Vanuit de lucht hoor ik een harde gil. Een heldhaftige durfal bungelt in de verte ondersteboven aan een koord boven het water. Ik voel een rilling door mijn lijf gaan. Een “Nou, mij mooi niet gezien!”-rilling. Dezelfde rilling als die ik heb wanneer ik mensen over glazen vloeren zie lopen (durf ik met mijn hoogtevrees niet!), als ik hoor dat mensen met alleen handbagage drie maanden de wereld over reizen (krijg ik acute heimwee van!) of wanneer ik vanaf de grond zie hoe twaalfjarigen moeiteloos drie keer over de kop gaan in een enge achtbaan (maakt me plaatsvervangend misselijk!). “Zo dapper ben ik niet, hoor!”, riep ik op dat soort momenten vaak. De laatste tijd ben ik daarop teruggekomen. Nee joh, niet op het bungeejumpen, de backpacktochten en de achtbaanritjes. Wel op het feit dat ik niet dapper zou zijn. Iedereen is dapper. Ieder op een eigen manier.
Wat is ‘dapper’?
Als ik denk aan mensen die ik dapper vind, dan poppen als eerste de grootste avonturiers in me op. Ik zie dan mensen uit ‘Ik vertrek’ voor me die zonder concrete plannen hun Haarlemse eengezinswoning durven te verruilen voor een hutje in Mozambique. Of mensen die haast zonder angst lijken te zijn en het ene na het andere spannende bucketlistding afvinken: paragliden, parachutespringen en bergbeklimmen. Doen ze even. Met een glimlach ook nog.
Ook jij hebt vast wel mensen in je omgeving die je het stempel ‘dapper’ zou geven. Vaak om stoere acties en rigoureuze beslissingen die ze hebben gemaakt. Om het feit dat ze – zo lijkt het – gedachteloos hun leven omgooien of hun grootste angsten in één klap overboord mikken. Ben je dan per definitie ‘niet dapper’ als je kijken naar bungeejumpen al spannend genoeg vindt? Ik denk het niet. Ik denk dat we allemaal dapper zijn.
Je bent altijd een dappere dodo
Ik geloof dat er in iedereen een held schuilgaat. Ieder mens heeft weleens heldendaden verricht. Misschien krab je nu vertwijfeld op je hoofd, nadenkend wat dan jouw heldhaftige actie moet zijn geweest. Maar ook jij hebt die.
Ik realiseerde me opeens op dat moment dat ik ook dapper ben geweest op momenten in mijn leven. En dat dapperheid voor iedereen weer anders is. Dapper zijn betekent voor mij dingen doen die je lastig vindt maar die wel nodig zijn voor jouw geluk. Voor de één houdt dat in dat je de biezen pakt en van Den Helder naar Limburg verhuist. Voor de ander is het ietsje kleiner dan dat.
Voor mij illustreert mijn eerdere herstel van een eetstoornis het heel goed. Een stukje appeltaart eten is voor de gemiddelde Nederlander niet bepaald een heldendaad. Voor mij was het dat zes jaar geleden wel. Toen ik mezelf jarenlang elk snufje suiker had ontzegd en taartjes was gaan aanzien voor aantallen calorieën in plaats van een lekkere verwennerij, was het een enorme uitdaging om alle stemmetjes in mijn hoofd in bedwang te houden en toch mijn geliefde stukje taart te bestellen. Dát was mijn heldenactie. Terwijl het voor sommige mensen juist een heldendaad zou zijn om de “Eet taart!”-druk van anderen te weerstaan en voor alleen een kop thee te gaan. En voor het gros van de mensen zou het gewoon een lekker moment zijn, niets spannends aan.
Het is maar net in welke situatie je zit, waar je moeite mee hebt en wat goed is voor jou.
Dapper zijn is durven afwijken van de makkelijkste weg
Voor mij gaat dapperheid over durven ingaan tegen de goedbedoelde adviezen en de alvast voor jou uitgestippelde paden. Besluiten dat je ergens mee mag stoppen, ook al is ondoordacht doorgaan de gebruikelijke weg. Het betekent voor mij ook een afspraak afzeggen omdat je aan alles voelt dat je de energie niet meer hebt, terwijl je weet dat mensen daar wat van vinden. Een nieuwe baan aangaan, ook al is het qua inkomen en zekerheid makkelijker om te blijven waar je zit.
Dapper zijn betekent ook ingaan tegen je angsten. Een sport oppakken waar je geen natuurtalent voor hebt. Jezelf in bikini op het strand tonen ook al giert de onzekerheid door je lichaam en hoofd. Aangeven dat je niet meegaat op groepsvakantie, zelfs al pusht de rest je om er “gezellig bij te zijn”. Met de auto naar een bestemming rijden, ook al sust het angststemmetje in je “De bus is lekker makkelijk!”.
Je bent al zo vaak dapper geweest
Toen ik erover ging nadenken, bleek ik helemaal niet de held op sokken waarvoor ik mezelf vaak aanzie. Ik heb mijn baan opgezegd om volledig te gaan ondernemen. Ik stel me – soms met heus kriebels in mijn buik als een artikel live gaat – regelmatig kwetsbaar op mijn blog op. Ik ga lijnrecht tegen mijn heimwee in om alsnog gewoon weekjes weg te kunnen. Ik vind het te gek om cursussen te volgen over onderwerpen waar ik van tevoren de ballen verstand van heb. Ik reed in Duitsland vele kilometers in Barts auto, terwijl ik het nog steeds een tikkeltje spannend vind om de weg op te gaan in de gloednieuwe lease-auto “van zijn baas”. En ik durf steeds beter ‘nee’ te zeggen tegen werkdingen die niet passen in mijn straatje of in mijn agenda.
Ik daag ook jou graag uit: wanneer was jij voor het laatst dapper? Schrijf voor jezelf op wat jouw dapperste momenten zijn. Kijk daarbij vooral verder dan de grote radicale beslissingen in je leven. Focus op al die kleine momenten waarop je iets deed waarvan je naderhand dacht “Wauw, ik heb het toch maar mooi gedaan!”.
Laat los of een ander dat ook onder het hoogste spanningsniveau zou scharen of niet. Het gaat om jou: om wat jij gewend bent, spannend vindt en nodig hebt.
Dapper is ook kiezen voor jezelf
Dappere keuzes hoeven niet altijd rigoureus te zijn en gaan ook niet altijd over het avontuur opzoeken. Je kunt ook dapper zijn door bewust te kiezen om juist voor de minder-avontuurlijke route te kiezen, terwijl anderen je pushen om de uitdaging aan te gaan. Dapper zijn betekent dat je doet wat voor jou op dat moment goed voelt. Of wat goed voor je is, ook al maakt je innerlijke stemmetje je wijs dat je beter voor de veilige weg kunt gaan.
Zo moest ik terugdenken aan het moment dat ik over vuur liep. Je zou denken “Stoer hoor, dat je eroverheen gelopen bent!”. Maar voor mij was het geen stoere actie om mijn voeten op hete kolen te zetten. Veel dapperder vond ik het dat ik voor mezelf kon afwegen of daaroverheen lopen werkelijk was wat ik wilde én dat ik de vrijheid voelde om eventueel te zeggen “Ik doe het niet, ik loop eromheen!”. Dapper zijn betekent juist trouw zijn aan jezelf. Hoeveel druk anderen of jijzelf je ook opleggen.
Dapper zijn begint soms al met een stap uit bed
Als je zelf niet lekker in je vel zit, maakt het je misschien jaloers als je ziet wat anderen allemaal wel niet doen. Als je beste vriend net met de liefde van zijn leven een huis heeft gekocht en je broer presentaties geeft voor groepen managers, kan het best rot voelen wanneer jij het op dit moment al een uitdaging vindt om überhaupt keuzes te maken. Misschien voelt het zelfs al lastig om je bed uit te komen.
Weet dat je nooit hoeft op te kijken naar anderen. Jouw pad is van jou en wat voor de één een uitdaging is hoeft dat voor de ander niet te zijn. Als jij in zak en as zit en met moeite ‘s ochtends onder de douche weet te springen, is het misschien al een heldendaad wanneer je je gezicht in de supermarkt laat zien.
Dus: je hoeft geen backpack over je schouder te slingeren of bungeejumpkoord om je middel te laten knopen. Dapper zijn is meer dan dat.
Ook met achtbaanangst, hoogtevrees en heimwee (hé hoi, we kunnen elkaar de hand schudden als je dat hele rijtje herkent!) kun je een dapper mens zijn. Realiseer je dat alleen jij weet wat voor jou spannend en dapper is. Daarom is het ook aan jou om na zo’n actie – hoe klein die ook mag lijken – jezelf op een terecht klopje op de schouder te trakteren. Wees trots op je moed of je doorzettingsvermogen, of juist op je kracht om je doorzettingsvermogen aan de wilgen te hangen en ergens mee te stoppen. You do you, dappere dodo!
Dus: wat vind jij dapper van jezelf?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Wat als je te veel wilt? Probeer deze 4 tips!
Te veel willen? Het is een probleem dat waarschijnlijk veel mensen (millennial of niet!) bekend voorkomt. Misschien wil je tegelijkertijd carrière maken, jezelf op persoonlijk vlak ontwikkelen, een uitgebreid sociaal leven hebben en ondertussen ook nog eens de hele wereld zien? Hartstikke leuk, maar hoe haalbaar is het om aan alles tegelijk te werken? Wat doe je als je te veel wilt? Ik deel 4 tips die mij hierbij hebben geholpen en waar ook jij hopelijk iets aan hebt.
Havermout met kokos & rood fruit (voor de kokosliefhebber)
Kokos is één van de ingrediënten die ik overal doorheen kan gooien. Kokosmelk door curry's, kokosrasp over havermout, kokoskwark door mijn ontbijt... ik lust er wel pap van! Havermoutpap ook zeker trouwens. Daarom maakte ik deze heerlijke havermout met een flinke portie kokos. Als je van kokos houdt, dan word je vast net zo gelukkig als ik van deze havermout met kokos en rood fruit. Er zit namelijk een driedubbele dosis kokos doorheen: kokoskwark door de havermout én kokosrasp en kokossnippers eroverheen. Serveer met rood fruit om zo een feestelijk én gezond ontbijt (of toetje) te hebben.
Gebakken havermout met vijgen, walnoten & chocola
Ontbijtjes die smaken alsof je je tanden in een toetje zet? Daar mag je mij letterlijk voor wakker maken. Dit havermoutontbijt is er zo één! Toen Albert Heijn me er met een goede bonusaanbieding laatst aan herinnerde dat het vijgentijd is, moest en zou ik die een plek in mijn havermoutkom geven. Als er iets is waar ik met dit weer naar snak, dan is het wel een warme bak met havermout, een goede bodem voor mijn maag en een heerlijk zoet tintje. Dat alles zit met deze gebakken havermout met vijgen wel goed. Na een half uurtje wachten op de oven heb je een havermout om met plezier je vork in te zetten.
Bij de inleiding dacht ik: wat vind ik eigenlijk dapper? Ik besloot: dapper is als je iets doet wat voor jou moeilijk is en dus een overwinning. Zijn we het dus heel erg over eens! Mooi artikel met mooie voorbeelden en ja, je bent zeker dapper.
Dapper zijn is veel… vooral geloven in jezelf en de stappen of stapjes nemen die op je pad komen, of waar je pad uit zal gaan bestaan. Ik weet eigenlijk niet wat ik voor dappers heb gedaan, (de laatste tijd). Maar ik heb me ook niet door veel laten tegenhouden, dus het zal wel meevallen. Jij bent zeker dapper! Succes!
Ik hoorde het best veel toen ik vertelde dat ik stopte met mijn eigen bedrijf. Mensen vonden het dapper dat ik dit besluit nam. En eigenlijk vind ik dat zelf ook wel. Ik vond het namelijk super spannend om te doen! Maar nu wel heel erg blij met de keuze.
Dapper zijn is toch vooral je angst overwinnen, en iets doen wat je wilt, maar waar je een beetje bang voor bent. Bijvoorbeeld: ik ben best dapper als ik in de badkamer een grote spin zie en dan toch durf te douchen.
Veel dingen waarvan men tegen mij zegt dat dat dapper is, is voor mij echter gewoon iets wat ik ga doen. Als ik het zelf al besloten heb en er over na heb gedacht, de afweging heb gemaakt en het risico heb ingeschat, dan is het moeilijkste al achter de rug. Dan is de actie ondernemen vanzelfsprekend.
Ik denk dat iedereen dapper is op zijn eigen manier en dapper zijn voor iedereen iets anders inhoudt. Juist omdat we allemaal met andere dingen te kampen krijgen in ons leven. Zoals jouw voorbeeld, voor jou was dapper zijn dat taartje opeten en toelaten zonder schuldgevoel, terwijl veel mensen daar niet eens bij moeten stilstaan. En gewoon een taart eten als ze daar zin in hebben. Dapper zijn is datgene doen waar je het allerbangst voor bent of heel veel moed voor moet verzamelen, en zelfs al doe je het bang, je doet het.
Voor mij was dapper zijn vijf jaar geleden doorgaan terwijl ik niet meer wilde. En nu is dapper zijn dat ik het er open over heb met dierbaren. Velen zijn opgelucht dat ik het erover heb gehad, want dan weten ze ook wat er bij mij speelt en kunnen ze me beter begrijpen. Voor mijzelf ook, het voelt niet meer als een groot geheim dat ik helemaal alleen moet dragen. Waar ik toen heb gestaan hoop ik nooit meer te staan. Maar ik heb er gelukkig geen spijt van. Ik ging zoveel moois gemist hebben. Er is een jongere versie van mij die nu juicht omdat ze trots is op hoe ver ik het geschopt heb nu. En nu ben ik angsten aan het uitstaan en overwinnen, want ik leer te vertrouwen op mezelf maar ook te vertrouwen dat ik mensen om hulp mag vragen en te geloven dat mensen echt om mij geven. Dat is iets wat ik heel lang heel moeilijk heb gevonden en nog steeds een beetje. Maar het komt goed. Elke dag een klein beetje beter. Mooi artikel lieve Romy
Wauw, wat een ontzettend mooi artikel <3