Ik ben altijd al best wel een kluns geweest en kom regelmatig in awkward situaties terecht. E-mails naar de verkeerde persoon sturen? Over een stoeptegel struikelen? Bij de verkeerde bushalte staan? Het is mij allemaal weleens overkomen. Vooral toen ik jonger was, schaamde ik me daar vaak voor. Tegenwoordig probeer ik juist om dit soort momentjes te lachen. Want zeg nou zelf, het leven is toch zoveel leuker en grappiger als er af en toe iets misgaat? Leer om jezelf te lachen, dan lachen anderen vanzelf met je mee! Vandaag ga ik met de billen bloot en deel ik mijn 10 meest gênante bloopers met je.

• Rennen voor de bus. Ik vind niets vervelender dan mijn overstap missen. Daarom trek ik vaak een sprintje als ik mijn bus al zie klaarstaan. Razendsnel manoeuvreer ik me door de mensenmassa om uiteindelijk buiten adem in de bus in te checken. Als ik de buschauffeur wil bedanken voor het wachten, zegt hij opeens dat hij pas over 5 minuten vertrekt. Dat was dus een work-out voor niks!
• Piepje van e-mail. Laatst verwachtte ik een belangrijk bericht op mijn VU-mail. Ik had daarom mijn mailbox openstaan, terwijl ik een serie aan het kijken was. Opeens hoorde ik het welbekende piepje dat ik een nieuw bericht had ontvangen, maar tot mijn verbazing was er geen nieuw bericht binnengekomen. Even later gebeurde precies hetzelfde. Ik begon al in paniek te raken. Wat nou als de docent me niet kan bereiken? Even later kwam ik erachter dat er met mijn mail niets aan de hand is. De personages in de serie waren met elkaar aan het mailen en daar kwamen de piepjes vandaan. Oeps!
• Fietssleutel kwijt. Oké, dit vind ik toch wel een van mijn meest suffe bloopers. Toch is dit me al een paar keer overkomen. Al fietsende schrik ik me opeens rot: heb ik mijn fietssleutel wel bij me? Ik check al fietsende mijn zakken. Geen fietssleutel te vinden. Mijn tas? Ook niet. Als de paniek naar een hoogtepunt stijgt, besef ik me opeens dat fietsen zonder fietssleutel een beetje onmogelijk is. Die fietssleutel zit dus gewoon in het slot.
• Zwaaien naar een automobilist. De brug staat open, dus het is aardig druk op de weg. Bovendien moeten bestuurders van een oprit zich ook bij de rij voegen. Als ik een auto voor laat gaan, steekt de bestuurder netjes zijn hand omhoog om me te bedanken. In een vlaag van verstandsverbijstering denk ik mijn vorige badmintontrainer in hem te herkennen. Daarom houd ik niet zomaar mijn hand omhoog, maar zwaai ik uitgebreid terug. Bij nader inzien bleek het toch een onbekende te zijn…
• Vrouw aanspreken met “meneer”. Een tijdje geleden moest ik een nette mail sturen naar iemand van de VU. Ik wist dat die persoon Chris heette en ging er daarom vanuit dat het wel een man zou zijn. Mijn e-mail begon dan ook met “Beste meneer X”. Vervolgens kreeg ik een net mailtje terug, maar wel met een kleine opmerking erbij: “P.S. Ik ben mevrouw X.”
• Jurk achterstevoren aantrekken. Een jurk achterstevoren aantrekken? Hoe krijg je dat voor elkaar? Tja, het is me in alle haast echt een keer gebeurd. Gelukkig zat mijn jurk verstopt onder mijn jas en kwam ik er al snel achter.
• Bestaande foto in fotolijstje. Ken je die foto’s die standaard in fotolijstjes zitten als je ze koopt? Die vergeet ik dus weleens uit het lijstje te halen als ik het lijstje direct wil ophangen. Zo kwam het dat een vriendin me een tijdje terug vroeg “Wie is dat gezellige gezin op de foto?” Ehm, tja… Die vrolijke familie die ingelijst op mijn kamer hangt, ken ik dus eigenlijk niet.
• Verkeerde Luxor-theater. Vorig jaar had ik kaartjes gewonnen voor een voorstelling in het Luxor-theater in Rotterdam. Mooi, ik wist ondertussen wel waar dat was. Vol vertrouwen stelden we de TomTom in en gingen we op weg. Helaas kwamen we er op de plaats van bestemming achter dat er twee Luxor-theaters in Rotterdam staan. Natuurlijk stonden wij net bij het verkeerde theater voor de deur.
• Tegen jezelf praten. Ik ben vast niet de enige die weleens zachtjes in zichzelf mompelt. Op zich niets mis mee, maar als blijkt dat je niet alleen bent is het wel een beetje awkward.
• Bij de verkeerde fiets staan. Ik ben helaas niet de enige met een paarse Batavus-fiets. Het komt dus weleens voor dat er twee dezelfde fietsen in een fietsenrek staan. Als ik dan mijn sleuteltje in het slot van de verkeerde fiets steek, is dat toch wel een beetje gênant. Nee mevrouw, ik was die fiets niet aan het stelen. Echt niet.

Stiekem kan ik een glimlach niet onderdrukken als ik dit rijtje bloopers lees. Achteraf zijn het stuk voor stuk toch wel grappige momenten en die koester ik.

Welke van deze bloopers herken jij?