Aan belevenissen geen gebrek de afgelopen weken. Net als aan leuke eerste keren. Zo kon ik voor het eerst sinds coronatijd weer eens naar het prachtige park om die mooie plek aan Bart te laten zien. Verder scoorde ik mijn eerste twee Groente- en Fruitboxen van Lidl (spoiler: ik was onder de indruk!) en had ik een paar creatieve bezigheden die allebei een typisch gevalletje ‘Pinterest made me do it’ waren. Over dat en meer lees je in dit Inkiekje!…

Vanachter mijn laptop typend deel ik op mijn blog van alles over mijn leven. Maar datzelfde al pratend doen met een camera op mijn neus gericht? Dat leek me heel lang doodeng. Toch kriebelde het om soms video’s op Instagram Stories te zetten. En dat betekende: het gewoon doen en sommige niet-helpende gedachten loslaten. Ik ging de uitdaging al een paar keer aan en vind het verrassend leuk. Omdat ik vast niet de enige ben met drempelvrees voor video’s, deel ik 5 inzichten die mij helpen om wél de videocamera op mijn telefoon te durven aanzetten.…

Met een flinke baal hooi op de vork en een nieuwe niet-coronacoupe begon ik aan maart. De maand waarin het lenteweer Nederland wist te vinden, ik 20 minuten door de Action banjeren als hét uitstapje van de maand zag en waarin ik trots was dat ik iets aan de grote baal hooi deed. Het was ook de maand waarin Bart en ik voor het echie gingen samenwonen. En een maand met leuke vaatwasserdiscussies, een gloednieuw voertuig en enorme blijdschap over een box vol boodschappen. Goed, dat was een vrij spannende intro voor een niet enorm spectaculaire maand. Dit is mijn maandoverzicht.…

Schilderen met broccoli, vrijwillig de glazen uit mijn woning laten halen en op een ontbijtreceptmissie gaan. Het zijn zomaar wat mega-interessante *kuch* plannen van mij voor de komende lente. Maar aangezien we allemaal in hetzelfde C-schuitje zitten en ik zelf ook van niet bijster boeiende activiteiten enorm kan genieten, besloot ik er gewoon een lentelijstje van te maken. Dit zijn 21 plannen waar ik deze lente naar uitkijk.…

Op mijn knalrode fiets heb ik een jaar of vier rondgefietst. Gescoord op Marktplaats en grondig gebruikt totdat-ie het steeds vaker liet afweten. Mijn versnellingen hadden het al een jaar begeven, een heuveltje op fietsen voelde als een heuse marathon (terwijl mijn conditie best prima is!), mijn kettingkast hing met ducktape aan elkaar en het spatbord zat zo los dat je mij al van een paar honderd meter afstand hoorde aankomen door het gerinkel. Toen laatst ook nog mijn kratje van de fiets viel, drong het tot me door: een nieuwe fiets was zo’n slecht idee nog niet.…

Laatst kwam ik bij Ik Vrouw Van Jou een geniale Instagram-post tegen over wat je zou zien als je ongegeneerd bij hen naar binnen zou kijken. Vond ik zo’n leuk idee dat mijn hoofd meteen op volle toeren ging draaien over wat mijn antwoorden op die vraag zouden zijn. Het resultaat is – vast niet geheel verrassend – dit blogartikel. Met 28 dingen die je bij mij zou zien. Over foute songteksten, samenwoonperikelen en ongehoorzame katten. Ben ik even blij dat ik veilig op twee hoog woon en geen inkijk heb……

Overdag zit ik meestal met een glimlach achter mijn computer, maar ‘s nachts neemt mijn mond blijkbaar andere vormen aan. Al zolang ik me kan herinneren, doe ik ‘s nachts aan kaakklemmen en tandknarsen. Toen mijn beugel er dit jaar uit mocht, startte ik mijn zoektocht naar een oplossing. Na behandelingen door de acupuncturist, mondmassages van de kaakfysio en twee maanden slapen met een bitje tegen tandenknarsen vond ik het tijd voor een recap. Wat heeft mij geholpen?…

De afgelopen twee weken fotografeerde ik vooral heel veel YES-momenten. Van die kleine positieve dingen die je vooral nog een tijdje wilt onthouden. Dat was onder andere een totaal onverwachtse vondst bij het vuilnis langs de weg en de enorme lading vega-burgers die ik voor een prikkie insloeg. En er gebeurde nog meer de afgelopen twee weken. Ik werd de eigenaar van een gloednieuwe fiets, werd getrakteerd op Barts creatieve uitspattingen en voerde een discussie over kwarkbakken. Kortom: genoeg “spannends” om een nieuw fotodagboek mee te vullen.…

Nee zeggen tegen een ander is ja zeggen tegen jezelf. Met voor jezelf opkomen groeit je zelfvertrouwen. En door grenzen aan te geven, geef je ook duidelijkheid aan de ander. Yes, allemaal waar. Gelukkig kan ik al een stuk beter op mijn strepen staan dan een aantal jaar geleden, toen ik zelfs het minutenlange praatje van een niet zo fatsoenlijke energiecontractverkoper niet durfde af te kappen. Ouder worden, een eigen bedrijf starten en soms gewoon DOEN bleken de truc. Maar er zijn ook situaties waarin ik mijn mond wat eerder zou mogen opentrekken. …