eerste auto gekocht

Gisteren realiseerde ik me dat mijn eerste eigen auto alweer een half jaar voor de deur staat. Althans, uiteraard heeft hij niet een half jaar voor de sier voor de deur gestaan. Dat zou nogal dure tuindecoratie zijn. Wel ben ik dus alweer een half jaar de trotse bezitter van een geelgroen bakkie waarmee ik kan gaan en staan waar ik wil. En als trotse auto-mama kan ik me nu al – heel cliché – geen leven zonder meer voorstellen. Daarom een kleine ode aan mijn Ka. Wat heeft een half jaar in mijn eigen auto rijden me gebracht?

Dikke mik

Tussen mijn auto en mij was het direct dikke mik. Van swipen totdat je een ons weegt en ongemakkelijke eerste dates was bij deze liefde geen sprake. Zodra ik deze opvallende Ka zag staan, wist ik dat dit dé auto voor mij was. Niet alleen omdat ik gek ben op felle kleuren, maar ook omdat het stiekem wel heel praktisch is om een auto te hebben die je op de parkeerplaats onmogelijk over het hoofd kunt zien. Zo hoef ik in de Ikea-parkeergarage maar één keer rond te kijken om mijn auto terug te vinden. Nog steeds ben ik blij met mijn aankoop en ook het rijden in dit wagentje (zelfs inclusief een hele lading aan Ikea-aankopen en gereedschap) heeft me niet teleurgesteld.

Mijn maatje tijdens de verhuizing

Sinds ik mijn auto vol trots ophaalde in september is de liefde tussen ons nog niet minder geworden. In ieder geval niet van mijn kant uit. Misschien is de liefde van zijn kant wat bekoeld nu ik autolief steeds propvol moet stouwen met gekochte kastjes, Ikea-bouwpakketten en andere kluszooi, die heerlijk op en neer schudt bij de eerste de beste drempel. Maar gelukkig hoor ik mijn auto niet piepen!

Juist met de verhuizing ben ik dolblij dat mijn auto me keer op keer een dienst wil bewijzen. Move over, verhuiswagens. Met mijn Ka kom ik een heel eind. Bijvoorbeeld wanneer ik weer eens van de Gamma naar de Ikea naar de meubelboulevard moet crossen. Ik zou niet weten hoe ik dat alles zonder auto had moeten redden, zeker omdat ik niet op loopafstand van mijn ouders woon. Dankbaar voor mijn bakkie!

Vrijheid blijheid

Vooral heeft mijn auto me heel veel vrijheid gegven. De trigger om een auto te kopen, was voor mij de opmerking van een vriendin: “Een eigen auto heeft mij nog veel meer vrijheid gegeven dan een huis”. En inderdaad! Ik merk nu pas hoe fijn het is dat ik niet hoef te overleggen om de auto te lenen, maar gewoon in mijn eigen auto kan stappen. Als ik morgen naar Duitsland wil, dan kan dat. Wil ik naar mijn opa en oma aan de andere kant van het land? Ook prima! Naar veel plekken reis ik ook nog eens vele malen sneller met de auto dan met de bus. Hoewel ik ritjes naar de stad en naar mijn werk nog steeds met de bus doe, heeft mijn auto me in die situaties veel tijdswinst én vrijheid gegeven.

Warme herinneringen

Als ik aan het afgelopen half jaar met mijn auto denk (wees gewaarschuwd voor sentimenteel gedoe!), denk ik vooral aan de vele ritjes die we samen hebben gemaakt. Een jaar of twee geleden had ik nogal rij-angst. Ik liet de koppeling steeds afslaan en stond gestrest voor het stoplicht of de auto alsjeblieft direct wilde opstarten. Nu ik mijn eigen auto heb, heb ik daar gelukkig totaal geen last meer van. Kilometers maken, hè?! Dat werkt echt!

Nog steeds kan ik best wel trots zijn als ik eigenhandig met de auto naar een vreemde bestemming ben gereden. Bijvoorbeeld die keer dat ik uren in de auto zat op weg naar een zakelijke afspraak in het verre Friesland. Als dat dan lukt en ik een paar uur later de deur van mijn eigen geelgroene bakkie achter me dicht gooi, dan kan ik niet anders dan een beetje trots zijn. Alleen al daarom overweeg ik om misschien eens een roadtrip te maken, bijvoorbeeld door Duitsland. Wij kunnen die ultieme relatietest met kaartlezen, buitenlandse wegen en onbekende bestemmingen vast wel aan, de Ka en ik!

Een auto als thuis

Ondertussen ben ik dankzij de Ka veranderd in de voorzichtige autoliefhebber waarvan ik niet eens wist dat ik die in me had. Begrijp me niet verkeerd: ik geef nog steeds bijzonder weinig om dure auto’s en heb nul verstand van PK’s en auto-onderdelen. Maar als mensen me vragen naar mijn auto, blijk ik opeens heel wat foto’s van mijn bakkie op mijn telefoon te hebben staan. Alleen al daarom moet ik mijn Ka misschien maar eens in het zonnetje trakteren en op een flinke wasbeurt trakteren. Zijn eerste in een half jaar tijd (oeps!). Dan kan hij straks weer blinkend schoon op de foto staan en kunnen we mooi samen – schoon en wel – vanaf mijn nieuwe woning de wegen onveilig maken.

Heb jij een eigen auto? En zo ja, wat voor een?

BLIJF OP DE HOOGTE

Laat je e-mailadres hieronder achter. Dan stuur ik je een mailtje zodra ik een nieuw bericht heb geplaatst.

blogger romy vakervrolijk

Door Romy

Tikgrage theeleut. Nooit uitgekletst. Ik inspireer je graag om vaker vrolijk in het leven te staan. Dat doe ik door goudeerlijke en persoonlijke teksten te schrijven en liefdevolle tips te delen. Mét een vleugje humor.

Ik ben benieuwd wat jij vindt…

  1. Naomi 12 april 2019 op 7:04 am - Beantwoord

    Heerlijke ode aan de auto. En vooral ook heel herkenbaar. Ik houd ongeveer net zoveel van de mijne. Ik heb, na drie auto’s met een lekker opvallend kleurtje, nu een zwarte Toyota Yaris. Qua rijcomfort wil ik nooit meer anders. Maar qua kleur ga ik nooit meer voor zwart. Want inderdaad, ik loop zelfs thuis op de parkeerplaats m’n auto wel eens te zoeken. Ik moet serieus nummerborden scannen om te zien welke van mij is… ? Dus nee, die volwassen kleur is voor mij eens en nooit meer. Lekker weer een opvallend kleurtje bij de volgende.

    • Romy 13 april 2019 op 12:27 am - Beantwoord

      Haha, ik vermoed dat ik dat “probleem” met een zwarte auto ook zou hebben. Alleen al omdat ik geen ster ben in het onderscheiden van verschillende modellen auto’s. In mijn ogen lijkt alles op elkaar 😉 Maar gelukkig bevalt de auto verder geweldig goed. Uiteindelijk is rijcomfort natuurlijk het allerbelangrijkste!

  2. Judith 12 april 2019 op 7:31 am - Beantwoord

    Haha superleuk om te lezen! Ik kan echt niet meer zonder auto, zo blij mee en lekker flexibel 🙂

  3. Amy 12 april 2019 op 8:05 am - Beantwoord

    Super leuk stukje Romy en ik herken het gevoel helemaal van toen ik mijn eerste auto (ook een Kaatje) had gekocht. De vrijheid die ik toen ineens ervaarde, wauw! Nu heb ik al jaren een Ford Fiesta maar die wordt binnenkort ingewisseld voor een lease auto dus dan moet ik er afstand van gaan nemen.. toch gek hoor!

    • Romy 13 april 2019 op 12:28 am - Beantwoord

      Wat spannend dat je binnenkort je vertrouwde auto verwisselt voor een nieuw exemplaar. Best een overgang, lijkt me! Hopelijk voelt de lease-auto al snel net zo vertrouwd als je Ford Fiesta al die jaren voelde.

  4. Laura 12 april 2019 op 8:18 am - Beantwoord

    Leuk om te lezen! Ik ben ook superblij met mijn eerste auto, ook al vind ik autorijden (en dan vooral parkeren) nog steeds vreselijk. Ik heb hem echter nodig om op mijn werk te komen en het klopt wel dat je van kilometers maken een stuk zelfverzekerder in de auto zit!

    • Romy 13 april 2019 op 12:29 am - Beantwoord

      Zeker parkeren is ook wel een vak apart. Laten we het erop houden dat ik dat ook nog met vallen en opstaan aan het leren ben 😉
      Mooi om te horen dat het maken van vele kilometers jou wel helpt om meer zelfverzekerd achter het stuur te zitten. Ik weet zeker dat je, mede door de vele ritjes naar je werk, uiteindelijk met veel meer plezier en vertrouwen kunt rijden.

  5. Mirjam 12 april 2019 op 8:24 am - Beantwoord

    Ik ben nog maar een week in het bezit van mijn Cevrolet Kalos en dit is nu al herkenbaar? Rijangst herken ik ook, al had dat bij mij niet met de koppeling te maken, mijn ouders hebben namelijk een automaat (en ik zelf nu ook, gewoon voor de veiligheid). Maar die vrijheid die je hebt is heerlijk! Nog veel veilige kilometers gewenst 🙂

    • Romy 13 april 2019 op 12:33 am - Beantwoord

      Wat heerlijk dat jij sinds deze week de trotse bezitter bent van een eigen auto en daar nu al zó van geniet. Voor jou ook nog vele veilige kilometers toegewenst! Maar dat gaat vast helemaal goed komen 🙂

  6. Ilona Wielinga 12 april 2019 op 8:52 am - Beantwoord

    Wat een heerlijk artikel en ik blijf de kleur van je auto echt geweldig vinden.

  7. Darina 12 april 2019 op 8:54 am - Beantwoord

    Een heel mooi artikel en mooie foto van jou bij je auto.

  8. Silke 12 april 2019 op 8:57 am - Beantwoord

    Wat leuk geschreven! De kleur van de auto vond ik meteen helemaal passen, lijkt me inderdaad ook nog eens heel handig op parkeerplaatsen. Ik heb zelf geen auto maar voor mij is dat nu ook niet nodig. Voor mijn werk als ambulant begeleider rijd ik nu wekelijks in de auto. Dat vind ik ook fijn om rij angst te voorkomen. Ik heb het nooit heel erg gehad maar merk wel dat wanneer ik bijvoorbeeld een half jaar niet autoreed het toch weer spannend was!

    • Romy 13 april 2019 op 12:35 am - Beantwoord

      Wat goed dat je ervoor zorgt dat je wekelijks in de auto zit! Frequent rijden is inderdaad het beste wat je kunt doen om te voorkomen dat autorijden na een tijdje spannend wordt.
      Dankjewel voor je leuke reactie op mijn artikel 🙂

  9. Anna 12 april 2019 op 9:01 am - Beantwoord

    Hahaha, heerlijk artikel Romy! Ik heb zelf vandaag precies een jaar mijn rijbewijs! Geen auto, maar wel flink wat kilometers afgelegd in die van mijn moeder haha! Liefs

    • Romy 13 april 2019 op 12:35 am - Beantwoord

      Yay, wat een mooie mijlpaal! Op naar nog veel meer veilige kilometers in haar auto 🙂 Ik heb zelf ook de eerste 4 jaar met mijn rijbewijs veel in de auto van mijn ouders gereden. Ideaal dat dat zo kon!

  10. Irene 12 april 2019 op 9:11 am - Beantwoord

    Zalig hé, een eigen wagen! Ik had een tijdje een blauwe Mini Cooper maar die ging helaas stuk. Momenteel heb ik geen eigen auto maar mijn vriend en ik delen er een. Hij rijdt er vooral mee naar zijn werk en ik neem de bus maar binnenkort komt daar ook verandering in. Wij hadden hier namelijk nog een oude Land Rover Discovery staan die mijn vriend volledig zelf opgeknapt heeft. We wachten nu nog op de nummerplaat en de verzekering maar eens dat in orde is, kan ik ook weer zelf rond sjeezen. Ik ga alsnog vooral de bus nemen om naar mijn werk te gaan maar het is soms wel handiger met de auto. Gelukkig is het een vrij grote auto waar je niet zo makkelijk over kijkt. Ben ooit mijn eerste autootje (Peugeot 206) eens kwijt geraakt op een gigantische parking. Zo’n stress! :p

    • Romy 13 april 2019 op 12:38 am - Beantwoord

      Oh wat een heerlijk vooruitzicht om straks weer zelf in een auto rond te crossen! En hoe tof (en handig op de parkeerplaatsen!) dat het zo’n grote auto is die je vriend helemaal zelf heeft opgeknapt. Ik doe het hem niet na 😉

  11. Meaghan 12 april 2019 op 9:22 am - Beantwoord

    Wat fijn dat je je rijangst hebt overwonnen door veel in je eigen auto te rijden! Daar mag je echt wel heel trots op zijn. Een auto kan je zo veel vrijheid geven. Zelf heb ik ook tijdelijk een eigen auto gehad (private lease) toen ik naar mijn stage moest rijden (elke dag een uur heen en een uur terug). Deze auto heb ik bijna een jaar gehad en dat voelde voor mij ook echt als vrijheid. Het was een Suzuki Celerio, dus een lekker compacte, maar moderne auto. Inmiddels heb ik deze auto niet meer en mis ik het ook wel een beetje op een eigen auto te hebben. Gelukkig hebben mijn ouders allebei ook een auto en kan ik meestal wel een van de twee auto’s meekrijgen als ik ergens heen moet. Heel fijn! Volgend jaar, na mijn studie, hoop ik ook weer mijn eigen autootje te hebben!

    • Romy 13 april 2019 op 12:40 am - Beantwoord

      Wat heerlijk dat je van je stage een auto mocht leasen om daar te komen! Soms scheelt een eigen auto zó veel tijd in vergelijking met het OV. En anders geeft het inderdaad vooral ook enorm veel vrijheid. Ideaal dat je voorlopig de auto’s van je ouders mag lenen. Ik heb zelf ook 4 jaar in de auto van mijn ouders gereden als ik die echt nodig had. Vond dat ook altijd wel fijn 🙂
      Maar hopelijk komt ook voor jou die eigen auto er binnenkort weer van. Zou heel tof zijn!

  12. Shirley 12 april 2019 op 9:46 am - Beantwoord

    Ik kan het gevoel me heel goed voorstellen! Ondanks dat ik zelf nog nooit een eigen auto heb gehad. Ik leen met veel liefde mijn moeders auto, haha. Op zich een regeling waar ik niet over mag klagen, maar een auto voor de deur zou wel echt een luxe zijn. Na mijn verhuizing heb ik in principe de auto van mijn vriend ter beschikking. Dat is alleen een gloednieuwe, megalange, dure auto (terwijl we middenin de stad wonen). Ik heb nog niet de moed verzameld om daarin te rijden. maar het moet er maar eens van komen…

    • Romy 13 april 2019 op 12:42 am - Beantwoord

      De auto van je moeder kunnen lenen als je die nodig hebt, is inderdaad ook zeker geen slechte constructie. Hopelijk geeft de auto van je vriend je nog net wat meer vrijheid straks. Alhoewel ik me kan voorstellen dat het nogal spannend is om met zo’n groot ding door de stad te rijden 😉

  13. Anna 12 april 2019 op 10:28 am - Beantwoord

    Wat een leuk artikel! Een auto vind ik ook inderdaad een heel vrij gevoel geven. Ik woon nu midden in de stad (inclusief betaald parkeren en al), maar als ik ooit buiten de stad terecht kom dan wil ik zeker een auto aanschaffen :D. Wat een leuk idee om een tripje te maken naar Duitsland, zeker een aanrader! Op de Duitse snelwegen kun je zo lekker rijden, haha :p.

    • Romy 13 april 2019 op 12:44 am - Beantwoord

      Midden in de stad is een auto helaas niet ideaal. Maar hopelijk komt een eigen auto er nog eens van als je ergens anders woont. Wel heel tof dat jullie met de auto naar Berlijn zijn gereden! Echt tof, zo’n tripje. Ik heb zelf nog nooit buiten Nederland gereden, dus de Duitse snelwegen lijken me wel een hele ervaring 😛

  14. Lianne 12 april 2019 op 11:41 am - Beantwoord

    Leuke blog! Ik moest wel lachen over hoe sentimenteel je over je auto schrijft, je bent stiekem toch een beetje veranderd in zo’n stoere jongen die verliefd is op z’n auto 😉 Ik heb nu al 6 jaar mijn rijbewijs en al bijna 4 jaar een eigen auto. Ik zou ook niet meer zonder auto kunnen, ik doe er alles mee. Behalve als ik in een drukke stad in de binnenstad moet zijn. Wij hebben nu onze witte Citroën C1 en ik ben er hartstikke blij mee! Daarvoor had ik een blauwe Chevrolet Matiz, maar daar had ik constant ongemakken aan. Was het een opgelost, kwam het ander weer opspelen en dat was echt geen pretje meer. Gelukkig hebben we nu een hele fijne auto aan deze en ik hoop er ooit ook een keer een roadtrip mee te maken 🙂

    • Romy 13 april 2019 op 12:46 am - Beantwoord

      Haha, zo klinkt het haast wel hè?! Ik heb alleen helaas haast nul kennis over auto’s, dus autogesprekken met mannen op verjaardagen ga ik nog steeds maar uit de weg, haha.
      Wat fijn om te horen dat jullie nieuwe Citroën zo goed bevalt en dat jullie op deze auto wel echt kunnen vertrouwen. Er gaat niets boven de weg op gaan met een auto waarvan je weet dat die je probleemloos van A naar B kan brengen 🙂 Zou heel tof zijn als je nog eens op roadtrip kunt gaan met deze auto!

  15. Wendy 12 april 2019 op 12:28 pm - Beantwoord

    Ik heb geen auto, nooit gehad ook, maar wel al ruim 10 jaar een rijbewijs… “Vroeger” reed ik nog best regelmatig ergens heen met de auto van mijn ouders, maar volgens mij heb ik nu al een jaar of twee niet meer achter het stuur gezeten. :/ Het wordt hoog tijd om weer eens wat kilometers te maken – te beginnen in de polder ofzo, ergens waar niet zoveel fout kan gaan. Of in een lesauto. Zelf een auto hebben lijkt me ontzettend fijn, maar ik heb niet echt een auto nodig, dus dat maakt de aanschaf voor mij (uit financieel en ecologisch oogpunt) nogal overbodig.

    • Romy 14 april 2019 op 2:01 pm - Beantwoord

      Weer een keer een ritje maken op een rustige plek is inderdaad een fijne manier om het rijden weer op te pakken. Vaak voelt het al snel weer wat meer vertrouwd als je gewoon weer eens een kort ritje maakt 🙂

  16. Evelyne 12 april 2019 op 2:33 pm - Beantwoord

    Heerlijk toch, je eerste wagen 🙂 Ik was ook heel gehecht aan mijn eerste en had nooit verwacht dat ik die ooit zou kunnen loslaten. Ik moet bekennen dat ik zeer bang was toen ik mijn tweede wagen kocht en ik durfde er zelfs niet mee naar huis rijden toen we hem ophaalden. Nu zou ik deze ook niet meer kunnen missen en heb ik precies mijn eerste auto ‘losgelaten’. Wanneer ik dat model per toeval nog langs zie rijden krijg ik toch stiekem weer wat heimwee, ondanks ik nu gelukkig ben met deze 🙂

    • Romy 14 april 2019 op 2:06 pm - Beantwoord

      Ik kan me voorstellen dat je eerste auto toch altijd een beetje speciaal blijft, ook als je anderen in zo’n soort auto ziet rijden. Gelukkig is het met je nieuwe auto ook helemaal goed gekomen en rijd je daar nu ook met veel plezier in 🙂

  17. Anouk 12 april 2019 op 7:36 pm - Beantwoord

    Nee nog geen eigen auto helaas, misschien over een paar jaar 🙂

  18. Geke 12 april 2019 op 8:14 pm - Beantwoord

    Heerlijk dat je zo geniet van je wagen!
    Nog veel veilige kilometers samen gewenst 🙂

  19. Jacqueline 12 april 2019 op 9:19 pm - Beantwoord

    Wat een leuk kleurtje heeft jouw auto!
    Mijn auto is wat saai, een Seat Altea XL, ik weet nog steeds niet of ie nu donkerblauw of zwart is. Maar hij rijdt heerlijk en er past een hoop in.

    • Romy 14 april 2019 op 2:07 pm - Beantwoord

      Zwart of donkerblauw, als hij maar fijn rijdt, toch?! En dat je veel in je auto kunt meenemen, is ook altijd wel fijn. Zeker bij een verhuizing of verbouwing 😉

  20. Mariska 12 april 2019 op 10:12 pm - Beantwoord

    Jep, ik heb ook een eigen auto en ik kan echt niet meer zonder. Een Fiat Punto uit 2002, in het bordeauxrood, haha!

    • Romy 14 april 2019 op 2:08 pm - Beantwoord

      Bordeauxrood is ook een mooie kleur voor een auto. Ik kan me voorstellen dat je heel blij bent met jouw “bakkie” 🙂

  21. Veerlez 13 april 2019 op 4:05 pm - Beantwoord

    Wat een leuk artikel, ik zou er nooit op komen om zoiets over mijn auto te schrijven. Maar het is helemaal herkenbaar. Ik wil nooit meer zonder auto, wat is het toch heerlijk om gewoon de vrijheid te hebben overal naar toe te rijden. En ik ben zo goed in verhuizen met kleine auto’s geworden! Heerlijk artikel.

    • Romy 14 april 2019 op 11:35 pm - Beantwoord

      Dankjewel! Ik vond het zelf ook wel weer eens wat anders om als meisje-meisje zonder veel autokennis eens een artikel aan mijn auto te wijden 😉 Wel leuk om eens te doen!
      Mooi om te horen dat jij ook veel plezier (en vrijheid) beleeft aan je auto. Verhuizen met een kleine auto is nog best een kunst. Mocht je daar eens een artikel met tips over schrijven, let me know! Die tips kan ik nog goed gebruiken 😉

  22. Nikita 14 april 2019 op 1:47 pm - Beantwoord

    Ik vind het net heel mooi hoe dankbaar je bent dat je een auto hebt. Ik heb zelf geen auto en geen rijbewijs. Maar ik geniet wel van het openbaar vervoer, van de uurtjes alleen en lekker lezen. Ooit ga ik ook wel voor mijn rijbewijs hoor, maar de tijd dat je je theorie op school kon halen was mijn oma net gestorven. Mijn hoofd stond niet naar studeren voor mijn rijbewijs, ik had het veel te moeilijk daarvoor. Ooit ga ik er wel voor, voorlopig ben ik prima tevreden. En als ik moet werken, neem ik vaak een bus of trein vroeger zodat ik zeker op tijd ben. Ik red me voorlopig wel met het ov. Hoe irritant ’t soms ook kan zijn. Vele mooie jaren met je wagen nog Romy!

    • Romy 14 april 2019 op 11:58 pm - Beantwoord

      Je hebt groot gelijk, hoor! Ik vind het OV ook hartstikke prima voor bijvoorbeeld de ritjes naar mijn werk. Ik zou stiekem niet eens mijn werkritjes met de auto willen maken, omdat ik het fijn vind om even rustig op te starten in de bus en vaak wat aan mijn blog te werken. Maar voor alle andere ritjes, vooral in het weekend, ben ik heel dankbaar voor mijn auto.
      Bij jou komen dat rijbewijs en de auto ook vanzelf nog wel. Alles op z’n tijd 🙂

  23. evelien 17 april 2019 op 8:44 am - Beantwoord

    De kleur van je auto is echt geweldig! <3
    Het lijkt mij heerlijk om je eigen auto te hebben, en zelf te kunnen bepalen waar je naartoe wilt.
    Liefs,
    Evelien

    • Romy 19 april 2019 op 12:32 am - Beantwoord

      Dankjewel! Ik ben ook nog altijd zo blij met mijn opvallende autokleur. Een auto is inderdaad echt een stukje vrijheid. Dat vrije rondrijden naar waar ik maar heen wil, is toch wel een van de fijnste dingen die een auto me biedt 🙂

  24. Jim 21 februari 2023 op 4:33 pm - Beantwoord

    Het OV was voor mij niet meer te doen na de fiasco’s van 2022 en 2023 (stakingen, elke maand weer minder treinen, geen plek meer om te zitten, regelmatig treinen die gewoon stil blijven staan op het station zonder enige melding, en de prijzen die ondanks dat gepruts toch gewoon weer omhoog gingen).
    Na 30 jaar overal naartoe te gaan met OV heb ik nu toch maar mijn rijbewijs gehaald en een auto gekocht. En inderdaad, wat een vrijheid blijheid nu met de auto. Nooit verwacht dat het me zoveel zou brengen. Nooit meer terug naar die ov-ellende! Overigens wel direct aan de elektrische zodat ik me niet al te schuldig hoef te voelen over die overstap mbt mijn ecologische voetafdruk 🙂