Mezelf over grenzen heen duwen, het einde van mijn comfortzone opzoeken en dingen doen waarvan ik denk dat ik ze niet kan? Ik haal er keer op keer heel wat voldoening uit. Het voelt geweldig om ergens met knikkende knietjes of gewoon vol ongeloof dat ik er iets van bak aan te beginnen en uiteindelijk te merken dat het toch maar mooi is gelukt. Dit zijn 9 dingen waarvan ik ooit dacht ze niet te kunnen, maar die toch maar mooi zijn gelukt. Naast het levend houden van mijn pannenkoekenplant uiteraard.
- Pitchen op opdrachten (en worden gekozen!). Ik weet nog dat ik na mijn afstuderen sollicitatiegesprekken maar een vervelende bedoening vond. Wat zou mij anders maken dan de rest? Waarom ik en niet al die anderen? Onzingedachten, die ik gelukkig tegenwoordig beter kan wegwuiven. Met in jezelf geloven kom je een heel eind. Als freelancer pitch ik regelmatig op opdrachten en heb ik als tekstschrijver wel vaker gesprekken met potentiële opdrachtgevers. Elke keer weer spannend, maar het gaat
besthartstikke prima. - Met mijn twee linkerhanden klussen. Ik dacht altijd dat ik verrassend weinig in huis kan. Ik ben nu eenmaal niet geboren met twee rechterhanden en heb ook geen spierballen en kennis van elektra van een niveau waarbij je denkt ‘Die laat ik eens even naar mijn stopcontact kijken!’. Toch weet ik na mijn verhuizing dat ik meer kan dan ik dacht. Muren en radiatoren verven en een aantal andere klusperikelen ging me verrassend goed af.
- Zelfverzekerd de weg op. Mijn rij-instructeur had aan mij zeker geen natuurtalent tijdens de meer dan 80 lesuren die ik van hem heb gehad. Hoe vaak ik wel niet twijfelde of het ooit goed zou komen – en de rij-instructeur met mij! Maar raad eens, over twee maanden ben ik al vijf jaar de trotse bezitter van een roze kaartje met mijn naam erop. Ik rijd nu zelfs vrolijk in mijn eigen bakkie rond. En mijn autoverzekering is onaangeroerd gebleven.
- Kokkerellen (meer dan AVG’tjes). Ik had als niet-keukenprinses geen hooggespannen verwachtingen van mijn eigen kookkunsten toen ik op mezelf ging wonen. De eerste week at ik onder meer lauwe aardappelen, waterige spinazie of aangebrande broccoli. Maar ik moet zeggen dat mijn kookkunsten me de afgelopen weken niet in de steek laten. Ik heb inmiddels goede kruiden in huis, heb een knoflookpers aangeschaft
(ik wist tot voor kort niet dat dat bestond)en doe regelmatig creatief in de keuken. Dat pakt best aardig uit, zeg ik zelf als eter van al die maaltjes. - Boos worden. Ooit geloofde ik dat ik het boos-worden-gen gewoon aan mijn neus voorbij was gegaan. Niet voor mij weggelegd! Gelukkig maar dat ik toch regelmatig dappere pogingen ben blijven doen, in ieder geval als dat hard nodig is. Iedereen kan boos worden in situaties die daar echt om vragen. Alleen al door te geloven dat je dat heus wel kunt.
- In mijn eentje een huis kopen. Nooit had ik gedacht in mijn eentje een huis te zullen en kunnen kopen. Met de huizenmarktgekte bleek het inderdaad een ware uitdaging om me in mijn eentje staande te houden tussen de makelaars, bieders, kleine lettertjes en moordende concurrentie. Ben ik even blij dat het me wel mooi mijn fijne huis heeft opgeleverd. En daarmee ook een lading extra zelfvertrouwen!
- Stappen uit een rijdende trein (figuurlijk dan!). Nee hoor, ik heb geen try-before-you-die-achtige taferelen uitgehaald op het spoor. Wat ik bedoel te zeggen, is dat ik het soms verdomd lastig vond om een stap buiten gebaande paden te zetten. Om ontslag te nemen, om een punt te zetten achter een relatie of om tegen “standaarden” in te gaan. Ooit dacht ik dat niet te kunnen. Of beter: niet te durven. Dat terwijl juist die stappen me uiteindelijk heel veel hebben opgeleverd.
- Oké zijn met mijn lichaam. Lange tijd geloofde ik dat ik nooit tevreden kon zijn met mijn lijf. Er mankeerde in mijn ogen van alles aan. Maar toch – op niet zo wonderbaarlijke wijze – komt dat oké-gevoel steeds meer. Meer en meer leer ik omarmen hoe ik er uitzie en om goed te zorgen voor het lichaam dat ik heb gekregen. Ik merk dat ik dat belangrijker vind dan hoe perfect het is. Een gedachte, waarvan ik lange tijd dacht hem nooit te zullen hebben.
- Presentaties geven. Presenteren is nog altijd iets wat ik doe met een ongewenst shot aan zenuwen. Maar ik doe het wel – zo vaak en goed als ik kan. Oefening baart kunst! Onlangs werd ik via mijn blog benaderd met de vraag of ik op een event een presentatie wil geven (binnenkort meer hierover!). Ontzettend spannend en een tikkeltje eng, maar juist daarom wist ik acuut dat ik ‘ja’ moest zeggen. Ik verheug me al op het voldane gevoel achteraf.
Wat is iets waarvan jij dacht dat je het niet kon, maar wat toch lukte?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
8 tips voor body positivity die mij écht hielpen
Een flinke bos krullen of een korte boblijn? Een grote boezem of juist een bescheiden A-cup? Maat XS, M, L of XXL? Body positivity gaat over je lichaam accepteren, ongeacht wat voor lichaamsvorm, maat of andere uiterlijke kenmerken je hebt. En daar wil ik het vandaag eens over hebben. Na 10 jaar worstelen met flinke onzekerheid over mijn lichaam, heb ik geleerd om stukje bij beetje minder onzeker te worden. Het is niet zo dat mijn onzekere momenten weg zijn, maar ik ben wel verder dan ik ooit had durven hopen. Daarom deel ik graag 8 tips voor body positivity die mij hebben geholpen.
Blij Lijstje #78 | “Geblondeerd”, gefotografeerd & getrakteerd
Boeken over roze chaoten, ingezakte fiasco's die uiteindelijk toch tot verrukkelijke traktaties leiden en een eigen huisje voor poes Pippa. Er was nogal wat klein (en soms ook groot) geluk om de afgelopen tijd glunderend blij van te worden. Een goed moment om er een nieuw blij lijstje in te gooien! Dit waren de dingen die mij de afgelopen tijd vrolijk maakten. Van hardloopprestaties tot tv-marathons, en van omrij-sessies die zo erg nog niet bleken tot teamdagen die eindigen op een yogamat.
11 dingen die ik na vakantie nog meer waardeer aan thuis
Je hebt van die mensen die een traantje laten zodra ze hun vakantiebestemming moeten verlaten. En je hebt mensen die een glimlach van oor tot oor krijgen als hun eigen woning weer in zicht komt. Ik behoor tot die laatste categorie. Als ware huismus vind ik terugkomen na een vakantie (hoe fijn de vakantie ook is!) een vakantiehighlight op zich. Grappig genoeg waardeer ik na terugkomst van vakantie veel dingen des te meer die ik thuis wel en op vakantie niet heb. En dan heb ik nog niet eens de pindakaas hoeven te missen; daarvan hadden we een pot in de koffer gesneakt. Voor deze 11 dingen ben ik bijvoorbeeld nog dankbaarder na een vakantie.
Wat weer een mooi artikel, zette me ook echt even aan het denken. Ik had zelf nooit gedacht dat ik best heel handig ben met klussen.
Soms kun je meer dan je denkt en daar eens bewust bij stilstaan kan je alleen al een klein beetje meer zelfvertrouwen geven 🙂 Wat goed dat jij ook beter kunt klussen dan je dacht. Ik heb zelf ervaren dat je soms iets “gewoon” moet proberen om te ervaren dat je er eigenlijk helemaal zo slecht nog niet in bent.
Wauw, zo’n artikel geeft weer een lekkere boost aan je zelfvertrouwen. Ik zou ‘vroeger’ ook nooit gedacht hebben dat ik in mijn eentje een huis zou kopen, maar ik ben heel blij dat ik het gedaan heb. Recente ontdekking: Ik dacht altijd dat ik niets creatiefs kon maken. Ik blijk, hoewel geen natuurtalent, toch nog best wat te kunnen.
Wat goed (en stoer) dat je ondanks die vroegere twijfel toch een huis in je eentje hebt gekocht. You go girl! 🙂 Ook heel tof dat je je alsnog aan iets creatiefs hebt gewaagd. Vaak merk je pas als je het doet dat je er eigenlijk beter in bent dan je had gedacht, is mijn ervaring.
Mooi artikel! Ik heb het wel met koken. Ik dacht nooit dat ik iets eetbaars op tafel kon zetten maar het lukt me aardig de laatste tijd 🙂
Ha wat goed! Ik heb van mijn broertje geleerd dat koken vaak iets is wat je leert door veel te oefenen. Juist door soms iets te doen wat niet zo goed uitpakt, leer je weer voor een volgende keer 🙂
Wat een inspirerend artikel! Zo knap dat je al die dingen gewoon kan, terwijl je er eerst onzeker over was. Je hebt natuurlijk ook aardig wat artikelen geschreven over die onzekerheden, maar het is zo goed om te lezen dat je dat langzaamaan allemaal loslaat en steeds zelfverzekerder wordt. Topper! <3
Aw, wat lief deze reactie! Ik word er helemaal blij van 🙂 Dankjewel! Ik merk ook dat het goed is soms eens op een rij te zetten wat beter gaat dan eerst en welke onzekerheden je hebt overwonnen (of aan het overwinnen bent). Vaak besef je dan pas hoe mooi dat eigenlijk is.
Vroeger dacht ik altijd dat ik nooit iets zou kunnen in mijn leven. Ik was vrij onzeker en dacht dat ik geen talenten had. Dat bleek anders te zijn toen ik begon te tekenen en te schrijven. Ik weet nog altijd hoe verbaasd ik was toen ik in 2016 te horen kreeg dat ik over mocht naar het volgende jaar in mijn nieuwe opleiding. En toch is het me gelukt. Net zoals ik nooit had gedacht dat ik vol vertrouwen kassa zou doen en mensen zou helpen. En nu? Als er een nieuwe werkkracht komt, gebruiken mijn collega’s me als voorbeeld omdat ik het zodanig goed doe. En omdat ik eerst heel schuchter en bang was en dat nu vol zelfvertrouwen doe. Ik krijg er nog altijd complimenten van nu. Ook dacht ik nooit te kunnen praten over mijn verleden, over de dingen die ik niet kan loslaten en de dingen die me onzeker maken. Ik vind het zo eng, maar ik doe het wel mooi. Morgen ga ik trouwens bellen naar een bureau om te kijken of ik hulp kan krijgen bij het zoeken van een vaste job. Ik ben zo vaak gaan slapen de laatste jaren met de gedachte ‘hier kom ik nooit meer over’ of ‘ik kom hier nooit doorheen’. En toch sta ik elke ochtend met nieuwe moed op. Sommige dagen iets minder, maar het hoort erbij. Dankjewel lieve Romy voor dit artikel en deze glimlach. Ik kon echt wel een oppepper gebruiken en deze reactie uitwerken was daar perfect voor. Ik moest me eventjes beseffen dat ik ook goeie dingen doe.
De reden daarvoor is, op mijn sociale media is de laatste tijd constant verschenen dat iedereen zijn bachelor heeft gehaald in een bepaalde richting of geslaagd is voor een master. Constant. Het is ook goed nieuws, ik vertel zeker niet dat ze het niet mogen laten weten. Ik zou in hun plek waarschijnlijk hetzelfde doen. Maar ik voel me daarnaast gefaald. Dat ik niks waard ben zonder bachelor of een hogere studie. Ik heb absoluut geen spijt van mijn keuze om te stoppen met studeren. Dat was het beste dat ik kon doen. Als ik had verder gedaan, was ik nu waarschijnlijk aan het herstellen van een burn-out of zat ik er middenin. Maar toch kan ik dat gevoel niet loslaten. Terwijl je waarde niet bepaald wordt door een diploma of studie. Je waarde wordt door duizenden andere dingen bepaald. En misschien is het net een teken van karakter en sterkte dat ik toegeef wat niet voor mij is? Misschien is het net een sterkte dat ik mezelf zo goed ken en dat weet? Dat ik ongelukkig ga worden? Misschien moet ik dat helemaal niet zo negatief zien.
Ah lieve Nikita, ik ben ten eerste blij om te horen dat je iets aan mijn artikel hebt. Het kan zo waardevol zijn om eens heel bewust te kijken naar wat je toch maar mooi hebt gedaan, ondanks je twijfels of angsten vooraf. Je kunt altijd véél meer dan je zelf denkt. Hopelijk helpen jouw ervaringen je ook om dat vertrouwen over jouw kunnen te houden. Als er weer iets spannends komt, hoe moeilijk ook, dan lukt dat jou wel. Kijk maar welke overwinningen je eerder hebt behaald.
Ik snap dat het frustrerend is om er steeds aan herinnerd te worden dat sommige anderen net hun studie hebben afgerond. Iets soortgelijks heb ik weleens als ik zie dat er weer iemand gaat trouwen of dat er weer iemand van mijn leeftijd een kindje krijgt. Dan vraag ik me af “Waarom is dat mij allemaal niet gelukt?”. Maar als er iets is wat ik heb geleerd, dan is het dat dingen gebeuren met een reden. Al is het maar omdat je er lessen voor het leven door leert. Alleen al daarom kun je jezelf niet met anderen vergelijken. Jij bent mentaal hard aan het vechten voor een mooiere toekomst en je bent volop aan het ontdekken wie je bent, wat je kunt en wat je wilt. En weet je, dat is echt nog waardevoller dan welk diploma dan ook. Dat je er geen papiertje of grote mijlpaal aan kunt koppelen, zoals de afgestudeerden, maakt het niet minder. Verre van! 🙂
Er zijn heel wat dingen die ik dacht niet te kunnen, maar toch maar gedaan heb 😉 Zoals mijn rijbewijs behalen, een nieuwe job vinden, ..
Wat goed zeg dat je heel wat spannende stappen toch hebt gezet en kon ervaren dat je het toch maar mooi wél kunt. Daar mag je hartstikke trots op zijn!
Wat heerlijk om over na te denken! Zo heb je toch een lijstje van dingen die je toch mooi hebt bereikt ????. Zo knap!! Mijn kleine lijstje: buiten Groningen gaan wonen, een heel nieuw bedrijf opstarten, achterop de motor door allerlei prachtige landen & beter voor mezelf opkomen in persoonlijke en zakelijke situaties!
Dankjewel! En jij hebt ook een heel mooi en stoer lijstje waar je hartstikke trots op mag zijn 🙂
Dat is inderdaad wel een hele mooie lijst met allemaal dingen. Ik was mij laatst aan het verdiepen om een huis te kopen, maar hier in het westen van het land is het gewoon zo ontzettend duur en bijna niet te doen in je eentje. Nu ga ik gewoon lekker mijn huidige huisje opknappen 🙂
Klopt, een huis kopen in je eentje is geen makkie, zeker niet in het westen van het land. Ik woon zelf ook in de Randstad en heb best wel wat moeite moeten doen om het voor elkaar te krijgen iets voor mij alleen te kopen.
Mooi om te horen dat je je in je huidige huis helemaal op je plek voelt. En met een opknapbeurt op z’n tijd blijft het gewoon lange tijd een fijne plek om te wonen 🙂
“Een man aan de haak slaan.” 😉 Niet dat ik nu een relatie heb, maar vroeger – toen ik op de middelbare school zat – was ik ervan overtuigd dat ik ALTIJD alleen zou blijven. (Onder andere omdat ik totaal niet oké was met mijn lichaam..) Inmiddels weet ik gelukkig dat die overtuiging niet klopt.
Wat goed dat je inmiddels beseft dat je echt niet altijd alleen zult blijven én dat je inmiddels meer oké bent met je lichaam. Ik herken die gedachte wel trouwens van mezelf uit het verleden, maar ook ik heb gemerkt dat die overtuiging echt niet hoeft te kloppen 🙂
Wat mooi om te lezen! Soms kun je meer dan je denkt 🙂 Ik had ook nooit gedacht dat het mij zou lukken om met mensen af te spreken die ik alleen via internet ken, dat ik voor mezelf zou beginnen en assertief kon worden. Je staat nog eens versteld van jezelf!
Mooi lijstje met dingen die je tóch hebt gedaan en waar je jezelf positief mee hebt verrast. Het punt van afspreken met mensen die je alleen van internet kent, herken ik wel. Dat hebben we allebei toch maar mooi gedaan, onder andere door alweer een paar jaar geleden voor het eerst offline met elkaar af te spreken :).