In het driejarige bestaan van mijn blog heb ik me al aan heel wat bloggersclichés schuldig gemaakt. Niet altijd begrijpen buitenstaanders alles van en over bloggen. Logisch natuurlijk! Ik kan me net zo goed weinig voorstellen van mensen die bijvoorbeeld vissen of bungeejumpen als grote hobby hebben. Regelmatig leidt dat tot grappige, gênante of gewoonweg leuke situaties. Dit zijn 9 dingen die vast niet elke eerste de beste buitenstaander begrijpt van mij als blogger.
- Hoe je het ook wendt of keert, blogfoto’s maken is soms een wat vreemde aangelegenheid voor buitenstaanders. Zo ging ik bij mijn ouders weleens voor flatlayfoto’s op tafel staan (uiteraard na goedkeuring), terwijl er net iemand langs het raam liep. Het moet er vast bijzonder uitgezien hebben om mij het tafelblad te zien fotograferen. Hetzelfde geldt trouwens voor de foto van drogisterijspullen hierboven. Foto’s maken van shampooflessen op een wit kleedje, wie doet dat nu? Ik dus! Alles voor de blog.
- Het is sowieso vast niet voor iedereen begrijpelijk dat je enthousiast pennen, potloden en notitieboekjes op de foto zet. Of dat je je boodschappen op kunstzinnige wijze ordent om ze op de gevoelige plaat vast te leggen. Ik houd er als blogger en liefhebber van productfotografie soms vreemde hobby’s op na.
- Om over outfitfoto’s nog maar te zwijgen. Ik trek me er weinig van aan als iemand omkijkt wanneer mijn vader of moeder me fotografeert in een nieuwe outfit. Maar zodra die omkijkers bekenden zijn, vind ik het opeens wél een ding. Ik kan er heel ongemakkelijk van worden als ik midden in de woonwijk opgedoft en wel een hele tijd voor een bloesemboom poseer terwijl net de buurvrouw langsloopt.
- Ook mijn eten kan niet aan de camera ontkomen. Als ik iets in mijn ogen fotogenieks in elkaar heb geflanst, moet dat op de foto. En dan niet gewoon een snel kiekje met mijn telefoon. Nee, e echte pareltjes onder mijn kookkunsten
(stel je daar alsjeblieft geen sterrenmaaltijden bij voor!)fotografeer ik het liefst tussen vrolijk servies in een mooie setting. Dat mijn fotogenieke maaltje daardoor weleens totaal afgekoeld was voordat ik de eerste hap kon nemen, nam ik maar voor lief. - Lichte plekjes zijn goud waard. Ik geloof dat niet veel mensen in mijn omgeving snappen hoe belangrijk dat ene écht goed lichte plekje in huis is. Ik heb serieus een hele zoektocht gedaan naar het perfecte licht in mijn nieuwe appartement om maar dé nieuwe fotospot te vinden. En in de winter vind ik het dus echt een ding dat het minder lang licht is en dat ik daardoor mijn shampoo- en pennenkiekjes in het weekend per se moet maken. De #firstworldproblems van een blogger!
- Inspiratie zit soms in een klein hoekje. Ik heb weleens gehad dat een collega een bepaalde opmerking maakte en dat ik van die ene zin acuut bloginspiratie kreeg voor mijn volgende artikel. Ik kan me zo voorstellen dat mensen vreemd opkijken als ik inspiratie haal uit iets simpels als een tuincentrumbezoekje en schrijf over de aankoop van een plant of over de belevenissen van mijn kat. Ach, ik vind het leuk. En blijkbaar zijn er zelfs mensen die het lezen. Ha!
- Sommige mijlpalen voelen al helemaal “echt” als ik ze een plekje op mijn blog heb gegeven. Zo leefde ik echt toe naar het moment dat ik het nieuws over de aankoop van mijn huis eindelijk op mijn blog kon plaatsen. Hetzelfde geldt voor de aankondiging van mijn nieuwe baan. Ik beleef een mijlpaal soms extra door hem op mijn blog te delen, vooral door de lieve en leuke reacties van mijn lezers. Dat is ongetwijfeld iets wat niet alle niet-bloggers zullen begrijpen.
- Eerst op de foto, dan pas in gebruik. Nog een ding met foto’s: misschien ligt dit aan mij, maar sommige producten moeten toch echt eerst een fotosessie doorstaan voordat ik ze in gebruik neem. Zo zet ik mijn kringloopaanwinsten standaard op de foto voordat ze hun plekje in huis krijgen. Mooie doucheproducten ga ik niet meteen toetakelen voor mijn douchesessie, maar moeten eerst nog op een leuk kiekje figureren. Soms mag zelfs de verpakking van die spullen niet de prullenbak in voordat ik die uitgebreid als foto-object heb gebruikt.
- Een blog is meer dan alleen een plek waar je artikeltjes typt. In mijn omgeving krijg ik weleens vragende blikken als ik vertel dat ik blog. “Oh, je schrijft wat teksten over jezelf dus? Wie leest dat dan?”. Mensen begrijpen vaak niet dat ik heel wat uren zoet ben met mijn blog en dat het zelfs een beetje mijn kindje is. Ach, zolang ik maar weet dat een blog voor mij meer is dan een plek om mijn schrijfkunsten kwijt te kunnen. De mensen die me echt kennen, weten wel hoe zit.
Misschien maar goed ook dat mensen niet altijd alles van bloggers begrijpen. Zoals anderen niet alles van bloggen snappen, zo begrijp ik niet alles van een bungeejumper. Dat houdt de wereld grappig, soms wat gênant en vooral gewoonweg leuk!
Is voor jou iets uit dit lijstje herkenbaar? Of heb jij nog een aanvulling?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Eerlijk over schaamte | 13 dingen waar ik me soms voor schaam
Schaamte wordt alleen minder als je erover praat. Die mooie les leerde ik dankzij een podcast van Aukje Nauta, hoogleraar psychologie en auteur van ‘Nooit meer doen alsof’. Ze vertelde dat één ding funest is als je je schaamt: er in je eentje mee blijven zitten omdat je je (jawel!) schaamt voor je schaamte. Haar inspirerende visie leverde me niet alleen een stuk of twintig eye-openers op, maar inspireerde me ook tot dit artikel. Want waarom zou ik schaamte voor mezelf houden als schaamte over schaamte het alleen maar in stand houdt (snap jij 'm nog?)? Daarom 13 dingen waar ik me (onterecht?) voor schaam en een paar mooie lessen die ik daarover leerde.
Stress verminderen | 35 praktische tips om NU toe te passen
Met een rood hoofd en een hart dat bonst in je keel kom je precies op tijd aangerend. Poeh, net aan gehaald! Je ademt alsof je er een halve marathon op hebt zitten. En in je hoofd is ruimte voor niets anders dan de to-do-list die zich steeds aan je opdringt alsof het een irritant muziekje is. Nog zo veel te doen! Ondertussen gaat je telefoon af. Je collega met wéér een nieuwe opdracht. Maar...gelukkig is stress niet iets wat je overkomt. Je kunt er vaak zelf iets aan doen. Vandaag nog. Ik deel 35 praktische tips die mij hebben geholpen bij stress verminderen.
12 dingen die ik (gek genoeg?) nog nooit heb gedaan
Lijstjes zijn nogal mijn ding. Na lijstjes met mijlpalen die ik al lang en hoog en breed heb kunnen afvinken en lijstjes met mooie plannen, wilde ik eens een heel ander lijstje opstellen. Namelijk een lijstje met dingen die ik juist nog nóóit heb gedaan. En dan heb ik het niet over bungeejumpen en naar de Noordpool afreizen, maar over doodnormale dingen die ik nog niet heb gedaan. Koffie drinken bijvoorbeeld. Dat en 11 andere dingen die ik (gek genoeg?) in mijn 26 levensjaren nog niet heb meegemaakt, deel ik in dit artikel.
Check, check! Bijna allemaal heel erg herkenbaar!
Ja hoor heel herkenbaar :), heel leuk om te lezen.
Ik blog zelf niet, maar ik kan me voorstellen dat het een beetje ongemakkeiljk aanvoelt als je bekenden tegenkomt tijdens een fotosessie. Terwijl het natuurlijk niets uitmaakt eigenlijk, maar ik begrijp het wel haha.
En foto’s maken voor je blog kost vast veel tijd, maar het heeft absoluut resultaat. Ik vind de foto’s op je blog er altijd super mooi uitzien!
Wauw, wat een lief compliment over mijn blogfoto’s! Dank je wel! 🙂
Yes, wederom super herkenbaar haha. Ik vond vooral het stukje over hét perfecte licht in huis heel grappig. Ik liep van week nog wat te mokken tegen mijn vriend omdat ‘ie te lang aan de telefoon hing en zo geen foto bij daglicht meer kon maken voor me, haha! Het leven van een blogger boyfriend is maar zwaar. 😉
Haha, heel herkenbaar wat je zegt over je vriend! Ik ben ook altijd bijna neurotisch bezig met het tijdstip waarop het licht het beste is 😛 De struggles van een blogger!
Haha van dat foto’s nemen, herkenbaar! Al durf ik het ook vaak niet hoor. Thuis zet ik zonder problemen mijn eten op de foto en mijn vriend weet dat ook maar als we ergens uiteten gaan doe ik dat toch altijd heel snel omdat ik geen vreemde blikken wil :p Het maakt eigenlijk niets uit maar toch…
En dat van die mijlpalen, dat ervaar ik ook wel zo. Super fijn als je belangrijk nieuws ein-de-lijk kan delen 😀
Ha wat leuk dat jij hetzelfde hebt met het delen van mijlpalen op je blog! Sommige typische bloggerdingen (zoals foto’s maken) zijn inderdaad wel makkelijker in huis dan in de buitenwereld. Ik zou zelf bijvoorbeeld buitenshuis niet snel met de zelfontspanner aan de slag gaan, terwijl ik dat binnenshuis zonder problemen doe.
Allemaal heel herkenbaar, haha! Er zijn ook mensen die als ik enthousiast roep ‘o, daar kan ik een artikel over schrijven!’ reageren met ‘huh, waarom? Wie leest dat nou?’ Nou, genoeg mensen, haha!
Haha, groot gelijk heb je! Het is eigenlijk juist knap dat je een echt leuk artikel kunt schrijven over onderwerpen waarvan sommige mensen zich afvragen wat je erover zou moeten schrijven.
Haha, allemaal heel herkenbaar! Soms is het best irritant als je van jezelf een item pas mag gebruiken, als het op de foto staat. Of dan pas aan je avondmaaltijd kan beginnen! 😉
Het probleem van te weinig licht heb ik sinds een tijdje opgelost met een fantastische fotolamp. Het is echt een bevrijding dat ik niet meer afhankelijk ben van natuurlijk licht, zeker in het najaar en de winter!
Die fotolamp klinkt als een heel goede vondst! Ik had altijd het idee dat fotolampen ofwel enorm zijn ofwel heel veel geld kosten. Misschien ga ik toch maar eens kijken naar een goede optie. Dat scheelt weer wat gedoe met binnen fotograferen in de herfst en winter als je overdag weg bent.
Alles heel herkenbaar natuurlijk! Toen ik nogal voornamelijk over beauty blogde, was het soms reuze irritant dat ik dingen pas kon gebruiken als het eerst op de foto was geweest. Een blusher waar je al een keer je kwast door heen hebt gehaald of een pot crème waar al wat uit is, ziet er natuurlijk niet uit de foto haha;-) Outfits shooten op straat vond ik het begin ook wel ongemakkelijk, maar inmiddels gelukkig niet meer. Ik ben er nu wel aan gewend. Soms blijven mensen ook echt even op straat staan om te kijken wat er allemaal gebeurt haha;-)
Haha, juist wel grappig dat mensen soms ongegeneerd blijven kijken wat je aan het doen bent als je outfitfoto’s maakt. Ik heb zelf ook weleens gehad dat mensen juist een leuke opmerking maakten (“Kom ik ook op de foto?”). Ik heb zelfs weleens gehad dat een voorbijganger aanbood of ik niet met mijn moeder (die outfitfoto’s van mij aan het maken was) op de foto wilde. Dan stonden we er meteen samen op, haha.
Haha ja ik had dat eerst ook wel. Vooral toen ik nog wat over beauty schreef. Ik kocht toen aan de Kruidvat leeg, zodat ik allemaal reviews kon maken. Wat erg! Haha
Haha, in mijn begintijd kocht ik inderdaad ook weleens alleen spullen voor mijn blog. Best erg eigenlijk 😉 Gelukkig voor mijn portemonnee sta ik daar tegenwoordig wat anders in.
Haha, punt 8 heel herkenbaar. Eerst de verpakkingen fotograferen voor het knutselen :-). Verder haal ik hier ook het hele huis overhoop als ik foto’s maak.
Haha leuk om te lezen! En o, zo herkenbaar! Vooral alle fotografeerperikelen als boven een tafel staan om een mooie flatlay te maken, je eten te fotograferen, en eerst op de foto dan pas in gebruik nemen zijn heel herkenbaar. Maar ook het fotograferen van leuke pennen en notitieboekjes maak ik mij schuldig aan en wordt nog wel eens vreemd bekeken door mensen. Zoiets als “o, oké, nou ieder zijn hobby dan maar” haha.
Zelf heb ik ook wel een bevreemde reacties gekregen over het feit dat ik vrij regelmatig post (blog en social media, maar dan vooral op social media). Dingen als “zozo, alweer een berichtje” of “nou je leest wel veel boeken hé”.
Ach ja, ieder zijn hobby. ?
Haha, precies dat! Ik moet soms wel lachen als mensen vragen wat ik zoal fotografeer en ik vertel dat ik het leuk vindt om producten als notitieboekjes te fotograferen. Dan zie je mensen soms even vreemd opkijken 😉
Maar wat je zegt: ieder zijn hobby. De een begrijpt misschien niets van bloggen als hobby, maar zelf begrijp je waarschijnlijk weer niets van sommige andere hobby’s (vissen en bungeejumpen in mijn geval, haha).
Heerlijk om te lezen en inderdaad op veel punten herkenbaar. Ik heb me af en toe afgevraagd of jouw eten niet koud wordt, maar wel dus ;).
Toen ik gisteren een kleurplaat op de foto wilde zetten en het al donker was, voelde ik me voor het eerst ook zo’n blognerd die licht wil. Stiekem een heerlijk gevoel. En inderdaad, dan is het nu dus veel te snel donker.
Haha, yep, mijn eten is weleens koud geworden door het fotograferen 😉 De laatste tijd ben ik er gelukkig wat handiger in, waardoor mijn eten daadwerkelijk nog goed smaakt na het fotograferen.
Haha, wat een herkenbaar artikel, heerlijk! Ik weet niet meer waar ik vroeger het geduld vandaan haalde om mijn nieuwe producten ongeopend in de kast te laten liggen… Zou dat de reden zijn dat ik tegenwoordig minder over beauty schrijf? 😉
Haha, dat zou zomaar eens kunnen! Het is ook best een uitdaging om mooie producten ongebruikt te moeten laten wachten.
Zo herkenbaar! Vooral “Eerst op de foto, dan pas in gebruik.”. Ik heb mijn nieuwe zero waste tandpasta namelijk een week op tafel laat staan want ik wilde hem eerst mooi op de foto zetten haha. Ook moet van elk gerecht een foto worden gemaakt. Ik ben het zelf gewend maar mijn omgeving kijkt er nog weleens raar van op 😉 En ik haal ook uit de gekste dingen inspiratie!
Haha, zo zie je maar dat zelfs tandpasta nog fotogeniek kan zijn 😉 Leuk toch dat je van alles op de foto zet! Het heeft mij eigenlijk wel geholpen om meer te genieten van kleine dingen, ook al kijkt mijn omgeving weleens vreemd op als ik weer mijn camera erbij pak 😉
Altijd leuk wanneer ik in mijn eentje outfit foto’s aan t schieten ben. En dus mijn camera op een statief heb staan en foto’s van mezelf sta te maken.
Wat stoer dat je dat toch doet, jezelf met statief fotograferen! Wel een ideale manier om altijd foto’s van jezelf te kunnen maken, ook als er even niemand in de buurt is.
Haaa, zo herkenbaar! Ik heb nu bijvoorbeeld nog een hele hoop te reviewen producten liggen die ik erg graag wil beginnen gebruiken, maar die ik eerst nog op de gevoelige plaat vast moet leggen. Wat een blogger lijden kan! ?
Haha, de eeuwige struggles van het bloggen 😉
Als blogger die niet zo houdt van fotograferen ben ik een beetje een vreemde eend in de bijt, dus veel zaken zijn niet heel herkenbaar. Het ongemak van outfitfoto’s dan weer wel!
Juist leuk dat je echt jezelf bent in de bloggerswereld. Ieder heeft zo zijn eigen bloggersclichés waar ze zich wel of juist niet schuldig aan maakt.
Ja, eigenlijk is bijna alles wel herkenbaar. En inderdaad, eerst fotograferen en dan pas iets gaan gebruiken 😀
Haha, inderdaad, eerst een foto maken dan pas gebruiken. Soms kan ik me niet beheersen en lukt het niet altijd. Maar hoe erg is het om te laten zien dat je het al gebruikt hebt eigenlijk als je er bij nadenkt? Denk dat het wel meevalt, maar maak me hier wel schuldig aan 🙂
Inderdaad! Eigenlijk is het zo erg nog niet als je een product al een beetje hebt gebruikt.
Allemaal heeel herkenbaar hihi ^^
“En blijkbaar zijn er zelfs mensen die het lezen. Ha!”
Daar moest ik even hardop lachen 😀 zeker zijn er mensen die jouw schrijfsels leuk vinden om te lezen!
Haha, dat is leuk om te horen! 🙂
Haha, leuk om te lezen! Ik ben niet zo’n fotograaf dus ik kan ook wel raar opkijken bij sommige fotografieperikelen! Maar inderdaad, ieder zijn hobby! Gelukkig krijg ik nooit echt vreemde reacties van buitenstaanders.
Ik vind het nog steeds eng/vervelend als er mensen langslopen als ik een fotoshoot houd… En bij mij draag ik de kleding die ik heb gemaakt ook niet voordat ik het heb gefotografeerd 😉
In je eentje foto’s maken blijft toch wel het minst ongemakkelijk. Als er iemand langsloopt tijdens het foto’s maken, wil ik ook nog weleens doen alsof ik eigenlijk met wat anders bezig was 😉
Ik kan me er trouwens wel wat bij voorstellen dat je nieuw gemaakte kleding het liefst pas voor het eerst aantrekt op de foto. Dan is een item natuurlijk op z’n mooist. Ook heeft zo’n officiële vuurdoop misschien wel wat 🙂
Oh super leuk dit! outfit foto’s heb ik nooit aangedurfd wegens dit verschijnsel dat je beschrijft. Flatlays wel, alhoewel het toch altijd een beetje idioot voelde. Tegenwoordig gebruik ik vooral stock photos voor mijn blog, ik ben niet zo goed in fotograferen.
Ik moet van werkelijk alles een foto hebben wat ik doe omdat ik mijn weekoverzichtjes wel wil vullen. Mensen kijken daar nooit zo raar van op omdat ik dat vaak ook onopgemerkt doe. Maar meeste mensen denken waarschijnlijk dat ik m’n story op Instagram aan het updaten ben of op Snapchat. Wat dus niet het geval is want ik hou nog steeds dapper vol. Ik maak gewoon heel vaak foto’s, van de gekste dingen. Eigenlijk niet zo’n verschil, want dat deed ik voordien ook best vaak om mijn story in leven te houden. Verder heb ik geen gekke bloggers-trekjes denk ik. Wat ik wel heb, is dat ik soms ook denk van ‘he, dat wil ik op mijn blog delen!’; en het vervolgens ook doe. Dus ik denk wel heel veel aan m’n blog. De energie is er gewoon niet altijd.
Ontzettend leuk juist dat je van veel dingen foto’s maakt. Het is mooi dat je op die manier de kleine dagelijkse dingen voor je blog maar daarmee ook voor jezelf vastlegt. Ik merk in ieder geval dat dat mij vaak helpt om ook langer bewust te genieten van de kleine dingen op een dag.
Heel herkenbaar inderdaad! Er staat nu ook tassen vol producten die nog gefotografeerd moeten worden en tot die tijd raak ik ze met geen vinger aan!