Van een moedervlek op een ietwat vreemde plek tot bijzondere neurotische trekjes – je hebt altijd wel dingen die een tikkeltje bijzonder aan jou zijn. Soms zijn dat dingen die je misschien liever aan jezelf zou veranderen. Ook ik heb van die dingen. Maar weet je wat het grappige is? Juist een paar van die bijzonderheden kun je na een tijdje gaan waarderen aan jezelf. Ik wel in ieder geval. Dit zijn – hopelijk ook ter inspiratie voor jou – 7 dingen die ik ooit stom vond aan mezelf en die ik nu juist wel wat vind hebben.
- Mijn rode lokken. Aan het begin van mijn puberteit vond ik het maar stom dat mijn haar niet gewoon bruin of blond was. “Ginger” riepen mensen weleens naar me. Lastig vond ik dat. Ik wilde lange tijd helemaal niet opvallen met mijn haarkleur. En raad eens: inmiddels ben ik juist trots op mijn rode lokken. Ze maken mij mij en er is al zeker 10 jaar nooit ook maar een (rode) haar op mijn hoofd geweest die eraan dacht een kleurtje in mijn haar te mikken. Rood haar it is! Totdat ik ooit grijs word…
- Eindeloos op zoek naar uitdaging. Al zolang als ik me kan herinneren, zoek ik manieren om mezelf extra uit te dagen. Tijdens mijn studie volgde ik extra vakken en liep ik stage omdat ik méér wilde dan alleen de standaard vakken. Naast mijn baan heb ik altijd mijn blog gehad. En sinds 1,5 jaar ben ik ook ondernemer naast een baan in loondienst. Ik heb het best wel lang stom gevonden dat ik altijd “iets extra’s” nodig heb. Inmiddels heb ik mede dankzij een loopbaancoach geleerd dat juist te waarderen aan mezelf. Het past misschien niet in het standaard plaatje dat je meerdere dingen doet naast een baan, maar die eindeloze zoektocht naar extra uitdaging heeft mij wel heel veel gebracht.
- Controle- en lijstjesfreak. Ik heb weleens het idee gehad dat ik té gestructureerd ben. “Joh, laat de controle eens los!”, zei zelfs ooit iemand tegen me die duidelijk zelf geen controlfreak was. Verrassingen en spontane uitjes vind ik hartstikke leuk, maar ik ben nu eenmaal iemand die verder graag dingen plant en die direct met haar kladblok klaar zit om dingen op te schrijven. Zeker op het gebied van werk. Dat sommige mensen het suf vinden dat ik me met een boodschappenlijstje – gesorteerd op afdeling – een weg door de supermarkt baan en dat ik elke dag to do lists bijhoud, zal me een (vegetarische) worst wezen. Voor mij werkt het!
- Mijn gevoeligheid. Ik ben best wel een gevoelig type. Soms kan een niet gemeen bedoelde opmerking me toch heel erg raken. Als iemand anders verdrietig is, kan ik daar ook kippenvel over mijn hele lichaam van krijgen. En bepaalde herinneringen kunnen nog altijd veel bij me oproepen. Dat gevoelige vond ik ooit maar suf, maar gelukkig zie ik het nu als een mooie eigenschap. Ik kan daardoor ook beter anderen aanvoelen als zij verdrietig zijn en kan goed mijn gevoelens verwoorden. De kracht van kwetsbaarheid noemen ze dat toch?!
- Mijn spierwitte huid (ook hartje zomer). Je kunt er niet omheen: een “lekker bruin kleurtje” heb ik niet. Nooit gehad ook. Ook niet toen ik een week in Italië in de zon had gelopen. Mede door opmerkingen van anderen vond ik mijn bleke huidje lange tijd maar stom. “Goh, zou je niet eens een zonnebankje doen!” of “Kom jij wel buiten?”. Inmiddels ben ik helemaal oké met mijn blanke huid. Mijn melkflessen horen bij mij. Ik ben trots op mijn rode haar en dus ook op de lichte huid met sproeten die ik daarbij cadeau heb gekregen.
- Ik ben een nerd! Als kind kon ik me al totaal verliezen in boeken over feitjes die naast mij waarschijnlijk bijzonder weinig mensen interesseren. Ik schreef weleens extra werkstukken en hield op mijn computer een namenboek bij. Gewoon omdat ik dat interessant vond. En ik vond het altijd al leuk om me in taalkwesties te verdiepen. Ooit schaamde ik me voor mijn nerdachtige bezigheden. Moest ik niet in de kroeg uithangen of dansen op de bar, zoals leeftijdsgenoten? Nope, gelukkig ben ik nu helemaal oké met de nerd in mij.
- Niet 100% perfect. Hoe vaak het kritische stemmetje in mijn hoofd wel niet in mijn oor heeft getetterd dat het beter kon: “Niet goed genoeg!” en “Niet mooi genoeg!”. Ik kan niet zeggen dat ik mezelf 100% accepteer, maar ik ben gelukkig wel het punt voorbij dat ik alleen met absoluut perfect genoegen neem. Er zijn genoeg dingen die ik kan en genoeg dingen die ik totaal niet kan. Ik ben niet perfect, net als ieder ander mens om me heen. Soms weet ik dingen niet, doe ik totaal onhandige dingen of heb ik vreemde trekjes. Dat maakt mij mens en dat heeft me geleerd om – met vallen en opstaan – uit te groeien tot de vrouw die ik nu ben.
Wat vond jij eerst stom en kun je nu waarderen aan jezelf?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Havermout met kokos & rood fruit (voor de kokosliefhebber)
Kokos is één van de ingrediënten die ik overal doorheen kan gooien. Kokosmelk door curry's, kokosrasp over havermout, kokoskwark door mijn ontbijt... ik lust er wel pap van! Havermoutpap ook zeker trouwens. Daarom maakte ik deze heerlijke havermout met een flinke portie kokos. Als je van kokos houdt, dan word je vast net zo gelukkig als ik van deze havermout met kokos en rood fruit. Er zit namelijk een driedubbele dosis kokos doorheen: kokoskwark door de havermout én kokosrasp en kokossnippers eroverheen. Serveer met rood fruit om zo een feestelijk én gezond ontbijt (of toetje) te hebben.
Mooi artikel, ik denk ook dat het aan de leeftijd ligt. Ik was ook ontzettend onzeker over mijzelf. Vond mijzelf te dik, ik ben erg onzeker en heb faalangst, heb best wel stomme humor. Tot er ergens een omslagpunt kwam een paar jaar geleden. Je moet vooral lief en mild voor jezelf zijn. Dit is gewoon hoe ik ben, punt!
Wat mooi zeg dat je zo’n omslagpunt hebt mogen ervaren in hoe je naar jezelf kijkt. Het is zo belangrijk om jezelf te kunnen accepteren zoals je bent, inclusief humor en dingen die je misschien niet zo mooi vindt aan jezelf. Lief zijn voor jezelf is toch wel een van de belangrijkste dingen die ik in de loop der jaren ben gaan leren. Dat kan je heel wat brengen 🙂
Herkenbaar, vooral die gevoeligheid! Ik kan ook echt meehuilen met anderen. Vroeger schaamde ik me dan echt als anderen dat zagen en vroegen: “en waarom huil JIJ nou?”
Eigenlijk juist wel een heel mooie eigenschap, toch, dat je kunt meehuilen met anderen. Het laat zien dat je empathie hebt en dat is juist iets prachtigs, zeker in een over het algemeen best wel harde maatschappij.
Mooi om te lezen dit! Ik herken de lijstjes. Heel lang vond ik dat stom van mezelf, dat ik echt alles opschreef. Het is me ook diverse keren verboden door hulpverleners. Inmiddels weet ik dat lijstjes ook mijn kracht zijn en ga ik er dus vrolijk mee door.
Zeker gewoon doorgaan met die lijstjes, hoor! Het belangrijkste is dat je uitvindt wat voor jou goed werkt en hoe jij orde in de chaos houdt. Ik ontdekte ooit toevallig door een psychologische test dat ik van nature niet een ster in plannen ben (mijn intelligentie ligt meer op het verbale vlak dan bij informatie verwerken). De psycholoog die de test deed, legde me toen uit dat ik waarschijnlijk mezelf het maken van lijstjes heb aangeleerd om wel handig in plannen te worden. Ik heb inderdaad vaak het gevoel dat ik zonder lijstjes nergens zou zijn. Grappig hoe zoiets kan werken en hoe je daar zelf je weg in kunt vinden! 🙂
Mooi artikel en ook wel herkenbaar, vooral de gevoeligheid. En ik ben iemand die heel graag alleen is en daar heb ik ook opmerkingen over gehad in het verleden. Maar door het ouder worden kan ik die nu makkelijker naast me neerleggen.
Wat goed dat je je nu minder van dat soort opmerkingen aantrekt! Ieder mens is anders. De een is extravert, de ander is liever op zichzelf. Gelukkig maar, want anders zou het maar een saaie wereld zijn 🙂
Mooi artikel en bijzonder om te lezen. En hier nog zo’n nerd, en ik ben er trots op.
High five voor de nerds in ons! 🙂 Mooi om te horen dat jij dat ook juist kunt waarderen aan jezelf!
Ik was vroeger super onzeker, over alles eigenlijk. Iemand hoefde me maar aan te kijken en ik kreeg al een blos op mijn wangen. En dat vond ik natuurlijk hartstikke stom. Gelukkig ben ik over die onzekerheid heen gegroeid en maak ik me ook minder druk over hoe anderen over mij denken. Ik heb ook wel geleerd dat je niet iedereen kunt ‘pleasen’. Wijsheid komt dus echt met de jaren, kun je nagaan hoe wijs we zijn als we straks tachtig zijn;-)
Haha, inderdaad! Als tachtigjarigen zijn er vast nog maar weinig dingen waar we ons onterecht druk over maken. Mooi wat leeftijd in dat opzicht met je kan doen!
Als mede-ginger met een superwit huidje kan ik over die “leuke” opmerkingen na vakanties en warme zomers meepraten. Vroeger vond ik het jammer dat ik niet zo’n “gezond” kleurtje had (zo gezond blijkt het tenslotte allemaal niet te zijn) nu maakt het me echt niet uit. Ik denk dat een gebruinde versie van mezelf er heel raar uit zou zien
Wat goed dat je inmiddels je bleke huid wel hebt geaccepteerd! Het is uiteindelijk ook maar een soort “norm” waar sommige mensen in geloven dat je een gebruinde huid zou “moeten” hebben. En wat je zegt, eigenlijk zou het maar een vreemd gezicht zijn als we met onze lichte haarkleur en huid in de zomer poepbruin zou worden 😉
Mooi artikel! Heel herkenbaar dat van die witte huid. Op vakantie kan ik me weleens storen aan mijn bleke huid tussen al die bruine benen van anderen, maar ja dat hoort nu eenmaal bij die mooie rode haren. 🙂
Klopt! Dat is nu eenmaal het “lot” van roodharigen. Inmiddels kan ik er gelukkig wel trots op zijn en maakt het me niets uit dat ik de enige bleke persoon ben tussen veel zongebruinde mensen. Ik denk dat juist een bruine huid in combinatie met rood haar best wel vreemd zou staan 😉
Mijn haar hangt tussen blond en rood in en dat vond ik ook helemaal niets aan het begin van de puberteit, maar ondertussen zou ik ze niet meer anders willen!
Mooi om te horen dat je je haarkleur nu juist mooi vindt. Ik vind de kleur van je haren ook echt prachtig. Zeker iets om trots op te zijn in plaats van je voor te schamen 🙂
Wat een mooie blog! Fijn dat jij al die dingen nu juist waardeert aan jezelf. Dat is zo waardevol, want ze maken jou jou. Ik vond vroeger mijn donkere haar en het feit dat ik zo rustig was echt helemaal niks. Nu waardeer ik het juist aan mezelf! Ik herken wel veel puntjes van wat jij zegt, over de gevoeligheid en het zoeken naar uitdaging. Ik ben ook iemand die mezelf graag bezighoudt met leuke projecten. En dat is een hartstikke mooie eigenschap! Zo goed dat je die nu hebt leren te waarderen, want je mag trots zijn op al die mooie kanten!
Dank je wel voor je lieve reactie! En wat mooi om te horen dat jij die dingen ook aan jezelf bent gaan waarderen. Het is inderdaad juist mooi dat je het leuk vindt om veel verschillende dingen te doen en daarin je eigen afwisseling kunt creëren 🙂 Net zoals je donkere haar ook prachtig is en jou echt jou maakt.
Dank je wel! En jij mag ook hartstikke trots zijn op alle dingen die jou jou maken! Je donkere haar is juist heel mooi. En ook met rustig zijn is helemaal niets mis. Het is juist fijn dat we in een wereld leven met extraverte én introverte mensen. Dat houdt het een beetje in balans 🙂
Wat een grappig artikel! Eigenlijk heb je dus gewoon jezelf leren waarderen inderdaad want je bent gewoon uniek 🙂
Wat een positieve verandering! Ik denk dat het voor een groot deel inderdaad echt met leeftijd te maken heeft. Als je jonger bent kan je zó onzeker zijn. Dat heb ik nog steeds wel soms, maar ik kan inmiddels gelukkig ook wel trots zijn op mezelf.
Klopt! Naarmate je “ouder” wordt, laat je vanzelf al bepaalde onzekerheden meer achter je. Hoewel het natuurlijk altijd nog meer en beter kan 😉
Ik ben een onzeker persoon en wellicht heeft het verleden hier een grote rol in gespeeld. Tot enkele jaren geleden kon ik mij hierdoor echt een slecht persoon voelen, maar ik weet als geen ander dat dit eigenlijk niet hoeft. Ik ben wie ik ben en ik ben niet perfect. Niemand trouwens en dat heeft mij doen inzien dat ik maar beter vrede neem met mezelf.
Wat een waardevolle lessen heb je in dat opzicht geleerd! Echt heel erg mooi! Je hebt heelmaal gelijk: je bent goed zoals je bent, ook al (of beter gezegd: juist omdat) ben je niet perfect.
Wat mooi om te lezen! ik herken mijzelf er wel een beetje in en ik merk ook dat ik bepaalde dingen steeds meer waardeer!
Wat een mooi artikel! Super fijn om te lezen dat je bepaalde dingen van jezelf nu veel meer waardeert dan vroeger, dat gun ik iedereen :-). Ik merk het bij mezelf ook wel. Vroeger vond ik het stom dat ik vaak alleen was, maar nu durf ik ook uit te spreken dat ik dat gewoon heel fijn vind! Al zouden veel mensen dat denk ik niet geloven, omdat ik best veel vriendinnen heb. Maar ik hoef ze gewoon niet elke dag te zien, haha :p. Wat je zegt over de lijstjes komt me ook heel bekend voor. Mijn boodschappenlijstje gaat ook altijd op volgorde van binnenkomst tot aan de kassa. Ik ga ook altijd naar dezelfde Jumbo en meestal sta ik binnen 5-10 minuten al aan de kassa, haha.
Haha, zo te lezen doen we op precies dezelfde manier boodschappen. Heerlijk toch, zo gestructureerd!
En heel herkenbaar wat je zegt over niet elke dag je vrienden te hoeven zien. Daar is niets raars aan, toch?! Alleen zijn en je eigen ding doen kan soms ook gewoon heel erg fijn zijn.
Het is bijna alsof ik een lijstje over mezelf lees 😉 Alleen heb ik helaas geen rode lokken, maar zo’n peper-en-zout kleur, die ik dus wel verf omdat ik er anders heel grauw uitzie haha. Wat fijn dat je nu zo positief naar jezelf kijkt en je hebt ook groot gelijk! <3 Ik vind het trouwens super tof dat jij je zo kan verdiepen in iets dat je zo interessant vind. Dat straalt je blog ook echt uit! 🙂
Wat een tof artikel! 🙂 Leuk om te lezen en sommige dingen zijn zeker herkenbaar. Ik ben ook wel eens heel erg een control-freak en soms sla ik daar in door, maar af en toe is het ook gewoon heel handig, omdat ik wel aan dingen denk waar iemand anders dan weer niet zo gauw aan gedacht had. En heb ’t gevoel dat ik daardoor ook goed vooruit kan denken.
Dat is inderdaad juist positief aan een beetje een controlfreak zijn. Dingen gestructureerd doen en op een rijtje hebben, is wel dé manier om niet zomaar dingen te vergeten en om altijd een helder beeld te hebben van wat gaat of kan gaan gebeuren.
Wat een mooi en positief lijstje! Geweldig dat je bepaalde aspecten aan jezelf hebt leren liefhebben, terwijl je er voorheen minder gelukkig mee was. Ik vind het echt leuk om te lezen hoe je dat weet om te zetten naar zoiets positiefs. Heel veel ding die jij noemt herken ik ook. Gevoelig- en een controlfreak zijn, me een soort nerd voelen of eindeloos zoeken naar uitdagingen. Dat zijn allemaal punten waar ik soms ook mee worstel. Ik kan helaas nog niet alles aan mezelf waarderen en baal er soms van dat ik bepaalde dingen doe of voel, terwijl het me juist maakt tot wie ik ben. Ik wou dat ik al net zo ver was als jij dat ik die kanten van mezelf ook ga waarderen, maar alles op z’n tijd. 🙂
Ooh en ik vind je rode haar juist heel bijzonder en mooi! Zo veel mensen zijn er niet met natuurlijk rood haar en daarom is het extra gaaf!
Dank je wel voor je lieve en mooie reactie! Ik hoop echt dat jij de punten die je noemt ook steeds wat meer aan jezelf gaat waarderen. Ze zijn het waarderen namelijk écht meer dan waard en maken jou jou 🙂
Ik heb heel lang gevochten met mezelf en dus had ik een boek vol dingen die ik niet leuk vond aan mezelf. Gelukkig gaat het iets beter nu. Ik herken wel dingen in jouw lijstje. Ik haatte mijn gevoeligheid vroeger als de pest. Ik wilde ’t niet, ik wilde sterker zijn en niet zo’n huilebak. Maar inmiddels heb ik dat aanvaard en zie ik het als iets wat mij mij maakt. Want oke, soms is het lastig om zo gevoelig te zijn, dat geef ik toe. Maar neem dat weg en je neem een heleboel mooie dingen ook weg. Hoe mooi is het dat ik zo intens kan genieten van een nieuw liedje of van de prachtige wolkenlucht. Hoe mooi is het dat ik altijd het beste wil voor iedereen. Er zijn nog duizenden dingen die mijn gevoeligheid mij brengen, dingen die mijn leven echt rijker maken. Ook met mijn perfectionisme heb ik lang problemen gehad, maar ook die strijdbijl is al begraven. Het is wie ik ben en het helpt me ook. Dus nee, vechten met dat doe ik al heel lang niet meer. Ook met mijn introvertie en nerd-zijn heb ik problemen gehad. Maar het zijn beide dingen die me maken tot wie ik ben. Wat introvert zijn betreft, tjah. Ik zal nooit de meest luide persoon worden en nooit de sociaalste. Maar hoeft dat dan? Er zijn zoveel extraverte mensen die dat wel kunnen. En ik hoef helemaal niet extravert te zijn. Vroeger riepen mensen wel eens ‘nerd’ naar me als scheldwoord. Nu noem ik mezelf een nerd, en niet als scheldwoord. Maar gewoon als compliment. Ik ben nu eenmaal een nerd, ik verslind boeken alsof ’t niks is en ik studeer vrij makkelijk. Ook gamen is iets wat ik heel leuk vind. Waarom zou ik me ervoor moeten schamen?
Een beetje een nerd zijn is absoluut niets om je voor te schamen. Ik vind het zelf juist een leuke eigenschap van mensen en ben blij dat ik een nerd in mij heb zitten.
En wat je zegt, introvertie en gevoelig zijn heeft juist ook heel positieve kanten. Die twee eigenschappen kunnen je ontzettend veel brengen en maken jou jou. Daar mag je met recht trots op zijn!