Wie mijn kleurrijke blog voor het eerst ziet, zal vast denken dat ik me al mijn hele leven hul in gele jurkjes en roze jassen. Toch maak ik er geen geheim van dat dat weleens anders is geweest. In een periode waarin ik minder goed in mijn vel zat, was dat ook aan mijn kleding te merken. In mijn fragment in Man Bijt Hond vertelde ik het al: kleding heeft juist toen meer met mij gedaan dan dat het mijn uitstraling veranderde. Kleding zorgde ervoor dat ik na jarenlang “het meisje met de te grote zwarte legging” te zijn geweest eindelijk mezelf durfde te laten zien. Door te experimenteren en me over onzekerheden heen te zetten. En dat verhaal deel ik graag met jou!
Zwart en grijs
Met zwart en grijs is niets mis. Integendeel, het kan prachtig staan. Maar ik droeg die kleuren jarenlang niet omdat ik ze zo geweldig mooi en chic vond, maar om me in te verstoppen. “Zwart kleedt af” en soortgelijke onzingedachten waren voor mij reden genoeg om een kast vol zwarte items te hebben. Met als pronkstuk de eeuwige zwarte legging. Die kocht ik het liefst een paar maten te groot, waardoor de legging haast slobberde om mijn benen. Alles om maar te verhullen wat er te verhullen viel. En om mijn onzekerheid vooral niet uit te dagen.
Stom, stom en nog eens stom (dacht ik!)
Ik geloofde dat er heel wat te verhullen viel. Ik vond mijn benen stom omdat ze opzwollen in de kou en hitte (door primair lymfoedeem). Ik vond mijn tanden niet mooi, hoe vaak iedereen ook zei dat mijn gebit perfect was. Ik had een hekel aan mijn sproetjes. Mijn benen vond ik te dik, mijn armen juist te dun en mijn borsten te klein. En hoe meer ik mijn best deed om dat alles dus maar te verstoppen onder lagen kleding, sjaals en een flinke hoeveelheid foundation, hoe meer ik ging geloven dat die hele lading camouflage nodig was om de straat op te kunnen. Echt fijne kleding kocht ik haast nooit. De onzekere sufferd die ik was.
Stap 1: van legging naar panty
Het keerpunt kwam toen ik besloot een keer tegen mijn gevoel in te gaan. Hoe onzeker ik ook was en hoe stom ik al die punten aan mezelf ook vond, ik begon met experimenteren. Ik herinner me nog de eerste keer dat ik een panty kocht. Vreselijk vond ik het dat de stof niets verhulde. Voor mijn gevoel kon je ALLES zien. Drie uur lang had ik het ding aan toen mijn broertje me uit het niets een compliment gaf: “Wat staat die panty je mooi!”. Ik geloofde hem eigenlijk niet en sjeesde alsnog naar mijn kamer om de panty in te ruilen voor een pyjamabroek. Toch dreunden de lieve woorden van broerlief even later na. Misschien moest ik het toch een kans geven.
Stap 2: onwennige keuzes voor kleur
Steeds vaker verruilde ik mijn te grote leggings voor mooie panty’s. Ik kocht wél de gele blouse die me altijd te opvallend leek. Ik besloot wél te zwichten voor die mooie paarse jurk, ook al schoten in gedachten de mogelijke reacties van anderen al door mijn hoofd. En ook de knalroze blazer die ik al zo lang in mijn kast had hangen, mocht eindelijk het daglicht zien. Natuurlijk voelde het bijzonder onwennig, zeker in het begin. Als mensen me complimentjes gaven, durfde ik die amper te geloven. Maar hoe vaker ik het negatieve stemmetje in mijn hoofd negeerde en hoe vaker ik kleur uit de kast trok, hoe meer ik ontdekte wat kleding met me deed.
Hoe kleding mij heeft geholpen?
Langzaamaan ontdekte ik welke kleuren wel en niet bij me pasten. En ik ging een stijl ontwikkelen die blijkbaar voor vriendinnen zo herkenbaar is dat een lieve vriendin de term ‘Romy-jurkje’ in het leven riep. Nog altijd weet zij in elke winkel feilloos de jurkjes eruit te pikken die echt iets voor mij zijn. Durven toegeven aan mijn voorliefde voor kleur, mezelf durven zijn en me durven hullen in kleding die wél opvalt, is een jarenlang proces geweest. Het heeft me laten zien dat kleding – in ieder geval voor mij – meer is dan een lapje stof dat je tegen de kou beschermt. Kleding heeft mij geholpen om te laten zien wie er al die tijd in mij zat. Het heeft me zelfvertrouwen, eigenheid en plezier teruggegeven.
Verstoppen zal je weinig brengen
Natuurlijk zijn er nog steeds dagen dat ik uit frustratie het liefst de hele dag in pyjama en badjas zou rondlopen. Soms geef ik daaraan toe, soms kies ik dan toch voor mooie kleding waarin ik me goed voel. Er zijn ook absoluut dagen waarop ik baal van mijn haar, mijn sproeten opeens weer suf vind, of me druk maak om een lelijk plekje op mijn been. Maar gelukkig weet ik dat ik op zulke momenten weinig opschiet met mezelf verstoppen. Mooier word ik er niet van, zelfverzekerder ook niet en blij al helemaal niet.
Nog steeds ontdek ik regelmatig kleding die net iets buiten mijn comfortzone valt. Zo nu en dan daag ik mezelf uit door dingen te blijven kopen en dragen die ik een tikkeltje spannend vind. Gewoon omdat ik me wil laten verrassen en me liever niet laat tegenhouden door gedachten dat mijn lijf voor een bepaald item niet oké genoeg zou zijn.
Het meisje met de zwarte legging?
Voel jij je weleens het meisje met de zwarte legging uit mijn verhaal? Heb jij de neiging je te verstoppen en dingen niet te dragen “omdat je ze niet durft te dragen”? Weet dan dat jezelf verstoppen je niet gelukkig zal maken. En ook zeker niet mooier. Dragen waar ik blij van word, heeft mij geholpen om positiever naar mezelf te kijken. Ieder lichaam is het waard om gezien te worden. Of jij nu blij wordt van knalkleuren of eerder van een neutrale blouse, weet dat je vanzelf meer gaat stralen als je draagt wat jij mooi vindt. En laat je daarbij zeker niet leiden door onzekerheid.
Wat voor effect heeft kleding op jou?
Een heel mooi artikel hoe kleding je gevoel over jezelf veranderd heeft. Ik had vroeger een haar-liefde verhouding met kleding. Ik was heel wat dikker en hulde me in m donkere kleding om dat zoveel mogelijk te verhullen. Op een dag vond ik dat het daarmee klaar was en ben ik ook kleur gaan dragen. Spannend maar het was goed.
Wat ontzettend goed dat jij ook bent overgestapt op meer kleurrijke kleding! Hoe je lichaam er ook uitziet, het allermooist ben je als je draagt waar jij blij van wordt 🙂
Heel mooi artikel Romy! Ik was vroeger ook zo. Ik droeg geen kleding om me echt in te verstoppen, maar ik droeg veelal zwarte/grijze/onopvallende items omdat dat paste bij mijn gevoel. Beter is nog om gewoon iets moois aan te trekken om je zeker over jezelf te voelen. Kleding kan zo veel met je doen! Ik had ook nooit gedacht dat ik ooit weer een roze blazer of eens een gele broek aan zou trekken!
Ik denk dat jouw verhaal echt een mooie inspiratiebron is voor vele onzekere meiden! En echt nogmaals, jij ziet er hartstikke goed uit in een panty of spijkerbroek. Zonde hoe je jarenlang zo onzeker daarover was! <3
Dank je wel voor je ontzettend lieve reactie, zowel over mijn blog als over mij! <3 Prachtig om te lezen dat jij ook steeds meer bent gaan dragen waar je blij van wordt. Juist kleurrijke kleding als een gele broek of een roze blazer staat jou hartstikke mooi.
Super mooi en positief verhaal Romy! Zo leuk om te lezen hoe comfortabel je je nu voelt in je eigen kleding en dat je langzaam de zwarte legging hebt losgelaten en dat je nu zo positief over jezelf denkt. Ik had vroeger een beetje hetzelfde als jij. Ik droeg ook hele grote hoodies om maar mijn bovenlichaam te verbergen en ook ik droeg heel veel zwart. Nog steeds is zwart wel een kleur die vaak voorkomt in mijn kast, maar dat is wel omdat ik dat gewoon heel mooi bij mezelf vindt staan, samen met rood, donkerblauw, wit en pastelroze. Dat zijn wel echt kleuren die bij mij passen en die naast zwart veel in mijn kast terug zijn te vinden. Inmiddels zijn de hoodies nu om in te relaxen of te dragen na het sporten en niet meer als dagelijks item. Nog steeds heb ik geen uitgesproken kleuren in mijn kast, maar dat past ook niet bij mij. Sinds ik aan het hbo ging studeren, is mijn kledingsstijl wel echt veranderd en draag ik vaker wat ik echt mooi vind staan in plaats van dat ik kleding draag om mijn lichaam maar te verbergen. Ik herken dus wel veel van wat je in je blog omschrijft. Fijn dat het bij ons allebei stukken beter gaat en dat we dragen waar we ons mooi en goed in voelen!
Wat prachtig om te lezen dat jij ook zo veel stappen hebt gezet en nu draagt wat jij mooi vindt in plaats van kleding waarin je jezelf kunt verstoppen. Er is niets mis met zwart als dat een kleur is waar jij blij van wordt. Zwart kan juist heel stijlvol staan, zeker in combinatie met de mooie andere kleuren die je noemt 🙂 Je bent prachtig en als je draagt wat jou blij maakt, maakt dat je alleen maar mooier <3
Heel erg mooi dit! Herkenbaar ook. Ik ontdek steeds meer wat jij ook schrijft, dat kleding veel meer is dan een lap stof. Ik heb altijd met mijn gewicht geschommeld. Zeker als ik dan weer te zwaar was, besteedde ik te weinig aandacht aan kleding. Gewoon kopen wat past en klaar. Zo stom. Ik ben nu op een gezond gewicht, maar als ik weer terug zou moeten naar grote maten (gewicht is ook afhankelijk van medicijnen en stress enzo), ga ik dat zeker weten anders aanpakken. Waarom jezelf verstoppen? Jij bent daarin zeker ook een inspiratie geweest de afgelopen tijd. Zoveel geleerd over de invloed van kleur op je leven. Gewoon jezelf durven zijn.
Wat een ontzettend mooi compliment dat ik je heb kunnen inspireren om jezelf te zijn en de kleuren te dragen die jou blij maken. Dat vind ik echt prachtig om te horen.
Je hebt ook echt helemaal gelijk: wat je maat ook is, kleding kopen waarin jij je fijn voelt is zó belangrijk. Dat kan echt je gevoel over jezelf enorm verbeteren.
Wat een mooi artikel Romy! Ik probeer de laatste tijd meer jurkjes te dragen, voor mij zijn broeken zo’n veilig kledingstuk en voor mijn gevoel zie je in jurkjes alles. Ik vind jurkjes zo leuk, en ik merk dat ik ze steeds vaker uit de kast trek!
Wat leuk en goed dat je toch meer jurkjes bent gaan dragen! Ik weet zeker dat ze je geweldig zullen staan.
Mooi om te lezen hoe jij jezelf meer en meer weet te waarderen. Dat is zo’n fijne basis in het leven. We mogen heus wel eens ergens van balen, maar onszelf naar beneden halen – of het nou om uiterlijk of iets anders gaat – is echt nergens voor nodig. Ik probeer liefdevol naar mijn lichaam te kijken, zonder ben ik nergens.
Wat een mooie (en rake) woorden! Inderdaad, jezelf naar beneden halen is nergens voor nodig. Mijn vriend zei laatst iets moois: in ieder leven zijn al zo veel mensen die je naar beneden halen dat je dat zeker niet ook nog zelf hoeft te doen.
Ik draag ook heel veel zwart en wit, niet per se om iets van mijn lichaam te verhullen, maar omdat ik niet te opvallend wil zijn. Wat eigenlijk jammer is, want ik vind het ook wel een beetje saai. Vorig jaar heb ik eindelijk eens wat truien in een knalkleur (rood en roze) gekocht en kwam ik er achter dat vooral rood me eigenlijk heel leuk staat! Dus ik probeer nu ook wat meer kleur in mijn kast te hebben.
P.S. Ik vind jouw kledingstijl echt helemaal te gek!
Hoe tof dat je nu iets meer kleur in je kledingkast hebt aangebracht! Ik weet zeker dat het je mooier staat dan je denkt. In het begin is het natuurlijk spannend om op te vallen. Maar door het gewoon te doen, zal je merken dat je er waarschijnlijk juist positieve reacties van anderen op zult krijgen. Dat is in ieder geval mijn ervaring 🙂
Dank je wel voor je lieve compliment trouwens!
Zo tof dat je zulke stappen hebt gezet en er nu helemaal voor gaat qua kleur en kleding! <3
Lief, dank je wel! <3
Wat een prachtig artikel, super leuk om te lezen! Mijn garderobe is ook vrij kleurrijk, maar ik draag ook weleens een helemaal zwarte outfit. Soms heb ik van die dagen dat ik niet zo lekker in mijn vel zit en dan wil ik ook het liefst niet opvallen, haha.
Haha, herkenbaar! Er zullen inderdaad altijd nog dagen zijn waarop je alsnog niets liever wilt dan even jezelf verstoppen in niet al te opvallende kleding.
Zo mooi om te lezen wat voor stappen je hierin hebt gezet. Er was voor mij ook een periode dat ik niet durfde te dragen wat ik wilde. Gelukkig heb ik die periode al een tijdje achter me gelaten. Tegenwoordig draag ik lekker wat ik wil en hier geniet ik van.
Ik had er wel even wat moeite mee toen ik tien kilo was aangekomen (door medicatiegebruik). Ik merkte dat direct mijn onzekerheden weer om de hoek kwamen kijken. Maar ik probeer me te focussen op de positieve veranderingen die mijn lichaam ondergaan heeft.
Wat mooi dat je hard je best doet om daar je focus op te leggen! Natuurlijk is het niet makkelijk als je door medicatie je lichaam moet zien veranderen zonder er zelf controle over te hebben. Wel kun je door te dragen wat je mooi vindt en ook te kijken naar wat je ervoor terug hebt gekregen, leren om jezelf veel meer te accepteren zoals je bent. Precies zo mooi zoals je bent, met welk gewicht dan ook.
Echt een heel mooi artikel. Je inspireert er mensen mee, dat weet ik zeker. Iedereen zou het recht moeten hebben om zichzelf te zijn en gelukkig te zijn met wie die is. Ook al ben je daarmee anders. Maar anders is juist mooi.
Ik kleedde me vroeger best wel meisjesachtig. Jurkjes, rokjes en ballerina’s. Gewoon om netjes in de pas te lopen. En nu geregeld krijg ik de opmerking dat ik maar eens jurkjes moet dragen. Mijn stijl is niet meer meisjesachtig. Het is niet dat ik me in jongenskleding hul, zeker niet. Maar hij valt wat stoerder en minder ‘fleurig’. Ik draag nog steeds vrolijke printjes maar nu ga ik meestal wel ook de stoerdere kant op. Jeans met scheuren, sneakers, losse shirtjes. Misschien niet heel meisjesachtig, maar hier voel ik me oprecht goed in. Dit is wie ik ben. Ik ben wel van plan zelf ook iets te schrijven over m’n stijl op mijn blog, maar ik ben nog aan het nadenken hoe ik dat ga aanpakken. Ik krijg wel nog eens de opmerking van ‘je hebt zo’n mooi figuur, waarom verberg je het in jeansbroeken en shirts’. Maar ik verhul niks, want ik draag vaak skinny jeans en dat onthult meestal wel alles. Ik voel me onzeker in rokjes en jurkjes, en dat is niet vanwege mijn figuur. Dat is gewoon omdat ik niet thuishoor in een jurk of rok. Ik heb jaren dingen laten hangen in de winkels om maar geen commentaar te krijgen. Maar ik ben dat beu en de dingen die ik nu draag, daar sta ik voor de volle procent achter. Ook als ik daarmee anders ben. En je bent het allermooist als je precies bent wie je bent.
Juist heel erg tof dat je ook de stoere kant in jezelf hebt ontdekt en die in je kledingstijl laat terugkomen. En al helemaal mooi dat je merkt dat deze stijl echt bij je past. Wat andere mensen ook vinden van je stijl, als jij draagt wat goed voelt zal je dat ook uitstralen.
Net wat je zet, je bent het mooist als je bent wie je bent. En zo te horen sluit jouw kledingstijl daar in jouw geval perfect op aan 🙂
Ik vond het heel leuk om op je blog te volgen hoe je opfleurde, je zag er echt steeds Vaker Vrolijk uit! 😉
Ik ben ook zo iemand geweest die ongeveer ieder lichaamsdeel niet goed vond en wilde verbergen. Het stomme is dat dat zelfs gaat over de dingen waar anderen jaloers op zijn. Ik ben bijna 1,80 lang en op een gegeven moment had ik een gesprek met een huisgenootje waarin ze vertelde hoe jaloers ze op me was omdat ik zo mooi lang was en ze had wel model willen worden maar ze was te klein. Ik haatte hoe lang ik was, want ik stak altijd overal bovenuit (ik was op mijn 14e al zo lang) en mijn broeken zijn altijd te kort. Nu zijn kort vallende broeken gelukkig hip en ik vind het erg leuk om sokken met kleurige patroontjes te dragen eronder, maar ik heb me zo lang geschaamd voor mijn altijd net te korte broeken…
Het grappige is dat wat voor de ene persoon eng is, voor de andere persoon juist veilig kan voelen. Waar jij heel lang geen broeken droeg, durf of wil ik geen rokjes dragen. Een wijde broek vind ik gek genoeg minder prettig dan een skinny broek, al heb ik inmiddels ook wel wat broeken die niet meer zo strak zitten. Rokjes begin ik niet aan: ik denk dat het niet per se is dat ik ze eng vind, maar vooral dat ze niet bij me passen. Zo heel meisjesachtig voel ik me niet.
Het eerste wat ik dacht toen ik las dat je 1,80 bent: wat mooi! Ik vind lange vrouwen oprecht prachtig en kan me de reactie van je huisgenootje dan ook helemaal voorstellen. Mooi dat je zo te horen inmiddels je weg qua kleding meer hebt gevonden. Ik kan me voorstellen dat broeken vinden wel lastig kan zijn, maar gelukkig kom je met een beetje creativiteit een heel eind. Sokken met patroontjes klinken geweldig trouwens!
Grappig inderdaad dat een kledingstuk dat voor de een buiten haar comfortzone ligt voor een ander juist totaal comfortabel is. Ik hoor ook vaak om me heen dat mensen zich in rokjes en jurken juist niet zo op hun gemak voelen, terwijl ik haast niets anders draag dan dat.
Men heeft mij altijd gezegd dat ik mooi sta met donkerblauw en onbewust kocht ik wel enkele donkerblauwe stukken. Mijn jeans is automatisch zwart of donkerblauw, maar de laatste tijd koop ik ook wel een gekleurde kledij. Ik ben geen modegoeroe en draag alleen kledij waar ik mij goed in voel. Of die past of niet leg ik meestal wel naast me 😉
Dat doe je goed! Het is veel belangrijker dat kleding goed voelt dan dat je meedoet aan de nieuwste trends. Het zou wat zijn als je elke trend zou moeten opvolgen, of je hem nu mooi vindt of niet.
Toevallig droeg ik vandaag compleet zwart 😀 Ik ben er niet zo heel erg mee bezig. Ik heb zowel kleurrijke kleding als zwart en ik draag soms stemming, soms uitbundig, soms excentriek, dan weer degelijk. Ik heb alleen niet zoveel met rokken en jurkjes. Het zijn vaak niet de meest praktische stukken in mijn kast. Geen zakken, bijvoorbeeld. Maar soms draag ik wel onpraktische kleding, gewoon, omdat het leuk is.
Mijn favo kledingstuk is echter een ouwe broek van mijn gozer 🙂 Die zit zo heerlijk! Ik heb hem alleen korter moeten maken. Maar het is een mannenbroek, die te ruim zit. Met een riem staat het wel heel stoer.
Een compleet zwarte outfit kan ook heel mooi (en chic) staan. Het mooiste is natuurlijk dat je gewoon draagt wat op dat moment bij je past. Of dat nu opvallend en kleurrijk is of zwart en vooral netjes.
Te grote spijkerbroeken kunnen zeker heel stoer staan. Zo’n broek wil ik misschien ook nog eens kopen (maar dan gewoon in de winkel; ik vrees dat mijn vriend zijn broek niet wil afstaan 😉 om met een nette blouse te combineren.
Wat staat die spijkerbroek met groene bloes je mooi zeg. . Geweldig. Ik zie je niet vaak in een spijkerbroek vandaar. Heel knap hoe je je onzekerheid over bepaalde lichaamsdelen hebt overwonnen. Anderen kunnen dan wel zeggen dat het nergens op slaat, maar het gaat erom hoe je jezelf ziet Echt een geweldige omslag heb je gemaakt.
Wat een mooie en lieve reactie! Dank je wel!
Wat mooi om te lezen hoe je veranderd en gegroeid bent en zelfvertrouwen (terecht!) gekregen hebt en nu zo goed in je vel én in je kleding zit! Dank je wel voor deze inspirerende post.
Kleding is vaak wel een dingetje bij mij. Vroeger (tijdens mijn school- en studietijd) verstopte ik me ook, in wijde hemden vooral, als het maar groot en wijd was en mij ‘bescherming’ gaf. Met het beginnen werken ben ik meer passende kledingstukken gaan dragen.
Maar naar die eigen stijl ben ik nog steeds zoekende. Ik heb een tijd veel dingen gekocht die eigenlijk niet echt ‘mij’ zijn, maar die ik dacht te moeten kopen omdat ik een bepaalde leeftijd naderde ;).
Nu ik die leeftijd voorbij ben, kom ik er steeds dichterbij voel ik. Beetje stoer maar toch ook nog wat vrouwelijk (taille, dus die oversized mode van tegenwoordig is zo niet aan mij besteed), eenvoudige stukken, rustige kleurtinten,…
Als ik het dan ook nog in mijn maat vind (een kleine maat is minstens even moeilijk om passende kleding te vinden als een grote), komt het nog wel goed 😉
De onzekerheid, ja, die is er ook wel vaak. Heb deze week een (nep-)suède jasje gekocht en twijfel dus of het me niet belachelijk staat. Maar door nooit uit de comfortzone te komen zal ik inderdaad niet ‘groeien’ dus ik denk dat het jasje zal blijven.
Wat mooi dat je dat jasje toch hebt meegenomen! Ik weet haast zeker dat het je prachtig zal staan. En inderdaad, buiten je comfortzone treden is ontzettend belangrijk. Je kledingstijl klinkt heel mooi trouwens. En het mooiste eraan is misschien nog wel dat je voor je gevoel steeds meer je eigen stijl hebt gevonden.
Wat een eerlijk en mooi artikel Romy!Wat fijn om te lezen ook dat je zelfvertrouwen zo gegroeid is en dat je je steeds beter voelt in je vel. Dat gun ik echt iedereen.
Ik gebruikte kleding ook een beetje als schild maar dan in de andere richting. Ik droeg soms wel heel opvallende items. Gek want ik was ook net heel onzeker. Maar zoals ik zei fungeerde mijn kleding een beetje als mijn schild. Nu niet dat ik er altijd super opvallend bij liep hoor. Ik trok me tegelijkertijd heel erg aan wat mensen van me dachten en het kon me geen hol schelen ook. Heel vreemd.
Nu zie ik kleding echt als een manier om mijn identiteit uit te drukken. Ik kleed me soms heel basic en soms heel opvallend, maar net waar ik zin in heb maar het geeft me heel veel zelfvertrouwen en het helpt me in voor mij lastige situaties. Gek wat een outfit met een mens kan doen hé? Het valt me ook op, nu ik volwassen ben, dat mensen eigenlijk amper iets te vinden hebben van je kleding.
Ik kan me wel voorstellen dat kleding ook juist een soort schildfunctie kan hebben. Mooi om te horen dat kleding nu vooral past bij waar je op dit moment zin in hebt en dat het je ook veel zelfvertrouwen oplevert. Het is inderdaad soms bizar hoeveel iets wat eigenlijk “maar een lap stof” lijkt met je kan doen.
Wat een fijn en open artikel zeg! Mooi dat kleding dit voor je heeft gedaan, geeft zeker inspiratie! Ik draag wel veel basic kleuren maar combineer steeds vaker met kleur omdat ik dit leuk vindt. Vroeger viel ik altijd een beetje ‘buiten de boot’ aangezien ik toen ook al lekker aantrok wat ik wilde. Van die moonboots in het zilver of een lekkere bonte jas die niemand mooi vond (en beide werd ik ermee gepest) heeft me nooit weerhouden voor mezelf te kiezen.
Wat prachtig om te horen dat je altijd hebt gedragen waar jij je goed in voelt, ondanks eventuele reacties van anderen. Wat je ook draagt, ik ben er heilig van overtuigd dat iedereen het mooist is in kleding waar je jezelf prettig in voelt 🙂
Wat mooi geschreven Romy! Je bent een inspiratie voor velen, en prachtig om te zien hoe je uit je schulp bent gekropen. Ik heb je nooit met een te grote zwarte legging gezien, maar kan mij voorstellen dat dit een enorm verschil is met de kleding die je nu draagt.
Zelf draag ik vraag zwart, wellicht om wat lichaamsdelen te verhullen, maar ook omdat ik mij er comfortabel in voel. Ik ben dan ook niet bang om een kort jurkje met een panty (of blote benen) te dragen, maar op de één of andere manier kies ik altijd voor zwart.
Dank je wel voor je mooie woorden!
En niets mis met zwart toch als je je daar prettig in voelt. Het is absoluut een prachtige en chique kleur en ik weet zeker dat die je heel mooi zal staan 🙂
Ik heb me als tiener een hele tijd in overwegend zwart en grijstinten gehuld. Die periode was ik ook echt heel ongelukkig. Beetje bij beetje is daar gelukkig verandering in gekomen. Ik heb eerst nog jarenlang jeansbroeken gecombineerd met een t-shirt of trui maar enkele jaren geleden ben ik jurkjes beginnen dragen en kies ik steeds vaker voor warme kleuren. Ik merk ook echt dat een grappig paar kousen of een vrolijk jurkje echt een verschil kan maken op een dag waarop ik me heel slecht voelt. Al doet mijn comfortabele Harry Potter-pyamabroek en Hufflepuff-trui dat eigenlijk ook wel. Maar met die laatste outfit kan je natuurlijk moeilijk boodschappen gaan doen.