Kippenvel, kriebels in mijn buik en een bibber die door mijn hele lichaam gaat. Er zijn niet veel dingen die mij een combinatie van die drie bezorgen. Voor hoogtes ben ik niet echt bang meer, vliegangst heb ik niet en ook een lift ga ik zonder angst in. Maar geloof me: daarnaast zijn er ook heus wel een paar dingen waar ik, ook als het niet koud is buiten, kippenvel over mijn hele armen van krijg. Bereid je voor op 10 dingen die mij de kriebels geven, omdat ik ze doodeng of ontzettend vies vind.
De foto’s zijn gemaakt door Claire.
- Rivierkreeftjes. Zelfs toen ik voor dit artikel moest opzoeken hoe de poten van een kreeft ook alweer heten, kreeg ik al de kriebels bij het zien van een aantal plaatjes. Hier in de buurt kruipen regelmatig rivierkreeftjes omhoog uit de sloten. Ooit ben ik daardoor bijna over een kreeftje heen gefietst, toen hij zijn scharen
(het woord dat ik zocht!)uitstak en bijna aan mijn voet hing. Sindsdien kan ik geen kreeft(je) meer zien zonder kippenvel te krijgen. - Koikarpers. Sommige mensen hebben zelfs een vijver aangelegd om koikarpers te kunnen houden. En ik? Ik ren nog net niet gillend weg als ik een koikarper alleen al naast me zie zwemmen. Ik vind het zulke enge beesten, ook al ben ik zelf vele malen groter dan een vis en doen koikarpers natuurlijk niet veel meer dan naar lucht happen en hun voer opeten.
- Lange haren van vreemden. Met haren in het doucheputje maak je vast niemand blij. Ook ik vind om een of andere reden lange losse haren van een ondefinieerbaar persoon iets vies hebben. Verder heb ik absoluut geen smetvrees, maar ik krijg wel rillingen als ik bijvoorbeeld een haar van een onbekende in een hotelbed of doucheputje tegenkom. Haren van mezelf vind ik dan weer niet zo erg.
- Mensen op een reling. Ik heb last van plaatsvervangende hoogtevrees. Als ik bijvoorbeeld een klein kindje op een kasteelmuur zie zitten, kan ik niet anders dan me direct omdraaien. Hetzelfde geldt voor mensen die boven een flinke afgrond met hun benen zwiepen. Ik word er banger van als andere mensen dat soort capriolen uithalen dan wanneer ik het zelf zou doen.
- Glazen vloeren. Mijn hoogtevrees heb ik grotendeels overwonnen, maar glazen vloeren blijf ik een ding vinden. Zo zou ik heel graag nog een keer naar de Grand Canyon willen, maar je krijgt me zelfs voor €1000 nog niet op de glazen vloer boven het ravijn daar.
- Hellingproef. Inmiddels durf ik bijna alles wel in de auto, maar hellingproeven blijf ik vreselijk vinden. Ik ken bijvoorbeeld mensen die onderaan een dijk wonen. Je kunt daar alleen wegrijden door achteruit de hellingproef te doen. Dat vind ik zó eng dat ik daar liever alleen met anderen naartoe ga. Ook parkeergarages waar je met een hellingproef uit moet rijden vind ik doodeng. Dan zit ik liever een half uur langer in de bus om ergens te komen dan dat ik de auto daar kwijt moet.
- Viswinkels. Toen ik vakken volgde aan de UvA, moest ik iedere ochtend langs een viswinkel lopen waar net op dat moment de visvoorraad werd aangevuld. Aangezien ik juist de geur van verse vis niet te harden vind, heb ik mezelf een paar weken moeten trainen om mijn adem in te houden totdat “de kust veilig” was.
- Hompen vlees van een paar kilo. Zelf ben ik al een jaar of elf vegetariër, dus vlees is sowieso niet zo mijn ding. Ik heb er niets op tegen als mensen om me heen wel vlees eten, maar het aanzicht van enorme lappen vlees van 5 of 10 kilo vind ik niet bepaald smakelijk. Op markten loop ik daar dan ook met een grote boog omheen.
- Vieze geurtjes Ik stoor me niet snel aan anderen en kan bijvoorbeeld prima werken in de herrie, maar tegen vieze geurtjes kan ik absoluut niet. Stinken vind ik dan ook een van de grootste afknappers bij mannen (sorry!). Je kunt prima met een broek met gaten of met witte sokken op een date verschijnen bij mij, maar van vieze geurtjes krijg ik wel de kriebels.
- Donkere steegjes op het verkeerde moment. Ik voel me niet snel onveilig, maar donkere steegjes vermijd ik zo goed als ik kan. Ik heb volgens mij te veel films gekeken en te veel crimenieuws gelezen om me nog veilig te voelen als ik alleen door smalle steegjes loop in het donker.
Wat is iets waar jij (uit angst of viesheid) de kriebels van krijgt?
Herkenbaar die viswinkel 🙁 Ook krijg ik de kriebels van muizen en kikkers.
Oh echt? Gelukkig kan ik zelf wel goed tegen muizen, want Paco neemt ze (helaas) regelmatig mee naar huis 😉
Ik dacht dat ik de enige was die dat had met koi karpers ?
Haha, ik andersom ook! Ik ben blij dat er blijkbaar nog iemand is die totaal geen voorliefde voor koikarpers heeft 😉
O mennn. Ik herken heel veel. Koi karpers doen volgens mij wel wat. Die gaan aan je zuigen. Brrrr. En die rivierkreeftjes zou ik ook instant paniek van krijgen.
Brr, ik krijg alleen al de kriebels als ik denk aan een koikarper die aan me zuigt. Wat een enge beesten! Maar rivierkreeftjes zijn ook niet bepaald mijn beste vriendjes 😉
Mensen op een reling , daar krijg ik ook een soort plaatsvervangende angst van haha;-) En wat ik soms heel eng vind (de ene keer is het erger dan de andere keer) is zichtbare diepte in een zwembad. Heel vreemd, want in zee heb ik dat niet, en je zou juist denken dat dat enger is omdat je daar juist niets ziet.
Mensen op een rand met of zonder reling krijg ik ook helemaal de kriebels van… ook van wespen, grrrrr.
Ik kan me nog wel iets voorstellen bij die angst voor diepe zwembaden, hoor. In zee zie je die diepte natuurlijk een stuk minder, dus misschien maakt dat het ook al minder eng 😉
Oh ja, wespen vind ik ook nooit echt een feest! Ik ben gelukkig al heel wat jaren niet gestoken, maar schrik nog altijd als ik een wesp om me heen zie vliegen.
Ohhh wat een geweldig artikel en veel dingen zijn echt herkenbaar. Ik vind bijvoorbeeld lange haren van vreemden smerig, uberhuapt trouwens haar van een vreemde.. Verder heb ik ook hoogtevrees dus krijg ik de rillingen als ik foto’s zie van mensen die op gebouwen klimmen of inderdaad op een reling ofzo zie staan. Een glazen vloer is min of meer om diezelfde reden niet voor mij weggelegd. Maar waar ik echt echt echt de rillingen van krijg, zijn mensen die aan het eten zijn en hun vork langs hun tanden uit hun mond halen. Dat irritante schelle geluid vind ik verschrikkelijk.
Oh, daar kan ik me ook wel iets bij voorstellen! Dat soort schelle geluiden krijg ik ook letterlijk rillingen van over mijn lichaam. Net als van mensen die met kunstnagels tikken op hun telefoon…brrr!
Ik krijg rillingeb van andere mensen hun wonden, vooral als ze diep en eng zijn. Maar mijn zusje ook. In maart was ik met een mes op stage uitgeschoten toen ik een verkeersbord aan het ontstickeren was. De wonde moest net niet genaaid worden, litteken is nog steeds zichtbaar. Maar toen ik ’s avonds het verhaal aan mijn zusje vertelde, smeekte ze om te stoppen bij het stuk van de wonde en vooral bij het aantal bloed dat daarbij kwam kijken
Ladders! Ik heb absoluut geen hoogtevrees, maar met ladders heb ik echt een probleem.
Ladders zou ik ook wel een ding vinden, hoor. Of nou ja, vooral van die inklapbare ladders, waarbij ik dan bang ben dat ze plotseling weer inschuiven 😉
De hellingproef, hou op please! Ik heb er, volgens mijn vriend, zelfs nachtmerries over gehad. :’) En hompen vlees vind ik ook heel smerig. Haha, ik snap trouwens helemaal wat je bedoelt met koikarpers, ik krijg daar ook de rillingen van. Enge beesten dat het zijn!
Ik krijg echt de kriebels als iemand iets te eten in zijn mond heeft en daar dan een slok drinken bij neemt. Mijn maag draait daar echt van om, brrrr. En dan nog de allerergste: nat brood. Als ik er alleen al aan denk kan ik kokhalzen (Ja serieus, nu ook bijna). Dus als iemand wentelteefjes maakt dan een ik snel weg. En als mensen hun brood om welke reden dan ook nat maken (dus ingetrokken beleg zoals jam ofzo telt ook mee, als het brood daardoor helemaal zompig is geworden) dan moet ik dat echt niet zien want ik kan daar écht van over mijn nek gaan. True story. :’)
Haha, gelukkig ben ik niet de enige die bang is voor koikarpers en hellingproeven en die hompen vlees echt niet kan aanzien. Nat brood lijkt me ook geen feest, hoor! Maar brood met jam vind ik dan wel weer oké 😉
Ach ja, we hebben allemaal wel van die dingen waarvan je over je nek gaat, terwijl anderen zich er niet zo goed iets bij kunnen voorstellen. Ik bedacht me later dat ik zoiets heb met bananen. Ik eet zelf nooit bananen, omdat ik onder andere iets heb tegen de bruine puntjes aan het uiteinde van een banaan. Als ik ze al eet, dan laat ik zeker 2 centimeter banaan over, zodat ik zeker weet dat het bruine puntje niet mijn mond in gaat 😛 Maar niet alleen dat, ik vind het ook heel vies om iemand anders wél dat bruine puntje te zien opeten. Haha, beetje maf wel! 😉
Haha, ik zie hier een terugkerend patroon van zeedieren ;). Ik hou er ook niet van hoor, glibberige dieren zoals kikkers vind ik echt vreselijk, of slakken! Bruhh..
Haha, zeedieren zijn inderdaad niet mijn favoriete dieren 😉 Ik vind dolfijnen en zeehonden wel leuk om te zien en kan gelukkig wel tegen goudvisjes of andere kleine vissen, maar verder heb ik het niet zo op met de meeste zeedieren 😉
Hahaha, ik moest toch wel een beetje lachen om je blog! Vooral de haren van andere mensen, enge steegjes , hompen vlees en vieze geurtjes zijn voor mij erg herkenbaar. Ik was gisteren in de sauna en toen ik in het zwembad ging zwemmen, had ik opeens een aantal haren rondom mijn vingers van andere mensen. Waarschijnlijk lagen die gewoon in het water en was ik er doorheen gezwommen, maar ik vond dat zo vies! Blegh, ik ben toen meteen mijn handen gaan wassen.
Waar ik zelf de kriebels van krijg zijn slangen en kakkerlakken, dat vind ik echt gruwelijke beesten! Vissen vind ik juist weer wel schattig en heb ik geen problemen mee. 🙂
Bah, viswinkels stinken zó ontzettend hard. Ik vind zelfs verse vis haast iets rots hebben. :’) Zelf eet ik ook geen vlees meer en ik moet toegeven dat ik de laatste maanden een soort afkeer voor slagers ontwikkeld heb. Ik heb er ook geen probleem mee dat mensen om me heen vlees eten, dat dan weer wel. 🙂
Herkenbaar wat je zegt! Ik vind het prima als iemand bij wijze van spreken tegenover me kip afkluift, maar slagers en viswinkels vind ik helemaal niets. Ik weiger ook om daar ooit binnen te stappen 😛 Ik vraag me trouwens ook altijd af hoe sommige mensen kunnen zeggen “Die viswinkel rook zo lekker. Ik kon het niet laten om iets lekkers te halen.” Ik denk eerder het tegenovergestelde: “Die viswinkel stonk zo. Ik wist niet hoe snel ik weg moest zijn”, haha.
Hahaha, malle 😛
Ik moet zeggen dat ik me er niet zo in herken… behalve de geuren dan… vooral zweet vind ik echt *kotssmiley*. Waar ik zelf de kriebels van krijg:
– de ongeglazuurde onderkant van aardewerk schalen, vooral als het nat is
– nagels over een schoolbord
– smakkende mensen
Vis vind ik lekker 😀
Oh stinkende mensen, bah! Gelukkig vind ik vis wel lekker, haha! Vlees inderdaad ook niet en bij de geur van braadworst of gebraden varkensvlees krijg ik al spontaan braakneigingen! Iets wat ik echt vreselijk vind isspeeksel, daar heb ik zo’n afkeer van! Honden hoeven mij absoluut niet te likken en ik vooral door mensen wil echt niet afgelebberd worden, zo vies! En iets wat ik echt ondraaglijk vind om te zien is enge, grote reptielen een muisje of een konijntje te zien eten. Ik kan veel hebben maar als ik dat op tv zie sla ik mijn hand voor mijn ogen!
Oeh, nagels over een schoolbord vind ik ook helemaal niets, hoor. En heb je weleens mensen met kunstnagels horen tikken op hun mobiele telefoon? Dat vind ik ook zo’n vervelend geluid.
Gelukkig maar dat we allemaal weer andere dingen hebben waar we de kriebels van krijgen 😉
Speeksel vind ik ook heel vies. Hoe lief ik honden ook vind, zo’n lik in mijn gezicht van een hond lijkt mij ook helemaal niets 😉 En wat je omschrijft van die reptielen…vreselijk inderdaad! Dat hoef ik ook absoluut niet aan te zien. Ook al is het de natuur dat een slang een konijn eet, ik zie konijnen toch liever in het wild vrolijk rondhuppelen 😉
Behalve 7 en de dieren is dit helemaal mijn lijstje haha. Hoogtevrees hierzo! Grappig om het zo in een overzicht te lezen 😉
Haha, gelukkig ben ik niet de enige die van deze dingen de kriebels krijgt 😉
Uit de serie dagelijkse confrontaties: ik vind vlekken op treinzitjes altijd heel vuil, ook in combinatie met haren die aan de zetels plakken. Ik kan gerust een hele wagon doorlopen tot ik een zitje vind zonder verdachte plekken. 😀
Plaatsvervangend hoogtevrees, heel herkenbaar! Al heb ik ook ‘eigen’ hoogtevrees haha. Maar als ik anderen dicht bij de reling zie of zelfs in films bij een afgrond zie staan, dan word ik er helemaal naar van.
De combinatie van vlekken met haren lijkt mij ook helemaal niets. Groot gelijk dat je dan naar een ander plekje op zoek gaat! Vlekken op zich kan ik gelukkig wel doorheen kijken in het openbaar vervoer. Of nou ja, afhankelijk van de grootte en vorm van de vlek. Als het op iets heel vies lijkt, zoek ik ook liever een ander plekje op 😉
Gek eigenlijk hè dat je ook voor anderen hoogtevrees kunt voelen! Gelukkig ben ik niet de enige die dat heeft, haha.
Haha, ieder zijn ding – of juist niet! Ik vraag altijd aan mijn man of hij de zak met bananen openmaakt, vanwege de verhalen over spinnen. Brrr…
Haha, die verhalen over spinnen bij bananen heb ik blijkbaar helemaal gemist. Nooit geweten dat er weleens spinnen in zo’n zak kruipen! 😉 Ik heb overigens ook wel een “dingetje” met bananen. Ik heb altijd al iets tegen het bruine stipje aan het uiteinde van een banaan gehad. Als ik een keer een banaan eet, dan laat ik zeker twee centimeter in de schil zitten om dat stipje maar uit de weg te gaan 😉
Hahah, jaaa mensen op een reling vind ik ook eng! Niet per se vanwege de hoogte, maar gewoon omdat ik bang ben dat ze er vanaf vallen. Als ik zelf op een reling zit (ook als ‘ie helemaal niet hoog is) krijg ik last van valangsten (de nieuwe faalangst, ha). Ik ben ook geen fan van stinkende mannen en smakken vind ik ook heel goor. Door donkere steegjes lopen is ook echt niet mijn ding. Daar heb ik te veel films voor gezien ;p. Oh, en slangen. Dooooooodsbang voor slangen.
Oh ja, slangen! Die zouden ook zo op mijn lijstje kunnen. Dat zijn ook absoluut niet mijn favoriete beesten. En die valangst herken ik ook wel. Ik heb niet echt hoogtevrees meer, maar vind het wel een eng idee als ik ergens van af zou kunnen vallen. Dat heb ik overigens ook voor spullen. Ik durf bijvoorbeeld nooit mijn camera op de rand van een hoge brug te zetten uit angst dat die naar beneden valt, zelfs als het een heel brede rand is… 😉
Hier ook kriebels van geurtjes, donkere straatjes en haren van andere mensen. Ik vind soms op mijn werk, als ik mijn spullen uit mijn tas haal, van die mega dikke zwarte hondenharen van onze Archie :p zelfs dat vind ik al op’t randje. Haha. Oh en weet je waar ik ook van gruwel! Als je met het hete weer van de afgelopen tijd met je blote benen op de trein zit en er iemand (ook met blote benen) naast je komt zitten en je benen komen tegen die andere benen. IEUW. Zeker als je ze dan niet meteen kan verplaatsen en je een tegen elkaar zit te zweten.
Ieww, dat van de plakkende blote benen geeft mij ook de kriebels, hoor. Ik zit dan liever op een halve stoel tegen het raam aan geplakt dan dat ik tegen diegene aan zit 😉 Het ligt er ook een beetje aan wie het is trouwens. Maar meestal gebeurt dat juist bij vieze, oude mannen 😛
Ik kan ook niet heel erg goed tegen hoogtes, daarnaast ben ik doodsbang voor krokodillen, clowns, poppen, maskers en paarden. En word ik spastisch van voeten haha!!
Liefs,
Evelien
Haha, ik kan me voorstellen dat je voeten niet echt het mooiste lichaamsdeel vindt bij mensen 😉 En je andere angsten klinken best begrijpelijk. Paarden vind ik juist heel lief en leuk, maar ik snap dat je van krokodillen en clowns niet zo blij wordt 😉
Er zijn maar een aantal dingen waar ik de kriebels van krijg, hele andere dingen dat jouw lijstje hihi.
Ik hou totaal niet van zilvervisjes (IEW), smeerkaas, wiebelende tanden bij kinderen en borsthaar. Lekker divers lijstje haha.
Haha, inderdaad een lekker divers lijstje. Maar dat van de zilvervisjes herken ik wel. En ik moet zeggen dat ik ook niet echt fan ben van smeerkaas 😉
Wat een herkenbaar artikel! Ik herken al je angsten wel, behalve die van de kreeftjes, koikarpers en de hellingproef. Vliegangst is mijn grootste angst, daar zou ik wel graag vanaf willen komen :(…
Wat vervelend dat je last hebt van vliegangst! Maar wel dapper dan dat je vorige week alsnog het vliegtuig in bent gegaan naar Mallorca 🙂 Volgens mij is “gewoon” doen vaak de beste manier om langzaamaan van je angsten af te komen, dus je bent eigenlijk al heel goed bezig volgens mij 🙂
Dat is wel heel herkenbaar! alleen 1, 7 en 9 heb ik niet zo’n last van. Misschien is de hellingproef nog wel het ergste. Gelukkig hebben we een automaat, gewoon op de rem staan. Ik reed voorheen gerust een heel eind om!
En inderdaad, vooral als het een kindje is bij een reling of afgrond, brrr!
De glazen vloer heb je alleen bij de Skywalk, dus niet bij Grand Canyon Village. Dit is ook veel indrukwekkender, en je hebt hier ook veel meer uitzichtpunten! Maar wel relingen 🙂
Ideaal dat jullie een automaat hebben, zeker als het op de hellingproef aankomt inderdaad. Vreselijk vind ik dat nog steeds!
Goed dat je het zegt van de glazen vloer trouwens! Ik dacht altijd dat dat bij de Grand Canyon zelf was. Ooit zou ik de Grand Canyon nog wel willen zien trouwens, ook al lijkt het me ook best spannend om langs de relingen te lopen 😉