Het was vroeger de standaardvraag in vriendenboekjes: “Als ik later groot ben, dan…”. Mijn antwoorden waren vrij divers: dan zou ik schrijfster zijn, kinderen hebben, voor de klas staan of vijf eigen katten en drie honden hebben. Ook al is het minimaal 17 jaar geleden dat ik me voor het laatst boog over een vriendenboekje en heb ik een aardig volwassen leven, nog steeds heb ik zo mijn fantasieën over “als ik later groot ben”. Dit zijn 28 dingen die ik dan vást heb bereikt. Over eigen bloesembomen, keurig nette ordners, handleidingen en wachten in het bushokje.
Een lijstje met een knipoog overigens, maar dat had je vast al door.
Als ik later groot ben, dan…
- …heb ik een tuin met een minimaal vijf meter hoge bloesemboom.
- …heb ik genoeg spierballen om IKEA-kasten in mijn uppie te tillen.
- …heb ik door dat een handleiding niet voor niets bij een product zit en lees ik die braaf van voor tot achter door voordat ik zelf eigenwijs aan het stuntelen sla.
- …weet ik precies waar de automonteur het over heeft als ik met hem onder mijn motorkap kijk en kan ik moeiteloos aanwijzen waar de ruitenwisservloeistof in moet.
- …fiets ik op een mindful tempo in plaats van zo hard te trappen (zonder dat ik haast heb) dat het lijkt alsof ik midden in een nek-aan-nek-race voor de finish van een wielrenwedstrijd zit.
- …weet ik al een paar dagen wat de bonusaanbiedingen van de week zijn in plaats van totaal verrast te zijn als ik onverwachts korting op mijn bonnetje spot.
- …schrijf ik eindelijk niet meer ‘collega’ als ik ‘collage’ bedoel. En andersom.
- …laat ik nooit meer mijn wasrek drie dagen in de keuken staan terwijl mijn kleding al lang droog is.
- …kom ik altijd tien minuten te vroeg aan voor de tandartsafspraak, verjaardag, etc. omdat ik nooit meer last-minute stress heb over mijn OV-chipkaart die kwijt is, katten die nog eten moeten of dat ene bord dat ik echt nog even moet afwassen.
- …hoef ik natuurlijk ook nooit meer te rennen naar de bus, maar sta ik helemaal zen vijf minuten van tevoren bij het bushokje te wachten.
- …doe ik niet meer twee dingen tegelijk tijdens het koken om daardoor per ongeluk de groenten iets te krokant te bakken.
- …kan ik Flikken Maastricht om elf uur ’s avonds kijken zonder dat ik vervolgens hartkloppingen heb alsof ik net zware horror heb gezien.
- …kan ik tuinplanten in leven houden en weet ik zonder mijn moeder als hulplijn in te schakelen precies hoe elk plantje heet en hoeveel beetjes water hij nodig heeft.
- …lach ik niet meer om mijn eigen grappen voordat ik ze überhaupt heb gemaakt.
- …geef ik het eerlijk toe als ik per ongeluk verkeerd ben gereden in plaats van te doen alsof die ene toeristische route over idyllische binnendoorweggetjes de standaard is (sorry, Bart!).
- ...kan ik fileparkeren in één poging.
- …weet ik eindelijk hoe je eyeliner kunt aanbrengen zonder dat het overal zit en hoe je “iets” met je wenkbrauwen doet wat er nog fatsoenlijk uitziet ook.
- …heb ik altijd een klusoutfit klaarliggen in plaats van op het moment van klussen te denken “Oeps, al mijn kleding is te mooi om in te verven!”
- …heb ik eindelijk een polsband gevonden waar mijn joekel van een telefoon (die niet van Samsung of iPhone is) in past, waardoor ik niet meer telefoonloos hoef te gaan hardlopen.
- …hoef ik niet meer te zeggen “Oh ja, die kop had ik gezien; verder niet gelezen!” als iemand over een nieuwsbericht op NOS begint.
- …heb ik een supersonische roze computermuis die niet zo’n irritant klikgeluid maakt als de budgetmuis die ik nu al een jaar een keer wil vervangen.
- …heb ik niet meer minimaal 20 tabbladen (zonder overdrijven!) openstaan in mijn browser.
- …kan ik muren verven zonder dat er witte spetters in mijn haar belanden.
- …spaar ik wél de zegeltjes van de lokale winkels die ik nu al zo vaak heb afgeslagen dat ik me afvraag wat het me inmiddels had opgeleverd als ik al die keren wel ‘ja’ had gezegd.
- …vergeet ik dankzij een oer-Hollandse verjaardagskalender op het toilet (waarvan ik de pagina natuurlijk ook netjes elke eerste dag van de maand omsla) nooit meer een verjaardag.
- …heb ik geen belangrijke-papieren-la meer, maar zijn al mijn V.I.P.’s (Very Important Papers) keurig netjes op alfabet in ordners gesorteerd.
- …kom ik erachter dat je nooit echt groot, volwassen en alwetend bent, maar ook op je dertigste, veertigste, vijftigste of tachtigste maar wat aanmoddert.
- ...ben ik gewoon wie ik nu ook ben. Soms volwassen, soms stuntelend. Soms alwetend, soms nog dingen lerend. Soms zelfverzekerd, soms vol twijfel. En vind ik dat allemaal – net als nu – helemaal oké.
Wat zou jij antwoorden op de vraag “Als ik later groot ben…”?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Brownies van dadels met pinda’s & dadelpasta (vegan & glutenvrij)
Een goede brownie gaat er bij mij altijd wel in. Chocolade en cake in één is nu eenmaal een combinatie waarmee je onmogelijk de plank kunt misslaan. Met deze brownies kan dat ook nog met minder schuldgevoel. Je maakt deze brownies van dadels en er komt minder suiker en margarine bij kijken dan je zou denken. En het beste onderdeel van deze brownies: ze hebben door de combinatie met pindakaas en pinda's een Snickers-tintje. Zo maak je zelf een heerlijke vorm met maar liefst 9 brownies. Wees gewaarschuwd: één van deze brownies smaakt zeker naar meer.
Een kijkje in mijn sieraden-la (en de bijzondere verhalen erachter)
Mijn favoriete onderdeel van mijn PAX-kast is de sieraden-la. Uitpuilen doet-ie absoluut niet, want zo veel sieraden heb ik niet. Maar de sieraden die ik heb, zijn me wel heel dierbaar. Op verzoek van een paar lieve bloglezers geef ik je een inkijkje in mijn sieradencollectie. Ik laat je mijn mooiste sieraden zien en vertel je ook meteen de verhalen erachter. Want achter sommige bling bling gaat een bijzondere boodschap schuil.
Een paar onmisbare en minder onmisbare dingen op mijn najaars-lijstje
Terwijl het weer buiten guur wordt en het om zeven uur al pikdonker is, vermaak ik me wel achter mijn computer. Onder andere met fantaseren over mijn verlanglijstje van dingen die ik mezelf misschien wel, misschien niet cadeau wil doen. De één meer onmisbaar dan de ander. Dit is mijn wishlist voor het najaar. Voor Sinterklaas, voor Kerst of eigenlijk gewoon voor zomaar.
Heerlijk artikel! 5, 16, 17 en 20 hoop ik ook te kunnen als ik later groot ben 😉 Maar zoals bij punt 28 gezegd, volwassenen modderen ook maar wat aan en doen ook maar wat. Waar je als kind denkt dat je als volwassene alles kan en alle wijsheid hebt, blijkt dat nu eenmaal niet zo te zijn. En dat is maar goed ook! Zo leer je nog eens wat!
En later als ik groot ben, hoop ik dat ik eindelijk prachtige sjaals kan breien. Ik ben pas aan het breien geslagen en ik vind het erg leuk om te doen, maar heel goed ben ik er nog niet in… Dus wie weet komt dat nog met veel oefenen!
Ja precies! Het leven zou maar saai zijn eigenlijk als je alles al kunt en weet. Zo blijft er nog genoeg over om te leren 😉
Enne, superleuk dat je begonnen bent met breien! Ik weet zeker dat meters maken (of centimeters in het geval van breien; meters is wat ambitieus ;)) enorm helpt om er steeds beter in te worden. Zo benieuwd wat je er allemaal mee gaat maken!
Oh jee, die tabbladen!!! Ik ben bang dat ik me daar nog steeds schuldig aan maak. En verder, hoe cliché het ook mag klinken, ‘als ik later groot ben…dan ga ik trouwen in een heel grote witte prinsessenjurk’. Het rare was dat ik ‘de man’ nooit echt voor me zag haha;-) Inmiddels ben ik dus getrouwd, in die grote witte prinsessenjurk, twee keer zelfs, een keer in Frankrijk en een keer in Nederland en ik kan alleen maar denken; ja, soms komen dromen echt uit!
Zo mooi dat je die bijzondere droom van vroeger nu zelfs twee keer hebt mogen verwezenlijken. En hoe! Jullie trouwfoto’s zien er écht sprookjesachtig uit.
Die tabbladen zijn ook bij mij herkenbaar. Leuk artikel om te lezen en ja, 28 is helemaal waar! En ja, later als ik groot ben wil ik dat huisje aan zee en de hele dag boeken en artikelen schrijven…
Tip voor hardlopen met telefoon: neem een heupband ipv een armband. Ik heb er eentje van een tientje van de Decathlon, en mijn telefoon heeft er ruimte in over terwijl ik mijn sleutelbos er ook al in meedraag. Een heupband beïnvloedt je loophouding ook minder dan iets aan je bovenarm.
Als ik later groot ben, wil ik trouwens een tuin. Ik heb nu nog niet eens een balkon. Ik wil graag rabarber kweken, aardbeien, tuinbonen en lathyrus.
Dank je voor de tip! Superslim idee! Ik had nog nooit aan een heupband gedacht, maar daar moet mijn telefoon wel inpassen. Hoef ik ook niet meer met mijn sleutelbos in mijn hand (ja echt!) te rennen. Ik ga meteen even online kijken 🙂
OMG … als ik nu door jouw lijstje lees, met de verwachting overal ‘jaaa, dat doe ik ook (nog) niet’ op te zeggen… blijkt dat ik een aantal dingen dus ondertussen wel al doe en moet ik de conclusie trekken … ik ben al aardig op weg om groot te worden. Mijn Peter Pan syndroom ebt weg.
Maar eerlijk gezegd had ik nooit echt veel grote plannen. Mijn standaardantwoord was ‘ik word dierenarts’, maar niet alleen vergde dat meer inzet op school (blegh), ik ontdekte ook tijdens een meeloopdag bij de dierenarts dat er dan veel dierenleed op je afkomt, waar je niks aan kunt veranderen. Nu is mijn grote droom om relaxed met pensioen te kunnen gaan 😛 Echt. Zo ver zijn we al. Gelukkig heb ik nog tijd, maar het is iets wat steeds dichterbij komt. Kleine droompjes zijn nu een heerlijke zomerdag beleven, met ontbijt op het balkon, een dagje weg met de trein voor de lol, en een fijne avond met diner in een zo authentiek mogelijk Italiaans restaurant. (En dan later, met de hond naar Florence, ook met de trein. Dat is wel mijn eerstvolgende grote droom…)
Mooie dromen – vooral die italiaanse droom! Hopelijk kan dat er heel snel van komen. En wie weet voelt een (Italiaans?) diner voor twee in eigen land tot die tijd ook als iets wat een minuscuul beetje daarbij in de buurt komt 🙂
Hahaha, heerlijk artikel dit! Punt 6 en 24 kan ik alvast afvinken, hoera! Ik ben gewoon een supermarkt-pro, haha. Ik zou als ik later groot ben vooral willen dat ik me niet meer laat ophitsen op zinloze momenten. Dat ik bij idiote automobilisten niet meer hoef te schreeuwen ‘WTF gek!’ maar gewoon heerlijk zen kan doorrijden terwijl ik mijn schouders erover ophaal.
Oh ja, dat relaxed autorijden zonder me iets aan te trekken van bumperklevers staat ook hoog op mijn als-ik-later-groot-ben-lijstje. Lijkt me heerlijk om me daar gewoon niets van aan te trekken.
Wat een lijstje, je hebt nog heel wat te doen, maar ook nog een paar jaar de tijd. Ik kan een deel (ca. de helft) wegstrepen, wat ook goed is. Een kwart zou ik nooit willen of is niet van toepassing, ook niet als ik groot of oud ben. DUs er blijft niet zo veel over. Heerlijk gevoel. Toevallig heb ik gisteren een lijstje gemaakt, wat ik aan het einde van dit jaar op de rails wil hebben. Zijn dus een beetje andere dingen, maar toch. Succes met het afvinken!
Mooi! Zo’n lijstje werkt altijd motiverend, zeker voor de korte termijn. Hopelijk kun jij ook dit jaar veel van de punten afvinken.
Doe maar vooral punt 28 hoor. Anders word je zo’n dertien-in-een-dozijn persoon en die vind ik saai;). Veel te leuk toch, om af en toe te moeten rennen voor je bus en om gewoon niet te weten hoe een auto er onder een motorkap uit hoort te zien?:)
Zeker weten! Houd het leven lekker leuk en uitdagend. En als je rent voor de bus en hem nét aan haalt, levert dat natuurlijk ook meteen een extra geluksmomentje hebt 😛 Toch nog ergens goed voor!
Heerlijk artikel, hahaha! Voor mij in ieder geval nummer 28. En als ik later groot ben kan ik zonder zenuwen bij een stoplicht stilstaan en bijna altijd zonder de auto te laten afslaan wegrijden. Dat zou ik zó fijn vinden! 🙂
Dat is ook een goeie 😉 Misschien om je hoop te geven: ik had een jaar of vier ook standaard dat probleem en werd daardoor al bloednerveus als het stoplicht op rood sprong. Is inmiddels helemaal goed gekomen – zowel met het afslaan als met de zenuwen daarvoor. Dus dat komt vast ook bij jou wel goed, zelfs al voordat “je later groot bent” 😉
Wat leuk om te lezen! En verschrikkelijk herkenbaar al die tabbladen die open staan in de veronderstelling dat ze later nog wel van pas komen, haha!
Zo dat zijn veel doelen voor als je later groot bent, alle artikelen van de NOS lezen lijkt me wel een uitdaging overigens. Dat zijn er zoveel. Als ik later groot ben wil ik graag nog een huis kopen, en al die dingen rondom verzekeringen en alles wat daarbij komt snappen. Een leuke baan hebben, kindjes krijgen, ooit oma worden (lijkt me nu al leuk haha)
De mooie dromen die jij noemt (kinderen krijgen en oma worden) staan ook absoluut op mijn lijstje 🙂 Dat is natuurlijk nog veel meer waard dan welke verzekering dan ook begrijpen 😉
Alle NOS-artikelen kennen is inderdaad wel vrij ambitieus, haha.