Nieuw
Ik heb hoogtevrees (in een tikkeltje vreemde vorm, geloof ik)
Ik loop met mijn moeder door het Palacio de Pena: het prachtige knalgele kasteel in Lissabon. Mijn tintelende kuiten laten wel merken dat ik er net een flinke wandeling op heb zitten (we hadden de memo gemist dat de meeste mensen met een tuktuk of bus omhoog gaan en dat dat misschien een reden heeft…). Maar het uitzicht is het zó waard. Ik pers er een zucht van opluchting uit: wat is het prachtig hier. Met mijn camera in de aanslag wandel ik richting het uitzichtpunt. Om twee stappen later verstijfd stil te staan als ik zie dat een modelachtig uitziend meisje op een muurtje boven de afgrond staat te balanceren voor dat ene #instaperfect-kiekje. Bam. Mijn hoogtevrees is weer van de partij.
Inkiekje #73 | Sinterklaaschaos, seminars & stoere huisartsenpostacties *kuch*
Vraag je in mijn omgeving "Wie is de grootste brokkenpiloot?". Dan is de kans groot dat mijn naam het antwoord is op die vraag. Die titel deed ik afgelopen weekend geheel per ongeluk maar weer eens eer aan. Maar daarover straks meer! Gelukkig gebeurde er verder vooral heel veel leuks. We vierden met 20+ man Sinterklaas, ik waagde me aan een nieuw platform voor tweedehands kleding, ontdekte hét kersttoetje dat ik dit jaar wil gaan maken, gaf mezelf eindelijk mijn vurig gewenste camera cadeau en moest hard lachen om het verwachte taartje dat een detoxsapje bleek te zijn. Kiek vooral mee als je ook nieuwsgierig bent!
Blij Lijstje #59 | 5 kilo uien, 25 kattenfilmpjes & 1 dierbaar compliment
Dit weekend was er één met een gouden randje. Daar droegen 5 kilo uien ook zéker aan bij. Tja, iets met een Sinterklaas-dobbelspel, een paar creatieve cadeautjesbedenkers en een cadeau om van te huilen (van het lachen). Vertel ik je zo meer over! Daarnaast werd ik heel blij van de fantastische nieuwe aankoop die ik mezelf dit weekend cadeau deed, van soep, zonnige novemberdagen en van mooie woorden die spontaan in mijn oor gefluisterd werden. Oh ja, en ik werd blij van Barts eerste hulp bij technische issues die onze springvorm een enkeltje prullenbak bespaarde. Tijd voor een Blij Lijstje!
Kijk eens, onze persoonlijke kerstkaart (mét Pip) voor dit jaar! (+ winactie)
Terwijl steeds meer mensen de kerstboom alvast in huis halen, stort ik me op een compleet ander kerstproject: de kerstkaarten. En dat doe ik dit jaar ietsje anders dan anders. Eerdere jaren zat ik vaak de weken voor kerst nog in lichtelijke stress een hele berg kerstkaarten in elkaar te knutselen. Dit jaar bespaar ik mezelf die kerstkaartenmaakstress. Ik heb namelijk een handgemaakte kerstkaart waar ik zelf niets aan heb gedaan. Laurie van Studio Laurie & Ko illustreerde een prachtige kerstkaart op maat met Bart, Pip en ik in de schijnwerpers. Ik ben zo verliefd dat ik me moet inhouden om niet nu al de enveloppen te posten.
Inkiekje #72 | Naar IKEA, op de squashbaan & aan de (écht lekkere) vegan kaas
De herfst is nu serieus in het land! Mijn tussenjas mag plaatsmaken voor de echt warme winterjas, de pompoenschotels staan weer op tafel en ik leef tegenwoordig in mijn allerdikste vesten. Tussen het werken en huismussen (mijn lievelingsbezigheid) door, heb ik ook nog het nodige beleefd. Zo ontdekte ik dat squashen niet helemaal mijn ding is, deed ik een paar nieuwe supermarktvondsten, gingen Bart en ik naar IKEA voor een leuke actie en kan ik na vier weken eindelijk weer veilig de weg op in mijn eigen bakkie. Spiek je mee in mijn fotodagboek?
Eigenaardigheden heb ik genoeg (en dat is oké) – deze bijvoorbeeld!
"Kun je een lijstje maken van alles wat jij eigenaardig vindt aan jezelf?" Die vraag kreeg ik eens van een businesscoach. Niet omdat hij wilde dat ik zou strooien met compleet willekeurige feitjes over mezelf (doe ik met dit artikel lekker toch!). Wel om me te laten inzien dat je ook de gekke kanten aan jezelf er mag laten zijn. Je hoeft je niet te schamen. Vooruit, misschien een pietsie in sommige gevallen. Maar nooit zó erg dat je erdoor gaat twijfelen aan jezelf. Al die eigenaardigheden bij elkaar maken jou anders dan de perfecte keurslijven waarin niemand op deze wereldbol zal passen. Dus wees jezelf! Voilà, een deel van de lijst deel ik hier. Zonder schaamte. Ook deze stukjes gekkigheid typeren mij!
10 dingen die ik doe als ik veel last heb van menstruatiekrampen
Het maandelijkse feestje. Die uitdrukking is vast bedacht door iemand die zelf niet ongesteld wordt, want ik ken gezelligere feestjes dan dit maandelijks terugkerende festijn. Ik heb er zelf geen geheim van gemaakt dat ik last heb van hevige menstruatiekrampen. Door mijn adenomyose ben ik soms twee weken zoet met dit feestje en dat is - ehm - niet bepaald een feest. Iets wat het me wel heeft geleerd, is om goed voor mezelf te zorgen als de periode daar is. Dit zijn 10 zelfzorg-dingen die ik doe om de menstruatiekrampen te verzachten en de "feestelijke" tijd fijner en kalmer door te komen.
7 uiterlijke kenmerken die ik ooit stom vond, maar nu waardeer
Had die moedervlek daar maar niet gezeten! Oh, wat zou het fijn zijn als ik een andere behamaat zou passen! Ik ben vast niet de enige die regelmatig wat aan te merken heeft op kleine details aan haar uiterlijk. Gaat het niet over een misplaatste moedervlek, dan gaat het wel over het litteken op mijn knie dat ik overhield aan een mountainbike-valpartij. Ik zal niet beweren dat ik elke dag dolblij naar mijn spiegelbeeld staar en mezelf het mooiste mens op aarde voel. Hoeft ook niet! Maar het lukt me wel steeds beter om minder over bepaalde uiterlijke kenmerken in te zitten. Dit zijn 7 uiterlijke dingetjes die ik ooit mega-storend vond, maar nu zelfs een beetje waardeer.
18 dingen waarmee ik gestopt ben (en nooit spijt van had)
"Ik stop ermee!" In gedachten hoor ik het mezelf nog zeggen wanneer ik als kleuter boos was als tikkertje in mijn ogen niet volgens de regels ging. Driftig hoofd erbij, norse blik op en de armen over elkaar geslagen natuurlijk. Dan kregen de woorden ongetwijfeld extra veel kracht uit de mond van een zesjarig meisje met guitige ronde wangen, een hoog stemmetje en rode paardenstaartjes. Ook nu ik al jarenlang geen tikkertje meer heb gespeeld, zeg ik nog regelmatig "Ik stop ermee!". Soms bij radicale keuzemomenten in mijn leven, soms gaat het meer geleidelijk en ontdek ik opeens dat iets voorgoed verleden tijd is. Dit zijn 18 dingen waar ik de afgelopen jaren vol overtuiging mee ben gestopt.
Inkiekje #71 | KreaDoe, kleine gelukjes & knisperende herfstbladeren
Dit Inkiekje gaat over hoe een fiets je dag compleet kunt maken, hoe creativiteit je helpt om perfectionisme los te laten en over hoe mooie herinneringen sterker zijn dan wat dan ook. Blik je mee terug op mijn afgelopen twee weken? Ik vertel onder andere over een deur die sloot, zodat ik nieuwe deuren kan openen. Ik laat je een nieuwe Overblijvers-box en een lading creabea-aankopen zien. En ik geef je een waardevolle les mee die deze twee up- en down-weken mij leerden.
Over introvert zijn en hoe ik dat heb leren accepteren (7 tips)
Ik ben introvert. Toen ik twee jaar geleden tot die conclusie kwam, snapte ik mezelf opeens een stuk beter. Dus dáárom was ik zo gehecht aan vrijdagavonden tussen mijn eigen vier muren of hooguit met een kop thee bij een vriendin thuis. Maar weten dat je introvert bent, betekent niet dat je je introversie volledig omarmt. Ik heb er regelmatig moeite mee in een extraverte wereld om die ene persoon te zijn die na een doodgewone kringverjaardag doodmoe kon zijn. Kon ik niet leren om extraverter te worden? Inmiddels denk ik: nee. Dat kan niet. En vooral: dat hoeft ook niet. Ik durf eindelijk te zeggen dat ik oké ben met mijn introvert zijn. Voor mede-introverten: dit is wat mij daarbij heeft geholpen.
Je hoeft niet “normaal” te zijn (jezelf zijn is goed genoeg)
Wat is normaal? Van alle woorden die de Nederlandse taal kent, vind ik dit zevenletterwoord misschien wel het vaagst. Volgens online woordenboeken is normaal "wat de meeste mensen doen". Maar wie bepaalt dat iets normaal is als de hele meute het op een bepaalde manier doet? Wat in de ene cultuur doodgewoon is, is in de andere cultuur niet geaccepteerd. Wat je ouders de normaalste zaak van de wereld vinden, daar snap jij als volgende generatie misschien niets van. En zelfs als jij iets doet zoals iedereen het doet, kun je daar gekke reacties op krijgen. Waarom willen we dan toch allemaal zo graag niet "raar" gevonden worden?
“Make your message out of your mess”
Die quote hoorde ik een tijdje geleden van iemand en weerspiegelt precies waar ik in geloof. In het verleden was mijn leven niet altijd een feestje. Ik worstelde 10 jaar met mezelf. Ik voelde me anders, in welk opzicht dan ook. En ik was elke dag in een gevecht tegen mezelf. Heel hard deed ik mijn best om erbij te horen en goed genoeg te zijn. Ik verloor mezelf daardoor zelfs in een eetstoornis.
Inmiddels ben ik gelukkig al heel wat jaren happy met mezelf. Ik eet, ik geniet, ik leef en ik heb lief – ja, ook mezelf. In mijn persoonlijke artikelen neem ik je graag mee in wat ik leerde van die tijd. Je verleden kun je namelijk niet uitwissen; je kunt er wel een positieve boodschap uit halen. En dat doe ik graag!
Wist je al dat…?
Naast serieuze ervaringen en levenslessen die ik ergens onderweg al struikelend en weer opstaand leerde, deel ik op mijn blog ook heel wat bijzonder willekeurige weetjes over mezelf. Als je net zo’n nieuwsgierig aagje bent als ik, vind je het misschien leuk om ze terug te lezen. Zo kom ik er ronduit voor uit dat ik een navigatiekneus ben, dat ik de moed snel opgeef bij IKEA-kasten en met heel wat dingen in het leven maar wat aanrommel. Ach, dat maakt je mens, toch?!
