Boeken over roze chaoten, ingezakte fiasco’s die uiteindelijk toch tot verrukkelijke traktaties leiden en een eigen huisje voor poes Pippa. Er was nogal wat klein (en soms ook groot) geluk om de afgelopen tijd glunderend blij van te worden. Een goed moment om er een nieuw blij lijstje in te gooien! Dit waren de dingen die mij de afgelopen tijd vrolijk maakten. Van hardloopprestaties tot tv-marathons, en van omrij-sessies die zo erg nog niet bleken tot teamdagen die eindigen op een yogamat.

• Dat ik vanaf deze week eindelijk (mijn eigen schuld, ouderwets uitstelgedrag!) mijn nieuwe telefoon in gebruik heb. Dat betekent ook: veel beter geluid, mooiere foto’s en filmpjes die niet schokken. Hoera!
• De eerste afleveringen van Dertigers vooruitkijken omdat ik na máánden wachten echt niet afleveringen voor later kon bewaren. Dit is sowieso een van mijn favoriete tv-programma’s voor de zomer van 2024.
• Bart die fanatiek filmpjes stuurt van Pippa die precies niets doet (behalve slapen of zeuren om eten) als ik 2 uur van huis ben. En dat ik daar dan toch altijd van smelt.
• Het heerlijke boek ‘Laat maar’ van Bettina Holwerda lezen. Een niet-zelfhulpboek dat juist de charme omarmt van imperfectie, chaos en maar wat aanmodderen. En dan op een heerlijk eerlijke, bij vlagen hilarische manier én met een knalroze kaft. Mij had je al bij dat laatste!
• Dat onze mevrouw Pip sinds vrijdag haar eigen huisje in ons huis heeft. Of beter gezegd: een riante kattenbakombouw die we voor haar lieten maken en waar zelfs haar eigen naambordje ophangt. Het is niet alleen praktisch, maar ook nog eens te schattig. De blog met foto’s volgt nog!
• Dat mijn vegan kersenkwarktaart na het compleet instortende fiasco waar poging 1 toe leidde dit keer wél helemaal mooi, lekker en stevig uit de bakvorm kwam. Ik was een zielsgelukkig mens.
• Überhaupt kersen.
• Dat Bart me ook in gestreste, totaal overprikkelde toestand nog een leuk mens vindt en het magische talent heeft om me altijd weer zen te maken.
• Dat familie en vrienden tegenwoordig speciaal voor mij vegan taartjes in huis halen of zelfs bakken, en daar nooit een probleem van maken. Onwijs lief! Het “moeilijk moeten doen” voor anderen vond ik namelijk een van de spannendste dingen aan vegan worden.
• Laatst als cadeau aan mezelf besluiten om niet naar een event te gaan waarvoor ik al maanden daarvoor een kaartje had gekocht. Niet omdat ik geen zin had, maar omdat ik aan alles merkte dat een dag zonder verplichtingen me veel beter zou doen dan alle energie bij elkaar te rapen en erbij te zijn. Het bevestigde voor mij weer eens dat je, ook als het niet zo voelt, vaak echt wel een keuze hebt (zoals de keuze tussen wel/niet gaan in dit geval).
• Op de teamdag van een tekstbureau waarvoor ik werk ervaringen uitwisselen met andere tekstschrijvers over the good and the bad van het vak (gelukkig vooral veel “good”!). Juist omdat ik mijn eigen baas en enige werknemer in één ben, is het fijn om eens van gedachten te wisselen met leuke vrouwen die dagelijks hetzelfde doen als jij.

Tijdens de verjaardag van een vriendin een ginger-foto maken. Zij, ik en haar buurman hebben alle drie rood haar, dus een trio-foto mocht volgens hem niet ontbreken. Te grappig!

• Dat drie mensen op diezelfde verjaardag los van elkaar zeiden dat die vriendin en ik haast elkaars klonen lijken. Mocht je zelf willen beoordelen of we echt net zussen zijn, kijk en oordeel zelf door op Lauries Instagram te spieken. Grappig detail: onze katten hebben ook nog eens dezelfde naam.
• Na drie dagen om 6 uur opstaan (voor deadlines, afspraken aan de andere kant van het land en tandartsafspraken) op zaterdag pas om half 8 uit bed hoeven. Aan uitslapen doe ik niet, maar om half 8 opstaan voelt na drie vroege dagen wel als een cadeautje.
• Er met een vriendin gelukkig wel om kunnen lachen als we door mijn gemiste afslag per ongeluk niet in Ede maar in Arnhem terechtkomen en daardoor pas een half uur later op de bestemming zijn. Een actie voor mij (ja, de TomTom stond zelfs aan…)! Maar als je er geen ding van maakt en om suffe acties blijft lachen, zijn dat soort bloopers gelukkig zo vreselijk nog niet.
• Rondwandelen door het mooie Oosterpark.
• Als de metro pal voor je neus komt aanrijden en je daardoor nog veel meer op tijd thuis bent dan je dacht.
• De avond van tevoren al een dubbele portie koken en daardoor voor een avondafspraak iets minder hoeven te haasten, omdat ik alleen maar mijn prakkie in de magnetron hoef te gooien.
• Noedels met amandelpasta. Die combinatie is nog vele malen lekkerder dan het klinkt.
• Teamdagen die eindigen met een ontspanningsoefening, met daarbij de woorden “zodat je minder overprikkeld thuiskomt van een dag als deze”. Je snapt dat ik me helemaal tussen “mijn soort mensen” voelde.
• Vol trots dagelijks de deur uit wandelen met mijn gloednieuwe Oilily-werktas.

Het bijzondere compliment “Wat staat dat geblondeerde haar je leuk!”, terwijl ik nog nooit ook maar een likje verf in mijn haar heb gegooid. De zon doet zijn magie, denk ik.

• In mijn research voor een blogartikel over bijzondere secundaire arbeidsvoorwaarden ontdekken dat er bedrijven zijn die gratis strijkservice aanbieden voor hun werknemers. Bijzonder, maar niet verkeerd!
• Leren hoe je zelf met dadels en tahin een heerlijke karamelsaus kunt maken.
• Het mezelf gunnen om als eerste weg te gaan van een borrel of ergens niet te blijven eten. De laatste weekenden waren best vol met sociale dingen, en ik merk dat zoiets kleins mij al enorm helpt om minder uitgeblust thuis te komen.
• Winkelen in Leiden met een vriendin én daar goed slagen bij Appel & Ei.
• Bart die altijd bereid is om steenhard geworden potten pindakaas of notenpasta door te roeren, waardoor het goedje van een baksteen met olie weer verandert in een smeerbare substantie.
• Het besef dat onze Berlijn-trip niet lang meer op zich laat wachten en me nu alvast verdiepen in de eettentjes die we daar absoluut niet mogen missen. Prioriteiten, hè?!
• Blij worden van onkruid wieden. We hebben de tuiniertaken goed verdeeld: Bart verzorgt de planten, ik maak de tuin schoon en wied het onkruid.
• Plannen smeden voor een grotere boekenkast op mijn werkkamer (en erop broeden of ik voor de mooie wijnrode kast die ik heb gezien echt mijn spaarvarken wil omkieperen).
• Aan de slag zijn met een leuke nieuwe freelance opdracht: ik schrijf sinds kort voor Overstappen.nl informatieve teksten over hypotheken en alles wat daarbij komt kijken. Heel leuk om onderdeel te zijn van een lekker enthousiast team waarmee we zelfs in een week tijd al bergen werk hebben verzet!
• Mijn hardloopafstanden steeds ietsje verder uitbreiden om in september klaar te zijn voor de Dam tot Dam-loop by night (van 8 kilometer). Ik zit nu op 6 tot 6,5 kilometer, dus dat moet vast goed komen.

Waar werd jij gisteren (of vandaag) blij van?