Waar je ook woont en hoe mooi en perfect je huis ook is, er zullen altijd dingen zijn waarvan je denkt “Dát zou ik anders willen!”. Ook ik heb zo mijn wensenlijstje voor mijn huis, waarbij een groot deel van de wensen waarschijnlijk onvervuld op de lijst blijft staan. Ik verwacht niet dat ik twintig jaar in mijn appartement blijf wonen, dus sommige grote dingen laat ik lekker voor wat ze zijn. Maar wensen, fantaseren en Pinterest-moodboards maken mag altijd, toch?! Goed, deze 9 dingen zou ik – als alles kon – zéker aanpassen in huis.

Als ik alles aan mijn huis mocht veranderen (en opeens een enorm bedrag zou winnen), dan zou ik iets doen aan…

1. …de betonnen trap in het trappenhuis. In mijn appartement is geen trap te bekennen, maar in het trappenhuis natuurlijk wel. Het is zo’n totaal sfeerloze stenen trap met aan de muren overal bakstenen. Nu heb ik zo’n vermoeden dat de VvE het me niet in dank afneemt als ik die trap een vrolijk kleurtje geef (en heb ik daar zelf ook niet mijn vrije weekenden voor over). Maar voor een volgend huis is een trap renoveren absoluut een van mijn dromen. Ik ben gek op woonprogramma’s en daarin zie je bijna altijd de mooiste trappen met hout of beton terug. De ledverlichting die ze daar vaak onder de trappen monteren, vind ik nogal overbodig. Maar ik droom wel héél graag weg bij alle mogelijkheden voor een traprenovatie, zoals die bij Carpetright. Ooit gaat die luxe trap met hout-look én gallery wall ernaast er vast komen. Tot dat moment doet de gezamenlijke stenen trap hier ook prima dienst.
2. …het handdoekrekje dat al 1,5 jaar niet doet wat het moet doen. Handdoeken laten hangen dus. Laten we beginnen met iets wel heel pietluttigs, dat toch elke dag tot frustratie leidt. Het handdoekrekje dat al 1,5 jaar aan slechts één schroef balanceert (en dus niet meer kan hangen), is elke keer na het douchen een bron van ergernis. Opnieuw schroeven werkt niet, en handdoeken eraan ophangen is geen optie. Maar er is zicht op verbetering: om te voorkomen dat dit zoiets is wat over een jaar nog niet functioneert, hebben we onze zinnen gezet op een nieuw handdoekrekje. Toch fijn dat sommige woonwensen realiseren niet veel meer kost dan een paar tientjes, een uitstapje naar de Gamma en een kwartiertje boren en schroeven.
3. …de altijd propvolle keukenkastjes (bij gebrek aan ruimte). Toen ik mijn huis voor het eerst bezichtigde, viel ik als een blok voor mijn keuken. Nog altijd ben ik er gek op. Hij is onwijs groot, ik heb een super-de-luxe fornuis met zes pitten en de keuken ziet er ook nog eens heel strak uit. Het enige lastige is dat we maar twee lades en één pannenkastje hebben om spullen in op te bergen. De andere kastjes zijn al in beslag genomen door de onderkant van de gootsteen, de vaatwasser en de wasmachine. Je begrijpt: die twee lades zitten altijd tot de nok toe vol (wel volgens een goed geordend systeem – wordt mijn hoogsensitieve brein blij van!). Mocht ik ooit ergens anders wonen, dan lijkt meer opbergruimte in de keuken me een verademing. Tot die tijd proppen we gewoon de voorraadkast lekker vol. En in het kader van ‘Elk nadeel heb z’n voordeel’: het gebrek aan keukenkastjes is wél een goede reden om niet overdreven enthousiast in te slaan bij aanbiedingen.
4. …de afzuigkap waar mijn wederhelft niet onderdoor kan kijken. Ik heb er om eerlijk te zijn nooit bij stilgestaan dat mijn afzuigkap vrij laag hangt. Pas toen ik Bart leerde kennen en hij zich al na dag 1 afvroeg of het ding niet omhoog kon, ontdekte ik dat mijn afzuigkap niet praktisch is. Met mijn 1.69 meter pas ik precies onder de afzuigkap en kan ik mijn pruttelende pannen perfect overzien. Bart daarentegen is een paar (lees: 15) centimeter langer dan ik en moet dus bukken om te zien wat we koken. Ik denk dat dit veranderpunt daarom bovenaan zíjn lijstje staat.
5. …de mega-geiser in mijn toilet. Elk kamertje in mijn huis heeft wel wat, maar één kamertje is me een doorn in het oog. Gelukkig gaat het ook meteen om het allerkleinste kamertje, a.k.a. de plek waar je je billen op de wc plant. Langs de muur lopen allerlei buizen waarvan ik geen flauw idee heb wat ze daar doen en aan het plafond hangt een enorme boiler. ‘Enorm’ als in: neemt de halve muur in beslag. Mijn vroegere droom van een hip behangetje in de wc heb ik dan ook maar laten varen. Met roze flamingo’s op de muren valt die boiler alleen maar nog meer op. Ach, dan parkeer ik die toiletdroom nog wel even tot een volgend huis (eerst nog maar Bart zien te overtuigen dat behang op de wc vet leuk is en dat iets anders dan roze flamingo’s ook oké is). Een botanisch toilet als dit lijkt mij fantastisch.

6. …de ik-laat-hem-maar-liggen-vloer. Toen ik hier kwam wonen, heb ik de vloer van de vorige bewoners laten liggen. Die is helemaal prima en ziet er nog mooi uit. Het is een pvc-vloer en ik ben er inmiddels wel achter dat ik groot pvc-liefhebber ben. Tegen iedereen die het over vloeren heeft, roep ik als een soort wandelend billboard dat pvc “helemaal het einde” is (want: makkelijk schoon te maken, ziet er mooi uit en je ziet nergens krassen). Maar goed, dat verdere reclamepraatje zal ik je hier besparen. Waar ik zelf wél andere keuzes over zou hebben gemaakt, is de kleur van de vloer. Mijn vloer is heel donkergrijs, terwijl ik zelf juist gek ben op de mooie lichtbruine, hout-look vloeren die half Nederland in huis heeft liggen. Voor nu is dit prima, maar zelf zou ik zeker wat anders hebben uitgezocht.
7. …de kleurloze voordeur. Ik heb ooit op een druilerige avond een heel Pinterest-bord gevuld met leuke voordeuren. Een vrolijk kleurtje en een krans mogen daarbij voor mij niet ontbreken. Helaas mag ik mijn huidige voordeur aan de buitenkant niet schilderen. Tja, eigendom van de VvE! Daarom is mijn deur misschien wel heel stevig, maar zeker niet moeders mooiste. En de vrolijkste al helemaal niet! Roodbruin is hij van kleur. Als het aan mij had gelegen, had mijn deur zeker een vrolijke knalgele of roze kleur gekregen – matchend met de rest in huis. Maar ja, ik begrijp dat niet iedereen in het complex daar even blij van wordt als ik.
8. …de onhandige fotohoeken. Klaagmiep-alert! Dit is vast zoiets waar je alleen op let als je interieurblogs schrijft. Maar ik heb een aantal kamers en plekken in huis waar ik onmogelijk foto’s van kan maken zonder een enorme groothoeklens nodig te hebben. Daarom vouw ik mezelf soms dubbel, sta ik weleens op stoelen in onmogelijke houdingen of haal ik gevaarlijke capriolen uit door vreemd balancerend op mijn eigen tafel te gaan staan. Alles voor dé foto. Nu weet ik zelf ook wel dat er geen enkel huis bestaat waar je alles perfect kunt overzien en dat de Funda-fotografen vooral geweldig dure lenzen hebben om dat te fixen, dus dit puntje kan ik prima parkeren.
9. …geen eigen werkkamer. Whoop whoop, dit punt wordt op héél korte afgevinkt. Ik heb eigenlijk altijd gewerkt aan de eettafel en vond het heerlijk om zo een werkblad van 2,25 meter tot mijn beschikking te hebben én meestal goed gezelschap van een kat op de stoel naast me te hebben. Maar nu we samenwonen (Bart en ik dus; Pip en ik woonden al samen) en allebei fulltime thuiswerken, begint het idee van een eigen werkkamer steeds aanlokkelijker te klinken. Ik werk zelf het liefst in stilte, maar kan natuurlijk moeilijk de woonkamer en keuken een hele dag kapen. Waarschijnlijk ga ik vanaf volgende week dus verkassen naar de hobbykamer, waar al jaren een ongebruikt bureau klaarstaat in de meest stille kamer ooit. Aangezien we sinds kort ook een wifiversterker hebben, staat niets me meer in de weg. Eens zien hoe dat bevalt! Het is te hopen dat mijn gezellige fluffy collega bereid is met me mee te verhuizen als ik haar op een nieuw mandje trakteer. Fingers crossed!

Wat zou jij het liefst veranderen in huis?

Dit artikel bevat een betaalde samenwerking met Carpetright.
De wensen op dit lijstje, daarentegen, zal ik helaas toch echt uit eigen zak moeten betalen 😉