Nieuw
Inkiekje #94 | Verkocht, vijgenseizoen, verfkeuzes & vegan lekkers
Heel veel de trap af lopen met planken laminaat, met veel te veel kleurtesters bij de GAMMA-kassa staan en behangplak krabben. Dat is in grote lijnen hoe je mijn afgelopen twee weekenden kunt omschrijven. Máár tussen de weekenden in kluskleding door gebeurde er ook heus een hoop leuks. Zo werden we officieel samenlevingspartners in plaats van huisgenoten, werd mijn appartement officieel verkocht (hoera!), bakte ik een succesvolle amandeltaart, is Pippa veilig terug van een (onschuldig) dierenartstripje en kochten we onze allereerste meubels voor het nieuwe huis. Ik neem je mee in alle kleurtesters, meubelkeuzes en - nou ja - gewoon in mijn weken eigenlijk.
6 levenslessen die ik tot nu toe leerde van onze klusavonturen
De laatste weekenden kun je mij uittekenen in een klusoutfit, met een plamuurmesje of verfkwast in mijn hand, en met op z'n minst één stukje gips in mijn haar. Niet heel modeblogwaardig, maar wel met een goed doel voor ogen: een mooi nieuw thuis creëren. Tussen het behang schrapen, verfkleuren testen en laminaat sjouwen door, leerde ik ook het nodige over mezelf. Of over het leven in het algemeen eigenlijk. Dit zijn 6 mooie levenslessen die de afgelopen klusweken mij nog eens extra lieten inzien.
Inkiekje #93 | Valkenburg, vuurwerk, verhuisstatus & verkooptraantjes
Terwijl ik dit dagboek typ, zit ik in de auto op weg naar huis vanuit Valkenburg. Met ietwat stijve kuiten na een stevige wandeling in de hitte, maar ook met veel mooie herinneringen in mijn hoofd. En met twee volle weken achter de rug! We werden officieel eigenaar van ons nieuwe huis, stelden ons appartement open voor bezichtigingen en toastten onder het genot van vuurwerk op onze nieuwe start in een nieuwe woonplaats. Daarnaast ging ik met Pippa twee keer op (onvrijwillig) mini-avontuur door samen bij mijn ouders te werken, maakte ik mijn meest geliefde restauranttaartje na en raakten we een paar pittige pindakaaspotten aan de straatstenen niet kwijt. Ik praat je bij in dit Inkiekje!
Hoera, wij hebben de sleutel (en dus een huis samen!)
Afgelopen vrijdag was zeker niet just another Friday. Wij hadden al maandenlang met koeienletters een grote gebeurtenis in onze agenda staan: de overdracht van ons nieuwe huis. Na maanden van voorbereidingen, fantasieën en het 'Te koop'-bord aan ons huidige huis hangen, was het moment op 1 september daar. Tijd om handtekeningen te zetten en in een paar minuten tijd een hoop mijlpalen in één keer te beleven: samen een huis kopen, een eigen rijtjeshuis hebben, Amstelveners worden en écht van start kunnen gaan met klussen. De sleutel pronkt aan onze sleutelbossen en de glimlachen om onze mond zijn groter dan ooit. We hebben samen ons droomhuis!
Inkiekje #92 | Vier jaar samen, visgraatkeuzes & ons huis in de verkoop
De afgelopen twee weken zaten zo vol met mijlpalen dat we er eentje zowaar vergaten. We waren vier jaar samen en kwamen daar allebei pas de dag ervoor achter. Niet heel gek, want tegelijkertijd gebeurde er nogal wat: een fotograaf zette ons appartement op de foto én ons huis verscheen op Funda. Nu er ook nog een 'te koop'-bord aan de gevel hangt, is het al helemaal officieel. We gaan dit fijne plekje straks echt verlaten, en dat besef ging niet zonder een paar traantjes. Gelukkig waren er ook leuke verhuisvoorbereidingen. Zo hakten we een visgraatknoop door, hadden we een giga-lachbui toen we met de complete katteninboedel en strijkplank op de gang moesten wachten (iets met de Funda-foto's) en spotten we de eerste heide. Kiek maar mee!
Dingen waar ik (door ‘De edele kunst van not giving a fuck’) minder om geef
Ik geef het toe: de titel van dit artikel klinkt aanstootgevender dan de bedoeling is. Maar het grote f*ck-woord staat nu eenmaal prominent in de titel van een boek waarvan ik de pagina’s in rap tempo verslond: ‘De edele kunst van not giving a fuck’. Als persoon die regelmatig piekert en soms kip-zonder-kop-neigingen heeft wanneer iedereen en alles iets van me wil, was dit boek een ware verademing voor mij tussen de vele “Zeg gewoon tegen jezelf dat je gelukkig bent en je bent het!”-zelfhulpboeken. En het inspireerde me tot dit lijstje: 14 dingen waar ik minder om geef om me juist over de écht belangrijke dingen te kunnen bekommeren.
Inkiekje #91 | Tegeltjesjacht, te grote taarten & Project Huis Te Koop
Hello Goodbye was er niets bij toen ik Bart na twee weken weer in de armen sloot. Ja sorry, we werden daar toch allebei een weekdier van, ook al zijn twee weken niets en is Oostenrijk niet de andere kant van de wereld. Dat was dan ook meteen hét hoogtepunt van deze twee weken. Daarnaast viel Bart met zijn neus in de boter, want hij was ook jarig, kreeg ballonnen die meteen een koekje van eigen deeg waren en we gingen op verjaardagsdiner. Daarnaast stonden deze twee weken in het teken van te lang uitgestelde taken alsnog volbrengen, muurvlekjes wegwerken en schoenenrekken in de auto gooien om ons huis van zijn beste (of meest lege? 😉 ) kant op Funda te laten zien. Ik neem je mee in mijn weken (én in mijn Albert Heijn-kraskaartcadeautjes)!
Blij Lijstje #67 | Wegleesboeken, Waaghals-diners & als een wervelwind door het huis
De afgelopen maand bracht ik vooral op twee plekken door: in Londen (hoera, wat een feest was dat!) en thuis (wat ook een feest was voor mij als huismus!). We gingen als een wervelwind het hele huis door voor Project Huis Funda-proof Maken. Behangetjes die ooit verstopt zaten, werden weer zichtbaar en ik werd een pro in elke centimeter van lades benutten. Maar er was tussen dit soms enerverende en soms vooral grappige avontuur door, meer om blij van te worden. Zoals spontaan aanvliegende vlinders, dineren bij De Waaghals, tóch het perfecte verjaardagscadeau voor Bart weten te vinden en na Pippa's hard to get-taferelen gelukkig weer lief worden gevonden. Dit is mijn Blije Lijstje van de afgelopen tijd!
How’s verhuislife? Over gevonden aannemers, notarisjargon, roze keukentegels & meer
Toen ik deze week een paar keer de vraag "Hoe gaat het met jullie verhuizing?" kreeg, besefte ik opeens dat ik daar op de blog vrij weinig over heb gekletst. Maar terwijl de verhuizing op Vaker Vrolijk maar bijzaak leek, was het in het echte leven hét topic de afgelopen maanden. Terwijl het aantal spullen in ons huidige huis flink slonk (want: Funda-fotograaf op komst!), nam het aantal regeltaken met de week toe. Maar stapje voor stapje komen we er wel! Zo werden we het eens over roze keukentegels, ontdekte ik dat notarisjargon zelfs voor een taalfanaat onbegrijpelijk is, vonden we dé aannemer en is de "Schat, deze meubels vind ik leuk!"-lijst inmiddels niet-aan-te-beginnen-lang. Ik praat je graag bij!
Inkiekje #90 | Vakantie voorbij, Vierdaagse, Vegan Sushi Bar & voor-het-nieuwe-interieur-keuzes
Na onze reis naar Londen en Windsor ben ik inmiddels weer volledig gewend aan het Nederlandse leven. Maar dan wel met een heleboel herinneringen aan Engeland in mijn hoofd (en filmrol)! Gelukkig stonden er ook na terugkomst nog genoeg leuke dingen op de planning. Zo supportte ik broerlief die de benen uit zijn lijf liep bij de Nijmeegse Vierdaagse, stuntelde ik met stokjes bij de Vegan Sushi Bar en ontdekte ik dat midgetgolfen echt wel leuk kan zijn. Daarnaast improviseerde ik wentelteefjes als zaterdaglunch, vermaakte ik me met kringloopshoppen toen Bart op reis ging en ging de keuzestress over allerlei interieurdilemma's verder. Ik neem je mee in mijn twee weken!
Recap van een week Londen en Windsor in 22 hoogtepunten
Ha, daar zijn we weer! Gisteren pakten we de trein terug naar Nederland na een week in het mooie Zuid-Engeland te hebben doorgebracht. Ik liet Bart de toeristische trekpleisters van Londen zien, we wandelden door het filmachtige Notting Hill, bekeken Londen vanuit een glazen bakje vanaf grote hoogte en liepen door hét kasteel waar Meghan en Harry elkaar het jawoord gaven. Het was een magische reis die niet alleen hoogtepunten op de filmrol opleverde, maar die ons ook meer rust in ons hoofd én een tas vol fantastische Engelse boodschappen bracht. Dit is onze Londen- en Windsor-recap in 22 highlights (en met een boel kiekjes).
Inkiekje #89 | Bruiloft, boeket gevangen, bange katten & bezoekjes aan de notaris
De afgelopen twee weken barstten van de leuke, spannende en (soms iets te) drukke dingen. Het grote hoogtepunt was een fantastische Rotterdamse bruiloft waarbij ik zelfs nog met hét bruidsboeket naar huis wist te gaan. Daarnaast zaten we bij de notaris voor onze eigen minder romantische verbintenis: een samenlevingscontract en testamenten. Verder wist ik mijn kat met de nodige moeite weer mee te krijgen voor een cocktailintening, doe ik tegenwoordig met een extra grote glimlach onze vriezer open en maakten we allerlei interieurplannen voor het nieuwe huis. Kiek je mee in mijn fotodagboek?
“Make your message out of your mess”
Die quote hoorde ik een tijdje geleden van iemand en weerspiegelt precies waar ik in geloof. In het verleden was mijn leven niet altijd een feestje. Ik worstelde 10 jaar met mezelf. Ik voelde me anders, in welk opzicht dan ook. En ik was elke dag in een gevecht tegen mezelf. Heel hard deed ik mijn best om erbij te horen en goed genoeg te zijn. Ik verloor mezelf daardoor zelfs in een eetstoornis.
Inmiddels ben ik gelukkig al heel wat jaren happy met mezelf. Ik eet, ik geniet, ik leef en ik heb lief – ja, ook mezelf. In mijn persoonlijke artikelen neem ik je graag mee in wat ik leerde van die tijd. Je verleden kun je namelijk niet uitwissen; je kunt er wel een positieve boodschap uit halen. En dat doe ik graag!
Wist je al dat…?
Naast serieuze ervaringen en levenslessen die ik ergens onderweg al struikelend en weer opstaand leerde, deel ik op mijn blog ook heel wat bijzonder willekeurige weetjes over mezelf. Als je net zo’n nieuwsgierig aagje bent als ik, vind je het misschien leuk om ze terug te lezen. Zo kom ik er ronduit voor uit dat ik een navigatiekneus ben, dat ik de moed snel opgeef bij IKEA-kasten en met heel wat dingen in het leven maar wat aanrommel. Ach, dat maakt je mens, toch?!
