Van de trotse tekstschrijver uithangen met een tijdschriftpublicatie op mijn naam tot Marie Kondo-pogingen doen om van mijn kledingkast een minder overhoop gehaalde bende te maken. En van patisserie-achtige uitdagingen tot per ongeluk veel te laat bestelde Valentijnscadeaus. Ik verzamelde weer wat dingen waar ik de afgelopen maand om moest glimlachen, schaterlachen of iets daartussenin. Dit waren mijn blije momenten van de afgelopen maanden. Inclusief veel chocola en een steeds rozer wordend thuiskantoor.

• De langer lichte middagen. En ’s ochtends als ik om 8 uur in de badkamer sta ook niet meer het gevoel hebben dat het nog middernacht is. Lente is in zicht!
• Me weer fijn en fit voelen na ongeveer een maand kwakkelen met virussen, bacteriën en andere ongewenste malaise. Overigens hoop ik nog steeds dat dé gevreesde ronddwalende griep ons bespaard blijft. Fingers crossed.
• Een roze (!) beeldscherm kopen voor mijn thuiswerkplek. Bart riep al maandenlang dat ik absoluut een groot scherm moet kopen, zodat ik niet de hele dag naar piepkleine lettertjes op mijn laptop zit te turen. Maar ik vond zwarte schermen altijd zo log en lelijk en besloot eens te spieken of er ook roze exemplaren zijn. En warempel, ik moest er heel Google voor binnenstebuiten keren, maar ben straks eigenaar van dit mooie ding dat voortaan voor mijn neus staat.
• Dat Pippa áltijd binnen 2 minuten bij mij op bed komt zitten als ik aan het mediteren ben, en blijkbaar geweldig goede voelsprieten heeft voor waar ik zoal ben in het huis.
• Dat er een samenwerking op de planning staat met een van mijn favoriete vegan restaurants in Amsterdam. Wat een droom! Nog leuker is het dat ik mijn broer er ook nog mee naartoe mag nemen.
• Een heel gave nieuwe opdrachtgever (Dutch Flower Group: een van de bedrijven op de bloemenveiling) hebben en daarvoor als goede binnenkomer meteen 5 teksten voor het personeelsblad mogen schrijven. Hoe leuk!
• Een heel mooi armbandje uitzoeken met daarop de woorden ‘Just breathe’, wat ik altijd een fijne reminder vind. Als je denkt “Help, wat moet ik nu?” is gewoon even in- en uitademen soms het enige wat je nu hoeft te doen.
• Mezelf op 3 nieuwe boeken trakteren die ik de komende tijd ga verslinden. Het zijn allemaal zelfhulpachtige boeken, en je ziet vast binnenkort nog eens een mini-review voorbijkomen.
• De laatste tijd vaker toegeven aan luie ochtenden door ultiem te profiteren van het feit dat ik een thuiswerkende ondernemer ben en dus soms mijn standaard opstaantijd van 7 uur lekker verschuiven naar 8 uur. Dan maar even geen miracle morning-achtige taferelen.
• Het fijne nieuws dat er met mijn hart niets mis is (nadat de arts dat dacht en me naar de cardioloog doorstuurde voor een uitgebreide check-up die achteraf nergens voor nodig bleek).

Boksen. Elke twee weken weer. Ik had nooit verwacht dat ik dit zo fijn, leuk en ontspannend zou vinden.

• Mezelf verdiepen in de kunst van vegan cheesecake bites maken. Van die bites die je in patisseries vindt en die superstrak gesneden zijn en er helemaal luxe uitzien. Tenminste, dat is het idee. Mijn eerste poging was overigens al bijzonder goed gelukt. Iets met pindakaas en chocola.
• Een gezellige vrijdagavond bijkletsen met 2 vriendinnen, inclusief liters thee en veel goede gesprekken.
• Tot de ontdekking komen dat mijn thuiskantoorplant inmiddels zo groot is gegroeid dat het niet lang meer duurt voordat zijn bladeren tegen mijn schouder tikken als ik op mijn bureaustoel zit.
• Als mijn bureaustoel eenmaal is binnengekomen, samen met Bart tot de ontdekking komen dat ik eigenlijk zijn stoel lekkerder vind zitten en dat hij juist fan is van mijn nieuwe stoel. En dus de grote switch doen en daar allebei helemaal happy mee zijn. Bart een nieuwe stoel, ik een oude die ik ook goed zit 😉
• Me verdiepen in de Marie Kondo-opvouwmethode en daar pogingen toe doen als ik mijn kast een make-over geef met de ‘Stuk’-opbergbakken van Ikea (die dus niet stuk zijn, maar zo heten).
• Dat ik dankzij die opruimsessie weer een paar blouses en truien heb ontdekt waarvan ik was vergeten dat ik ze had, en dat ik daar nu dus permanent in leef.
• Op aanraden van vriendinnen toch maar eens een verse mango kopen in plaats van altijd voor diepvriesmango te gaan. En hun tóch gelijk geven dat mango vers echt het allerlekkerst is.
• Dat Bart me met Valentijn verraste met chocoladepaaseitjes, een roze notitieboek voor mooie quotes en een lieve kaart.

Dat ik hem wilde verrassen met een grote bestelling van De Glutenvrije Markt met allerlei vers brood, maar blijkbaar de tamelijk grote en opvallende banners met de tekst ‘Bestel vóór dinsdag om je bestelling vrijdag te ontvangen’ compleet gemist had. Oftewel: Bart moet nog 4 daagjes wachten op zijn verlate Valentijnscadeau.

• En een verlaat Valentijnsdiner inlassen op zaterdag (omdat we op vrijdagavond niet de puf hadden om een driegangendiner in elkaar te flansen). Zo konden we meteen van mijn patisserie-achtige probeersels genieten.
• Dat ik mijn allereerste échte tijdschriftpublicatie met mijn naam erbij in de winkels heb gespot. Er staat een artikel van mij in de Plus Magazine en dat vond ik best een plakboekwaardig moment. Het gaat niet per se over een typisch Vaker Vrolijk-onderwerp trouwens. Ik dook in de financiële regeltjes en tips & tricks rondom je koophuis verkopen om in plaats daarvan iets te gaan huren als gepensioneerde. Vond ik reuze-interessant!
• Het prachtige boek ‘Ik voel me zo’ van Sabine Klaver luisteren op Storytel. Over een psycholoog die zelf naar een psycholoog gaat en openhartig vertelt over de lessen die ze van haar psycholoog én van haar cliënten leert.
• Ontdekken dat er een nieuwe vegan bakkerij in mijn woonplaats zit en niet weten hoe snel ik die kant moet opgaan.
• De allereerste paaseitjes van het jaar scoren. Puur uiteraard.
• Dat Flikken Maastricht weer is begonnen en dat de eerste week op NLZIET meteen 2 afleveringen voor me klaarstonden (die ik uiteraard 1,5 uur later al afgekeken had).
• En dat er weer Kopen of Slopen is, waardoor de liefhebber van woonprogramma’s in mij haar hart weer kan ophalen.
• Plannen smeden voor onze nieuw voor- en achtertuin. Ultrakorte samenvatting: minder steen, meer groen + minder strakke bakken, meer speelsheid. De tuinontwerper Nadine gaat nu een schets maken, zodat we hopelijk in augustus de tuinplannen kunnen realiseren.
• Het besef dat daardoor straks de logge witte begraafplaats-achtige bak uit onze voortuin weg is. Ook tot groot plezier van onze buren trouwens die er minstens zo niet-enthousiast over zijn als wij.
• Als Bart onze 75-jarige buurvrouw probeert te helpen met ontspullen: “Maar dit is dus een ventilatorpoot van een ventilator die u al 10 jaar niet meer heeft. Kan die dan niet weg?”. Het antwoord was uiteraard ‘nee’ 😉
• Tickets scoren voor het concert van Krezip. Mijn vader en ik zijn helemaal blij dat de tickets alvast in de pocket zijn. Het vorige concert bezochten we ook samen in de Ziggo Dome en dat was dus letterlijk voor herhaling vatbaar.
• Dat er de komende maanden allerlei leuke feestjes (zoals het 60-jarig (!) huwelijk van mijn opa en oma en een bruiloft van een lieve vriendin) op de planning staan.
• Dat dat voelt als een goede reden om weer eens naar superdeluxe-mooie jurken op zoek te gaan. Misschien dat ik die kans komend weekend maar weer eens ga aangrijpen.

Wat maakte jou afgelopen week blij?