Noteren waar ik de laatste tijd blij van werd – dát maakt mij dubbel-blij. Of ik me nu hieperdepiepblij of een beetje bleh voel, het doet mij altijd goed om op te schrijven waar mijn blije hormonen van gingen stromen. Dat waren de afgelopen tijd onder andere een acute actie van de schilder, een lieve liefde, een inschrijving waar ik 8 maanden naar had uitgekeken en een LinkedIn-bericht dat me een lachbui bezorgde. Oh ja, en er was een serie die ik (als niet-bingewatcher) goed genoeg vond om in één weekend van begin tot eind te kijken. Hier zijn ze: mijn blijmakers van de laatste tijd!

• Als je al wekenlang hoopt dat de schilder binnenkort een keer tijd heeft en opeens wordt gebeld: “Kunnen we morgen langskomen?”. Ehm ja. We zitten dus weer volop tussen de schilderpotten en afplaktape. Máár dan hebben we na deze week wel allemaal geschilderde deuren én een zolder met een kleurtje.
• Door deze vrij acute actie ook opeens héél snel knopen over kleuren moeten doorhakken, wat best een handige stok achter de deur blijkt. Eindconclusie? Onze zolder krijgt een roodpaarse tint (deze!) en alle stukjes plafond worden heel lichtgrijs. Spannend maar (hopelijk) mooi!
• Het standaard advies van de schilder: “Ja, dit zou ik zelf wel gewoon wit houden!”. Je begrijpt: dáár gingen we mooi niet in mee 😉 Geen enkele zoldermuur of plafondstukje blijft wit, alleen het kozijn.
• Een dag Bart als collega aan hetzelfde bureau hebben, omdat de bovenverdieping vanwege het deuren verven was gebarricadeerd. Op af en toe onhandig door elkaar heen praten tijdens calls na, was het reuze-gezellig.
• Uit eten gaan bij De Kas samen met Bart om ons vijfjarig samenzijn met lekker luxe eten en met veel liefde te vieren.
• Salesberichten op LinkedIn die zo overduidelijk slecht zijn dat ik er hardop om kan lachen. Deze week ontving ik het volgende pareltje van een salescoach: “Hi Romy, Ik volg jullie bedrijf al een tijdje en ik vroeg me af of Romy Veul nog ruimte heeft voor extra klanten komende tijd?”. Ehm, wie zijn ‘jullie’? En door ‘Romy Veul’ te schrijven, lijkt het net alsof ik de secretaresse van de grote bedrijfsbaas ben en even bij haar moet checken hoe het met de klantendoorloop zit 😉
• Dat brengt me meteen op een volgend punt: dat ik zulke leuke klanten en mooie opdrachten heb. In de zomerperiode is het altijd iets rustiger en overvalt me soms heel even een vlaag van “Trekt dit nog wel weer aan?”-paniek, maar eigenlijk wordt het elk jaar daarna alweer snel drukker en liggen er weer nieuwe mooie opdrachten op de plank.
• Dat Pippa haar nieuwe dieetvoeding-zakjes (die ze krijgt vanwege haar blaasproblemen) goed te pruimen vindt. Toch een opluchting als je daar € 1,50 per zakje voor betaalt 😉
• Een theedoek met hartjesprint scoren bij Blokker voor een paar euro.
• Nog regelmatig door foto’s van onze Berlijn-trip heen scrollen om er dubbel en dwars van na te genieten.

Dat onze 3,70 meter hoge zonnebloem nog altijd stevig in de aarde staat en zelfs de heftigste hagelbui wist te doorstaan.

• Een video delen over geen alcohol drinken en het commentaar dat ik daar soms op krijg, en daar heel veel veel herkenbare reacties onder ontvangen.
• De steengoede serie ‘De ring’ kijken en daarbij, zeker voor mijn doen als niet-bingewatcher, wel heel veel vaak op de ‘Naar volgende aflevering’-knop klikken. Binnen 2,5 dag was ik door het hele seizoen heen. Als je in dit after-komkommertijdperk nog een goede serie zoekt: dit is zeker een tip voor de liefhebbers van drama en spanning.
• Bart die absoluut de Best Boyfriend Award verdiende tijdens mijn nekpijn-perikelen (daarvoor ook al, hoor!) door om de haverklap met kersenpitkussens aan te komen of voor me te koken.
• Überhaupt de uitvinding van het kersenpitkussen. Wat een geniaal ding! Ik was altijd al fan van een warmtekussen, maar zo’n ding is wat lastig in je nek te leggen. Maar een kersenpitkussen is echt dé vondst van de eeuw.
• Over goede uitvindingen gesproken: de bedenker van de screenprotectors verdient ook een pluim. Mijn screenprotector brak gisteren kapot op onze drempel (waar ik mijn telefoon uit pure onhandigheid wat ongelukkig op liet vallen). Het goede nieuws: mijn telefoon bleek onbeschadigd. Jammer dat ik maar 3 maanden van de protector plezier had. Wel fijn dat hij deed wat-ie moest doen: mijn telefoon krasvrij houden.
• Dat we na 8 maanden wachten eindelijk een plek bij een huisarts in onze eigen woonplaats konden krijgen. Dat betekent geen 25 minuten durende autoritjes meer voor een simpele huisartsafspraak.
• Het besef dat Vaker Vrolijk gisteren gewoon alweer 8 jaar bestond. Jeetjemina, het is gewoon al 8 jaar geleden dat ik mijn allereerste artikel hier online zette. Ik ben mijn 23-jarige ik nog steeds zo dankbaar dat ze destijds ver uit haar comfortzone ging door dit eigen plekje op het digitale web te starten. Vaker Vrolijk heeft me meer moois gebracht dan ik in één artikel kan uitdrukken.
• Dat Bart spontaan een mooi boeket meenam om bij dit blogjubileum stil te staan, terwijl ik het zelf bijna vergeten was dat dit dé blogverjaardag was.
• Behang uitzoeken voor onze zolderverdieping en al helemaal voor me zien hoe dat er straks allemaal bij elkaar uitziet.
• Bart op Instagram inspiratiefoto’s toesturen van interieur- en tuinideeën en dan al weten hoe laat het is als ik geen bericht terugkrijg. Negeren betekent zoveel als “Dit gaan we dus echt NIET doen!”. Het ging overigens om een Notting Hill-achtig voortuinpad in jaren ’30-stijl. Ik was lyrisch; de wederhelft zweeg (en niet van instemming).

Blij zijn met de koelere nachten. Ik ben meestal niet heel gelukkig met het einde van de zomer, maar dit is dan wel weer een fijn pluspunt aan de herfst op komst.

• De Vegan Fair bezoeken en daar allerlei nieuwe vegan merken leren kennen en volop vegan kaasjes proeven (dé vegan kaas heb ik overigens nog steeds niet gevonden…).
• Dankzij een Pinterest-workshop helemaal geïnspireerd zijn om mijn complete Pinterest-account op de schop te gooien, nieuwe ontwerpen te maken en in de weeld van Pinterest-zoekwoorden te duiken. Het resultaat van al die veranderacties zie je trouwens op mijn Pinterest-profiel.
• Mugcakes maken (een gezonde “cake” van havermout die je in maar 2 minuten met de magnetron maakt) en helemaal verrast zijn over hoe lekker dat wel niet is.
• In de weer zijn met bramen. In het kader van mezelf uitdagen om te koken of bakken met ingrediënten die ik normaal nauwelijks gebruik, stonden er laatst bramen op het menu. (Daar maakte ik onder andere dit bakje vol met bramen-havermout mee).
• De eerste herfstplannen maken. Geen grootse vakanties overigens. Nu de regen weer flink uit de hemel komt vallen, krijg ik vooral heel veel zin om appeltaarten te maken, tussen gele bladeren te wandelen en paddenstoelen te fotograferen.
• Het besef dat ik de laatste tijd beter voor mezelf zorg dan ooit. Wat het grootste verschil voor mij maakte? Simpelweg vaker uitgaan van wat goed is voor mij. Dus niet meteen denken “Wat zou de ander willen?”, “Hoe reageert iemand als ik dit zeg?” of “Kan ik dat wel maken?”, en ook niet meteen allerlei verantwoordelijkheden op mijn eigen schouders gooien. Nee, als allereerst mezelf afvragen “Wat wil ik nu eigenlijk echt?”. Klinkt simpel, maar voor mij is het oprecht een life-changing ding. Hoe Amerikaanse-lifecoach-achtig dat ook mag klinken 😉

Wat maakte jou de afgelopen tijd blij?