Twee jaar geleden was het moment, na drie keer gezakt te zijn, dan eindelijk daar. Ik kreeg te horen dat ik voor mijn rij-examen geslaagd was en mocht mijn felbegeerde roze papiertje gaan ophalen. Op dat moment kon ik mijn examinator wel omhelzen en kreeg ik bijna de neiging om een bedankspeech te houden en iedereen te bedanken die al die tijd in me was blijven geloven. Nog steeds ben ik dolblij dat ik destijds niet heb opgegeven en nu elke week weer profijt heb van het feit dat ik zelf kan auto rijden. Laatst viel me op dat ik tijdens het rijden allerlei gedachtes heb en ik besloot daar eens op te letten. Natuurlijk hebben we allemaal zo onze gedachtes over onze medeweggebruikers en zijn die niet altijd even positief. Maar voor vandaag leek het me leuk om me eens te richten op een paar positieve, grappige of zelfs gekke gedachtes achter het stuur. Ik ben benieuwd of je ze bij jezelf herkent.
- “Stel je toch eens voor dat ik dit stuk op de fiets zou moeten afleggen? Hoe lang zou ik er dan wel niet over doen?” Wat ben ik dan toch een bofkont dat ik in een metalen voertuig op vier wielen zit.
- “Kijk mij nou achter het stuur zitten! Wie had dat een paar jaar geleden gedacht?”
- “Is het te zien dat ik nu keihard meezing met Justin Timberlake?” Ach ja, te horen is het in ieder geval niet!
- “Oh jee, die drempel had ik niet zien aankomen.” #achtbaangevoel
- “Nog even snel achter de bus aan rijden, zodat het stoplicht meteen op groen springt.” Een wijze les die ik van mijn moeder heb geleerd.
- “Oeps, dat was oranje!”
- “Laat het stoplicht nog maar even op rood staan. Dan heb ik precies genoeg tijd om even mijn haar te doen.” Wij vrouwen kunnen immers heel goed multitasken.
- “Goh, zit er in die auto voor me een man of een vrouw?”
- “Lieve TomTom, waar zou ik zonder jou toch zijn?” Je bent mijn beste vriend, mijn redder in nood, mijn rots in de branding…
- “Is dit nou de A1 of A2?” Tja, als je beste vriend TomTom heet, leer je de namen van alle wegen niet zo snel.
- “Wat zou er eigenlijk gebeuren als ik de auto midden op de snelweg in z’n achteruit zet? Kan dat überhaupt?” Please don’t try this at home – heb ik uiteindelijk ook maar niet gedaan!
- “Oeps, mijn snelheid ging iets sneller omhoog dan ik in mijn hoofd had…” Maar tot nu toe heb ik nog steeds geen boetes gehad – even afkloppen!
- “Wat gaat de tijd eigenlijk snel als je rijdt!” Ik vraag me nooit meer af “Zijn we er al bijna?”.
- “Wauw, kijk mij eens strak fileparkeren!” Heeft iemand dat gezien?
- Daarna: “Mam, zo stond hij dus in één keer geparkeerd!” Soms heb je gewoon even een schouderklopje nodig.
Je zult begrijpen dat ik me in de auto niet hoef te vervelen met mijn beste vrienden TomTom en Justin Timberlake en met al die gedachtes. Het leuke vind ik dat ik in de afgelopen twee jaar ook echt mijn eigen rijstijl heb ontwikkeld. Mensen zeggen vaak dat je pas leert rijden nadat je je rijbewijs hebt behaald en dat is ook echt zo. Ik ben zoveel zekerder van mijn eigen rijden geworden sinds ik vaker op de weg zit. Maar het gevoel dat ik het kleine meisje achter het grote stuur ben, dat is nog niet verdwenen. Misschien dat ik juist daarom zo graag in mijn eentje in de auto stap. Op naar nog veel meer ritjes met bijpassende leuke gedachtes.
Welke van deze gedachtes in de auto heb jij ook weleens?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Vegan pindacurry met veel groenten (simpel recept!)
Een goed gekruide curry is het soort gerecht dat ik elke avond wel zou kunnen eten. Laatst bedacht ik in een creatieve bui iets nieuws: pindakaas door de curry gooien. Het bleek een hit: deze curry met heerlijke kruiden, veel groenten en een paar flinke scheppen pindakaas. Als je dol bent op satésaus of pindakaas en net zo houdt van curry als ik, probeer deze pindacurry eens! Een heerlijk goedje waar je na een tijdje pruttelen in de pan, inclusief verrukkelijke pindageuren, vast met plezier je lepel in zet.
12x Als je me echt zou kennen, zou je weten dat…
Het is alweer zeker 10 jaar geleden dat het prachtige programma 'Over de streep' op tv kwam. De vraag 'Als je me echt zou kennen, zou je weten dat...' was daar vaste prik. Ik keek altijd met een brok in mijn keel ter grootte van een tennisbal toe hoe mensen over de streep gingen. Vaker met dan zonder een tissue paraat. Zo mooi vond ik het om te zien dat mensen open waren. Over the good and the bad. Het voelt soms logisch om te denken dat jij de enige bent met iets, terwijl er bijna altijd - zelfs in je eigen omgeving - mensen rondlopen die een stukje in je verhaal herkennen. Alleen al daarom vind ik het mooi om soms - vooral privé en nu ook hier in dit stukje web - een inkijkje te geven in wat je niet altijd ziet.
Reizen als introvert: 11 tips om zelfs drukke stedentrips behapbaar te maken
Hoe kan het dat jij als introvert toch zo blij wordt van stedentrips? Die vraag heb ik al best vaak gekregen. Tja, wij zoeken inderdaad vaak juist de drukste hoofdsteden op, wat best frappant is voor iemand die snakt naar rust en niet dol is op mensenmassa's. Tijdens onze trip naar Berlijn besloot ik er eens op te broeden: hoe doe ik dat nu eigenlijk, een stedentrip introvert-proof maken? En hoe kun je überhaupt op je eigen manier reizen als introvert? Dit zijn 10 tips die ik er zelf de afgelopen 10 jaar over leerde.
Haha, geniaal. Ja, ik denk altijd beter fietsen we niet. Want zo blijf ik droog en kom ik nog eens ergens. Vandaag naar de Ikea. 😉
Precies! Lang leve de auto 😉 Veel plezier bij de Ikea!
Alleen die verrekte drempels herken ik #drempelvrees.
En wat gebeurd er als je de auto in z’n achteruit zet op de snelweg? Mocht je het op de een of andere manier voor elkaar krijgen (en je rijdt maximale toegestane snelheid vooruit) dan klapt je versnellingsbak uit elkaar en vliegen de onderdelen hiervan overal doorheen. So don’t try this at car!
Enne.. snelheid die harder omhoog vliegt dan ik dacht? Nooit last van..
Haha, bedankt voor de uitleg! Ik dacht al dat het niet het proberen waard zou zijn 😉
Hehe, zo herkenbaar dit! En dat van die namen kennen klopt zo totaal! 😉
Hihi, gelukkig ben ik niet de enige die dat heeft!
Ik rij ook ’t liefst alleen. Als mijn moeder of vader bij mij zitten dan wacht ‘k steeds op commentaar (& die hebben ze!).
Oh ja, dat is lastig! Bij mijn ouders valt dat gelukkig mee.
Hahaha, geweldig! Ik word er helemaal vrolijk van! 😀
Hihi, leuk om te horen 🙂
Haha, geweldig! Ik vrees en beef voor het moment dat ik op rijles ga 😉
Hihi, dat komt vast goed! Zelfs mij is het gelukt en ik was in het begin echt een ramp 😉
Haha daar hoop ik dan maar op! Gelukkig duurt het nog even, dan kan ik me even voorbereiden 😉
Hahaha supergrappig! Inderdaad, TomTOm for life! 😉 en ja.. ook die oranje kom ik helaas vaak tegen :’)
Ja, zonder TomTom komen we nergens 😉