De eerste lentezonnestralen weer voelen na een quarantaineweek – pure magie! Gelukkig bleef het niet bij alleen dat lichtpuntje. De afgelopen week barstten van de leuke dingen. Ook op de lome bankligdagen met het beruchte virus waren er blije momenten te ontdekken tussen de tissues en het kuchen door. Dit keer op mijn Blije Lijstje onder andere een opmerking die ik iets te letterlijk opvatte, de ultieme Airbnb voor een plantenliefhebber, pure emoties na een bevalling van een kind dat ik niet eens zelf op de wereld heb gezet en een boeiende levensles die iets met blauw, paars en een regenboog te maken heeft.

Blij Lijstje #54

• De vrouw in de supermarkt die een paar seconden in stilte naar me keek en toen zei “Jeetje, wat zie jij er leuk uit. Gewoon zo je haar, wat je aan hebt en alles bij elkaar!”. Dat alleen al maakte mijn dag. Het feit dat ze dit ook nog zei toen ik net met de hormonen gierend door mijn lijf en een enorm opgezette buik door de winkel liep (lees: complimenten waren welkom!), maakte het alleen maar beter.
• Met Barts gezin naar de film van Fantastic Beasts gaan. Mijn eerste bioscoopbezoekje sinds Bart en ik aan het daten waren (oeps, dat is al bijna 3 jaar geleden!). Wat was het fijn! En wat was het een mooie film!
• Nog steeds genieten van mijn tweedehands aanwinsten van Koningsdag. Vooral de paarse jurk en de blouse met bloemen heb ik al heel vaak gedragen.
• Eindelijk een sportarmband ontdekken waar mijn (blijkbaar wat groot geschapen) telefoon wél in past.
• Iets bakken waar Bart supersceptisch over was (zwartebonenbrownies – moet toegeven: het klinkt ook niet als het lekkerste wat je ooit hebt gegeten) en dat hij het dan tóch lekker vindt. Dan is mijn missie geslaagd.
• Dat mensen zo lief zijn om speciaal voor mij iets te koken of bakken wat lactosevrij is. Ik vind zelf lactosevrij eten niet zo’n probleem met koken, maar het wordt wat lastiger als je ergens anders eet of naar een restaurant gaat (dan wil ik niet altijd diegene zijn die de restaurantopties drastisch beperkt). Zo lief als mensen er uit zichzelf rekening mee houden! 
• Op verjaardag langsgaan bij broerlief en zijn vriendin en daar door hen getrakteerd worden op een feestmaal (terwijl zij degenen waren die de slingers, ballonnen en cadeaus verdienden).
• Gezellig langsgaan bij een vriendin die op het punt van bevallen stond (niet toen ik daar langsging overigens; anders was ik wel een andere keer op de thee gekomen).
• Het spel Werewords spelen. Weerwolven vind ik zelf niet zoveel aan (dat heb ik op de middelbare school vaker met de vriendengroep gespeeld dan me lief is), maar Werewords is wel erg leuk. Zeker voor taalliefhebbers (waaronder ondergetekende).

Een compliment krijgen van de mondhygiëniste over mijn tandenpoetskunsten. Ik sloof me uiteraard voor het bezoekje op de stoel altijd extra uit, dus fijn om te horen dat daar iets van te zien is.

• Onze Airbnb’s boeken in Duitsland en Kopenhagen. In Kopenhagen boekten we een appartement met heel veel planten (te leuk!) en in Duitsland zitten we in een knus huisje midden op de berg met houten schrootjes op het plafond. We hadden het slechter kunnen treffen.
• Voor mijn recepten op mijn blog een handige plug-in ontdekken waardoor ik ze voortaan veel makkelijker op mijn blog kan zetten (voor wie nieuwsgierig is: het is de plug-in WP Recipe Maker). Het ziet er zo hip uit met aparte ingrediëntenlijstjes, de bereidingstijd erbij en een knop waarmee je het recept kan printen. Nu nog een boel blogs omzetten naar die plug-in!
• Dat een opdrachtgever door de paar honderd artikelen die ik voor hun kennisbank heb geschreven nu 6x zoveel bezoekers heeft als eerst. Nog toffer is het dat ze mij daar ook steeds van op de hoogte houden en zo dankbaar zijn. Daar word ik dan weer blij van!
• Na een heel vol weekend een maandagavond zonder plannen hebben. Ik kan überhaupt een dag “gewoon werken” na zo’n druk weekend dan echt als ontspannend zien. Scheelt ook dat ik mijn werk leuk vind natuurlijk. 
• De persoonlijke Bonus van Albert Heijn. Zo fijn als we korting krijgen op onze literemmers (ja, in de letterlijke zin van het woord!) pindakaas.
• Bart die vertelt over een vakantie-uitstapje waarbij hij uit de auto stapte en toen “zijn broek vergeten” bleek te zijn. Hij bedoelde dat hij geen lange broek mee had, maar uiteraard zag ik die uitspraak iets te letterlijk voor me (als in: iemand die in onderbroek de auto uitstapt en zich plots realiseert iets essentieels vergeten te zijn) en heb ik er een minuut of 15 om dubbel gelegen. Als enige in de groep overigens. #beelddenker 
• Pippa die me komt halen als ze tien minuten na de gebruikelijke etenstijd nog niets eetbaars heeft gekregen. “Eh hallo, hoe laat denk je wel niet dat het is?”, zeggen haar ogen zonder dat er een woord voor nodig is. 

Dat onze vertrouwde supermarkt op de hoek eindelijk weer open is na een grote verbouwing. We zijn blijkbaar zodanig verwend geraakt met een afstand van twee minuten lopen naar de supermarkt dat op de fiets moeten stappen voor boodschappen al als een wereldreis voelt.

• Stof uit het allerlaatste plinthoekje halen, wat betekent dat het weer gedaan is met de schoonmaaktaken van het weekend. Blij moment altijd!
• De afgelopen tijd veel inzichten opdoen en daardoor beter in mijn vel zitten. Daarvóór voelde ik me overigens ook prima, maar ik heb het idee dat ik de laatste tijd steeds meer mezelf kan zijn. Het mooiste besef? Dat jij niet blauw hoeft te worden als de rest blauw is; en dat je ook een goed mens bent als jij als enige van de tien paars bent. Daar wijdde ik deze Instagram-post aan. Iets met de wereld kleur geven met jouw eigen kleur.
• Na een week hormonaal feestje weer mijn minder-hormonale zelf zijn en de tampons kunnen wegstoppen. Hoera voor betere weken van de maand!
• De serveerster als ze mijn gnocchi zonder kaas komt brengen: “Alstublieft, uw lactosevrije gnocchi.” Ik vijf minuten later tegen Bart: “Goh, dat klinkt natuurlijk wat fancy’er dan “Hier uw gnocchi. We hebben de kaas weggelaten.”. 
• Een paar oude blogs teruglezen en die dan heel “schattig” vinden. Het allerschattigst vind ik deze blog met 3 simpele recepten toen ik net op mezelf woonde. Kwam erop neer dat ik gewoon een zak roerbakgroenten opentrok, aardappeltjes maakte en een vega-burger erbij legde. Doet de naam ‘simpel’ wel echt eer aan!
• Dat ik alleen heel milde klachten had van corona en er volgens mij goed van afgekomen ben.
• Na de quarantaine eindelijk weer de zonnestralen in het echt voelen in plaats van ze door het glas heen op te pikken.
• Een lieve vriendin die bevallen is van haar eerste kindje. Zo bijzonder! Ik was er de hele dag emotioneel van.
• Alvast bedenken welke taart ik voor mijn verjaardag wil maken. Deze crumble met bosbessen is het geworden (of nee, moet het worden!).
• Het boek ‘Ik moet nog even kijken of ik kan’ lezen. Eén en al herkenbaarheid als introvert: hopen dat je onder werklunches uitkomt, sip zijn als je denkt een avond alleen te hebben en dat er dan iemand onaangekondigd op de stoep staat, of jezelf haast door de grond voelen zakken als je plotseling de beurt krijgt in een vergadering – ik kon een hoop introvert-uitdagingen van de bingokaart wegstrepen.
• Een CoolBest-pak zien staan met daarop ‘Nu 30% minder suiker’ en ook ‘70% sap, 30% water’. Stelletje slimmeriken! Zo kan ik alles suikerarmer maken.
• Een weekendje weg naar de Veluwe met de schoonfamilie.
• Dat Bart in een stroomstoring nog een laptop met volle accu ergens vandaan wist te toveren. De held! Ik had net een deadline te halen.
• Dat ik blijkbaar tot de selecte kring behoor die van Toedels (de hond van Barts vader) een dolenthousiast welkom krijgt. Een hele eer!
• Na het weekend thuiskomen in ons eigen vertrouwde huis met een harige huisgenoot die al net zo goed is in een warm welkom geven. Die lieve Pip had ik zelfs tijdens twee dagen weg al enorm gemist.

Wat mis jij het meest van thuis als je weg bent (geweest)?