Op mijn nachtkastje ligt tegenwoordig standaard een boek. Op dit moment eindig ik elke avond met het boek ‘Licht leven’ van Nanne van Leer. Een prachtig boek over “een weg naar geluk”. En hoewel dat vast klinkt als een titel om de kriebels van te krijgen, is het boek verrassend fijn. Gisteren las ik iets over een mooie opdracht: een “batterijlijstje” opstellen. Met aan de ene kant dingen die je batterij opladen en aan de andere kant dingen waar je batterij van leegloopt (en wat je daaraan doet). Je raadt vast al waar deze blog over gaat: hét lijstje.…

Bijna anderhalf jaar geleden liet ik mezelf een flink ijzerwerk aanmeten. Geheel vrijwillig lag ik in de stoel van de orthodontist om slotjes op mijn ondertanden te laten plakken. Met een A4’tje vol adviezen en een wat pijnlijke mond vol metaal vertrok ik richting mijn werk. Bepakt met een lunch van brood zonder korstjes. Yup, mijn nieuwe bestaan als beugelbekkie was begonnen. En gisteren, meer dan één jaar later, was dan eindelijk het moment daar: de beugel en ik namen afscheid van elkaar. Voorgoed.…

“Er staan 5 nieuwe updates voor u klaar.” Waar een ander misschien heel enthousiast wordt van een kersverse lading technologische verbeteringen, krijg ik er acuut de kriebels van. En dan dus niet alleen omdat die updatemelding altijd op precies het verkeerde moment komt, maar ook omdat ik het gewoon – ehm – niet zo op heb met updates. Waarom vernieuwen wat eigenlijk al goed is? Ik wilde het eens hebben over het leed dat updates heet als je – zoals ik – niet bepaald een technologiejunkie bent.…