ervaring met spinning

Er waren eens twee niet-sportschoolgangers die een spinning-les namen

  • 7 oktober 2021
  • 17 Reacties
Categorieën: Persoonlijk

Ken je van die fanatieke sporters die er elke zaterdagochtend al voor hun ontbijt vijf kilometer op de loopband op hebben zitten? Die met gemak een kilo of twintig met hun afgetrainde armen de lucht in tillen? En die vervolgens een reuze-gezonde smoothie met eiwitpoeder achterover klokken omdat dat de spieropbouw alleen maar ten goede komt. Nou, wij zijn dus niet van die mensen. Mijn zaterdagochtenden breng ik liever ontbijtend, kletsend, door Instagram-scrollend of desnoods schoonmakend door. Maar niet afgelopen zaterdag. Om elf uur stipt begon onze eerste spinning-les.

Op de yogamat met YouTube

Het klinkt nu misschien alsof ik in geen tijden van de bank ben afgekomen. Nee hoor, valt reuze mee. Ik ga elke week hardlopen en heb de thuiswork-outs helemaal ontdekt. Een uur lang ploeteren met gewichten in de sportschool is alleen niet echt mijn ding (maar goed, zeg nooit nooit!). Dat ik daardoor niet snel van mijn spille-armpjes af kom, neem ik maar voor lief.

Begin 2020 zette ik mijn eerste stappen in de sportschool hier in de buurt. Pilates, dat leek me wel wat. Dus nam ik vlak voordat corona uitbrak een tienrittenkaart bij de sportschool om de hoek. Ik probeerde op een blauwe maandag zumba (en besloot dat maar vooral bij “proberen” te laten) en ontdekte daarna dat pilates meer aan mij en mijn vastgeroeste thuiskantoorleven-lijf besteed was. Maar toen kwam het beruchte virus ons land binnen en maakten de pilateslessen plaats voor hardlooprondjes en yoga doen met een YouTube-docent.

Afgelopen week kwam plots iets in me op: misschien is het leuk om de sportschool weer eens op te zoeken. En zo geschiedde, met Bart als mede-newbie.

Newbies in een sportpakkie

Dat ons eerste sportschoolbezoek niet helemaal vlekkeloos verliep, vertelde ik al in mijn fotodagboek. De les van dinsdag bleek niet door te gaan. En daar kwamen we pas na 40 minuten in onze sportpakjes aan de koffietafel zitten achter. Echt actief was dat sportschoolbezoekje dus niet.

Ook voelde ik me die dag me net een kind dat na de zomervakantie naar een nieuwe klas gaat. Geen idee meer hoe de sportschoolkluisjes werken of wat ik met mijn pasje moest (alleen in- of ook uitchecken?).

Blijkbaar had ik ook de memo gemist dat je apparaten alleen nog kunt gebruiken op reservering, waardoor ik een halve minuut tevergeefs aan allerlei knopjes op de loopband aan het trekken was. Totdat de aardige man naast ons afstapte om te vertellen dat het zo niet werkte.

Na een kwartiertje in hoog tempo door een Amerikaans berglandschap (althans, dat hield het korrelige scherm op de fiets me voor) fietsen, vonden we het mooi geweest en hielden we het voor gezien.

Zaterdag een nieuwe poging, nieuwe kansen. Gelukkig konden we dit keer wel daadwerkelijk op een spinningfiets zitten in plaats van onze tijd kletsend aan een koffietafel door te brengen (ook gezellig, maar niet het doel).

Fietsen, fietsen, fietsen

Zaterdag. Nieuwe poging, nieuwe (wél succesvolle) kansen. Een man in wielrenbroekje heette ons vanaf zijn fiets welkom. Er stonden een stuk of 25 fietsen klaar en er waren welgeteld vier andere mede-sportievelingen.

Na wat gehannes met het afstellen van het zadel en stuur, konden we van start. “Het is een kwestie van tempo maken en weerstand opschroeven”, riep de man ons enthousiast toe. Hij zat erbij alsof hij zin had om de Alpe d’Huez op te fietsen. Ik knoopte stevig in mijn oren dat we nog een uur te gaan hadden en dat ik mijn overfanatieke stemmetje dus maar een halt toe moest roepen. “Niet meteen gaan knallen, dan heb je over een half uur spijt.”

Maar na tien minuten zat het tempo er al goed in, moest de weerstand omhoog en was het gedaan met het kneuterige fietsen. Op de maat van de muziek moesten we fietsen, en hard ook. Met de billen uit het zadel. Kom op, nog tweeënhalve minuut (pardon, ik dacht eerder aan nog 20 seconden). Maar zoals altijd, bleek maar weer dat je tot meer in staat bent dan je denkt. De tweeënhalve minuut lukte. Best motiverend dit.

eerste spinning-les

Discotent in Salou

Ondertussen deed de keiharde muziek uit de speakers vermoeden dat ik in een discotent in Salou was beland. Oordoppen waren geen slecht idee geweest. En om het nog erger te maken, blèrde de instructeur vrolijk mee en deed hij de lichten uit. Het gevoel van een discotent was compleet. Alhoewel dat donker best fijn was om de zweetdruppels op mijn voorhoofd en rode kop te verbloemen. En om niet aan de rest te verraden op welk tempo (of niet) ik zat. Privacy is een groot goed.

Gelukkig was er soms tijd om rustig aan te doen. Niet lang. Hooguit een halve minuut. Maar toch, die paar slokjes water smaakten goed. Ik ontdekte meteen dat je waterfles op de grond zetten geen best idee is, en dat de houders op het stuur ergens toe dienden. Ga ik voor de volgende keer in mijn oren knopen om minder newbie-achtig over te komen.

Made it!

Waar ik aan het begin nog dacht “Wat? Is er pas een kwartier voorbij?” (handig ook, zo’n secondetikker op je dashboard!), ging de tijd daarna verrassend snel. Hoewel ik de beste man in het wielrenpak soms wel kon schieten als hij riep “Kom op, nog een tandje hoger! Op de muziek!”, bleek dat hij gelijk had en mijn lichaam prima in staat was tot dat standje hoger.

Hoewel ik op mijn spinningfiets uiteraard geen meter vooruit kwam, voelde elke keer staand op het zadel staan met rood aangelopen hoofd alsof ik op het punt stond de finish van mijn eigen Alpe d’Huez-klim te behalen.

Wauw, I made it! En mijn maatje op links (a.k.a. Bart) ook.

Zucht van verlichting

Toch slaakte ik een zucht van verlichting toen na zo’n vijftig minuten het verlossende signaal kwam. Tijd om af te koelen, de weerstand terug te draaien en ons klaar te maken voor het einde van de fietstocht. We mochten onszelf bedanken voor deze prestatie en de boel nog eens los schudden.

De afgetrainde man in het wielrenpak was het volgens mij roerend met me eens dat we zojuist een heuse topprestatie hebben geleverd. “Ik heb me voor dit keer ingehouden voor de beginners in deze les.” Dus…

Daarna was het tijd om voldaan maar ook een tikkie vermoeid naar huis te gaan. Op – jawel – de fiets. Maar dan eentje die wel vooruitkomt, zonder discomuziek op de achtergrond en met een iets lager tempo.

Ik voelde me heel even de sportieveling die op zaterdag de dag begint met sporten. Binnenkort ben ik er vast nog eens bij, want ik vond zo’n spinningles verrassend leuk. Lekker motiverend en actief, maar niet té (althans, deze les niet).

Heb jij ooit een les spinning gevolgd?

BLIJF OP DE HOOGTE

Laat je e-mailadres hieronder achter. Dan stuur ik je een mailtje zodra ik een nieuw bericht heb geplaatst.

blogger romy vakervrolijk

Door Romy

Tikgrage theeleut. Nooit uitgekletst. Ik inspireer je graag om vaker vrolijk in het leven te staan. Dat doe ik door goudeerlijke en persoonlijke teksten te schrijven en liefdevolle tips te delen. Mét een vleugje humor.

Ik ben benieuwd wat jij vindt…

  1. Darina 7 oktober 2021 op 8:03 am - Beantwoord

    Ik heb nog nooit een spinning les gevolgd. Op een of andere manier trekt het me totaal niet haha. Maar wie weet, zeg nooit nooit.

    • Ida 7 oktober 2021 op 10:56 am - Beantwoord

      Hihi, wat leuk en grappig heb je dit geschreven! Ik moest er echt om te lachen, ik kan me precies voorstellen hoe die man in dat strakke wielrenpakje jullie heeft weten aan te moedigen, haha! Ik heb nog nooit een spinningles gehad en het lijkt me ook niet echt iets voor mij. Het lijkt mij te eentonig! Ik vind fietsen in de buitenlucht dan wel weer erg leuk!

      • Romy 8 oktober 2021 op 11:38 pm - Beantwoord

        Hihi, leuk om te horen! Enne, fietsen in de buitenlucht is wel een stuk minder eentonig inderdaad. Ik heb daar zelf met fietsen op de spinningles niet zo’n last van, maar vind wel bijvoorbeeld lopen op de loopband heel saai. Dan ren ik liever een rondje in de buitenlucht waar je omgeving steeds anders is (en waar je niet alleen maar op een parkeerplaats uitkijkt) 😉 Maar gek genoeg vond ik dat zelfde eentonige uitzicht bij de spinningles dan weer niet zo’n probleem.

  2. Johanna 7 oktober 2021 op 9:10 am - Beantwoord

    Nee, en dat geschreeuw en die herrie is niet mijn ding. Dus liever zelf sporten of in een rustige studio, die zijn er ook. Succes!

  3. Naomi 7 oktober 2021 op 9:36 am - Beantwoord

    Het lijkt mij heel erg intensief, zo’n lesje spinning. Ik houd het zelf bij mijn fiets die wel vooruit komt (leuk gezegd;)), al was het alleen maar om de stilte die er dan is om me heen.

  4. Audrey 7 oktober 2021 op 10:20 am - Beantwoord

    Hahaha, ai, pijnlijk, die laatste opmerking. Ik heb dus ooit een keertje een spinningles gevolgd, en wat ik vrij frustrerend vond is dat er op die spinningfiets niet echt zichtbaar was hoe hoog je die weerstand ongeveer had staan. Ik kon dus totaal niet inschatten of ik mezelf dan flink uitdaagde of juist totaal niet, haha.

    • Romy 8 oktober 2021 op 11:41 pm - Beantwoord

      Haha, dat is niet heel motiverend, nee. Ik moet zeggen dat ik zelf ook niet elke keer de weerstand goed inschatte (ook al kon ik wel op een dashboard zien hoe hoog die stond). De instructeur zei steeds “Haal nu alle weerstand eraf”, waarop ik hem helemaal naar 0 draaide. Pas later tipte Bart me dat iets van weerstand wel handiger was. Ik trapte haast de benen uit mijn lijf 😉

  5. Rachel 7 oktober 2021 op 10:47 am - Beantwoord

    Wat heb je weer een leuk stuk geschreven, ik ben pas net drie weken geleden bevallen en wil straks weer yoga en hoelahoepen gaan oppakken. Zodat ik meer rust flexibiliteit terug krijg! en een strakkere buik haha we gaan er dan weer voor! Spinning vond ik altijd echt verschrikkelijk.. ik was daar heeeeel slecht in.

    • Romy 8 oktober 2021 op 11:39 pm - Beantwoord

      Spannend dat je binnenkort weer wilt gaan sporten! Yoga is ook wel echt een fijne manier van beweging 🙂

  6. Lilian Visser 7 oktober 2021 op 10:57 am - Beantwoord

    Haha, ik ben dus zo’n idioot die om zeven uur ’s morgen in de sportschool zit (met weinig gewichten hoor ;-)). Maar spinning lijkt me vreselijk, want fietsen vind ik ook niet leuk (maar dat die ik wel netjes een kwartier met een podcast op en van a naar b in real life). Maar nieuwe ervaringen zijn altijd leuk! Ik probeer manlief al jaren mee te krijgen naar salsa, maar helaas. En dat is nou iets dat ik niet graag met andere mannen doe 😉

    • Romy 8 oktober 2021 op 11:37 pm - Beantwoord

      Oeh leuk, zo’n salsa-les! Jammer dat je man daar minder enthousiast over is. Hopelijk krijg je hem toch nog eens mee. Misschien voorstellen dat jij eens iets wil doen wat hij leuk vindt als hij met jou meegaat naar salsa 😉

  7. Daenelia 7 oktober 2021 op 2:04 pm - Beantwoord

    Je verlegt toch steeds weer je grenzen! Juist spinning had ik nooit achter je gezocht, met de herrie en de hectiek. Het is niet echt iets voor mij, ben ik bang. Ik zou namelijk gewoon afstappen en de deur uit lopen als iemand heel opzwepend gaat lopen doen. Onze trainer beperkt mijn aanmoedigingen and aook tot ‘Top, gaat goed’ of als het niet top gaat, dan legt hij het nog een keer uit. Ik loop echt een beetje leeg als hij soms iets roept als ‘zet ‘m op’ of ‘Meer kracht, goed afzetten, dat kan sneller!’
    Wij sporten elk weekend. Gewoon een uurtje. Met koffie. Geen gedoe. Soms heel zwaar, soms vooral heel veel op coordinatie. Maar wel onder begeleiding.

    • Romy 8 oktober 2021 op 11:35 pm - Beantwoord

      Wat goed dat jullie structureel elk weekend sporten! Enne, ik snap je helemaal dat die motiverende woorden niet altijd even welkom zijn. Op een paar momenten kon ik de beste man op de fiets ook wel schieten 😉 Maar over het algemeen vond ik het wel fijn en motiverend.

  8. Simone 8 oktober 2021 op 4:41 pm - Beantwoord

    Haha wat grappig om dit te lezen. Ik heb wekelijks een spinning-les en ik vind het echt fantastisch. Ik ben nu al bijna 3 maanden onderweg en ik merk echt dat ik meer conditie heb en dat mijn beenspieren sterker worden. Misschien verrassend als je fibromyalgie hebt, maar goed ik sport bij een fysio waar ze het geven en ze houden mij nauwlettend in de gaten. Zo ga ik dus ook niet over mijn grenzen en voel ik me niet schuldig als het een keertje wat minder goed gaat.

    • Romy 8 oktober 2021 op 11:32 pm - Beantwoord

      Wat goed dat je spinning-lessen volgt en er al zulke mooie resultaten mee hebt geboekt! En hoe mooi dat je het bij de fysio volgt waar ze echt goed opletten dat je doet wat het beste is voor jou en niet over grenzen heen gaat 🙂

  9. Anouk 10 oktober 2021 op 2:23 pm - Beantwoord

    Ik heb nog nooit spinning gedaan, maar het klinkt altijd wel erg leuk! Ik wou je trouwens ook even laten weten dat ik elke keer als ik je website open de cookies opnieuw moet accepteren (ook als ik op keuzes bewaren klik), op zich geen ramp maar wel een beetje irritant en misschien fijn voor jou om te weten want ik ben dan vast niet de enige 🙂

    • Romy 23 oktober 2021 op 8:30 am - Beantwoord

      Dank je voor het laten weten! Ik weet er inderdaad helaas van en vind het zelf ook onwijs irritant. Helaas zijn er achter de schermen wat dingen niet helemaal op orde met mijn webtechniek 🙁 Dus daar komt het vandaan. Er wordt in elk geval aan gewerkt en ik hoop dat het over een tijdje eindelijk opgelost is.

Recente blogs

9 impulsieve acties die verrassend goed uitpakten (over muurverf & studieswitches)

4 maart 2021|Persoonlijk|

Met een spontane verrassingsreis zou je mij geen plezier doen. Impulsaankopen doe ik niet aan. En over de gemiddelde investering voor mijn bedrijf denk ik ook wel tien keer na. Hoe gecontroleerd dat ook klinkt, ik kan in sommige situaties best impulsief uit de hoek komen. Meestal vooral op momenten dat ik op en neer spring van enthousiasme en écht niet één dag langer kan wachten. Gelukkig pakt het vaak wel goed uit *even afkloppen*. Dit zijn 9 impulsieve acties die me uiteindelijk veel fijns opleverden.

Mijn favoriete aanwinsten voor mijn huis

20 mei 2019|Interieur|

Na weken van klussen is inmiddels het leukste onderdeel van verhuizen aangebroken: de inrichting. Ik moet zeggen dat dit meer mijn ding is dan muren verven, radiatoren lakken en plankjes ophangen. Dolblij werd ik van het ronddwalen door woonwinkels en urenlang webwinkels met mooie decoratie afstruinen. Ik geloof dat ik er een nieuwe hobby bij heb. Van de spullen die ik in huis heb staan, zijn een paar inmiddels al favoriet geworden. In dit artikel laat ik je mijn favoriete items in mijn nieuwe huisje zien.

7 dingen die ik SUPER-spannend vond, maar die tóch zijn gelukt

13 mei 2020|Persoonlijk|

Knikkende knietjes, klappertanden en trillende vingers. Allemaal zijn ze aanwezig als ik iets SUPER-spannends doe. Soms sta ik dan zelfs op het allerlaatste moment nog op het punt ze af te blazen. Gelukkig lukt het me - als ik iets écht wil - vaak wel om mijn kriebels tijdelijk ergens te parkeren. Om vervolgens te ontdekken dat het zo eng nog niet is. Dit zijn 7 dingen die ik ooit héél eng vond, maar die ik gelukkig tóch heb gedaan.