Inmiddels blog ik alweer twee jaar. En dat is blijkbaar lang genoeg om al een aantal bloggewoontes te hebben ontwikkeld. Sommige heel logisch, andere misschien eerder grappig. Zo heb ik al eens verteld dat ik graag in de bus aan mijn blog werk en dat ik mijn blogfoto’s in series achter elkaar schiet, vaak balancerend op mijn tenen om maar ver genoeg van de flatlay af te staan. Maar dat is nog niet alles. Ik geef je een kijkje in de blogkeuken van Vaker Vrolijk door 9 grappige bloggewoontes te onthullen.
- Onder de 800 woorden. Kort van stof ben ik zeker niet. Mijn blogartikelen zouden met gemak 1500 woorden lang kunnen zijn, maar ik houd me in en schrap vaak minstens de helft. Een grappig dingetje is dat ik vaak probeer om onder de 800 woorden uit te komen. Zelfs 802 woorden vind ik frustrerend en is voor mij reden genoeg om met een kritisch oog nog eens door mijn eigen tekst heen te gaan. Alleen voor uitgebreide artikelen, zoals reisblogs, maak ik een uitzondering.
- Verschillende artikelen, verschillende timing. Wanneer ik aan een artikel werk, is nogal afhankelijk van het soort artikel. Zo kan ik lijstjesartikelen, shoplogs of artikelen met kleurrijke outfits prima op ieder moment schrijven. Die artikelen bewaar ik daarom vaak tot na een werkdag. Maar schrijf ik een wat meer tijdrovend psychologisch artikel of een reisartikel met veel foto’s? Dan neem ik daarvoor liever in het weekend uitgebreid de tijd. Na een werkdag krijg ik zo’n artikel gewoon wat moeilijker uit mijn vingers op papier.
- Check, check, dubbelcheck! Juist omdat ik Nederlands heb gestudeerd, vind ik het belangrijk dat mijn artikelen spelfoutvrij zijn. Toch floept er weleens een ongelukkig foutje tussendoor. Om dat te voorkomen, check ik mijn artikelen vaak een paar keer voordat ik ze online plaats. Alsnog glipt er weleens een dom typefoutje tussendoor als ik in de nachtelijke uurtjes aan mijn blog werk. Dan ben ik zeker dankbaar voor de bloglezers die me daar subtiel op wijzen.
- Eindigen met een vraag. Voordat ik begon met bloggen, las ik ooit in een bloghandboek dat het handig is om vragen te stellen onderaan een artikel. Aangezien ik als nieuwbakken blogger veel waarde hechtte aan de adviezen van de pro’s, besloot ik trouw elk artikel met een vraag te eindigen. Die gewoonte heb ik nog steeds niet losgelaten. Tegenwoordig is het geen doelbewuste keuze meer, maar ben ik simpelweg benieuwd naar jullie mening of ervaringen.
- Reageren op reacties. Nog zoiets dat ik al sinds het begin doe, is reageren op de reacties die ik ontvang op mijn blog. Oké, dat doe ik niet als ik voor mijn gevoel weinig zinnigs heb toe te voegen. Maar bij andere reacties laat ik bijna altijd een tegenreactie achter. Alleen al als blijk van waardering aan reageerders die de moeite nemen om een lieve, leuke, grappige of inspirerende reactie achter te laten.
- Foto’s afwisselen. Mijn blogfoto’s maak ik altijd zelf en dat vind ik een feestje om te doen. Daarbij heb ik voor mezelf een soort regels opgesteld dat ik afwissel tussen foto’s van mezelf, flatlayfoto’s, bloemenfoto’s en eventueel andere foto’s. Ook probeer ik erop te letten dat ik niet alleen maar roze foto’s achter elkaar gebruik en pas ik daar zelfs weleens mijn blogplanning op aan.
Verder ben ik totaal niet neurotisch, hoor. - Tweede lezer. Als ik twijfel of ik iets wel kan plaatsen, dan laat ik mijn moeder nog weleens meelezen met een conceptartikel. Dat doe ik overigens echt alleen bij artikelen waarvan ik betwijfel of ze niet té persoonlijk of té openhartig zijn, zoals in mijn artikel over mijn nieuwe baan. Een enkele keer pas ik iets kleins aan om te voorkomen dat ik dingen deel die niet zo handig of te persoonlijk zijn.
- Netflix erbij als ik op reacties reageer. Blogartikelen schrijven terwijl ik een serie kijk, is niet zo’n handige combinatie. Ik denk niet dat een paar afleveringen Modern Family kijken onder het bloggen de kwaliteit van mijn artikelen ten goede zou komen. Wel is reageren op blogreacties iets wat ik standaard doe met Netflix of YouTube erbij. Een ontspannen bezigheid voor ’s avonds na mijn werk.
- En verder alles stil! Bloggen zelf doe ik daarentegen het liefst in stilte (of in de allesbehalve stille bus dus, grappig genoeg!). Zo zonder ik me vaak af op mijn slaapkamer om daar in alle rust aan mijn blog te werken. Daar heb ik geen pottenkijkers en ook geen tv of muziek op de achtergrond. Bij leuke muziek krijg ik namelijk de neiging om vrolijk mee te zingen en daar volledig in op te gaan, waardoor er van de rest niks terecht komt. Dat is tijdens het bloggen natuurlijk niet zo handig.
Vraag voor andere bloggers: welke van deze gewoontes herken jij?
P.S. Raad eens hoe lang deze blog is…797 woorden!
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Inkiekje #59 | Verjaardagsweek, Veluwe & veel eten
De afgelopen weken barstte het feest los. Zonder cocktails, dansen op de bar en oorverdovende muziek, maar wel met heel veel gezelligheid. Ik vierde mijn verjaardag namelijk een paar keer, werd getrakteerd op een diner bij een restaurant dat ik iedereen enorm kan aanraden, en vond de mango-post die ik ontving en het proeven van een nieuwe vegan vondst ook al een feestje op zich. Ik neem je in dit artikel mee in mijn belevenissen op de Veluwe, in mijn vieringen als kersverse 29-jarige en in een boek dat heel veel lampjes liet branden.
Echte Post Is Cool #6 | Mijn verstuurde en ontvangen EPIC-post!
Echte Post Is Cool! Dat is een feit, maar ook de naam van een onwijs leuke swap die nu voor de vijfde keer werd georganiseerd. Juist in deze tijd van e-mails, snelle appjes en vlugge Facebook-comments is het zo leuk om weer eens échte post te ontvangen. Met een handgeschreven etiket, vrolijk inpakpapier en met zorg uitgekozen cadeautjes. En zo'n uitpakfeestje van echte post beleefde ik gisteravond! Om klokslag 12 uur scheurde ik het vrolijke gele inpakpapier van mijn ontvangen pakketje om de inhoud te bekijken. En of die leuk was! Ik laat je graag zien wat ik ontving voor Echte Post Is Cool en wat ik naar mijn eigen lootje stuurde.
Je grenzen bewaken met 7 tips (ook als je een pleaser bent!)
Je zit uitgeblust op de bank omdat je veel te veel in één week hebt gepropt. Je bent gefrustreerd van hier tot en met omdat iemand iets tegen je zei wat niet door de beugel kan. Of je kampt met een enorme baksteen in je maag waar je geen raad mee weet. Vaak merken we het maar al te goed als je over je grenzen heen bent gegaan, of als anderen een grens hebben gepasseerd. Maar daar ook iets van zeggen - het liefst op tijd - is een tweede. Hoe doe je dat, je grenzen bewaken? Dit zijn 7 tips van mij als ex-please-kampioen.
Leuk artikel ?
Goed om te weten.
Leuk om een kijkje je krijgen in jouw bloggewoontes. Ik zet altijd de notificaties aan als ik reageer, dus je reactie krijg ik je reacties op mijn reactie in mijn mail. Ik weet niet of ik echt speciale gewoontes heb. Ik schrijf vaak een eerste concept onderweg op mijn telefoon en werk het thuis op mijn laptop verder uit.
Klinkt ook wel als een fijne manier om aan je artikelen te werken! Zelf begin ik ook vaak onderweg in de bus (maar dan op mijn laptop) met een wat warrig concept waar ik nog veel in moet schrappen en aanpassen. Dat werkt voor mij wel fijn.
Aangezien je in dit artikel zegt het fijn te vinden als je lezers typfouten aangeven; ontspannen i.p.v. onspannen (onderaan nummer 8) 😉
Oh jee, oeps! Dat was een test natuurlijk (grapje!) 😉 Dankjewel voor het doorgeven!
Het reageren op reacties doe ik ook als ik iets terug te melden heb inderdaad, dat zorgt ook voor een beetje interactie én zelf vind ik het ook leuk om een reactie op mijn reactie te krijgen 🙂
Leuk om te horen dat jij reacties op je eigen reactie ook altijd wel kunt waarderen! Ik vind het zelf ook erg leuk als andere bloggers dat doen. Laat toch waardering blijken voor het feit dat je de moeite neemt om te reageren! 🙂
Ik vind het altijd zo leuk dat je op zoveel reacties reageert, ik vind dat altijd zo motiverend om weer eens te reageren. En spelfouten ben ik nooit zo goed in bij blogs, vaak zie ik ze zelf over het hoofd.. oeps
Leuk om te lezen wat jouw bloggewoontes zijn. Meestal eindig ik ook wel met een vraag, omdat ik, net als jij, altijd benieuwd ben naar de mening van mijn lezers.
Wat leuk om dat te horen! 🙂 Voor mij is het reageren op reacties vooral ook een blijk van waardering. Bovendien vind ik het leuk om wat interactie met lezers te hebben, dus alleen al daarom reageer ik graag op reacties die ik krijg.
Leuk! Zo’n vraag op het einde maakt een blogartikel toch een beetje interactief. Altijd fijn!
Is het nog maar twee jaar? Voor mijn gevoel al veel langer! Ik eindig ook altijd met een vraag.
Ja, ik blog inmiddels 2 jaar en 3 maanden 🙂
Hoi Romy, ik lees je artikelen met plezier, maar zal je net zien, onder punt 5 ben je volgens mij het woordje “heb” vergeten: weinig zinnigs HEB toe te voegen. ?
Oh jee, haha! Dankjewel voor de tip! Ik heb het meteen aangepast 😉
Wat leuk om eens wat meer te weten te komen over hoe jij blogt! Haha, ik heb het juist andersom! Ik plaats eerst artikelen en dan pas ga ik foutjes opsporen. Op de een of andere manier kan ik beter foutjes opsporen als de artikelen al geplaatst zijn, omdat ik er dan anders naar kijk. En als ik dat meteen doe nadat hij geplaatst is, komt niemand erachter 😉 Ik eindig ook inderdaad meestal met een vraag omdat ik dan benieuwd ben hoe anderen het ervaren. En reageren doe ik altijd, dat vind ik wel zo netjes omdat iemand inderdaad de moeite neemt om op mijn blog te reageren.
Wat grappig! Klinkt op zich ook als een fijne manier en zo komt inderdaad ook niemand achter een foutje 😉 Zelf bekijk ik mijn artikelen wel altijd via de previewmodus op de manier zoals ze op mijn blog verschijnen. Dan zie ik foutjes ook beter dan wanneer ik in de WordPress-editor werk. Raar maar waar, haha!
En inderdaad, een reactie op een reactie is wel zo attent als anderen de moeite nemen om te reageren! Er gaat soms best wel wat tijd in zitten om op alle reacties te reageren, maar dat is een van de dingen bij bloggen waar ik graag tijd voor vrijmaak 🙂
Jaaaa! Ik herken er super veel haha! Vooral die met muziek. Wat betreft woorden… daar let ik gek genoeg niet zo op haha! Liefs
Haha, gelukkig ben ik niet de enige die dat heeft met muziek tijdens het bloggen 😉 Ik snap nooit zo goed hoe mensen dat kunnen: bloggen met muziek op en daardoor juist beter werken.
Wat leuk om te lezen dat dit de dingen zijn die je doet als je aan het bloggen bent! Ik vind het bijvoorbeeld altijd super leuk als je reageert op mijn reacties! Dat voelt dan net een stukje persoonlijk. Je kunt niet van veel bloggers zeggen dat zij altijd trouw een antwoord geven op de reacties die bij de blog zijn geplaatst. Het siert jou dat jij het wel doet en dat laat ook maar weer blijken hoe enthousiast je bent als mensen een comment achterlaten op je blog! Het is trouwens niet erg als je blog langer is dan 800 woorden! Natuurlijk zijn korte, to the point artikelen fijn, maar ik lees altijd met plezier je blogs en je zou van mij juist nog wel eens wat meer diepgang mogen tonen! 😉
Voor mijzelf vind ik het ook altijd prettig om in stilte een blog te schrijven en om te eindigen met een vraag, dat is echt een gewoonte van mij geworden. Niet per se om reacties uit te lokken, maar meer omdat ik oprecht geïnteresseerd ben in wat mensen over het onderwerp denken. Daarnaast vind ik het fijn om altijd iets van thee of water naast me te hebben als ik schrijf, gewoon omdat ik anders helemaal in het schrijven opga en dan vergeet om te drinken!
Superleuk om te horen dat je mijn reacties op reacties die jij hebt achtergelaten zo kunt waarderen 🙂 Daar doe ik het voor!
En wat een mooi compliment dat je ook langere artikelen graag leest! Ik probeer zelf een beetje af te wisselen tussen lange en korte teksten. Als ik iets niet in minder woorden kan zeggen, dan maak ik er gerust een wat langer artikel van. Maar vooral bij lijstjesartikelen probeer ik het wat beknopter te houden. Ik weet dat niet iedereen fan is van lange teksten, dus daar probeer ik door die mix rekening mee te houden 🙂 Mooi ook om te horen dat je diepgang juist leuk vindt in artikelen! Ik ben zelf ook graag openhartig en vind het fijn om diepgang in een artikel te stoppen. Niet altijd kan dat, deels vanwege privacy. Maar als het kan, dan doe ik dat wel met onwijs veel plezier 🙂
Leuk om te horen wat voor gewoontes jij hebt! Eigenlijk wel een goed teken dat je vaak helemaal opgaat in het schrijven. Dat betekent toch dat je veel plezier beleeft aan wat je doet 🙂 En met een glas water erbij is het risico op vochttekort ook opgelost, haha.
Haha , ik heb hetzelfde als Lianne: zie foutjes pas als het artike online staat. Gek genoeg lees ik er daarvoor gewoon overheen.
En wat grappig dat jij zo op die 800 woorden zit. Is dat een gevoelsdingetje of zit daar een weloverwogen keuze achter? Ben wel benieuwd! Mijn artikelen komen vaak niet onder de duizend uit en bij mij is het nu ook echt een gevoelsdingetje om niet minder woorden te gebruiken.
Echte bloggewoontes heb ik verder niet echt, behalve een vraag stellen onder ieder artikel. Foto’s doe ik heel spontaan (en als ik echt geen tijd heb, gebruik ik een stock foto) en schrijven doe ik achter mijn bureau, voor de tv of lekker in bed!
Die 800 woorden is eigenlijk een gevoelsdingetje. Het is voor mij een stok achter de deur om niet langer te worden dan bij mij nodig is. Het hangt natuurlijk wel van het onderwerp af. Als ik echt veel te zeggen heb en dat volgens mij ook nuttig is, dan maak ik er gerust een artikel van 1000+ woorden van. Maar vooral bij luchtige lijstjesartikelen als dit artikel ben ik bang dat het boven de 800 wat langdradig wordt. Nergens op gebaseerd dus, gewoon echt een gevoelskwestie 😛 Aan de andere kant zal ik ook niet snel een artikel onder 600 woorden plaatsen. Dat vind ik dan weer heel erg aan de korte kant ofzo. Bij andere blogs maakt het me dan weer helemaal niet zo veel uit hoe lang een artikel is en kan ik lange artikelen wel heel erg waarderen. Haha, lekker duidelijk zo 😛
Hoe jij de balans vind in het dagelijks bloggen, ik snap het nog steeds niet. Ik probeerde het, maar het is mij niet gelukt. Mijn inspiratie liet het mij niet toe om dagelijks een deftig artikel online te gooien. Ik zou het wel heel graag willen, maar ik ga er mij voorlopig niet meer aan wagen. (mocht je daar anders tips voor hebben, shoot). Die vraag stellen ben ik beginnen doen doordat ik de challenge startte om 365 dagen te bloggen, maar ik doe het nu nog steeds. Hoeveel woorden ik typ tel ik echt niet. Soms is het een ultrakort artikel, soms een lang. Is te zien hoeveel ik te vertellen heb :p
Dagelijks bloggen moet ook geen verplichting zijn, toch?! Als je het liever bij een kleiner aantal artikelen houdt, is dat ook prima. Het belangrijkste is denk ik dat je gewoon blogt zodra je inspiratie hebt en iets leuks weet om over te schrijven. Dan houd je het leuk voor jezelf en houd je het frequent bloggen ook vol, of dat nu dagelijks is of een paar keer per week 🙂
Ik heb overigens wel ooit een artikel geschreven over elke dag bloggen. Als je in de zoekbalk ‘elke dag bloggen’ intypt, dan kun je het denk ik wel terugvinden 🙂
Leuk om te lezen… enne, die 797 woorden, is dat inclusief of exclusief dat Ps-je? 😉
Haha, leuke vraag! Dat aantal woorden is inclusief de P.S. 😉
Door mijn blog sta ik bij alles stil en dat is heel mooi. Omdat ik altijd op zoek ben naar nieuwe ideetjes. Maar daardoor zie ik ook de mooie dingen in het leven. Waardoor ik weer gelukkiger ben. En ik denk meer na over de manier waarop ik dingen overbreng. Dat is ook mooi, want zo probeer ik een boodschap in de puurste vorm over te brengen die er is. Toch als ik iemand wil bedanken of iemand wil becomplimenteren. Ik ben meer bezig met de goeie dingen en mijn blog helpt me heel veel in de moeilijke periodes in het leven omdat ik er dan over kan schrijven en dat lucht op. In het mate van het mogelijke dan. Het probleem is alleen dat ik nu geen laptop heb en in de woonkamer bloggen lukt niet.
Trouwens, ik heb mijn examenresultaten. Ik heb voor alle examens een onvoldoende. Maar geen zware onvoldoendes. Ik denk dat ik wel genoeg heb gestudeerd, maar niet genoeg in detail. Ik zou liegen als ik zei dat ik het mezelf niet kwalijk neem of niet hard ben voor mezelf. Maar aan de andere kant is het de allereerste keer dat ik examens heb gehad op de hoge school. Dus ik wist ook niet wat ik kon verwachten. En er is geen man overboord, want het waren proefexamens. Het betekent gewoon dat ik in januari iets harder moet werken. Ik ga trouwens morgen een berichtje sturen aan mijn vertrouwenspersoon om te laten weten dat het goed met mij gaat op de hoge school. Dat ik slechte examens heb gemaakt, betekent niet dat ik een slechte student ben of een mislukkeling ben. Het is menselijk 😉
Heel leuk dat je ons een kijkje geeft bij jouw bloggewoontes! Ik vind het altijd heel fijn dat je de moeite doet om te antwoorden op een reactie. Dat voelt echt als een blijkbaar van waardering. 🙂 Zelf antwoord ik ook altijd op reacties en probeer ik de lengte van mijn artikels te beperken (maar nog niet zo strict als jij ;)).
Wat ontzettend mooi om te horen dat het bloggen je zo goed helpt om bij de goede dingen in het leven stil te staan. Het is prachtig dat die blijmakers door je blog nog wat langer blijven hangen. Hopelijk krijg je snel je nieuwe laptop binnen, zodat je weer volop van het bloggen kunt genieten.
Balen trouwens dat je je examens niet hebt gehaald. Aan de andere kant is het, precies zoals jij zegt, zo dat je gaandeweg moet leren hoe studeren werkt en wat er precies van je verwacht wordt. Dit zijn je allereerste examens en die zijn ook bedoeld om van te leren. Ter vergelijking: ik weet nog dat ik mijn eerste essay inleverde op de universiteit en die met talloze rode strepen terugkreeg, maar toch ben ik 5 jaar later tweemaal cum laude afgestudeerd. Die eerste resultaten zeggen dus niets over het studiesucces dat je later zult hebben 🙂
Supergoed trouwens dat je je vertrouwenspersoon gaat mailen! Je examenresultaten zeggen inderdaad niets over hoe het met jou gaat op je studie, dus je hebt helemaal gelijk!
Wat mooi om te horen dat je mijn reacties op jouw reacties zo kunt waarderen 🙂 Ik vind het zelf ook altijd heel leuk als bloggers dat doen wanneer ik een reactie achterlaat. Kleine moeite, groot plezier!
Hihi 797 woorden. Was nog nie begonnen met tellen 😉
Mmmm gewoonten;
mijn bloglink op zelfgemaakte foto’s zetten.
prive gescheiden houden; bv naam man/onze baby,… zelfs namen huisdieren,…
Eindigen blogbericht met “mvg”,…
Misschien ben ik er nog een paar vergeten.
Haha, het is dat WordPress de woorden voor mij telt, want anders zou het inderdaad wel een flinke telklus worden 😉
Mooi om over jouw bloggewoonten te lezen! En eigenlijk ook wel heel goed dat je zo bewust omgaat met jouw privacy en die van mensen om je heen als je blogartikelen schrijft!
Leuk artikel. Ik schrijf altijd eerst het artikel en vervolgens bewerk ik de foto. Ook blog ik het liefste met muziek, maar wanneer ik hem nalees, gaat de muziek uit ?
Wat grappig dat je het liefst in die volgorde aan je blogartikelen werkt! Ik vind het zelf juist vaak fijn om eerst de foto te hebben en dan te schrijven, behalve bij luchtige lijstjes dan ? Grappig hoe we toch allemaal zo onze eigen bloggewoontes en -routines hebben ?
Leuk om jouw bloggewoontes te lezen! Zelf heb ik geen limiet wat het aantal woorden betreft. Ik merk wel dat mijn artikels gemiddeld gezien langer zijn dan twee jaar geleden. Maar het hangt sterk af van het soort artikel hoe lang een blogpost is. Outfit- of schoenenblogposts zijn korter, blogposts over jezelf ontwikkelen als professional zijn dan weer langer.
Het viel mij trouwens al op dat je heel vaak reageert op reacties onder jouw teksten. Dat is heel fijn als lezer, want zo krijg je echt het gevoel dat je in interactie gaat, en welkom bent op je blog!
Leuk om te horen dat mijn reacties op reacties van anderen jou ook waren opgevallen 🙂 Ik vind het zelf ook heel fijn om te doen. Ik merk dat het gewaardeerd wordt en vind die interactie met bloglezers zelf ook onwijs leuk.
Jouw verdeling van lange en korte artikelen herken ik bij mezelf ook wel. Meer diepzinnige artikelen of artikelen over ondernemen zijn bij mij ook vaak wel boven de 800 woorden, terwijl ik bij outfitposts meestal ruim onder de 800 woorden zit. Dat gaat vaak al een beetje vanzelf inderdaad.
Dit is een erg herkenbaar lijstje! Ik blog trouwens met muziek op de achtergrond, maar dan liefst iets instrumentaals of onverstaanbare teksten. Foto’s bewerken doe ik terwijl ik een serie kijk, maar voor alles tekstgerelateerd – zélfs het beantwoorden van reacties – heb ik relatieve stilte nodig. 🙂
Foto’s bewerken vind ik inderdaad ook een leuk klusje om te doen terwijl ik een serie kijk. Bij zoiets werkt multitasken prima 🙂 Ik kan me voorstellen dat instrumentale muziek op de achtergrond nog wel fijn is. Wie weet werkt dat juist nog meer rustgevend dan stilte op de achtergrond.
Ik kan ook alleen schrijven als het stil is om me heen, tijdens het maken van foto’s echter heb ik al-tijd muziek aanstaan. Ik heb ook diverse blog-gewoontes, en de meest ‘opvallende’ is dat ik het heel erg moeilijk vind om een artikel te schrijven als ik niet eerst beeld heb. Bij een productreview is dat natuurlijk logisch. Want ik wil eerst een nieuw product fotograferen, dan ga ik het uitproberen en pas dan kan ik er wat zinnigs over schrijven. Maar ik heb het dus met alle blogs, ook interieur, fashion of trouw-gerelateerd (ik heb natuurlijk heel veel over onze bruiloften geschreven); eerst maak en / of upload ik foto’s en pas dan ga ik schrijven.
Wat een grappige gewoonte! Zelf heb ik die gewoonte ook een tijdje gehad. Nu heb ik het wel nog met outfitfoto’s en productfoto’s, maar bij andere artikelen kies ik ook weleens de foto pas uit na het schrijven. Maar zeker bij onderwerpen als trouwen of kleding kan ik me best voorstellen dat je pas kunt verwoorden wat je wilt zeggen als je de foto’s hebt geselecteerd 🙂
Ik heb zelf dus de neiging om mijn artikelen niet door te lezen. Ik weet niet waarom maar ik vind het altijd moeilijk om naar mijn eigen schrijfstijl te kijken. Zeker een leerpuntje voor mij!
Hahaha, 797 woorden… nice! Leuk om te lezen dit. Ik heb ook bloggewoontes, zoals alvast klad artikelen maken en daar de HTML-codes en foto’s alvast in plaatsen, opslaan als concept en dan later tekst toevoegen. Verder kan ik er nu geen andere bedenken… maar ik heb ze ook hoor, haha!
Wat een grappige gewoonte! Ik kan me nog best voorstellen dat dat fijn werken is. In ieder geval leuk om ook van anderen dit soort grappige bloggewoontes te weten te komen 😉