Met een Berlijntrip in het vooruitzicht, een smileylamp op mijn bureau én Britse lievelings-tv in de aanslag kan ik niet anders dan tamelijk blij door het leven gaan. Er gebeurde een hoop vrolijkmakends de laatste tijd. Genoeg om al die kleine en grote dingen weer op een lijstje te verzamelen dat een plek hier op de blog verdient! Over de telefoon waarvan ik na 7 maanden eindelijk de aan-knop vond, rokkentrucs, gemiste drugsdeals, spelletjes waar ik wél het geduld voor heb en dure rode takjes door mijn eten gooien. Dit is mijn lijst vol blijheid van de laatste tijd.

• Na 3 dagen zonder stem eindelijk weer fatsoenlijk en verstaanbaar kunnen praten. Wat een genot!
• Eindeloos veel lijstjes met ‘beste vegan restaurants in Berlijn’ uitpluizen om er uiteindelijk twee of drie uit te kiezen waar wij neerstrijken (we huren altijd een Airbnb met keuken en koken de meeste avonden gewoon zelf!).
• Mijn nieuwe roze bril die na een paar weken nog altijd heel goed bevalt. Niet alleen vanwege de looks trouwens. Ik kan er ook véél beter door zien en besef nu pas hoe hard mijn oude bril aan vervanging (en ik aan een oogtest) toe was.
• Eindelijk (gênant maar waar: na 7 maanden in de kast laten liggen) mijn nieuwe telefoon hebben geïnstalleerd, waardoor ik nu opeens een véél betere telefooncamera heb. Lang leve mijn nieuwe (of nee, refurbished) Samsung-toestel.
• En – nu we toch bezig zijn met uitstelwaardige klusjes oppakken (nadat ik ze eerst eindeloos had uitgesteld) – ook maar meteen mijn sd-kaart leegmaken, mijn harde schijf herorganiseren én een back-up ervan maken. Vijf uur later was ik een moe maar tevreden mens.
• De nieuwe roze smileylamp die tegenwoordig vanaf mijn bureau naar me staat te glunderen dankzij een vriendin die hem voor mij kocht.
• Barts verjaardag vieren met een etentje voor tien én een uitstapje naar Kasteel De Haar.
• Spontaan deze Reel-video opnemen over ons bezoek aan de tuinen van De Haar. Echt een aanrader om die te bezoeken als je nog een leuk uitje in Nederland zoekt!
• Mezelf een cursus Pinterest-marketing cadeau doen, omdat ik vond dat ik na 10 jaar “maar wat doen” het weleens iets doordachter kan aanpakken. Heel veel zin in om er een dag lang met een echte expert in te duiken hoe ik mijn blogartikelen slimmer een plekje op Pinterest kan geven!
• Een roze/oranje gevlekte blouse scoren die helemaal mijn ding is en ook nog van een mooie duurzame stof is gemaakt.
• Nog dagelijks blij zijn met de aankoop van een Ring-deurbel. Ik vond het eerst altijd maar iets decadents, zo’n deurbel met videocamera en app en de hele rambam. Maar het is echt mega-handig als je een keer niet thuis bent en zo bijvoorbeeld tegen de pakketbezorger kunt zeggen waar hij het pakketje mag neerzetten.

• De magische fietsen-met-lange-rokken/jurken-truc ontdekken: gewoon een knoop in je rok leggen en je hoeft niet bang te zijn dat je nieuwe jurk tussen de spijlen of kettingkast komt. (Ook een tip van mij: vergeet niet om de knoop er daarna uit te halen. Anders loop je er – zoals ik laatst – wat onbedoeld opvallend bij.)
• Ongemerkt aangezien worden voor een drugsdealklant als we met onze fietsen op de stoep stoppen voor een fietsenzaak en een man met zijn hand uitgestoken op ons afkomt. Ik dacht dat we er met camera’s en leenfietsen tamelijk toeristisch uitzagen en had het idee dat de man ons aanzag voor fietsenkopers. “Nee hoor, dit zijn onze fietsen!”, zei ik nog, gevolgd door “We maken even een foto hier!” en een blije lach. De man keek me aan alsof ik gek was en snelde weg. Bart lachte me daarna keihard uit omdat de man daarna achter onze rug een drugsdeal sloot en ons waarschijnlijk aanzag voor de klant met wie hij had afgesproken. Ik heb echt een blinde vlek voor dat soort dingen…
• Met mierzoete wafels lunchen buiten de deur en dat dan op een übervrolijk dienblad geserveerd krijgen, waardoor alleen al de aanblik van het eten genoeg was om trek te krijgen.
• Het vooruitzicht dat Bart en ik over minder dan 2 weken officieel 5 jaar samen zijn. Vijf jaar. Dat voelt aan de ene kant als een eeuwigheid en tegelijkertijd ook weer totaal niet. Ik herinner me de “Wil je mijn vriendin zijn?”-vraag nog maar al te goed.
• Na zeker drie jaar uitstellen (te veel gedoe, te lastig, niet mijn ding…) tóch een voorstelvideo voor Instagram in elkaar knutselen. Dit is ‘m geworden:

 

 

 

 

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een bericht gedeeld door Romy Veul | vaak vrolijke blogger (@vakervrolijk)

• Voor het eerst iets met saffraan maken. Niet heel origineel, wel lekker: saffraanrisotto. Ik vond het voor herhaling vatbaar. Bart was eerst sceptisch over dat kleine busje met dure rode draadjes, maar vond het na afloop toch wel herhaalwaardig.
• Voor het tweejarige zoontje van een vriendin een boterham pindakaas smeren en helemaal vergeten dat rijkelijk besmeerde boterhammen voor kleintjes die net zelf kunnen eten niet helemaal ideaal zijn. Het arme ventje zat na afloop helemaal onder de pindakaas.
• In fotohokjes duiken om een reeks slechte, onscherpe en oncharmante foto’s te maken en daar alsnog heel blij van te worden. Leukere souvenirs van € 3,- bestaan er wat mij betreft niet!
• Dat ik gezegend ben met een vriend die op basis van één blik op Google Maps complete routes op de fiets uit zijn hoofd kent, waardoor ik alleen maar als een gehoorzaam kuikentje achter hem aan hoef te trappen. Als navigatiekneus is het bijzonder handig wanneer je vriend een beter ontwikkeld richtingsgevoel heeft dan jij.

• Lunchen met (gezonde) taart, omdat die “op moest” en ik me zonder morren wel wil opofferen om dat klusje te klaren.
• Dat ik voor eind augustus en begin september ondanks de zomerperiode al heel veel (leuk!) werk heb staan en dus zeker geen last heb van zomerse “Wat zal ik vandaag eens doen?”-werkdagen.
• Tijdens een restaurantbezoek altijd meteen 3 nieuwe ideeën opdoen voor gerechten die ik zelf wil proberen te maken.
• Nog een verdwaald potje 100% hazelnootpasta (geen Nutella, maar pasta gemaakt van 100% hazelnoot – vrij prijzig, maar o zo lekker!) in onze voorraadkast tegenkomen en daar uiteraard meteen die week rijkelijk mee smeren.
• Great British Bake-Off kijken bij gebrek aan leuke Nederlandse televisie. De Britse versie van Heel Holland Bakt vind ik misschien wel nóg leuker dan de Nederlandse variant.
• Voor het eerst gyoza’s eten en daar helemaal weg van zijn.
• De kraskaarten van Albert Heijn. Als fanatieke boodschappenbespaarder word ik altijd vrolijk van gratis boodschappen. Nog blijer word ik ervan als het een verrassing is wat je krijgt. We zijn tot nu toe al onder andere pittige Lay’s-chips, een Starbucks-drankje en handige wc-producten voor nop rijker.
• Na een fietstocht op een snikhete zomerdag zielsgelukkig zijn met niets meer of minder dan een groot glas water in één kaar naar binnen klokken.
• Bart die onze oude buurvrouw elke dag helpt met plantjes water geven en om die reden dagelijks op plantenverzorgings-complimenten wordt getrakteerd door haar. Zo heeft ze hem inmiddels aan de hoveniers van haar zus én schoonzus én verre familie aangeprezen als kundige hovenier “voor als hij ooit de IT uit wil”. Ze kwam laatst zelfs al met een baanaanbod namens de hovenier van haar zwager. Ik geloof dat Bart geen plannen had, maar het is toch een mooi compliment als iemand te spreken is over je watergeefskills 😉
• Het vooruitzicht dat er in mijn woonplaats binnenkort een H&M Home komt. Het is jammer dat ik de dagen niet kan aftellen (omdat er al 4 maanden een bord ‘Coming soon’ staat), maar anders had ik er zeker een aftelkalender voor gemaakt.
• Afleveringen van Flikken Rotterdam fanatiek terugkijken via NLZIET, zodat ik (naast mijn Britse bak-tv) alsnog wat zomerkijkvoer heb.
• Dat je denkt de hele dag van huis te zijn voor een niet zo leuke afspraak en dat die dan opeens niet doorgaat. Mij hoor je niet klagen!
• Skip-Bo spelen met Bart. Ik ben normaal te ongeduldig voor spelletjes, maar Skip-Bo is alles wat ik in een spel zocht (lekker snel en weinig uitleg en tactiek). Als ik win, vind ik het uiteraard nog leuker.

Wat is jouw favoriete gezelschapsspel?