Dit weekend was er één met een gouden randje. Daar droegen 5 kilo uien ook zéker aan bij. Tja, iets met een Sinterklaas-dobbelspel, een paar creatieve cadeautjesbedenkers en een cadeau om van te huilen (van het lachen). Vertel ik je zo meer over! Daarnaast werd ik heel blij van de fantastische nieuwe aankoop die ik mezelf dit weekend cadeau deed, van soep, zonnige novemberdagen en van mooie woorden die spontaan in mijn oor gefluisterd werden. Oh ja, en ik werd blij van Barts eerste hulp bij technische issues die onze springvorm een enkeltje prullenbak bespaarde. Tijd voor een Blij Lijstje!

• Beseffen hoe blij ik ben met mijn werk en met de opdrachten die ik heb. Het is best een zoektocht geweest naar welke opdrachten mij het beste liggen, hoe ik klanten het liefst help en wat voor soort bedrijven bij me passen, maar ik heb voor mijn gevoel de laatste tijd helemaal mijn draai gevonden.
• Soep maken. Elke week weer. Deze week staat er pastinaaksoep op het menu (uit een AH Overblijvers-box); later deze week komt de snert voor het eerst weer tevoorschijn. Kan niet wachten!
• De kop ‘Auto van John Legend bijna gestolen’ op een nieuwssite. Ten eerste: wat boeit het mij of de auto van een zanger wordt gestolen? Ten tweede: wat is er zo nieuwswaardig aan als die diefstal niet eens echt heeft plaatsgevonden?
• Dat Bart me altijd zo steunt in dingen die ik doe. Of ik nou twijfel om wel/niet iets te kopen, me voor de zoveelste keer voor de volle 300% op een project stort of met een compleet spontaan plan kom, hij zal altijd blij voor me zijn en roepen “Ja, moet je doen!”.
• Meedoen aan de fotowedstrijd van Het Perfecte Plaatje. Ik sleepte niet de mega-cadeaubon in de wacht, maar vond het creatief nadenken over een foto op zich al een feestje.
• Een typisch gesprek tussen Bart en mij in de auto op weg naar familie… Ik: “Mijn haar zit echt niet vandaag.” Bart: “Ah misschien een Bad Hair Day.” Ik geschrokken: “Oh is het echt zo erg?”. Bart: “Nee hoor, het valt wel mee.” Ik: “Het valt wel mee? Of zit het wel gewoon goed?” Bart: “Het zit goed hoor. Dat wil je vast horen?” Zeg me dat ik niet de enige ben met dit soort partnergesprekken? 😉
• Pippa betrappen terwijl ze in mijn tas naar de kattensnoepjes aan het zoeken is die ik net heb gekocht.
• Ontdekken dat sommige bloemen nog in bloei staan en de natuur in november dus echt niet één grote dorre boel is.
• Dat een gedichtje van mij laatst werd gedeeld door een bekende Instagrammer en ik er daardoor binnen 3 uur 200 volgers bij had. Echt bizar! Ik doe er normaal máánden over om zoveel volgers te krijgen (al moet ik zeggen dat ik überhaupt niet zoveel doe om nieuwe volgers te bereiken; ik vind Instagram gewoon leuk en houd me nauwelijks bezig met de cijfertjes).
• Verrukkelijke traybakes uit de oven. Ik snap niet dat ik dit type gerecht pas een half jaar geleden heb ontdekt. Als je geen zin hebt om te koken, is dit fantastisch! Je snijdt wat groenten, gooit ze samen op een plaat met stukjes aardappels, schuift het vervolgens op je bord en hebt dan een heerlijke maaltijd.
• Eindelijk een zakje voorgesneden pompoenblokjes tegenkomen dat wél net zo lekker smaakt als verse pompoen. De bio-pompoenblokjes van AH-huismerk zijn hier helemaal goedgekeurd. Yay voor zakjes die me het meest ellendige keukenklusje ooit besparen: pompoen hakken.
• Uit lunchen gaan met Bart bij een nieuw ontdekt vegan & glutenvrij tentje in Amsterdam: Wild & the Moon. Wij waren nogal wild van het eten. Speciale tip van Bart: probeer de vegan saté! Tip van mij: de all day breakfast bowls zijn ook errug geslaagd.
• ’s Ochtends om elf uur al alle huishoudelijke klussen van het weekend af hebben. Oftewel: het échte weekend kan beginnen.
• Als je tweede poging van een baksel heel goed uitpakt nadat de eerste poging een zompige blamage was geworden.
• Zonnige novemberdagen.
• Mezelf dit weekend ein-de-lijk (na twee jaar zeuren over de kuren van mijn huidige camera) een nieuwe camera cadeau doen. De camera en ik zijn nog in de aftastende fase, maar ik heb zo’n vermoeden dat er een mooie band gaat opbloeien.
• De medewerker in de camerawinkel als ik afreken en heb verteld dat ik de camera voor mijn bedrijf (mijn blog in dit geval) aanschaf: “Ah, je boekhouder staat zeker achter je”, wijzend naar Bart. Ik: “Nou nee hoor, ik ben wel handig met cijfers en doe dat gewoon zelf.” Kon het niet laten om dat soort vooroordelen even de wereld uit te helpen 😉
• Het Sinterklaas-dobbelspel met de complete familie en aanhang (wat zoveel betekent als 22 man in een klein huis!). Voor het eerst sinds drie jaar weer en het was zo’n feest om er weer te zijn!

De hilarische cadeaus waar sommigen van ons mee kwamen aanzetten. Iemand vijf kilo uien bijvoorbeeld? Een WK-boxershort met bijpassende sokken? Of shampoo die ruikt naar bier?

• Dat ik uiteindelijk met o.a. chocola en mijn zelf ingebrachte kerstbal naar huis ging. Best goed bekeken toch?!
• En dat er ook in onze tas nog 8 uien mee gingen. Tja, ik wilde mijn moeder (de gelukkige winnaar van de uien) niet in haar eentje met die enorme voorraad achterlaten. Na een tijdje komt de uiensoep je toch de neusgaten uit 😉
• Mijn tante die uit het niets tegen me zei dat ze trots is op hoe anders mijn leven nu is dan zeven/zes jaar geleden toen ik nog ziek was, en op hoe ik er destijds uit ben gekomen. Het raakte me meer dan ik in woorden kan uitdrukken.
• Pakketjes die op maandag zouden aankomen, maar op zondagochtend al worden bezorgd.
• Naar hartje Amsterdam autorijden zonder in een file te belanden. Yay voor tien minuten te vroeg zijn!
• Mijn nieuwe tweedehands jurken van Appel & Ei voor het eerst aantrekken.
• Dankzij een toffe klant van mij die affiliate-marketing-expert is meer in dat onderwerp duiken en ontdekken dat affiliate marketing reuze-interessant is en ik er ook meer mee kan doen.
• Nieuwe stickerboekjes opduikelen bij Action die te fantastisch zijn om niet mee te nemen.
• Dat de maand december eraan komt. Ik ben geen wintermens, maar wel een decembermens. Die maand van feestdagen vind ik geweldig.
• Mijn halfjaarlijkse Etos-bezoekje brengen voor een nieuwe mascara en dan ontdekken dat de mascara precies die week ‘2 halen 1 betalen’ is. Kortom:
• Onze persoonlijke kerstkaart gedrukt zien en haast niet meer kunnen wachten om die op de post te doen.
• Voor het eerst een Too Good To Go-box ophalen bij Vomar. Ze hebben daar nu Groente-, Fruit- en Broodboxen en die móest ik proberen.
• Op een zaterdagmiddag de tijd nemen om allemaal moet-ik-nog-doen-dingen weg te werken die nauwelijks tijd kosten maar die toch op mijn uitstellijst waren beland. Bepaalde mailtjes versturen, me afmelden voor een aantal nieuwsbrieven, facturen downloaden en opslaan – dat soort suffigheden.
• Mijn oma tegen mij: “Die Bart hè, dat is echt zo’n leuke jongen!”.

De Proefwerk-video’s van Teske waarin ze allerlei vegan producten proeft. Noem me gek, maar ik word er heel gelukkig van om 20 minuten te kijken naar iemand die supermarktproducten proeft en haar bevindingen deelt.

• Een dierbare weer zien nadat zij een spannende operatie had gehad (die gelukkig goed is gegaan).
• Doordat ik voor 365 Dagen Succesvol teksten schrijf nu toegang hebben tot hun complete Academy en daardoor het komende jaar niet uitgeleerd zijn qua cursussen en trainingen.
• Dat mijn eerste teksten nu online staan op hun website. Zo schreef ik dit artikel over je leven omgooien (zonder ‘Ik vertrek’-taferelen) en dit artikel over ontspannen bij stress.
• De leuke telefoongesprekken met Laurie: mijn business buddy. Zo fijn om een sparringpartner te hebben met wie je van gedachten kunt wisselen en die je soms helpt om nieuwe plannen te smeden, op de rem te trappen of juist een tandje meer gas te geven.
• Ik tegen Bart na vijf minuten stoeien met een springvorm: “Nou dit ding is kapot: de bodem past niet meer op de springvorm. Ik doe het weg, hoor.” Bart kijkt vijf seconden naar het tafereel en zegt dan “Eh schat, moet-ie niet andersom?”. Tot zover mijn ruimtelijk inzicht. Het goede nieuws is wel dat de springvorm dus niet kapot was.
• Een filmpje maken van Pippa die als een ninja op een prop cadeaupapier springt en dat filmpje als crazy cat lady zo grappig vinden dat ik zelfs bij de 25e keer kijken nog hardop moet lachen.
• Eindelijk een verhuisdoos die al veel te lang in de gang stond hebben opgeruimd (en dan te bedenken dat we niet eens verhuisd zijn).
• Dat we bijna door de serie ‘Het gouden uur’ heen zijn. Ik vind die serie reuze-leuk en spannend om te kijken, maar hij is me een tikkie te bloederig en spannend. Tegelijkertijd wil ik wel graag weten hoe het afloopt. Dus: gek genoeg ben ik blij als we de laatste aflevering deze week hebben gekeken.
• Taartjes eten bij Ikea.
• Hardlooprondjes op dinsdagavond. Hoewel ik zeker niet altijd zin heb om mijn fijn zittende stoel te verruilen voor hardloopschoenen en de koude buitenlucht, ben ik altijd weer heel blij als ik het heb gedaan.
• Op een fris opgemaakt bed met schoonbeddengoed gaan slapen. Er slaapt weinig zo fijn als mijn eigen bed met kakelvers beddengoed.
• Wandelschoenen in huis halen. Bart roept al twee jaar elke keer dat ik klaag over vermoeide voeten dat ik een keer wandelschoenen moet kopen. Ik vond het maar gedoe en overbodig en duur en… Maar nu ben ik toch om. En ik geef toe, Bart, dit had ik eerder moeten aanschaffen.

Wat is zoiets wat jij veel eerder had moeten doen?