“Dat kun jij niet!” Heb jij weleens een vervelend stemmetje in je hoofd dat je die zin toefluistert? Het is dat stemmetje dat je er misschien van weerhoudt om je comfortzone te verlaten. En het is ook dat stemmetje dat je misschien bang maakt. Toch kun je méér dan je denkt en heb je daar waarschijnlijk zelfs bewijs voor: jouw eigen ‘ik-dacht-dat-ik-het-niet-kon-en-het-lukte-tóch’-lijst. Ik daag jou graag uit om terug te denken aan dingen die jij dacht niet te kunnen, maar tóch kon. Gewoon om het vertrouwen in jezelf terug te winnen. Ter inspiratie deel ik 9 dingen die mij tot mijn verbazing beter lukten dan verwacht.
- Een serieuze gesprekspartner zijn. Een hypotheekadviesgesprek voeren, dat vond ik altijd iets voor echte volwassenen. En een contractonderhandeling op het werk? Poeh, dat was niets voor mij. Of voet bij stuk houden als ik een klantenservice bel? Nee hoor, dat zou mij niet lukken. Tenminste, dat dacht ik altijd. Naarmate ik ‘ouder’ word, voer ik namelijk vaker dit soort gesprekken en dat gaat me prima af. Met als gevolg steevast rode wangen en een overwinnaarsgevoel achteraf.
- Een eigen site runnen. Ik heb altijd wel geweten dat ik “best leuk” kon schrijven, maar een eigen blog hebben leek me nogal een uitdaging. Want hoe kon ik zonder technische kennis een eigen website opzetten en die draaiende houden? Toch is dat me met de nodige hulp en online handleidingen gelukt. Helemaal trots was ik laatst toen het me zelfs lukte om helemaal zelf mijn blog-URL naar https:// om te zetten.
- Met plezier autorijden. Tijdens mijn rijlessen was ik ongetwijfeld een kleine nachtmerrie voor mijn rij-instructeur. Ik maakte sommige fouten 5x achter elkaar, had van parkeren geen kaas gegeten en keek over mijn schouder omdat het moest in plaats van met een bedoeling. Toch is het me na drie keer zakken gelukt om mijn papiertje te bemachtigen. En vier jaar later kan ik zelfs zeggen dat ik met plezier achter het stuur zit, ook naar de andere kant van Nederland. Dat had ik zelf nooit voor mogelijk gehouden.
- Van de gebaande paden afwijken. Voor iemand die liever niet te veel opvalt en het doodeng vindt om iets te doen wat niemand van mij verwacht, is dat me toch al vaker verrassend goed afgegaan. Zo koos ik zeker niet voor de makkelijkste weg qua werk na mijn onderzoeksgerichte studie. Ook op sommige andere gebieden kan ik verwachtingen of goedbedoelde adviezen beter naast me neerleggen en toch mijn eigen keuzes maken.
- First date. Zo’n internetdate, dat kan ik toch helemaal niet?! Daar ben ik toch veel te zenuwachtig, saai en verlegen voor?! Het gesprek valt vast binnen een mum van tijd stil. En als ik de jongen niet leuk vind, dan durf ik dat vast niet te zeggen. Toch heb ik het internetdaten een kans gegeven en blijkt zo’n eerste afspraak eigenlijk helemaal niet zo’n awkward bedoening als ik altijd dacht.
- Commercieel inzicht. Ik ben niet bepaald het type persoon dat zichzelf wel even weet te verkopen. Ook onderhandelen is niet mijn hobby en grootste talent. Toch heb ik met vallen en opstaan wel geleerd om zakelijker op te treden. Dat probeer ik bijvoorbeeld te doen bij samenwerkingen voor mijn blog, maar ook eerder bij scrapbookopdrachten en freelance klussen. En dat voelt nog hartstikke stoer ook!
- Voor mezelf opkomen. Nee zeggen, boos worden of mijn belang verkiezen boven het belang van een ander? Not my cup of tea! Nog steeds ben ik niet Mrs. ik-kom-altijd-voor-mezelf-op. Maar voelt iets écht niet eerlijk of trapt iemand me op mijn hart? Dan durf ik daar wel meer tegen in te gaan. Er zijn al meerdere situaties geweest waarin ik de moeilijkste weg koos en al mijn moed bij elkaar raapte om te doen wat goed was voor mij.
- Een cursus portretfotografie. De portretfotografiecursus die ik heb gevolgd, was mijlenver buiten mijn comfortzone. Al voor les 1 moest ik op vreemde mensen afstappen om hen te fotograferen. Voor die cursus heb ik regelmatig al mijn angsten opzij moeten zetten. Maar joh, wat voel ik me nog steeds trots als ik bijvoorbeeld naar de foto kijk die ik van een zwerver maakte nadat ik hem zelf had aangesproken.
- Zelf in charge zijn. Sowieso ben ik in sommige opzichten een stuk zelfstandiger dan ik altijd dacht te kunnen zijn. Zo heb ik al meerdere keren zelf een hele reis georganiseerd en heb ik zelf na mijn studie zelf een onderzoekspremiein de wacht gesleept en daar een project voor opgezet. Ook heb ik een tijdje als 21-jarige scrapbookworkshops in winkels gegeven aan groepen. En dat alles als meisje dat nog regelmatig jaren jonger wordt geschat… I just did it!
Wat is jou tóch gelukt ondanks dat je dacht het niet te kunnen?
Op dit lijstje mag je echt enorm trots zijn.
Bij mij staat er sowieso mijn rijbewijs halen op. Ik had zo’n last van rij angst in het begin.
Wat knap dat je, ondanks je grote rijangst, toch je rijbewijs hebt behaald. Daar mag je absoluut trots op zijn 🙂
Ik zie heel veel herkenning in de lijst. Het commerciele inzicht en voor jezelf opkomen. Dat zijn echt dingen die je gaandeweg moet leren. Hoe is je internetdate overigens afgelopen? 😉
Haha, the story continues wat betreft deze internetdate, want we zijn nog steeds aan het daten 🙂
Een lijstje om erbij te pakken als je weer eens denkt: “dit lukt me niet!” Ik had dit laatst op een heel andere manier, namelijk tijdens een survival kamp in de Ardennen. Bij het abseilen dacht ik: “oei, met mijn hoogtevrees wordt dit hem niet..” Aangemoedigd door een groep leerlingen heb ik het uiteindelijk (na de hele tijd “ik maak wel foto’s!” geroepen te hebben) toch gedaan, trots!!
Wauw, wat goed dat je het abseilen toch hebt gedaan. Dat lijkt mij namelijk ook doodeng en dan heb ik niet eens echt hoogtevrees. Steek die maar in je zak 🙂 Wie weet zit de volgende keer bungeejumpen er nu ook wel in, haha.
Wat mooi Romy! Een hele mooie lijst. Als ik mij laat tegenhouden dan stel ik mezelf de volgende twee vragen; ‘Wat houd mij (tot nu toe) tegen?’ en ‘Wat en wie heb ik nodig?‘
Het meer concreet maken helpt mij wel 🙂
Super! Dit soort artikels zijn altijd hoopgevend. Iets wat ik niet verwacht had dat ik zou kunnen is mijn eindwerk goed maken en goed presenteren vorig jaar. Ik heb mooie punten gehad. En daarnaast mijn stage, die ging even top. Daar kreeg ik maar mooi een 90,5 voor op mijn rapport. En ik had ook nooit gedacht dat ik mezelf terug zou kunnen accepteren, wat een beetje ironisch is momenteel om te zeggen aangezien dat nu wel anders is. Maar het is top dat ik er hulp voor zoek. Ik wil het liefst de hele wereld en mezelf alleen redden, maar dat gaat niet. Je kunt het niet alleen.
Wat goed om bij die twee vragen stil te staan! Ik snap dat dat je al heel erg helpt om op zo’n moment toch verder te komen.
Jij mag ook heel trots zijn op je prachtige resultaten en op de onwijs mooie beoordeling voor je stage.
Jouw stap naar professionele hulp is ook zeker een hele prestatie, zeker als je normaal gesproken de dingen het liefst alleen wilt oplossen. Toegeven dat je het niet alleen kunt, is dan al een heel mooie eerste stap én een manier om een beetje lief voor jezelf te zijn.
Ja leuk!! Je moet jezelf zeker niet onderschatten. Hoe is het met je date afgelopen? En heerlijk dat je nu gewoon in de auto durft te stappen
Met de jongen van mijn laatste ‘first date’ ben ik nu nog steeds aan het daten 🙂 Dat was dus zeker een succes.
Jeetje wat een mooie lijst, om trots op te zijn zeg! Een mens is tot veel meer in staat dan dat je van te voren denkt. Echt bijzonder om je daar bewust van te zijn. Ik kan op dit moment namelijk gauw even niks bedenken. Ik moet me Daar dus ook wat bewuster van worden, eyeopener!
Voor jezelf opkomen vind ik vaak nog steeds heel moeilijk, vaak klap ik helemaal dicht. Best vervelend is dat.
Een lijst om trots op te zijn, Romy! 🙂 Stuk voor stuk heel goede dingen die je hebt bereikt. Ik snap dat je er zenuwachtig voor was, en vind het superfijn voor je dat dat niet nodig bleek.
Twee van de dingen die ik op dit moment kan bedenken:
Ik heb met kerst (met wat helpers) voor ruim 30 man gekookt. Ik dacht dat dat echt helemaal mis zou gaan, maar iedereen vond het erg lekker.
En ik kan het goed vinden met mijn schoonouders. Ik dacht dat dat heel lang ongemakkelijk zou blijven, maar we hebben het heel gezellig al. We blijken meer gemeen te hebben dan alleen dat we dezelfde jongen leuk vinden 😛
(Je hebt “ik vindt” staan in het stukje over daten…)
Precies! Pas als je bij zo’n lijstje stilstaat, realiseer je je hoeveel je eigenlijk kunt en dat dat vaak veel meer is dan je misschien denkt 🙂 Zeker doen, zo’n lijstje voor jezelf opstellen! Ik weet zeker dat er bij jou ook vanzelf wel iets boven komt drijven.
Wauw, koken voor meer dan 30 man zou ik je absoluut niet nadoen. Wat knap dat je toch iets lekkers op tafel kon toveren voor zo veel mensen.
En alleen maar fijn dat het zo goed klikt met je schoonouders, ondanks dat je dat van tevoren niet per se had verwacht. Toch fijn dat ze meer zijn dan alleen toevallig de ouders van je vriend 🙂
P.S. Oh jee, ‘ik vindt’ is wel heel erg. Dankjewel voor de tip! Ik heb het aangepast en wijt het foutje maar aan het late tijdstip waarop ik dit artikel gisteravond schreef 😉
Wat een leuk idee om hier over te schrijven! Ik vind het super stoer van je dat je nu met plezier de auto in stapt om te rijden. Ik weet nog wel dat je een tijd geleden wel eens wat schreef hierover. Fijn dat dit nuu helemaal goed gaat!! Super leuk ook trouwens dat je aan het daten bent. Spannend zo via internet lijkt mij, maar wel leuk dat het meevalt! 🙂 Ik ben benieuwd hooooor.
Iets waarvan ik (en artsen) dacht dat ik het niet meer kon na een hersenvliesontsteking: studeren. Maar yeah, i did it. Waar een wil is is een weg. 😀
Ik vind het echt bewonderenswaardig hoe jij, ondanks je gezondheid, toch aan een studie bent begonnen en je volgens mij nooit (maar dan ook echt nooit!) uit het veld laat slaan. Topper! 🙂
Dankjewel ook voor je lieve reactie! Ik ben ook zo blij dat het autorijden nu zo veel beter gaat. Een ritje in het buitenland of een enorme hellingproef zou ik nog wel eng vinden, maar verder lukt eigenlijk alles wel in de auto nu 🙂
Wat goed, blijkt maar weer dat je meer in jezelf mag geloven! Ik had zo’n momentje gisteren nog, want ik ging hardlopen. Ik haat hardlopen en ben er ook niet goed in, maar het ging een stuk beter dan verwacht!
Wat een mooie lijst! Heel inspirerend om te lezen. Dat stukje over autorijden kan ik mij ook in vinden. Hoewel ik in 1x geslaagd was, was ik daarna alsnog bang om te weg op te gaan en dat heeft zeker zo’n 3 jaar geduurd. Vooral naar plekken die ik niet kende. Tegenwoordig heb ik daar helemaal geen last meer van! Laat mij maar lekker rijden nu 🙂
En he, wat leuk zo’n eerste date! Ik kijk echt met zo veel plezier terug op de eerste awkward date met mij en mijn vriend. We kunnen er nu zo om lachen. Wij kennen elkaar ook van internet, dus ik begrijp je gevoel helemaal.
Iets wat ik dacht niet te kunnen was altijd de controle loslaten. Ik kan wel ’s nachts liggen piekeren, maar als ik dan denk: wat kan ik er nu aan doen? En het antwoord is niks, dan geeft mij dat wel meer rust. Ik hoef me niet om de meest onzinnige dingen druk om te maken, alleen om de dingen waar ik oprecht wat om geef en daar mijn energie aan te besteden.
Wat fijn dat het hardlopen zo goed ging gisteren, ondanks dat je niet zo van het hardlopen bent. Dat kan dan zo’n fijn gevoel geven achteraf 🙂
Wat fijn dat het rijden nu bij jou zo goed gaat, ondanks dat je eerst ook best wel bang was om te rijden. Bij mij heeft het trouwens ook wel echt 2,5-3 jaar geduurd voordat mijn rijangst een stuk minder werd. Letterlijk kilometers maken bleek toch het beste medicijn te zijn voor mij 😉
Superleuk trouwens om te horen dat jij en je vriend ook ooit met een awkward date zijn begonnen, haha. Ik kan me voorstellen dat dat dan later extra grappig is om op terug te kijken als je inmiddels een paar jaar een relatie hebt.
Ook heel knap dat je de controle meer kunt loslaten en jezelf soms streng kunt toespreken als je je ergens onterecht druk om maakt. Daar mag je zeker trots op zijn!
Dit lijstje mag je zeker trots op zijn lieve Romy!
Wat lief! Dankjewel! 🙂
Echt een topper ben je, ik word altijd zo blij van je verhalen! Ik dacht nooit universiteit te kunnen doen, maar heb nu mijn pre-master gehaald en ben bezig met mijn master. Daarnaast dacht ik vroeger nooit een eigen bedrijf te kunnen opzetten en ook daar ben ik mee bezig en groei ik nog altijd in. Zo fijn om te merken dat je dingen toch wel kan he!
Wauw wat ben je toch een stoere chick Romy! 🙂 Wat ontzettend cool dat je al die dingen voor elkaar hebt gekregen. Enne, met punt 2: moet je kijken hoe ver je nu al bent met je blog. Ik vind het zo knap van je dat je dat allemaal doet. Ik dacht eerder nooit de Havo te kunnen doen, en nu ben ik bezig met het afronden van mijn hbo. Daar ben ik stiekem best wel heel erg trots op 🙂
En jij dan, topper! Wat mag je trots zijn op wat je hebt bereikt, zowel op je eigen bedrijf als op het feit dat je nu op de universiteit zit! ♥
Wauw, wat een megalieve reactie! Dankjewel, lieve Claire! ♥
En wat mag jij ook trots zijn op jezelf! Op alles wat je qua school en studie hebt bereikt, maar zeker ook op alle andere persoonlijke ontwikkelingen die je hebt doorgemaakt ♥ Topper!
Gek genoeg kan ik prima voor mijn kinderen opkomen, maar voor mezelf… Leerpuntje 🙂
Veel punten van je lijstje zijn best herkenbaar, zoals het autorijden, al had ik er redelijk snel tijdens de lessen al plezier in. Ik moest van mijn ouders gaan lessen, anders had ik het nooit gedaan. En dat papiertje is toch wel verrekte handig.
Wat goed dat je toch voor je rijbewijs bent gegaan! Vooral die eerste stap naar rijlessen nemen is toch best spannend. Ik ben ook nog altijd heel blij dat ik mijn papiertje heb en de vrijheid heb om de auto te pakken 🙂
Wat een mooi artikel, het is inderdaad goed om eens stil te staan bij dingen die je wel lukten (ook al dacht je in eerste instantie van niet). Ik slaagde in een keer voor mijn VWO, mijn rij-examen en voor mijn HBO. Een baan vinden is een stuk moeilijker heb ik gemerkt, maar dat gaat ooit ook wel lukken ;-)…
Mooie lijst, mag je zeker trots op zijn!
Dankjewel!
Wat zijn de foto’s leuk geworden 🙂 Wat een hoop dingen die je maar mooi wél hebt gedaan en waar je trots op kunt zijn! Ik heb maar mooi een (bijna)boek geschreven, een rondreis door Amerika gemaakt, twee jaar op mezelf gewoond en mezelf weten te redden, na 80 lessen eindelijk mijn rijbewijs gehaald door het ook nog helemaal zelf te betalen en dat ik ondanks door minder leuke stages toch een opleiding heb af weten te maken. En ik ben dit jaar voor mezelf begonnen, en ik ben inderdaad op mijn werk ook een keer voor mezelf opgekomen waar ik later erg trots op was. Dus inderdaad: niks ‘ik kan het niet’. Je kunt het wel 🙂
Super bedankt nog voor de foto’s! 🙂 Ik vond deze twee ook echt leuk geworden. Zo gaaf ook dat we die roze muur hadden ontdekt.
En wauw, je hebt echt heel veel punten waar je ontzettend trots op mag zijn! Zo veel dingen die je toch maar mooi hebt gedaan, hoe moeilijk ze soms ook waren. Dat is al bewijs genoeg dat je nog veel meer kunt dan je misschien denkt ♥
Super inspirerend om wat meer in mezelf te geloven! Ik vind het bijvoorbeeld best gek dat ik een bachelor haalde en mijn rijbewijs (inclusief rijangst overwinnen). Dat ik ontslag nam. Dat ik nu beter keuzes durf maken en durf uitkomen voor wat ik voel. Dat ik kan koken voor 12 mensen en dat ze het super lekker vinden, terwijl ik helemaal geen keukenprinses ben…
Internetdaten lijkt mij echt wel super spannend eigenlijk. Ik zou ook bang zijn dat het mega awkward wordt of dat die ander mij niet leuk vindt. Gelukkig hoef ik me daar ook niet aan te wagen maar het lijkt me wel avontuurlijk. En die rode wangen als je zoiets gedaan hebt, herken ik 😉
Wauw, dat zijn stuk voor stuk prachtige dingen om trots op te zijn! Ik vind het trouwens ook echt heel stoer dat je ontslag hebt genomen, omdat je gewoon merkte dat je niet gelukkig werd van je baan. Veel mensen zouden dat niet hebben gedurfd en dan door zijn gegaan met een baan waar ze met tegenzin naartoe gingen. Daar mag je dus zeker trots op zijn ♥
Haha, internetdaten vond ik ook nog wel een uitdaging inderdaad. Vooral de allereerste keer dat ik een date had (dat was vorig jaar januari, denk ik), vond ik dat zó spannend.
Wat een hoop mooie dingen, die je hebt bereikt! Ik baal op dit moment een beetje, heel veel dingen waar ik trots op ben vallen door wat negatieve gebeurtenissen een beetje weg. Zo was ik er ook trots op dat ik met plezier in de auto zit maar ik ben vorige week achterop een andere auto gereden en ben daar zó enorm van geschrokken.
Jeetje zeg, wat heftig om te horen van de aanrijding in de auto! Ik kan me voorstellen dat je daar best wel van ondersteboven bent en dat het nogal schrikken was en is. Ik hoop dat je toch na een tijdje weer het vertrouwen in jezelf en het rijplezier terugkrijgt. Zoiets kan iedereen overkomen en het doet niets af aan dat je wel of niet goed rijdt of andere dingen goed kunt. Sterkte en knuffels voor jou! ♥
Altijd goed om hier bij stil te staan, ik ben nogal onzeker van mijzelf dus moet dit wel in de gaten houden. Zo had ik dat bij punt nummer 2. Nooit gedacht dat ik dat kon.
Heerlijk lijstje!! Kan ik alleen maar bewondering voor hebben. Vind het vooral knap dat je gewoon zomaar onderhandelingen kunt instappen en helemaal zelf een adviesgesprek houdt. Geweldig hoor! Loop zelf nog te vaak tegen mijn eigen obstakels aan, merk ik. Maar gelukkig worden dingen steeds makkelijker en zet ik me steeds sneller over mijn eigen onzekerheden heen. Vooral voor mezelf opkomen was altijd een dingetje, maar dat gaat gelukkig veel beter. En inderdaad, wie had ooit gedacht dat we een blog konden runnen?!
Superfijn om te horen dat je een baan hebt gevonden waarbij je het zo naar je zin hebt. Ik kan me voorstellen dat je daar dolblij van wordt en ook trots op bent 🙂
Dankjewel voor je lieve woorden! Zo te horen heb jij ook echt heel wat punten waar je trots op mag zijn en die je beter afgaan dan je misschien eerder dacht. En inderdaad, een blog hebben is eigenlijk al een mooie prestatie op zich 🙂
Dat is een mooi lijstje waar je oprecht trots op mag zijn! Ik ben nog steeds verbaasd dat ik (ook nog eens vrij snel) een baan heb gekregen. Daarnaast heb ik het er uitstekend naar mijn zin. Toen ik afgelopen week mijn eerste salaris gestort keer maakte ik even een vreugde sprongetje hoor!
Je mag trots zijn op jezelf dat je al zoveel vooruitgang hebt geboekt.
Ik maak soms de redenering: “er zijn zoveel miljoenen mensen in de wereld die dit of dat kunnen dus moet het mij toch ook wel lukken”. Natuurlijk twijfel ik wel eens aan mezelf. Het halen van mijn rijbewijs en diploma was wel niet vanzelfsprekend dus daar ben ik wel trots op.
Ik laat mij vaak tegenhouden om dingen te doen, veel te vaak als je het mij vraagt. Bij mij is er al automatisch een stemmetje in mijn hoofd die zegt ‘Evelyne, dit kun je niet’ of ‘Evelyne, dit mag je niet doen’ en ja.. dan doe ik het niet..
Dankjewel 🙂 En wat een goede manier inderdaad om er tegenaan te kijken! Ik heb op basis van die redenatie ook weleens lastige dingen tóch geprobeerd. Inderdaad, als eerder zo veel mensen het hebben gedaan zonder daar bij wijze van spreken aan onderdoor te gaan, dan zou het ons toch ook wel moeten lukken 🙂
Wat rot om te horen dat je dingen soms niet durft of kunt doen, omdat zo’n naar stemmetje je op zo’n moment tegenhoudt. Ik kan me voorstellen dat dat niet echt helpt om het toch een kans te geven.
Toch hoop ik dat je je er misschien eens met de allerkleinste uitdaging overheen durft te zetten. Als ik naar mezelf kijk, dan zijn het juist die kleine succeservaringen van overwonnen angsten die me hebben