Inmiddels deel ik mijn appartement alweer drie maanden met mijn pluizige vriendin a.k.a. mijn kat Pippa. Een lief, ondeugend, knuffelig en soms ook ietwat felle diva, die me elke dag welkom heet alsof ik terugkom van een jaar in Australië. Maar naast dat Pippa me elke dag een warm welkom geeft en heel wat gezelligheid brengt, heb ik ook zeker dingen van haar mogen leren. De 6 lessen die ik tot nu toe dankzij haar rijker ben geworden, deel ik graag met je.
1. Ontspan!
De belangrijkste en mooiste les die Pippa me heeft geleerd, is om regelmatig een ontspanmoment te pakken. Waar ik bij mijn ouders thuis weleens avonden achter elkaar vol afspraken had en bezig was, heeft Pippa me geleerd om meer rust te pakken. Al is het maar omdat ik voor Pippa vaker thuis ben, omdat ik haar ook de gezelligheid gun.
Het mooiste is die keer dat ze bovenop me ging zitten, net op het moment dat ik niet lekker was en één minuut op de bank wilde liggen. Ik kon zelf de rust steeds niet vinden, maar daar wist Pippa wel raad mee. Met Pippa op mijn buik is opstaan er natuurlijk niet bij. Zou ze het aanvoelen?
2. Soms heb je “aandacht” nodig
Pippa is een dame die een flinke portie aandacht altijd wel kan waarderen. Als ik een keer een lange dag weg ben, maakt ze dat maar al te goed duidelijk. Kopjes, miauwtjes, acuut mijn schoot claimen en rollebollen over de grond – alles wordt uit de kast getrokken. Het is best wel mooi om te zien hoe katten hexpliciet duidelijk maken dat ze behoefte hebben aan wat aandacht. Daar kunnen wij – mensen – soms nog wat van leren. Dat heeft mij geleerd dat het niet erg is om soms spontaan iemand te bellen of appen voor een praatje. Niemand kan immers vanaf een afstand ruiken en aanvoelen hoe jij je voelt.
3. Neem momenten voor jezelf
Tegelijkertijd wil Pippa soms ook niets liever dan met rust gelaten worden. Het bestaan als kat is al druk genoeg natuurlijk met een agenda gevuld met eten, slapen, wassen en achter hengeltjes en stokjes aanrennen. Om het nog maar niet te hebben over de zware taak om baaslief tegen ronddwarrelende pluisjes en bromvliegen te beschermen. Tja, dan moet je jezelf soms gewoon even terugtrekken op een stoel. Pippa laat wel merken dat ze het niet oké vindt als je haar op zo’n moment stoort tijdens haar broodnodige me-time. Soms kan ik wel wat leren van haar heldere communicatie. Voor jezelf opkomen als je tijd voor jezelf wilt, mag best.
4. Heb geduld!
In het begin moesten Pippa en ik nog aan elkaar wennen. Dat ze in week 1 al krols werd en ’s nachts alles bij elkaar miauwde, speelde daarbij ook mee. Natuurlijk was dat op het moment zelf niet fijn, maar (de inmiddels gesteriliseerde) Pippa heeft me oprecht geleerd om wat meer geduld te hebben. Soms wordt je geduld misschien op de proef gesteld, maar uiteindelijk zal je merken dat je geduld wordt beloond. Pippa’s nachtelijke miauwbuien zijn al heel lang verleden tijd en het is inmiddels een vrolijke dame die graag bij me komt zitten. Soms heeft madam nog steeds een eigen wil (terecht!), maar verder is het helemaal goed gekomen. Ik zou me mijn huisje niet meer zonder Pippa kunnen voorstellen.
5. Wees soms een beetje eigenwijs
Verder leerde Pippa me dat je best eens eigenwijs je eigen pad mag volgen. Mevrouw gooit graag potgrond uit de bloempot als ik er niet ben, en houdt ook wel van een dolletje door juist ’s nachts op plekken te gaan zitten die niet tot haar territorium behoren (lees: OP de eettafel, waar ik de volgende ochtend om een of andere reden een verdwaalde haar aantref). Pippa doet haar eigen ding en is soms een tikkeltje ondeugend, gek of eigenzinnig. Eigenlijk laat ze me daarmee zien dat het niet erg is om zo nu en dan “anders” te zijn of iets geks te doen. Je mag een andere mening hebben, iets anders dan anders aanpakken en gekke gewoontes hebben – zelfs als anderen daar wat van vinden.
6. Thuis is ook een fijne plek
Niet dat ik zonder kat nooit thuis zat, maar Pippa heeft thuis zitten wel een stuk aantrekkelijker gemaakt. Zeker sinds Pippa er is, vind ik lekker thuis zitten zo erg nog niet, ook niet in het weekend. Zelfs schoonmaken wordt gezelliger met een kat erbij die haar neus met alle plezier in je paperassen steekt. Ook thuis werken is een stuk leuker geworden sinds ik een pluizige schootgenoot heb die me daarbij gezelschap houdt. Juist door Pippa ben ik mijn eigen plekje nog meer gaan waarderen. Ik kan oprecht zeggen dat het een van mijn beste beslissingen is geweest om bij het op mezelf wonen een kat in huis te halen.
Is een van deze lessen voor jou herkenbaar?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Bloemen in huis | 11 leuke woonaccessoires (van behang tot vaas)
Met het voorjaar in aantocht heb ik het liefst standaard een bos bloemen op tafel staan. Maar bloemen zijn natuurlijk niet alleen leuk in een mooie vaas. Ook op de muur, op een lamp of in welk hoekje van je kamer dan ook, heb ik graag wat fleurigs staan of hangen. Als groot liefhebber van bloemenprint, zette ik het op een googelen - op zoek naar leuke woonaccessoires met bloemenprint. Dit zijn 11 leuke producten waarmee je nog meer bloemen in huis kunt halen.
15 duurzame dingen van de laatste tijd (o.a. Guppy Friend & duurzaam wassen)
Duurzame dingen doen vind ik altijd een strak plan! Al helemaal als ik ontdek dat er voor iets wat ik standaard gebruik ook een prima duurzaam alternatief bestaat. Alle kleine beetjes helpen! Ik ben dan ook regelmatig op het internet te vinden op zoek naar duurzame vondsten die ik nog niet thuis had staan of waarvan ik het bestaan zelfs nog niet kende. Tijd om er een paar te delen waar ik zelf laaiend enthousiast over ben! Dit zijn 15 kleine en grote duurzame dingen die de laatste tijd een plek in mijn huis of in mijn leven veroverden.
Review 'Het kleine-dingen-boek' van Bij Bonnie (om vrolijke momenten vast te leggen)
Kleine geluksmomentjes verzamelen? I’m in! Daarom werd ik alleen al blij van de titel van ‘Het kleine-dingen-boek’ van Bonnie Nottroth. Beter bekend als ‘Bij Bonnie’, een creatieve en enthousiaste YouTuber die ik al vier jaar trouw volg. Elke week beantwoord ik in haar boek vrolijke vragen die me inspireren om klein geluk te zoeken, mooie dingen vast te leggen en soms iets nieuws te proberen. Een lekker kleurrijk boek waarin ik je graag laat meespieken. Ik show je ook meteen mijn antwoorden op een aantal vragen, zodat jij mij beter leert kennen.
Hele mooie en wijze lessen van Pippa. Ik kan mij er helemaal in vinden.
Professor Pippa heeft groot gelijk. Alle lessen zijn eigenlijk wel herkenbaar, hoewel ik niet van allemaal ook goed ben in de uitvoering. Ik dacht dus net toen ik wakker werd dat ik vandaag eens een dagje helemaal niks zou moeten doen. Lezen, filmpje kijken, dat soort dingen. Nu Pippa me daar weer aan herinnert, moet ik het misschien maar eens in de praktijk gaan brengen.
En, is het nog gelukt om woensdag een wat rustigere dag gehouden? Hopelijk heeft Pippa’s subtiele reminder je een beetje geholpen 😉
Lang leve Pippa! Ik heb twee honden en daar leer ik ook veel van! Vooral ook dat we af en toe ook eens moeten spelen en onnozel doen in plaats van altijd maar serieus te zijn.
Daar hebben de honden zeker gelijk in. Soms zouden we eigenlijk gewoon weer eens het eigenwijze en speelse kind in onszelf moeten omarmen.
Wat een onwijs mooi artikel en mooi hoe een huisdier zo leerzaam kan zijn. Bijzonder ook dat Pippa bovenop je kwam zitten toen je zelf je rust niet kon vinden. Het blijft bijzonder hoe huisdieren dat soort dingen aan lijken te voelen.
Inderdaad! Het is soms net alsof dieren je gedachten kunnen lezen en precies weten wat je nodig hebt. Heel bijzonder om te merken!
Wat een mooi artikel!
Ik vind het onwijs mooi dat dieren ons lijken aan te voelen.
Trouwens, wat een mooie foto’s!
Liefs,
Evelien
Inderdaad heel bijzonder hoe dat werkt met dieren! Alsof ze precies voelen wat je op dat moment nodig hebt.
Dank je voor je compliment trouwens! Pippa is om een of andere reden meestal (als ze daar zin in heeft ;)) wel fotogeniek.
Wat een mooie inzichten. Ontzettend tof dat je van je huisdier zulke wijze lessen meekrijgt. Zo zie je maar weer dat mensen best veel kunnen leren van dieren. Ik vind het ook altijd heel fascinerend om te zien hoe dieren zich kunnen redden zonder wat wij mensen allemaal nodig hebben en dat zij overleven en gelukkig zijn met wat hun instinct hun aangeeft. De foto’s van Pippa vind ik trouwens ook echt te schattig! Wat een lieverd is ze toch! <3
Wat mooi gezegd! In dat opzicht kunnen we als mensen soms echt nog wel wat van dieren opsteken. Ik vind het ook prachtig om te zien hoe dieren vaak met heel simpele dingen (en een nogal routinematige dagindeling, haha) toch heel gelukkig kunnen zijn.
Dank je voor je compliment over de foto’s trouwens! Pippa is ook echt een schatje.
Wat een mooi artikel, Romy. Ik merk aan onze lieverd ook dat ze wel héél erg goed zijn in het opeisen van aandacht, hehe. Aan die klare taal kunnen wij inderdaad beter een voorbeeld nemen. En die Pippa, wat een prachtig diertje is ze toch! ♥
Inderdaad! Dieren kunnen soms heerlijk helder zijn in hun manier van communiceren. Juist dat maakt ze vaak zo leuk en lekker eigenzinnig 🙂
Je hebt helemaal gelijk. Een kat maakt van een huis echt een thuis! Ik kan mij echt geen leven zonder dieren meer voorstellen 🙂
Absoluut! Mijn huis zou zonder een huisdier toch wel echt een stuk minder gezellig en ‘eigen’ zijn.
Wat een mooi artikel! Ik heb geen kat (vroeger wel gehad) maar kan me helemaal vinden in de lessen die ze je leert. Je hebt het ook heel mooi verwoord, een plezier om te lezen.
Wat een lieve reactie op mijn artikel! Dank je wel voor je mooie woorden <3
Wat een leuk en origineel artikel! Zo te lezen zijn jij en Pippa een perfecte match <3 Hopelijk kunnen jullie nog lang van elkaar genieten!
Dank je! Ik hoop ook echt dat Pip en ik nog lange tijd gezellig samen zullen zijn 🙂
Herkenbare lessen. Als ik een tijdje achter mijn laptop heb gewerkt (op mijn vrije dag) dan stap ik op een gegeven moment naar poes Sultana toe. Zij ligt dan ergens heerlijk te ontspannen en te slapen in een van haar dozen/paleizen (haha, ze is zo verwend).
Nog steeds zo leuk dat je Pippa in huis hebt gehaald 🙂 Ze is een mooie dame.
Wat heerlijk dat Sultana jou ook wat gezelligheid brengt! En het blijft toch grappig hoe katten soms zulk leuk divagedrag kunnen vertonen 😉 Daar kan Pippa ook wat van.
Pipa is een wijze kat maar ook een hele leuke om te zien
Onze hond haalde ook de potgrond uit de plantenbakken… dat deed hij omdat hij zich overdag verveelde als we hem te lang alleen lieten. Een kat is wel een beetje anders, maar er is wel een reden waarom asiels kittens niet meer als eenling uitzetten, maar altijd met z’n tweetjes uit hetzelfde nest.
Onze kat was al ruim twee jaar toen we er achter kwamen dat zij zich als binnenkat enorm verveelde in haar eentje. En hoewel ze de nieuwe kat in eerste instantie geen succes vond, is ze nu heel tevreden met haar leventje. Dat weet ik omdat ze nog steeds terugkomt als ze buiten is geweest. Onze andere kat is geen buitenkat en wil ook niet eens naar buiten (hoewel het wel kan). En het kan dus, een tweede kat er bij later. Maar wel de juiste kat en op een goeie manier laten wennen 😀
Onze katten leren ons niet zo veel…? Hooguit dat de kater graag op tijd naar bed gaat en rond zonsopgang weer op wil staan. Maar die lessen mag hij echt achterwege laten 😛
Goed om jouw ervaringen te lezen en wat mooi ook dat jullie kat een tweede kat later wel accepteerde! De vorige baasjes van Pippa vertelden dat Pippa bang is voor buiten (in haar vorige huis kon ze gewoon naar buiten, maar durfde dat niet) en totaal niet van andere dieren houdt. Het is best wel een schrikachtig poesje (wel al minder dan eerst), dus ik vrees dat een tweede kat haar niet echt blij zal maken.
Een tweede kat zal er dus waarschijnlijk niet bij komen, maar ik heb wel wat maatregelen getroffen voor extra uitdaging voor Pippa. Zeker sinds ik een paar opstapjes naar de vensterbank heb gemaakt in huis lijkt ze minder kattenkwaad uit te halen. Ik overweeg om haar misschien onder begeleiding op het balkon te laten kijken, maar vraag me af of Pippa dat zelf een succes zal vinden. Voor nu lijkt ze haar plekje op de vensterbank – veilig achter een raam – fijner te vinden 😉
Heb geduld! Willy, ooit onze chinchilla, sloeg de eerste dag de hele tijd alarm (een heel hard blaffend geluid), dat ik tegen Rob had gezegd dat hij Willy maar moest terugbrengen! Gelukkig was een dag later over en bleef Willy bij ons.
Aandacht voor jezelf! Willy was altijd heel erg blij om ons te zien en het gefluit van Rob te horen. Hij kon in de kooi (buiten niet) echt een hele tijd bij mij komen zitten en zich laten aaien. Een chinchillavachtje is het allerzachtste vachtje wat je ooit zult kunnen voelen. Helaas maken ze daarom bontjassen hiervan.
Wees soms een beetje eigenwijs. Willy had absoluut een eigen karakter. Hij vond het heerlijk om honden uit te dagen en ze vervolgens flink aan het schrikken te maken. Honden werden bang van hem.
Thuis werd mede door Willy een fijne plek. Hij maakte je altijd blij. Hij waakte ook door andere geluiden te registreren dan de vertrouwde huisgeluiden. Dan stond hij rechtop met zijn oren overeind. Ik vertrouwde blind op hem. Ooit zat er een exhibitionist op zijn knieën met zijn broek omlaag op het trottoir voor mijn woonkamerraam . Ik was op de bank in slaap gevallen in mijn kleren (een trui en spijkerbroek, totaal niet opwindend, hahaha). Wij hadden toen een rolgordijn met aan de onderkant een stok door het gordijn. Hij had zitten gluren tussen de openingen aan de onderkant van het rolgordijn. Om mijn aandacht te trekken gooide hij kluitjes zand tegen het raam. Willy had deze geluiden al waargenomen. Ik heb een flinke bons op het raam gegeven en toen is die engerd weggevlucht. Toen Willy dood was, miste ik deze alertheid echt. Verder was hij een slim beest en kende hij best wel veel woordjes, omdat wij veel met hem bezig waren.
Wat prachtig om te horen wat Willy jullie heeft gebracht! Het is natuurlijk heel verdrietig dat hij er nu niet meer is, maar ik kan me voorstellen dat de mooie herinneringen aan Willy je altijd zullen bijblijven. Die alertheid is ook wel echt een veilig en fijn gevoel. Wat een slimmerik is Willy dat hij die viespeuk al zo snel in de smiezen had. Ik moet zeggen dat ik het ook weleens een veilig gevoel vind geven dat hier een kat rondloopt. Alsof we toch een beetje twee tegen een zijn als er hier om een of andere reden een insluiper zou zijn.
Wat een leuke insteek voor een blogpost. Je hebt helemaal gelijk ook. Soms is het heel goed om anderen of bv je huisdier eens te observeren en dan kom je tot dit soort conclusies. Mooi is dat <3
Zo zie je maar dat zelfs dieren je iets kunnen leren. Het zijn dan ook mooie reminders van je kleine professor. Hopelijk heeft Pippa je er ook mee geholpen. Ik heb zelf een vogeltje waar ik ook lessen uit heb getrokken. Jacqueline is net als Pippa lekker eigenwijs. Voor een vogel is dat misschien gek om te zeggen. Maar Jacqueline heeft zijn eigen geluidjes en manieren van gedragen waarmee hij afwijkt van andere vogels. Dus ik leer altijd van mijn vogeltje dat je gewoon je gekke zelf moet zijn. Ook als dat je anders maakt. Wij lachen dan wel eens met hem, maar al bij al hou ik er ook zoveel van. Mijn vogeltje staat ook altijd als eerste klaar aan de deur om me met luid gefluit en geroep te begroeten als ik thuiskom van een lange werkdag of als ik na een paar uur bloggen op mijn kamer uit de woonkamer kom. En dat doet me altijd goed. Dus ook daar leert hij me een mooie les; laten weten dat je blij bent om iemand terug te zien is nooit slecht. Daarnaast als Jacqueline iets wil te pakken krijgen, doet hij er alles aan. Ook als dat dingen zijn waar hij helemaal niet aan mag zitten. Iets wat niet altijd gewaardeerd wordt in huis, maar zo leer ik ook dat je moet gaan voor de dingen die je graag wilt. En altijd door te zetten. Eigenlijk als je af en toe je lieve maatje wat meer in het oog houdt, kan je zoveel mooie conclusies trekken. Want dieren leven puur vanuit hun hart. Als Jacqueline me na een lange werkdag kusjes komt geven, weet ik dat dat recht uit zijn hart komt.
Wat een prachtige reactie zeg met heel veel mooie lessen die je van Jacqueline hebt geleerd! Wat is het toch bijzonder wat dieren ons soms kunnen leren. En wat je zegt, dieren reageren altijd vanuit hun hart (en hun instinct). Alleen al dat is iets waar we als mens soms nog veel van kunnen leren.