En dan mag je opeens 27 kaarsjes uitblazen. Althans, ik schrijf dit artikel nog als 26-jarige. Maar als jij dit leest, mag ik toch echt een jaartje bij mijn leeftijd optellen. Uiteraard ga ik dit niet vieren met een groots discofeest (doe ik sowieso al nooit!) en staat er ook geen gezellig kringgesprek op het programma. Maar de verse taart staat klaar, mijn lieve vriend is er en ik voel me ondanks alles superjarig. Of ik me ook 27 voel? Mwah, daar ga ik nog maar even aan wennen.…

Nog maar een paar dagen kan ik genieten van mijn leven als 26-jarige. Vanaf aanstaande maandag hoor ik namelijk officieel bij de club van 27-ers. Om alvast aan dat idee te wennen, besloot ik terug te blikken op het afgelopen levensjaar. Dit zijn 27 dingen die ik in mijn 27e jaar heb opgestoken. Van wijze levenslessen tot praktische ontdekkingen die vast ook volgend jaar nog heel goed van pas gaan komen. …

Laat mij twee weken thuis zitten en voordat je het weet ben je een heleboel kattenfoto’s verder. Oké, en een boel foto’s van andere fijne, lieve of smakelijke momenten van mijn dagen. In dit Inkiekje geef ik je weer een inkijkje in mijn dagen de afgelopen weken. Zo vierde ik in mijn eentje een hummusfeestje, had ik een huis vol bloemen en ging Pippa nogal goed op een doos met pampasgras. Ik laat het je allemaal zien in foto’s en maak er – hoe kan het ook anders als tekstschrijver? – ook weer wat woorden aan vuil.…

Vandaag ben ik dankbaar. Niet omdat alles altijd geweldig leuk, mooi en gaaf is. Nee, eerlijk: de afgelopen week was een rollercoaster. Aan de ene kant begon deze week een geweldig nieuw avontuur als ondernemer. Aan de andere kant kreeg ik ook heel verdrietig nieuws. Juist in dat soort situaties sleurt dankbaarheid mij erdoorheen. Niet omdat verdriet en boosheid er niet mogen zijn. Maar wel omdat dankbaarheid mij helpt om, ondanks alles, positief te blijven. Daarom dit lijstje met dingen waar ik vandaag dankbaar voor ben.…

Half elf. Tijd om te Zoomen met mijn collega. Onze statusupdate zoals we die elke week hebben. Toch is er vandaag iets anders dan bij alle eerdere Zoom-meetings. Gisteren was namelijk de allerlaatste keer Zoomen. Sterker nog, vandaag is zelfs mijn allerlaatste werkdag voor mijn werkgever. Over een paar mailtjes trek ik een virtuele deur achter me dicht en opent er tegelijkertijd een andere deur. Mijn ondernemersavontuur gaat beginnen en mijn laatste werkdag is aangebroken. …

Knikkende knietjes, klappertanden en trillende vingers. Allemaal zijn ze aanwezig als ik iets SUPER-spannends doe. Soms sta ik dan zelfs op het allerlaatste moment nog op het punt ze af te blazen. Gelukkig lukt het me – als ik iets écht wil – vaak wel om mijn kriebels tijdelijk ergens te parkeren. Om vervolgens te ontdekken dat het zo eng nog niet is. Dit zijn 7 dingen die ik ooit héél eng vond, maar die ik gelukkig tóch heb gedaan.…

Soms komt er een vraag voorbij die je even aan het denken zet. Soms zelfs iets langer dan “even”. Dat had ik toen ik laatst in een vlog van Bonnie de vraag “Welk compliment zou jij jezelf geven?” voorbijkwam. Een mooie vraag om een paar dagen te laten bezinken. En om vervolgens – nadat ik de “Ja maar, is dat niet arrogant?”-gedachten had weggewuifd, een blogartikel aan te wijden. Dit zijn 3 dingen waar ik as we speak trots op ben.…

Er was eens… een meisje dat heel veel van dichten hield. Ik dus. Op de basisschool schreef ik elfjes, later stortte ik me op slagzinnen en nog later begon ik me vooral uit te leven op uitgebreide Sint-rijmpjes. En toen? Toen verloor ik het dichten uit het oog. Totdat ik in september 2018 plotseling een idee kreeg. Ik wilde weer gedichtjes gaan schrijven en delen. Geen zware gedichten met een diepe boodschap, maar korte vrolijke gedichtjes. Instagram leek me daar een uitstekende plek voor. En zo ben ik inmiddels 1,5 jaar en meer dan 100 #vakervrolijkgedichten verder. Hoog tijd om een paar van mijn favorieten met je te delen!…

De filmrol van mijn telefoon vulde zich de afgelopen weken in een bizar tempo. Alsof ik juist veel meer foto’s maak als ik niet bijster interessante dingen beleef. Tja, je moet wat met je tijd natuurlijk. Ik zal je niet lastigvallen met de bijna honderd foto’s die ik in twee weken tijd van Pippa maakte, maar fiets er stiekem toch een paar Pippa-foto’s tussendoor in dit artikel. Verder geef ik je weer een inkijkje in mijn lockdownleven van de afgelopen twee weken. Zo maakte ik mijn eerste uitstapje naar het zonnige Balkonië, gunde ik Pippa een onvergetelijke ervaring en belandden er een paar best prima maaltijden op mijn bord.…