n het boek Liever met Lef stond de opdracht om een brief te schrijven aan jezelf over 10 jaar. Een ontzettend mooie opdracht, die ik zeker nog eens wil uitvoeren! Maar voordat ik dat doe, leek het me leuk om eerst juist terug te gaan in de tijd. Laatst schreef ik al wat we nog kunnen leren van omgaan met kleine kinderen. Maar ik geloof dat je ook veel kunt leren door terug te kijken naar hoe jij zelf als kind. Daarom schreef ik voor vandaag een brief met een belangrijke boodschap aan mijn vijfjarige ik.
Lieve 5-jarige Romy,
Elke dag is voor jou een feestje. Als je wakker wordt tussen je twintig knuffels, die in een vaste volgorde naast je liggen, verschijnt er altijd weer een glimlach op je gezicht. Ook als je touwtjespringt, danst of honderduit praat, ben je vrolijk en blij. Je leven is zo mooi en onbezorgd. Je hebt het naar je zin op school, speelt graag met vriendinnen en vindt knutselen het leukste wat er is. Het liefst ben je de hele dag onder de mensen. Dan klets je ze de oren van het hoofd. Wat die mensen wel niet van je zouden vinden? Dat doet er niet toe. Over dat soort dingen maak je je niet druk. Daarvoor is het leven nog veel te mooi.
Elke dag weer voel je je mooi. Het liefst tut je jezelf lekker op. Make-up mag je nog niet gebruiken, maar ook met sieraden en leuke kleding kom je een heel eind. Je ketting met roze hartjes is je favoriet. Die draag je het liefst overal bij. Dan kijk je in elke spiegel die je tegenkomt. Over je bolle wangetjes maak je je niet druk, over je benen evenmin en het woord billen vind je eerder grappig dan confronterend. Waarom zou je je ook bezighouden met uiterlijk? Daarvoor is het leven nog veel te mooi.
Elke dag weer droom je over de toekomst. Soms loop je zo in gedachten verzonken over straat dat je alles om je heen niet meer ziet. Je bent dan alleen maar keihard aan het dromen. Het liefste van alles zou je zelf moeder worden. Je droomt van een gezin van zeven of acht kinderen. Een meisje zou je Esmee noemen, want zo heet je pop ook. Van zwangerschapskwalen en relatieproblemen heb je nog nooit gehoord. Jij droomt alleen maar van alles wat komen gaat. Ik hoop dat je altijd beseft dat jij kunt worden wat je wilt, of dat nu juf is of stewardess of ‘kassamevrouw’. Vecht voor alles wat je wilt, blijf (dag)dromen en vergeet vooral niet dat je iets kunt bereiken als je er maar in gelooft. Denk dus niet na over alle hobbels in de weg die er nog kunnen komen. Daarvoor is het leven nog veel te mooi.
Elke dag weer vang je ook een glimp op van minder leuke dingen. Mensen gaan dood of vechten met elkaar. Ook weet je dat er mensen zijn die van de honger sterven. Dat is immers de reden waarom jij nooit je ‘vieze’ brood mag weggooien van mama. Verder zie je weleens zielige zeehondjes en uitgemergelde katjes op foto’s. Je weet dat er iets mis is in de wereld, maar het is voor jou een raadsel wat dat precies is. Je leeft stiekem nog in een prachtige cocon. Je wordt elke dag weer beschermd tegen de wereld om je heen. Natuurlijk pieker je soms, maar over het algemeen is je leventje zo onbezorgd. Geniet daar alsjeblieft met volle teugen van. Leef als een klein meisje met paardenstaartjes en een flinke dosis naïviteit. Laat de narigheid niet in je kleine, tere hoofdje komen. Daarvoor is het leven nog veel te mooi.
Elke dag weer geniet je met volle teugen van het leven. Je wordt blij van pannenkoeken met veel te veel poedersuiker en kijkt ieder weekend uit naar de grappige kattenfilmpjes op tv. Een dagje spelen met Suus of Lina is voor jou een genot, maar ook van een madeliefkrans maken word je dolblij. Die blijheid is geen masker; dat ben je echt. Er bestaat niet zoiets als veinzen. Jij bent nog wie je bent – zo eerlijk en puur. Want jezelf anders voordoen? Daarvoor is het leven nog veel te mooi.
Ik hoop dat je nooit vergeet om altijd een heel klein beetje dat onbezorgde meisje met paardenstaartjes te blijven. Er staat je nog zoveel te wachten, waarvan je jezelf nu nog niet eens bewust kan zijn. Ik vraag je niet om ooit je kop in het zand te steken of over narigheid heen te stappen. Maar vergeet nooit te dromen, te leven en te genieten van alles zoals je op dit moment doet.
Liefs,
de 23-jarige Romy
Welke boodschap zou jij aan je 5-jarige ik willen meegeven?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Inkiekje #50 | Podcast-gast, pauze-mascotte & pompoenviezigheid
Afgelopen week kroop ik achter mijn veilige computer vandaan om te gast te zijn in een podcast. Wie, ik? Ik had er van tevoren trillende vingers van, maar het was achteraf geweldig gaaf. Naast dat ik podcast-gast was, beleefde ik de afgelopen weken nog meer (grotendeels minder avontuurlijke) dingen. Zo proefde ik een pompoenachtig ding dat ik je vooral van harte kan afraden, trakteerde mijn broertje me op een wel heel lekker cadeau en haalde ik mijn hart op met enorm veel zelfhulpboekentips. Kijk je mee naar mijn Inkiekje?
11 kleine gewoontes waarmee ik de laatste tijd mijn leven fijner maakte
Het blijft mooi hoe kleine dingen soms je leven een stuk leuker, luchtiger of gezonder maken. Ik ben niet iemand die zich zomaar opeens in een énorme verandering stort (een verhuizing, een verbouwing en de verkoop van ons oude huis leken me wel voldoende radicale ommezwaai voor de komende 365 dagen). Maar voor kleine aanpassingen ben ik altijd in. Soms ontdek je al struikelend en weer opkrabbelend mini-veranderingen die toch best een boel verschil maken. Zo zijn dit 11 kleine veranderingen die groots in effect bleken. Van dé vondst om nooit meer zonder series te zitten tot cold turkey stoppen met iets wat ik elke ochtend gebruikte en mijn auto weer vaker laten staan.
Je kwetsbaar opstellen | Dit is wat het je brengt!
Je kwetsbaar opstellen is tegenwoordig geen vanzelfsprekendheid. Zeker in een wereld waarin perfectie soms het grootste goed lijkt te zijn. En dat terwijl ieder mens tekortkomingen heeft, fouten maakt en weleens door vervelende gedachten of onzekerheden geteisterd wordt. Soms is het de makkelijkste weg om een masker op te zetten als de perfecte ouder, collega of vriend(in). Maar wat zou er gebeuren als je je kwetsbaarheid toont, over je gevoelens praat en je onzekerheden deelt? Het is iets wat ik de afgelopen jaren meer ben gaan doen en wat mij veel heeft gebracht. In dit kleine pleidooi vertel ik wat kwetsbaarheid mij heeft opgeleverd.
Super leuk bedacht! Je hebt het heel leuk geschreven en wat was de kindertijd toch een mooie tijd 😀
Dankjewel! Ja, zo heerlijk! Soms is het jammer dat er nog geen tijdmachines bestaan om weer even terug te gaan naar toen 😉
Wauw, mooi geschreven en precies zoals jij was als vijf jarige en met jou vele anderen!
Geregeld terugblikken op die leeftijd is prachtig! Hou dat ook vast want niet iedere vijf- jarige heeft dat geluk (gehad).
Het is dan ook heel leuk om weer even heerlijk te knutselen, zingen, dansen en gek doen… en ik kan je als 41 jarige zeggen dat je dat ook gewoon vaak even moet doen en dan met je mooiste muziek aan! ?
Dikke kus en tot gauw!
Dankjewel 🙂 Ja, ik besef me heel goed dat ik dankbaar mag zijn voor mijn jeugd. Het is tegenwoordig heel bijzonder als je nog zo onbezorgd kunt opgroeien.
Hou vol!
Dat komt altijd van pas : )
Dat is een goede boodschap inderdaad!
Ik zou echt niet meer weten wat ik dacht toen ik 5 was. En volgens mij was mijn jeugd toen al niet meer onbezorgd (er zat een scheiding aan te komen), maar het lijkt een beetje op mijn dochter (die ook 5 is) en hoop dat zij ook lekker onbezorgd blijft 🙂
Dat klinkt heftig. Gelukkig heeft jouw dochtertje een meer onbezorgde jeugd. Wat is het dan toch fijn om 5 te zijn 🙂
Wat een leuke brief! Ik heb een dochter van vijf, en het is alsof je haar omschrijft. Ik ga haar de laatste alinea morgen even voorlezen. Het is hele goede raad.
(en wat was jij schattig als kleuter zeg!)
Wat ontzettend leuk om dit te horen! Dankjewel! Hopelijk kan jouw dochter ook nog lang van haar zorgeloze, blije leventje genieten 🙂
Wat een leuk artikel! Leuk bedacht en direct een leuke herinnering voor later 🙂
Dankjewel 🙂
Mooi en treffend, zie dat meisje weer voor me!!!
Wat mooi geschreven! Bijzonder is dat hè, hoe anders we alles zien als we nog klein zijn 🙂