Hoera, 2025 is hier! Ik hoop dat je een fijne jaarwisseling hebt gehad, een paar goede oliebollen of appelbeignets achter de kiezen hebt en met frisse energie aan het nieuwe jaar begint. Ten eerste wil ik je een heel mooi, gelukkig 2025 toewensen met veel lichtpuntjes én met meer dan genoeg liefde om je heen om zelfs mindere momenten makkelijker te maken. Vaak start ik het jaar met mijn doelenlijstje voor het jaar dat eraan komt. Maar dit jaar doe ik het eens lekker doelloos. Of nou, niet in die zin van het woord. Natuurlijk ga ik er iets moois van maken, dromen najagen en leuke plannen uitvoeren. Maar ik heb geen concreet doelenlijstje om dit jaar af te vinken. Wél start ik met een waardevolle les uit 2024: hoe belangrijk het óók is om stil te staan en niet alles al uit te stippelen.
2024: van verhuisstress naar rust
Het jaar 2024 was er één dat ik niet snel zal vergeten. Ten eerste omdat we verhuisden naar dé droomwoning waar ik hopelijk nog zeker 25 jaarwisselingen (als het er al niet meer zijn) ga meemaken. De verbouwing kwam tot zijn eind en begin januari stonden al onze spullen dan eindelijk in dit nieuwe fijne plekkie. De eerste maanden van 2024 waren vooral druk, chaotisch en hectisch. Ze waren gevuld met veel leuke dingen en volle weekenden, en met de laatste kluspuntjes op de ‘i’ zetten.
In de zomer merkte ik dat dit alles wel gaaf en tof was, maar dat ik snakte naar meer rust dan ik mezelf op dat moment gaf. Nu ben ik nogal een alles-of-niets-persoon, dus ik gooide meteen het roer vrij radicaal om. Ik zei vaker ‘nee’ dan ooit, zodat ik op andere momenten juist nóg harder en vol enthousiasme ‘ja’ kon roepen. Ik besloot niet méér dan 1 afspraak per weekend te plannen en koos ervoor om pauzes nooit meer over te slaan. Ook ontdekte ik nieuwe hobby’s (yoga, mediteren en wandelen), leerde ik nieuwe kanten van mezelf kennen en deed ik lessen op waar ik niet direct op zat te wachten maar die toch precies bleken te zijn wat ik nodig had.
En nee, dat alles ging uiteraard niet zonder slag of stoot. Ik kwam erachter dat ik wél goed was geworden in relativeren, positief omdenken en oplossingen bedenken. Maar dat het óók goed is om te voelen in plaats van te denken. Dat is soms confronterend als je angst, verdriet of pijn voelt. Overweldigend ook weleens. Maar ik merkte ook hoe opluchtend het soms is om niet altijd de rationele, sterke en toonwaardige versie van jezelf te zijn. Ik ging inzien hoe belangrijk het is om jezelf de tijd te geven om pijnlijke emoties ook toe te laten. De afgelopen jaren is er om me heen veel gebeurd qua ziekte en verlies. Het was alsof ik opeens de ruimte voelen om bij dat alles stil te staan. Niet altijd fijn, wél heel belangrijk.
Het liet me inzien dat je niet “stuk” bent als je je bang of verdrietig voelt of het even niet meer weet. Je bent juist “heel” als je ook die gevoelens er laat zijn. Want als je tranen eruit gooit, is er ook meer ruimte voor de grootste lachbuien. Als je angst toelaat, kan hij juist minder worden in plaats van heftiger. En die les neem ik graag mee naar het nieuwe jaar. We zijn allemaal mooier als we al onze kanten er laten zijn.
Het liep precies zoals het had moeten zijn
Ik ben altijd een echte planner geweest. Iemand die continu doelen op de plank heeft liggen, de lat altijd nét een pietsie hoger schuift dan waar hij eerst lag en die graag de touwtjes zelluf in handen houdt. Vorig jaar leerde ik juist meer los te laten. Doordat ik rust nam, kwam mijn gevoelige kant meer naar boven en verdween de streber wat meer naar de achtergrond. En hoewel ik daar niet altijd op zat te wachten (hallo, huilen bij elke willekeurige romcom of kerstkaart!), zie ik nu in dat ik die kant van mij er meer mag laten zijn.
Zo ga ik 2025 in met meer rust, meer gevoelens, meer opgeruimde sh*t uit mijn verleden en meer kracht. Ik ben benieuwd naar alle laagjes die ik in 2025 van mezelf mag afpellen, en de dingen die ik nog meer achter me laat. Ik voel me een ander mens dan begin 2024. En het gekke is: alles liep anders dan ik dacht en was soms een tikkie moeizamer dan gehoopt, maar toch voelt het ergens alsof het precies is gelopen zoals het had moeten lopen. Alsof ik precies de lessen leerde die misschien nodig waren. Ja sorry, ik zit in mijn zweverige-quotes-periode, geloof ik.
Dus geen doelen, maar vooral nieuwsgierigheid
Ik start 2025 dan ook niet met grote doelen of sportieve goede voornemens (alhoewel, ik heb me net aangemeld voor bokslessen, maar dat was niet per se een 1-januari-ding!). Wél kijk ik met veel nieuwsgierigheid uit naar het nieuwe jaar. Juist doordat dit jaar anders liep, heb ik ook van alles (her)ontdekt waar ik anders nooit bij was uitgekomen. Ik kreeg opeens halverwege het jaar doelen waarvan ik nooit had verwacht dat dat nog eens mijn doelen zouden worden. Zo mediteer ik tegenwoordig dagelijks, zet ik mijn elke-dag-wandelen-streak nog steeds voort en start binnenkort met boksen. Dat leek me een jaar geleden nog niets voor mij. Het leven zit vol verrassingen.
Bovendien heb ik gemerkt dat doelen niet altijd groots hoeven te zijn. En je hoeft ze zeker niet te bewaren tot 1 januari. Eerdere jaarwisselingen bedacht ik weleens doelen om het doelen stellen. Halverwege het jaar (als het al niet eerder was) was ik ze dan alweer vergeten. Ook merkte ik dat de doelen die je op 1 januari stelt niet altijd de doelen zijn waar je op 3 maart of 5 augustus nog net zo blij van wordt. Soms heeft het leven plottwists voor je in petto. Er komt opeens iets anders moois voorbij of je behoeften veranderen. Juist daarom ben ik gestopt met doelen stellen voor een heel jaar. Liever maak ik lijstjes met concrete dingen die ik dat jaar wil gaan doen, zoals een bepaald museum bezoeken of een specifiek boek lezen. Dát zijn de leuke lage-lat-lijstjes.
Andere doelen bepaal ik lekker op het moment zelf. Vaak kun je heel goed vandaag een mini-stapje zetten als je dingen graag anders wilt doen. Dat kan net zo goed op 3 april, 5 augustus of welke willekeurige datum dan ook als op 1 januari. En merk je na een tijdje dat een doel niet meer past, voel je dan ook vrij om het overboord te gooien en andere wegen in te slaan. Het leven is geen uitgestippelde route. Jij staat aan het stuur. En je mag altijd bijsturen of zelfs omkeren als dat beter voelt.
Wees nieuwsgierig naar de onverwachte dingen die het leven je brengt, en kijk vooral wat jij – met alle ups & downs die het leven je brengt – nodig hebt.
Je mag jouw plan trekken
Terugblikkend op 2024, werd ik – zoals aan het eind van ieder jaar – een beetje sentimenteel. En ik hoor om me heen dat meer mensen dat hebben. Ik hoop in dat geval dat je weet dat een nieuw jaar niet hoeft te staan voor drastische veranderingen en “new year, new me”. De oude jij is misschien ook al perfect als je al heel happy bent. Weet dat 2024 ook maar gewoon een jaar is. Dat 1 januari zomaar een dag is. En dat je niet hoeft mee te gaan in de hele “Goh, wat zijn jouw doelen voor dit jaar?”-hype.
Je mág jouw plan trekken. Je mág doorgaan met waar je al mee bezig was. En je mág uiteraard ook alles omgooien als je merkt dat 2024 niet was wat je ervan hoopte en kansen ziet om van 2025 meer jouw jaar te maken. Maar doe het dan omdat jij het wilt, niet omdat het voelt alsof januari daarom vraagt.
Ik wens je een 2025 waarin jij jij mag zijn
Ik hoop dat je in 2025 vooral veel ruimte voelt om te leven op jouw manier. Om je eigen dromen na te jagen, om stil te staan bij de dingen die je al supergoed doet, om trots te zijn op alles wat je aangaat, maar ook om angst of verdriet toe te laten als het zich voordoet. Ik hoop dat je jezelf kunt zijn, met alles wat bij jou hoort. Ook als dat soms lastig of pijnlijk is.
Als er iets is wat 2024 me heeft geleerd, dan is het dat alles er mag zijn. Ook de sh*t-emoties en ook de dingen waar je je voor schaamt. En ik hoop dat – als jij nu door iets moeilijks heen gaat – je jezelf de tijd daarvoor geeft, de emoties toelaat en altijd hoop kunt voelen. En dat je om hulp durft te vragen als het allemaal overweldigend voelt. Weet dat er een heel nieuw jaar met 365 dagen voor je klaarstaat als 2024 voor jou niet de boeken ingaat als “Best Year Ever”. Een heel nieuw jaar met heel veel nieuwe lichtpuntjes, mogelijkheden en mensen die op jou wachten.
Ik hoop dat dit jaar jou, waar je nu ook staat, onwijs veel moois zal brengen. Lichtpuntjes. Liefde. Gezondheid. Vertrouwen in jezelf. En altijd het geloof dat jij kunt komen waar je wilt staan én het lef om daar werk van te maken. Welke dag van het jaar het dan ook is, en hoe uitdagend het soms ook kan zijn. Maak er een prachtig 2025 van!
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Inkiekje #56 | Eerste busritjes, begrafenis & blije momenten
Slingers en ballonnen voor Pippa, maar ook tranen om het gemis van opa en oma. De afgelopen weken waren een achtbaanrit waarvoor je jezelf dubbel in de veiligheidsbeugels moet steken. Ups, downs en alles ertussenin. Zoals altijd fotografeerde ik een hoop, en dan vooral de fijne en leuke dingen. Daar laat ik je graag van meegenieten. Want wat vond ik het fantastisch om bijvoorbeeld voor het eerst sinds 2,5 (!) jaar weer in een bus te zitten! Ook kwam er een nieuwe hond in de familie (waarschuwing vooraf: bij het zien van de foto wil je direct ook een puppy!), gaf ik mezelf twee fijne cadeaus en bakte ik mijn favoriete baksel ooit. Eén woord: chocola. Heel. Veel. Chocola.
Favorieten | Life-savers, groene blouse & kijkvoer
Na een paar maanden van schitteren in afwezigheid, is de favorietenrubriek weer terug op mijn blog. Ik heb namelijk weer een aantal favorieten voor je verzameld die ik graag een plekje in de Vaker Vrolijk-spotlights gun. Dit keer is het onder andere de beurt aan een vleesvervanger voor broccoliliefhebbers, een lifesaver in mijn bestaan als beugelbekkie en leuk kijkvoer op de Nederlandse televisie.
Tulpen, toeristen & 200 foto's | 2 dagen in Amsterdam
Een dagje Amsterdam? Als groot liefhebber van onze eigen hoofdstad, ben ik daar altijd wel voor in. Twee dagen Amsterdam klinkt me dan ook al helemaal als muziek in de oren. Zaterdag waren mijn vriend en ik op de Dam te vinden om het nieuwe tulpenseizoen in te luiden. En zondag zag ik de Dam in zijn gebruikelijke tulpenloze staat en ging ik samen met fotografiemaatje Yrla op zoek naar fotogenieke plekjes in Amsterdam. Het was een weekend waarin ik me verbaasde over bizarre tulpendrukte, als een echte toerist in Amsterdam natregende en mijn SD-kaart wist te vullen met meer dan 200 goed gelukte én minder geslaagde foto's.
❤️
Wat een mooie les heb je gehad! Ik lees in dit stuk al zoveel liefde voor jezelf. You go girl! 😉 Ik stel al een aantal jaar geen doelen meer. Dat gaf me altijd meer teleurstelling dan vreugde. Dat leek me niet de bedoeling. Daarom maak ik ook altijd een lijstje wat ik graag zou willen of waar ik aan wil werken dat jaar. Ook dit jaar heb ik weer zo’n lijstje gemaakt (vrijdag online) en ik ben benieuwd wat het me gaat brengen. Gelukkig nieuwjaar, Romy!
Wat een mooie blog! Ik herken het wel, dat doelen van 1 januari later niet meer actueel of goed voelen. Ik doe daarom ook meestal niet aan doelen. Vorig jaar deed ik het wel en die heb ik ook vrijwel allemaal uitgevoerd, maar dit jaar doe ik het weer lekker zonder doelen. Ik wens je een heel mooi 2025!
Gelukkig nieuwjaar! <3
Nog een gelukkig nieuwjaar! Geen doelen elk jaar maar eind deze week komt er een artikel online met lessen uit 2024 en dingen die ik meeneem naar 2025. Het is een hele lijst met zeker wat lessen geworden.