Met elk meubelstuk dat een plekje krijgt en met elke extra lik verf komt mijn verhuizing weer een stap dichterbij. Soms voelt het haast onwerkelijk dat ik straks echt op dat héérlijke matras mag slapen en dat mijn geliefde bank niet in een showroom maar in mijn eigen woonkamer staat. Na 25 jaar in hetzelfde huis wonen verruil ik toch echt binnenkort mijn ouderlijk huis voor een eigen stekkie. Een hele verandering waar ik absoluut naar uitzie, maar tegelijkertijd zijn er natuurlijk ook dingen die ik ga missen van thuis na de verhuizing. Deze 10 dingen bijvoorbeeld!
- Gezellige kletspraatjes tussendoor. Hoewel ik me ook in mijn eentje prima kan vermaken, vind ik het heerlijk om tegen mensen aan te praten
(of zij dat net zo leuk vinden als ik, is dan weer een andere vraag!). Over hoe mijn werkdag was, over grappige capriolen van de kat of over welk hersenspinsels dan ook die plotseling in me opkomen. Het idee dat er vaak wel iemand is als ik thuis kom, ga ik zeker missen. Lang leve WhatsApp (en de mogelijkheid om live af te spreken natuurlijk!). En anders moet mijn toekomstige kat mijn kletspraatjes maar aanhoren! - De kattenbeesten! Over katten gesproken, uiteraard ga ik Paco en Lily ook enorm missen. Ik zou ze met alle liefde verstoppen in een verhuisdoos en meenemen, maar ik vermoed dat de rest van het gezin dat (terecht) niet zo’n denderend plan vindt. Nee hoor! Ik laat Paco en Lily veilig thuis in de eengezinswoning met tuin van mijn ouders. Dan kom ik ze gewoon heel regelmatig gezellig opzoeken. Bovendien ben ik van plan om binnenkort mijn eigen kat te adopteren uit het asiel.
- “Hotel Mama”. Ik kan niet ontkennen dat thuis wonen soms heerlijk makkelijk is. Niet voor niets staan in foute muurteksten bij Xenos weleens de woorden “Hotel Mama”. Er wordt bijna elke dag voor je gekookt, je hoeft je niet wekelijks te bekommeren om de was en zaken als rioleringen die gemaakt moeten worden en wasmachineproblemen gaan regelmatig langs je heen. Het is absoluut niet zo dat ik thuis onderuitgezakt op de bank heb gezeten (verre van!), maar toch is het volledige huishouden wel een extra taak. Alhoewel ik mijn moeder vast wel als hulplijn mag inschakelen wanneer ik huishoudvragen heb. Toch mam?!

- Leven op de begane grond. Mijn nieuwe appartement bevindt zich op twee hoog, dus rechtstreeks vanuit de auto het huis inlopen is er niet meer bij. Niets mis mee, want ik krijg er wel een fijn uitzicht op de ondergaande en opkomende zon voor terug. Maar met zware dozen de trap oplopen is daardoor (zeker in combinatie met mijn gebrek aan spierballen) niet altijd even eenvoudig. Ach, wie weet ontwikkelt mijn spierkracht zich vanzelf. Ik blijf dapper oefenen.
- Fleurige decoratie in het hele huis. Ja mam, ik geef het toe: stiekem ga ik je vele beeldjes, vaasjes, bloemen en planten in huis wel missen. Het was bij ons thuis in ieder geval altijd een fleurig geheel met de grote hoeveelheid decoratie en zo nu en dan zag je die decoratie ook op mijn foto’s verschijnen (alle foto’s bij dit artikel zijn in ons huis gemaakt). Gelukkig ben ik bezig om van mijn eigen plek ook een vrolijke bedoening te maken, ook al staat er minder decoratie dan hier thuis.
- De tuin! Met het doorgeven van de groene vingers via het DNA is tussen mijn moeder en mij ooit iets drastisch misgegaan. Mijn moeders tuin is een waar paradijsje vol mooie bloemen, terwijl ik al moeite heb om een cactus levend te houden. Onze fijne tuin ga ik dus echt wel missen. Tegelijkertijd mag ik niet klagen met twee balkons bij mijn appartement. Mijn balkontegels, stoeltjes en tafel zijn al onderweg, dus de balkons worden vast ook een fijn plekje.
- Bijkletsen na het avondeten. Samen je avondeten oppeuzelen onder het genot van een levendig gesprek is toch wat anders dan in je eentje je zelf gekookte maaltijd naar binnen werken. Hoewel ik vermoed dat alleen avondeten geen heel eenzame bedoening is (Hallo, boeken lezen onder het eten! En mensen uitnodigen kan natuurlijk ook altijd!), ga ik wel de fijne gesprekken met mijn ouders en broers na het eten missen. Die gaan we vast op andere momenten inhalen!

- Het oude vertrouwde van mijn woonplaats. Eigenlijk vind ik het ontzettend tof om naar een nieuwe plaats te verhuizen en daar volop nieuwe dingen te ontdekken. Toch zijn er ook dingen die ik stiekem ga missen aan de woonplaats waar ik 25 jaar heb gewoond. Van mijn vaste bushalte tot de supermarkt en van de buren die ik al jarenlang ken tot de katten die hier regelmatig rondlopen. Best wel wennen dat ik hier véél minder zal zijn.
- Mijn meisjeskamer in ons fijne huis. Hoe je het ook wendt of keert, na 25 jaar in hetzelfde huis gewoond te hebben, ga ik ons oude huis wel een beetje missen. Inclusief mijn meisjesachtige slaapkamer die al 15 jaar lang knalgeel geverfd is. Ik ken het huis van binnen en van buiten, heb mijn vaste plek aan de eettafel verworven en heb aan mijn vertrouwde bureautje heel wat studie- en werkmijlpalen beleefd. Hoewel mijn nieuwe woning een geweldige vervanger is, zal mijn ouderlijk huis nog altijd “thuis-thuis” blijven.
- De mensen in het huis! β₯ Maar meer dan de praktische en materiΓ«le dingen ga ik natuurlijk vooral de mensen thuis missen. Oftewel, mijn ouders en broertjes met wie ik van baby af aan in dit huis heb gewoond. De mensen met wie ik lief en leed heb gedeeld en die me deels hebben gemaakt tot wie ik ben. Natuurlijk waren er soms puberale discussies, piepkleine ergernissen of discussies over afstandsbedieningen, ramen (dicht of open?) en de verwarming (hoog of laag?), maar vooral was er heel veel liefde en gezelligheid. Met dank aan mijn lieve ouders en broers!
Ach, een ritje van 7 kilometer van mijn nieuwe woning naar mijn ouderlijk huis is natuurlijk zo gemaakt!
Wat mis jij (of zou jij missen) van het thuis wonen?
Zeker weten dat er zoveel dingen zijn die men zal gaan missen als je thuis had gewoond en dan op jezelf gaat wonen…..
De leuke en gezellige dingen.
Maar ook de huisdieren etc…..
Het is dan ook ineens zo stil…..
Een hele fijne dag π
Mooi lijstje! Ik heb wel een tuin nu, maar de grote tuin van mijn ouders mis ik wel. En het feit dat de was gewoon gedaan werd, hahaha!
Haha, het lijkt mij ook wel even wennen dat de was zich niet meer “vanzelf” doet π Ach, gelukkig krijg je er ook heel veel voor terug!
Tv kijken was met mijn zusje samen veel gezelliger. In mijn eentje keek ik nooit en heb ik zelfs mijn tv-abonnement opgezegd. Verder was het fijn dat mijn moeder altijd bedacht wat we gingen eten. Ik kookte wel,maar verder deed ik eigenlijk heel weinig in het huishouden…
Haha, het lijkt mij ook nog wel een uitdaging om elke avond zelf te bedenken wat ik ga eten. Ik ben nogal inspiratieloos wat dat betreft en ben dan ook speciaal daarvoor een Pinterest-bord met vegetarische recepten begonnen π Alleen tv-kijken vind ik stiekem soms juist wel fijn. Alhoewel ik het samen Boer Zoekt Vrouw kijken met mijn vader wel ga missen straks. Dat vind ik echt een programma om gezellig samen te kijken.
Mooi geschreven. Ik miste vooral het koken van mijn moeder, gelukkig kan mijn man ook heel goed koken. En ik geniet nu nog steeds van de kookkunsten van mijn moeder, ook al is dat niet dagelijks meer.
Juist als je het huis uit bent, is teruggaan naar je ouderlijk huis en weer eens thuis eten natuurlijk wel extra bijzonder. Ik kan me voorstellen dat je er dan misschien juist extra van geniet π
Wat een liefdevolle blog! Mooi om te lezen. Ik ging zeven jaar geleden op mezelf, ook vanuit een gezellig, altijd rumoerig gezin. Ik merkte dat ik de rust eigenlijk heerlijk vond, maar af en toe heb ik inderdaad even behoefte aan herrie om me heen en dan woon ik gelukkig op ongeveer dezelfde afstand als jij. Dan ga ik dus snel herrie halen bij familie;). O, en alleen eten? Dat wende bij mij heel snel. Vooral omdat ik zΓ©lf kon bepalen wat er op tafel kwam en hoe laat ik ging eten.
Haha, herrie halen bij je familie. Die houden we erin! π Ik sta er wel hetzelfde in als jij. In principe lijkt de rust en vrijheid van alleen wonen me héél fijn, maar zo nu en dan weer wat gezelligheid is ook zeker niet weg. Zelf keuzes maken voor het avondeten lijkt me ook wel heel fijn. En vooral ook bepalen wat er NIET op tafel komt (rode kool bijvoorbeeld), haha.
Mooi lijstje! Ik kan me goed voorstellen dat je al die dingen aan thuiswonen gaat missen. Vooral de gezelligheid en het gemak lijken mij altijd een dingetje! Maar inderdaad, gelukkig hebben we telefoons en whatsapp en kun je altijd nog live afspreken! Komt vast helemaal goed. Ik kan me wel inbeelden dat het gek gaat zijn om op de tweede verdieping te wonen, terwijl je normaal gewoon op de begane grond leeft, hihi! Als ik op mezelf ga, ga ik vooral mijn eigen kamer missen! Ik ben zo blij met mijn huidige kamer. Straks zijn natuurlijk alle kamers van mij, maar mijn meisjeskamer zal toch altijd wel een dingetje blijven. Ik heb daar heel mijn puberteit en studententijd doorgebracht. Veel herinneringen hangen hier!
Inderdaad! Mede door alle technologie van tegenwoordig gaat het vast helemaal goed komen met op mezelf wonen. En gelukkig heeft het ook veel voordelen om een eigen plekje te vinden π
Ik kan me wel voorstellen dat jij je meisjeskamer ook erg gaat missen als je niet meer thuis woont. Je eigen kamer waar je heel veel tijd hebt doorgebracht en herinneringen hebt gemaakt, blijft toch altijd wel bijzonder. Ik vind het zelfs nu al heel raar om te zien hoe mijn meisjeskamer steeds wat leger wordt.
Zo leuk dat jullie thuis zon vrolijke tuin vol met bloemen hebben! Kan ik zo van genieten, kan heel goed begrijpen dat je dat zeker gaat missen.
Ik zou inderdaad ook het gezellig avondeten met zijn alle missen, wat je zegt, je kunt zometeen ook een boek lezen onder het eten, en je hebt de eigen regie in het bepalen van de tijd, en wat er op tafel komt.
Wat een vrolijke foto’s! Volgens mij is je ouderlijk huis ook erg gezellig. π
Liefs,
Evelien
Mijn ouderlijk huis is inderdaad echt een heel gezellige plek. Zeker iets wat ik ga missen, hoewel ik natuurlijk nog regelmatig hier te vinden zal zijn. En gelukkig wordt mijn eigen huisje (hopelijk) ook heel gezellig π
Dankjewel voor je lieve reactie!
Wat een vrolijke bedoeling is je ouderlijk huis! Ik snap wel dat je dat gaat missen. Bij mij miste ik niks, onze woonkamer was (is) heel donker, dat komt door lichtinval. Maar niet dat mijn moeder dan wat fleurigs plaatst, haha! Dus het huis zelf mis ik niet. Die gezellige eettafel-gesprekken miste ik eerst ook wel, maar des te leuker is het dan wel als je weer eens met z’n allen aan tafel zit. Dat van die lift is herkenbaar, ik heb met 30 graden gewoon wel eens mijn boodschappen laten bezorgen omdat ik toen gewoon geen zin had om die zware boodschappentassen te tillen π Nu woon ik samen en hebben we een tuin, twee poezen en heb ik altijd gezelschap aan de eettafel!
Het huis van mijn ouders is inderdaad heel gezellig en fleurig ingericht. Mijn moeder heeft wel “iets” meer spullen dan ik zelf in huis zou zetten, haha. (Na een tijdje konden we onze afstandsbediening niet meer gebruiken, omdat er overal voor de tv-kast beeldjes en vaasjes stonden en het signaal was weggevallen, haha.) Maar het ziet er wel heel vrolijk en gezellig uit hier altijd π
Juist als je niet meer elke dag thuis mee-eet, is het inderdaad wel zo leuk om weer eens wΓ©l thuis te zijn. Ik denk dat je die momenten juist daardoor misschien wel extra gaat waarderen.
Superfijn dat jullie nu een heel mooi huis samen hebben inclusief twee gezellige katten. Zo is het avondeten altijd gezellig π
Ik kan me goed voorstellen dat je dat alles van je fijne lijstje wel zal missen. Maar als je dan later langsgaat, zal je het vast des te meer waarderen. En allicht ontdek je ook heel fijne kanten aan het op jezelf wonen, die je nu nog niet weet.
Ik miste toen ik ging samenwonen heel erg onze tuin (hadden alleen twee minibalkons zonder enige privacy) en mijn eigen kamer. In de flat kon ik me nergens echt terugtrekken wanneer ik daar even behoefte aan had. Gelukkig zijn beide dingen met de aankoop van ons huidige huis intussen helemaal verholpen. De tuin waar ik druk mee bezig ben om er mijn droomtuin van te maken, en mijn eigen werk- en hobbykamer waar ik rustig mijn gang kan gaan als ik even geen behoefte heb aan gezelschap.
Je hebt zeker gelijk. Ik denk ook dat ik straks het op mezelf wonen juist heel erg zal waarderen. Ik krijg er bijvoorbeeld heel wat vrijheid en een gevoel van op mijn eigen benen staan voor terug. Dat is ook heel wat waard. En gelukkig kan een keer bij mijn ouders of bij anderen langsgaan altijd nog π
Wat fijn dat je in jullie huidige woning wel wat eigen plekjes hebt en nu van een fijne tuin kunt genieten. Ik ben stiekem onwijs benieuwd naar je tuin. Dat kan niet anders dan een geweldig mooi plekje worden.
Kan me zeker voorstellen dat je een aantal dingen gaat missen. Ik mis ook zeker het avondeten samen gezellig met mijn ouders π
Mooi om te lezen en snap dat je het een en ander gaat misschien, alhoewel het natuurlijk wel een mooie stap is om uit huis te gaan. Erg leuk ook dat je je eigen katje gaat adopteren!
Ik zou zeker het eten van mijn moeder gaan missen, aangezien ik zelf niet zo goed ben in koken (kan gewoon geen twee dingen tegelijk). En de gezelligheid natuurlijk.
Als niet-keukenprinses kan ik dat punt niet anders dan volledig beamen. Stiekem ga ik het wel missen dat er niet meer elke dag eten klaarstaat, haha. Alhoewel op jezelf wonen natuurlijk wel een goede reden is om je kookkunsten verder te ontwikkelen π
Heel herkenbaar, hoor Romy! Vooral dat je niet zomaar even iemand hebt om tegenaan te kletsen. Maar gelukkig went dat wel. Ik moest wel lachen om jouw afwezigheid van genetisch bepaalde groene vingers, Misschien kun je samen met je moeder makkelijke planten voor op de balkons uitzoeken? (Ik heb al gemerkt dat viooltjes heel vergefelijk zijn… π )
Dankjewel voor de welkome tip over de viooltjes! Dat klinkt als precies het soort plantjes dat ik zoek voor mijn balkon, haha. Inderdaad wel een goed idee om eens met mijn moeder naar planten te kijken. Ze kan me vast wat beginnerstips geven π
Ahhh spannend is dat he! Tuurlijk is dat even wennen hoor, best een flinke verandering. Maar wel een hele leuke en ik weet zeker dat je je ook snel thuis zult voelen in jouw eigen huisje. Gauw een kattenvriendje nemen π
Succes met de hele verhuizing en inrichting en het helemaal “jou” maken! <3
Dankjewel voor je lieve bericht! Ik denk ook dat mijn eigen huisje snel als thuis zal voelen. Eigenlijk doet het dat nu al steeds meer, nu ik alles naar mijn smaak aan het inrichten ben π En de zelfstandigheid en vrijheid die ik straks voor het verhuizen terugkrijg, is ook wel heel fijn natuurlijk.
Ik ben het gewend om thuis te komen in een vol huis. Er is altijd iemand thuis en dan kan ik wel eens doorratelen over mijn dag, haha. Dat zou ik wel missen, gewoon het babbelen, ookal zeggen we niet bitter veel tegen elkaar.
Ah dat snap ik ook wel! Altijd even wennen om op je eigen te gaan wonen. Heel veel plezier in je nieuwe huis!
Dankjewel! Inderdaad wel een spannende, nieuwe stap. Maar ook wel een heel leuke stap gelukkig! π
Ah ja wat zal het wennen zijn voor je, maar gelukkig krijg je er veel voor terug! Zelf woon ik ook al 25 jaar in hetzelfde huis en zal het vast met dikke tranen gaan verlaten als ook Thomas en ik een huisje hebben gevonden. Maar aan de andere kant: een plek helemaal je eigen maken, daar kijk ik ook enorm naar uit! Ik begrijp je tweestrijd dus heel goed. Gelukkig woon je wel heel lekker dichtbij! Ik moet nu zelfs langer rijden naar de eerste supermarkt dan jij naar je ouderlijk huis haha!
Haha, 7 kilometer rijden is inderdaad zeker niet ver. Stiekem voel ik me ook wel een bofkont dat ik uiteindelijk iets op zo’n kleine afstand van mijn ouders heb gevonden. Het voelt een beetje als een frisse start in een nieuw dorp, terwijl ik tegelijkertijd ook snel thuis-thuis kan zijn π
En wat je zegt, een heel eigen plekje hebben is wel ontzettend fijn. Ik vind het nu al heerlijk om te merken dat mijn huis steeds meer “mij” wordt.
Hopelijk kunnen jij en Thomas binnenkort ook een fijn nieuw thuis vinden. Ik weet zeker dat jullie er met zo’n fijne interieursmaak een geweldig thuis (met ongetwijfeld ook wat fleurige plantjes) van zullen maken.
Zonder hotel Mama heb ik ook wel moeten wennen ;-). Maar ik vond het vooral ook heerlijk dat ik mijn eigen regels kon maken. Oh ja, dat we een vaatwasser kregen in ons nieuwe huis, wel ook heel fijn!
Haha, de vaatwasser hadden mijn ouders gelukkig ook al, dus die ben ik op zich gewend. Maar Hotel Mama ga ik absoluut wel een beetje missen π De eigen regels vind ik tegelijkertijd ook wel een fijn vooruitzicht. Dat gevoel van vrijheid lijkt me héérlijk.
Wat een gezellige blog, ook al gaat het over dingen die je zal moeten gaan missen en toch enigszins afscheid van moet nemen. Gelukkig dat je ouders slechts 7 km bij je vandaan wonen, kun je er gelukkig makkelijk langs.
Een eigen kat hebben is echt zo leuk en als zo’n diertje dan uit het asiel komt en een tweede leven krijgt (om het zo maar te zeggen) is dat nog leuker en liefdevoller.
Dat denk ik ook inderdaad. Onze Lily komt ook uit het asiel en ik vind het zo’n mooi idee dat we haar een tweede kans en een nieuw huisje hebben kunnen bieden na een nogal valse start voordat ze in het asiel kwam.
Mijn meisjeskamer mis ik nog steeds, helemaal nu mijn broertje er een echt jongenshol van heeft gemaakt. Gelukkig heb ik een filmpje gemaakt van mijn kamer vlak voor ik ging verhuizen, dus ik kan nog even terugkijken hoe mooi het er was voor de invasie van de spullen van mijn broertje begon, haha π
Wat een goed idee, zo’n filmpje van je kamer maken! Dat had ik eigenlijk ook moeten doen voordat ik begon met de helft van mijn spullen alvast verhuizen, haha. Het lijkt me ook inderdaad wel bijzonder om je slaapkamer opeens te zien veranderen in een jongenshol. Over contrast gesproken! π
Hotel Mama blijft bestaan, hoor! Wanneer ze weten dat jij naar huis komt en blijft eten wordt er klaargemaakt waarvan jouw moeder (of vader) zeker weet dat jij heel erg lekker vindt! Al had iemand anders thuis zich al de hele dag verheugd op een bepaald gerecht. Dat overkwam mijn vader regelmatig, hahaha. Ik kwam ooit onverwacht thuis. Mijn vader had zich de hele dag verheugd op koude schotel. Maar het iets wat ik erg lekker vond en dat was iets van warm eten. Ik heb toen tegen mijn vader gegrapt wanneer hij lang genoeg zou wachten het warme eten op zijn bord vanzelf een koude schotel zou worden. Je waardeert het nog meer wanneer er voor je gekookt wordt en mijn mama kon geweldig koken. Dat mis ik!
En ook al ben jij het huis uit en woon je op jezelf, je blijft altijd hun kleine meisje (in positieve zin). En zij zullen jou ook heel erg missen.
Haha, ik kan me ook zo voorstellen dat mijn moeder ook speciaal dingen zal maken die ik lekker vind als ik dan weer thuis kom. Prachtig om te horen dat je nog altijd warme herinneringen hebt aan hoe het bij jou thuis was als je moeder speciaal voor jou kookte. Ik denk zeker dat ik dat soort herinneringen ook met mijn ouders zal maken. In die zin is op jezelf gaan wonen ook eigenlijk wel wat heel bijzonders π