Knikkende knietjes, klappertanden en trillende vingers. Allemaal zijn ze aanwezig als ik iets SUPER-spannends doe. Soms sta ik dan zelfs op het allerlaatste moment nog op het punt ze af te blazen. Gelukkig lukt het me – als ik iets écht wil – vaak wel om mijn kriebels tijdelijk ergens te parkeren. Om vervolgens te ontdekken dat het zo eng nog niet is. Dit zijn 7 dingen die ik ooit héél eng vond, maar die ik gelukkig tóch heb gedaan.
1. Voor groepen staan
Laat mij maar veilig in een hoekje achterin zitten. Ik luister liever naar presentaties dan dat ik ze zelf geef. Toch ben ik de afgelopen tijd steeds vaker uit dat hoekje gekropen om tóch voor de groep te gaan staan. In augustus deed ik dat zelfs op de Roodharigendag – een onvergetelijke ervaring! Met knikkende knietjes en een licht trillende stem – dat wel. Maar naarmate ik vaker presenteer, gaat het steeds iets beter. Op een symposium voor mijn werk laatst was ik zelfs voor het eerst zelf tevreden over mijn beginnende skills. Voor het eerst schoot zelfs door mijn hoofd “Goh, misschien wil ik toch iets met presenteren gaan doen!”. Wie weet…
2. Zichtbaar zijn op LinkedIn
Op Instagram plaats ik bijna elke dag een foto en op mijn blog zijn al meer dan 1300 artikelen te lezen. Oftewel, dingen delen op het internet is me niet bepaald vreemd. Ondanks dat voel ik op LinkedIn altijd een grote drempel voordat ik een berichtje online durf te zetten. Misschien omdat het zakelijk is en mensen dan meer van je verwachten? Misschien omdat daar ook oud-collega’s zitten? Maar toch, gek is dat! Zo anders dan bloggen is het eigenlijk niet. Je plaatst een bericht en mensen lezen het of ze lezen het niet. Ik ben er dan ook toch maar aan gaan geloven. Om er daardoor juist achter te komen hoe leuk LinkedIn eigenlijk is!
3. Met een rijbewijs (en een auto) het land door crossen
Tijdens corona staat mijn felgroene autootje al een tijdje stil voor de deur, maar buiten corona om heb ik er aardig wat kilometers mee gereden. Dat is best een wonder voor iemand die ooit doodsangsten uitstond tijdens haar rijlessen. Ken je die mensen al vóór hun eerste les prima kunnen rijden? Tot die groep behoorde ik dus duidelijk NIET. Tel daarbij op dat mijn rij-instructeur enorm op mijn zenuwen werkte (“Waarom doe je dat nou?!” was de meest gehoorde uitspraak), en je begrijpt vast dat rijles niet mijn favoriete bezigheid was. Gelukkig is het helemaal goed gekomen. Ik ben inmiddels een rijbewijs, een eigen auto en duizenden veilige kilometers verder.
Wat ik heb geleerd van mijn rijles-avontuur? Kies voor een rijschool die goed voelt. Niets zo belangrijk als een rij-instructeur die je vertrouwen geeft in je rijskills! Daarvoor kun je bijvoorbeeld terecht bij NXXT, een rijschool met 125+ vestigingen in heel Nederland. Ze werken alleen met instructeurs die zichzelf continu bijscholen en zorgen ervoor dat je altijd aan één instructeur wordt gekoppeld. Je kunt ook gratis een proefles aanvragen om kennis te maken met je instructeur. Wel zo fijn!
4. Mijn baan opzeggen
“Ik zeg mijn baan op.” Ik geloof niet dat ik ooit een moeilijkere combinatie van vier woorden uit mijn mond heb moeten persen. Maandenlang heb ik voor- en nadelen tegen elkaar afgewogen, met mensen gepraat, en wel honderd keer nagedacht over hoe ik die woorden uit mijn mond moest krijgen. Oké, het ging natuurlijk om meer dan dat. Ik moest vertrouwen krijgen in mezelf, een goed plan hebben en zeker weten dat dit de juiste keuze zou zijn. Toch vroeg ik me achteraf af waarom ik er zo’n groot ding van had gemaakt. Voor jezelf kiezen is altijd een goed idee. Spannend ook. Maar hé, deze mooie stap was alle spanning meer dan waard.
5. In mijn eentje op reis
Nee hoor, ik ben niet in mijn eentje naar de Himalaya getrokken met alleen een rugzak vol spullen. Maar ik vond mijn weekendje naar Valencia in mijn uppie ook al best een stap. Meer dan een jaar geleden pakte ik voor het eerst in mijn eentje het vliegtuig. En dat vond ik me toch een partijtje spannend! Als ik het vliegtuig pak, verander ik namelijk acuut in een chaotische stresskip. In al mijn stress vergeet ik spontaan essentiële spullen, sta ik bij verkeerde balies of mis ik mededelingen die ik niet had mogen missen. Tenminste, dat was het doemscenario in mijn hoofd. In de praktijk viel het alles mee. Drie dagen later stond ik met al mijn spullen, een grote glimlach en een hoofd vol herinneringen weer op Schiphol. Veilig en wel.
6. Huiseigenaar worden
Van hypotheekadviseur naar notaris. Tientallen papieren om te ondertekenen, heel veel keuzes om te maken en allerlei mensen om je heen die voor hun werk dagelijks met huizen kopen bezig zijn, terwijl jij het nog nooit hebt gedaan. Tja, een huis kopen was wat dat betreft best wel een spannende bedoening. Binnen een paar dagen ben je opeens de voorlopige eigenaar van een huis, en heb je te maken met alle keuzes en verantwoordelijkheden die daarbij komen kijken. Inmiddels ben ik een jaar (en heel wat lessen) verder. Spannend vond ik het gelukkig al na twee dagen niet meer. En die hypotheek? Daar weet ik dankzij een toffe schrijfopdracht voor een hypotheekadviseur inmiddels heel wat meer van af.
7. Een blog starten
Een blog beginnen kun je van de ene op de andere dag doen. Maar bij mij ging daar iets meer denkwerk – en vooral: iets meer twijfel – aan vooraf. Superspannend vond ik het! Je gooit toch een stukje van je leven online. Ach, in de afgelopen 3,5 jaar zijn daar al meer dan 1300 stukjes van mijn leven bij gekomen. Natuurlijk vind ik het nog weleens spannend om sommige dingen over mezelf te vertellen. Maar over het algemeen voelt het heel “gewoon” (en fijn!) om hier een stukje van mijn leven en gedachten te laten zien. Niet elk stukje natuurlijk – daar denk ik heel bewust over na.
Dingen over mezelf delen levert me vooral heel veel op: mooie contacten, fijne herkenning, een schrijfuitlaatklep en ook een plek om bijzondere momenten blijvend een plekje te geven. Nee, die spannende stap in de blogwereld had ik voor geen goud willen missen!
Met welke spannende stap ben jij nog altijd heel blij?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
14 ontprikkelen tips | Wat doe ik als HSP'er als ik overprikkeld ben?
Fantastisch leuk, zo'n weekend vol sociale verplichtingen. Ik geniet er heus met volle teugen van en vind het ook heerlijk om een dag lang te lachen, gieren, brullen met anderen. Maar 's avonds ben ik ook héél blij als ik weer in de auto naar huis zit. In mijn uppie, met alleen maar een podcast die tegen me aan kletst. Ik ben ongetwijfeld niet de enige die soms hard toe is aan een uurtje of zelfs een dag ontprikkelen. Of je nu HSP bent of om welke andere reden dan ook te veel prikkels op je afgevuurd hebt gekregen - dit zijn mijn 14 tips om te ontprikkelen.
Last van heimwee? 7 tips tegen heimwee die mij helpen
Waar sommige mensen op vakantie elke dag roepen dat ze nooit meer naar huis willen, tel ik stiekem juist de dagen tot vertrek af. Ik vind op vakantie zijn leuk. Echt. Maar al vanaf jongs af aan gaat op vakantie bij mij ook gepaard met heimwee. Niet in dramatische vormen gelukkig. Wel mis ik het gevoel van thuis, kan ik me daar soms de eerste twee dagen best rot over voelen en moet ik even wennen aan slapen op een andere plek. Op vakantie gaan doe ik alsnog met plezier, want - heimwee of niet - ik ontdek graag voor mij onbekende stukjes wereld. Gelukkig heb ik door tips en door eigen ervaringen ontdekt hoe ik het scherpste randje van de heimwee kan afschrapen. Mocht dit je bekend voorkomen, misschien heb je iets aan deze 7 tips tegen heimwee.
35 originele Valentijnscadeaus voor haar (géén teddyberen met hart!)
Je hebt er iets mee of je hebt er niks mee: Valentijnsdag. Ikzelf ben een sucker voor romantiek en grijp deze dag graag met beide handen aan om met romantische gebaren te strooien. Nu ben ik alleen niet zo van de afgezaagde Valentijnscadeaus: beertjes met hartjes, hartvormige chocolade - dat soort dingen. Zo kwam ik op het idee voor deze lijst met originele Valentijnscadeaus voor haar. Doe er als partner je voordeel mee of druk de lijst bij je vriend(in), man of vrouw onder de neus als subtiele hint.
Zulke mooie mijlpalen in dit artikel! En eh, die instructeur van jou had denk ik nog een lesje pedagogiek nodig;).
Hele mooie doelen heb je bereikt. Herkenbaar van de rijinstructeur. Ik had een heel fijn iemand die mij het vertrouwen gaf wat ik nodig had.
Ooo, rijles, breek me de bek niet open, haha! Ik vond mijn eerste soloreis ook heel spannend. Ik had al gekozen voor het ov ipv het vlieftuig om de stress al te mijden, maar ik was wel 1,5 week in mijn eentje op pad. Gelukkig heb ik er geen seconde spijt van gehad!
Wat stoer dat je toch een soloreis hebt gemaakt en dan ook nog eens meteen 1,5 week! Ik vond mijn 3 dagen al heel wat 😉
Wat een leuke spannende stappen allemaal! Gaan samenwonen was een hele spannende stap waar ik heel erg blij mee ben 🙂
De rijles is heel herkenbaar inderdaad! Gelukkig toen ik eenmaal een eigen auto had en veel moest rijden voor mijn werk ging het als vanzelf. Spreken zou ik ook ooit nog wel eens een keer willen doen. Spreekbeurten vroeger op school vond ik zo eng, dat ik toch nog wel eens een keer wil beginnen met spreken. Heel herkenbaar ook van de reis in je eentje. Ik vond het ook wel spannend dat ik alleen naar Londen ging, maar het was erg leuk om te doen! En een spannende stap die ik onlangs gezet heb is om zelf een boek uit te geven. Die vind ik eigenlijk nog steeds heel spannend, maar wel een leuk proces!
Onwijs tof dat je toch de stap hebt gezet om je boek uit te geven! Heel spannend, maar wel heel erg mooi dat je dit doet! En weet je, ik ben ervan overtuigd dat dit haast niet anders dan een heel mooi succes kan worden! <3
Prachtige stappen! Ik ben blij dat ik durfde te solliciteren naar een functie waar ik eigenlijk niet voor gekwalificeerd was. Nu ik een jaar bij deze organisatie werk, kom ik erachter dat je niet per se een diploma hoeft te hebben om ergens goed in te zijn 😉
Wat mooi dat je toch op die baan hebt gesolliciteerd! En nóg mooier natuurlijk dat die baan zo goed bevalt! Je hebt helemaal gelijk: je hoeft niet altijd een diploma te hebben om iets goed te kunnen. Soms zit dat eigenlijk al in je of lukt het door ervaring beter dan je denkt.
Geweldig dat je de smaak van het presenteren zo te pakken hebt gekregen! Ik kan me nog wel blogs van een aantal jaar geleden herinneren waarin je aangaf dat je het steeds zo spannend vond. Super knap dat je je daar zo in hebt ontwikkeld en dat je het nu zelfs leuk begint te vinden! Ook vind ik het mooi om te zien dat je wat actiever bent op LinkedIn. Ik scroll elke dag even door mijn LinkedIn en zie dan soms een berichtje van je verschijnen. Heel leuk dat je dat doet! En inderdaad, met LinkedIn is het ook een beetje dat sommige mensen er voorbij scrollen, terwijl anderen het even aanklikken. Alleen maar leuk dat je juist van dat medium meer gebruik maakt en je zakelijke kant laat zien. Het lijkt me ook wel dat dit kan helpen voor je onderneming.
Lief, dank je wel! Ik vind het zelf ook altijd heel leuk om LinkedIn-posts van anderen te bekijken. En als ik iets niet interessant vind, scrol ik gewoon snel verder. Alleen al die gedachte over hoe ik zelf naar LinkedIn-posts van anderen kijk, helpt me om zelf wat makkelijker te worden met het plaatsen van berichten 🙂
Wat een mooi artikel, het zet mij ook aan het denken! Ik ben ook heel blij dat ik 7 jaar geleden mijn blog ben gestart en dat ik 2 jaar geleden mijn bedrijf Studio Anna Jirina heb opgestart. Ik ben een perfectionist en een eeuwige twijfelaar, juist daarom vond ik dat ik het gewoon moest doen. Wie weet zou het er anders nooit meer van komen!
Wat goed dat je tóch de stap hebt gezet om je blog te starten. En wat lang al! Supertof dat je nu al zo’n lange tijd aan het bloggen bent en er nog altijd zo veel plezier aan beleeft. Hopelijk ga je daar nog vele jaren mee door, want ik volg je blog graag 🙂
Mooie post. En herkenbaar. Ook ik heb moeite met het goed gebruiken van LinkedIn. Verder het alleen op reis gaan. Dat heb ik al jaren niet gedaan. Maar het zou goed zijn. En als laatste “een blog starten”. In mijn hoofd is het al af, maar de stap om het op een goede site te zetten, met stijl en zinvolle inhoud, ja daar hapert het nog aan. Ben vaak bang, dat geldt ook voor LinkedIn, om te veel onbelangrijke dingen te zeggen. Maar dat heeft met zelfvertrouwen te maken. Maar doelen zetten is waarschijnlijk een goed middel. Niets hoeft vanaf de eerste stap perfect te zijn.
Zeker doen hoor, een blog starten! Natuurlijk is het spannend, maar dat is elke eerste stap. Wat mij hielp, is het idee dat in het begin niet veel meer mensen dan mijn ouders mijn blog lazen. Daardoor voelde ik ook een veel kleinere drempel om er toch mee te starten. Als ik dan iets onbelangrijks zou schrijven, zou het eigenlijk zo erg nog niet zijn. Die paar volgers kijken er wel doorheen 😉
Misschien helpt die gedachte jou ook. En anders kun je ook altijd je blog nog niet met anderen delen, maar gewoon vast beginnen om zelf aan het idee te wennen 🙂
Super bedankt. Ik zal er aan blijven denken! Vooral dat alvast schrijven is een goed idee.
Wat mooi om te lezen dat al deze dingen je toch zijn gelukt. Hoe spannend het ook was! Dit is iets waar je echt wel trots op mag zijn. Ik vind het ook zo gaaf dat je alleen op reis bent geweest. Dit is iets wat bij mij nog hoog op mijn lijstje staat. 🙂
Mooi artikel! Ik ben nog steeds blij dat ik mijn rijbewijs heb gehaald. Ik ben dan misschien wel niet de beste chauffeur, ik hou wel van dat klein beetje vrijheid.. Stuur mij wel niet langs wegen dat ik absoluut niet ken of een grote stad, want dan zal ik wellicht totaal verkeerd rijden of wel een accident veroorzaken. Oriëntatie, is daar een opleiding voor? 😉
Haha, mocht je ooit een oriëntatie-opleiding hebben gevonden, dan moet ik me misschien ook maar eens aanmelden. Autorijden kan ik wel, maar navigatie blijft een lastig punt 😉
Mooie, stoere en spannende dingen heb je gedaan en bereikt! Echt iets om trots op te zijn!!
Mijn spannendste dingen van de laatste tijd zijn mijn rijbewijs halen ondanks faalangst, en ondernemer worden.
Mooie mijlpaaltjes! Wat goed dat je nu zoveel auto rijdt! En alleen op vakantie bent gegaan! Ik ben zelf nog nooit alleen op vakantie geweest, maar ben wel in m’n eentje naar Zweden geëmigreerd dus misschien telt dat ook? 🙂 haha
Haha, een emigratie in je eentje telt zéker als iets onwijs spannends. Wat stoer en knap dat je die stap hebt gezet! Hopelijk geniet je van het mooie Zweden. Mijn oom en tante wonen in Zweden en sturen altijd de mooiste (sneeuwachtige) foto’s door 🙂
Ooit een keer alleen op reis gaan lijkt me zo tof! En auto rijden vond ik echt vreselijk totdat ik mijn rijbewijs had. Nu vind ik autorijden echt enorm leuk, vooral in het buitenland. In de stad vind ik het nog steeds vreselijk.. al die drukte en grote rotondes haha ik rij dan ook altijd meerdere keren fout en dan word ik geïrriteerd.
Ik denk de stap om van mijn verzorgingsopleiding naar een tekenopleiding te gaan in 2015. Heel veel mensen verklaarden me gek en ik was zelf ook bang. Maar tegelijkertijd had ik er zin in. Maar daardoor heb ik geleerd waar mijn allergrootste liefde ligt. Ik kan niet uitleggen hoe dankbaar ik daarvoor ben. Ik heb de afgelopen jaren best wel wat meegemaakt. En tekenen heeft me daar altijd doorheen geholpen. Ik weet nog toen in 2016 mijn oma stierf, ik zat toen zelf in het zesde middelbaar. En ik herinner me nog dat ik op vrijdagnamiddag altijd Illustratie had. Hetgene wat ik ook het liefste doe, want tekenen is nog steeds een heel ruim begrip. Als ik eens mijn week niet had dan maakte dat allemaal niet meer uit op vrijdagmiddag, want toen kon ik mijn hart ophalen. Tekenen is ook hetgene waardoor ik altijd ben blijven vechten en waardoor ik altijd hoop bleef krijgen. Want als alles tegenzit, is tekenen het gene waar ik altijd door kan glimlachen en het lichtje in mijn hart weer voel flakkeren. En vaak is een klein lichtje in je hart al genoeg om weer door te gaan.
Wat prachtig dat tekenen je zo veel heeft gebracht (en nog steeds brengt). En natuurlijk ontzettend mooi en stoer dat je destijds de stap hebt gezet om voor een tekenopleiding te kiezen en daarmee je hart te volgen. Je bent een topper!
Mooi om te lezen Romy! Het gaat altijd zo snel voordat we het weten zijn we alweer vergeten dat we datgene wat we nu met gemak doen, eerst super spannend vonden!! Hoewel ik m’n blog activiteit wat heen en weer gaat ben ik nog steeds ook heel blij dat ik die stap toch gezet heb! 🙂
Mooi he hoe spannende dingen soms uitpakken! Ik vond afrijden heel spannend, het solliciteren voor mijn baan en de eerste werkdagen… veranderingen vind ik ook altijd spannend.