Had ik maar een andere keuze gemaakt. Of eerder die relatie verbroken. Of niet die sollicitatie verprutst. Had ik maar niet op ‘Send’ gedrukt toen ik deze onhandige e-mail zonder spellingscheck de deur uit deed. Had ik maar… Die zin is bij veel mensen vast wel eens door het hoofd geschoten. Ook bij mij zeker wel een keer of duizend – als het niet meer is. Totdat ik op een gegeven moment besefte dat het me nergens bracht. Of in ieder geval geen stappen vooruit. Ik besloot die zin vrolijk uit mijn leven te bonjouren en heb hem nog geen dag gemist. Om deze 6 redenen!

1. “Had ik maar…?” Spijt brengt je niets!

Ik geloof niet dat het je iets brengt om met spijt op beslissingen terug te kijken. Ook ik maak soms keuzes die ik beter niet had kunnen maken. Dat varieert van kleine dingen (iets te rijkelijk chilipoeder over het eten strooien) tot grotere keuzes (in een situatie blijven hangen die je niet helpt). Maar als ik terugkijk, heb ik van geen van al die keuzes spijt.

Heeft even geduurd voordat ik er zo in kon staan trouwens. Als puber en begin-twintiger waren angst, onzekerheid en willen pleasen vaak de basis voor keuzes die ik maakte. Niet het beste team aan raadgevers! Toen het me steeds beter lukte om die lastige drie-eenheid meer los te laten, bleef ik alleen lang hangen in het idee “Had ik maar…”. Had ik maar eerder andere keuzes gemaakt. Of ten minste eerder aan de bel getrokken.

Totdat ik besefte dat ik met dat soort gedachten niets opschoot. Ik had heel veel stappen vooruit gezet, maar door die gedachten bleef een stukje van mij altijd in het verleden hangen. Daarom probeer ik beslissingen van vroeger nu niet meer als iets te zien om spijt van te hebben. Als ik de lievelingstrui van vriendlief te heet zou wassen, zeg ik daar heus ‘sorry’ voor. Maar spijt van dingen die ik één, twee of zelfs tien jaar geleden heb gedaan, heb ik niet. Al is het maar omdat ik de tijd toch niet kan terugdraaien.

2. Dingen gebeuren soms met een reden

Misschien krijg je de kriebels bij het lezen van die zin. Zweverig is-ie wel een beetje. Maar het is toch dé zin die ervoor heeft gezorgd dat ik anders naar spijt-achtige gevoelens ben gaan kijken. Ik geloof dat zowel de geweldig goede keuzes als mijn grootste fails uiteindelijk iets goeds teweeg hebben gebracht. Al was het soms maar het besef dat dit niet de juiste weg was en dat ik dus maar iets anders moest proberen.

Als je niet een paar keer hard onderuit was gegaan, zou je ook niet hebben ontdekt wat wél de goede manier is. Liefdesverdriet om mislukte dates brengt je dichterbij de échte ware (en dichterbij zelfliefde, ook belangrijk!). Een werkplek waar je elke dag met frisse tegenzin naartoe gaat, motiveert je om uit te zoeken wat dan wél de droombaan is die bij je past. Een verkeerde studiekeuze leert je om voortaan wél te kiezen met je hart.

Ik ben achteraf soort-van-blij dat het leven soms rotte tomaten naar me heeft gegooid. Zonder die rotte tomaten was veel moois dat ik nu heb nooit op mijn pad gekomen. Dan was ik niet gaan nadenken over persoonlijke groei en over wat ik écht wil. En dan was sowieso Vaker Vrolijk er niet geweest.

3. Je maakt elke keuze met de kennis van dat moment

Neem jezelf de keuzes die je eerder hebt gemaakt niet kwalijk. Je kunt ze toch niet terugdraaien. Bovendien heeft de jongere versie van jou ze gemaakt omdat je met je kennis van toen dacht dat dit het juiste was. Misschien denk je nu met terugwerkende kracht “What was I thinking?”, maar besef dat je op dat moment oprecht dacht hier goed aan te doen. Misschien maakte je je keuze destijds op basis van angst, boosheid of omdat je niet beter wist.

Kijk niet met schaamte terug op wie je was. Kijk vooral met trots naar waar je nu staat en besef dat je daar niet zou staan als je hiervoor niet die persoon van vroeger was geweest.

4. Fouten zijn het begin van succes

Nog een reden om niet te denken in “Had ik maar…”: als je een keer een foutje maakt, vergaat heus de wereld niet. Ook al lijkt het vreselijk als je bijvoorbeeld onhandig uit de hoek komt op het werk, een sollicitatiegesprek verprutst (jouw woorden) of een keuze maakt waar je achteraf helemaal niet blij mee bent, het is het einde van de wereld niet.

Elke keer dat jij een foutje maakt, kom je een stap verder richting wat wél een handige aanpak is. Zo ben ik als ondernemer tig keer onderuit gegaan (gratis werk leveren, mezelf veel te krappe deadlines op de hals halen, heel veel koffieafspraken plannen die toch niets opleveren, etc.). Nog steeds doe ik soms dingen waarbij ik mezelf wel voor mijn kop kan slaan. Zo heb ik – net als ieder ander – wel duizenden dingen in mijn leven “fout” aangepakt. Van tikkeltje onhandig tot volledig de plank misslaan. Been there, done that.

Foutjes zijn er juist om een champagnefles voor te ontkurken en een confettikanon voor te openen. Oké, bijna dan! Vieren komt misschien pas later. Maar punt is: zonder eerst een keer onderuit te gaan, had je nooit je successen behaald. Ook ik kan achteraf zeggen dat mijn meest onhandige acties me soms de mooiste lessen hebben opgeleverd.

5. Je doet het goed genoeg

“Had ik maar” komt vaak voort uit perfectionisme. Tja, ook ik wil het liefst meteen de juiste keuzes maken, alles van een leien dakje laten gaan en vol trots mooie successen op Facebook zetten. Maar hé, ook zonder Mrs. Perfect te zijn die altijd hoge ogen gooit bij anderen doe je het goed genoeg. Je hoeft niet uit te blinken en jaloersmakend goed te zijn in alles wat je doet. Liever niet zelfs. Dat zou maar saai zijn.

Ook zonder al die dingen ben je goed genoeg. Meer dan dat eigenlijk. Wees gewoon jezelf – met je talenten en je imperfecties, met je prachtige karaktereigenschappen en ook met de karakertrekjes die je zelf liever arm dan rijk zou zijn. Doe je best, zet al die kanten van jou in en vertrouw op wat jouw stemmetje en hart je op dit moment influisteren. Meer dan dat kun je niet doen.

6. Je hoeft niet te zijn wie je was

Ten slotte nog een aller-allerlaatste inzicht dat ik per se ook nog in dit artikel wilde proppen. Het leven is geen dichtgeslagen boek is. Elke dag is een nieuwe pagina, die jij zelf kunt invullen en waarop je kunt beslissen dat je het voortaan helemaal anders doet. Realiseer je dat wie jij in je verleden was niet hoeft te bepalen wie je nu bent. Dat je eerder bepaalde keuzes hebt gemaakt, betekent niet dat je daar vandaag niet op mag terugkomen. Je kunt elke dag besluiten om het vanaf nu over een andere boeg te gooien.

Geen enkele keuze is in beton gegoten. Dat anderen er misschien aan moeten wennen als je de dingen voortaan anders doet (die ene klant die dacht dat jij altijd op zaterdag om 21.00 uur nog bereikbaar bent), betekent niet dat je niet kunt veranderen. Juist dan is nu hét moment om jezelf en anderen te laten zien hoe je het vanaf nu wel aanpakt.

Joh, had ik maar eerder beseft dat “Had ik maar…” nergens voor nodig is.

Heb jij weleens last van deze gedachte?