Het is weer tijd om te strooien met een beetje blijheid. Niet omdat het leven altijd één groot confettifeestje is waarin alles 24/7 meezit. Wel omdat stilstaan bij de fijne, kleine dingen helpt om je leven een beetje (boel) leuker te maken en dankbaar te zijn voor wat mooi is. Zo ervaar ik het althans. De afgelopen maand werd ik o.a. vrolijk van een gênante fietsendief-actie die op het nippertje goed ging, een heleboel Sinterklaas-pret, een mooi besef over waar ik nu sta, de tandarts die me (terecht) uitlachte en die ene opmerking van Bart waar ik hém – niet zo lief – om uitlachte. Dit is mijn Blije Lijstje!

• Dat Bart op zijn “frietdag” speciaal 2 porties van deze rode-linzen-dahl met pindakaas voor mij maakt, zodat ik 2 dagen niet hoef te koken én mijn lievelingskostje kan eten.
• Heel Holland Bakt kijken. Ik ben de laatste tijd fan van niet al te spannende slow-tv en dit is daar een perfect voorbeeld van. Althans, als de taarten last-minute instorten, is dat toch even een beetje spannend.
• Deze gezellig Sinterklaasweken, waarin wij maar liefst 3x Sinterklaas vieren (één keer met de hele familie van mijn vader, één keer met mijn eigen gezin en één keer met Barts gezin).
• Tot de ontdekking komen dat ik van mijn vader (hij had mijn lootje getrokken) allemaal roze cadeaus had gekregen. Dat is nog eens een goed thema!
• De o zo fijne aanblik van de roze open kast in mijn werkkamer die vol staat met zo veel leuks en die de kamer in één klap veel meer kleur geeft.
• Een lastig gesprek op een rustige manier aangaan en dicht bij mezelf blijven, waardoor het uiteindelijk heel goed uitpakte en we allebei met een goed gevoel afsloten.
• Tegenwoordig standaard op maandag een kritische blik werpen op mijn agenda met de vraag “Is dit allemaal haalbaar? Voelt dit veel?”. Het blijft me verbazen hoe het soms al heel veel lucht geeft als je bijvoorbeeld één afspraak verplaatst of één taak schrapt. En sowieso: er valt zoveel meer te schuiven en schrappen in je agenda dan je soms denkt. Al is het maar dat je een keer een stofzuigronde overslaat.
• Dat ik eindelijk de perfecte vegan kaas heb gevonden: de vegan Parmezaanse kaas van Lidl uit deze review.

Het gevoel hebben dat ik het afgelopen jaar nog veel meer mezelf ben geworden, minder in mijn hoofd zit dan ooit, beter mijn grenzen aanvoel en nog meer mijn eigen weg durf te gaan. Toen ik laatst op bed lag en dacht “Wauw, ik heb gewoon een kwartier helemaal nergens aan gedacht!”, voelde ik me zo trots. Het kan dus tóch.

• De blijdschap die ik nog elke week voel over de komst van Freek: onze robotstofzuiger. Dat ding heeft mijn huishoudelijke leven zoveel leuker, simpeler en luchtiger gemaakt. Nooit meer ’s avonds nog rondjes rijden met de stofzuiger!
• De lachbui die ik kreeg na een onhandige actie met mijn fiets. Bij de supermarkt verloor ik mijn fietssleutel en die bleek nergens meer te vinden. Ik durfde mijn fiets alleen ook niet daar te laten staan, dus zat er niets anders op dan 5 minuten lang al lopend de fiets mee naar huis sjouwen met het achterwiel omhooggetrokken. En dan maar de hele tijd hopen dat er niet net een politieagent om de hoek komt rijden die me staande houdt met de vraag “Waar ga je met die fiets naartoe?”. Gelukkig zijn mijn fiets en ik heelhuids en zonder politie-aanhouding thuisgekomen.
• Dat er een nieuwe sleutel voor mijn fiets onderweg is en dat ik dus hopelijk deze week weer lekker kan fietsen. Tip van mij: zorg dat je altijd een reservesleutel hebt liggen…
• Dat er steeds meer aanmeldingen voor mijn wekelijkse mailing bij komen. Vind ik zo leuk! Ik steek er elke week veel plezier en passie in, dus het is tof om te zien dat mensen ‘m ook echt lezen of in elk geval openen. Mocht je denken “Mailing, welke mailing?”, dan kun je je onderaan dit artikel inschrijven. Vink aan dat je alleen wekelijks een samenvatting wilt ontvangen. Dan krijg je niet van elk artikel een mailtje, maar alleen 1x per week op maandag digitale briefpost.
• Het vooruitzicht van kerstvakantie. Twee weken maar liefst – zoveel kerstvakantie heb ik mezelf als ondernemer nog nooit cadeau gedaan, tot nu dus. En hij begint over 2,5 week al!

• Dat mijn broertje laatst te gast was in mijn lievelingspodcast: De Vegan Lekkerbek. Hij vertelt over zijn kookboek, over linzen, over zijn optimisme en over hoe zijn leven 4 jaar geleden drastisch veranderde en wat koken voor hem heeft betekend in zijn herstel. Je kunt de aflevering hier beluisteren.
• Als oma iets opvangt over de podcast: “Oh, dus dat is een interview op de radio? Kan ik dat ook ergens luisteren?”. Ik geloof dat oma bij het woord Spotify afhaakte, maar zal proberen haar eens een download van de aflevering te sturen.
• Dat de stroom bij de geplande stroomstoring van 6 uur maar 3 uur uitviel, waardoor ik (met dank aan mijn goede laptopaccu) toch geen verplichte lange werkpauze hoefde in te lassen.
• De mini-workshop die ik laatst online mocht geven aan een paar mede-tekstschrijvers.
• Dat de hoofdpijn die ik de dag vóór de workshop nog had precies op de grote workshopdag met de noorderzon was vertrokken. Timing!
• De vriend van mijn nichtje die wij voor het eerst zien tegen mijn broer: “Jij bent die kookboekenschrijver toch?“. Mijn broertje lachend: “Ja klopt!”. Mijn andere broer: “Ja, en ik ben de broer van de kookboekenschrijver en dat is zijn zus!”.

Na 3 mislukte chocoladetaartpogingen in 2 dagen tijd merken dat het spreekwoord “Driemaal is scheepsrecht” gelukkig nog steeds opgaat. Vol trots haalde ik mijn laagjestaart met chocola uit de springvorm.

• De ontdekking van de (deels) gratis app Insight Timer met nog veel meer meditaties, bodyscans en andere oefeningen dan Headspace. Ik heb deze app helemaal ontdekt en gebruik hem regelmatig voor meditaties, focusmuziekjes of bodyscans.
• Sinterklaasgedichten schrijven. Zonder ChatGPT overigens. Ik vind dichten veel te leuk om die tool erbij te pakken.
• Ondertussen lachen om de belachelijk slechte ChatGPT-gedichten die voor de leuk rondgingen in de familieapp. Inclusief tamelijk bizarre zinnen, zoals “Hoopte Sinterklaas maar dat de Piet niet verdwaalt in de grond.” Hoezo in de grond?
• Alvast bezig zijn met een paar piepkleine voorbereiding voor het 60-jarig (!) huwelijk van mijn opa en oma. Ik bedoel: 60, wat een mega-mijlpaal!
• Een massage aan huis krijgen, wat superdeluxe voelt en vooral steeds heel ontspannend is. Het was overigens helemaal niet het idee om zoiets aan huis te doen, maar mijn favoriete masseur werkt niet meer bij mijn vaste salon en bood aan dat hij ook kan langskomen. Wat een geluk!
• Zittend én staand kunnen werken. Joh, ik had echt jaren eerder zo’n zit-stabureau moeten kopen. Wat een verademing is dat! Sinds ik dit gebruik, heb ik veel minder last van een middagdip en vooral minder last van schouder- en nekklachten.
• Het nieuws dat mijn eigen zit-stabureau (ik werk nu aan het bureau van Bart) over 2 weken in huis is. Hoera!
• Bart: “Als wij vooral op de eerste etage leven, dan is de woonkamer eigenlijk ons zoutterrein.“ Ik, na 5 seconden stilte, met opgetrokken wenkbrauwen: “Eh watte?”. Hij bedoelde een souterrain, en ik heb hem zeker 5 minuten geplaagd met het idee dat onze hele woonkamer bestrooid is met zout.
• Die keer dat maar weer bleek dat googelen géén (ik herhaal: géén) goed idee is voordat je een specialist laat meekijken. Ik bij de tandarts: “Ja, er zit een grijs puntje op mijn tand en de tand doet pijn. Nu stond op internet dat grijze puntjes een voorteken zijn dat je tand afsterft en dat de grens tussen een volledig dode tand en een nog te redden tand subtiel is.” De tandarts lachte me nog net niet uit. De gevoeligheid kwam door mijn beugelspalkje en het grijze puntje was na 1 minuut al weggeveegd met een schoonmaakding.
• Weer even beseffen dat ik wel echt de beste (begripvolle, geduldige en professionele) tandarts ooit heb. Met huisartsen heb ik tot nu toe niet veel geluk gehad, maar over mijn tandarts ben ik lyrisch. Zelfs zo lyrisch dat ik met liefde 20 minuten in de auto zit om daarnaartoe te rijden in plaats van een tandarts dichter bij huis te zoeken.
• Eindelijk het recept delen waar ik misschien wel het meest trots op ben van al mijn recepten: mijn vegan tiramisu. Glutenvrij, vegan en suikervrij!
• Een verzoek voor een freelance opdracht: “Ik wilde vragen of ik je kan inschakelen als schrijver. Het gaat om teksten over vrachtauto’s en shampoo.” Best een random onderwerpencombinatie. Ik heb de opdracht niet aangenomen overigens 😉 In beide onderwerpen heb ik geen heel grote interesse.
• Door mijn blog over vastlopen in je werk extra beseffen hoe dankbaar ik ben dat ik al bijna 5 jaar de allerleukste baan van de wereld heb.

Waar werd jij afgelopen week blij van?