dat heb ik ook. Dus een rustmomentje zou wel eens eens een goede eigenschap zijn die ik graag zou over willen nemen
Wat een leuk artikel! Nooit zo over nagedacht haha.
Leuk om te lezen. Heb zelf geen kat, dus had nooit op deze eigenschappen gekomen.
Katjes <3 Het niet druk maken over de dag van morgen lijkt me heel lekker om over te nemen. Beetje uit het raam staren en naar vogeltjes mauwen, i.p.v. je beseffen dat je nog dingen moet doen of boodschappen moet halen. Ik vind het opdringerige van katjes ook altijd heel leuk, 'Boeiend dat je zit te poepen, ik wil nú knuffelen!' dat idee!
Oh ja, dat is inderdaad ook heel herkenbaar en een heerlijke eigenschap van onze katten! Ze doen gewoon lekker waar ze zelf zin in hebben en laten duidelijk blijken wat ze willen dat je doet. Heerlijk! En het grappige is dat ze nog vaak hun zin krijgen ook 😉
Hee wat goed, daar zit echt wel wat in zeg :O
Uhm… Ik heb niet zo’n verstand van huisdieren. Ik heb weer eens veel geleerd van je artikel. 🙂 Mijn man is allergisch voor ongeveer alles en thuis hadden we alleen cavia’s. Toch had ik nu een kat wel leuk gevonden. Die kunnen lekker onverstoord hun gang gaan. Dat lijkt me ook wel een prettige eigenschap voor mezelf, maar niet echt geschikt in menselijke sociale contacten. 😉
Haha, dat is inderdaad niet echt handig in contact met andere mensen! Voor sommige dingen moet je eigenlijk gewoon een kat zijn om ermee weg te komen 😉
Nog nooit zo bij stil gestaan eigenlijk! hihi. Maar voor jezelf opkomen zou wel wat meer in mijn karakter mogen. Ik kan nogal onzeker zijn in groepen met mensen die ik nog niet zo goed ken, of die ( in mijn ogen ) succesvoller zijn. Dan voel ik mij vaak een beetje klein. 😉
Heel herkenbaar inderdaad! Grote groepen vind ik ook altijd wel spannend en dan heb ik toch het gevoel dat ik een beetje op de achtergrond raak.
Oh dat vergeet niet te rusten is er eentje die ik wel eens mag gaan toepassen
Hier nog een katten gek..
Het zijn zulke leuke beestjes en ook lekker eigenwijs heerlijk vind ik dat!
Wat ik van mijn huisdier zou willen hebben?
Het altijd enthousiaste gedrag van mijn hondje 🙂 Zo leuk is dat
Dat enthousiasme is inderdaad ook een heerlijke eigenschap van bijna alle huisdieren. Zo fijn hoe ze helemaal in iets op kunnen gaan en altijd zin hebben om bijvoorbeeld naar buiten te gaan, blij worden als je thuiskomt etc. 🙂
Als ik onze Baloe en Zazoe bij elkaar in een doos zie liggen, ben ik toch ook altijd een beetje jaloers. Wat een leven! En duidelijk maken wat ze willen kunnen ze echt supergoed. Haha. ‘Ik ga gewoon miauwen aan de koelkast tot ik eten krijg.’
Origineel artikel! Leuk om er zo eens over na te denken!
Dankjewel 🙂 Haha, katten zijn inderdaad echt een kei in duidelijk maken wat ze graag willen. Onze katten kunnen ook zo de hele dag achter je aan lopen totdat je naar het keukenkastje met kattenvoer toe gaat.
Wat een super leuk artikel haha!
Ik betwijfel of ik ook nog iets van mijn eigen kat zou kunnen leren, die spoort niet helemaal ben ik bang. Betrapte haar laatst op het likken van de muur, hmm oke. Verschil moet er wezen natuurlijk.
Dankjewel! 🙂 Haha, jouw kat klinkt inderdaad wel heel grappig! Heerlijk toch als je een huisgenootje hebt waar je soms heel hard om kunt lachen 😉
Haha, super artikel! En heel herkenbaar want ik heb hier ook twee poezenbeesten rondlopen 🙂 Ik heb al vaker gedacht dat ik ook wel graag een kat zou zijn in een volgend leven. De hele dag in de zetel hangen en af en toe eens opstaan om wat te gaan eten. Haha. Wat een leventje, éh! En voor zichzelf opkomen doen ze hier ook ten volle. Ik had er nog nooit zo over nagedacht, maar je kunt er effectief nog wat van leren, ja 🙂
Die gedachte is inderdaad ook heel vaak door mijn hoofd geschoten. Wat zou het soms leuk zijn om gewoon de hele dag een beetje te slapen en eten en gewoon gedaan te krijgen wat je graag wilt. Het moet heerlijk zijn om kat te zijn 🙂
Zo waar! Ik word soms wel jaloers als ik naar het leven kijk van mijn kat. Binkie heeft het zo relaxed haha. Ik moet wel zeggen dat ik één advies weleens opvolg: een dutje doen. Soms zo ontzettend fijn!
Heerlijk dat het je lukt om dat advies op te volgen! Een dutje op z’n tijd lijkt me zo fijn 🙂 En net als ik kan ik ook zo jaloers zijn op onze Paco en Beer. Wat een luizenleventje!
Wat een grappig artikel, leuk bedacht! Soms zou ik wel een kat willen zijn hoor heerlijk haha!
Ahhhh zo lief en waar. Ik ben ook echt gek op katten. Helaas is mijn Ipi in september gestorven. Ik heb twee volle dagen buiten gezocht 🙁
Ik vind katten heel bijzonder en ik denk inderdaad dat we als mens echt wat van ze kunnen leren.
Ah jeetje, wat sneu van je kat! Zo verdrietig als zo’n beestje overlijdt 🙁
Super leuk artikel! Ben het helemaal met je eens! Ik kan niet meer zonder mijn Phoebe 🙂
XxX
Wat een heerlijk blog en fijne foto’s!! Ik ben dol op katten maar op de één of andere manier is die liefde nooit wederzijds. Misschien komt het omdat ik 2 labradors heb die mij nog leuker vinden als ik druk ben (waardoor ik altijd AAN sta). Dus als ik iets kan leren van katten is het wel om soms gewoon even stil te zijn en op afstand te bewonderen. Waarbij de belangrijkste les is: niet iedereen wil geknuffeld worden.
Dankjewel! Honden lijken mij trouwens ook heerlijke beesten. Inderdaad soms lekker druk en enthousiast, maar ook dat heeft wel weer wat 🙂
Hahaha wat een hilarisch artikel! Leuk bedacht! AL vind ik katten dus helemaal geen leuke dieren haha
Wat leuk om te horen dat je mijn artikel leuk vond ondanks dat je niet van katten houdt 🙂 Toch een mooi compliment 😉
Oahh lief artikel maar helemaal waar! Wij hebben ook twee kattenvriendjes waarvan er nu een heerlijk bij me op schoot ligt te spinnen ?
Ah heerlijk! Er gaat niets boven een rondje blogs bezoeken met een kat er gezellig bij 🙂
Wat leuk om te lezen! Ja, heel herkenbaar ook. Ik ben heel vaak jaloers op mijn 2 poezels. Ik denk dat ik van alle 5 de punten wat kan leren. Maar zeker dat slapen, bij mij komt het helaas ook vaak op de laatste plaats. Terwijl het zo belangrijk is.
Wat leuk om te horen dat jij ook zo gek bent op katten en dat je je in de punten herkent. Hopelijk kunnen we beide werken aan het punt om iets meer slaap te pakken, net als de poezenbeestjes 😉
Wat een leuk artikel is dit! Ik zeg regelmatig tegen mijn man ‘het lijkt me heerlijk om een kat te zijn. Lekker genieten van het zonnetje op de vensterbank, gekroeld worden en uúúúrenlang kunnen luieren’. Ik zou best voor 1 dagje mijn kat willen zijn.
Dankjewel! En heel herkenbaar inderdaad! Ik zou ook zo graag eens het luizenleventje van een kat willen leiden. Lijkt me heerlijk! 🙂
Even de stalker uithangen en op een oude post reageren, maar ik zag je foto van je mooie wit kat en moet daar iets over zeggen! 🙂 Ik heb iets met witte katten, waarschijnlijk omdat ik ook een witte kad had en weet hoe speciaal ze zijn. Is de jouwe toevallig ook doof? Ik hoor namelijk overal dat alleen katten met blauwe ogen doof zijn, maar die van mij had gele ogen en was echt stokdoof. Was ik even benieuwd naar!!
P.s. Beertje is ook supercute natuurlijk!
Wat leuk dat je nog op dit artikel reageert! Ik zal je compliment doorgeven aan onze Paco 😉 Wat ontzettend leuk dat je ook een witte kat hebt gehad. Ik vind het ook echt iets hebben, zo’n hele witte kat. Paco is trouwens niet doof, maar zijn broertje is dat wel en heeft ook gele ogen. Het schijnt inderdaad dat doofheid vaker voorkomt bij witte katten. Best wel bijzonder! Paco is trouwens wel op een andere manier ‘beperkt’ (of een beetje bijzonder, zoals wij het noemen): hij is ooit aangereden door een auto en heeft daardoor al sinds zijn eerste verjaardag maar drie pootjes. Gelukkig redt hij zich prima en zelfs met die drie poten weet hij nog keihard door de straten te rennen en muizen te vangen 😉
Ik zie nu net dat ik ‘kad’ heb gezegd. Oeps.
Ach, gossie. Hadden jullie hem al toen hij werd aangereden? Lijkt me echt verschrikkelijk! Dan is hij er nog aardig vanaf gekomen. En gelukkig redden die beestjes zich prima met drie poten, zelfs met twee poten tegenwoordig, als ik al die filmpjes op Facebook mag geloven ;-).
Ja, we hadden Paco toen al langer dan een half jaar. Hij was een paar dagen zoek en kwam opeens zwaar gewond aanlopen. We waren er toen wel even kapot van, maar al een paar weken later was duidelijk dat hij zich prima kon redden. Zelfs op mijn hoge bed kan hij met zijn drie pootjes nog springen. Twee pootjes lijkt me wel een grotere uitdaging trouwens 😉