Een mijlpaal om te vieren is het zeker niet. Sowieso gaat dat wat lastig nu “blokjesverjaardagen” zijn afgelast en drie zoenen niet meer mogen (sorry, flauw!). Maar een mijlpaal om even bij stil te staan is het wel voor mij. Want wat is er de afgelopen 7 maanden veel gebeurd! Er waren verdrietige momenten, maar ook bijzondere lichtpuntjes, mooie inzichten, waardevolle lessen en één belangrijk besef. Vond ik reden genoeg om toch een mijlpaalartikel te maken!
Wat ik vóór corona niet had verwacht?
Voordat corona uitbrak had ik nooit verwacht…
- … dat mijn (toch niet al te bescheiden) voorraad DM-handcrème bij lange na niet genoeg zou zijn. Schrale handen vragen om DM-spul!
- …dat ik nog eens YouTube-video’s zou kijken over hoe je een mondkapje goed draagt.
- …dat je zelfs met dingen die je in het begin vreselijk lastig vindt uiteindelijk je draai kunt vinden. En dat je daar ook weer wat positiefs uit kunt halen.
- …dat ik zo iemand zou worden die op een doordeweekse dag om 8 uur ’s ochtends al klaarstaat met haar boodschappentassen om de weekboodschapjes in te slaan.
- …dat videobellen nog eens dagelijkse kost zou worden. Best bijzonder voor iemand die altijd totaal anti-videobellen was.
- …dat ik zou eten koken met Mark Rutte naast me (even voor de goede orde: in de persconferentie via mijn laptop dus – wel 1,5 meter hè?!).
- …dat er woorden als “coronaproof”, “anderhalvemetersamenleving” en “teststraat” uit mijn mond zouden komen.
- …dat in mijn handtas naast een heleboel zooi en meer lipsticks dan ik nodig heb ook nog eens 3 flesjes handdesinfectiespul zouden belanden.
- …dat ik 7 maanden lang geen bus, metro, trein of tram van binnen zou zien. Best bijzonder voor iemand die dagelijks in het OV te vinden was.
- …dat ik bezoekjes aan veel winkels niet heel erg zou missen. En dat het best goed is voor de portemonnee om een stuk minder te shoppen.
- …dat er heel veel ook op 1,5 meter afstand prima kan.
- …dat ik me ook met minder echt sociaal contact prima staande zou houden.
- …dat ik fulltime thuiswerken echt helemaal oké vind (al 7 maanden lang) en dat dat heel veel voordelen heeft (met soep voor lunch als belangrijkste!).
Wat leerde ik door corona?
De coronatijd leerde mij…
- …dat je niet alles in het leven kunt plannen. Dat je niet overal controle over hebt. En dat je zelfs dáár uiteindelijk mee kunt dealen.
- …dat er tegelijkertijd ook dingen zijn waar je wél houvast aan hebt in onzekere tijden. Sommige dingen zijn wel altijd zeker. Bijvoorbeeld dat je op jezelf kunt bouwen, dat de zee altijd stroomt, dat je bepaalde mensen om je heen hebt of dat je kat enthousiast op je wacht.
- …dat er zelfs in de lastigste periodes nog mooie lichtpuntjes zijn. En dat je ook heel gelukkige momenten kunt hebben tussen de lastige dingen door als er van alles op z’n kop staat.
- …dat het in sommige situaties best fijn is om wat personal space te hebben. En dat je daar best om mag vragen. Ook als de twee armlengten afstand ooit niet meer nodig zijn.
- …dat waardevol contact niet altijd in het echie hoeft te zijn.
- …dat mijn relatie tegen een week lang samen aan de eettafel werken opgewassen is. Ja, inclusief telefooncalls, door elkaar praten en digitale stand-ups (van mijn vriend uiteraard; voor mijn eenmanszaak zijn daily stand-ups niet nodig).
- …dat je afspraken mag afzeggen, een alternatief voor feestjes mag aandragen en jouw eigen grenzen serieus mag nemen. En dat dat heus niet per se tot frustratie bij de ander leidt.
- …dat je dus echt limonade (of broccolisoep) kunt maken als het leven wat “citroenen” naar je gooit. Ik heb aardig wat voor mijn kiezen gekregen dit jaar, maar ben wel juist daardoor heel kritisch gaan kijken naar wat ik wil en wat mij gelukkig maakt.
- …dat gezondheid het allermooiste en belangrijkste is wat je hebt.
- …dat het heel veel waard is om werk te hebben waar je gelukkig van wordt. En dat het een van mijn beste beslissingen ooit is geweest om in dat opzicht mijn hart te volgen.
- …dat autorijden door Amsterdam Centrum me best oké afgaat (als alternatief voor het OV tijdens corona). Zelfs in die smalle straatjes waar parkeren ronduit ruk is.
- …dat het je niets oplevert om je te druk te maken over het gedrag van anderen. De enige van wie jij het gedrag kunt beïnvloeden, ben jij zelf.
- …dat alleen wonen ook eenzaam kan zijn en dat je best tijd en aandacht mag vragen van lieve mensen om je heen als jij dat nodig hebt.
- …dat je het nooit goed kunt doen voor iedereen en dat dat ook niet hoeft.
- …dat ook een vakantie in Nederland heerlijk is. Nooit verwacht dat ik – als enthousiaste stedentripper – dat nog eens zou zeggen.
- …dat je verdrietig mag zijn en daarvoor ruimte mag innemen, ook als iemand anders zijn eigen verdriet heeft.
- En mijn belangrijkste besef? Dat je met een positieve mindset meer aankunt dan je denkt. Ik ben blij met hoe ik de afgelopen periode (met corona en twee heel verdrietige gebeurtenissen daarnaast) heb doorstaan, met mensen ben gaan praten, positief ben gebleven en ook juist de mooie kansen zie die deze periode heeft gebracht. De situatie is in vele opzichten ronduit stom, maar het heeft me wel laten zien dat zelfs de meest moeilijke situaties je niet omver hoeven te krijgen. En dat soms juist in de moeilijkste tijden ook heel mooie dingen gebeuren. Ik heb het al heel vaak gezegd, maar kan het niet laten het nog eens te herhalen: je bent sterker dan je denkt. Ik hoop dat deze periode ook jou dat heeft laten zien.
Wat is het belangrijkste dat corona jou heeft geleerd?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Persoonlijk | Mijn onzekerheid als blogger
Bloggen is geweldig leuk en ik beleef er elke dag veel plezier aan. Over het algemeen haal ik vooral veel voldoening uit mijn blog en levert het me positieve energie op. Toch zijn er ook punten waarover ik onzeker ben als blogger. Doe ik het allemaal wel goed? Is mijn blog wel leuk genoeg? Wat zullen mensen om me heen van mijn blog vinden? In dit artikel bespreek ik 5 onzekerheden waar ik als blogger weleens tegenaan loop. Vat dit artikel overigens niet te ernstig op. Want echt: ik ben superblij dat ik blog en zou dit voor geen goud willen missen.
Mijn leuke vooruitzichten voor de nazomer
Normaal gesproken ben ik niet per se heel blij als de laatste zomerse dagen achter de rug zijn. Maar dit jaar heb ik genoeg naar uit te zien in de nazomer om ook de maand september enthousiast te verwelkomen. Zo ben ik deze nazomer een aantal keer in het theater te vinden, ga ik heel binnenkort iets doen met stippen en een kwast, mag ik mijn jeugdidolen bewonderen in de Arena en staan er leuke uitstapjes én bankhangsessies op de planning. Dit zijn 15 fijne vooruitzichten voor de komende tijd.
Omgaan met multipotentialisme | Mijn ervaring + 7 tips
"Wat wil je later worden?" Het is een vraag die vaak al aan kleuters wordt gesteld. Al van jongs af aan krijgen we te horen dat je keuzes moet maken. Maar wat nu als je meerdere dingen leuk vindt? En als je écht niet kunt kiezen? Ook ik heb best wel een tijdje met die vraag geworsteld. Ik wilde niet maar één ding zijn. Daarvoor vond ik veel te veel leuk. Had ik als Rupsje Nooitgenoeg niet gewoon moeite met knopen doorhakken? Nee, een jaar geleden ontdekte ik de term "multipotential". Heel wat puzzelstukjes vielen op z'n plek. Dit zijn mijn tips voor omgaan met multipotentialisme.
Dat zijn zeker hele waardevolle lessen, en deze gebeurtenis heeft ons allemaal denk ik met beide benen op de grond gezet. Ik heb echt geleerd (toen ik thuis kwam te zitten) dat zekerheid niet bestaat en dat ik beter kan doen waar ik gelukkig van word. Anders was mijn boek er niet geweest. Oh, en autorijden in Amsterdam of in andere steden word je vanzelf handig in. Ik zoek altijd een parkeergarage op. Ik ben al sinds maart niet meer met het OV geweest, zelfs niet als ik in de binnenstad ergens moest zijn. Je wordt wel creatief en vindt wel plekjes om de auto kwijt te kunnen 🙂
Hele mooie lessen en ik heb er zeker ook veel uit geleerd. Niets is vanzelfsprekend en dat ik het meer thuis zijn ook niet als een straf zie, al mis ik bepaalde dingen wel, maar dat komt wel weer. Ook weet ik nu precies wat ik wel en niet wil en dat vind ik een heel bevrijdend gevoel.
Wat een prachtig lijstje is dit zeg! <3 Mooi dat je juist uit zo'n periode mooie lessen meeneemt. En het is vreemd hoe in een korte tijd de 'normale' dingen ineens anders zijn en je dat meer waardeert. Winkelen ZONDER mondkapje ooit gaat een verademing zijn, hoewel dat naar mijn mening nog wel tijden gaat duren.
Wat ik heb geleerd van corona tijden? Dat kiezen voor mezelf en mijn gezinnetje oke is. Dat niet alles hoeft en dat je extra moet stil staan bij de kleine, mooie momenten. Dit deed ik al, maar nu eigenlijk nog meer. En dat je altijd voor je gevoel moet opkomen. Dat ik op mijn werk dingen laatst heb uitgesproken vond ik lastig en heeft me heel veel stress en verdriet opgeleverd maar als ik me ergens corona gerelateerd niet prettig voel, heb ik het recht dit uit te spreken.
Ja, Corona heeft ons denk ik allemaal veel geleerd! En ik had het er gisteren nog met iemand over; we ondervinden allemaal ‘ellende’ door Corona, iedereen op zijn eigen manier. Ik weet nog dat ik het na die eerste lockdown heel eng vond om weer te gaan werken en de trein in te moeten. Nu ben je er inderdaad min of meer aan gewend. Dankbaar zijn voor wat ik heb, dat ben ik absoluut. Zeker de mensen die het niet fijn hebben thuis, om wat voor reden dan ook, en nu toch veel meer thuis (moeten) zijn, daar sta ik nu wel extra bij stil.
Ik denk dat er niemand niet getroffen is door corona. Allemaal op een andere manier. Ook als een ander het moeilijker heeft, mogen je eigen gevoelens daarover er zijn. Ik hou erg van plannen. Dat heb ik de afgelopen afgeleerd.
Mooie lessen! Ik heb ook geleerd dat door heel positief te blijven alles makkelijker is om te doorstaan. Dit heb ik echter niet door de coronatijd geleerd, maar door mijn kanker. Ik ben van mezelf heel positief en dit maakte de ziekteperiode voor mij wel wat gemakkelijker. Van corona heb ik denk ik niks geleerd, omdat ik natuurlijk bezig was met ziek zijn. Daar heb ik een heleboel van geleerd. Ik ben wel blij dat ik bijna al mijn colleges nu online kan volgen. Dat scheelt een hele hoop reistijd.
Moeilijk te zeggen wat ik geleerd heb. Positief: dat ik weer meer doelen moet maken en plannen overdenken. Kortom het leven actiever bepalen. Negatief: dat veel maatregels door paniek en onwetenschappelijke onderbouwing worden genomen. En dat terwijl ik onze Bundesrat altijd hoog heb ingeschat. En vooral dat onzekerheden slecht voor alles zijn.
Overigens ben ik de hele tijd met het Ov gegaan, met mondkapje, en ook in de meeste winkels. Nu maar hopen dat het eniger mate acceptabel verder gaat, want de getallen stijgen toch. Iemand die positief is ken ik ook niet, alhoewel ik het vermoedelijk een maand geleden gehad heb, maar niet getest.
Mooi artikel, Romy! Ik denk dat het altijd goed is om even stil te staan bij de dingen die je geleerd hebt van een bijzondere periode, zeker als het op het eerste gezicht alleen maar niet leuk lijkt. Je hebt een indrukwekkende lijst bij elkaar weten te bedenken.
“dat ik fulltime thuiswerken echt helemaal oké vindt” –> vind 😉
Ik denk dat mijn relatie ook gegroeid is de afgelopen maanden. We waren toch meer op elkaar aangewezen om de hoeveelheid sociale contacten verder te kunnen beperken. Ook mijn vriend heeft wat dagjes ’thuis’gewerkt bij mij thuis, dat was niet comfortabel maar het ging wel. Een van de lichtpuntjes is dat ik nu bijna een jaar in een eigen studiootje woon, en ik ben zo enorm blij dat ik de afgelopen tijd niet op een studentenkamer van 14 vierkante meter heb hoeven doorbrengen! Dat ik gewoon een eigen keuken en eigen badkamer heb. Zeker nu is dat een heleboel waard.
Aww wat een mooie lessen Romy! Mooi dat je stilstaat bij je verwondermomentjes en bij de dingen die je van deze bizarre periode hebt geleerd. Je inspireert me om hier ook over te gaan schrijven, want ik bedenk me nu ook dat er situaties zijn in deze tijd waarvan ik heb geleerd en die mij hebben doen inzien wat echt belangrijk is in het leven.
Haha, ik denk dat niemand ooit heeft gedacht dat we als niet artsen en verpleegkundigen massaal handgel en mondkapjes nodig zouden hebben in ons dagelijks leven. Mooi ook om te lezen dat je het videobellen helemaal hebt ontdekt! Dat maakt contact op 1,5 meter toch wel een stuk makkelijker. Ik reisde voor Corona ook altijd met het OV, maar nu pak ik ook altijd de auto uit veiligheid. Ik ben toevallig vorige week maandag voor het eerst sinds maart weer met het OV geweest en dat was wel gek hoor… Gelukkig was het niet heel druk en ging ik buiten de spits, maar het was alsnog een gekke gewaarwording als je zo lang niet meer hebt gereisd.
Wat een mooi artikel met een fijne, positieve insteek! Ik vind het vooral heel moeilijk nu ik opgenomen ben op een psychiatrische afdeling en het terrein niet meer af mag, dus ook niet meer op verlof mag en enkel mijn ouders nog mag zien. Van de buitenwereld krijg ik daardoor ook steeds minder mee, omdat ik nu echt geïsoleerd zit, wat voor mijn herstel niet per se verkeerd is overigens. Ik ben wel blij met alle digitale mogelijkheden die we hebben, waardoor ik toch contact kan houden met vrienden en familie.
Mooi dat deze nare periode – zeker met die twee andere gebeurtenissen er nog bij – je toch ook mooie lessen heeft gebracht! Je eigen grenzen blijven aangeven is denk ik een heel goede, die zeker ook voor mij geldt.
Vaak vind ik de situatie niet zo erg- het thuiswerken gaat prima, videocalls deed ik al, genoeg ruimte om me heen, er zijn zat dingen die nog wel kunnen en ik ben best een huismus van mezelf.. Maar op andere momenten voel ik me toch beperkt en vind ik het allemaal een ‘gedoe’…
Wat ik trouwens heel interessant vind om te zien zijn de nieuwe hobby’s die mensen in deze periode hebben ontdekt. “Corona-hobby’s” noem ik ze. Zo hoorde ik van een vriend die saxofoonles is gaan nemen- want dat wilde hij altijd al maar daar had hij nooit tijd voor. Iemand die zeepjes maakt of andere (solo)sporten hebben opgepakt. Ik denk dus dat deze periode heel waardevol is om nader tot jezelf te komen, maar op een gegeven moment vind ik het ook wel weer genoeg 😛
Top blog!!!
Wat een prachtige, waardevolle lessen heb je geleerd. Al is dat natuurlijk niet echt op een leuke manier geweest. Waar ik stiekem benieuwd naar ben, is of ooit alles weer terug gaat naar het oude of dat deze lessen dan toch blijvend zijn. Ik ben soms bang voor het eerste, maar hoop op het tweede. Ik denk namelijk dat we qua contact en leren wat belangrijk is wel echt lessen hebben geleerd dit jaar.
Hier inderdaad ook een hele handtas vol met desinfectie gel! En mondkapjes sinds een aantal weken ook. Ik wil graag voorbereid zijn op onverwachtse supermarkt bezoekjes, dus ongeveer in elke tas en jaszak zit er inmiddels wel één verstopt. Met het full-time thuiswerken heb ik wel wat meer moeite hoor. De soep als lunch is inderdaad overheerlijk, maar soms mis ik wel even dat praatje met je collega’s tussendoor.
Haha wat leuk! Het is echt bijzonder dat “het leven” ineens zo veranderd is. Je kan je bijna niet meer voorstellen hoe het was om hutje mutje bij een concert te staan of tussen de mensen gepropte te worden als je een markt bezoekt. Het is wel gek en ik vind het nog gekker dat je niet weet of deze situatie voor altijd is. Maar tot die tijd maken we er het beste van en halen we er ook positieve dingen uit 😀
Wat een prachtige inzichten! Ergens voor de zomer voelde ik ineens een soort overlevingsdrang, een drang om alles uit mijn leven te halen. Juist doordat er nu zo weinig zekerheden zijn, wilde ik volop genieten van wat er wel was. Dit had ik altijd al wel, maar corona heeft me wat dat betreft echt wel even wakker geschud. Morgen kan het zomaar voorbij zijn. Ik hoop zo dat alles weer wordt zoals het was!
Mooie post! Op vakantie in Nederland bleek voor mij ook zoveel leuker dan verwacht, is was op 45min rijden van huis dit jaar en het was (bijna) net zo leuk als vorig jaar in Frankrijk.
Ik ben ook echt zo blij met mijn relatie :-). Wij houden het ook super goed samen vol. Ik had het laatst met een vriendin nog over, een jaar geleden wie had gedacht dat we moet een mondkapje naar de winkel zouden moeten!