De ‘silver lining’. Het is misschien wel een van mijn favoriete uitdrukkingen en ook een van de weinige woorden waarvoor ik weiger een Nederlandse vertaling te gebruiken. Juist in deze coronatijd hebben die twee woorden een extra betekenis gekregen. Natuurlijk zijn er momenten waarop ik een paar traantjes laat om dingen die niet kunnen, maar voor mij persoonlijk heeft deze situatie ook wat moois gebracht. Zelfs meer dan dat: onder andere deze 7 levenslessen.
1. Je kunt meer aan dan je denkt
Ik herinner me nog hoe ik me voelde toen Rutte de eerste coronamaatregelen aankondigde. Heel wat traantjes heb ik die eerste dag gelaten. Zou mijn leven dan echt 3 weken bestaan uit thuis zitten en hooguit een wandeling in mijn eigen dorp? Ik vroeg me af hoe ik dit een week kon volhouden. Laat staan langer dan dat.
Inmiddels weten we natuurlijk dat die 3 weken een stuk langer worden. Het gekke is dat zelfs deze situatie went. Sterker nog: ik denk dat ik het oprecht even vreemd zou vinden als ik ooit niet meer met een grote boog om voorbijgangers heen hoef te lopen. Alsof dit echt (tijdelijk) “het nieuwe normaal” is. De situatie is soms ronduit vervelend, maar ik heb tegelijkertijd nog steeds momenten van ultiem geluk en de traantjes beperken zich tot een enkele hormonale bui op z’n tijd.
In die zin heeft deze periode me geleerd dat je altijd meer aankunt dan je denkt. Normaal gesproken kan ik aardig tegen lastige dingen aanhikken. Dan is mijn angst vele malen erger dan de werkelijkheid. Deze situatie zet me wat dat betreft met beide benen op de grond. Alles went. Zelfs als iets in eerste instantie haast niet te doen lijkt.
2. Er kan heel veel digitaal
Nee hoor, ik was geen digibeet vóór de coronatijd. Wel heeft deze periode heel wat deuren voor me geopend. Videobellen? Ik had er nooit zoveel mee. Zit iemand een beetje naar een korrelig en nogal ver ingezoomd beeld van mijn pratende hoofd te kijken. Moet dat nou? Inmiddels ben ik bijgedraaid en maak ik bijna dagelijks gebruik van Skype, Zoom, Microsoft Teams of WhatsApp-videobellen. Nooit geweten dat er zó veel digitaal kan!
Een paar weken voor de corona-uitbraak had ik mezelf nog flink moe gemaakt door voor werkafspraken een week lang heel Nederland door te crossen met het OV. Inmiddels zie ik in dat veel dingen ook prima digitaal kunnen. In plaats van met je vermoeide hoofd in de auto te stappen en vier uur te reizen voor een afspraak van een uur, kun je soms ook prima achter je webcam kruipen.
Ook privé zijn al die digitale opties nogal een uitkomst. Nooit gedacht dat ik nog eens via een videocall zou brunchen of pilates zou doen. Aan de ene kant is er een wereld op slot gegaan, maar aan de andere kant is er voor mij ook een nieuwe wereld opengegaan.
3. Gezondheid is het allerbelangrijkste
Hoe vaak ik wel niet moe of half verkouden tóch naar het werk ben gegaan de afgelopen jaren. Ik heb mezelf soms flink moe gemaakt door vooral dingen te doen voor anderen, zonder te kijken naar mijn eigen gesteldheid. Corona heeft me in dat opzicht opnieuw een wake-up call gegeven. Op dit moment draait alles om gezondheid. Als je je ook maar een beetje niet lekker voelt, komen dingen stil te liggen en moet je voor jezelf en je dierbaren kiezen. Ja, ook als je werk of iets anders daaronder lijdt.
Een mooie boodschap die we best wat vaker mogen naleven! Het heeft mij een stuk uitgeruster, vrolijker en ook meer zorgzaam voor mezelf gemaakt. Zo slaap ik rustiger, eindig ik elke werkdag met een fijne wandeling, race ik niet meer van hot naar her en deel ik gedachtekronkels die mij dwarszitten eerder met anderen.
4. Je bent nooit alleen
Als je me 1,5 jaar geleden had verteld dat ik een maand lang doordeweeks 24/7 in mijn eentje thuis zou zitten, had ik vast een acute paniekaanval gekregen. Nu voel ik dat totaal niet zo. Natuurlijk zijn er momenten waarop ik me eenzaam voel, maar over het algemeen valt het me 1000% mee. Ik heb digitaal veel leuke contacten, waardeer het contact met mijn lieve vriend des te meer, houd 1,5 meter-afstandwandelingen met mijn ouders en merk plotseling hoeveel mensen er ook vanaf een virtueel afstandje voor me zijn. Zelfs bij zakelijke contacten merk ik dat het allemaal wat persoonlijker wordt door deze gekke tijd. Heel bijzonder! Een eye-opener in deze tijd: je staat er nooit helemaal alleen voor. Je dierbaren zijn haast altijd maar een telefoontje van je verwijderd.
5. Ik heb mijn droombaan gevonden
Vlak voor corona nam ik het besluit om fulltime voor mijn eigen bedrijf als tekstschrijver te gaan. Daar was zeker een half jaar wikken en wegen aan voorafgegaan. Ik wist dat mijn hart het snelst ging kloppen van freelance tekstschrijven, maar durfde steeds de sprong in het diepe niet te wagen. Een van mijn redenen? Het gebrek aan zekerheid. Nu pas besef ik dat je die zekerheid nooit hebt (ook niet in loondienst) en dat dat geen reden mag zijn om niet je hart te volgen.
Ook merk ik dat het vele thuiswerken me goed doet. Het was een van mijn redenen om te gaan ondernemen en dat blijkt nu weer een goede keuze te zijn. Natuurlijk is het soms onzeker en is het nogal balen dat sommige opdrachten worden uitgesteld. Maar ik zie ook wat deze periode aan strijdkracht en inspiratie in me losmaakt en met hoeveel plezier ik voor meerdere opdrachtgevers doorwerk. Onwijs dankbaar ben ik daarvoor! Ook geeft het me vertrouwen in dit spannende maar mooie avontuur.
6. It’s all in the little things
Nu was ik al vóór corona een van-kleine-dingen-genieter, maar deze periode heeft me nog veel bewuster laten genieten. Wederom die ‘silver lining’ hè?! Het bijzondere is dat het juist de kleine dingen zijn die ik nu mis. Een bezoekje aan mijn opa en oma of een kleine wandeling door Amsterdam bijvoorbeeld. Ik verlang niet zozeer naar spannende dagtripjes of verre reizen, maar vooral naar simpele dingen waar ik normaal niet zo bij stilstond. Ik weet zeker dat ik hierna nog veel meer van al die totaal niet vanzelfsprekende dingen kan genieten.
7. Boer Zoekt Vrouw maakt de week
Ten slotte een totaal onbenullige levensles die toch niet in dit rijtje mag ontbreken. Ik was altijd al een Boer Zoekt Vrouw-fan, maar in deze coronatijd zijn de wekelijkse liefdesverklaringen en (leuker nog!) awkward gesprekken van de Nederlandse boeren haast mijn hoogtepunt van de week geworden. Hulde aan dit programma, dat mijn notificaties en Twitter-feed tussen het coronanieuws en de persconferenties door een beetje opleukt! De afleveringen zijn een fijnere afleiding dan ooit.
Is er iets wat jij van deze periode hebt geleerd?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Een kleine glimp van mijn hobbykamer | Mijn favoriete plekjes
Ook al zit ik er vrijwel nooit, mijn hobbykamer is toch mijn fijnste plek van het huis. Misschien wel omdat dit dé kamer is waar ik helemaal los kon gaan met alles wat ik mooi vind. Op kleur gesorteerde boeken, lades waarin alle opbergdozen tot in het vakje nauwkeurig geordend zijn, botanisch behang, slingers en bakjes aan de muur en honderden knutseltroepjes... Ik heb het allemaal in één mini-kamertje weten te proppen! Heel vaak laat ik mijn hobbykamer niet zien, omdat de kamer sinds ons samenwoonavontuur half kledingkast half hobbykamer is. Máár een paar charmante hoekjes van de kamer laten zien kan altijd. Let's go!
Waarom? Waarom? | 30 dingen die ik mezelf afvraag
Waarom? Waarom zijn bananen krom? Kinderen van een jaar of twee staan erom bekend dat ze hun ouders de oren van het hoofd vragen. Maar zo'n 23 jaar later ben ik nog altijd regelmatig benieuwd naar het 'waarom' van dingen. Soms schiet me plotseling iets te binnen waar ik nieuwsgierig naar ben of moet ik een binnenpretje onderdrukken als ik ergens de logica niet van inzie. "Waarom?", vraag ik me op al die momenten af. Voor de gelegenheid neem ik je eens mee in 30 'Waarom?'-vragen die de afgelopen tijd in mijn hoofd opkwamen. Welke herken jij?
Meegesleept door negatief nieuws? 6 tips om jezelf staande te houden!
Het nieuws liegt er niet om. In de wereld is veel gaande. En als je niet oplet, laat je je al snel door negatief nieuws meesleuren. Het overdondert je misschien. Want als er zoveel gaande is, doet jouw kleine bijdrage er dan nog wel toe? En als er van alles speelt, hoe ziet de wereld er dan over tig jaar uit? Is er nog een mooie plek om kinderen in op de wereld te zetten of te zien opgroeien? Ja, die is er. Dit artikel is voor als jij soms door de bomen het bos niet meer ziet met het negatieve nieuws.
Herkenbaar. Vooral de rust die het me heeft gebracht, ondanks mijn werk in de zorg, is mij heel waardevol en ik hoop dat er iets van overblijft.
Zeker hele herkenbare lessen die ik ook zeker uit deze periode mee neem <3
Mooie lessen. Ik merk dat het voor mezelf wel met de dag moeilijk wordt, dat thuis zijn en die anderhalve meter. Ik mis mijn familie elke dag een beetje meer. Maar ja, ook weer extra blij dat we tegenwoordig met dank aan de digitale middelen toch nog vrij makkelijk contact kunnen houden.
Wat rot om te horen dat je het best wel lastig hebt met het vele thuis zitten en het gebrek aan contact met je familie. Ik kan me voorstellen dat je juist nu wel een arm om je heen zou kunnen gebruiken <3 Veel sterkte en weet dat je hoe dan ook nooit alleen bent!
Mooie, herkenbare lessen. Ik heb ook met tranen in mijn ogen naar die toespraak van Rutte zitten kijken, HOE DAN?? Dacht ik. Maar zoals met alle situaties waar je onverhoopt in komt; je leert ermee om te gaan, omdat je wel moet. En dat maakt mensen sterk.
Wat mooi gezegd! Inderdaad, alles went uiteindelijk wel, alleen al omdat we wel moeten nu. Ik weet zeker dat heel veel mensen hier uiteindelijk vele malen sterker uit komen. Hoe pijnlijk en moeilijk deze situatie ook is, dát is wel iets heel waardevols.
Ik vind het echt gek hoe snel je aan dingen went. Hoe je automatisch afstand houdt en dingen niet meer vanzelfsprekend zijn. En verder woont een aantal vriendinnen vrij ver weg. Vreemd dat we corona nodig hadden om te ontdekken hoe leuk beeldbellen is (zeker als je allebei gewoon met iets bezig bent en tussendoor uren kletst).
Wat je zegt over het beeldbellen is heel herkenbaar. Heel gek eigenlijk dat ik nu pas besef dat beeldbellen voor mensen ver weg zo’n goed idee is. Zelfs mijn oma is nu aan het beeldbellen, dus ik kon haast niet achterblijven 😉
Mooie lessen. Maar om eerlijk te zijn heb ik het er, net als Naomi, elke dag een beetje moeilijker mee. Het afstand moeten houden van mensen, beperkt in onze vrijheid zijn. Niet naar onze familie kunnen. Niet naar mijn moeder, die het toch al zo moeilijk heeft met het verlies van mijn vader afgelopen december. Ik begrijp helemaal dat het zo moet, samen moeten we dit bestrijden, maar makkelijk is het niet.
Ah wat heftig om dat te horen! Zeker de situatie met je moeder klinkt heel naar. Ik kan me voorstellen dat je daar nogal mee zit. Het is niet makkelijk allemaal en sommige situaties zijn al helemaal heel erg rot nu 🙁 Het komt uiteindelijk goed, maar je mag heel verdrietig zijn. Laten we hopen dat het de goede kant op blijft gaan en dat we over een tijdje van Rutte te horen krijgen dat sommige dingen (zoals ouderen zien) weer wél mogen. Ik kan ook niet wachten totdat ik mijn opa en oma na lange tijd weer voor het eerst in het echt kan zien <3
Ik heb net als jij dingen geleerd uit Corona. Vooral die eerste besefte ik ook. Op twee gebieden. Net als jij op emotioneel gebied. Maar ik mis het wel. Dat afspreken, dat wandelen wanneer je wil, buiten in het zonnetje zitten. Ik veroordeelde mezelf omdat ik het moeilijk heb maar dat mag ik niet doen. Sommige mensen gaan hier positief doorheen, maar dat betekent niet dat ik niet verdrietig mag zijn. Ik doe mijn best om naar alle mooie dingen te kijken, maar dat is niet altijd makkelijk. Wat ik wel heb geleerd is dat ik meer kan dan ik denk. Ik werk in een supermarkt en daar is het nu enorm druk zoals mensen wel weten. In het begin van de crisis was ik altijd bang dat ik op een dag ging crashen of dat het niet ging lukken. Ik geloofde niet in mijn eigen kunnen. Maar nu zijn we een maand verder en ik sta nog overeind. Sommige dagen met heel veel pijn en vermoeidheid, maar het lukt! Soms denk ik aan het begin van een shift dat het niet goedkomt, maar uiteindelijk heb je voor je het weet weer een werkdag overleefd. Ik ben trots op mezelf.
Het zijn voor mij ook vaak de kleine dingen die er toe doen. Dat ik naar mijn werk wandel in volle zon en blote armen. Dat ik na een werkdag eventjes een show van een komiek opzoek op Youtube om mijn hoofd leeg te maken. Dat mijn favoriete booktuber een nieuwe leesvlog heeft geplaatst. Dat mijn vogeltje heel vaak bij me zit omdat hij blij is dat ik zoveel thuis ben. Ik probeer ze echt zo te zien en ze te onthouden. Maar ik probeer het ook te accepteren dat het af en toe eens lastiger gaat. En dat is prima.
Trots op jezelf mag je écht zijn. En natuurlijk mag je verdriet er zijn. Dat is er bij mij ook regelmatig. Eerst stopte ik het weg, nu besef ik dat je juist verder komt door je emoties toe te laten en ook kwetsbaar te durven zijn. Hoe je je ook voelt, het is al ontzettend krachtig dat je deze periode goed doorkomt en jezelf overeind houdt. Alleen al dat is reden genoeg om trots te zijn.
Wat mooi om te horen dat je tussendoor wel van een aantal fijne dingen kunt genieten en ook nog de lichtpuntjes ziet. Alleen al het feit dat je inziet dat je meer aankunt dan je denkt, is trouwens al een heel mooi en groot lichtpunt 🙂 Jij komt er wel, echt waar!
Mooi lijstje en bewustwordingen. Hoe moeilijk het ook is, er zit altijd wel een silver lining.
Amen! Ik hoop alleen wel dat we met zijn allen na dit hele Corona gebeuren veel beter met onze planeet om zullen gaan. Niet teveel meer consumeren, niet teveel meer vliegen en voor alles de auto maar pakken etc.
Daar hoop ik inderdaad ook vurig op. Het is bizar hoeveel positieve impact deze periode op de planeet heeft en het zou heel mooi zijn als we dat ook na deze periode kunnen vasthouden.
Wat een mooie lessen Romy! Ik geloof niet dat ik nu heel veel geleerd heb door deze periode, misschien dat ik me dat achteraf pas realiseer als het voorbij is.
haha nou het was gisteren een zeer interessante aflevering he.. wat een emoties en tranen zeg.
Wat heb je er weer een mooi artikel van gemaakt, zelf ben ik een persoon die zichzelf enorm goed kan vermaken dus ook al zou ik thuis zitten dan zou ik het niet snel zat zijn. Hier hoor ik namelijk enorm veel mensen over ‘dat ze het zat zijn’. Maar het kan altijd gekker toch?
Klopt! We boffen op zich dat we nog de deur uit mogen voor bijvoorbeeld een wandeling. Daar ben ik al heel dankbaar voor. Er zijn dagen dat ik ervan baal dat veel dingen niet kunnen, maar over het algemeen ben ik gelukkig vooral blij met wat wél kan.
Ik heb zojuist mijn eerste sollicitatiegesprek via Zoom gehad.
Nu ben ik al niet zo’n held in sollicitatiegesprekken, maar ik vond het echt vreselijk haha.
Nu maar duimen dat ik aangenomen wordt.
Oh echt? Wat spannend zeg! Kan me voorstellen dat dat wel even gek is. Een call gaat wel, maar een sollicitatiegesprek is natuurlijk net wat anders. Ik duim heel hard met je mee dat je wordt aangenomen!
Puntje 1 is zeker bij mij van toepassing. Ik zou mijn job zeker niet volhouden in deze tijd mocht ik het niet graag doen. En alle leed die je op tv ziet en op de radio hoort, maak ik nu dagelijks mee. Helaas. Maar we moeten er door en dat zullen we ook doen! De adrenaline zal ons nu leren hoe sterk we wel zijn.
Heel veel respect voor het werk dat je in deze tijd doet! Ik kan me niet eens voorstellen hoe ontzettend zwaar dat zal zijn. Wat een kracht heb je daar voor nodig. Daar mag je oprecht heel trots op zijn.
Ik heb vooral geleerd dat we blij moeten zijn met wie ze zijn en dat we gezond zijn. Maar ook dat we heel veel mazzel hebben dat zoveel dingen digitaal kunnen in deze tijd. En corona, vanwege het thuisblijven, geeft meer rust en ruimte in mijn hoofd. Plus mijn kat vindt het heerlijk alle aandacht die ze nu krijgt elke dag.
Ha, onze katten zijn inderdaad degenen die nog best wel profiteren van deze situatie 😉 Mooi om te horen dat deze periode jou ook wat extra rust en ruimte geeft.
Het mooiste wat Corona de maatschappij heeft geleerd is om creatiever te worden, socialer en dat niets maar dan ook echt niets vanzelfsprekend is!