Nieuw
10 dingen waar ik me niet (meer) voor schaam
Schaamte maakt, net als alcohol, meer kapot dan je lief is. Ik heb me jarenlang geschaamd. Voor van alles. Voor mijn verlegenheid, mijn eigenwijze kant, onbenullige gewoontes, mijn introvert zijn. Maar met dat alles ben ik gelukkig mooi klaar. Al een paar jaar. Wat is het fijn om jezelf te zijn, zonder zoveel schaamte en gedachten. Gewoon jezelf, met al wat je bent. Dit zijn 10 dingen waar ik me niet meer voor schaam. En waar jij - als je ze herkent - je ook absoluut niet voor zou moeten generen.
Shit, prikkelbare-darm-syndroom! (mijn zoektocht)
Shit. Letterlijk en figuurlijk. Ik ben één van de vele mensen (1 op de 10 Nederlanders!) die het stempeltje prikkelbare-darm-syndroom op haar ontregelde spijsvertering geplakt heeft gekregen. Opgeblazen buik, buikkrampen, niet alles kunnen eten wat je wilt eten - yup, PDS present! Na heel lang gedacht te hebben “dat dit nu eenmaal zo hoort”, belandde ik in een Instagram-oerwoud van PDS-coaches, hormoonspecialisten en weet ik veel wat nog meer. Hoe vind je daar je weg in? Dé oplossing heb ik nog zeker niet gevonden, maar ik neem je wel mee in mijn eerste stappen daarnaartoe.
Wat ik niet had verwacht toen ik dit huis kocht? (3 jaar later)
Een eigen huis, een plek onder de zon. Wat voelde ik me drie jaar geleden groot toen ik met mijn nul huizenkoopervaring voor het eerst een eigen huis kocht. Geen idee wat me te wachten zou staan! Het enige wat ik zeker wist, was dat ik een toffe stek had gevonden. Grappig dat alles toch anders loopt dan je denkt. Deze dingen had ik drie jaar geleden nooit verwacht te doen, vinden of meemaken toen ik dit huis kocht. Van hippe koffiemachines tot uit de kluiten gewassen planten.
Inkiekje #54 | Woonboulevard, wandelen door Delft & mijn wereld op één foto
De afgelopen twee weken waren fijn. Echt fijn! En dan niet eens alleen door de lentezon. Ik vierde dat oma alweer 90 (!) is geworden, ging met Bart naar de woonboulevard en vertoefde een dagje in Delft. Ook bracht ik mijn stem uit, drongen de voorjaarsschoonmaakkriebels zich aan me op en ging op een culinaire ontdekkingstocht nu ik vanwege prikkelbare darmen het nodige niet meer mag eten. Verder kwam er een fotografe langs voor een fantastisch leuke shoot voor mijn blog, en laat ik je dé foto zien die mijn wereld op één beeld samenvat. Een hoop leuks en liefde in één artikel!
Mijn 11 struggles als introvert (over gang-gesprekken & gezelligheidsgebrek)
De term ‘introvert’ is er zo één die een hoop kwartjes liet vallen. Aha, dus dáárom ben ik vaak niet de gezelligste als ik een dag vol meetings heb gehad. En daarom heb ik na een weekendje weg met een groep een hele dag nodig om bij te komen. Sinds ik mijn gebruiksaanwijzing beter ken, komt het veel minder vaak voor dat ik over mijn introverte grenzen ga. Superfijn! Maar introvert zijn gaat niet altijd over rozen. Dit zijn een paar struggles waar ik soms tegen aanloop.
Blij Lijstje #52 | Ritjes rijden, sollicitatiespanning & vergissingen die verrassend goed uitpakken
Juist in deze slecht-wereldnieuws-weken vind ik het belangrijk om ook bij de mooie dingen stil te staan. Zeker niet om mijn kop in het zand te steken (ik leef intens mee met Oekraïne), maar wel om te beseffen dat gelukkig niet alles verdrietig en moeilijk is. Door wat er gebeurt aan de andere kant van Europa mag je voor de mooie dingen extra dankbaar zijn. En dus: een blij lijstje! Met onder andere een slimme opmerking van Bart, de blussende werking van kwark en spannende autoritjes.
Inkiekje #53 | Onverwachte pittigheid, ongeduldige uren & ondernemerslessen
Yes, de lente is hier! In elk geval bijna. En dat maakt van mij een gelukkig mens. Nadat we de letterlijk stormachtige weken trotseerden, genoot ik van de eerste lentesignalen. Daarnaast betekende een verkeerde inschatting dat ik met tintelende lippen en een bak kwark naast me een afhaalmaaltijd naar binnen werkte (vallen en opstaan, hè?!). Bart en ik waren 2,5 jaar samen, ik was intens blij nadat ik tien uur (!) geduld moest hebben en ik had een belangrijk besefmoment als ondernemende tekstschrijver. Kortom: een nieuw inkiekje!
13 dingen die ik NIET meer herken van mijn 5 jaar jongere ik
Mensen veranderen. Ik ook. En dat je nooit nooit moet zeggen, blijkt wel uit het feit dat ik nogal wat gewoontes en gedachten van vroegâh overboord heb gekieperd. Zo vraag ik me nog steeds af waarom ik op mijn 23e een diep gekoesterde haat voor havermout had en hoe ik er om twee uur ‘s nachts nog fris en fruitig bij kon zitten. Dit zijn 13 dingen die ik vijf jaar geleden allemaal deed of dacht, maar waar ik nu niets meer van snap.
Mijn zakelijke doelen voor 2022 (als freelance tekstschrijver)
Het kerstdiner is alweer twee maanden achter de kiezen. En de Jip en Janneke-champagnefles is al weken geleden leeg in de glasbak gekieperd. Kortom: ik stort me alweer ruim twee maanden op iets serieuzers dan kerstdinerperikelen: werk. Ik begon het jaar goed, met het formuleren van 7 zakelijke doelen in de eerste maand van dit jaar. Knallend het jaar in, zeggen ze toch?! Als extra stok achter de deur voor mezelf (en om je een inkijkje te geven) deel ik mijn doelen ook hier op de blog.
Waarom ik online meer open ben geworden? (Over kwetsbaarheid & klotsende oksels)
Het overkomt mij als koukleum niet vaak dat ik klotsende oksels heb in de winter. Tot een aantal weken geleden dus. “Lefwijf-interview met Romy van Vaker Vrolijk” stond er op mijn telefoonscherm. Heel langzaam bewoog ik mijn trillende vinger naar de “Play”-knop, terwijl mijn maag een paar flikflaks achter elkaar leek te maken van spanning. Mijn verhaal. Rauw, kwetsbaar. Opgenomen op podcast. Het was spannend. Maar ook: het was goed. Dat voelde ik van mijn kruin tot mijn kleine teen. Dit is waarom ik het belangrijk vind om van mijn vroegere “mess” mijn “message” te maken, en online meer open wil zijn.
Inkiekje #52 | Verschenen in een podcast! + voorjaarskriebels & Valentijnsclichés
Oh boy, ik had al een paar weken gezonde spanning voor afgelopen week. Niet omdat ik anonieme brieven van geheime aanbidders verwachtte voor Valentijn, wel omdat de podcast waarin ik verscheen live ging. En dat vond ik me toch een partij spannend! Ik vertel je er alles over in dit Inkiekje. En ik neem je ook meteen mee in mijn geslaagde Valentijnsdag, mijn tegenvallende tekenkunsten, de keer dat ik voor puber werd aangezien en het theedoosje dat tegen mijn eigen verwachting in een daverend succes bleek. Spiek maar mee in mijn foto's!
13 dingen waar ik te ongeduldig voor ben
Vastlopende computers. Handleidingen van een pagina of twintig. Of videotutorials waarvoor je een half uur (!) aandachtig (!) naar een schermpje moet turen. Het zijn een paar dingen waarvoor ik alleen met veel moeite het geduld kan opbrengen. Hoewel ik het redelijk goed verborgen houd voor anderen, is geduld absoluut geen eigenschap waarin ik uitblink. Soms ook tot mijn eigen frustratie, hoor. Voor deze dingen ben ik gewoon te ongeduldig.
“Make your message out of your mess”
Die quote hoorde ik een tijdje geleden van iemand en weerspiegelt precies waar ik in geloof. In het verleden was mijn leven niet altijd een feestje. Ik worstelde 10 jaar met mezelf. Ik voelde me anders, in welk opzicht dan ook. En ik was elke dag in een gevecht tegen mezelf. Heel hard deed ik mijn best om erbij te horen en goed genoeg te zijn. Ik verloor mezelf daardoor zelfs in een eetstoornis.
Inmiddels ben ik gelukkig al heel wat jaren happy met mezelf. Ik eet, ik geniet, ik leef en ik heb lief – ja, ook mezelf. In mijn persoonlijke artikelen neem ik je graag mee in wat ik leerde van die tijd. Je verleden kun je namelijk niet uitwissen; je kunt er wel een positieve boodschap uit halen. En dat doe ik graag!
Wist je al dat…?
Naast serieuze ervaringen en levenslessen die ik ergens onderweg al struikelend en weer opstaand leerde, deel ik op mijn blog ook heel wat bijzonder willekeurige weetjes over mezelf. Als je net zo’n nieuwsgierig aagje bent als ik, vind je het misschien leuk om ze terug te lezen. Zo kom ik er ronduit voor uit dat ik een navigatiekneus ben, dat ik de moed snel opgeef bij IKEA-kasten en met heel wat dingen in het leven maar wat aanrommel. Ach, dat maakt je mens, toch?!
